Kleintjes vechten voor lijfsbehoud Nieuwe toekomst voor centrumgemeenten Gemeentelijke herindeling 'Grote gemeente kan daadkrachtig optreden' Valkenburg ziet Leiden de Rijn nog niet oversteken pen haag «jan küys haags redacteur Grotere gemeenten, meer taken voor gemeenten, het verdwij nen van allerlei gemeentelijke samenwerkingsvormen en een sterkere positie voor de grote stad in een regio. Ziedaar de toekomst van bestuurlijk Ne derland. zoals het paarse kabi net die ziet. Nederland wordt bestuurlijk opgeschud. In feite is het al sinds de zes tiger jaren onrustig op het ter rein van bestuurlijk Nederland. Voorstellen over meer of min der provincies, grotere of kleine gemeenten en nieuwe samen werkingsverbanden slokten veel tijd en energie op van be stuurders en volksvertegen woordigers. Wanneer puntje bij paaltje kwam, bleek er in de praktijk nooit zoveel te veran deren. Vaak schrok men terug voor de gevolgen of stuitte men op onoverkomelijke bezwaren van de bevolking. Haastig scho ven de verantwoordelijken de problematiek in de koelkast, waaruit dezelfde ideeën enige Kabinet wil via herindeling armslag grote steden vergroten tijd later vervolgens weer te voorschijn kwamen. Na het ad vies van professor Montijn uit 1989 koos het Rijk voor stads provincies, maar dat plan werd middels twee referenda door de inwoners van Amsterdam en Rotterdam weer bijna om zeep geholpen. Maar de problemen van de grote steden bleven indringend bestaan. Minister Dijkstal en staatssecretaris Van de Vonder voort (beiden binnenlandse za ken) hebben nu geprobeerd één lijn uit te zetten. Behalve voor de komst van een tweetal stadsprovincies en een com promis voor de overige vijf Ka derwetgebieden (Den Haag, Utrecht, Twente, Eindhoven en Arnhem/Nijmegen) kiezen de bewindslieden bikkelhard voor versterking van zogeheten cen trumgemeenten. Die keuze houdt in dat de positie van Lei den sterker wordt. Het kabinet heeft ervoor ge kozen centrumgemeenten de ruimte te geven. Dit kan bete kenen extra ondersteuning, maar ook letterlijk meer ruimte, zoals het samengaan met buur gemeenten. Zo moeten de gro tere steden in de toekomst be ter in staat zijn hun taken 'naar behoren' uit te oefenen. Duide lijk is dat gemeenten meer ta ken zullen krijgen. Het kabinet wil af van de talloze soorten sa menwerkingsverbanden tussen verschillende gemeenten. Denk bijvoorbeeld aan afval ophalen, de exploitatie van zwembaden, het nemen van milieumaatre gelen, brandweerzorg en ram penbestrijding. Die taken gaan öf naar het provinciebestuur öf naar de grotere gemeenten. Daarnaast zal ook het rijk taken afstaan aan gemeenten en pro vincies. Alle reden dus om de sterkte van gemeenten te toetsen. Het toverwoord van het kabinet is schaalvergroting. Dat geldt - ui teraard - vooral bij de herinde ling van kleinere gemeenten. Een minimaal aantal inwoners heeft het kabinet daarbij niet als uitgangspunt genomen. Het aantal inwoners zegt volgens het kabinet niets over de speci fieke positie en functie van die gemeente en haar omgeving. De kracht van het lokale be stuur vormt de maatlat waar langs de herindelingsmogelijk heden worden afgemeten. In deze visie blijft de ge wenste herindeling een kwestie van maatwerk. Daarom heeft het kabinet zeven uitgangspun ten opgesteld. Bij een voorstel tot herindeling wordt rekening gehouden met een verbetering van het bestuur, verschillen in maatschappelijke problemen, een nieuwe situatie die min stens 25 jaar ongestoord kan blijven bestaan, een groei van het takenpakket, minder ge meentelijke samenwerkings verbanden, uitgroeimogelijkhe den in de toekomst en voldoen de ontwikkelingsmogelijkheden voor centrumgebieden. Vooral dit laatste punt geeft steden als Leiden de kans te groeien Het paarse kabinet windt er geen doekjes om. Het verster ken van gemeenten met een re gionale centrumfunctie krijgt voorrang. Daardoor moeten zij maatschappelijke problemen beter kunnen opvangen. Het verbeteren van de dienstverle ning aan burgers, de zorg voor meer werkgelegenheid, het be vorderen van een veilige leefomgeving en opvang en be geleiding van nieuwkomers zijn zaken die gemeenten voortva rend moeten kunnen oppak ken. Voldoende bestuurskracht, een groot draagvlak en een sa menhangend gebied noemt het kabinet noodzakelijke rand voorwaarden om de gestelde doelen te kunnen bereiken. Duidelijk is dat centrumge meenten niet alleen mogen op draaien voor de kosten en risi co's van alle vormen van maat schappelijke verloedering, die vaak in steden opduiken. Zij moeten daarom, schrijft het ka binet in de notitie over be stuurlijke vernieuwing, 'de mo gelijkheid hebben om een vol doende gedifferentieerde sa menstelling van de bevolking te krijgen of te houden'. Met an dere woorden: het samenvoe gen van buurgemeenten bij een met problemen kampende cen trumgemeente is eerder regel dan uitzondering. Het kabinet ziet vooralsnog slechts één uitzondering. Een centrumgemeente mag door herindeling niet uitgroeien tot een zéér grootschalige agglo meratiegemeente. Waar het ka binet precies de grens legt, is vaag. In de notitie keert het ka binet zich tegen grote verstede lijkte gebieden als rond Amster dam en Rotterdam. Daarvoor heeft het immers de stadspro vincie geschapen. In grote lijnen kan PvdA-ka- merlid Dick de Cloe, deskundig op het terrein van de bestuurlij ke vernieuwing, zich zeer wel vinden in de kabinetsvoorstel len. „Ie moet niet blindelings gaan herindelen. Dan ben je verkeerd bezig. Je moet met goede argumenten komen en de verschillende belangen te gen elkaar afwegen." Leidenaar Jan Hoekema, lid van de Tweede Kamer voor D66, denkt er precies zo over. 'Voor 2000' komt het onder werp van een grootschalig Lei den volgens hem vast weer op de agenda. ..Die discussie over samenwerking tussen gemeen ten loopt moeilijk. Dan moet je toch nadenken over annexatie en herindeling. Zodra je die woorden gebruikt, krijg je een heel gedoe en gepiep. Logisch, want aansluiting van Voorscho ten en Oegstgeest bij Leiden is een beladen onderwerp, hoe wel het op zich grote voordelen kan hebben." Regiobestuurders zien niets in samenvoeging met Leiden Het spook van de gemeentelijke herindeling waart door de regio en bezorgt menig gemeentebestuurder nachtmerries. Komende maandag praat de vaste kamercommissie voor binnenlandse zaken over het plan van staatssecretaris Van de Vondervoort om tot grotere gemeenten te komen. Wie het voorstel leest, kan slechts één conclusie trekken: de zelfstandigheid van een groot aantal gemeenten in de Leidse regio staat op het spel. Vier jaar na de laatste grote herindeling in de Rijn- en Véenstreek maken de bestuurders zich op voor een niéuw gevecht om lijfsbehoud. Een rondgang langs een aantal bestuurders in de Leidse regio. r is geen gemeente waar de toekomst niet op de politieke agenda staat. En dat is logisch, /vant het Ministerie van linnenlandse Zaken lijkt uiterst erieus in het streven naar de orming van grotere gemeenten oor bestaande steden en lorpen samen te voegen. Nog oor de zomer van 1996 wil de j taatssecretaris aan de Tweede amer melden welke emeenten moeten worden jamengevoegd. Leiden is als 'Centrumgemeente aangewezen n staat op het lijstje van emeenten die versterking ehoeven. En dat houdt de moederen in de regio flink ezig. De meqste gemeenten ien het nut van een erindeling volstrekt niet zitten n wijzen de suggestie van de and dat kleinere gemeenten ïinder functioneren. .Zonder met mijn ogen te nipperen durf ik te beweren at we kunnen concurreren met rotere gemeenten", stelt urgemeester P. Cannegieter an Voorschoten vast. Hij is het iel eens met het uitgangspunt an binnenlandse zaken dat emeenten voldoende raagkracht moeten hebben om oorzieningen in stand te ouden. En hij keert zich tegen llerlei amenwerkingsverbanden die assen gemeenten ontstaan en vaarop nauwelijks emocratische controle logelijk is. Om die reden wil innenlandse zaken dergelijke amenwerkingsverbanden oveel mogelijk afschaffen. Volgens Cannegieter is 'oorschoten prima in staat de oorzieningen op voldoende liveau te houden. En vindt hij at waar het tussen gemeenten iet goed gaat, de provincie een veel duidelijkere rol moet spelen. Hij beseft dat samenvoeging van Voorschoten en Leiden mogelijk aan de orde komt, maar ziet daar geen enkel voordeel in. „Leiden is een stad die het af en toe moeilijk heeft. Maar als je een gemeente met Lelden samenvoegt, moet je je afvragen wat die gemeente Leiden te bieden heeft. En wij hebben niets concreets te bieden. Leiden zoekt bijvoorbeeld ruimte voor woningbouw, maar wij hebben geen grond. De enige locatie, de Papewegse Burgemeester P. Cannegieter (Voorschoten): „Alleen nadelen." ARCHIEFFOTO HENK BOUWMAN Polder, is op alle overheidsniveaus afgeschoten. Op werkgelegenheidsgebied is het hetzelfde. Voorschoten is een woongemeente. En op financieel gebied is er ook niets te halen Cannegieter constateert dan ook dat er alleen nadelen zijn aan een samengaan. „Ik vind de mening van de bevolking in dit opzicht van belang. Voorschoten wordt een wijk van Leiden. Dat is voor de democratische beleving van de Voorschotenaren negatief. En daar mogen wij ons ook wel eens wat zorgen over maken." Als Voorschoten al moet samengaan, dan heeft Cannegieter een voorkeur voor Wassenaar. Twee gemeenten van ongeveer gelijke grootte, elk met een duidelijk herkenbare kern. „Je krijgt dan een dubbelstad en behoudt duidelijk je eigen identiteit." Onbewezen A. Meerburg, burgemeester van Alkemade, heeft helemaal geen behoefte aan een nieuwe herindeling. Sterker nog, hij beroept zich op een toezegging van de provincie Zuid-Holland. „In 1991, toen de laatste herindeling zijn beslag kreeg, zei de provincie dat de gemeenten nu 25 jaar vooruit konden. Daar kun je na een paar jaar niet op terugkomen." Meerburg gelooft niets van de stelling dat grotere gemeenten een beter bestuur zouden opleveren. „Groter is beter, die stelling klopt niet. Het zijn vooral beweringen zonder bewijzen. Als je op grote schaal wilt herindelen, moetje met bewijzen komen", meent Meerburg. Ook het argument dat samenwerkingsverbanden tussen gemeenten ondemocratisch zijn omdat de bestuursleden niet direct zijn gekozen, werpt hij verre van zich. „Het zijn vooral de door het Rijk opgelegde samenwerkingsverbanden die zo werken: de politieregio, de brandweerregio, de volkshuisvestingsregio waar gelden voor woningbouw worden verdeeld. De samenwerkingsverbanden die de regio zelf zijn aangegaan, zijn licht. Voor de meeste voorstellen is instemming van de verschillende gemeenteraden nodig. En in de besturen zitten raadsleden die door hun eigen gemeenteraad worden gecontroleerd." Meerburg vreest samenvoeging met Leiden wel. „Als het uitgangspunt is dat Leiden op eigen grondgebied moet kunnen bouwen, dan schiet je niets op door Leiden samen te voegen met de gemeenten in de directe omgeving. Daar is ook geen grond beschikbaar. En dan kun je verwachten dat ze richting Kagerplassen gaan, naar grondgebied van Alkemade." Dat elke gemeente in principe haar eigen problemen moet oplossen, vindt ook Meerburg. „Kijk eens naar een paar van de Leidse problemen: werkloosheid, criminaliteit. Dat los je niet op met een grotere gemeente. Dat los je op door een gericht beleid te voeren. En daar ontbreekt het aan." Burgemeester A. Meerburg (Alkemade): „Groter is beter, die stelling klopt niet." archieffoto hielco kuipers Mocht Alkemade uiteindelijk toch voor de beslissing worden gesteld, dan ligt samenvoeging met andere plassengemeenten zoals Jacobswoude en Warmond meer voor de hand. „Wij praten ook wel met die gemeenten over zaken die ons alle drie aangaan, maar er zijn geen gesprekken om tot de vorming van één gemeente te komen." Rustig afwachten Warmonds burgemeester I. van der Wel wacht de ontwikkelingen in bestuurlijk Nederland rustig af. Als burgemeester van de kleinste gemeente qua inwoneraantal - Warmond telt 5100 inwoners- heeft zij misschien nog wel het meest te vrezen van de herindelingsplannen. Zij ziet nauwelijks voordelen van samenvoeging. „Ik zie de meerwaarde niet. Vooralsnog lijkt het vooral een negatieve ontwikkeling. De afstand tussen de burger en het bestuur wordt veel groter." Van der Wel ergert zich ook aan de starheid van de discussie. „Zelfstandig of niet- zelfstandig zijn slecht te hanteren begrippen. Ie moet op zoek naar de beste bestuursvorm. Ik zou veel liever hebben dat er met verschillende bestuursvormen zou worden geëxperimenteerd. In een reactie op de plannen van binnenlandse zaken heeft Van der Wel ook een brief geschreven. Daarin stelt zij onder meer dat kleinere gemeenten goed functioneren. Warmond is daarvan een voorbeeld. Bovendien is Warmond bereid tot Wethouder M. Poelmans (Oegstgeest): „De stelling dat groot beter is, is heel simplistisch." archieffoto hielco kuipers samenwerking en helpt het bij het zoeken van oplossingen voor problemen waarmee bijvoorbeeld Lejden wordt geconfronteerd. Zo werkte Warmond vrijwillig mee - in tegenstelling tot Oegstgeest - aan de bebouwing van haar deel van de Broek- en Simontjespolder. Klein is mooi M. Poelmans, D66-wethouder te Oegstgeest, concludeert uit het voorstel van binnenlandse zaken dat zijn gemeente kan blijven bestaan. „Oegstgeest heeft voldoende omvang en er is een draagvlak voor de voorzieningen. Herindeling is alleen gerechtvaardigd als het draagvlak voor bepaalde voorzieningen ontbreekt of de gemeente zo klein is dat je bepaalde taken niet zelfstandig kunt uitvoeren." Poel mans heeft geen begrip voor het standpunt dat grotere gemeenten beter in staat zouden zijn problemen aan te pakken. „I let is ook een heel vreemd standpunt. Het openbaar bestuur is steeds maar bezig met schaalvergroting, terwijl je in het bedrijfsleven juist ziet dat het standpunt Small is beautiful wordt aangehangen. Daar zie je dat grote bedrijven worden opgesplitst in kleinere delen om de problemen goed aan te kunnen pakken. De stelling dat groot beter is, is heel simplistisch." Hij stelt ook vast dat kleinere gemeenten veel doelmatiger en efficiënter werken. „De financiële problemen van leiden vloeien voor een deel voort uit niet-doelmatig en inefficiënt werken. Dat is in een kleine gemeente veel beter geregeld.'' Leiden als enige enthousiast over samenvoeging In de Leidse regio is slechts één gemeente.te vinden die voorstander is van ge meentelijke herindeling. En dat is - niet onverwacht - Leiden zelf. D66-wethouder P. Langen- berg is blij met de 'krachtigere aanpak' die het Ministerie van Binnenlandse Zaken voorstaat. „Wij willen zelf geen landje-pik spelen of gemeenten zomaar annexeren. Maar nu binnen landse zaken heeft gezegd dat gemeentelijke herindeling een weg is die we kunnen bewande len om de problemen op te los sen, zullen wij die weg ook be wandelen." Ixingenberg wil geen enkele uit spraak doen over de gewenste grootte van een nieuw Leiden, noch wil hij gemeenten noe men die wat hem betreft moe ten worden geannexeerd. „Lei den wil op inhoudelijke argu menten die discussie voeren. Uitgangspunt is dat er voldoen de draagvlak is om bijvoorbeeld de culturele voorzieningen in stand te houden en dat een ge meente beschikt over gronden voor woningen en bedrijven." Hel grote verwijt van Leiden is al jaren dat veel regiogenoten wel gebruik maken van bijvoor beeld de 1-eidse Schouwburg, maar dat Leiden de kosten mag betalen. Hetzelfde geldt voor de woningbouw. „leiden staat wat dat betreft met de rug tegen de muur", schetst I^ngenberg. Veel heil in regionale samen werking en overleg met buurge meenten over die woningbouw locaties ziet hij niet. „Het heeft heel lang geduurd voordat er een regionaal overleg tot stand was gekomen en ook nu nog kost het veel moeite. Neem nij- voorbeeld de Broek- en Si montjespolder. Het heeft toch veel te lang geduurd voordat we daar overeenstemming hadden over woningbouw." Langenberg wijst ook op de moeizame gesprekken die zijn collega J. l.aurier voert met de regiogemeenten over de bestrij ding van de werkloosheid. „Het is ontzettend moeilijk om over arbeidsmarktbeleid overeen - stemming te bereiken. Ge meenten weigeren gewoon Melkertbanen of banenpoolers te nemen omdat het geld kost. Als het draagvlak groter wordt, kun je als gemeente krachtiger optreden." Leiden praat volgende week al met staatssecretaris Van de Vondervoort over de herinde ling in deze regio. „Op haar ver zoek. Maar ook de discussie met de regiogemeenten op ba sis van inhoudelijke argumen ten zullen we aangaanzegt de wethouder, die beseft dat het nog wel een fors aantal jaren kan duren voordat Groot-Lei den een feit is. „Eerst moet de Tweede Kamer instemmen met met het voorstel dat de staatsse cretaris nog voor de zomer van 1996 wil maken. Daarin zal zij aangeven in welk tempo en in welke omvang de herindeling moet plaatshebben, waarna de provincie het voortouw moet nemen. De provincie is in de wettelijke procedure het over heidsorgaan dat de aanzet tot gemeentelijke herindeling moet geven. Dat kan jaren kosten, al hoop ik dat het niet te lang duurt. Anders leidt het alleen maar tot een loopgravenoor- log." Wethouder P. Langenberg (Lei den): „Leiden staat met de rug te gen de muur." ARCHIE ff OIO HENK BOUWMAN valkenburg wim wegman Valkenburg maakt zich voorals nog weinig zorgen om de ge meentelijke herindeling, ook al telt de gemeente iets meer dan 3000 inwoners. „Het leeft hier helemaal niet", meldt gemeen tesecretaris S. Dijs. „Goed, er ligt een kabinetsstandpunt. Maar erg concreet is dat nog niet. We wachten eerst maar eens af." Dijs kan zich niet voorstellen dat Ix'iden het Rijndorp wil ops lokken. „We kennen de begeer te van Leiden om woningen te kunnen bouwen op het Marine vliegkamp Valkenburg. Maar dat is tot het jaar 2015 niet aan de orde. Dus daar hoeven ze het niet voor te doen." Voor het overige heeft Valken burg volgens Dijs nauwelijks bouwgrond beschikbaar. „Het is in elk geval niet de moeite waard voor Leiden om daar de Rijn voor over te steken. Op dat punt kunnen we de Leidse pro blemen zeker niet oplossen." Als er toch moet worden sa mengevoegd, als dat aan de or de komt, denkt Dijs eerder in de richting van Katwijk en Rijns burg. „Daar hebben we al nau we contacten mee. Onlangs is bijvoorbeeld een intentieverkla ring getekend voor een verder gaande samenwerking." )ok het karakter van de Valkenburg- se gemeenschap sluit veel beter aan bij die van Katwijk en Rijns- burg dan die van Ixiden. Maar ook met de buurgemeen ten in de Bollenstreek heeft Val kenburg nog geen plannen klaarliggen vooreen samenvoe ging. „Zoals gezegd, dat is op dit moment niet aan de orde."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 15