Ging de krant met etaleren van zoveel bloed te ver?
Beleid gevoeg
met rancune:™
Noordwijkse soap
Schrijvende lezers
:u»o
Pleintje aan Kooilaan:
niet druk over maken
Uitstel maakt huurdersbelangenvereniging belachelijk
Huurdersbelangenvereniging doet aan volksverlakkerij
WOENSDAG 6 MAART 1996
JDAG6
CHEF WILLEM SPIERDIJK. 071 -5356464. PLV -CHEF ROB ONDERWA!
OMBUDSMAN
LEIDSCH DAGBLAD
'Moest dat nou, zo'n knots van een foto
van die zwaar bebloede man?'
'Het bloed spatte bijna van de voorpa
gina af, er sprak sensatiebelustheid uit'.
'Na het avondeten de krant opslaan,
dat was dit keer geen aangename bezig
heid, meneer'.
Drie reacties op de vijf-kolomsfoto in
de krant van vorige week maandag. De
opname liet een Israëliër zien die een
zware aanslag waarbij talloze doden vie
len, had overleefd en met een hevig be
bloed gezicht in het ziekenhuis zijn
broer begroette.
Ging de redactie met het etaleren van
zoveel bloed te ver? Had de krant hier je
gens de lezer ingetogener behoren te
zijn?
Er heerst, zo bleek mij bij navraag, ook
onder de redacteuren zelf verdeeldheid
over. De hoofdredacteur vond de foto 'te
hard'. (Menigeen zal zich nu afvragen
waarom de foto een plaats in de krant
kon krijgen, als nota bene de hoofdre
dacteur hem 'te hard' vond. Het ant
woord op die vraag is dat hoofdredac
teuren onmogelijk voor publicatie alles
kunnen zien en lezen. Dan zou de krant
geen dag op tijd de deur uit gaan. Als mij
een vergelijking is toegestaan: een direc
teur van een fietsenfabriek zal ook niet
elk exemplaar dat zijn werkplaats verlaat
zelf op deugdelijkheid kunnen beproe
ven).
De adjunct-hoofdredacteur van deze
krant vond het daarentegen 'een zeer
goede foto. In de omhelzing, in dat
beeld van die twee mensen lag de ver
schrikking van de aanslag, maar ook de
opluchting van het te hebben overleefd
besloten. Ik vond het een heel indruk
wekkende prent die absoluut een plaats
in de krant verdiende'.
Anderen legden de accenten weer an
ders. Lezers denken wel eens, zo is mijn
ervaring, dat de redactie als één blok
achter een besluit of een bepaalde op
vatting staat, maar dat is zeker niet altijd
het geval. Dit is er een voorbeeld van.
Maar men kan bij een krant niet te lang
bij het voor of tegen stilstaan. Het ma
ken van een dagelijks product dat voor
alles op tijd klaar moet zijn, is ook vaak
haastwerk. Degene die de verantwoor
delijkheid voor de voorpagina heeft,
moet op zeker moment de knoop door
hakken. Zo zal het ook hier zijn gebeurd.
Een foto kan vaak meer tot uiting
brengen dan duizend woor
den. Dit is weer zo'n geval. Ik
heb de bewuste foto ook in
andere dagbladen gezien.
Daar trof ik hem niet in kleur
maar in zwart-wit aan. Dat
had deze krant natuurlijk ook
kunnen doen. Maar in zwart
wit vond ik hem vaal, vlak,
weinigzeggend.
De krant moet de ellende
in de wereld niet alleen in
woord maar ook in beeld to
nen. Maar hoe ver kun je
gaan met het tonen van ver- Ruuc* Paa
schrikkingen? Niemand kan
wat dat betreft even op de
Olympus gaan zitten en zeg
gen: zo moet het en hier lig
gen de grenzen. Het blijft een persoonlij
ke afweging. Zelf vond ik de foto accep
tabel. De opluchting van de twee broers
die ik eruit vond spreken, gleed bij mij
als het ware over dat met bloed overla
den (en verder ongeschonden) gezicht
van het slachtoffer heen.
Ik heb de gewoonte dat soort opna
men ook met mijn maag te beoordelen.
Weinig rationeel, zullen velen nu zeg
gen, en dat is natuurlijk ook zo. Boven
dien, wat de ene maag kan hebben, zal
de andere afwijzen. Daar komt nog eens
bij dat ik in de loop der jaren al de nodi
ge verschrikkingen van de persbureaus
onder ogen heb gehad (van Vietnam, de
slachtpartijen in Afrika tot aan Joegosla
vië). Het is niet zo dat je er aan went,
maar je pantsert je er op den duur wel
tegen. Met dit alles wil ik maar zeggen
dat van mij in deze zaak geen Salomons
oordeel te verwachten valt.
Wat mij opvalt is dat lezers bij derge
lijke gelegenheden vaak van oordeel zijn
dat de krant uit is op 'sensatie', waarmee
dat woord zonder uitzondering een ne
gatieve lading krijgt. Ik ben het daar niet
mee eens. Sommige gebeurtenissen zijn
in- en door zichzelf sensatie in de ware
betekenis van het woord:
opzienbarend. In dit geval
betrof het een aanslag met
'zeker 27 doden en 85
zwaargewonden'. Hier
maakt de krant geen sensa
tie, dit «sensatie.
In een gesprek met een le
zer daarover, wierp hij te
gen: 'de krant had de foto
ook een stuk kleiner kun
nen afdrukken'. Zeker, dat
had gekund. Maar is het in
een geval als dit bevredi-
gend om de kwestie terug te
brengen tot een aantal cen
timeters? Was twee of drie
kolom aanvaardbaar ge
weest, maar vier kolom
weer niet?
Advertentie
Overlijdensadvertenties zien er over het
algemeen anders uit dan pakweg twintig
jaar geleden. Vroeger kwam het neer op
een korte, strakke mededeling met, als
het mensen met een geloof betrof, een
verwijzing naar een bijbeltekst. Meer
niet. Het was de uiterste soberheid. Daar
is nog wel sprake van, maar het meren
deel van de annonces heeft tegenwoor
dig een persoonlijker karakter gekregen.
Met gedichten, spreuken, verzen en ook
gewone mededelingen wordt er vaak be
trokkenheid, emotie mee tot uitdrukking
gebracht
Bij bijna elke ontwikkeling rijst op ze
ker moment de vraag waar de grenzen
liggen. Dat geldt ook voor de inhoud van
overlijdensadvertenties. Onlangs bevatte
deze krant een gewone annonce waarin
de familie het overlijden van een van
hen aankondigde. Daaronder stond een
advertentie van minder gewone aard
van een ander deel van die familie.
Daarin werd gewag gemaakt van het feit
dat 'door anderen ons het overlijden is
gemeld van mijnVoorts werd in de
De ombudsman van het Leidsch Dagblad is van maandag tot en met
vrijdag bereikbaar van 9.30-11.30 uur onder telefoonnummer (071)-
5356215. Brieven kan men richten aan het adres: Ombudsman
Leidsch Dagblad, Postbus 54,2300 AB Leiden. Het werk van de
ombudsman valt buiten de verantwoordelijkheid van de
hoofdredactie.
Voor klachten over de bezorging gelieve men te bellen (071) -
5128030.
annonce gezegd: 'Wij zijn niet welkom,
op deze manier willen wij onze condole
ances betuigen'.
Daarop heb ik nogal wat reacties ge
kregen. Die mondden vrijwel alle uit in
de vraag: kan dit, mag dit?
De directie zei mij desgevraagd het
'een grensgeval' te vinden. „Het was be
ter geweest als degene die de advertentie
aannam, had geprobeerd de indieners
ervan tot een neutralere tekst te bewe
gen, maar als men dat absoluut niet zou
willen dan staan wij er toch niet afwij
zend tegenover. Het is niet onfatsoenlijk
wat er staat, het is een vorm van emotie,
je zou er ook een soort noodkreet in
kunnen zien."
Het hoofd van de advertentieafdeling
van het Damiateconcern (Leidsch Dag
blad en Haarlems Dagblad) heeft een
ander oordeel. „Overlijdensadvertenties
worden vaak laat aangeleverd, de krant
doet alles om ze zo snel mogelijk te ver
werken en te publiceren. Overleg is dan
niet altijd mogelijk. Maar als dat in dit
geval wel was gebeurd, dan had ik deze
tekst afgewezen. Hij bevat namelijk een
oordeel over derden waarvan de juist
heid niet te controleren is. Je kunt daar
in de gegeven omstandigheden ook
geen navraag naar doen. In het alge
meen gesproken geldt in de advertentie
wereld ook de regel dat je je niet tegen
anderen behoort af te zetten. Ik ben het
met de directie eens dat de krant de in
dieners van de advertentie een wat neu
tralere vorm van rouwbeklag had moe
ten voorstellen."
Zelf deel ik de conclusie van het hoofd
van de advertentieafdeling, maar via een
andere redenering. Er is naar mijn oor
deel bij het slotakkoord van het leven
nog een finaal recht van de overledene:
dat familie-onenigheid op dat cruciale
moment niet rond hem of haar in de
openbaarheid wordt gebracht. Overlij
densadvertenties althans zijn in mijn
ogen niet de plaats om vormen van
gramschap te etaleren.
Het is een moeilijke, delicate materie
en dat zal ze altijd blijven. Gezien het
verschil in beoordeling, zoals die in dit
geval te bespeuren valt, lijkt het mij nut
tig dat directie en advertentieafdeling
hier nog eens goed overleg over voeren,
te meer omdat afgelopen maandag op
nieuw een overlijdensannonce van bo
vengenoemde strekking in de krant te
vinden was.
INSTITUUT BURGERRAADSLIEDEN
Aanslag
Rijnland
niet
Midden 'februari is de jaarlijkse
aanslag van het Hoogheemraad
schap van Rijnland weer in uw
bus gevallen, 106 gulden voor
een alleenstaande, 286 gulden
voor een meerpersoonshuishou-
den. Het gaat om de verontreini
gingsheffing en de ingezetenen-
omslag, die u gelijktijdig betaalt.
Met dat geld zorgt het hoog
heemraadschap (een water
schap) ervoor dat het werkgebied
droog blijft en het water schoon.
Vanzelfsprekend betalen ook be
drijven daaraan mee.
De heffingen zijn in feite belas
tingen en als zodanig vergelijk
baar met gemeentelijke heffin
gen als onroerend-zaakbelasting,
afvalstoffenheffing en dergelijke.
Al die heffingen samen vor
men zo langzamerhand een forse
kostenpost. Voor mensen met
een minimuminkomen gaat het
letterlijk om een 'aanslag' op hun
portemonnee. Dat is intussen
ook doorgedrongen tot de rijks
overheid die de regels voor kwijt
schelding vaststelt. Het Rijk heeft
gemeenten en waterschappen
toegestaan dit jaar een soepeler kwiiopQrhnlHpn
kwijtscheldingsbeleid te voeren. KWlJgCZLUUlUCn
De grens voor het verlenen van
kwijtschelding wordt opgetrok
ken naar 95 procent van de bijstandsuitkering
(in plaats van 90 procent).
Gemeenten zullen daar dankbaar gebruik
van gaan maken. Zo ook de gemeente Leiden.
Maar het Hoogheemraadschap van Rijnland
doet daar niet aan mee.
Wat het Hoogheemraadschap betreft is het
eigenlijk nog sterker. In plaats van dat het de
nu geboden ruimte benut, houdt het vast aan
zijn oude beleid, dat al nodeloos streng was.
Het Rijk bood namelijk al de ruimte om woon
lasten boven een bepaald normbedrag af te
trekken. Het hoogheemraadschap gebruikte
die ruimte niet. Concreet houdt dat in, dat ie
mand alleen kwijtschelding kan krijgen als zijn
inkomen lager is dan 90 procent van de bij
standsnorm. De hoogte van de woonlasten
doet niet terzake.
Dat was dus zo en dat blijft ook in 1996 zo.
Een voorbeeld om dit te verduidelijken (de
centen laten we buiten beschouwing). We gaari
uit van een gezin met twee kinderen. Het inko
men bestaat uit bijstand, 1.926 gulden per
maand inclusief vakantiegeld. De huur (na af
trek van huursubsidie) bedraagt 450 gulden. De
ziekenfondspremie is 54 gulden.
De aanslag van het Hoogheemraadschap is
286 gulden.
Het gezin komt niet in aanmerking voor
kwijtschelding bij het Hoogheemraadschap.
opes<
JONDEN
voetbal
h de fab
iben gis
petbalb
de Deei
jissie re,
iropese
md. Vo
bal ine
Het inkomen bedraa^en^"
(hoe kan het anders):
cent van de bijsta)
Daarvan mag alleen Q0j*p
fondspremie worden
ken. yiMER»
Blijft over (1.926 mfwerelc
1.872 gulden. Dat ino^udige
vergeleken met 90 prijvolgen
de bijstandsnorm fcenslal
den. Het gezin wordtte25-j;
acht voldoende ruimtraakte.
ben om de aanslag te 1
Straks krijgt datzelfde ÖOi
aanslag gemeentelijk j-je
gen van 500 gulden.
dat de gemeente kwtjtr j
zal verlenen voor de L
slag. De berekening1 drie
Van het inkomen mo(cleerc
woonlasten worden j
ken. Extra woonlaster
kosten die overblijvdQfsJ
van de huur de huursu!
een vast bedrag van 3Ujm« I
zijn afgetrokken. HiJSF he
huursubsidie min 31tngvoi
gulden. Naast de extijij de a
lasten wordt de zietóKNA
premie afgetrokken. Qwarei
komen komt dus in mptoels
132 54 186 guldi
over: 1926 min 186
Dat bedrag wordt vergeleken met huAM
bedrag van 95 procent van de bijstanc^ T
1.831 gulden. Dit gezin heeft dus g%aa](
lingscapaciteit en krijgt volledig kwijtscJactje,
U ziet hoe nadelig de berekening >rdan
hoogheemraadschap uitpakt. Voor ai^note
pes huishoudingen is het resultaat net is]ass
Door de koppeling aan 90 procent va'
standsnorm en de weigering rekening,
den met extra woonlasten komt nieij oe
aanmerking voor kwijtschelding bij h<
heemraadschap. De enige uitzondeiKiBiü
jongeren met een lage bijstandsuitkf ate
studiefinanciering. ewer
Het is de vraag of het nog van deze Frs Vl
weinig oog te hebben voor de financiëe^en
tie van de minima. We hopen dat de i^ant
gewijzigde bestuurssamenstelling \Pm 0
Hoogheemraadschap hierin ven
brengt.
Voor vragen kunt u zich wenden tot: n
Instituut Burgerraadslieden, Breestr
2311 CV Leiden, tel 071- 5167700,
Mons
kers.
Mons, mr. H.P. Lohmann, mr. W.
Open spreekuren: maandag tussen 1Dna
uur, donderdag tussen 18.30 en 20 uui
spraak: dinsdag- en woensdagmorgenen e
/-sp
ptel.
Donderdag 15 februari mochten
de bewoners van de wijk
'Noord' meepraten over al weer
een nieuwbouwplan in de wijk,
dit keer ging het over het plein
tje aan de Kooilaan.
Er was weinig tegenstand en
dat is te begrijpen, het is na
tuurlijk tijdverspilling om je nog
druk te maken, want de plan
nen veranderen toch niet. Zie
de bezwaren tegen de bouw in
het Noorderpark en de hoge flat
aan de Kooilaan. En ik neem
aan dat de ambtenaren de me
ning van de bewoners van een
sociale vernieuwingswijk niet zo
hoog aan slaan.
Een wethouder van een partij
die het toch moet hebben van
die bewoners uit de volkswijken
als er weer verkiezingen zijn,
deze wethouder heeft maling
aan het welzijn van deze bur
gers. Dat het onleefbaar wordt
in deze dichtbevolkte wijk, daar
denkt hij helemaal niet over na.
De bewoners van de wijk
hebben in de meeste gevallen
niet de keus om naar elders te
verhuizen. Huurders moeten
aan allerlei richtlijnen voldoen,
zo niet als je je een koopwoning
kunt verloorloven, dan heb je
niets te maken met voorschrif
ten en heb je ook de keus om
zelf de plek te bepalen waar je
wilt wonen.
Dat er nu koopappartemen
ten aan de Kooilaan komen,
moet de wijk een opwaardering
geven. Nu zie ik dat anders,
meer beton en meer blik van
auto's kan ik geen aanbeveling
noemen om in deze wijk twee
ton te betalen voor een flat. Hoe
krijg je die ooit weer verkocht
als je wilt verhuizen?
Zelfs een aspirant-huurder
kreeg een paar jaar geleden het
advies om niet in Noord te gaan
wonen, omdat het een getto
was. Dat zijn niet mijn woor
den, maar van een medewerk
ster van een woningbouwvere
niging. Dat stempel kreeg de
wijk ook al opgeplakt.
Nog een paar tips voor de
wethouder voor wat bouwter
reinen: speeltuin Noorderkwar
tier, die voldoet toch niet meer
aan de eisen, natuurlijk, de
volkstuinen en dan heb je nog
altijd de sportvelden achter de
hand.
S. van Noort-Piket,
Leiden. 'Het is natuurlijk tijdverspilling om je nog druk te maken over de plannen voor het pleintje, want ze veranderen t
FOTO HENK BOUWMAN
Reactie op artikel 'Wethouder
Van Dijk, enz.zaterdag 17 fe
bruari jl.
Burger Belangen Leiderdorp
en zijn wethouder zijn de
laatste tijd behoorlijk onder
vuur genomen. Men kan zich
afvragen of dit wel helemaal te
recht is. Deze raad en het huidi
ge college hebben een doel voor
ogen gehad en ook uitgevoerd,
namelijk alle vernieuwing en in
breng van ieder ander niet be
horende tot de zgn. 'oude hap'
onmiddellijk de kop in te druk
ken.
Het beleid is sinds de komst
van de nieuwe partij BBL dan
ook gevoed geweest met rancu
ne. Van Dijk zat immers danzij
de onvrede van de burger over
de oude hap in de wethouders-
stoel. Inderdaad is coalitiege-
voel de raad vreemd en het
woord 'medewerking' absoluut
onbekend. Behalve voor die
personen die bij het clubje oud
gedienden in de pul vallen. Ik
heb de indruk dat Van Dijk
graag in de 'pul' wilde vallen en
daarom de kans om oppositie te
voeren liet voorbijgaeker
daarom een vrouwelij nie
het college hielp aanfrg g
ten slotte voor deze zi tr<
pak stank voor dank kieel
Het nadeel is echtemel
Dijk met zijn partij m sl
meer binnen het gempsto
hierdoor aan populaijge<
moeten inleveren n)ved
daarbuiten. Dit nu is wd, i
tend omdat de kans vj
wordt dat de Leiderd—
leen nog van de 'oudi
komt door te wachtelCll
tuurlijk verloop.
Ja, ik verwijt Van DW
de situatie verkeerd hw
•schat, hij had beter nm
kunnen weten en, ja, r
de pers zich bij deze
trieste vertoning in Li
neer te leggen en dezeN;
beert te doorbrekeiPsi
zwakste schakel keer'
aan te pakken i.p.v. depas
pen met een goede fWv_'
welke zo belangrijk is. dp>
Hylkf'
Gaarne wil ik reageren op uw artikel 'Ac
tie tegen huurverhoging moet in 1997
tot succes leiden' in uw blad van 21 fe
bruari j.l.
Het uitstellen van één jaar maakt de
huurdersbelangenverenigingbelachelijk.
Tijdens het lezen van uw artikel, schoot
mij een oud-Hollands gezegde van Bre-
derode in gedachten.
'Morgen, morgen, dan wil ik wat doen,
maar laat mij vandaag met rust'. Maar
Brederode zei dat elke dag, dus deed hij
feitelijk nooit iets. Een stelling overeen
komstig met deze huurdersbelangenver
eniging lijkt mij zo.
Als een groep actie of strijd gaat voe
ren, tegen de aanhoudende exorbitante
huurverhogingen en dit spontaan doet
zonder financiële ondersteuning van de
woningbouwvereniging, sta ik daar vol
ledig achter. De ware situatie is echter
vele malen anders en bij heel veel huur
ders van Woningbouwvereniging Leiden
ook niet bekend. Een WBL-huurder kon
zich dan wel eens gaan bedenken alvo
rens hij lid wordt van de huurdersbelan
genvereniging. De HBV is namelijk in
het leven geroepen door het bestuur van
de WBL. Op een algemene ledenverga
dering, nu een jaar geleden, liet het
WBL-bestuur al voordat er gestemd
moest worden weten, dat zij massaal
zou opstappen als de ledenvergadering
tegen de komst van de HBV zou stem
men. Een heftige discussie tussen be
stuur en leden, was aan het dreigement
vooraf gegaan. Direct na de oprichting
kreeg de HBV van de WBL een handdruk
van ƒ70.000,- als zijnde startkapitaal.
Een continuering van dergelijke bedra
gen werd in het vooruitzicht gesteld.
Met mijn reactie toon ik ludiek aan,
dat ik nog lang geen koe ben, maar als
de actie-koe van de HBV wordt geslacht,
de handdruk middels huurverlaging on
middellijk weer bij de huurders terug
komt.
Daar hoeft de huurder niet tot 1997 op
te wachten.
H. Zandvliet,
AV-lid en een jaar geleden tegenstem
mer van de HBV.
Leiden.
In het Leidsch Dagblad van 21 februari jl
schreef deze krant over de actie tegen
huurverhoging. De actie die de huur
dersbelangenvereniging van Woning
bouwvereniging Leiden voert.
Beleidsmedewerker Pieter Jansen
(LWO) denkt met de kaartenactie pas in
1997 succes te behalen. Dat had de HBV
dan direct op de actiekaarten moeten
vermelden in plaats van achteraf. Nu
doet de HBV aan volksverlakkerij en is
het doel van de actie nu alleen, het win
nen van betalende leden.
Een eventueel succes in het vooruit
zicht stellen is koffiedik kijken. De HBV
zelf zegt dat het bestuur van de WBL een
jaar na ondertekening van het samen
werkingsovereenkomst nauwelijks heeft
geluisterd naar zijn adviezen.
De HBV kan alleen iets bereiken als zij
zelf in de algemene vergadering
plaatsneemt. Dan kan zij niet alleen ad
viseren maar ook voor of tegen een
maatregel stemmen. De HBV hoeft dan
in persberichten en nieuwsbrieven niet
meer de zwarte Piet toe te spelen aan de
leden van de algemene vergadering van
de WBL.
M.M.A. Zuurbier, lid Alg. Verg. van de
WBL,
Leiden.
Op de Duin- en Bollenstreek
pagina van 26 februari j.l.
stond een bericht over een
82-jarige Noordwijker die bij
het uitlaten van zijn hond in
conflict raakte met een 23-ja-
rige plaatsgenote, eveneens
een hondenliefhebster. De
82-jarige sloeg daarbij, zo
staat in het bericht, de vrouw
met zijn stok tegen het
hoofd. Later, toen hij op het
Noordwijkse politiebureau
over dit voorval werd ge
hoord, ging hij bij een de
monstratie van het gebeurde
zo in zijn rol op, dat hij de
dienstdoende agent met zijn
stok een pijnlijke schouder
bezorgde. Tot zover het be
richt. En dan volgt hier de re
actie van de 'hoofdrolspeler'.
Ik heb nooit kunnen denken
dat ik op 82-jarige leeftijd ooit
de hoofdrol zou spelen in een
Noordwijkse soap.
Als het was zoals wordt
voorgesteld vrouw mishan
deld, politieagent geslagen,
enz. zou ik gezien mijn
leeftijd eigenlijk nog een
beetje trots moeten zijn dat
nog te kunnen, en zou ik ho
pen dat niet alleen ik maar
ook de politieman en de poli-
tiepersvoorlichter de nodige
aandacht krijgen, promotie of
een lintje. Wie weet, mis
schien zit het er wel in.
Als ik t.z.t. voor de rechter
moet verschijnen komt, denk
ik, zoals in een soap betaamt,
iets anders voor de dag.
Met veel meeleven voor de
slachtoffers, tot dan.
J.'v.d. Wiel,
Noordwijk.
KNVB laat.
doven in
kou staan (d,
De televisie is het meij
voor info op allerleiv
zorgt. Als je dat gaat If
tot de kabel, dan onr
ook de doven informati[
Diverse televisieprogf
werden van ondertitel!?
zien, zodat de doven
slechthorenden) het i
den volgen. Doordat I
merciële tv diverse
ma's overneemt en der
teling wegvalt, kura
doven de door hun
programma's niet meer
Vele doven zijn liefheb!
voetbalwedstrijden mei
titeling en deze biedenp
publieke zenders. De S
met zijn arrogante hol'
doven in de kou staan.
Pietvfi
NJ