De HSL: het Gróene Hart infarct Eerste rit TGV op 2 juni "C Tracé HSL in 2003 klaar Najaren van onderzoek, discussie en inspraak neemt de Tweede Kamer volgende maand een beslissing over het tracé voor de flitstrein. In de loop van de tijd zijn heel wat alternatieven de revue gepasseerd, maar momenteel lijken nog slechts twee varianten aan de orde. Allereerst is daar het tracé door het Groene Hart. Dit had de voorkeur van het vorige kabinet en maakt ondanks de bezwaren van de milieubeweging de meeste kans te worden gekozen. Onder de Oude Rijn komt een tunnel en onlangs nog pleitte minister president Kok voor een langere tunnel om de overlast van de trein te beperken. De tweede variant is van recenter datum en is genoemd naar zijn bedenker, de ambtenaar ir. Willem Bos. Het Bos-tracé volgt lange tijd de A4 waardoor de extra overlast van de snelle trein wordt beperkt. Ter hoogte van Leiderdorp is een radicale oplossing nodig om trein en auto's langs het dorp te voeren. Tegenstanders verwachten dat hiervoor 700 huizen moeten worden gesloopt. Wanneer volgende maand de definitieve beslissing is gevallen, wordt onmiddellijk de grond aangekocht. Tegelijkertijd wordt het besluit voor de burgers ter inzage gelegd waarna de officiële bezwaarprocedure begint. Eind 1998 moet deze procedure zijn beëindigd waarmee de keuze definitief is. Dan volgen onteigeningsprocedures en worden de nodige vergunningen aangevraagd. Nog in de loop van 1998 wordt een begin gemaakt met de werkzaamheden voor de aanleg van de spoorlijn. In 2003 is het karwei voltooid. Dat betekent niet dat de flitstrein pas in 2003 door Nederland gaat rijden. Al op 2 juni van dit jaar maakt de vuurrode Thalys zijn eerste rit van Amsterdam naar Parijs. Deze TGV rijdt dan vier maal daags over het bestaande spoor - door het nieuwe station van Leiden - en stopt in Amsterdam, Den Haag, RotterdamBrussel en Parijs. De Bos-variant: de HSL gaat in een tunnel bij Leiderdorp Zoeterwoude-Rijndijk onder de A4 en de Oude Rijn door. Volgens de gemeente Leiderdorp moeten hiervoor 700 woningen worden afgebroken. tekening c den Hollander I i en van de weinige natte lentedagen, i Regen arceert de lucht boven het Groene Hart van Nederland. Het is stil op de Hondsdijk in Leiderdorp, zo stil datje de wiekslag van vogels kunt horen. Eenden schuilen onder de bomen, die er zonder blader dak bijstaan als aan flarden geblazen paraplu's en maar weinig beschutting bieden. Bij het ho ren van een voetstap schieten ze met wild ge raas het water in. Hoe moet dat gaan als straks het kabinet besluit om hier de Hoge Snelheids Lijn aan te leggen? Dat projectiel waarmee je sneller dan snel in Parijs bent. Af en toe is er een haasje dat zich opricht. Geen angst, mijn langorige vriend. Hier loopt een vreedzame wandelaar die met een sombere blik uitkijkt over de weilanden. Die het vredige gras naar hem ziet wenken en wenken. En aan de horizon Heineken ziet staan, de Grote Troost Fabriek. Paradijsje Op een regenachtige lentedag word je niet echt vrolijk van deze weilanden. Het platteland, noe men ze dat. Zoals de slager een biefstqk plat slaat, zo heeft de voorzienigheid met de zijkant van een hakmes kennelijk een klap op Neder land gegeven. Misschien omdat het dan wat groter zou lijken dan het is. Een tractor gromt ons tegemoet. Met van die gretige banden die tot boven je hoofd komen. Maar dan breekt de zon door en beginnen de vogels te kwinkeleren. En wordt dit hier een pa radijsje op fietsafstand. Zo is het niet alleen hier, maar ook in Rijpwe- tering en Hazerswoude-Dorp en andere plekjes die, als de trein door het Groene Hart heen zal gaan, in tweeën worden gesneden. Dan begrijp je ineens dat de mensen die hier wonen hier ook willen blijven wonen. Maar als alles fout gaat, zal straks de Hoge Snelheid Lijn hier doorheen razen. De HSL: een blinkende torpedo die vanaf Schiphol aanslui ting geeft op Parijs. Binnen vier uur zit je op een terras voor het Gare du Nord, waar je dan achter een 'croque monsieur', zo'n Franse tosti, en 'grand crème' naar het jachtige leven rond om dat station kunt kijken en jé kind zich kan afvragen waarom elke hond daar 'lei!' heet. Met de gewone trein doe je er zo'n vijfenhalf, zes, uur over en tijd is tegènwoordig geld. Het zijn de economische belangen die straks de doorslag zullen geven of de trein er komt. En er is natuurlijk het prestige dat Nederland moet meetellen in Europa. Kaas, klompen en molens hebben inmiddels hun attractie voor het buiten land verloren. Met de Hoge Snelheids Lijn moet onze moerasdelta weer worden opgestoten in de vaart der volkeren. Over enkele weken neemt de regering een beslissing of die lijn er komt of niet en waar hij moet gaan rijden. Het Groene Hart is een van de opties. Ergens, halverwege de Ruigekade in Leider dorp, in een uniek stukje natuurgebied waarin vele weidevogels broeden, staat aan weerszij den van het fietspad een molen. De linkse mo len zal moeten worden verplaatst als de HSL er komt, zo is te zien op een tekening die aan het hek ervoor is bevestigd. Naast de molen die rechts van de weg staat, wonen Huib Bijl en zijn vrouw, in een prachtig huisje waar het 's avonds zo stil is dat je er je eigen ademhaling kunt horen. Sluipmoordenaar Voor het huis van Huib wordt nu nog een aar dig bedrag neergeteld, maar die prijs zal aan zienlijk zakken als de HSL er komt. Hij duikt daar precies bij dat witte schuurtje de snelweg over, zegt hij, terwijl hij op iets blikkerends in de verte wijst. „Kijk, ik begrijp best dat je de vooruitgang niet kunt tegenhouden en eigen lijk heb ik me er al bij neergelegd. Maar als die lijn er komt, is het een domme beslissing. Hier komen in de zomer duizenden fietsers langs omdat het zo mooi is, maar dat zal straks wel voorbij zijn. De poeren in de omgeving klagen steen en been. Hun weilanden worden schuin doormidden gesneden, net alsof iemand onna denkend een mes in een taart zet. Dan zul je 'Die trein kun je niet tegenhouden die komt er' wel weer ruilverkaveling krijgen, maar je schiet er niks ihee op." De molen naast het huis van Huib loopt geen gevaar. En dat terwijl die molen er een op zijn geweten heeft. Lang, lang geleden kwam er een vrouw te dicht bij de wieken. Een noodlottig on geval was het resultaat, een ongeval waaraan je niet snel zult denken als je die vredige ansicht kaarten van molens ziet. „Zoiets overleef je niet, zegt Huib. Je kunt nog beter hebben dat zo'n molen echt hard draait. Dan hoor je hem. Maar als de wieken zo zacht gaan, kan het echt een sluipmoordenaar zijn." Net als de HSL misschien, die hier, als het fout gaat, de schoonheid van het landschap komt schenden. Huib Bijl heeft een baan als conciërge op een basisschool in Leiderdorp, ,,ln het begin heb ik behoorlijk veel pijn in mijn buik gehad van die HSL, maar we zijn nu murw geslagen. AJ die inspraak, dat stelt toch niets voor." Lustoord In de andere dorpen die door de HSL zouden worden getroffen, heerst dezelfde sfeer van mis moedige berusting. In Rijpwetering, tegenover een kwekerij, staat een oude vrouw met een schuursponsje haar ramen schoon te boenen. Op haar gezicht achterdocht en verdriet. Hier woont ze al meer dan vierentwintig jaar en nu komt die trein er straks misschien ineens. „Wij zijn al oud, meneer. We hebben ons hele leven gewerkt en als dat ding hier komt, is ons huis niets meer waard. Wat moet je dan? Ik heb er 's nachts niet van geslapen, maar je doet er toch niks aan. Al die poeha van de regering. Je mag zogenaamd wat zeggen, maar ze douwen het ge woon door." Willem Bakker, een blozende middenstander die wel wat op Piet Bambergen lijkt, voorziet met zijn EMHA-wagen de mensen in Rijpwete ring van hun natje en droogje. Hij is ervan over tuigd dat veel van zijn klantèn hier geestelijk iets van overhouden. „Je moet hier eens in de polders gaan lopen en bij de boeren gaan vra gen. En dat allemaal ter meerdere eer en glorie van het kabinet. Een ander zit er maar mooi mee opgescheept. Er zijn mensen die hun hele huis hebben opgeknapt en gerenoveerd en dat wordt zomaar in één klap teniet gedaan. De lie den die die Hoge Snelheidslijn hier willen aan leggen, zouden dat allemaal eens uit hun eigen zak moeten betalen." Bij restaurant De Paerdenburgh in Rijpwete ring zijn de deuren op deze bewolkte dinsdag nog toe. 's Zomers is het hier een klein lustoord waar je met koffie en cake aan het'kalm klotsen de water van de vaart kunt zitten. Dan komen er van die snaterende Dagobert Ducks aan je voeten scharrelen om te kijken of je misschien wat gouden kruimeltjes laat vallen. Het geraas van de HSL zal, als het kabinet dat wil, hier straks de landelijke stilte komen verstoren. Bij Leen van der Pijl, de slager in Rijpwete ring, is de stemming gedrukt. Een dame die net met haar vleeswaren naar buiten wil: „De hoge heren hebben het heel gewiekst aangepakt. De mensen zijn knock-out. Al die zogenaamde in spraakrondes en die berichtgeving hebben een psychologisch effect gehad. Het is toch onzin: of je nu in vier uur in Parijs bent of dat je daar vijf uur over doet. Het is te gek voor woorden. Om het natuurschoon te bewaren, mocht er geen huis hief worden bijgebouwd. Het gevolg is geweest dat vele jonge mensen die hier zijn geboren noodgedwongen moesten wegtrekken naar elders. Het evenwicht tussen jong en oud raakt daardoor totaal verstoord. Maar mis schien heeft de gemeente het wel op een ak koordje gegooid en wordt als die trein er komt de hele boel volgebo'uwd." Bij kwekerij Wortman in Rijpwetering is men de verbijstering al lang voorbij. De eigenaar en zijn vrouw zijn het protesteren moe. „De trein rijdt straks precies door die twee kassen van ons heen. We werken hier met z'n vieren in het bedrijf en als dat gebeurt, is het financieel niet meer haalbaar. En als je dan eens kijkt wat voor milieu-eisen ze aan bedrijven als de onze stel len. Dat is niet meer met elkaar te rijmen. Maar die trein komt er, hoör." INFOCRAFIEK RUUD VOGELESANG FRED VAN GELDEREN bron: Mm.v. Verkeer Waterstaat De Groene Hart-variant: de kruising met Rijksweg A4 bij Hoogmade. Aan de horizon Rijpwetering en Roelofarendsvöen. tekening c den Hollander

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1996 | | pagina 39