Schrijvende Lezers 'Ouderen en supermarkten': te zwak onderbouwd 'Aanklacht' overtrokken Huiswerk beter doen of helemaal niet schrijven Houdt de Grote Polder groei| Dubieuze gedachten 1 Bescheiden Open brief aan Theo Bakker Bodemloze put van energie en doorzettingsvermogen voor Peres SP: is PvdA demagogisch reactie op groeiend verlies?' WOENSDAG 22 NOVEMBER 1995 CHEF ADRIAAN BRANDENBURG. 071 -51 OMBUDSMAN LEIDSCH DAGBLAD „Vroeger werd over ouderen vrijwel altijd vriendelijk, soms met vertedering gesproken. Maar dat is niet meer zo. Er zijn er te veel van, ze kosten te veel en ze nemen te veel plaats in. De krant heeft nu in één zin sa mengevat wat we zijn gewor den: 'een plaag'. Het wachten is nu alleen nog op strenge maat regelen tegen het oud worden." Het artikel Ouderen een plaag voor supermarkten (over het toenemend aantal winkeldief stallen door ouderen) in de krant van 4 november heeft nogal wat stof doen opwaaien. De reacties van ouderen op het stuk liepen uiteen van verbit terd tot woedend. Er was niet alleen kritiek op de beide super markthouders die zich over dit verschijnsel hadden uitgelaten, ook de krant kreeg er van langs. De pagina 'Schrijvende Lezers' van 15 november bevatte daar van enkele staaltjes. Ook bij mij meldde een aantal ouderen zich met klachten die daarmee vrij wel overeenkwamen. In de aan hef heb ik er één weergegeven die het artikel in een algemeen en wel heel pessimistisch kader plaatste. Grotendeels ben ik het eens met de kritiek op het journalis tieke aspect van de zaak. Het ar tikel rammelde aan alle kanten: 1) het aantal supermarkten dat werd geraadpleegd (twee) is te weinig om vergaande conclu sies te kunnen trekken; 2) in de inleiding wordt gezegd 'dat overal in den lande de super markten klagen over bejaarden die de winkel verlaten met iets in hun tas waarvoor ze niet hebben betaald' zonder dat hier enige tastbare onderbouwing voor wordt gegeven; 3) de poli tie kan, aldus het stuk, met de cijfers in de hand niet bevesti gen dat ouderen meer winkel diefstallen plegen dan anderen; 4) de journaliste zelf schrijft in de loop van haar stuk 'dat het moeilijk is in te schatten of ou deren verhoudingsgewijs meer stelen'. 5) Opmerkingen van een maatschappelijk werkster in het artikel dragen al evenmin bij tot een extreem standpunt in deze kwestie. Op basis van het aangedragen materiaal acht ik de kop Oude ren een plaag voor supermark- ten misplaatst. Afgezien nog van de kop had het artikel in deze vorm de krant niet mogen be reiken. Daarvoor had het te wei nig kracht van argumenten. Het onderzoek had veel breder die nen tezijrw Geen beste beurt van de re dactie. Rahin .Twee lezers hebben het niet passend gevonden dat de krant op 7 november de voorpagina opende met het artikel 'Vrede van Rabin is een vrede van niets' (het citaat sloeg op een opmerking van een Hamas- aanhanger in Hebron). „De krant gaf die dag ook verslag van de begrafenis van Rabin en dat stond pas op pagina 7. Ik kan zo'n keuze niet bewonde ren. Het eerbetoon aan een man als Rabin gaat toch boven wat één of andere fanatieke Pa lestijn heeft op te merken?" En een ander schrijft: „Waarom moet nu als belangrijkste nieuws begonnen worden met 'Vrede van Rabin is een vrede van niets'. Dat getuigt van wei nig respect voor de man die Is raël en de hele wereld betreu ren. Ik denk dat dit bij velen slecht is gevallen." Valt de redactie hier 'gebrek aan respect' te verwijten? Zo mag men dat niet zien. Ik ver wijs naar de krant van 6 novem ber. De voorpagina gaal al gro tendeels over de begrafenis van Rabin Wereld draagt Rabin ten grave). Op de pagina's 2 en 3 wordt uitvoerig aandacht be steed aan de man en zijn bete kenis. De dag erna is de beg:a- fenis geen nieuws meer. Wel Ruud Paauw werd nog, op de buitenland-pa gina, teruggekomen op een en kel onderdeel ervan: de opmer kelijke toespraak die de klein dochter van Rabin hield bij de plechtigheid. Nieuws was weer wèl hoe er in sommige Pales tijnse kringen inmiddels tegen de moord op Rabin werd aan gekeken. En het is dus niet vreemd dat de redactie dat as pect koos voor de opening van de voorpagina. De inhoud van dat stuk zal niet overeengeko men zijn met wat men in Ne derland in verband met de moord op Rabin voor juist en waardig hield. Maar het maakte deel uit van de realiteit. Nieuws is vaak onaangenaam, daar valt niet aan te ontkomen en de krant heeft de plicht het te brengen. Zo is het en zo zal het blijven. Met gebrek aan respect voor Rabin heeft het werkelijk niets te maken. Geen oproep Op 6 november schreef de krant onder het bovenschrift 'Minis ter De Boer wil dit jaar geen kerstkaarten': „Minister De Boer (milieu) heeft gisteren op geroepen dit jaar geen kerst- of nieuwjaarskaarten te versturen. Haar ministerie zal in ieder ge val afzien van de jaarlijkse vracht wenskaarten, zo zei de minister in het VARA-program- ma Vroege Vogels. Het geld dat wordt gespaard door geen kaar ten op de bus te doen, is vol gens De Boer goed in te zetten voor natuur- en milieubeleid." Dat bericht was verspreid door het Algemeen Nederlands Pers bureau. Een dag later stond op de bin nenland-pagina onder het kopje De Boer cleed helemaal geen op roep dit stukje: „Minister De Boer van milieu heeft helemaal geen oproep gedaan om kerst kaarten te boycotten. Dat mis verstand is in de wereld geko men na de uitzending van het VARA-programma Vroege Vogels afgelopen zondag. Daarin rea geerde de minister positief op een actie van de VARA om het sturen van kerstkaarten door bedrijven wat in te perken. Ze zei dat haar ministerie geen kerstkaarten stuurt en het daar mee uitgespaarde geld aan een goed doel geeft." Maar op diezelfde dag stond op een andere pagina in de krant een artikel (Gemeente Lei den blijft dit jaar gewoon kerst kaarten versturen), waarin tal van personen vaak zware kritiek uitten op de 'oproep' van de minister. Een lezer die mij daar over aanschoot, kon het nu niet meer volgen. „Heeft ze nu wel of geen oproep gedaan? Ik vind de krant allesbehalve duidelijk." Het is inderdaad verwarrend. Ik zal proberen enige klaarheid in de zaak te brengen. De ombudsman van het Leidsch Dagblad is van maandag tot en met vrijdag bereikbaar van 9.30-11.30 uur onder telefoonnummer (071)- 5356215. Brieven kan men richten aan het adres: Ombudsman Leidsch Dagblad, Postbus 54, 2300 AB Leiden. Het werk van de ombudsman valt buiten de verantwoordelijkheid van de hoofdredactie. Voor klachten over de bezorging gelieve men te bellen (071) - 5128030. Het is ook mij bekend dat be paalde uitspraken cq. om schrijvingen, binnen een zo genaamd interpretatiekader verstaan en gelezen dienen te worden. Toch deed de aanhef van het artikel over een recent verschenen fotoboek over Noordwijkerhout (LD 6/11) mij aanvankelijk verbazen. Het is namelijk nogal wat om, vanwege sommige teksten in dit boek, alsmede een vraag gesprek met de schrijver, te schrijven over een aanklacht. Er zullen beslist inwoners zijn, die moeite hebben en houden met de diverse wijzigingen in de structuur en het aanzicht van ons dorp, maar om dat dan te vertalen in een aan klacht is. naar mijn mening, journalistiek wat overtrokken. Waar vaststaat, dat niet alles (gebouwen en omgeving, zijn de onderdeel van een erfgoed) bewaard kan blijven, kan men derhalve eindeloos discussië ren over het al dan niet con serveren van locaties met (in ons geval) bescheiden cultu- reel-historische waarden. Maar één en ander behoeft niet te leiden tot de geciteerde uitspraak, dat het huidige ge meentebestuur behept is met een waardeloos historisch be sef. Gegeven ook het feit dat eerdere Bestuursformaties daar ook mee te maken heb ben gehad en een gemeente bestuur tevens andere zaken in haar beleid dient te betrek ken. Overigens is het nog maar de vraag of het al dan niet sparen en ontzien van oude bouwwerken serieus bijdraagt tot de leefbaarheid binnen het dorp Noordwijkerhout. Wel deel ik Warmerdam's opmer king dat het alhier uitermate goed wonen en leven is. N. Sluis sr., Noordwijkerhout. Bij deze wil ik reageren op het artikel 'Burgemeesters krijgen boek voor gehandicapten' (LD 7/11). Waar ik mij met name druk over maak is de ongenuan ceerdheid en denigrerende stijl van het geschrevene. Aandacht voor mensen met een handi cap in een voor hen vaak be lemmerende omgeving zou niet meer dan normaal moe ten zijn, verdieping in de ach tergronden een voorwaarde. Met name het laatste is be paald niet het sterkste punt van uw redacteur (wie dit ook moge zijn, want dit wordt niet vermeld). Een paar dingen op een rij tje: De titel van het stukje roept de eerste vragen op, hoezo een boek i'oorgehandicapten?? Het beschrijven van de deel- ne(e)m(st)ers aan deze thema dag getuigt niet van respect en gelijkwaardigheid, Blinden, mensen in een rolstoel, en... spasten. Ik kori het laatste woord gelukkig niet vinden in mijn woordenboek. Gehandicapten die meer kwaliteit aan hun" leven kun nen geven?? Natuurlijk, maar gaat het niet om de medebur gers welke deze waarde kun nen en moeten verhogen door de genoemde problemen niet te laten ontstaan? 'Het regelen van een rolstoel voor lange tijd', gebeurt dit in de pauze en is dit een luxe-ar tikel of zo? Nee, het stukje geeft mij een wee gevoel van binnen., De zaal had vol moeten zit ten met medeburgers welke niet zoveel problemen hebben met hun handicaps. De titel van het stukje zou moeten zijn: 'Gehandicapten krijgen boek over medeburgers'. En als laatste ben ik benieuwd of uw redacteur soms ook voorkwam in één van de sarcastische lied jes van Charlotte Glorie... Ik ben jammer genoeg niet op de hoogte geweest van de themadag en was dus niet aan wezig. Het maakt het kritiek geven wat moeilijker, maar ik heb één advies: huiswerk beter doen of niet schrijven. Kees Vrolijk, lokatiehoofd Woonvorm Lei derdorp, Leiderdorp. Het eerste bericht was dus af komstig van het ANP het twee de van de redactie van deze krant. Na het z.g. natrekken van regionale reacties op de woor den van de minister werd ook nog even aangeklopt bij haar ministerie. Toen bleek dat zij geen 'oproep' had gedaan en dat het van haar kant louter om een sympathiebetuiging ging voor een actie die het versturen van kerstkaarten door bedrijven poogde in te perken. (Over par ticulieren is dus kennelijk niet gesproken). Maar intussen was de pagina met het artikel Ge meente Leiden blijft dit jaar ge woon kerstkaarten versturen) al naar de pers gezonden. Pagina's moeten strikt op tijd en in een vastgestelde volgorde worden afgeleverd. De binnenland-pa gina (met het stukje De Boer deed helemaal geen oproep) heeft een latere sluitingsdatum dan de regionale pagina's. Van daar. Een ongelukkige samen loop van omstandigheden. Blijft de vraag wat de minister nu precies heeft gezegd in het programma Vroege Vogels. Ik heb dat niet meer kunnen ach terhalen. Los daarvan moet ik zeggen dat het eerste bericht wat merkwaardig in elkaar zit. Het is in elk geval onvoldoende duidelijk. Wie de eerste en tweede zin nog eens naleest, zal merken dat die niet noodzake lijkerwijs op elkaar aansluiten: het feit dat haar eigen ministe rie geen kerstkaarten meer ver stuurt betekent niet dat de mi nister dus een oproep doet aan iedereen om het ook maar na te laten. Maar dat is wel wat er staat. Deze kwestie bewijst weer eens hoe nauwgezet de journa listiek iemands woorden moet weergeven. Zelfs kleine nuance verschillen kunnen grote gevol gen hebben. Want naar aanlei ding van het eerste bericht heeft de minister heel wat kritiek te verwerken gekregen. Dit was de laatste rubriek van de ombudsman voor dit jaar. 'Handhaving van de grenzen van het Groene Hart' en 'Het bestuur van de gemeente zet zich daartoe tot het uiterste in'. Zo luidt de tekst van het Zoeter- wouds beleidsprogramma voor de periode 1994-1998. CDA en WD hebben zich in het open baar al uitgesproken tégen grootschalige bebouwing van de Grote Polder. Nu de derde en laatste partij nog, PZ. PZ is zelf opsteller van dit be leidsprogramma, dus je zou niet anders verwachten dan dat ook PZ grootschalige bebouwing af wijst. Want met het volbouwen van de Grote Polder zou de grens van het Groene Hart een stuk opschuiven naar het oos ten. Volgens schrijven vernam het Zoeterwoudse college 'geen eenduidige mening' op de dis cussie-avonden. Dat is erg jam- In het artikel 'Burgemeester door het slijk gehaald' van Wim Koevoet in het LD van 8 no vember jl. wordt een wel zeer dubieuze gedachtengang van WD-fraktievoorzitter Geertse- ma beschreven. Een column in het linkse tijdschrift 'Lokaal Ka baal', waarin burgemeester Goekoop van diverse onfrisse zaken beschuldigd wordt, is aanleiding tot zo'n grote erger nis van Geertsema dat hij ge meentelijke subsidies aan het blad èn aan de stichting 'Pand in eigen Hand' stop wil zetten. Welnu, de genoemde stich ting beoogt door het verwerven van panden een aantal politie ke en kulturele aktiviteiten te huisvesten. Als één van de huurders een tijdschrift uitgeeft staat dat volkomen los van.de stichting, die niets meer of minder dan hun huisbaas is. Ik mag hopen dat degene die u uw kantoor verhuurt, niet door op goedkoop effekt belus te politici verantwoordelijk ge steld wordt voor de opiniërende artikelen in het Leidsch Dag blad. Namens Pand in Eigen Hand, F. van der Bijl, Leiden. mer, want de meeste aanwezi gen vonden dat er beslist niet grootschalig gebouwd mag wor den. Daarom is het belangrijk om uw stem ook donderdag avond (morgen) te laten horen. Als u tegen bebouwing van de Grote Polder bent, moet u dat hardop zeggen! Of misschien kan er nog beter door handop steking geteld worden hoeveel Zoeterwoudenaren tegen groot schalige bebouwing zijn. Dat sluit alle twijfel uit. Dat er erg veel bewoners tégen zijn, blijkt wel uit de handtekening-actie die momenteel gehouden wordt tegen bouwplannen. Men te kent graag! U kunt zich bovendien ge sterkt weten door de Provinciale Staten-leden. In een Statenver gadering van deze zomer sprak een meerderheid zich uit tegen het kiezen van de Grote Polder als grootschalige bouwloL Maar het is van groot belarT wij dit standpunt ondersteujj Kom daarom naar de ChL Dienaarkerk donderdagafei en laat horen dat u geen gL schalige bebouwing van dek; te Polder wenst. L B. Beit Zoeterwfe fc u FOUTJE - In deze kranig 15/11/1995 is in een ingf; den brief van mevrouw Snij Oegstgeest onder de f 'Doorgaande Beweging (te)L vervolgverhaal' een fout |T pen. Namelijk het bedrag voerd voor verplaatsing/vö dering van het kunstwerlL draagt niet 15.000 gulden, I 150.000 gulden. ReJ Dat Willem Duys het erg goed met zichzelf heeft getroffen wisten we al, maar dat hij zelfs een negatief oordeel durft te vellen over Nederlandse praat programma's die hij nog nooit gezien heeft, loopt toch wel de spuigaten uit. Als de heer Duys zich zou verwaardigen een programma van Paul Witteman te be\, ken, zou hij kunnen consti ren dat het mogelijk is omt uitstekende wijze een praj; programma te presenteren,! toch bescheiden te blijven. In zijn wekelijkse column on derzocht Theo Bakker - dit keer onder het kopje 'Een vas te afspraak' - in hoeverre ou deren nog bruisend door het leven gaan, zoals de reclame ons wil doen geloven. Een be zoekje aan het tehuis Lorent- zhof maakte hem niet vrolij ker. Bakker wil met zijn vrouw de afspraak maken dat wan neer hij ooit (lichamelijk en/of geestelijk) in een uitzichtsloze situatie terechtkomt, zij een kussen op zijn hoofd mag drukken. Dat leidt tot de volgende re actie van een lezer. Aan Theo Bakker. Ik weet niet hoe oud je bent, maar blijkbaar nog jong want je hebt weinig le venservaring. Je begint in je 'Vaste Afspraak' al verkeerd om vutters van plusminus 58 jaar te vergelijken met ouden van da gen van plusminus 85 tot 95 jaar. Daartussen heb je nog een heel leven, als jij tenminste re kenen kan!!! Volgens jou moe De tafel liet vol met krantenknipsels over het niet echt uit of ie een voor- of tegenstander was m w-riayai Clf 1 W ten die senioren maar ongeveer 27 tot 37 jaar uit het raam gaan zitten kijken, zelfmoord plegen of op hun dood gaan zitten wachten. Weet jij wel dat dit een gene ratie is die al vanaf jonge leeftijd heeft gewerkt en het vroeger over het algemeen niet zo breed had, zodat er van sporten, rei zen, uit eten gaan en andere leuke dingen niets kwam? Som mige van die fijne dingen, waar de vutters van nu van genieten, bestonden zelfs nog niet!!! Maar daar snap jij niets van. Gun jij deze mensen die fijne tijd die ze nu beleven (dingen doen die ze altijd al hadden willen doen maar daar geen tijd of geld voor hadden) soms niet? Bekijk zelf het leven eens wat positiever. Zoals bijvoorbeeld Roy Martina in dezelfde krant als jij ('In ieder mens schuilt een kampioen'). Daar kan ik me namelijk beter in vinden. Dit is ean brief van iemand die in een diepe put heeft gezeten en heeft gepro beerd wat jij beschrijft (kussen op je gezicht) en nog meert die dingen. Als je er zo 6 denkt: „Jij dus nu", ben je It ver weg. Gelukkig ben ik nas paar jaar uit die diepe putj klommen en geniet nu fl van het leven dan ooit. K agenda is ook vol, dat is ndt lijk veel positiever dan leeg\ je begrijpt wat ik bedoel. A( er zo over denkt als jij kan j« ter zelf uit het raam gaan z|\ kijken en wachten op je do<|> op het kussen. j{ Een mens van 56 jaar, |l iets te jong voor vutter, maf ben wel door al die toestan in de WAO terechtgekome|. ben voorlopig niet van plaij me te gaan zitten vervelen zijn nog zo veel fijne dingJ het leven. En niet alle oil van dagen, in de categorij tot 95 jaar, zijn gebrekkig, k P.S. Mocht het zo ver kof dat ik uit het raam moet I zitten kijken dan heb ik nogjr mooi uitzicht!!! J. Krdl Lei)] De tafel ligt vol met krantenknipsels over het Midden-Oosten. De titels van artikelen worden grimmiger naarmate de datum verstrijkt. Een kleurenfoto van Yasser Arafat die vriendschappe lijk zijn hand legt op de rug van premier Rabin ligt bovenop: 'Vrede van de moedigen getekend'. Er ligt een artikel 'Israëlische soldaten gedood in Libanon' naast 'Jihad zweert wraak na moord'. 'Minimale steun akkoord Oslo-2' ligt naast 'Te kens aan de Wand'. De aanslag op Rabin kwam als een donderslag bij heldere hemel. De discussie over de vraag of de inlichtingendienst het had kunnen voorkomen lijkt zo zinloos. Hadden ze het, na de tip van vijf maanden geleden, kunnen weten en wat hadden ze kunnen doen? De hoogste staat van paraatheid lijkt een normale levenswijze in Israël. Met krom me tenen las ik eind september in de krant 'Op positie Israël bereidt zich voor op mini-Bosnië'. De maandag na de aanslag op Rabin lukte het eindelijk om een vriend in Tel Aviv te spreken. „Was je bij de vredesdemonstratie?", wilde ik we ten. „Nee", was zijn antwoord. Na mijn ongelovi ge reactie legde" hij uit dat vrede als eindresultaat niet in twijfel getrokken werd. Het was de manier waarop vrede verkregen werd, wat verdeeldheid veroorzaakte. „Vrede afgedwongen door terroris me", was de opvatting van sommigen. Rabin, met zijn jarenlange militaire en politieke ervaring, leek mij nauwelijks gevoelig voor 'het mes op de keel'. Ikzelf was waarschijnlijk wel naar de vre desdemonstratie gegaan, als ik in Tel Aviv was ge weest op dat moment. Nadat hij het nieuws op de televisie had gezien was de vriend naar het plein van de Koningen van Israël gegaan. „Zowat om de hoek", vertelde hij. De verslagenheid was enorm. „Het maakte niet echt uit of je een voor- of tegenstander was van zijn beleid. We missen hem allemaal. Hij was als een soort vaderfiguur voor het land." Dat blijkt ook uit de vele uitingen van medeleven door jongeren van Israël en daarbuiten. Op de begrafenis was veel aandacht voor het werk van onder andere Rabin: de vrede. Oude vijanden spraken als nieuwe vrienden. Koning Houssein en president Mubarak plaatsten voet op de bo dem van 'het beloofde land'. De wereld rouwde om een indrukwekkende leider. Een man die strijd voerde op hoog niveau met het doel volke ren bij elkaar te brengen; de cyclus van 'oog om oog, tand om tand' te doorbreken. Amsterdam herdacht Rabin op een donderdag avond in het concertgebouw. Het viel me op dat het woord 'gemeenschap' met recht van toepas sing was op de joodse aanwezigen. Een gevoel van saamhorigheid en gedeelde smart. Drie kin deren zongen het vredeslied zoals Rabin had meegezongen op de beluste zaterdagavond. Net als de meeste anderen in de zaal. had ik moeite om m'n ogen droog te houden. Vorig weekeinde kwam een eind aan de officiële rouwperiode in Israël. „Na de eerste paar dagen van diepe droe fenis, gaat iedereen weer langzaam aan het werk" vertelt de vriend uit Tel Aviv. „Het volk leek even als een front achter de politiek van Rabin te staan, maar de felle discussies op televisie gaan onvermindert voort." En bodemloze put van energie en doorzettings vermogen is wat we Peres toewensen in de ko mende periode. Een kogelvrij vest zou misschien geen overbodige luxe zijn. Tijdens de algemene beschou wingen in de Alphense gemeen teraadsvergadering van 2 no vember 1995 heeft de SP gerea geerd op de aantijgingen van de PvdA. In uw verslag lazen we slechts opmerkingen van de PvdA, zonder het weerwoord van de SP. Daarom willen we een korte aanvullende reactie geven. De PvdA zegt dat de SP de structief is. Er zou zomaar wat gestemd worden. De PvdA wil op deze manier de aandacht van de gevolgen (vooral voor la ge en middeninkomens) van paars afleiden. Over ons stem gedrag het volgende. Wij zijn niet voor een ver schillend reinigingsrechtenta rief naar huishouden-grootte. Zuinige echtparen met een AOW-uitkering wordt het lage tarief onthouden. Dit nieuwe systeem zorgt voor nieuwe ver deeldheid. Dat de SP tegen stadswachten zou zijn, is com plete onzin. Zelfs in de raadsno- tulen van 28 september valt te lezen dat we voor zijn! Wij hebben ons niet verenigd met de verhuizing van het coatingsbedrijf Ten Berge, om dat de gemeente Alphen dit be drijf een cadeautje van ander half miljoen meegaf. De PvdA, die de SP besd digt van weggegooide raadi den, heeft de afgelopen ||l meegewerkt aan het verspil van miljoenen aan prestige! jecten. We denken aan Archji de Monorail, het combizwli bad en nu ook nog de plaii voor een duur stadscenti Dit college van B W o heerst door VVD-wethoi« presenteert de nieuwe bé tingaanslag als een groot \j deel. De alleenstaande beéi minder en er is een kleine» hoging voor meerpersoonsli houdens. Maar heel hai worden de verhogingen I rioolheffing, de kabel en* nieuwe waterschapsbelal buiten de vergelijking gej den. Per saldo gaat elke Alpl se burger volgend jaar meer betalen. De PvdA vl aan deze verhogingen vil mee. I Het verhaal dat de SP nil het belang van haar kiezers! stemmen is zo onwerkelijk! je hoopt dat de PvdA dit il vaak zal herhalen. De II toont zich in elk geval I slecht verliezer. Gerard Harl Voorzitter van de SP-fra Alphen aan denl

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 20