Wederopbouw Bosnië kost vele miljarden Eerste NAVO-troepen zijn feitelijk al onderweg Feiten &Meningen Actievoerders komen alleen voor zichzelf op Verzoening valt niet af te dwingei DONDERDAG 23 NOVEMBER 1995 De actiebereidheid van werknemers in de collectieve sector, of het nu om beambten, ambtenaren of gewone CAO-werknemers gaat. is het laatste jaar groter dan ooit. We hebben de acties en onrust gekend bij de Spoorwegen, bij het Verenigd Streekvervoer Nederland, in het onderwijs en nu weer bij de politie. Het zijn immer de gevestigde be langen die zich roeren. De vakbonden zijn verworden tot conservatieve remmende krachten die van geen verandering willen weten en druk bezig zijn Nederland op zijn plaats te houden. Hoewel, de verloedering schrijdt onverminderd voort, dus stilstand betekent in dit geval onvermijdelijk-en on veranderlijk achteruitgang. Opmerkelijk bij al deze conflicten, tussen bonden enerzijds en directies, overheden en politici anderzijds, is dat de inzet steeds ongeveer hetzelfde is. Het gaat over geld en over de manier waarop de factor arbeid moet worden ingezet. De geldeisen van de bonden vallen nog wel mee. Hoewel ook deze eisen, in het licht van de deplorabele toestand waarin 's rijks financiën verkeren, hoog zijn. Ze zijn niet hoog als ze worden vergeleken met de financiële eisen in de particuliere sector. Ze zijn wel hoog indien wordt beseft dat Nederland iets moet doen aan zijn nog steeds oplopende torenhoge staatsschuld. Vanuit die optiek bezien zou er geduren de een reeks van jaren geen cent meer bij moeten. Op zichzelf zou dat nog kunnen ook. daar de ar beidsmarkt daar alle ruimte voor biedt. Immers, de werk loosheid is nog steeds onaanvaard baar hoog, ook on der hoog- tot zeer hooggeschoold per soneel. Dus als de overvloed aan ar beidsaanbod werke lijk zijn heilzame werk zou kunnen doen, dan moet het "leuewerner gC(?n enke, pro_ bleem zijn de sala riskosten voor over heden en bedrijven in de publieke sector constant te houden. Het zou moeten zijn: voor u tien anderen. Veel van die mensen die nu met hun ziel onder hun arm lopen, zouden maar wat graag de gelegenheid krij gen. Dan kan zo'n stevig gevestigde werk nemer in de collectieve sector ook eens een tijdje niets doen en op een houtje bijten om te zien hoe leuk dat is. De collectieve sector zou terzelfdertijd voor enige tijd zijn verlost van een flink aantal werknemers, die meer oog hebben voor hun verworven rechten dan voor de taak, waarvoor zij zijn gesteld. Naast de strijd om de centjes draait het, echter in de eerste plaats en vooral om een veel flexibeler inzet van al die arbeidskrach ten in de publieke dienstverlening. Ver voersbedrijven zouden hen graag efficiënt inzetten, namelijk op die tijden dat de vraag naar hun diensten het grootst is. Dat bete kent een veel flexibeler inroostering dan nu mogelijk is. De bonden hebben het inmid dels zo geregeld dat roosters nauwelijks mogen worden gebroken. Met als gevolg dat een werknemer opkomt voor de volledi ge arbeidsdag en wel achter elkaar door. Dat betekent dat veel werknemers in de vervoerssector gedurende uren van de dag uit hun neus zitten te eten. Daarnaast is ook nog de nodige tijd inge ruimd voor de persoonlijke verzorging die bovenop de met wachten verloren tijd komt. De effectieve werktijd van veel ver voerpersoneel komt op die manier niet veel boven de vijftig procent uit, dus tel uit je winst. Ie zou nu verwachten dat mensen, die gedurende hun werk zoveel tijd kunnen uitrusten, heel erg gezond zijn en welhaast nooit verzuimen door ziekte. Dat nu is hele maal niet waar. Integendeel, het is een van de sectoren met het hoogste ziekteverzuim, dat in Nederland toch al niet laag is. Rust roest dus kennelijk toch. Eenzelfde verhaal valt over de politie te vertellen. Die werkt ook liever als de boeven in bed liggen en legt het oor te ruste als de dames en heren op pad gaan. En dit alles bij een werkweek van 36 uur. In het onderwijs zijn de acties zo mogelijk nog bonter. Daar worden de leerlingen bij toerbeurt naar huis gestuurd, omdat het onderwijspersoneel actie moet voeren voor een betere (AO. De opvoedende waarde van dit soort acties voor de leerlingen is na tuurlijk buitengewoon groot. Ie verlangt weer terug naar de tijd dat onderwijsperso neel niet eens op een dergelijke gedachte zou komen. Maar ook de onderwijzer is een heel gewone meneer of mevrouw gewor den. Hen beroepsgroep zonder cultuur en zonder idealen, /.ij zijn bezig met het prachtigste en moeilijkste beroep dat in ons soort maatschappijen denkbaar is en dat is opvoeden. In alle gevallen gaat het om een andere werkwijze. In alle gevallen gaat het erom dat de doelstelling van de betreffende pu blieke dienstverlening weer centraal komt te staan. Dus niet het uitvoerende perso neel dient centraal te staan, maar de taak die men op zich heeft genomen. Alle acties kenmerken zich echter door zelfzuchtigheid en egocentrisme. Het per soneel zelf en hun vermeende belangen staan centraal. De publieke taken staan dat nimmer. Daar wordt nauwelijks over nage dacht door de bonden, laat staan over ge sproken. Het paarse kabinet kok geeft in deze zelf het voorbeeld. Ook-dat heeft geen behoefte aan een verhaal en al helemaal niet aan ide alen. Vandaar dat het verzet van het kabinet tegen de eisen van de bonden zo techno cratisch en onbevlogen is. Het zijn veen- brandjes, geen openlijke en duidelijke con flicten. Inzet en vormgeving van die conflic ten zijn van een weergaloze miezerigheid. Regering, overheidswerkgevers, directies en bonden: bedankt! Aantal vluchtelingen geschat op 2,5 miljoen Samen met honderden anderen verzamelden zich deze jongens voor het presidentiële paleis in Sarajevo om president Izetbegovic welkom te heten. Ondertussen breekt de wereld zich het hoofd hoe het land snel weer leefbaar kan worden gemaakt. Groot probleem vormen de ruim 2,5 miljoen vluchtelingen uit Bos nië en Kroatië die huis en haard hebben verlaten. Zo'n 1,8 miljoen van hen hebben elders in ex-Joegoslavië een tijdelijk onder dak gevonden, meer dan 700.000 zijn naar westerse landen gevlucht. Velen duizenden van hen willen niet terug of kunnen niet terug omdat hun dorpen ge heel zijn verwoest. Verwacht wordt dat slechts uiteindelijk een kwart definitief naar hun oorspronkelijke woonplaats zal terugkeren. De VN- organisatie voor vluchtelingen, Unhcr, liet gisteren al doorschemeren dat met de repatriëring van de ontheemden niet al te veel haast gemaakt moet worden. President Clinton heeft de NAVO 20.000 soldaten toegezegd voor de 60.000 man sterke IFOR-vredes- macht, maar in het Congres bestaat veel kritiek op dat voornemen. De voorzitter van de defensiecom missie in de Senaat, Strom Thurmond, zei gisteren 'niet overtuigd' te zijn dat er in Bosnië voor de VS vitale belangen op het spel staan. Ook de oppositie leider in het Huis van Afgevaardigden, Newt Gin grich, zei zeer sceptisch te staan tegenover het plan, maar Clintons argumenten 'met open geest' te wil len aanhoren. De president zal maandagavond in een TV-rede voor het eerst het Amerikaanse volk toespreken over zijn plan. Hij heeft speciaal daartoe de agenda van zijn reis naar Europa omgegooid. Uit enquêtes blijkt tot nog toe dat een meerderheid van de Ame rikanen vindt dat de VS niets in Bosnië te zoeken hebben en dat de oorlog daar 'niet het leven van ook maar een Amerikaanse soldaat waard is'. Con gresleden geven overigens toe dat Clinton ook zon der hun toestemming de bevoegdheid heeft om sol daten naar Bosnië te sturen. De wederopbouw van Bosnië kost de komende drie jaar negen miljard gulden. Europa en de Verenigde Staten nemen ieder drie miljard voor hun rekening, de overige drie miljard wordt door de rest van de wereld opgebracht. Dit heeft de Wereldbank laten weten in een reactie op het vredesakkoord. Holbrooke zei gisteren dat de operatie niet zonder risico's zal zijn, maar hij voegde er aan toe ,,dat het geen Somalië, geen Vietnam is". Als de Amerikaan se en NAVO-troepen eenmaal in Bosnië zijn en worden aangevallen, zullen zij hard terugslaan, al dus Holbrooke. „De eerste schender van het be stand zal dan een zware prijs betalen. En ik denk dat niemand het daarna nog eens zal proberen". Clinton reist volgende week naar Europa voor een bezoek aan Ierland, Engeland en Spanje. Er wordt nu overwogen de president ook naar de Ameri kaanse soldaten in Duitsland te laten gaan, die de kern van de NAVO-vredesmacht zullen vormen. Minister van defensie William Perry besloot giste ren al om Thanksgiving Day - Amerika's belangrijk ste nationale feestdag - temidden van deze soldaten in Duitsland door te brengen. Minister van buitenlandse zaken warren Christop her heeft gisteren verteld dat het akkoord van Day ton onder meer tot stand is gekomen dankzij ver nuftige hoogtechnologische snufjes van de Ameri kanen. Via computers konden de onderhandellaars zeer gedetailleerde kaarten van Bosnië worden ge toond, als vlogen zij er in een vliegtuig laag over heen. Daardoor konden volgens Christopher wijzi gingen in de verdeling van het Bosnische grondge bied tot op de meter nauwkeurig worden voorgere kend en getoond. De in Dayton afgedwongen vrede leidt in Europa tot een regelrechte conferentieslag. De ondertekening van het vredesakkoord moet in Parijs plaatsvinden. Daarna volgt in Londen een conferentie die de uitvoering van het akkoord regelt. Bonn wil een ontwa peningsconferentie, Brussel een donorcon ferentie. De Engelse minister van buitenlandse zaken Malcolm Rifkind zei gisteren in het Lager huis dat de Londense bijeenkomst, op 8 en 9 december, ten doel heeft de activiteiten van de internationale vredesmacht te coördineren. Bovendien zullen de verplichtingen van alle bij het vredesakkoord betrokken partijen tot in detail wor den vastgelegd. Vermoedelijk zullen alle ministers van buitenlandse zaken van troepenleverende landen, waaronder Nederland, deelnemen. Duitsland blijft niet achter in de vergaderslag. Mi nister van buitenlandse zaken Kinkel kondigde gis teren aan dat er een internationaal wapenbeheer- singsakkoord voor Bosnië komt. Een week na de ondertekening van de vredesovereenkomst in Parijs, komen vertegenwoordigers van de Bosnië-contact- groep, Servië, Kroatië en Bosnië en van de Organi satie voor Europese Veiligheid en Samenwerking in Europa naar Bonn. Deze experts dienen beperkin gen aan bewapening en troepensterkte te bepalen, teneinde verrassingsaanvallen en grootscheepse of fensieven te voorkomen. De donorconferentie in Brussel, die ook nog in de cember zal plaats vinden, moet leiden tot financiële toezeggingen uit de hele wereld voor de wederop bouw van de verwoeste gebieden. WASHINGTON HANS DE BRUUN CORRESPONDENT In Dayton, Ohio, is besloten dat de vredt Bosnië nakende is, dat wil zeggen: de wa pens zullen zwijgen. Maar vrede is verzo ning en verzoening tussen twee oorlog v rende landen is stukken eenvoudiger dai verzoening tussen mensen. Het is een bi bovenmenselijke opgave voor de inwoni van Bosnië, die tot de oorlog uitbrak de ge etnische scheidingen hadden weten t( overbruggen, maar waar het plotsklaps e kwestie van leven of dood werd om mosl Kroaat of Serviër te zijn. Moet werkelijk worden verwacht dat mo lims en Kroaten en Serviërs, voor zover z naar hun oorspronkelijke woonplaatsen willen of kunnen terugkeren, elkaar na d verschrikkelijke gruwelijkheden weer als buren, vrienden of op zijn minst als gelijl waardige mensen zullen beschouwen? Waarom heb je mijn man, mijn zus, miji kind vermoord? zal gevraagd worden. H( kom je aan die auto? Jij hebt twee jaar ge den mijn broer gearresteerd, waar is hij? Waarom deed je niets toen ze mijn huis leegroofden? Het aantal openstaande rel ningen is ontelbaar. Wie vertrok en wie bleef? Die vraag zal in gevangenis die Sarajevo was vaak worde gesteld. Valt het de mensen die weg kon< komen kwalijk te nemen dat zij de stad d rug toekeerden? Is het de achterblijvers, genen die de volle 3,5 jaar van beschietin gen, honger, kou en algehele ontmenseli king hebben doorstaan, kwalijk te nemei als zij die terugkerende mensen straks ni zonder meer in de armen sluiten? Hoe pijnlijk de kwestie (moeten) blijven (kunnen) vertrekken is, beschrijft de Bos sche auteur Dzevad Karahasan indringei in zijn boek 'Sarajevo, exodus van een st; Karahasan vertelt hoe begin november 1 een buurvrouw met haar dochtertjes naa Frankrijk vertrok. Eén van haar kinderen was in het gezicht geraakt door een gra naatscherf en kon in Frankrijk worden g( opereerd. Een andere buurvrouw bleef h lend achter. „Zij huilde omdat haar eigen kinderen ni gewond waren en ze dus bij haar in Sara vo moesten blijven. Toen ik haar eindelij begreep realiseerde ik me dat mijn stad c dat moment ophield werkelijkheid te ziji omdat het de bekende werkelijkheid om draaide zoals een spiegel een beeld om keert: alle blijheid, vreugde en schoonhei van het echte leven veranderden vandaaj in pijn God, waarom laatje een moed treuren omdat haar kinderen bij haar ziji In de hoofden van de Bosniërs, moslims, Kroaten en Serviërs gelijk, zal het oorlog blijven. Het collectieve trauma en de ind duele trauma's zijn nauwelijks te bevatte H6*t zal werkelijk tot mensen doordringei wat hen is overkomen, een kwestie waar mee velen zich niet bezig konden houde omdat er veel essentiëler zorgen waren, zoals waar dekking te vinden, waar hout vinden, of water of iets te eten of een asp rientje. Zij zullen dan pas echt beseffen hoe erg I was dat hun kind honger had, hoe erg hef was dat er mensen zijn die hen dood wil-f den, alleen omdat ze een andere national teit hadden. Hoe erg het was dat hun diep baren stierven en dat zij die niet of niet of de gepaste manier hebben kunnen begra1' ven. Gemankeerde, getraumatiseerde, ge kwelde, getergde geesten. Opgejaagd, doodsbang voor de minste knal, badend j het zweet na de zoveelste nachtmerrie o\l wat zij hebben doorstaan, claustrofobisclj suïcidaal, beroofd van hun bezittingen en beroofd van hun geloof in de mensheid, I ropa, het bestaan. Sarajevo, het multi-etnische Sarajevo, wal al ten dode opgeschreven. Veel van de inj ligentia is naar het buitenland vertrokkero veel vluchtelingen van het platteland, dol sommige oorspronkelijke inwoners van 9 rajevo minachtend 'pompoenen' genoenl zijn naar Sarajevo gekomen en hebben n| hun meer benepen mentaliteit het cosmijj politische karakter blijvend aangetast. Het 'beschaafde' westen, dat de dood vai duizenden mensen, een land, een idee, d facto passief heeft aanschouwd, past weii borstklopperij dat het een vredesakkoord voor elkaar heeft gekregen. Wat beter pas is grootschalige hulp om op de ruïnes vai Bosnië iets van een leefbare staat te mak< Ook de buitenwereld zal dan pas ten volli beseffen wat Bosnië allemaal is overkomi DEN HAAG SIMONE VAN PRIEL „Het is een kwestie van weken en niet van dagen voordat de eerste NAVO-troepen naar Bosnië worden gestuurdzei waarne mend NAVO-secretaris-generaal Sergio Ba- lanzino gisteren in Brussel. Formeel is dat juist. De eerste gevechtstroepen komen pas in beweging, nadat - naar verwachting op 6 december - in Parijs het vredesakkoord over Bosnië plechtig en officieel is getekend. Maar sinds dinsdag in Dayton het principe- akkoord werd bereikt, is al van alles in gang gezet. De VS, die anders dan de meeste Europese NAVO-lidstaten tot nu toe niet 'te velde' aanwezig waren, zullen vermoedelijk in de komende dagen al in alle stilte eenheden van de zogeheten Special Forces naar Bos nië zenden. Zij moeten ter plekke verken nen op welke gevaren de gevechtstroepen straks voorbereid moeten zijn. Zij worden binnen de kortste keren gevolgd door enkele honderden experts in logistiek en communicatie, die in Tuzla het Ameri kaanse hoofdkwartier voor 'Task Force Eagle' - de benaming voor het Amerikaanse deel van de operatie - moeten opzetten. In totaal zal de NAVO zo'n 1.500 tot 2.000 van deze experts sturen. Binnen enkele uren na de ondertekening in Parijs arriveren dan nog eens per vliegtuig zo'n 1.000 Amerikaanse paratroopers uit het Italiaanse Vicenza, die de luchthaven van Tuzla en nabijgelegen landingsplaatsen zullen bewaken. Volgens militaire experts staan dan inmiddels in het Hongaarse Pees al de eerste treinen klaar met de 'bulk' van de naar schatting 20.000 tot 25.000 man Amerikaanse troepen van de 1st Armored Division, die in Duitsland is gelegerd. Zodra in Parijs de handtekeningen zijn ge zet zullen deze treinen met tanks en pant serwagens hun reis via het oosten van Kroa tië naar Tuzla beginnen. Communicatie- en andere lichte apparatuur worden door de lucht aangevlogen. Sinds Dayton is alom sprake van de 'logis tieke nachtmerrie', die de stationering van de ruim 60.000 man van de internationale Implementation Force' (IFOR) voor Bosnië zal worden. De medische en materiële ver zorging van zoveel militair personeel, dat ook nog eens in gure wintertijd zijn kwar tier moet maken, is inderdaad geen sinecu re. Bovendien moeten ook nog eens eenhe den van niet-NAVO-landen, waaronder Rusland, in het geheel worden ingebed. Maar de meeste Europese NAVO-lidstaten, ook Nederland, hebben al de nodige erva ring in Bosnië opgedaan, inclusief 'overwin teringen'. Toen de NAVO dit jaar besloot een snelle interventiemacht naar Bosnië te sturen, die niet onder de VN viel en bestond uit enkele duizenden Fransen en Britten, aangevuld met bijna 200 Nederlanders, was de stationering dan ook binnen enkele we ken een feit. Daar komt bij dat in ieder geval de Europe se NAVO-landen, die nu al in Bosnië gesta tioneerd zijn als onderdeel van Unprofor, na de ondertekening van het akkoord in Pa rijs en de overdracht door de VN van de be velvoering aan de NAVO, eenvoudigweg hun lichtblauwe baretten kunnen omwisse len voor hun groene legerbaretten om tot de IFOR te kunnen worden gerekend. Overigens voelt de Tweede Kamer - het CDA voorop - er vooralsnog weinig voor de door de regering toegezegde 2.060 militai ren naar Bosnië te sturen. Minister Van Mierlo van buitenlandse zaken zei dinsdag dat het kabinet daar wat hem betreft vrijdag al toe zou kunnen besluiten. Het CDA vindt dat de regering de procedure teveel opjaagt. „De regering gaat er veel te automatisch vanuit dat Nederland troepen levert", zegt buitenlandwoordvoerder De Hoop Scheffer. Er zal eerst antwoord moeten komen op een hele serie vragen voor het CDA met uit zending instemt. Ook de WD waarschuwde dat de liberalen pas instemmen met het zenden van de troepen als duidelijk is waar die terechtkomen en welke bevoegdheden ze krijgen. Bovendien dient de deelname aan een bepaalde termijn gebonden te zijn en moet zijn vastgelegd wanneer deelname nog politiek en militair wenselijk is. Neder land moet niet in 'doormodderscenario's' terechtkomen. Niet alle VN-personeel zal tot de vredes macht gaan behoren, maar geschat wordt dat zeker zo'n 15.000 al in Bosnië aanwezi ge manschappen via deze wisseling van de baretten onderdeel van de IFOR worden. Daarbij gaat het voor het merendeel om Britten en Fransen, die na de Amerikanen de grootste contingenten leveren. Met hun Task Force Eagle zullen de Ameri kanen, samen met meer dan 1.000 Russen en een Noords bataljon van Denen, Zwe den, Finnen, Noren en Polen de noordoos telijke sector controleren. De Britten met zo'n 13.000 manschappen, enkele Russi sche eenheden en troepen uit islamitische landen als Pakistan en Maleisië, zullen vanuit Gornji Vakuf de noordwestelijke sec tor voor hun rekening nemen. De Fransen zullen met zo'n 10.000 manschappen de zuidelijke sector inclusief Sarajevo beheren, met vermoedelijk hun hoofdkwartier in Mostar. Met smalle en stukgeschoten bergwegen, vernielde bruggen en een dikke laag sneeuw in de wintermaanden start de IF( niet onder de beste omstandigheden. He grootste gevaar vormen nog de duizende mijnen, die overal verspreid liggen. Onde de sneeuwmassa's zijn ze moeilijk vindb. en in de bevroren grond lastig onschadel te maken. Toch gaan in ieder geval Amer kaanse experts ervan vanuit dat het begii van de operatie in wintertijd niet alleen n delen heeft. Tamelijk lakoniek is al in deze kringen ge constateerd, dat 'op de Balkan' over het a gemeen tijdens de wintermaanden niet wordt gevochten. Pas in het voorjaar, als wegen weer enigszins begaanbaar worde wordt diezelfde Balkan weer een onvoor spelbaar gebied. Zij noemen het dan ook zaak vóór die tijd een absolutie overmacl te hebben gecreëerd, onder meer met af schrikwekkende wapens als Amerikaanse Abrams-tanks en Britse Challengers, ge vechtshelikopters en, vermoedelijk aan Amerikaanse zijde, splinternieuwe 'niet-t delijke' wapens, die de tegenstander sleet tijdelijk uitschakelen. BRUSSEL ALY KNOL CORRESPONDENT

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 2