Wereldberoemd in 'Superwoude'
'Lang leve de opera!
in smaakvol evenwicht
De Trust wil meer acteurs
Deense Gouden Eeuw in
Haags Gemeentemuseum
Cultuur&Kunst
egernijntje steunt
«derwijs in Zimbabwe
Country Wilma kan fluiten naar hit
ijdgenoten Vermeer in Delft centraal
Video in
museum
NSDAG 6 MAART 1996
^lg in Haags Gemeentemuseum
De Amerikaanse schilder Gary Lang toont zijn werken
llnaart t/m 26 mei in het Haagse Gemeentemuseum. Lang
lentreert zich op één principe van het schilderen: hij schil-
Jjntens gekleurde lijnen die parallel lopen aan de rand van
Joek.
«producent Daniel overleden
jGELESDe Tsjechische producent Frantisek (Frank) Daniel,
iaar van de Oscar voor de beste niet-Engelstalige film in
is op 69-jarige leeftijd aan een hartaanval overleden. De
achter de winnende rolprent 'The Shop On Main Street'
Zuidjkte ongeveer veertig films en stond aan het hoofd van vier
ïgrijke Amerikaanse filmacademies.
inse acteurs in Haagse Schouwburg
aag De Franse acteurs Michel Piccoli en Dominique Blanc
en 18 maart naar De Koninklijke Schouwburg in Den Haag.
lillen samen gedichten voordragen van René Char. In het
Filmhuis zal op 19 maart de enige film te zien zijn waarin
^nu' il Piccoli als Blanc meespeelt. Voorafgaand daaraan vindt er
v<?e lodiumgesprek met hen plaats. Aanvang 20.00 uur. Michel
ls£ ili heeft voor bijna alle beroemde regisseurs gewerkt, zowel
films als voor het theater. Dominique Blanc schitterde on-
nog in de speelfilm La reine Margot.
ket Leids Peipie van Kuijpers
Henk Kuijpers, tekenaar van de populaire strip Franka,
dit jaar het Leids Peipie-etiket getekend. Het Leids Peipie is
;?a ipeciaal bier dat jaarlijks ter gelegenheid van de Leidse
dag door de Leidse Stripshop op de markt wordt gebracht,
aar voor de zevende keer. Eerder verschenen flesjes met eti-
•n getekend door Eric Schreurs, Peter de Smet, Peter de Wit,
Heinz, Robert van der Kroft en Dick Matena. Er worden elk
150 flesjes met deze bijzondere etiketten gemaakt. Ze zijn
rijgbaar tijdens de Leidse Stripdag die aanstaande zondag
it gehouden in de Openbare Bibliotheek in Leiden.
k Kuijpers' etiket voor het Leids Peipie.
tje in Afrika' heet de
-vste creatie van Dick Bru-
'ii dat - uiteraard - bruine
jntje is aanstaande zaterdag
is nalig als opdruk op een T-
in Utrecht te koop. Hand
md met een witte Nijn pro-
het duo de actie 'Vijf voor
ca' en wie voor 25 gulden
T-shirt koopt steunt daar-
een onderwijsproject in
labwe.
T-shirts zijn vanaf 14.00
te koop in een kraam van
Hivos (humanistisch insti-
voor ontwikkelingssamen-
dng) schuin tegenover de
ia aan de Oudegracht. Dick
Bruna zal zelf de eerste exem
plaren verkopen, in totaal zijn
er 250 exemplaren gedrukt in
alle maten, zowel voor kinderen
als voor volwassenen. 'Vijf voor
Afrika' is een landelijke cam
pagne van diverse, instellingen
op het gebied van ontwikke
lingssamenwerking en meer in
formatie over het onderwijspro
ject is te zien op een fototen
toonstelling in de bibliotheek
op de Oudegracht.
Wie zeker wil zijn van een
exemplaar doet er goed aan tij
dig bij de kraam aanwezig te
zijn, adviseert een medewerk
ster van het Hivos. Ze verwacht
dat de T-shirts snel uitverkocht
zullen zijn.
Kersverse cd uit de handel gehaald
bergen gpd
Dacht Country Wilma net lekker
door te breken, moet haar kers
verse cd uit de winkelrekken
verdwijnen. En dat allemaal
omdat haar platenmaatschappij
met de nabestaanden van een
Engelse componist in de clinch
ligt. F.r is gedonder over de
rechten van een fluitdeuntje dat
op haar cd staat. „Ik heb drie
dagen lopen huilen door al dit
gedoe", zegt de zangeres beteu
terd.
Country Wilma, oftewel Wil
ma de Graaf, is 44 en al zes jaar
bezig om de vaderlandse podi-
umvloeren wat steviger onder
de cowboylaarzen te krijgen.
„Met 'Rodeo Riders' dacht ik
goud in handen te hebben. Het
werd hartstikke lekker opgepikt
op de radio en ik had bijna
twintigduizend gulden gestoken
in promotiefoto's en een video
clip." Alles ging mis omdat in
het beoogde succesnummer
een opvallend deuntje wordt
gefloten. Het is de zogenoemde
'Colonel Boogie', de herken
ningsmelodie van de film 'Brid
ge on te river Kwai'. Toen de cd
al lang en breed klaar was,
kwam bij de platenmaatschap
pij een fax binnen van de nabe
staanden van de overleden
componist. Die waren het er
niet mee eens dat de muziek
van hun vader in het liedje was
gebruikt. De platenmaatschap
pij blies het project af en Wilma
is weer terug bij af.
Uit haar mond geen kritiek op
de Amsterdamse 'hitleveran
ciers' die 'alles wel even zouden
regelen'. „Die jongens zitten
ook in de startfase. Daarom is
het allemaal wat amateuristisch
gedaan. Maar dat overkomt me
recensie susanne lammers
Voorstelling; Lang leve de opera! door Lieuwe Visser en Jasperina
de Jong. Tekst; Ivo de Wijs. Muziek: Joop Stokkermans. Regie:
Lodewijk de Boer. Gezien: 5/3, Schouwburg Leiden. Nog te zien:
6/3, aldaar.
Zure recensente breekt carrière. Maar in de ou
verture van 'Lang leve de opera!' stelt Joop Stok
kermans je al gerust met een verwijzing naar een
van de aandoenlijkste liefdesparen uit de opera
geschiedenis: Papageno en Papagena. Het zuur
wordt dan Ook allengs geneutraliseerd, en het
eindigt met een eendrachtige samenwerking van
de lobbes en het kreng dat geen kreng blijkt.
'Lang leve de opera!' heeft niets van een Van
den Ende-productie, maar is zo'n typisch Neder
landse musical a la Annie Schmidt. Al meteen bij
de opkomst van Lieuwe Visser wordt dat nadruk
kelijk duidelijk. Deze musical is kleinschalig, fijn
zinnig, en gaat uiteindelijk over iets ernstigers
dan of ze mekaar wel krijgen kunnen. Het verhaal
is eenvoudig, de uitwerking geestig en het thema
serieus: ouder worden en nieuwe wegen zoeken
en vinden.
Lieuwe Visser staat in de klassieke traditie, do
ceert aan het Maastrichtse conservatorium en
zingt veel 'modern-klassiek'. Zijn opera-bas en de
stem van Jasperina de Jong combineren. Hij is op
dreef, zij is zoals altijd op dreef, en samen zijn ze
prachtig.
Gesproken woord is er eigenlijk niet, alles
wordt gezongen. De teksten van Ivo de Wijs zijn
bij vlagen geniaal. Zijn liedjes worden nooit senti-
menteel-drakerig door hun nuchterheid, die toch
ruimte laat voor nostalgie en gevoeligheid. Ivo de
Wijs verwoordt als geen ander observaties. Raak
is zijn typering van het gemiddelde opera-publiek
en de vondsten waarmee hij zijn hekel aan spon
sors illustreert, zijn nog spitser. Joop Stokker
mans' muziek is effectief, geënt op de Ameri
kaanse musical en gelardeerd met citaten uit de
opera-top-tien. Maar wat het meest treft, is dat
alles: muziek, tekst, décor en licht, in zo'n smaak
vol evenwicht is.
Country Wilma: drie dagen lopen huilen. foto gpd
natuurlijk geen tweede keer. En zingen, hoor. Die fax had alleen
denk nou niet dat ik helemaal betrekking op de cd," aldus de
zonder hit zit. In de zalen zal ik zangeres uit het Noordholland-
Rodeo Riders gewoon blijven se Bergen.
De Trust wil uitbreiden. Het to
neelgezelschap heeft negen to
neelspelers in vaste dienst,
maar de komende jaren moet
de vaste groep uit vijftien ac
teurs en actrices bestaan.
Voor de komende kunsten
planperiode 1997-2000 vraagt
het gezelschap één miljoen gul
den extra van het ministerie van
Onderwijs, Cultuur en Weten
schappen. De huidige subsidie
bedraagt twee miljoen.
Vijf jaar geleden speelde De
Trust de eerste voorstelling in
het tot theater omgebouwde
zwembad aan de Heiligeweg in
Amsterdam. Die plek werd be
gin vorige jaar verlaten. Het
nieuwe theater in de voormali
ge Lutherse Kerk aan de hoofd
stedelijke Kloveniersburgwal is
naar verwachting in december
klaar.
Met het huidige aantal spelers
is De Trust de laatste jaren al
een aantal keren in de proble
men gekomen. „Omdat wij ons
repertoire niet kunnen laten
dicteren door de omvang van
de spelersgroep, hebben we re
gelmatig een beroep moeten
doen op gastacteurs, wat onze
flexibiliteit niet ten goede is ge
komen." Gevolg is bijvoorbeeld
dat de voorstelling 'Drie Zus
ters' niet kon worden doorge
speeld.
In de vaste groep van vier ac
trices en vijf acteurs ontbreken
zeer jonge en al wat oudere spe
lers. Bij de keuze van de nieuwe
spelers zal daarmee rekening
worden gehouden. Een speler
stableau van 15 mensen bete
kent dat De Trust zowel in eigen
huis als in het land kan optre
den.
Zoeterwoudse El Legamo maakt eerste cd
Het bier vloeit rijkelijk op de eerste cd van El Legamo, ge
titeld '10 Consumpties'. Het 'heerlijk heldere vocht'
druipt er van af. Niet zo gek voor een groep die is opge
groeid onder de rook van 's lands grootste bierbrouwer.
Ze zijn dol op hun dorpje 'Superwoude', maar na vier
jaar spelen vinden ze het toch tijd om de gemeentegren
zen eens wat vaker te overschrijden.
op de hoek' en 'De meester en
Landzicht' zorgen voor drank:
'Heineken, Heineken, dat is het
vocht'. Bassist Silvester Wolvers,
neef van zanger Patrick: „We
hebben er een soort volkslied
van gemaakt."
zoeterwoude erna straatsma
„Tja, die bierbrouwer staat nu
eenmaal in dit dorp hè," zegt
gitarist Pieter van der Geest dis
verklaring voor de hoofdrol die
het goudgele vocht speelt op
een groot aantal nummers van
'10 consumpties'. Het persbe
richt bij de eerste cd spreekt
over opnames in de schuur van
een Hazerswoudse boomkwe
ker, die meer dan eens werden
verstoord door het gerinkel van
lege bierflessen en het versjou
wen van kratten. Niet toevallig
dus, dat de cd dan ook met deze
geluiden wordt afgesloten.
„We overdrijven een beetje
hoor met dat bier," zegt zanger
Patrick Wolvers in een bijge
bouwtje van de Zoeterwoudse
slagerij Van der Hoeven, alwaar
de band oefent. „De ideeën die
ik heb zijn heel wat serieuzer.
We hebben wel meer van die
geinnummers zoals Superwou
de, en daar heb ik soms wel
eens moeite mee om' die te zin
gen. De titel van de cd slaat ook
niet op het bier dat we drinken
maar op de consumptiemaat
schappij waarin we leven. De
nummers op de plaat zijn de
'consumpties'; de luisteraars
kunnen die nummers consu
meren."
'Superwoude' is een loflied op
de geboorteplaats van de band
leden, het dorp waar je 'ontbij
tjes en dineetjes per krat koopt'.
Waar je 'lekker vet eet bij Kees
De Spaanse naam van de groep,
die Nederlandstalige rock ver
tolkt, doet een beetje vreemd
aan. Van der Geest: „De band is
opgericht nadat ik gitaarles had
gekregen van Patrick. Toen
kwam ik 'de slager' tegen - onze
drummer Michel van der Hoe
ven, zoon van de slager - en zijn
we met een groepje van vijf per
sonen een beetje gaan ramme
len. Ik had toen het idee om de
groep de naam 'Bagger' te ge
ven. Vond ik wel een mooi
woord. Maar uiteindelijk is het
El Legamo geworden: het
Spaanse woord voor 'bagger'."
Wolvers: „Goh, dat verhaal
ken ik helemaal niet. Ik vertel
altijd dat we met een vertaai-
computer naar een mooi woord
hebben gezocht..." Van der
Geest: „Maar zoals ik vertel is
het dus gegaan."
Als beginnende band trad El
Legamo vooral op in Zoeter-
woude en omstreken. Tot een
kennis hen in contact bracht
met de Tröckener Kecks en ze
zeven keer als voorprogramma
van deze, eveneens Neder
landstalige, rockband mochten
optreden. Dat bracht El Legamo
in plaatsen als Den Helder,
El Legamo, oefenen in een bijgebouwtje van een Zoeterwoudse slagerij. Vlnr: Silvester Wolvers, Pieter van der Geest en Patrick Wolvers. foto
henk bouwman
Weert en Zeewolde.
Wolvers: „Door die tournee
ben ik een beetje wakker ge
schud, want we waren tot die
tijd wel een lakonieke band.
Toen ontstond het idee om het
wat serieuzer aan te pakken en
meer te gaan optreden." Silves
ter Wolvers: „Want anders word
je alleen maar wereldberoemd
in Zoeterwoude."
Het idee om het 'serieuzer'
aan te pakken resulteerde aller
eerst in het plan om een demo
op te nemen, en die als promo
tiemateriaal te verspreiden on
der zaaleigenaars. Van der
Geest: „Maar toen we daar mee
bezig waren zijn we gaan kijken
hoe duur het opnemen van een
cd was. Na lang wikken en we
gen hebben we daartoe beslo
ten. Ik had zelf wel zoiets van:
dat is wel een grote stap." Pa
trick Wolvers: „Maar aan de an
dere kant: het is gewoon een ge
luidsdrager."
De release van de debuut-cd
komt helaas op een wat onge
lukkig moment omdat drum
mer Michel van der Hoeven in
Brazilië vertoeft. Patrick Wol
vers: „We zitten dus in een
beetje rotte positie, omdaj we
voorlopig niet kunnen optre
den. Op 13 april komt Michel
terug. Dan kunnen we gaan
boeken. Want optredens, daar
gaat het ons eigenlijk alleen
om."
nvulling op expositie in Den Haag
7e eeuwse schilder Johan-
Vermeer heeft waarschijn-
45 schilderijen gemaakt,
eëntwintig daarvan zijn nu
ien in het Mauritshuis in
Haag. In zijn geboorte-
ts Delft staat het werk van
er de Hooch centraal, de
eeuwse schilder die Ver-
waarschijnlijk inspireerde,
elftse meesters. Tijdgenoten
Vermeer in Museum Het
isenhof omvat tachtig schil-
ien van Jan Steen, Emanuel
Vitte en Carel Fabritius. Van
-en looch hangen 17 schilderij-
wat volgens het museum
uniek aantal is. De tentoon-
ing omvat stadsgezichten,
interieurs en huiselijke tafe-
De Delftse meesters zijn
net als de Vermeer-tentoonstel
ling in Den Haag tot 2 juni te
zien.
De presentatie in Het Prin
senhof vormt volgens directeur
D. Lokin een perfecte aanvul
ling op de tentoonstelling in
Dén Haag. Vermeers schilderij
en hadden er ongetwijfeld an
ders uitgezien zonder zijn colle
ga schilders. De archieven zwij
gen over de onderlinge contac
ten, maar doordat de kunste
naars lid waren van het Sint Lu-
casgilde kenden ze elkaar
hoogstwaarschijnlijk. Opvallend
is hun gemeenschappelijke be
langstelling voor licht en per
spectief.
Doorkijkjes
Pieter de Hooch, die drie jaar
ouder was dan Vermeer, vestig
de zich omstreeks 1652 in Delft.
Uit zijn Delftse periode zijn on
geveer vijftig werken bekend.
Veelvuldig schilderde hij de in
tieme interieurs en de binnen
plaatsjes met doorkijkjes, zoals
Vermeer ze later ook maakte.
Bij De Hooch zijn de voorstel
lingen drukker. Hij laat méér
zien, ook meer personen. Ook
roepen De Hoochs schilderijen
minder mysterie op dan die van
Vermeer.
In Het Prinsenhof hangt ook
het Gezicht op Delft van Carel
Fabritius uit de National Gallery
in Londen. Het gelijknamige
schilderij van Vermeer is vanaf
de stadsrand geschilderd. Fabri
tius beperkte zich tot de Oude
Kerk.
Fabritius, die in Amsterdam
bij Rembrandt in de leer was
geweest, kwam waarschijnlijk
als twintiger naar Delft. Hij
stierf op 32-jarige leeftijd bij de
grote kruitontploffing van 1654.
Zijn vroege dood zorgde voor
een enorme mythevorming
over het belang van zijn werk.
Zo beschouwde de 19e eeuwse
herontdekker van Vermeer hem
als de schakel tussen Rem
brandt en Vermeer. Daarna
werd Fabritius vaak als voorlo
per en zelfs leermeestet van
Vermeer gezien. 0<?k is hij wel
de nestor van de Delftse schil
derskunst genoemd.
De acht bekende schilderijen
van Fabritius onderschrijven
die stelling niet. Het lijkt er eer
der op dat hij zijn belangstelling
voor licht, kleur, perspectief en
ruimte deelde met de andere
Delftse schilders.
den haag anp
Tijdens het veertiende World
Wide Video Festival in Den
Haag zijn vijftien installaties
en ruim honderd video en
CD-Rom- en Internet-pro-
dukties te zien. Het festival,
dat van 26 tot en met 30 april
duurt, werkt samen met het
Haags Gemeentemuseum
dat de meeste installaties on
derdak zal bieden en waar
eveneens videobanden en
CD-Roms te zien zullen zijn.
Het festival speelt zich tevens
af in het Theater aan het
Spui en het Atrium van het
Stadhuis. De tentoonstelling
in het Gemeentemuseum
duurt vijf weken.
den haag anp
Het Haags Gemeentemuseum
krijgt de primeur. De Deense
kunst uit de Gouden Eeuw is in
Nederland zelden getoond,
maar het filiaal van het muse
um aan het Lange Voorhout
richt volgend jaar een grote ten
toonstelling in met topwerken
uit Denemarken. De expositie
belooft een unieke gebeurtenis
te worden, zo zei conservator H.
Schellevis gisteren tijdens een
persbijeenkomst in het Paleis.
In Nederland geldt de 17e
eeuw als de Gouden Eeuw. Flet
waren de jaren waarin schilders
als Rembrandt en Vermeer ex
celleerden. Voor de Denen geldt
de periode 1800 tot 1850 als
bloeiperiode. Het tijdperk ken
de de schrijver Hans Christian
Andersen, de filosoof Kierke
gaard en de beeldhouwer Thor-
vardsen. De belangrijkste schil
ders waren Elckersberg, Kobke,
Hansen, Marstrand en Lundby.
Vreemd genoeg maakte Dene
marken in die jaren een sociale
en economische neergang door.
In Nederland is de Deense
kunst uit de eerste helft van de
19e eeuw nauwelijks bekend.
Schellevis noemde dat gezien
de hoge kwaliteit „wonderbaar
lijk". De verklaring is misschien
dat de Denen de eigen kunst
werken zelf pas de laatste jaren
op waarde schatten.
De belangstelling voor de vo
rige eeuw richtte zich veelal
eenzijdig op Frankrijk. Pas in de
jaren tachtig ontstond de be
langstelling voor de Deense 19e
eeuw, mede door tentoonstel
lingen in de National Gallery in
Londen en het Grand Palais in
Parijs.
De Deense kunstenaars put
ten niet uit de eigen fantasie,
maar schilderden het dagelijkse
leven, waardoor de tentoonstel
ling ook een goed beeld zal ge
ven van het leven in de eerste
helft van de 19e eeuw. Ook
haalden zij inspiratie uit de 17e
eeuwse Nederlandse schilder
kunst en uit Italië.
De tentoonstelling in het Pa
leis, Deense Meesters. Ideaal en
werkelijkheid in de Deense
kunst 1800 - 1850, gaat op 1
maart 1997 open. De kunstwer
ken blijven tot 19 mei 1997 han
gen.
