Ging de krant met etaleren van zoveel bloed te ver? Beleid gevoeg met rancune:™ Noordwijkse soap Schrijvende lezers :u»o Pleintje aan Kooilaan: niet druk over maken Uitstel maakt huurdersbelangenvereniging belachelijk Huurdersbelangenvereniging doet aan volksverlakkerij WOENSDAG 6 MAART 1996 JDAG6 CHEF WILLEM SPIERDIJK. 071 -5356464. PLV -CHEF ROB ONDERWA! OMBUDSMAN LEIDSCH DAGBLAD 'Moest dat nou, zo'n knots van een foto van die zwaar bebloede man?' 'Het bloed spatte bijna van de voorpa gina af, er sprak sensatiebelustheid uit'. 'Na het avondeten de krant opslaan, dat was dit keer geen aangename bezig heid, meneer'. Drie reacties op de vijf-kolomsfoto in de krant van vorige week maandag. De opname liet een Israëliër zien die een zware aanslag waarbij talloze doden vie len, had overleefd en met een hevig be bloed gezicht in het ziekenhuis zijn broer begroette. Ging de redactie met het etaleren van zoveel bloed te ver? Had de krant hier je gens de lezer ingetogener behoren te zijn? Er heerst, zo bleek mij bij navraag, ook onder de redacteuren zelf verdeeldheid over. De hoofdredacteur vond de foto 'te hard'. (Menigeen zal zich nu afvragen waarom de foto een plaats in de krant kon krijgen, als nota bene de hoofdre dacteur hem 'te hard' vond. Het ant woord op die vraag is dat hoofdredac teuren onmogelijk voor publicatie alles kunnen zien en lezen. Dan zou de krant geen dag op tijd de deur uit gaan. Als mij een vergelijking is toegestaan: een direc teur van een fietsenfabriek zal ook niet elk exemplaar dat zijn werkplaats verlaat zelf op deugdelijkheid kunnen beproe ven). De adjunct-hoofdredacteur van deze krant vond het daarentegen 'een zeer goede foto. In de omhelzing, in dat beeld van die twee mensen lag de ver schrikking van de aanslag, maar ook de opluchting van het te hebben overleefd besloten. Ik vond het een heel indruk wekkende prent die absoluut een plaats in de krant verdiende'. Anderen legden de accenten weer an ders. Lezers denken wel eens, zo is mijn ervaring, dat de redactie als één blok achter een besluit of een bepaalde op vatting staat, maar dat is zeker niet altijd het geval. Dit is er een voorbeeld van. Maar men kan bij een krant niet te lang bij het voor of tegen stilstaan. Het ma ken van een dagelijks product dat voor alles op tijd klaar moet zijn, is ook vaak haastwerk. Degene die de verantwoor delijkheid voor de voorpagina heeft, moet op zeker moment de knoop door hakken. Zo zal het ook hier zijn gebeurd. Een foto kan vaak meer tot uiting brengen dan duizend woor den. Dit is weer zo'n geval. Ik heb de bewuste foto ook in andere dagbladen gezien. Daar trof ik hem niet in kleur maar in zwart-wit aan. Dat had deze krant natuurlijk ook kunnen doen. Maar in zwart wit vond ik hem vaal, vlak, weinigzeggend. De krant moet de ellende in de wereld niet alleen in woord maar ook in beeld to nen. Maar hoe ver kun je gaan met het tonen van ver- Ruuc* Paa schrikkingen? Niemand kan wat dat betreft even op de Olympus gaan zitten en zeg gen: zo moet het en hier lig gen de grenzen. Het blijft een persoonlij ke afweging. Zelf vond ik de foto accep tabel. De opluchting van de twee broers die ik eruit vond spreken, gleed bij mij als het ware over dat met bloed overla den (en verder ongeschonden) gezicht van het slachtoffer heen. Ik heb de gewoonte dat soort opna men ook met mijn maag te beoordelen. Weinig rationeel, zullen velen nu zeg gen, en dat is natuurlijk ook zo. Boven dien, wat de ene maag kan hebben, zal de andere afwijzen. Daar komt nog eens bij dat ik in de loop der jaren al de nodi ge verschrikkingen van de persbureaus onder ogen heb gehad (van Vietnam, de slachtpartijen in Afrika tot aan Joegosla vië). Het is niet zo dat je er aan went, maar je pantsert je er op den duur wel tegen. Met dit alles wil ik maar zeggen dat van mij in deze zaak geen Salomons oordeel te verwachten valt. Wat mij opvalt is dat lezers bij derge lijke gelegenheden vaak van oordeel zijn dat de krant uit is op 'sensatie', waarmee dat woord zonder uitzondering een ne gatieve lading krijgt. Ik ben het daar niet mee eens. Sommige gebeurtenissen zijn in- en door zichzelf sensatie in de ware betekenis van het woord: opzienbarend. In dit geval betrof het een aanslag met 'zeker 27 doden en 85 zwaargewonden'. Hier maakt de krant geen sensa tie, dit «sensatie. In een gesprek met een le zer daarover, wierp hij te gen: 'de krant had de foto ook een stuk kleiner kun nen afdrukken'. Zeker, dat had gekund. Maar is het in een geval als dit bevredi- gend om de kwestie terug te brengen tot een aantal cen timeters? Was twee of drie kolom aanvaardbaar ge weest, maar vier kolom weer niet? Advertentie Overlijdensadvertenties zien er over het algemeen anders uit dan pakweg twintig jaar geleden. Vroeger kwam het neer op een korte, strakke mededeling met, als het mensen met een geloof betrof, een verwijzing naar een bijbeltekst. Meer niet. Het was de uiterste soberheid. Daar is nog wel sprake van, maar het meren deel van de annonces heeft tegenwoor dig een persoonlijker karakter gekregen. Met gedichten, spreuken, verzen en ook gewone mededelingen wordt er vaak be trokkenheid, emotie mee tot uitdrukking gebracht Bij bijna elke ontwikkeling rijst op ze ker moment de vraag waar de grenzen liggen. Dat geldt ook voor de inhoud van overlijdensadvertenties. Onlangs bevatte deze krant een gewone annonce waarin de familie het overlijden van een van hen aankondigde. Daaronder stond een advertentie van minder gewone aard van een ander deel van die familie. Daarin werd gewag gemaakt van het feit dat 'door anderen ons het overlijden is gemeld van mijnVoorts werd in de De ombudsman van het Leidsch Dagblad is van maandag tot en met vrijdag bereikbaar van 9.30-11.30 uur onder telefoonnummer (071)- 5356215. Brieven kan men richten aan het adres: Ombudsman Leidsch Dagblad, Postbus 54,2300 AB Leiden. Het werk van de ombudsman valt buiten de verantwoordelijkheid van de hoofdredactie. Voor klachten over de bezorging gelieve men te bellen (071) - 5128030. annonce gezegd: 'Wij zijn niet welkom, op deze manier willen wij onze condole ances betuigen'. Daarop heb ik nogal wat reacties ge kregen. Die mondden vrijwel alle uit in de vraag: kan dit, mag dit? De directie zei mij desgevraagd het 'een grensgeval' te vinden. „Het was be ter geweest als degene die de advertentie aannam, had geprobeerd de indieners ervan tot een neutralere tekst te bewe gen, maar als men dat absoluut niet zou willen dan staan wij er toch niet afwij zend tegenover. Het is niet onfatsoenlijk wat er staat, het is een vorm van emotie, je zou er ook een soort noodkreet in kunnen zien." Het hoofd van de advertentieafdeling van het Damiateconcern (Leidsch Dag blad en Haarlems Dagblad) heeft een ander oordeel. „Overlijdensadvertenties worden vaak laat aangeleverd, de krant doet alles om ze zo snel mogelijk te ver werken en te publiceren. Overleg is dan niet altijd mogelijk. Maar als dat in dit geval wel was gebeurd, dan had ik deze tekst afgewezen. Hij bevat namelijk een oordeel over derden waarvan de juist heid niet te controleren is. Je kunt daar in de gegeven omstandigheden ook geen navraag naar doen. In het alge meen gesproken geldt in de advertentie wereld ook de regel dat je je niet tegen anderen behoort af te zetten. Ik ben het met de directie eens dat de krant de in dieners van de advertentie een wat neu tralere vorm van rouwbeklag had moe ten voorstellen." Zelf deel ik de conclusie van het hoofd van de advertentieafdeling, maar via een andere redenering. Er is naar mijn oor deel bij het slotakkoord van het leven nog een finaal recht van de overledene: dat familie-onenigheid op dat cruciale moment niet rond hem of haar in de openbaarheid wordt gebracht. Overlij densadvertenties althans zijn in mijn ogen niet de plaats om vormen van gramschap te etaleren. Het is een moeilijke, delicate materie en dat zal ze altijd blijven. Gezien het verschil in beoordeling, zoals die in dit geval te bespeuren valt, lijkt het mij nut tig dat directie en advertentieafdeling hier nog eens goed overleg over voeren, te meer omdat afgelopen maandag op nieuw een overlijdensannonce van bo vengenoemde strekking in de krant te vinden was. INSTITUUT BURGERRAADSLIEDEN Aanslag Rijnland niet Midden 'februari is de jaarlijkse aanslag van het Hoogheemraad schap van Rijnland weer in uw bus gevallen, 106 gulden voor een alleenstaande, 286 gulden voor een meerpersoonshuishou- den. Het gaat om de verontreini gingsheffing en de ingezetenen- omslag, die u gelijktijdig betaalt. Met dat geld zorgt het hoog heemraadschap (een water schap) ervoor dat het werkgebied droog blijft en het water schoon. Vanzelfsprekend betalen ook be drijven daaraan mee. De heffingen zijn in feite belas tingen en als zodanig vergelijk baar met gemeentelijke heffin gen als onroerend-zaakbelasting, afvalstoffenheffing en dergelijke. Al die heffingen samen vor men zo langzamerhand een forse kostenpost. Voor mensen met een minimuminkomen gaat het letterlijk om een 'aanslag' op hun portemonnee. Dat is intussen ook doorgedrongen tot de rijks overheid die de regels voor kwijt schelding vaststelt. Het Rijk heeft gemeenten en waterschappen toegestaan dit jaar een soepeler kwiiopQrhnlHpn kwijtscheldingsbeleid te voeren. KWlJgCZLUUlUCn De grens voor het verlenen van kwijtschelding wordt opgetrok ken naar 95 procent van de bijstandsuitkering (in plaats van 90 procent). Gemeenten zullen daar dankbaar gebruik van gaan maken. Zo ook de gemeente Leiden. Maar het Hoogheemraadschap van Rijnland doet daar niet aan mee. Wat het Hoogheemraadschap betreft is het eigenlijk nog sterker. In plaats van dat het de nu geboden ruimte benut, houdt het vast aan zijn oude beleid, dat al nodeloos streng was. Het Rijk bood namelijk al de ruimte om woon lasten boven een bepaald normbedrag af te trekken. Het hoogheemraadschap gebruikte die ruimte niet. Concreet houdt dat in, dat ie mand alleen kwijtschelding kan krijgen als zijn inkomen lager is dan 90 procent van de bij standsnorm. De hoogte van de woonlasten doet niet terzake. Dat was dus zo en dat blijft ook in 1996 zo. Een voorbeeld om dit te verduidelijken (de centen laten we buiten beschouwing). We gaari uit van een gezin met twee kinderen. Het inko men bestaat uit bijstand, 1.926 gulden per maand inclusief vakantiegeld. De huur (na af trek van huursubsidie) bedraagt 450 gulden. De ziekenfondspremie is 54 gulden. De aanslag van het Hoogheemraadschap is 286 gulden. Het gezin komt niet in aanmerking voor kwijtschelding bij het Hoogheemraadschap. opes< JONDEN voetbal h de fab iben gis petbalb de Deei jissie re, iropese md. Vo bal ine Het inkomen bedraa^en^" (hoe kan het anders): cent van de bijsta) Daarvan mag alleen Q0j*p fondspremie worden ken. yiMER» Blijft over (1.926 mfwerelc 1.872 gulden. Dat ino^udige vergeleken met 90 prijvolgen de bijstandsnorm fcenslal den. Het gezin wordtte25-j; acht voldoende ruimtraakte. ben om de aanslag te 1 Straks krijgt datzelfde ÖOi aanslag gemeentelijk j-je gen van 500 gulden. dat de gemeente kwtjtr j zal verlenen voor de L slag. De berekening1 drie Van het inkomen mo(cleerc woonlasten worden j ken. Extra woonlaster kosten die overblijvdQfsJ van de huur de huursu! een vast bedrag van 3Ujm« I zijn afgetrokken. HiJSF he huursubsidie min 31tngvoi gulden. Naast de extijij de a lasten wordt de zietóKNA premie afgetrokken. Qwarei komen komt dus in mptoels 132 54 186 guldi over: 1926 min 186 Dat bedrag wordt vergeleken met huAM bedrag van 95 procent van de bijstanc^ T 1.831 gulden. Dit gezin heeft dus g%aa]( lingscapaciteit en krijgt volledig kwijtscJactje, U ziet hoe nadelig de berekening >rdan hoogheemraadschap uitpakt. Voor ai^note pes huishoudingen is het resultaat net is]ass Door de koppeling aan 90 procent va' standsnorm en de weigering rekening, den met extra woonlasten komt nieij oe aanmerking voor kwijtschelding bij h< heemraadschap. De enige uitzondeiKiBiü jongeren met een lage bijstandsuitkf ate studiefinanciering. ewer Het is de vraag of het nog van deze Frs Vl weinig oog te hebben voor de financiëe^en tie van de minima. We hopen dat de i^ant gewijzigde bestuurssamenstelling \Pm 0 Hoogheemraadschap hierin ven brengt. Voor vragen kunt u zich wenden tot: n Instituut Burgerraadslieden, Breestr 2311 CV Leiden, tel 071- 5167700, Mons kers. Mons, mr. H.P. Lohmann, mr. W. Open spreekuren: maandag tussen 1Dna uur, donderdag tussen 18.30 en 20 uui spraak: dinsdag- en woensdagmorgenen e /-sp ptel. Donderdag 15 februari mochten de bewoners van de wijk 'Noord' meepraten over al weer een nieuwbouwplan in de wijk, dit keer ging het over het plein tje aan de Kooilaan. Er was weinig tegenstand en dat is te begrijpen, het is na tuurlijk tijdverspilling om je nog druk te maken, want de plan nen veranderen toch niet. Zie de bezwaren tegen de bouw in het Noorderpark en de hoge flat aan de Kooilaan. En ik neem aan dat de ambtenaren de me ning van de bewoners van een sociale vernieuwingswijk niet zo hoog aan slaan. Een wethouder van een partij die het toch moet hebben van die bewoners uit de volkswijken als er weer verkiezingen zijn, deze wethouder heeft maling aan het welzijn van deze bur gers. Dat het onleefbaar wordt in deze dichtbevolkte wijk, daar denkt hij helemaal niet over na. De bewoners van de wijk hebben in de meeste gevallen niet de keus om naar elders te verhuizen. Huurders moeten aan allerlei richtlijnen voldoen, zo niet als je je een koopwoning kunt verloorloven, dan heb je niets te maken met voorschrif ten en heb je ook de keus om zelf de plek te bepalen waar je wilt wonen. Dat er nu koopappartemen ten aan de Kooilaan komen, moet de wijk een opwaardering geven. Nu zie ik dat anders, meer beton en meer blik van auto's kan ik geen aanbeveling noemen om in deze wijk twee ton te betalen voor een flat. Hoe krijg je die ooit weer verkocht als je wilt verhuizen? Zelfs een aspirant-huurder kreeg een paar jaar geleden het advies om niet in Noord te gaan wonen, omdat het een getto was. Dat zijn niet mijn woor den, maar van een medewerk ster van een woningbouwvere niging. Dat stempel kreeg de wijk ook al opgeplakt. Nog een paar tips voor de wethouder voor wat bouwter reinen: speeltuin Noorderkwar tier, die voldoet toch niet meer aan de eisen, natuurlijk, de volkstuinen en dan heb je nog altijd de sportvelden achter de hand. S. van Noort-Piket, Leiden. 'Het is natuurlijk tijdverspilling om je nog druk te maken over de plannen voor het pleintje, want ze veranderen t FOTO HENK BOUWMAN Reactie op artikel 'Wethouder Van Dijk, enz.zaterdag 17 fe bruari jl. Burger Belangen Leiderdorp en zijn wethouder zijn de laatste tijd behoorlijk onder vuur genomen. Men kan zich afvragen of dit wel helemaal te recht is. Deze raad en het huidi ge college hebben een doel voor ogen gehad en ook uitgevoerd, namelijk alle vernieuwing en in breng van ieder ander niet be horende tot de zgn. 'oude hap' onmiddellijk de kop in te druk ken. Het beleid is sinds de komst van de nieuwe partij BBL dan ook gevoed geweest met rancu ne. Van Dijk zat immers danzij de onvrede van de burger over de oude hap in de wethouders- stoel. Inderdaad is coalitiege- voel de raad vreemd en het woord 'medewerking' absoluut onbekend. Behalve voor die personen die bij het clubje oud gedienden in de pul vallen. Ik heb de indruk dat Van Dijk graag in de 'pul' wilde vallen en daarom de kans om oppositie te voeren liet voorbijgaeker daarom een vrouwelij nie het college hielp aanfrg g ten slotte voor deze zi tr< pak stank voor dank kieel Het nadeel is echtemel Dijk met zijn partij m sl meer binnen het gempsto hierdoor aan populaijge< moeten inleveren n)ved daarbuiten. Dit nu is wd, i tend omdat de kans vj wordt dat de Leiderd— leen nog van de 'oudi komt door te wachtelCll tuurlijk verloop. Ja, ik verwijt Van DW de situatie verkeerd hw •schat, hij had beter nm kunnen weten en, ja, r de pers zich bij deze trieste vertoning in Li neer te leggen en dezeN; beert te doorbrekeiPsi zwakste schakel keer' aan te pakken i.p.v. depas pen met een goede fWv_' welke zo belangrijk is. dp> Hylkf' Gaarne wil ik reageren op uw artikel 'Ac tie tegen huurverhoging moet in 1997 tot succes leiden' in uw blad van 21 fe bruari j.l. Het uitstellen van één jaar maakt de huurdersbelangenverenigingbelachelijk. Tijdens het lezen van uw artikel, schoot mij een oud-Hollands gezegde van Bre- derode in gedachten. 'Morgen, morgen, dan wil ik wat doen, maar laat mij vandaag met rust'. Maar Brederode zei dat elke dag, dus deed hij feitelijk nooit iets. Een stelling overeen komstig met deze huurdersbelangenver eniging lijkt mij zo. Als een groep actie of strijd gaat voe ren, tegen de aanhoudende exorbitante huurverhogingen en dit spontaan doet zonder financiële ondersteuning van de woningbouwvereniging, sta ik daar vol ledig achter. De ware situatie is echter vele malen anders en bij heel veel huur ders van Woningbouwvereniging Leiden ook niet bekend. Een WBL-huurder kon zich dan wel eens gaan bedenken alvo rens hij lid wordt van de huurdersbelan genvereniging. De HBV is namelijk in het leven geroepen door het bestuur van de WBL. Op een algemene ledenverga dering, nu een jaar geleden, liet het WBL-bestuur al voordat er gestemd moest worden weten, dat zij massaal zou opstappen als de ledenvergadering tegen de komst van de HBV zou stem men. Een heftige discussie tussen be stuur en leden, was aan het dreigement vooraf gegaan. Direct na de oprichting kreeg de HBV van de WBL een handdruk van ƒ70.000,- als zijnde startkapitaal. Een continuering van dergelijke bedra gen werd in het vooruitzicht gesteld. Met mijn reactie toon ik ludiek aan, dat ik nog lang geen koe ben, maar als de actie-koe van de HBV wordt geslacht, de handdruk middels huurverlaging on middellijk weer bij de huurders terug komt. Daar hoeft de huurder niet tot 1997 op te wachten. H. Zandvliet, AV-lid en een jaar geleden tegenstem mer van de HBV. Leiden. In het Leidsch Dagblad van 21 februari jl schreef deze krant over de actie tegen huurverhoging. De actie die de huur dersbelangenvereniging van Woning bouwvereniging Leiden voert. Beleidsmedewerker Pieter Jansen (LWO) denkt met de kaartenactie pas in 1997 succes te behalen. Dat had de HBV dan direct op de actiekaarten moeten vermelden in plaats van achteraf. Nu doet de HBV aan volksverlakkerij en is het doel van de actie nu alleen, het win nen van betalende leden. Een eventueel succes in het vooruit zicht stellen is koffiedik kijken. De HBV zelf zegt dat het bestuur van de WBL een jaar na ondertekening van het samen werkingsovereenkomst nauwelijks heeft geluisterd naar zijn adviezen. De HBV kan alleen iets bereiken als zij zelf in de algemene vergadering plaatsneemt. Dan kan zij niet alleen ad viseren maar ook voor of tegen een maatregel stemmen. De HBV hoeft dan in persberichten en nieuwsbrieven niet meer de zwarte Piet toe te spelen aan de leden van de algemene vergadering van de WBL. M.M.A. Zuurbier, lid Alg. Verg. van de WBL, Leiden. Op de Duin- en Bollenstreek pagina van 26 februari j.l. stond een bericht over een 82-jarige Noordwijker die bij het uitlaten van zijn hond in conflict raakte met een 23-ja- rige plaatsgenote, eveneens een hondenliefhebster. De 82-jarige sloeg daarbij, zo staat in het bericht, de vrouw met zijn stok tegen het hoofd. Later, toen hij op het Noordwijkse politiebureau over dit voorval werd ge hoord, ging hij bij een de monstratie van het gebeurde zo in zijn rol op, dat hij de dienstdoende agent met zijn stok een pijnlijke schouder bezorgde. Tot zover het be richt. En dan volgt hier de re actie van de 'hoofdrolspeler'. Ik heb nooit kunnen denken dat ik op 82-jarige leeftijd ooit de hoofdrol zou spelen in een Noordwijkse soap. Als het was zoals wordt voorgesteld vrouw mishan deld, politieagent geslagen, enz. zou ik gezien mijn leeftijd eigenlijk nog een beetje trots moeten zijn dat nog te kunnen, en zou ik ho pen dat niet alleen ik maar ook de politieman en de poli- tiepersvoorlichter de nodige aandacht krijgen, promotie of een lintje. Wie weet, mis schien zit het er wel in. Als ik t.z.t. voor de rechter moet verschijnen komt, denk ik, zoals in een soap betaamt, iets anders voor de dag. Met veel meeleven voor de slachtoffers, tot dan. J.'v.d. Wiel, Noordwijk. KNVB laat. doven in kou staan (d, De televisie is het meij voor info op allerleiv zorgt. Als je dat gaat If tot de kabel, dan onr ook de doven informati[ Diverse televisieprogf werden van ondertitel!? zien, zodat de doven slechthorenden) het i den volgen. Doordat I merciële tv diverse ma's overneemt en der teling wegvalt, kura doven de door hun programma's niet meer Vele doven zijn liefheb! voetbalwedstrijden mei titeling en deze biedenp publieke zenders. De S met zijn arrogante hol' doven in de kou staan. Pietvfi NJ

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1996 | | pagina 18