4 f Don ging acht maanden door een hel' Onze Politieke lijkt' TT ZATERDAG 10 FEBRUARI De politiek is onmisbaar. zonder politiek stellen wil, ii voor de dictatuur. Wat niet vvi gen dat het in de politiek altj gezellig toegaat. Er zijn pol partijen, politieke belangen, oppositie, politieke delicten, pi j ke gevangenen Er zijn zelf toe politieke moorden. Sinds lezen we ook over politieke lij i Het is hooguit een maand of twee w den, dat ik die uitdrukking voor h| eerst las: een politiek lijk. Intussen bei hem al meermalen tegengekomen. Hi kennelijk iets nieuws. Voor alle duidel heid: een politiek lijk is niet het result: van een politieke moord. Als iemand denen van politiek vermoord wordt, s men van een politieke moord. Een ecl moord dus, met een politiek motief. A iemand gezegd wordt dat hij een polit lijk is, dan is hij niet echt dood maar politiek uitgeschakeld en onmogelijk maakt. Het politieke lijk is nog wel in tie, maar in feite al verloren, opgegeve uitgeteld. Zo ben ik het een paar keeri gekomen. Verrassende nieuwe uitdrukking. Vc wegens de grote mogelijkheden, politieke lijk ingang vindt, staat ons nc lijk.niets meer in de weg om ook te ga: spreken van een economisch lijk of ee nancieel lijk voor iemand die failliet Wie uit de ouderlijke macht ontzet wo kan dan een pedagogisch lijk gaan het En wie hopeloos verdwaalt in de bosst Otterloo, is dan een aardrijkskundig lij Met een beetje fantasie zijn ook toepa gen te verzinnen voor het psychologisi lijk, het commerciële lijk en het religie lijk. Maar tot nu toe bestaat dus enkel het politieke lijk. We houden de ontwi ling in de gaten. Nieuwe lijken graag aan mij doorgeven. Zojuist schreef ik dat een politieke een echte moord is, moord met eeri tiek motief. Zo staat het althans in Van le. Toch heb ik de indruk dat de uitdru 'politieke moord' ook wel eens anders bruikt wordt. Namelijk om aan te geve een politicus ten val gebracht wordt, o stelbaar beschadigd, onmogelijk gema Kortom, tot een politiek lijk gemaakt, geval is het slachtoffer springlevend, i zijn politieke carrière is afgelopen en het beste maar gaan rabarber kweken vingerhoeden sparen. In andere woon boeken kan ik niets vinden over de po moord. Als ik mij niet vergis en de uitdrukki' 'politieke moord' wordt inderdaad op' verschillende manieren gebruikt (echt moord, en tot politiek lijk gemaakt), d< dat verwarrend. Het maakt nogal verst iemand werkelijk om zeep gebracht of alleen maar figuurlijk. Het zou me n verbazen, als juist deze verwarring aan ding is geweest voor een andere i drukking, namelijk: 'karaktermoord'. we zojuist de politieke moord-in-figuu ke-betekenis noemden, dus iemand pc onmogelijk maken, dat wordt aardig w gegeven met karaktermoord. Het woord karaktermoord is ook nog Maar het was er wel eerder dan het tieke lijk. Logisch eigenlijk, want het p< ke lijk is het gevolg van karaktermoord Van Dale staat karaktermoord sinds de laatste druk vermeld als: 'Boosaardige, wuste aanslag op iemands reputatie'. I niet precjes wat een politieke moord-iri guurlijke-betekenis is, maar het komte dicht in de buurt. Van Dale leert ons v nog dat karaktermoord ontleend is aan Engels,"^Vaar men al langer een characi assassination kende. Als het woord karaktermoord ingang vinden, en daar ziet het wel naar uit, d: zou 'politieke moord' zijn figuurlijke be kenis weer kunnen verliezen, en geresei veerd blijven voor de echte moord-met litiek-motief. Zo niet, dan kunnen politi moord en karaktermoord als bijna-sync men naast elkaar blijven bestaan. Geen bleem, want karaktermoord heeft een v ruimere betekenis: de aanslag op iemai reputatie kan immers ook buiten de po plaatsvinden. Ten slotte een persoonlijke noot. Het[ tieke lijk vind ik als nieuwe uitdrukki prima. Ik weet niet of het gevormd is na een Engels voorbeeld, maar ook in dat| moeten we zeggen dat het een sprekem beeld is, dat goed aansluit bij de letterli betekenis. Zo sprekend, dat navolging n gelijk is. Zie boven. Minder gelukkig bei met karaktermoord. Om de eenvoudige den dat er geen karakter vermoord wori Niet letterlijk en niet figuurlijk. Dat vind jammer. Ik weet trouwens niet eens of karaktei moord via de politiek ingang heeft gevo den. Het zou ook kunnen dat dit woord andere taalkringen al langer bestond. Zi dat nog na te gaan zijn? De cursief gedrukte citaten in dit artikel zijn overgenomen uit de processen-verhaal van de negen scholieren die door de politie werden gehoord De namen van de kinderen zijn uit privacy-overwegingen gewijzigd. een hel gegaan. En dan zeggen ze tegen de daders: 'Foei, stoute jongen. Dat mag je nooit meer doen.' Die straf staat in geen enkele verhouding tot het leed dat die gasten heb ben veroorzaakt." Annemieke: „Ik schold Danny uit voor lui. Hij zei toen: Hou je bek kankerwijf. Ik werd toen pissig en sloeg hem hard in zijn I gezicht." Danny keert na de groepsaanranding niet meer terug op school. Ook de schoolleiding lijkt het beter dat hij vertrekt. Danny wordt opgevangen op de Levensschool, maar houdt het daar na een week al voor gezien. André: „Hij was zo bang dat hem weer iets zou over komen. We hebben hem tenslotte maar thuis gehouden. Maar ook daar ging het ventje door een hel. Want ook daar stonden leerlin gen van zijn vroegere school voor de deur te schelden." De situatie wordt onhoudbaar. Als André via een uitzendbureau aan de slag kan in Bel gië, besluit het gezin Bergen op Zoom te ont vluchten. Andr: „Met de bedoeling die vrese lijke tijd af te sluiten. Maar dat lukt niet. De kwestie blijft ons achtervolgen." Danny stort in. Dokter Croonenberghs schrijft: „Verdere psychotherapeutische be geleiding ter verwerking van groepsaanran ding is noodzakelijk." Danny komt in een in richting terecht. Stephan: „Ik zag dat de hak van de schoen hard tegen Dan ny zijn hoofd werd getrapt. Danny stond op en pakte een lange stok. Hij begon daarmee te zwaaien en maakte harde geluiden als van een tijger en een aap. et is kermis in de Vlaamse pro- vincieslad. In een kleine tus- senwoning aan een pleintje woont het gezin Jeursen. „Bergen op Zoom ontvlucht", sombert vader André. Zijn vrouw Erica schenkt koffie, Danny is niet thuis. Hij is opgenomen op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis in Antwerpen. Een geslo ten afdeling. Alleen op zaterdag mag Danny even naar huis. „Hij wordt daar helemaal binnenstebuiten gekeerd. Heeft heel wat keertjes in de isoleercel gezeten. Maar het gaat beter nu." Jessica: „Ik schopte toen zo hard als dat je tegen een blikje schopt, tegen Danny zijn knie. Ik deed dit omdat de anderen het ook deden. Danny huilde en ik besefte dat hij pijn had. Danny Jeursen wordt in januari 1981 geboren in Rotterdam. Pa i§ steigerbouwer en vindt werk in Vlissingen. Het gezin verhuist naar Zeéland. Als André aan de slag kan bij GE Plastics in Bergen op Zodm huurt de familie daar een woning. „Ik woon waar ik werk", zegt André. Danny verandert in tien jaar acht keer van school. „Want altijd zijn er proble men met Danny. Hij heeft moeite zich aan te passen aan zijn omgeving. Hij kan niet goed met andere kinderen overweg en voelt zich een buitenbeentje. Het is altijd ruzie." Danny heeft sinds zijn geboorte gedrags problemen. Hij is overbeweeglijk, snel ge prikkeld en uitermate impulsief. „Syndroom van Lucan-Frijns",.constateert de Vlaamse kinder- en jeugdpsychiater Croonenberghs. „Een zeldzaam syndroom." Koen: „Ik zag dat meerdere jongens Danny schopten. Dan ny lag op de grond en kroop in elkaar. Hij gilde om hulp maar iedereen ging door. Ik zag dat M. met keien gooide en dat P. met de hak van haar schoen op het hoofd van Danny trapte. Augustus 1994 gaat Danny naar een school voor voortgezet speciaal onderwijs. De schoolleiding betwijfelt of de school geschikt is voor hem maar besluit het toch te probe ren. André: „Het alternatief was dat onze zoon elke dag met een busje naar Breda zou gaan om daar super-bijzonder onderwijs te volgen. Dat wilden wij niet. Je probeert zo hoog mogelijk in te zetten en Danny is gees telijk in staat op een behoorlijk niveau les te volgen." Twee weken later gaat het voör het eerst fout. Danny wordt afgeperst door een aantal mede-scholieren. Als hij geen geld geeft, wordt hij in elkaar geslagen. Danny wijst in de klas de daders aan, maar die nemen wraak. Zijn vader: „Hij wordt tegen een muur aangemept. Raakt een tand kwijt. Hij wordt bewusteloos geslagen in de eetzaal en moet op weg naar huis twee keer schuilen omdat hij door scholieren achterna wordt gezeten." Voor André en Erica is de maat vol. Na ge sprekken met de schooldirectie en de klasse leraar besluiten ze Danny alsnog van school te halen. Maar in Breda is geen plaats. Op voorspraak van het maatschappelijk werk probeert Danny het opnieuw. In februari gaat het weer mis. Danny voelt zich zo bedreigd, dat hij tijdens een kookles een mes pakt en zijn belagers dreigt. Hij wordt voor straf een week geschorst. Patricia: „Ik zag dat P. met een boomstronk aankwam. Deze was ongeveer twee meter lang en tien centimeter in doorsnee. Hij hief de stam op tot zijn bo venlichaam en duwde die van zich af. Ik hoorde Danny 'au' roepen en om hulp. Op een vrijdag barst - op school - de bom. Daar ruziet Danny wat met andere scholie ren. Als» zo vaak schelden ze hem uit voor Corky, een mongoloïde jongen uit een televi sieserie, en dreigen hem na schooltijd te pak ken. Als Danny even na drie uur naar huis fietst, wordt hij ter hoogte van sporthal Tuin wijk tegengehouden door een groepje van meer dan tien leerlingen. In het proces-ver baal verklaart Danny: „Ik voelde al dat het mis zou gaan. Iemand reed tegen mijn fiets, een ander gooide een steen tegen mijn hoofd. Ik viel. Ik lag ineengekrompen met mijn armen over mijn gezicht. Ze schopten, sloegen met stokken, trokken aan mijn haren en gooiden met stenen." En verder: „Een meisje gooide een houten paal van wel twee meter op me. Opnieuw kwam een groep jongens op mij af. Ik geloof wel twintig man. Opnieuw werd ik geschopt en geslagen. Toen riep iemand 'weg, weg'. Ik denk dat er grote mensen aankwamen. Ik tuf te bloed uit mijn mond." Jeroen: „Ik heb Danny geschopt omdat ik het wel stoer vond mee te doen. Ik heb nu flink spijt van wat ik heb gedaan. Danny vertelt thuis niets over het voorval. Hij is bang dat hij de schuld krijgt en van school wordt gestuurd. Een dag later ontdekt een kapper een aantal wondjes op zijn hoofd. Danny doet alsnog zijn verhaal. André stapt naar het politiebureau om aangifte te doen, maar kan niet worden geholpen. De politie heeft haar handen vol aan een vreedzame demonstratie. Maandag gaat Danny naar de huisarts. Hij heeft pijn over zijn hele lichaam en zijn ou ders zijn bang dat hij inwendige verwondin gen heeft. De schade valt mee. De huisarts meldt in zijn medisch journaal een gevoelige plek op het hoofd, wat kneuzingen en krab- wondjes aan armen en benen. André: „Maar geestelijk is mijn zoon vermoord. Hij ver trouwt niemand meer. Praat zichzelf aan dat het allemaal zijn schuld is. Nog steeds wordt hij 's nacht6 gillend wakker. En hij is bang als hij grotere groepen mensen ziet. Die jongen heeft geen leven meer." Kevin: „Ik heb hem twee keer geslagen. Met mijn vlakke hand tegen zijn hoofd. Mijn handen deden er zeer van. Danny (14) de psychiatrie ingeslagen André meldt het incident op school. Hij is woedend en eist harde maatregelen. „Ik zei: zet ze maar op een rijtje, dan los ik het zelf wel op. Met mijn honkbalknuppel. Gelukkig is Erica er dan. Zij gebruikt haar verstand." De adjunct-directeur van de school kon digt een intern onderzoek aan. Maar de situ atie is zo complex, dat hij besluit de zaak in handen van justitie te geven. Wel krijgen de vechtersbazen de opdracht een bladzijde uit het woordenboek de pagina waarop het woord 'laf staat een aantal keer over te schrijven. De ouders van de betrokken kinde ren worden telefonisch ingelicht. „Veel meer konden wij niet doen. Was het op het school plein gebeurd dan hadden we direct ingegre pen. Nu bleek het onmogelijk de hoofdda ders aan te wijzen", aldus de adjunct. Het onderzoek wordt geleid door hoofd agent Nolten. Hij verhoort een groot aantal kinderen en probeert lijn te brengen in de vaak afwijkende verklaringen. Uiteindelijk wordt tegen negen scholieren proces-verbaal opgemaakt. Acht maanden later doet de rechtbank uitspraak: zes leerlingen worden bestraft met een berisping en een werkstraf van twintig uur. André Jeursen reageert ge schokt. „Mijn zoon is acht maanden door De rekeningen stapelen zich op. André en Erica zijn ten einde raad. Want nergens zijn de kosten voor de medische behandeling te verhalen. André is woest. „Mijn vertrouwen in de rechtsstaat is weg. Mijn zoon is voor het leven getekend, de daders krijgen een beris ping. Ons leed is niet te betalen, maar we draaien op voor alle kosten. Het recht is zo krom» Want wat is een mens waard? Wij draaien -op voor de schade die een ander heeft berokkend. Maar als in Rotterdam een paard wordt mishandeld looft Pistolen Paultje een beloning uit van 25.000 gulden voor het vinden van de dader." DeVechtbank van Breda spreekt van een bijzondere zaak. „De combinatie van een be risping met een werkstraf is inderdaad onge bruikelijk. Wij kunnen ook niet achterhalen hoe die tot stand is gekomen. Mogelijk heeft de officier van justitie in overleg met de kin derrechter voor deze oplossing gekozen. Het is een vervelende kwestie waarbij heel jonge kinderen zijn betrokken", zegt een medewer ker van het parket. Johan: „Ik weet dat ik nie mand mag mishandelen. Ik heb het gewoon gedaan om mee te doen met de groep. Als pesterij. Met Danny gaat het intussen wat beter. „Maar de behandelende artsen hebben al ge zegd dat we de oude Danny nooit meer te rugkrijgen", zegt Erica bitter. André en Erica hebben inmiddels een advocaat in de arm genomen, want de onderste steen moet bo ven. „De mensen moeten weten wat er ge beurt. Niet alleen dat kinderen in staat zijn tot gruwelijke dingen, maar ook dat je als slachtoffer volledig in de kou staat." Een vrijdag op een speelterreintje achter sporthal Tuinwijk in Bergen op Zoom. Danny Jeursen (14) wordt hier afgetuigd door een grote groep leerlingen van zijn school. Hij wordt geschopt, geslagen en bekogeld metstenen. Hulpeloos ligt hij op de grond, maar geen van de omstanders grijpt in. Danny huilt en schreeuwt om zijn moeder. Een klasgenoot gooit een zware boomstronk op zijn hoofd. Danny gilt van pijn... Een extreme vorm van mishandeling onder scholieren.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1996 | | pagina 38