Vreemdelingen niet
welkom in Frankrijk
Dit paasweekend
25% voordeliger
bellen naar
het buitenland.
Feiten &Meningen
Voedselketen
Rage
Nooit te hard gereden? Dan een plaatsje in de hemel
Bellen? Even tot tellen.
ZATERDAG 6 APRIL 1996
APRI
ndek
ronin
ibere
tort, i
ie stc
MAARTEN 'T HART
medewerker
Vroeger bij ons thuis kwam alleen op zondag rund
vlees op tafel. Een zwaar doorregen lap werd in vij
ven, of als mijn grootvader mee at. in zessen ver
deeld. en mijn vader wipte dan met het broodmes
een minuscuul stukje vlees op je bord. Het was zo
klein dat het van je bord kon vliegen als je blies om
je eten af te koelen. Het had bovendien zo lang ge
sudderd om zoveel mogelijk jus op te leveren dat het
in.rafelige vezels uit elkaar viel als je het in je mond
nam, waarna de vezels tussen je tanden vast kwa
men te zitten. Doordat vlees zo duur was en derhal
ve alleen op de dag des He
ren bij ons op tafel kwam,
heb ik er jarenlang tegen
aan gekeken als een bijzon
dere tractatie. Toen ik mijn
schoonfamilie leerde ken
nen, kon ik dan ook nauwe
lijks begrijpen dat zij fana
tieke vegetariërs waren.
Mijn schoonvader spuwde
zelfs op een marsepeinen
worstje!
Gaandgweg ben ik echter
steeds meer voor het vege
tarisme gaan voelen. Al
sinds jaren eet ik geen rundvlees meer. Ten eerste
omdat in rundvlees, zeker als het uit België komt,
het groeihormoon clenbuterol kan zitten. Piepkleine
hoeveelheden clenbuterol kunnen al hevige hartrit
mestoornissen veroorzaken bij wie daar gevoelig
voor is. En ik ben daar helaas gevoelig voor.
Ten tweede echter, en dat is de voornaamste re
den, omdat het eten van rundvlees in feite neerkomt
op onverantwoorde roofbouw. De vleeseter, ofwel
zoals we in de biologie zeggen, de carnivoor, zit aan
het einde van de voedselketen. Om één kilo eetbaar
vlees te verkrijgen dient een planteneter acht kilo
plantaardig voedsel tot zich te nemen. Wij mensen
zouden ook rechtstreeks die acht kilo plantaardig
voedsel tot ons kunnen nemen inplaats van voor de
omweg rund of varken te kiezen. Acht kilo 'dampt
in' tot één kilo, een volstrekt onverantwoorde vorm
van verspilling, die ons al in de nabije toekomst heel
lelijk zal gaan opbreken. Hoe meer landbouwgron
den gebruikt worden om veevoer te telen, des te
minder is er beschikbaar om plantaardig voedsel te
telen. Als alle Chinezen vlees gaan eten, kan er geen
graan meer verbouwd worden!
Natuurlijk zijn er nog tal van andere argumenten
om geen vlees te eten. Het lijden der dieren. Het feit
dat in produkten die aap het einde van een voedsel
keten zitten alle schadelijke stoffen die onderweg
zijn opgedaan, zich hebben opgehoopt. De toestan
den in de slachthuizen. De hormonenmaffia in Bel
gië die niet voor moord terugdeinst. Toch denk ik
dat zelfs het compleet waanzinnige scenario dat
zich met betrekking tot het Britse rundvlees dezer
dagen voor onze ogen afspeelt, maar weinig mensen
tot het vegetarisme zal bekeren.' Iedereen spreekt er
nu schande van dat die 64.000 Britse kalverén ver
nietigd zullen worden. Maar onder normale om
standigheden zouden ze óók vernietigd worden, al
leen niet rechtstreeks in verbrandingsovens, maar
via ons maagdarmkanaal. Alsof het voor een kalf
verschil maakt dat hij na zijn dood wordt opgegeten
inplaats van verbrand! Niet het verbranden is bar
baars, maar datgene waardoor het veroorzaakt
wordt: dat wij zo zorgeloos, zo onbekommerd en zo
vanzelfsprekend vlees eten.
Mensenrechten worden nog maar selectief gerespecteerd
Niet langer vormen fratemité, egalité en liberté de lijfspreuk van de Franse
republiek, maar veel eerder xenophobie, discrimination en restriction. Twee
honderd jaar nadat de Franse filosofen de droits de l'homme (mensenrech
ten) formuleerden, bevindt Frankrijk zich op een punt waar de mensenrech
ten nog maar selectief worden gerespecteerd.
I
Dat is niet geheel nieuw. De afge
lopen eeuwen zijn de idealen van
de Revolutie wel vaker in de ver
drukking gekomen. De met de
Duitsers collaborerende Franse
regering werkte in de Tweede We
reldoorlog vrolijk mee aan de de
portatie van joden. En in Indochi
na en Algerije waar Frankrijk
bloedige oorlogen uitvocht
gold in de jaren vijftig het respect
voor de mensen alleen de Europe
anen.
Frankrijk ziet zich ook nu nog
graag geafficheerd als behoedster
van de mensenrechten. Alleen in
eigen land gaat het de Fransen
steeds moeilijker af die pretenties
ook waar te maken. Geen land in
de Europese Unie kent dankzij
het werk van de vorige minister
van binnenlandse zaken, Charles
Pasqua bijvoorbeeld zulke
strenge en repressieve immigra-
tiewetten als Frankrijk. Niet lan
ger strekt Marianne haar armen
wijd uit om de verworpenen der
aarde te ontvangen de grenzen
zijn op slot. Niet langer is Frank
rijk een terre d'accueil'.
Integendeel, op de televisie vertel
den agenten vorige week enthou
siast dat ze in hun eigen woor
den al 'klaarkomen' bij de ge
dachte aan de jacht op vreemde
lingen. 'We gaan lekker op wild-
jacht' aldus een politieman, en zo
gaat het ook vaak. In de straten
van Parijs zijn identiteitscontroles
regel, geen uitzondering. Iemand
die er niet uitziet als Catherine
Deneuve of een doorsnee 'du vin,
du pain, du boursin'Fransman,
en die niet lijkt op een West-Euro
peaan, Amerikaan, of Japanner
kan er op rekenen vroeg of laat
staande te worden gehouden.
Als de papieren niet in orde zijn
volgt arrestatie en uitwijzing en
Frankrijk aarzelt daarbij niet de
ongewenste buitenlanders zono
dig met tape vast te plakken aan
hun vliegtuigstoel. Commentato
ren hebben al opgemerkt dat de
Franse politie bij de uitvoering
„Sorry, mijn jongen,
vandaag geen cho
colademelk." Weer
t "W ijilKI moet 'k mijn zoon
■Sc"*'*!» bij het ontbijt te-
tokyo leurstellen. Al we
ken zijn de schap
pen in de supermarkt waar anders
de cacao-producten staan, leeg.
„Vanmorgen was het rek nog vol,
maar voor het middaguur was alles
weg", krijg ik van de' supermarktjuf-
frouw te horen, „aan het eind van
de week krijgen we een nieuwe le
vering".
Niet alleen de supermarkten in
mijn buurt zien een run op cacao.
Heel Japan, van discountshop tot
delicatessewinkel, wordt bestormd
door cacaofans. Als je dus niet tot
de vroege vogels hoort, grijp je er
naast. Mijn vriendinnen op de
sportclub hebben me het tover
woord toegefluisterd: 'helsie' het
volledig in de Japanse taal ingebur
gerde modewoord 'healthy'.
De magische drank voorkomt aller
lei ziekten, welke precies weten ze
het meer, maar ze drinken sinds
kort ook iedere ochtend chocolade
melk. De pr-man van Nestlé Japan
kan me ook niet veel over de medi
cinale werkingen van cacao bij
brengen. Hij weet wel dat de cacao-
boom op 5 december begon, een
dag na het voor Nestlé zegen
rijke programma 'Omoikiri-terebi'
(de vastberaden tv).
Daarin werd door diëtisten uit de
doeken gedaan dat cacao het be
standdeel teobromine bevat, legt
een producente van het tv-pro-
gramma mij uit, hetgeen ouder-
domsverschijnsels tegenhoudt. Bo
vendien zou die wonderstof ook
maagkanker (de ziekte die de mees
te slachtoffers eist in Japan), hoge
bloeddruk en bloedarmoede voor
komen.
Een reep chocolade eten is niet ef
fectief, de warmte van chocolade
melk zou de werking stimuleren.
Sindsdien is cacao Japans nationale
drank voor mannen en vrouwen
boven de veertig: meer dan 60 mil
joen mensen in Japan. Nestlé heeft
zijn afzet zien verdubbelen. De cij
fers waren gunstiger geweest als ze
de voorraden sneller hadden kun-
ne'n aanvullen.
Cacao is niet het enige dat ik niet
kan krijgen. Het is winter in Japan
en dus zo droog, dat je je huid iede
re dag moet insmeren met crème
om kloofjes te voorkomen. Wij
doen dat het liefst met babyolie,
omdat er geen kleur- en geurstoffen
in zitten, en het goedkoop is. Dank
zij de lovende woorden van huid
specialisten op tv en in damesweek
bladen behoren babyolie en aan
verwante baby- cosmetica ook tot
dehitprodukten.
Mijn puber-buurmeisje heeft beslag
weten te leggen op een paar flesjes
babyolie, maar ze heeft de grootste
moeite haar Chanel-collectie op
peil te houden. Telkens weer uitver
kocht. „Is dat ook gezond?", vraag
ik met grote ogen. „Kent u Coco
Chanel niet, dat Franse modehuis?"
Ze heeft een mantelpakje en een re
genhoedje', schoenen en een rug
zak, en natuurlijk een paar heerlijk
rode lippenstifts van dit peperdure
merk. Het is de laatste 'craze' onder
middelbare scholieren. 'Baby Cha-
nelers' worden ze in de volksmond
genoemd. In het weekend ruilen ze
hun schooluniform voor een truttig
pakje van dikke wol met van die op
zichtige gouden knopen. Want het
is niet meer in om er 'snoezig' uit te
zien, met pandabeertjes of mickey-
mousen, zoals dat vorig jaar nog het
geval was. Je moet laten zien dat je
gevoel voor stijl hebt en er rijp uit
ziet, zo zegt Japans leidende mode
criticus.
Vandaar dat de Chanelboetieks, en
andere high-class merken in het
weekeinde vollopen met stijlvolle
en rijpe tieners, die graag hun zak
geld bij elkaar harken om voor 1400
gulden een CC-portemonnee te ko
pen. Het doet er dan niet toe dat ze
niets hebben om erin te stoppen.
Hier dus een tip voor Nederlandse
exporteurs. Kijk wat de trend is: ge
zond, groen of rijp. Presenteer je
produkt in de massamedia, maar
niet simpelweg met advertenties.
Laat een specialist een positief oor
deel over dat produkt uitspreken in
een programma of een artikel. De
kans dat het produkt een rage
wordt onder miljoenen Japanse
consumenten is groot. Heb dan wel
genoeg voorraad achter de hand!
JUDITH STALPERS CORRESPONDENT
van deze werkzaamheden net zo
fijnzinnig te werk gaat als de na
zi's, misschien nog wel rigoureu
zer.
Twee weken geleden werden hon
derden Afrikanen in Parijs hard
handig uit een kerk en een gym
zaal verwijderd, waar zij bescher
ming zochten in afwachting van
een regeling van hun verblijfsver
gunning. Vrouwen en kinderen
die vaak, omdat ze in Frankrijk
zijn geboren de Franse nationali
teit hebben werden van hun
echtgenoten en vaders geschei
den 'blanke' sympathisanten
werden apart gehouden van de
Afrikanen.
„Dit is Vichy. Dit is selectie naar
ras. Voor dit Frankrijk schaam ik
me", aldus een Fransman tijdens
een steundemonstratie voor de
Afrikanen, daags na het ingrijpen
van de politie. Een deel van de
Afrikanen is inmiddels naar Mali
overgebracht.
Deze week heeft een parlementai
re enquêtecommissie overigens
gepleit voor een nog strengere
aanpak van de illegale immigratie.
Een voorstel: vreemdelingen mo
gen voortaan 45 dagen aan de
grens in bewaring worden gehou
den, in plaats van de huidige tien
dagen. Ook 'gemengde' huwelij
ken moeten worden tegengegaan.
Over de behandeling op de poli
tiebureaus doen de wildste verha
len de ronde. Mishandeling en
vernedering behoren tot de dage
lijkse praktijk, maar de meeste
slachtoffers houden hun mond uit
angst voor nog meer ellende. Of
omdat ze hun rechten niet ken
nen, of de taal niet machtig zijn.
Ook daarvan zijn fraaie staaltjes
bekend.
Een jonge Algerijnse student ver
telt over zijn terugkeer in Parijs na
eèn korte vakantie in Nederland.
Noord-Afrikaan en Nederland, dat
ruikt natuurlijk naar drugs. De ba
gage wordt minitieus gecontro
leerd. Dat daarbij spullen zoekra
ken, maakt niet uit. Volgens de re
gels moet een man door een man
worden gefouilleerd. Niet in
Frankrijk. Naakt, in de aanwezig
heid van twee vrouwen en man
nen wordt de Algerijn op weinig
respectvolle en zachtzinnige wijze
gecontroleerd. Geen drugs, maar
ook geen excuses.
Het is slechts een voorbeeld uit
honderden. In een winkel in het
hartje van Parijs. Achter de toon
bank Noord-Afrikanen en Fran
sen. 'Kan ik u helpen?' vraagt een
lid van het personeel aan een
klant. 'Nee. ik wil niet worden ge
holpen door een Arabier'. Vervol
gens gelooft de xenophobe klant
niet dat de jongeman die hem
daarna helpt ook uit Algerije
komt. Het verschil tussen Frans
man en immigré is lang niet zo
duidelijk zichtbaar als de vreem
delingenhaters wel zouden willen.
De strenge controles en ruwe be
handeling gelden Overigens niet
alleen de buitenlanders, ongeacht
of die nu legaal of illegaal in
Frankrijk verblijven. Twee jon
gens die een beetje opzichtig
hand-in-hand door de stad wan
delen, kunnen tegenwoordig ook
rekenen op bijzondere aandacht
van de politie. Twee weken gele
den zijn invallen gedaan in bars
voor homoseksuelen. 'De klok is
dertig, veertig jaar teruggedraaid'
meent iemand die bij de inval
aanwezig was.
Het zijn de waarden van rechts en
extreem-rechts die tellen. Het is
geen toeval dat president Jacques
Chirac al kort na zijn verkiezing
een bezoek bracht aan de paus.
Vrijheid is prachtig, maar voor af
wijkende normen is geen plaats.
Met diezelfde gedachte wordt ook
de 'narco-staat' Nederland te
vuur en te zwaard bestreden. Het
is een schande dat de regering in
Den Haag geen maatregelen
neemt die de verkoop van en
handel in drugs soft en hard
aan banden leggen. Nederland
vormt een gevaar voor de gezond
heid van de Franse jeugd en wan-
Tientallen Afrikanen, van wie de immigratiepapieren niet in orde zijn, zoeken in Parijs hun toevlucht ir;_Af
gymzalen. Maar ze zijn daar niet veilig. De CRS, de Franse politie, heeft al herhaaldelijk invallen gedai
nen op transport gesteld naar Mali.
neer Nederland zich niet snel be
ter gaat gedragen, moet het wor
den bestraft.
Frankrijk laat zich niet door argu
menten overtuigen. Begrip voor
een tolerantere benadering van
de drugsproblematiek past niet in
de optiek van de conservatieve re
gering in Parijs, die de laatste
maanden de hete adem van de
linkse oppositie in de nek voelt.
Bij tussentijdse verkiezingen en in
de opiniepeilingen doet de rege
ring van premier Alain Juppé het
slecht. Over twee jaar zijn er par^
lementsverkiezlngen. Om de
meerderheid te behouden, moet
Juppé zich verzekeren van de
steun van extreem-rechts. Dat
kan alleen door te hameren op bij
FOTO AP REMY D.UCl
er£
de aanhangers en syi>ch
ten van het extreem-irè:
National geliefde theg
drugs en immigratie. Pn
nele waarden van Frrfn
den daarbij gemakshjke
boord gezet. it 1
r
PARUS» HANS JACOBS
Degenen die dagelijks op de
weg zitten en 's avonds heel
huids weer thuis komen, heb
ben alle reden om een fles
champagne te ontkurken. De
kans dat je van een ritje van
punt A naar punt B danwel in
gips verpakt danwel in het ge
heel niet meer thuiskomt, wordt
almaar groter. Deelname aan
het verkeer is elke keer weer een
veldslag in een oorlog die jaar
lijks honderden mensen het le
ven kost en een veelvoud daar
van verwondt. En de aantallen
blijven stijgen. Zelfs het meest
aimabele type verandert zodra
hij of zij een stuur in de hand
heeft, in een levensgevaarlijke
asociaal. Wie met zijn hand op
zijn hart kan verklaren dat-ie
nog nooit door rood is gereden
of nog nooit te hard, verdient
een plaatsje in de hemel. Links
danwel rechts inhalen, meerij
den op de achterbumper van
een voorganger, vooral geen
richting aangeven, voetgangers
de stuipen op het lijf jagen en
fietsers snijden. Wat is daar op
tegen? Waarom richting aange
ven als je precies weet waar je
naartoe moet. Waarom niet
rechts inhalen als dat links niet
kan. Waarom een voorganger
die zich aan de snelheid houdt,
er niet even op attent maken
dat ook hij een gaspedaal heeft.
Wat is er op tegen om overste
kende voetgangers er fijntjes op
te wijzen dat ze het verkeer op
houden. Als het fout gaat, bie
den de ruitenwissers uitkomst.
Agressie roept agressie op. Zelfs
de oppassendste verkeersdeel
nemer bezondigt zich eraan.
Exact vijftig rijden als er zo'n
jakkerende wildeman achter je
zit. Het gaatje dichten op het
moment dat een haastige voor
sorteerder zich in jouw rij wil
voegen. Iets langer dan aanvan
kelijk de bedoeling was met zijn
drieën naast elkaar blijven fiet
sen. Of met een demonische
glimlach toekijken hoe door
jouw toedoen het verkeerslicht
bij de oversteekplaats op rood
springt, terwijl er niemand
oversteekt.
Hebt u familie en vrienden in het buitenland? Bel ze dan dit weekend. Want alleen dit paasweekend
belt u 25% voordeliger naar het buitenland. En mochten ze uw nieuwe nummer nog niet weten, geef dit dan
even door. Want natuurlijk willen zij u ook na 10 april kunnen bereiken.
Deze korting geldt op 6. 7 en 8 april 1996 van 00 00 uur tot 24 00 uur voor automatisch internationaal telefoonverkeer via vaste aansluitingen vanuit Nederland naar het buitenland. Deze
korting geldt niet voor mobiele telefonie (NMT, GSM, Greenpoint en Inmarsat), telefooncellen, gesprekken via de PTT Telecom-telefonist(e) of voice response computer en WVPN-verkeer.
Bescheiden wraakacties die ver- j
strekkende gevolgen kunnen 0
hebben. Als je mazzel hebt, krij^a(
je een verwensing of een hand- e
gebaar naar je hoofd geslingerdje
Maar in het ergste geval rijdt de,p
asfaltcrimineel je klem en maak^;
je hardhandig contact met hem»
Deze gevallen zijn overigens a;
niet opgenomen in de statistic-
ken van verkeersslachtoffers. xe
Het verkeer is een loterij en x
daar zal niet snel verandering ink
komen. De automobilist wordt
namelijk van alle kanten gehol- lr
pen. Ten eerste door de autofa- q
brikanten die miljarden uittrek- 0
ken om de auto veiliger te ma-
ken, zodat je zonder gevaar z
voor eigen leven nog harder
kunt. Ten tweede door de elek- a
tronica-industrie die steeds gj
meer hebbedingetjes op de t
markt gooit. Zo kun je tegen- e
woordig met 160 op de snelweg C1
met één hand de telefoon be-
dienen, met je voet de draagba- a
re fax in werking stellen, met de
andere hand scheerapparaat of
krultang hanteren en met een 5
schuin oogje je favoriete soap
op een piepklein tv-schermpje
volgen. En ten derde door de
overheid die van bochtige we
gen kaarsrechte racebanen
maakt, opdat de jakkeraars niet
uit de bocht vliegen en hun
voertuig en zichzelf rond een
boom vouwen.
Toch is de verkeersveiligheid
voor de overheid een bron van
grote zorg. Maar in de week dat i
minister Jorritsma (verkeer en
waterstaat) haar bezorgdheid I
daarover uitte en de politie er-
van betichtte te weinig oog te
hebben voor de verkeersveilig
heid, maakten haar collega's
Dijkstal en Sorgdrager het tra-
ject Den Haag-Zeist onveilig.
Met een vaartje van 160 kilome
ter per uur Sorgdrager hield I
het zelf op 'maar' 135 haastte
het ministeriële duo zich naar
een bijeenkomst van korpsbe
heerders, de bazen van de poli
tie. En waarover spraken zij?
Nee, niét over de verkeersveilig
heid.
HAARLEM JOLANDA OUKES
