Van Kempen sluit loopbaan in stijl af Steels breekt door in Omloop Het Volk Negende plaats Dave Versteeg smaakt naar meer Sport Recordregen in Calgary "baandag 4 maart 1996 lloverdevest houdt Klerk's-ploeg intact lapovaniemi De sectie marathon van de Koninklijke Nederlandse [Schaatsenrijders Bond slaagt er niet in de macht van de rijke joegen in te dammen. Door een reglementswijziging mogen er /olgend seizoen slechts drie in plaats van vier rijders in een [team uitkomen. De ploeg van Van Lingen gaat niet over tot in- j krimping. Ploegleider Hans Homma heeft zelfs nog twee nieuwe fV|schaatsers gecontracteerd, waardoor de maatregel van de Ischaatsbond volledig zijn doel voorbij schiet. Ook de Klerk's for matie van Frans Overdevest trekt zich niets aan van de regle mentswijziging. „We blijven met vier man rijden. Ik stuur nie- [mand weg. Onze sponsor heeft twee nevenbedrijven. We gaan er lisschien wel om dobbelen wie van de vier met afwijkende re- lame gaat rijden. Vast staat dat we een hecht team blijven", al- lus Overdevest. Marathonschaatsers slaan Omsk over aa rovaniemiDe internationale schaatsmarathon in Omsk moet AChet dit jaar zonder Nederlandse deelnemers stellen. De wed- dij strijd in Siberië op 8 maart zou in eerste instantie meetellen voor ïlijhet Super-Prestigeklassement. Maar de sectie marathon van de w KNSB haalde zaterdag de wedstrijd in Omsk uit de competitie. 01 Door de natuurijsperiode in eigen land was er bij de Nederland se schaatsers geen belangstelling meer voor de trip naar Siberië. Ook Jeen van den Berg stopt rovaniemi Het jaar 1996 gaat de geschiedenis in als het afscheid van Elfstedenwinnaars. De 37-jarige Evert van Benthem, triom- [J* fator in 1985 en 1986, maakte op 21 februari bekend dat hij stop- te met marathonschaatsen. Zaterdag nam de 68-jarige Jeen van den Berg afscheid van de wedstrijdsport. De Elfstedenwinnaar - van 1954 reed in het Finse Rovaniemi zijn laatse race. Hij vol- j bracht de marathon over 100 kilometer in drie uur en 34 minu- Sörensen bezorgt Raas eerste zege kuurne Rolf Sörensen heeft gisteren de semi-klassieker Kuurne- Brussel-Kuurne gewonnen. Het was voor het eerst in de geschie denis van de wielerwedstrijd dat een Deen won. Het was ook de eerste overwinning op de weg voor de Rabobank-ploeg van Jan Raas. Sörensen maakte deel uit van een kopgroepje. De Frans man Fréderic Moncassin, vorig jaar nog in dienst van Raas, ein digde als tweede. Derde was de Italiaan Pianegonda. Fabiano Fontanelli sloeg in het weekeinde een dubbelslag. Zaterdag won de 30-jarige Italiaan de Trofee Pantalica en gisteren de Ronde van de Etna. Louis de Koning wint Ster van Zwolle zwolle Louis de Koning heeft zaterdagmiddag de Ster van Zwolle gewonnen. De oud-prof uit de Giant Löwik-ploeg was in de eindsprint van een groep van dertig renners de snelste. De Ster van Zwolle is de openingsklassieker van het amateur-wie- lerseizoen. De wedstrijd ging over 169 kilometer. Nieuwveense schaatser schrijft Alternatieve Elfstedentocht bij op lange erelijst De Alternatieve Elfstedentocht is nooit gewoon. Omdat het tweehonderd kilometer is, omdat het in Finland is, omdat het peloton keer op keer de poolcirkel passeert, omdat her en der rendieren lopen en omdat er allerlei Lappen zich als Volendammer beginnen te gedragen. Compleet met klederdracht en volksdans. Zaterdag was het extra bijzonder omdat een gelauwerd rijder won en direct zijn loopbaan afsloot. Maar wie even verder keek, zag vooral een prachtige dag en een doodsaaie wedstrijd. ROVANIEMIGPD Een schaatswedstrijd over twee honderd kilometer kan een fraai steekspel zijn. Maar zaterdag was het dat niet. Met uitzonde ring misschien van de laatste 25 kilometer en de fraaie eind sprint van de kopgroep. Met in de hoofdrol winnaar Richard van Kempen, Lammert Huite- ma (tweede) en de jeugdige Ar nold Gaasenbeek (derde), leder een had wel een verklaring voor het matte verloop van de race. Van Kempen noemde het uit vallen van Peter de Vries, Ar nold Stam en Piet Kleine als voornaamste oorzaak. De Vries begon geblesseerd aan de wedstrijd, maar verraste vriend en vijand door bij de eer ste doorkomst na zestien kilo meter ver voor het peloton uit te rijden. Het bleek een nood maatregel. ,,Ik had zo'n last van mijn knie, dat ik niet kon afzet ten. Reageren op aanvallen van anderen deed zo'n pijn, dat ik vooruit ben gaan rijden. Dan kon ik tenminste mijn eigen tempo bepalen.". Na zeven van de twaalf ron den op de negentig centimeter dikke ijslaag van de Ounasjoki- rivier - in de Tocht der Tochten nog voor Harlingen - stapte de Fries toch af. Kleine was er al eerder uit. Na vier ronden hield de Drent het voor gezien. „Kromme schaats", luidde zijn simpele verklaring. „Er waren niet veel scheuren, maar ik heb er één gevonden." De Brabander Stam hield het acht ronden vol. Toen zocht hij samen met Ruud Borst de kleedkamer op. De Leiderdor per had zere schenen en was moe, Stams voeten lagen open - gevolg van een intensief natuur- ijsseizoen. Dat al die rijders stopten, speelde Van Kempen in de kaart. „Vooral Stam en Kleine kunnen een peloton aan stuk ken scheuren; die rijden zo'n hele groep naar de klote. Nu die weg waren, kon ik me richten op de eindsprint." Dat kon alleen doordat zijn ploegmaats van Dasia voorbeel dig werk leverden. Door het uit stappen van de Van Lingen-rij- ders De Vries en Stam en de Klerk's-vertegenwoordigers Kleine en Borst was Dasia met Van Kempen, Pietersen en Ver duin ineens in de meerderheid. Samen zochten zij de aanval. Bert Verduin probeerde wel twintig keer te ontsnappen. Zijn motto: „Of ik was zelf weg, of ik sloopte de tegenstanders en dat was gunstig voor de ploeg." Toch was dat opmerkelijk, want Verduin was bijna niet ge Voor de laatste keer glijdt Richard van Kempen juichend over de eindstreep. De Nieuwveense rietdekker zette meteen een punt achter zijn impo sante schaatscarrière. foto anp start vanwege een liesblessure. „Nou roept iedereen natuurlijk dat het aanstellerij was. Maar ik heb flink pijn gehad, maar toen het zonnetje ging schijnen, werd het wat warmer en ging het wat beter." Dat zonnetje was een deel van de verklaring van VSP-kop- man Jan-Eise Kromkamp. „Waarom er niemand kon weg komen? Omdat het te gemakke lijk was. Er waren geen externe factoren om de breuk te force ren. Het zonnetje scheen, het waaide niet, het ijs was goed, het was niet koud. Toch heb ik de hele weg koude handen ge had. We gingen te langzaam om op temperatuur te komen." De wedstrijd was vlak. Aan vankelijk omdat er niemand wilde ontsnappen en uiteinde lijk kon er niemand ontsnap pen. Yep Kramer was zo druk als een klein baasje om pogin gen van Henk van Benthem, maar vooral Verduin onschade lijk te maken. Maar ook zijn ploeggenoot van Klerk's Lam mert Huitema moest veelvuldig bijspringen. Dus werd het een eindsprint met een kopgroep van vijftien man. Huitema: „Van Kempen zat er net iets frisser bij, want hij had de hele weg vrijwel niets gedaan. Dasia had tenslotte een man meer in de ploeg. Wij wa ren vlot door onze rijders heen. Maar ik ben niet teleurgesteld, hoor. De tweede plaats is na tuurlijk een rot-plek, maar je moet een keer tevreden zijn." Van Kempen won tevens het ,'i Mapei heeft er een winnaar bij OKEREN GOVERT VAN VEEN iPD-VERSLAGGEVER ijk hi let rode konen praat Tom jjlteels over zijn progressie dit nfaar. „Ik ben bij Mapei niet één, ;j(naar twee banken vooruitge- *aan." Totdat zijn ploegleider .efevere hem interrumpeert ig[ ,Mag ik misschien even van dé" gelegenheid gebruik maken, het niet Mapei, maar Mapei-GB. Vilt u dat alsjeblieft vermelden? Iet is belangrijk voor ons. We titten momenteel in de slecht te fase van de onderhandelin gen.' Probleempjes achter de chermen van 's werelds sterk- te wielerploeg, Mapei-GB. De irestaties blijven weliswaar bin- ïenkomen, eerst via Frank Van- lenbroucke, nu zaterdag door lie overwinning van Steels in de )mloop Het Volk, maar vanzelf 'aat het ook bij de Italiaans- ielgische formatie niet. Om ^feich een jaarbudget van 12 tot cc 5 miljoen gulden en de luxe pr ran dertig renners (met onder inderen Rominger, Olano, Bal- rrini, Bortolami en Museeuw) kunnen blijven veroorloven, een beste co-sponsor als m[ le Vlaamse supermarktketen Vet afhaken. En moeten ook de coureurs 'orjanger vastgelegd worden. Met Vandenbroucke zijn de onder handelingen over een contract- jQj verlenging voorlopig even opge- ichort. Met Steels beginnen ze leze week. „Werk aan de win zegt de ploegleider met een glimlach en een ondertoon van spijt. „Ik heb hem maar la ten tekenen voor een jaar, he laas." Eigenlijk is Steels een ge schenk uit de hemel. Erbij ge haald opdat Mapei-GB het ook eens op een sprint kon laten aankomen en Ballerini en Mu seeuw onder minder druk kon den koersen. Het was ook Johan Museeuw, winnaar van de laatste wereldbeker, die op de voorlaatste kasseistrook van een veranderde Omloop de rem er op gooide. „Er reden er zeven weg, met twee van ons erbij. Dat moest genoeg zijn. Ik had vertrouwen in Steels. Die jon gen gaat nog heel veel winnen." Zelf wist Steels na afloop niet wie hij al niet moest bedanken. Eddy Merckx, omdat deze hem drie jaar geleden, in een tijd van kommer en kwel en vele blessu res, had weerhouden te stop pen? De prominente Belg bleef vertrouwen hebben in de pis- tier, die de overstap naar de weg wilde maken. Hij zette hem in de gelijknamige semi-professio- nele ploeg en begeleidde Steels het jaar daarop naar Vlaanderen 2002, de formatie die door de Vlaamse regering wordt onder houden. Of moest hij Museeuw be danken, omdat deze het gat had laten vallen? Of Lefevere, omdat deze hem naar een grote ploeg had gehaald? Of Carlo Bomans vanwege diens knechtenrol? Wilfried Peeters soms, de opof ferende ploeggenoot in de laatste, winnende, ontsnapping? Of zijn nieuwe vriendin Leen, die hem dagelijks in het hotel, waar ook ter wereld, anderhalve meter aan fax-kopij met lieve woordjes en codetaal bezorgt? Steels hield het zaterdag bij Peeters. „Die is van een apart ras. Het is onbeschrijfelijk wat hij in de finale gedaan heeft. Hij heeft me moed ingepraat. Want met die demarrages van Redant en Frison word je knap zenuw achtig. Bijna ging het daarom nog mis." Bijna was hij bezweken onder de druk. Want in de uiteindelij ke kopgroep die zich na een on rustige aanloopfase had ge vormd, was hij de te kloppen man. Uitblinker Edwig van Hooydonck was weggereden op de voorlaatste kasseistrook, die van Overmere, favoriet Wilfried Nelissen (Belgische commenta tor: 'Zijn vitrinekast staat me niet erg aan') had zich weer eens laten verrassen. Niet Peet ers, die was Van Hooydonck ge volgd, daarna Redant, Dierckx- sens, Frison, Ludwig en Steels. De latere winnaar ging door voor de beste sprinter en had bovendien een ploeggenoot bij zich. Keurig trok Peeters de sprint aan, maar eerst liet Steels zich nog verrassen door Redant en Ludwig. Helemaal rechts, op het kantje en over de doorge trokken streep, vond hij nog net een gaatje. De finish in Lokeren was vlak bij zijn huis in Nieuwerkerken en in één slotkilometer werd Tom Steels (links) dendert samen met Tristan Hoffman over de kasseien van de Molenberg. Steels meer aangemoedigd en daarbij een etappe in de Prof- Svorada verslagen, toegejuicht dan anders in twee ronde van Nederland en de Hij wist met de chaos na de jaar. Ofschoon hij wel steeds Sluitingsprijs Putte-Kapellen. streep in Lokeren, voor de deur meer gewend was geraakt aan Dit jaar al had hij, in de Ronde van het plaatselijke slachthuis, succes. In 1994 eerst nog twee van de Middellandse Zee, in een dan ook al aardig om te gaan. overwinningen, in 1995 zes met rechtstreeks duel Cipollini en Terwijl Peeters en Bomans ach ter het zwart van hun koersbril de emoties hun loop lieten, wis te Steels zich rustig het zweet van het gezicht, zette de pet recht en zorgde ervoor dat de sponsors in beeld kwamen. Super-Prestigeklassement, op gemaakt na het Open NK op de Oostenrijkse Plansee, de AGM- Marathon op de Plansee en de Alternatieve Elfstedentocht. Door het wegvallen van de wed strijd in Omsk halveerde het to tale prijzenpakket van 24 dui zend gulden. Bij de vrouwen kwam Lenie van der Hoorn in Rovaniemi goed voor de dag. De veterane uit Ter Aar finishte als derde. Klaziena Seinstra won de wed strijd. Van der Marei profiteert van botsing De Graaf LEIDEN ANP/ WILMAR KORTLEEVER Tot zijn stomme verbazing en dank zij veel ongeluk van zijn tegenstanders heeft Jan van der Marei gisteren in Geleen de Ne derlandse titel op de winter- triathlon (10 km lopen, 40 km fietsen en 20 km schaatsen) ver overd. Koudekerker Ronald de Graaf leidde het veld bij het op gaan van het fietsparcours. Na enkele kilometers keek de oud marathonschaatser om, waar door hij het zicht kwijtraakte op een auto die uit een zijstraat het parcours opkwam. Zijn botsing bracht de goede wielrenner Van der Marei, afkomstig uit de schaatssport maar al jaren niet in een wintertriathlon uitgeko men, aan kop. Vervolgens kreeg hij hulp van titelverdediger Snij der, die zichzelf uitschakelde door verkeerd te rijden. De voorsprong van Van der Marei verdween vervolgens op merkwaardige wijze in de slot fase van het fietsen, waarna hij in de wissel zelfs anderhalve ronde achterstand opliep op het zware, zachte ijs van schaats baan Glanerbrook. Van der Ma- rel dichtte het gat met moeite, maar concurrent Martin Bree- dijk kon hij niet meer afschud den. In de slotronde bleek deze ook te sterk. „Ik liet hem gaan en kwam overeind", aldus Van der Marei, die echter tot zijn verbazing Breedijk enkele me ters voor de finish terug vond, met kramp tegen de vlakte ge gaan. „Een beetje schemïelige overwinning, dat vind ik zelf ook wel." Bij de vrouwen prolongeerde Katinka Wiltenburg haar titel. Mart Moraal was op de achtste plaats de beste veteraan, waar bij hij in de laatste ronde bo vendien de neo-senior Rinse van den Ouweelen voorbijging. CALGARY ANP y >EN HAAG MARC VAN DER JAGT on Snel ijs, vier wereldrecords, één ,0( Nederlandse finaleplaats, su staatssecretaris Erica Terpstra j die uit haar dak gaat tijdens het onderdeel aflossing, Bonnie Blair die zich een kop erwten- hu. soep laat welgevallen en bobo's Zij die de 'gepensioneerde' Ameri- k kaanse niet eens herkennen. Zo De twee Nederlandse deelne mers reikten als verwacht niet tot het ereschavot. Dat lukte slechts Charles Veldhoven (brons in 1987), Peter van der Velde en Richard Suyten (goud en zilver in 1988), alsmede Joël- le van Koetsveld (zilver in 1990). Maar de eindklasseringen van Lissenaar Dave Versteeg (negende) en de slechts 15-jari- ge Ellen Wiegers uit Hengelo (14de) leveren Nederland voor de volgende mondiale titelstrijd twee extra startbewijzen op. - Versteeg hield gemengde ge voelens over aan drie dagen sensationele topsport. De 19-ja- rige Lissenaar had vooraf gete kend voor de plaatst die hij uit eindelijk veroverde. „Ik had ge hoopt op een plaats bij de eer ste zestien. Dat is gelukt, maar ik had op de 500 en de 1000 meter zeker tot de kwartfinale willen doordringen", zei de am bitieuze nummer twee van het Nederlands kampioenschap. Versteeg opende afgelopen vrij dag het toernooi verrassend door zich op zijn favoriete 1500 meter in een nationale record tijd naar de finale te schaatsen. Maar één dag later was pech troef op de 500 meter. De short tracker van de Delftse Kunst Ijs baan Vereniging (DKIJV) stapte aan het einde van de eerste bocht op een blokje en nam in zijn val twee concurrenten mee. Versteeg trof gisteren twee ster ke tegenstanders tijdens de he ats van de 1000 meter, de af stand waarop hij nationaal re cordhouder is. Zijn derde serie- tijd achter de Canadees Steven Bradbury en trainingsmaat Nicky Gooch uit Engeland was onvoldoende voor een plaats in de kwartfinale. De Lissenaar: „Ik ben tevreden over mijn rij den. De topvorm is er en het ijs hier is snel. Je weet dat je van die gasten kunt winnen, maar er gebeuren in iedere race weer dingen, die je van tevoren abso luut niet kunt inschatten." Ellen Wiegers verbeterdé op de 1000 meter met 1.37,28 de Neder landse toptijd, die sinds januari 1988 op naam van Monique Velzeboer in de boeken stond. Voor Harold Janssen kwam de mededeling van bondscoach Peter Breukel, dat kernploegge noot Alex Velzeboer in zijn plaats de halve eindstrijd van het onderdeel aflossing (3000 meter) zou rijden, als een don derslag bij heldere hemel. De 18-jarige Leidenaar vormde af gelopen vrijdag immers samen met Versteeg, Mare Velzeboer en Joost Smit het vaderlandse viertal, dat in 4.15,52 naar een nieuw Nederlands record snel de. „Van te voren is nog gezegd: 'Wie begint, start het hele toer nooi door'. Alex valt veel meer dan ik en Marc is niet meer de snelste. Als Peter dit voor het WK landenteams (29, 30 en 31 maart in het Amerikaanse Lake Placid) ook in gedachten heeft, dan ga ik net zo lief niet mee. Ik heb geen zin om alleen maar toe te kijken." Bondscoach Breukel was dui delijk in zijn commentaar. „Ik heb niet zozeer voor Alex geko zen omdat hij snellere rondetij den rijdt. We hebben het de eerste keer op de wissels laten liggen, vandaar." De mannen- formatie was al gehandicapt door het ontbreken van de ge blesseerde vaste kracht Vincent Wolvers (Woubrugge). De finale werd - mede door een val van Mare Velzeboer en niet in de laatste plaats door de sterke te genstand van Canada, Korea en Japan - niet gehaald. De shorttracktop moet zich nog één keer opladen voor een prestigieus evenement. Ver steeg: „We blijven deze maand doortrainen voor het WK lan denteams. Daarna neem ik wat gas terug, maar komende zo mer ga ik meer krachttraining doen. Ik wil volgend seizoen bo vendien op langere en iets bre dere ijzers rijden. Er zit nog veel meer in me." De Nederlandse sprinters hebben bij de wereldbekerwedstrijden schaatsen in Calgary nationale records verbeterd. Gerard van Vel de, Annamarie Thomas, Sandra Zwolle en Christine Aaftink scherp ten in totaal drie tijden aan. Zwolle verbeterde twee maal het Nederlandse record op de 1000 meter. Zaterdag had de Friezin haar nationale beste tijd verbeterd van 1.20,41 tot 1.20,37. Op de tweede 1000 meter dook Aaftink met 1.20,21 onder die tijd. De Nieuwegeinse mocht zich slechts drie mi nuten Nederlands titelhoudster noemen. In haar tweede rit op de 1000 meter bracht Zwolle het record met 1.19,96 weer op haar naam. Thomas sloeg vervolgens de laatste slag met een tijd van 1.19,36. Ook Van Velde verbeterde zijn eigen nationale record op de 1000 meter. Het toch al mislukte schaatsseizoen van Falko Zandstra is defini tief voorbij. De Fries, die door teleurstellende prestaties het EK en WK allround miste, had in Calgary zijn jaar willen redden. Als tijd- snelste had hij zich op de 1000 meter nog kunnen kwalificeren voor de wereldkampioenschappen afstanden deze maand in Hamar. De voormalige Europese kampioen en wereldkampioen eindigde in groep twee slechts als elfde met een tijd van 1.14,97. Hij verbeterde weliswaar zijn persoonlijk record met ruim een seconde (1.16,13), maar goed was de tijd niet. Jeroen Straathof had zich op de 1000 meter ook willen kwalificeren voor de WK. De Zoeterwoudenaar ging in de tweede bocht echter al onderuit. Hij liep een snee op in zijn enkel waaraan hij zich moest laten hechten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1996 | | pagina 25