Humor in het Leidsch Dagblad
[s Melkert op weg naar totalitaire emancipatie?
'Doorgaande beweging' (te) lang vervolgverhaal
Bisschop moet naar trouwe parochianen luisteren
Schrijvende Lezers
Martelaar van de vrede
Ouderen en supermarkt 1
Ouderen en supermarkt (2)
Ouderen en supermarkt (3)
Ouderen en supermarkt (4)
't Hart en de vuilspuiterij (4)
VOENSDAG 15 NOVEMBER 1995
CHEF AURIAAN BRANDENBURG. 071 S1SM8-I
Voor zover ik weet is het
Leidsch Dagblad de enige krant,
lie ons min of meer geregeld en
ot op haar voorpagina toe op
>en gezonde dosis grappen en
jrollen vergast.
Ook zaterdag 4 november was
iet weer prijs. Hazerswoude
laait de voorpagina. Daar is de
jrandweer momenteel nog wel
jereid om vurige calamiteiten
e bestrijden, maar één plaatse-
ijk heet overspelletje blussen is
ir niet bij! Op pagina 11 (no
nen est omen) schrijft Carin
imolders over de nieuwe be-
aarde(n)hobby om de super-
narkten als diev(egg)en te ont-
naskeren. Helaas heeft zij niet
ermeld, wanneer men daar-
nee beginnen mag? Kom ik
net mijn 56 jaren al in aanmer-
jng om mij bij dit twijfelachti-
e gilde te voegen of ben ik nog
jongbejaard?
En dan natuurlijk de kolom
an Maarten 't Hart, die er on-
anks de wekelijkse leukdwang
och in slaagt om mij van glim
lach tot luider te amuseren. Op
een schoolmeesterachtige ma
nier weet hij zelfs 'grimlachjes'
aan de lezers te ontfutselen. Bij
de andere kranten meent de re
dactie ons vrijwel louter met
kommer en kwel te moeten
confronteren; nationaal bezien
met Den Haag als actiecentrum
en internationaal schier zonder
een enkele komische beperking.
Het pleit ook voor het Leidsch
Dagblad om slechts een selectie
van de ingezonden brieven van
roomsen met zere tenen onder
de titels 'Maarten 't Hart en
vuilspuiterij' te plaatsen. En ik
maar denken, dat roomsen kor
tere tenen en dus een ruimer
gevoel voor humor hadden dan
protestanten. Of is dit alleen
een eigenschap, die door inteelt
beneden de grote rivieren ge
kweekt is? Hoewel wij slechts
van protestantse komaf zijn,
hebben mijn vrouw en ik ons
buitengewoon vermaakt met
'de geschiftste bisschop' van
Maarten 't Hart. Als de roomse
lezers van hierbeneden boven
de grote rivieren dan al geen
antenne voor humor (geen gro
ter vermaak dan leedvermaak)
hebben, dan zouden ze toch
tenminste nog enig onderscheid
tussen de tè aanmatigende be
doeling (plaatsbekleder) en de
eeuwenlange realiteit (hofnar
met scheenschoppelijk gevolg)
hebben kunnen maken?
En alsof de duvel ermee
speelt en dat dóet hij (geluk
kig)! krijgt Maarten 't Hart
ongevraagd reeds binnen een
week gelijk. In de Volkskrant
van die dag vond ik een bericht
je getiteld 'CDA en episcopaat
tegen moedersnaam voor kind'.
Van het CDA, als door roomsen
gedomineerde partij, èn van de
Nederlandse bisschoppen mag
een kind slechts de achternaam
van de vader dragen, omdat
zulks de nadruk op de verant
woordelijkheid van de vader
zou leggen. Kunnen de Hol
landse kerkprovincialen aan
Maarten 't Hart geen leerstoel
in de humoristische logica op
hun seminaries aanbieden? Bo
vendien is het niet handig. Zou
het niet gemakkelijker geweest
zijn om aan al die ondergescho
ven bastaardjes uit de overspeli
ge historie van de priesterij de
naam van de onderliggende
moeders te geven? Zo had de
sexleut met naam der liefde be
dekt kunnen worden.
Ten slotte deed de prettekst
van Maarten 't Hart mij aan een
uitdrukking, die onder schakers
destijds in zwang was. denken.
Daar zeiden we 'ben je nu hele
maal geschaakt!' als wij geschift
o.i.d. bedoelden. Niemand van
deze schakers heeft zich des
tijds gek van woede bij Sint Joris
aangemeld!
Alaaf, wij lachen er nog één
tje.
Yitzhak Rabin, vredesduif
door een vijand omgebracht.
Vijand van Rabin, vijand van
de vrede
Bad guy in de vredesnacht.
Vredesnacht werd nacht van
rouw.
Geweld won één keer onver
wacht
Israël is nu een rouwend land
extreem rechts greep even de
macht.
De emoties zijn hoog opge
laaid
Zoveel verdriet voor 't berei
ken van een droom
laten we doorgaan aan die
zoektocht
de zoektocht van Rabin, 't zoe
ken naar Sjaloom.
Naar aanleiding van uw artikel
over het toenemend aantal dief
stallen uit supermarkten door
ouderen, wil ik het volgende wel
even kwijt: Ouderen worden
steed* vaker op diefstal betrapt
in supermarkten.
'Ouderen een plaag voor de
supermarkten', het is gewoon
van de gekke dat men alle ou
deren over één kam scheert en
hen als een potentiële dief be
schouwd. Alsof alle ouderen
zonder te betalen de super
markten zouden verlaten. Als er
inderdaad artikelen de super
markt verlaten zonder dat ze
betaald zijn, is dit natuurlijk
niet goed te praten, maar ligt de
fout niet bij de supermarkt zeil?
Alles ligt er toch immers voor
het grijpen. Een oud spreek
woord zegt dat de gelegenheid
de dief maakt. Dus de fout ligt
)mwonenden van het kunstwerk 'Doorgaande
evveging' aan de Oegstgeester Hofdijck hebben
bestuursrechter ingeschakeld om de handel-
ijze van het gemeentebestuur en vooral van
urgemeester Sj. Scheenstra aan de kaak te
lellen. Dat leidt tot de volgende reactie.
let speelt zich af in Oegstgeest. U weet wel, het
orp dat opzien baarde door de hoogste score bij
verkiezingsuitslag voor een nieuwe locale par-
nl. 43 De burgemeester was ontsteld en
ntstemd. B. en W. namen in 1989 het besluit om
en bouwvergunning aan te vragen en zichzelf te
trienen om een verwijderd kunstwerk te ver
patsen naar het Hofbroucker parkje. De omwo
nenden hebben getracht duidelijk te maken dat
ze en waarom ze hiertegen bezwaren hadden.
Het belangrijkst, werd gezegd, was de kunstenaar
(die weliswaar een andere plek 'als enige plek'
uitgezocht had) en de deskundigen, (die op dat
moment niets wisten van aangedragen alterna
tieven). Niet belangrijk waren de bewoners die
voortdurend met het object geconfronteerd wer
den!
Tja, nu was de vergunning aangevraagd en ver
leend en het was een gebonden beschikking. Tij
dens de zitting bij de Raad van State zei de burge
meester: „Het is niet een onomkeerbare situatie,
want door de schroeven los te draaien kan het ge
makkelijk verwijderd worden." Het bouwwerk
werd in 1990 geplaatst. Omdat de plaatsing in het
parkje een storm in de Raad veroorzaakt had,
werd afgesproken dat één jaar na plaatsing een
evaluatie zou plaats vinden. Echter B. en W. stel
den dit uit tot na de uitspraak van de Raad van
State In maart 1994 kwam deze uitspraak: de be
schikking werd vernietigd! Géén evaluatie, géén
overleg met omwonenden, alleen het bericht: het
wordt niet verwijderd. Nog vóór de komst van de
nieuwe Raad werd een bouwvergunning aange
vraagd! Hier moet men dus constateren dat B. en
W. niet in redelijkheid tot de aanvraag is geko
men, hoewel vóór de aanvraag daartoe de be
leidsvrijheid bestaat.
Op een bepaald moment is de belofte gedaan
dat het kunstwerk verwijderd zou worden. Maar
weer zegt B. en W. nu: „Het gebeurt niet, want de
verwijderingskosten zijn te hoog. Een bedrag van
f 15.000,- is opgevoerd! Vragen hierover konden
niet direct beantwoord worden en de geplande
bespreking tijdens de Raadsvergadering van 5 ok
tober is, u raadt het, uitgesteld. Ook met de
bouwvergunning is iets aan de hand. De afmetin
gen deugen niet. Maar dat euvel levert klaarblij
kelijk alleen voor de burger moeilijkheden op.
Wordt vervolgd.
N.C. Smit,
Oegstgeest.
tdien u reageert op een ar-
r kei in deze krant, wilt u
I an in uw ingezonden brief
e datum vermelden waarop
et betreffende artikel werd
gepubliceerd?
J Brieven worden in het al-
®|emeen in deze krant onder-
ikend met naam en woon-
ilaats.
Plaatsing van ingezonden
jrieven betekent niet dat de
actie het eens is met de
phoud ervan.
De redactie behoudt zich
et recht voor ingezonden
rieven in te korten en plaat-
ing van brieven te weigeren.
\fcelatieviering
op van der Horst heeft na-
SI urlijk het gelijk van de wereld
s hij in de rubriek 'Onze Taal'
eidsch Dagblad 4 nov.) stelt
it het woord relatievierder
isplaatst is als titel voor ie-
and die tijdens een huwelijks-
est een inhoudelijke bijdrage
vert aan een viering. Het echt-
aar of het homb-stel, dat zijn
ïgenen die hun relatie vieren,
i wie nu op die bijzondere dag
•m moment van bezinning wil,
aar geen beroep wil doen op
edikant of priester, die kan
inkloppen bij het Humanis-
»ch Verbond. Begeleiders (dat
aord kan wel hè, Joop) staan
ar om een zinvolle inhoud te
en aan een relatieviering.
Dick Metselaar,
Humanistisch Verbond,
Utrecht.
Hoe is het mogelijk dat door in
trigeren, onwaarheden en ver
nederingen een inspirerende
priester als 'n zwart schaap de
laan wordt uitgestuurd? Hoe is
het mogelijk dat door blindheid
en macht, de parochianen die
zo gelukkig zijn eindelijk eens
een voorganger in hun midden
te hebben die diep gelovig en
hen tot voorbeeld is, de paro
chie tot bloei weet te brengen,
monddood worden gemaakt
door de bisschop, zodat er zelfs
een deurwaarder aan te pas
moest komen?
Hoe is het mogelijk dat een
bisschop zichzelf nooit heeft la
ten zien en de mensen die hem
schreven uiteindelijk een niets
zeggend briefje terug kregen?
Hoe is het mogelijk dat macht
schijnt te zegevieren terwijl het
toch om de parochianen gaat
die nu verweesd achterblijven?
Hoe is het mogelijk dat naas
tenliefde zo met voeten werd
vertrapt? Hoe is het mogelijk
dat je niets bespeurt van liefde
voor de medemens zoals Chris
tus ons heeft voorgeleefd, maar
wel pure dictatuur? Hoe is het
mogelijk dat vóór pater Ver-
vooren hier een goede pries
ter was, die na een paar maan
den ten onder ging en met stille
trom vertrok, tot verdriet van
veel parochianen? Was dit al
geen teken aan de wand dat er
iets mis was? Waarom werd dit
verzwegen?
Hoe is het mogelijk dat er
nooit eerlijk naar de eenvoudig
gelovige werd geluisterd die
perplex staat van zoveel on
rechtvaardigheid? Hoe is het
mogelijk dat niemand de ware
reden kent van het ontslag van
Bisschop Van Luyn moet zich beraden op wat hij heeft teweeggebracht.
pater Vervooren, omdat duiste- wat hij teweeg heeft gebracht
re machten niet naar voren ko- door nóóit zelf naar de trouwe
men? parochianen te luisteren en hen
Er komt iemand voor een half eerlijk te antwoorden. Dit 'deke-
jaar om rust te brengen in de naat', een man en een vrouw(?),
parochie. Ik hoop van harte, en moet opgerold worden. Zij heb-
bid daar voor, dat bisschop Van ben meegeholpen onze paro-
Luyn zich in die tijd zal beraden chie in rouw te dompelen. Voor
foto loik zuydfrduin
ons, parochianen, kan dit geen ons allen met open armen wor
afscheid zijn van pater Ver- den ontvangen.
vooren als er nog eerlijkheid
christelijke naastenliefde be
staat. Na dit half jaar zal pater
Vervooren dan weer verder
kunnen werken aan de opbloei
van onze parochie. Hij zal door
Zo'n priester is een geschenk
van God en een zegen voor de
parochie.
Th.M. Kniest,
Oegstgeest.
ir aanleiding van het artikel
dijk delen zorg en werk kan
15 jaar' in het Leidsch Dag-
id van 26 oktober jl. het vol-
nde.
de feodale samenleving gold
it sommigen werden geboren
n te heersen en anderen om
'erheerst te worden. Bepaalde
tdendaagse maatschappijvi-
;s gaan ervan uit dat sommi-
0n onder ons geroepen zijn tot
nstructeurs van de ideale sa-
ïnleving en anderen om daar-
te dienen als het constructie-
ateriaal.
Minister Melkert heeft zich
centelijk door een van zijn ad-
'scommissies laten adviseren
er de wenselijke toekomst
n het gezin. Die commissie
os ervoor, uit te gaan van een
k faal gezinsscenario 'waarin
m innen en vrouwen evenveel
betaalde zorgtaken verrich-
■lh' en ook gelijkelijk deel zou-
n nemen aan betaald werk.
Tsja, zo heeft elke totalitaire
ib wel z'n eigen favoriete ge-
ïsscenario. Lenins eerste vol
lingen eisten de vrije liefde,
snoods van hogerhand opge-
,d. Mao's eerste volgelingen
rvingen het gezin door com
munale kazernes. De fascistoïde
dictaturen waardeerden het ge
zin als broedmachine van zo
veel mogelijk (en liefst ook zo
raszuiver mogelijk) kanonnen-
vlees. Ook de georganiseerde
religies hebben zo hun wensen-
lijstjes over de manier waarop
volwassen mensen hun privé-
.leven behoren in te richten.
En nu heeft dus ook Melkerts
commissie een paar duitjes in
dat zakje gedaan. In een totali
taire samenleving zou dat geen
enkel probleem zijn geweest.
Maar mag zoiets ook in een de
mocratie? Is de sociaal-demo
craat minister Melkert gerech
tigd tot een negatief waarde
oordeel over mijn kostwinner
schap?
Voor ik hier op doorga, wil ik,
ter verduidelijking van wat
volgt, de grondbeginselen van
de democratische samenleving
kort uiteenzetten. Democratie is
géén eenvoudig systeem van re
gering per meerderheidsbesluit.
Democratie berust op een drie
tal fundamentele afspraken: 1)
We maken een strikt onder
scheid tussen privé-zaken en
publieke zaken. 2) Over de pu
blieke zaken beslissen we bij
Minister Melkert. foto cpd
meerderheid de Staat voert bevoegdheid; als principiële in
die beslissingen uit. 3) Over de perking van de privé-beslis-
privé-zaken behoort een ieder singsvrijheid geldt dat de keuze-
in vrijheid voor zich te beslissen vrijheid van de ene mens niet
de Staat heeft daarin géén mag gaan ten koste van de keu
zevrijheid van de andere mens.
Het stichten van een gezin, en
de daaraan voorafgaande part
nerkeus is een privé-zaak van
slechts 2 mensen. Het verdelen
van de taken binnen het gezin is
evenzeer de privé-zaak van de
twee gezinspartners. Daarpm
zit Melkert fout wanneer hij, di
rect door wetgeving, of indirect
door fiscale en/of sociale sanc
ties of incentives, een bepaalde
taakverdeling binnen het gezin
wil voorschrijven of opdringen,
zelfs al krijgt hij voor zo'n beleid
de steun van een parlementaire
meerderheid. Een regering die
binnendringt in de privé-sfeer
van haar burgers is geen demo
cratische overheid, zelfs al
wordt ze gesteund door de
meerderheid van haar burgers.
Het zou een goede zaak zijn
als in Nederland kon worden af
gerekend met de telkens weer
de kop opstekende progressieve
pretentie gevoed door femi
nistisch extremisme als zou
een progressieve overheid het
recht en de plicht hebben de sa
menleving zo in te richten dat
daarin voor het traditionele ge
zin geen plaats meer is.
Melkerts commissie reikt een
niet bij de daders, maar bij de
supermarkt zelf. Men moet ge
woon beter op de koopwaren
letten. Vroeger werd er met
diefstal rekening gehouden en
hield men de waren achter de
toonbank.
Ik ben nu geneigd om te /eg
gen tegen de koopkrachtige
doelgroep oiulercn, ga niet meer
naar de supermarkt. Want je
bent er niet welkom, maar
wordt daar als een plaag be
schouwd. Ga dus naar dat win
keltje om de hoek, daar word je
nog als mens behandeld. En
niet als een potentiële dief De
supermarkten zou ik willen
aanraden om de achtergronden
van een diefstal van ouderen
eerst eens nader te bestuderen
Wij lazen in uw krant van zater
dag 4 november jl. een artikel
van Carin Smolders met het op
schrift 'Ouderen een plaag voor
supermarkten'. Dit artikel is ver
beneden de maat. nog erger, ik
vind het schunnig! Ik begrijp
zo'n verslaggeefster niet en nog
minder een redacteur die zo'n
minderwaardig artikel laat
drukken. Bah!
Natuurlijk zullen er wel eens
ouderen zijn die iets meene
men, maar dat komt in alle leef
tijdsgroepen voor. Of komt er
eerdaags ook een papier bij de
ingang te hangen „Wij laten
slechts 1 bejaarde tegelijk toe!"
Heren P. vd /wan en R.
Bruins, kunnen wij nog bood
schappen doen in uw super
markt zonder aangezien te woi
den voor bejaarde dieven? Wij
zijn beiden 74 jaar en zeer bele
digd en teleurgesteld! Wij zullen
niet meer vriendelijk zijn in uw
winkel, we mochten dan eens
verdacht voorkomen!
Ouderen een plaag voor super
markten (LD 1/11). Góh zeg!
Dat is nog es nieuws....!
We wisten al dat ouderen
sorry, bejaarden, of beter nog:
oudjes niet snel zijn, gauw
huilen, en niet meer weten wal
ze doen; maar dat ze steeds
meer winkeldiefstallen plegen...
nee, dat wisten we nog niet. 't Is
maar goed dat we zoiets in het
Leidsch Dagblad kunnen lezen!
We lezen verder: „Weliswaar
is het de politie nog niet zo op
gevallen, maar dat kan ook lig
gen aan de bedrijfsleiders van
de supermarkten die geen aan
gifte doen, enz., enz."
Ondergetekenden, een groep
vijftig-plus vrouwen, verenigd
in WOUW, merken hierbij op:
a) De kop van hel artikel die
moet blijkbaar choqueren Is
sensationeel en beledigend, bo
vendien onwaar.
b) Hoewel we winkeldiefstallen
door ouderen geenszins willen
goedpraten, zegt het feit dat een
derde van de 'heterdaadjes' de
zestigplussers zijn, niets als er
niet bij wordt verteld hoe de
leeftijdsopbouw van de klanten
die in de supermarkt in de He
renstraat hun boodschappen
doen, er uitziet. Dan zou ni. wel
eens kunnen blijken dat oude
ren 'gewone mensen' (ja! ja!)
zijn, even (on)betrouwbaar als
de rest van de bevolking,
c) Het ongenuanceerde beeld
van 'de' ouderen en dat
beeld gaat er maar al te grif in
getuigt, evenals uitspraken
over groepen als 'de' jongeren,
'de' vrouwen, 'de' vaders, 'de'
allochtonen, 'de' kerkgangers,
enz., enz., van weinig onder
scheidingsvermogen en kennis
van zaken.
Moeten wij, in dezelfde trant
als onder c) beschreven, dan
maar concluderen dat 'de' jour
nalisten domme vlerken zijn?
Namens WOUW,
C. Nortier-Bijleveld,
Oegstgeest.
Boven een artikel in het Leidsch
Dagblad van 4 november over
winkeldiefstal door ouderen,
stond een buitengewoon on
genuanceerde en generaliseren
de kop: 'Ouderen een plaag
voor supermarkten'. Als onder
nemer die aan dit artikel d.m.v.
een interview heeft meege
werkt, distantieer ik mij volledig
van deze headline om twee re
denen.
De koptekst heeft allereerst
geen enkel waarheidsgehalte.
Dat supermarkten in toene
mende mate last hebben van
winkeldiefstal, ook door oude
ren, kan ik niet ontkennen,
rnaar dat onze oudere mede
mens daarom een plaag is voor
onze bedrijfstak is op geen en
kele manier te onderschrijven.
Als de eindredactie zo verstan
dig was geweest om aan het
woord 'ouderen' in de bedoelde
tekst het adjectief 'criminele'
toe te voegen, was er een hoop
onbegrip en gekwetste gevoe
lens vookomen.
De tweede reden voor mijn
distantie ligt in het feit dat de
kop de inhoud van het artikel
niet weergeeft. Want wie het ar
tikel goed leest, ziet in dat er in
feite niet veel meer staat dan
dat supermarkten in toenemen
de mate worden geplaagd door
winkeldiefstal door ouderen. In
het licht van de vergrijzing van
onze bevolking is dit een weinig
opzienbarende conclusie.
Dat, zoals in mijn geval, de
helft van de aanhoudingen ou
deren betreft, is al evenmin op
zienbarend, omdat mijn klan
(onbestand voor minstens de
belli uii 60-plusserobestaat IIel
is jammer dat dit gegeven in het
bewuste artikel niet werd ver
meld.
Is dit artikel nu totaal zinloos
geweest, zal de lezer zich mis
schien afvragen? Ik denk van
niet, want het is altijd zinnig om
maatschappelijke ontwikkclin
gen te signaleren. Behalve res
peet verdient de ouderdom ook
eerlijke kritiek, maar natuurlijk
niet de kop die boven dit artikel
stond.
uitgekiend beleidsinstrumenta
rium aan waarmee, via een
combinatie van economische,
sociale en fiscale sancties, het
traditionele gezin uit onze sa
menleving kan worden wegge-
discrimineerd. Die commissie
noemt dat 'het eerlijk delen van
zorg en werk'. Dat beleid is niet
geheel nieuw, men zou zelfs
kunnen spreken van een advies
tot intensivering van bestaand
beleid (denk aan paarse kinder
bijslag, paarse studiefinancie
ring, paars collegegeld, paarse
arbeidsduurverkorting, paarse
ziekenfondsplannen, de paarse
voornemens m.b.t. de belas
tingvrije voet en het meest
schandelijke de paarse plan
nen m.b.t. de weduwen- en we
zenpensioenen).
Een ieder die op de één of an
dere manier verantwoording
draagt voor een gezin of voor de
opvoeding en opleiding van de-
jongere generatie, mag de dag
vervloeken dat hij gestemd
heeft op een van de partijen die
nu de paarse coalitie vormen.
Reeds vele jaren houdt het me
bezig: Waarom zoveel mensen
(nog meer dan vroeger) een he
kel aan het katholieke geloof
hebben. Zie b.v. het weinig ver
heffende artikel in uw krant van
28 oktober j.l. van Maarten 't
Hart. Dat was wel weer voer
voor de papenhaters! Waar
schijnlijk zijn bedoeling?
/ou het zijn, omdat een groot
deel van de katholieken juist
niet naar de Paus en hun Bis
schoppen luisteren? Het katho
lieke geloof (Christus) houdt
ons toch voor:
- Hebt uw naasten lief! (ook je
vijanden),
- Gij zult niet doden! (noch
geestelijk, noch lichamelijk en
ook geen letsel berokkenen of
abortus en euthanasie plegen of
doen plegen),
- Gij zult niet stelen! (ook niet
een klein beetje).
Dat betekent, dat de katholie
ken heel goed moeten zijn voor
iedereen'. Wat is daar tegen?
Komt het voort uit onze 'zwak
heid'. dat we ook goed voor on
ze vijanden moeten zijn? Dat
we de mensen die ons beledi
gen, ons pijn doen enz., toch
lief moeten hebben en dat we
dat niet goed genoeg doen. Ik
snap het na 65 jaar (ik ben 76
jaar) nog steeds niet. Is het mis
schien omdat men ons aan kan?
Onze tolerantie? Wel laf dan,
maar helaas een van de vele
kwalen van onze maatschappij
Je pakt iemand die je aan kan!
Ondanks veel menselijk falen, is
het nog steeds mijn vaste over
tuiging, dat als ieder werkelijk
volgens het katholieke geloof,
met zijn vele hulpmiddelen,
leefde, we een hemel op aarde
zouden hebben.
Het artikel van Maarten 't
Hart c.s. is wel een bevestiging
van de voorspellingen van
Christus: „Zoals ze mij hebben
vervolgd, zullen ze ook IJ ver
volgen! De leerling is niet beter
dan de Meester!"
