Leidsch Dagblad | 1995 | 28 oktober 1995 | pagina 12

'Het leven is een
serieuze zaak'

Leiden

Scooter-rock:
's nachts gaat
de muziek
wat zachter

Theo Bakker

Gewoon mens

Kerk Samenleving

ZATERDAG 28 OKTOBER 1995

CHEF HENNY VAN ECMOND, 071 -5356414. PIV.-CHEF HANS KOENEKOOP, 071 -535

LEIDEN CARIN SMOLDERS

Het is de nieuwste ontwikkeling
in de jongeren-cultuur: rondrij
den op een scooter met de ge
luidinstallatie op vol vermogen.
De bassen van de house-mu-
ziek zijn al hoorbaar nog voor
dat de scooter in zicht is. Me
nigeen stoort zich er aan. De
politie heeft wel wettelijke mo
gelijkheden om op te treden
maar in de praktijk komt daar
weinig van terecht.

„Idioten die door de straat
scheuren met een hoop herrie
van een geluidsinstallatie is een
vrij nieuwe ontwikkeling in het
stadsbeeld", zegt woordvoerder
T. Stuifbergen van de Leidse po
litie: „Dat mensen zich hieraan
ergeren kan ik me heel goed in
denken. Het is niet verboden
om je met muziek op straat te
begeven. Maar op het moment
dat er klachten van omwonen
den komen, kan de politie de la
waaischopper aanpakken. In
eerste instantie vraagt de politie
de scooterrijder begrip op te
brengen voor omwonenden, ge
beurt dit niet dan hangt hem of
haar een boete van ongeveer
zeventig gulden boven het
hoofd."

Volgens de wet moet de over
last ter plaatse worden vastge
steld om een boete van mini
maal vijftig gulden uit te kun
nen delen. De Leidse politie
heeft het afgelopen kwartaal 'al'
drie bonnen uitgedeeld aan
scooterrijders die te veel lawaai
maakten. Dat lijkt niet zoveel
maar het is al heel wat in verge
lijking met de praktijk in steden
als Rotterdam of Den Haag.
Daar komt de politie niet verder
dan af en toe een waarschuwing
uitdelen. En dat helpt maar zel
den. Of, zoals een woordvoerder
van het Rotterdamse korps zegt:
„Op het moment dat de scooter
de bocht omdraait, staat de vo
lumeknop al gauw weer op
tien." De Haagse politie geeft
openlijk toe geen tijd te hebben
voor dit soort incidenten. „Een
proces-verbaal wordt alleen ge
geven aan mensen die een ver
keersovertreding maken", aldus
politievoorlichtsterV. Hermens.

Op een pleintje in de Coebel

Vier Leidse jongens met hun scooter: „De radio moet wel hard staan anders horen we niets."

FOTO LOEK ZUYDERDUIN

zijn vier jongens druk in ge
sprek. Twee van hen hebben
hun scooter amper vier maan
den maar allebei al een bekeu
ring te pakken. Niet voor te
hard rijden maar voor het dra
gen van een verkeerd verzeke
ringsplaatje. Toch gaat, als ze
een politieauto zien de muziek
uit. Stef Brouwer doet dit om
niet op te vallen: „Als je de mu
ziek hard hebt, kijken ze sneller
naar je. Dan wordt je misschien
gepakt omdat je een opgevoer
de scooter hebt of geen helm
draagt."

Er is behoorlijk wat vraag
naar geluidsinstallaties voor
scooters. Toch heeft rijwielhan
delaar B. van de Mey uit Leiden
de verkoop ervan gestaakt. „Een
kwart van die jonge gasten is
wel geïntereseerd in een hoop
herrie achterop hun scooter.
Maar veel geld hebben ze na
tuurlijk niet. Je verkoopt ze dan
een goedkope radio of een kant
en klaar pakket die vaak storin
gen hebben. Er gaat te veel tijd
inzitten om de radiootjes elke
keer te repareren", zegt Van de
Mey.

Ook automaterialenhandel

Rijsbergen is sinds kort afge
stapt van de verkoop van de ra
dio-installaties. E. Jans van het
bedrijf zegt dat het aantal ar
beidsuren voor het inbouwen
uit de hand loopt. „Het aantal
jongelui dat hier komt voor een
radio is wel groot, maar bij ons
kunnen ze niet meer terecht

De vier jongens rijden alle
vier graag met muziek. Ze heb
ben uiteindelijk niet voor niets
bij de Kijkshop voor zo n 500
gulden een geluidsinstallatie
aangeschaft. De radio moet zo
hard aan omdat de muziek an
ders niet boven het motergeluid
uit komt, betogen ze. Guy van
Polanen snapt wel dat sommige
mensen zich ergeren aan het
geluid, overdag moet het kun
nen, vindt hij. ,,'s Avonds zet ik
de radio niet aan omdat er
mensen slapen. Als ik stil sta
doe ik hem ook uit, anders
loopt de accu leeg."

De vier begrijpen niet dat de
politie bekeuringen uitdeelt aan
scooterrijders. Ze kunnen toch
veel beter iemand verplicht een
helm laten kopen dan ze steeds
maar geld uit de zak te klop
pen."

Ons Business Center in Leiden bestaat alweer één jaar. Daarom
hebben we een stukje taan en een kopje koffie voor u klaarstaan.

Tot en met vrijdag 3 november is het extra feestelijk en plezierig
om ons ruime aanbod professionele telecommunicatie-apparatuur te
komen bekijken, om u te laten adviseren en om ons gevoel voor service
op de proef te stellen. Graag tot straks!

business center

DE ZAAK VOOR ONDERNEMERS
PTT Telecom Business Center Leiden, De Heyderweg 7-15. (ind. terr Roomburg)

Soms vervormt heel even een
rimpeling de weerspiegeling
van de lantaarns. Het water
van het Rapenburg ligt er stil
en statig bij; hautain gedoogt
de gracht de enkele auto die
haar kanten berijdt. Maar naar
mij, eenzame fietser door de
frisse avondlucht, glimlacht
het water. Ach jochie, maak je
niet druk. Je bezoek aan het
Inloophuis Psychiatrie zal
meevallen. Dat weet het water
al.

Nummer 48 is een statig ge
bouw, de deur naar de huiska
mer hoog. Niemand die op
kijkt, .die vraagt wat ik kom
doen. De mannen en vrouwen
draaien onder gedempt licht
een sjekkie, drinken koffie,
kletsen, lachen. Niet te zien
wie leiding is en wie patiënt,
dus vraag ik het een man die
later al tien jaar psychotisch
blijkt te zijn geweest. Maar nu
niet. Kalm wijst-ie me de vrou
wen die voor de opvang zor
gen. „Leuk, dat u gekomen
bent."

Een winterse poster versterkt
het knussige van de kamer.
Wie niet beter weet waant zich
te gast bij een eerbiedwaardig
Rapenburgs dispuut. Ik zit
naast de hete potkachel en no
teer. Dat Adrie, gezeten aan de
bar, ineens met diepe halen
begint te huilen. Een vrouw
neemt hem apart en troost.
Niemand lijkt er notie van te
nemen.

Het is thema-avond: wat be
tekent het om een familielid te
hebben dat opgenomen is (ge
weest) in een inrichting? Er
wordt gepraat aan de hand van
een videoband die de titel 'Een
bijzondere band' draagt. Twin
tig minuten lang vertellen
bloedverwanten over hun
emoties. Iedereen kijkt ge
boeid naar de indringende
beelden, alleen Hendrik kan de
rust niet opbrengen. Zit op de

hurken, ijsbeert, pakt zijn gi
taar, loopt voor het beeld
langs. Maar niemand die hem
daar hard over valt. Een moe
derlijke stem krijgt hem zover
dat-ie weer gaat zitten. Als de
band bijna klaar is, vertrekt
Adrie met zijn vriendin. „Dag
allemaal", zegt-ie. En iedereen
zegt hem gedag terug. Ieder
een blijkt precies gezien te
hebben wat eerder die avond
gebeurde. Ze groeten hem op
een lieve manier. Effe een
steuntje in de rug bij het weg
gaan.

De gespreksleidster van de
GGD vraagt of iemand iets wil
zeggen over de familieband.
Dat wordt wat. Hoe kun je nou
met gestoorden tot een zinnig
gesprek komen? Maar in pak
weg dertig seconden word ik
mij van mijn stomme vooroor
deel bewust. Een oudere man
vat in die halve minuut op hel
dere wijze de band samen.
Dat-ie het goed vindt van de
verwanten dat zij er ondanks
hun bezorgdheid voor kiezen
om hun leven leefbaar te hou
den. Een andere 'patiënt' wijst
in weerwoord daarop op de
vrouw die haar gestoorde zus
al vier jaar niet meer heeft ge
zien. „Maar", reageert een an
der, „dat recht heeft ze toch?
Als ze een intensiever contact
niet aankan, moet je dat res
pecteren." Ik zit erbij met ogen
waar met de zin de schellen af
vallen.

Dan wordt Nico gevraagd
hoe zijn familie is omgegaan
met zijn ziekte. „Ik zie nie
mand meer", zegt-ie zacht.
Daarna stokt het. Ik zit schuin
achter hem en zie zijn schou
ders op en neer gaan. „Ik huil
bijna nooit", klinkt het. Ie
mand zegt bemoedigend dat
dat dan misschien wel een
keer goed is. „Ik leef erg al
leen", vervolgt Nico. „Nu ik in
eens al die aandacht krijg,

/o<

schiet ik vol. Ik heb het moe egC(
lijk gevonden om in te zien d em.
ik alleen maar last had vj leef
mijn vader en moeder. Als j )or
nou gewoon eens hadden g
vraagd: 'Joh, Nico, wat is
toch mis met je.' Maar nikj
nooit wat. Het zijn gewoc)
geen aardige mensen.'

Er zit een man naast n
wiens vrouw is opgenome
Hij vertelt over haar eenzaan^
heid. Dat hij niet mee kan eaari
wil gaan in haar waanbeelde
Dat-ie ondanks zijn liefde vo<
haar toch de rede moet late
zegevieren. Nelleke noemt PHE
manier waarop buurman m stei
zijn vrouw omgaat knap, ma lan
daar wil-ie niet van wete ;ed,
„Het is toeval. Bij jullie is er

/I

Dp

ilsti

die hersens toevallig iets foi :.er?
gegaan. Bij mij toevallig niet.' 'Jn

Na afloop keuvelt iederee
nog wat na. Gezellig. lemanj
zegt tegen Nico dat het dappt
is, dat-ie zich zo bloot durft
te geven. Een vrouw aan de b<
beklaagt zich over haar familijTri
„Altijd maar over koetjes eL^
kalfjes kletsen. Net doen of a
problemen er niet zijn. Er mi
een grote boog omheen li
pen." Bij die laatste zin voel
me aangesproken.. Wie
is zielig, of gevaarlijk. Het is
het effe kan ook zijn of haar elrde
gen schuld. En ze zijn besmejnut
telijk bovendien. Ik loop er mfuvv
een grote boog omheen.

Half elf verlaten de meesti
de kamer. De chronisch ps;
chotische man komt naar
toe en zegt 'tot ziens'. „Di
zeggen de meeste mensi
toch als ze afscheid nemei
Maar ik meen het hoor. Koijrea
nog eens binnen lopen."'EerfLw*
maal op de fiets neem ik rn8er
heilig voor aan zijn uitnodigirj
gehoor te geven. Ineens besd
ik, dat angst om zelf de wq
kwijt te raken, geslonken is. 1
blijft gewoon mens, heb ik
zien en gehoord.

li

de

BUITENLAND KORT

Tibetaanse abt

De Chinese regering heeft de
abt van een Tibetaans boed
dhistisch klooster ontslagen.
Naar verluidt was Chadrel
Rinpoche in mei gevangen
gezet. Hij leidde het team dat
op zoek was naar de reïncar
natie van de Panchen Lama,
na de Dalai Lama de hoogste
geestelijke autoriteit in het
Tibetaanse boeddhisme. De
Dalai lama benoemde in
mei de zesjarige jongen
Gedhun Choekyi Nyima tot
elfde Panchen Lama. On
middellijk na de bekendma
king noemde de Chinese re
gering het besluit 'volstrekt
illegaal'. De benoeming van
de Panchen Lama kon niet
buiten China om geschieden.
Enkele dagen later kwam Pe
king met een eigen kandi
daat voor de religieuze func
tie. In augustus arresteerden
de autoriteiten tachtig Tibet
aanse boeddhisten die wei
gerden de keus van de Dalai
Lama te veroordelen.
Chadrel Rinpoche was hoofd
van het Tashilunpo-klooster
in de Tibetaanse stad Xigaze.
Volgens het Tibet Informatie
Netwerk in Londen heeft het
Bureau voor religieuze zaken
in Xigaze vorige maand nieu
we leiders voor het klooster
benoemd.

Hillegomse pastor Wanink verhuist naar Vianen

Na de dood van zijn huishoudster 'tante Mien',
verlangde de Hillegomse pastor J. Wanink (57)

naar een nieuwe omgeving. „Toen ik haar
plotseling moest loslaten, ervoer ik dat het hele
leven bestaat uit loslaten. Ik dacht: ik zou
Hillegom ook wel los willen laten."

■ifflïYJil'HiHWW

BEROEPINGSWERK

NEDERLANDSE HERVORMDE
KERK

Beroepen: te Nigtevecht: J. Vis
ser, kandidaat te Utrecht.
Aangenomen: naar Rossum (en
Hurwenen): J.G. van der Windt,
kandidaat te Utrecht: naar Hui
zen H. Veldhuizen te Zoeter-
meer.

GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen: te Voorburg: drs.
W.H.G. Sienot te Zwolle; te Pijn-
acker en Nootdorp: mw. drs
N.A. Kok te Oostzaan.
NED.GEREF. KERKEN
Aangenomen: naar Dalfsen: R
Venderbos, kandidaat te Oegst-
geest, die bedankte voor Breda
i.c.m. Rijsbergen en voor Ba-
rendrecht.

DOOPSGEZINDE BROEDER
SCHAP

Aangenomen: de benoeming tot
pastoraal medewerker te Pur-
merend (part-time): mw. F.
Iwema-Schipper. pastoraal me
dewerker te Enkhuizen en te
Monnickendam die tevens in
Monmckendam werkzaam blijft.

T

ante Mien was
jarenlang het hart van
de Sint-
Martinusparochie en de
pastorie naast de kerk aan de
Hoofdstraat. Pastor Wanink had
zo'n hartelijke verhouding met
zijn huishoudster, dat hij haar
zijn huisgenote noemde. Ook al
had het bisdombestuur hem al
herhaaldelijk gevraagd of hij
niet elders als priester aan de
slag wilde, Wanink bleef op zijn
post. „Tante Mien zei altijd
tegen me: als jij gaat, ga ik met
je mee. Nou, dat wilde haar niet
aan doen. Ze was al 81."

Vianen wordt zijn nieuwe
werkomgeving. Zijn aanstaande
vertrek is 'goed voor mij en voor
de mensen hier', zegt hij. „leder
mens heeft zijn eigen karakter
en werkwijze. De meeste
mensen wennen daar aan.
Anderen wennen er nooit aan."
Het kost hem geen moeite zijn
'zwakke kant' te onthullen.Als
ieder ander kom ik uit een
bepaald nest. dat heeft me
gekleurd. Ik ben een Tukker.

Een zwijgzaam iemand, die
eerst de kat uit de boom kijkt.
Misschien ben ik wel te
serieus."

Ook fysiek is Hillegomse
zieleherder de tegenpool van de
dikbuikige dorpspastoor die
graag tot in de late uurtjes met
zijn parochianen van gedachten
wisselt bij een goed glas
Bordeaux en een stevige sigaar.
Bij zijn komst in de pastorie,
ruim achttien jaar geleden, liet
Wanink de asbakken slinks
verdwijnen uit de kamers en de
vergaderruimte. „Roken is toch
iets ongelooflijk smerigs?'

Vroeg op. vroeg naar bed. dat
is het dagelijkse ritme van
Wanink. 's Ochtends rennen of
tennissen, 's middags fietsen.
Bij zijn priesterfeest kreeg van
hij van zijn parochianen een
fraaie Koga Miyata cadeau. Hij
houdt van sport. „Je gooit iets
van je af. Alles wat je tegenstaat,
kleine conflicten en
strubbelingen, wég er mee."

Zijn harrligt bij de liturgie.
Als ik voorga bij een uitvaart of

een huwelijk, dan voel ik: hier
doe ik wat. Uitdrukken in
beelden wat je gelooft, dat vind
ik geweldig. Als mensen
bedroefd zijn, breng je ze wat
licht in de ogen. En bij
bruiloften is er al zicht op het
Rijk Gods: twee mensen geven
elkaar de hand, zij steunen
elkaar."

Hij leest veel. luistert graag

naar muziek. Gisteravond nog
bezocht hij een uitvoering van
Schönbergs Moses undAron. „Je
moet dingen beleven, dat houdt
je op stand, dat brengt je op
andere gedachten. Het leven is
een serieuze zaak. Je mag heus
wel eens de beest uithangen,
maar je hebt het leven van God
ontvangen. Gebruik je talenten,
stop ze niet onder de grond."

Groeiende belangstelling voor humanistische relatieviering

UTRECHT ANP

de kerk willen maar toch behoefte hebben
aan een moment van bezinning, kunnen
aankloppen bij het Humanistisch Verbond.
De vereniging heeft sindskort de
'humanistische relatieviering' in haar dien
stenpakket.

Het aantal mensen dat er gebruik van

maakt, is weliswaar nog klein maar er zit
duidelijk een stijgende lijn in. zegt D. Met
selaar van het Verbond. Dit jaar roepen der
tig stellen - hetero en homo - de hul^van
een humanistisch relatievierder in.

Drie jaar geleden bereikten het Verbond
de eerste signalen, dat sommige mensen op
de dag van hun leven meer willen dan al
leen een gang naar het stadhuis. Sindsdien
heeft de vereniging het idee nader uitge

werkt en mensen opgeleid om het te kun
nen uitvoeren.

De relatieviering is niet alleen bestemd
voor uitgesproken humanisten. Iedereen
die zich maar enigszins in humanistische
waarden herkent, kan er voor kiezen. Ter
voorbereiding is er enkele keren contact
met de begeleider van het Humanistisch
Verbond. Voor de dienstverlening vraagt de
vereniging 295 gulden.

Wika's:

hervormde

'stoottroepen'

UTRECHT. ANP

Ze vormden de 'stoottroe
pen' die na de Tweede We
reldoorlog de Nederlandse
Hervormde Kerk moesten
opstuwen in de vaart der vol
keren. De werkers in kerkelij
ke arbeid - de wika's - waren
niet echt groot in aantal,
maar hun invloed op kerk en
samenleving mocht er we
zen, zo blijkt uit een proef
schrift.

Oud-minister Ien Dales
van binnenlandse zaken en
FNV-leider Johan Stekelen
burg begonnen hun maat
schappelijke carrière als wi-
ka. Tussen 1946 en 1966
heeft de Hervormde Kerk aan
de academie van Kerk en
Wereld te Driebergen in to
taal 245 van deze werkers
opgeleid. Historicus M. van
der Linde onderzocht de op
en neergang van de wika's en
promoveert er 3 november
aan de Rijksuniversiteit
Utrecht op.

De wika's moesten als een
soort 'sociale missionarissen'
de kerk aan de man brengen,
aldus Van der Linde. De kerk
kon de samenleving vernieu
wen en bezielen, zo was de
hoopvolle gedachte waarmee
de hervormden de oorlog
waren uitgekomen. Maar
daarvoor was wel een voor
hoede nodig.

De wika's kwamen aan
vankelijk vooral terecht in
het jeugdwerk. Later kwa
men daar activiteiten op het
gebied van vorming, recrea
tie en industrie bij. De kerke
lijke werkers hebben 'een
enorme push' gegeven aan
het club- en buurthuiswerk.
Ook het werk van een aantal
grote recreatiecentra in Ne
derland zoii nooit zonder
hen van de grond zijn geko
men. Daarbij hebben de wik
a's discussies over de rol van
geloof in de samenleving
enorm gestimuleerd, zegt
Van der Linde.

Begin jaren '60 begon de
wika-praktijk te verwateren.
De Hervormde Kerk kwam
tot de ontdekking dat haar
pretentieuze boodschap van
kort na de oorlog geen stand
kon houden.

REDACTIE DICK VAN DER PLAS. 071 -535j|p
|RD(

LEIDSCH DAGBLAD

(Opgericht 1 maart 1860)

KANTOOR

Rooseveltstraat 82 071-5356356

Postadres: Postbus 54,

2300 AB Leiden

ABONNEESERVICE

Abonnementen 071-5128030

Geen krant ontvangen?

Bel voor nabezorging:

Ma. t/m/vr. 18.00-19.30 uur en

Zaterdag 10 00-12.00 uur 071-5128030

DIRECTIE

B M. Essenberg,

G P Arnold (adjunct). J. Kiel (adjunct)

HOOFDREDACTIE

J.G Majoor, F. Nypels,

H. G. van der Post (adjunct)

PUBLIC RELATIONS

W. H. C. M. Steverink 071-5356356

OMBUDSMAN
R.DPaauw 071-5356215

Tel. dag. 9.30 - 11.30 uur of per post.

REDACTIE

G J Visser, chef redactie nieuwsdienst/kunst
H.W. van Egmond, chef red. Groot Leiden
A.J.B M. Brandenburg, chef eindredactie regio
F Blok, chef eindredactie algemeen

W F Wegman, chef red. Duin- en Bollenstreek
W Spierdijk, chef sportredactie

J Preenen, chef binnen-, buitenland, eco

her
èskv
071-532jT N
023-531 Tend
023- 532Cjjon

El-SÏhec

071-5319

Hoofdredactie:

ADVERTENTIES F11

Maandag t/m vrijdag van 8.30 tot 17 uur Leic
071- 5356wiri
RUBRIEKSADVERTENTIES [,|jc

Maandag t/m vrijdag v.

ABONNEMENTEN
bijvooruitbetaling:
per maand (acceptgiro)
per maand (autom. betaling)
per kwartaal (acceptgiro)
per kwartaal (autom. betaling)
per jaar (acceptgiro)
per jaar (autom betaling)

VERZENDING PER POST
per kwartaal (NL)

8 30 tot 17 Uu,
071-5143) 11
VO(

/13

't J<

LEIDSCH DAGBLAD OP CASSETTEBANjC V

Voor mensen die moeilijk lezen, slechte qe k
hebben of blind zijn (of een andere leesl^jjj
dicap hebben), is een samenvatting van
regionale nieuws uit het Leidsch Dagblai -
geluidscassette beschikbaar. Voor inforn TH)
0486-482345 (Centrum voor Gesproken e

'rkt'

I E K

N H U I Z

ONGEVALLENDIENST

Academisch Ziekenhuis: vanaf zaterdag 13.00 t/m dinsdag 13.00 en va
woensdag 13.00 t/m vrijdag 13.00, Diaconessenhuis. maandag t/m vriji
8 00 tot 17.00 en vanaf dinsdag 17.00 tot woensdag 8.00; St. Elisabeth
kenhuis: dagelijks.

BEZOEKUREN
DIACONESSENHUIS

(tel. [phone]): dagelijks 14.30-15 15 uur en 19.00-19 45 uur.

Kraam- en zwangerenafdeling: buiten de gewone bezoektijden, voor p
ners bovendien van 10.30- 11.15uur en van 19 45 - 21.00 uur
Special Care Unit 10.30-11.00 uur, 15 00 - 15.30 uur en 19.00-19 30 uur
na overleg met de dienstdoende verpleegkundige
Kinderafdeling 10 30-19.00 uur, na overleg met de dienstdoende
pleegkundige

Jongerenafdeling 14.30-15.15 uur en 19.00-19.45 uur
RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging St. Elisabeth

(tel. [phone]): dagelijks 14.00-15.00 uur en 18.30-19.30 uur, klas
en II daarnaast ook 11.15-12.00 uur.

Kraamafdeling: 14.30-15.30 uur en 18.30-19.30 uur (voor vaders tot 21
uur).

Kinderafdeling. 14 30-19.00 uur (voor ouders de gehele dag)

Afdeling hartbewaking (CCU)en intensive care (IC): 14.00-14 30 uur
18.30-19.00 uur

Spoedeisende hulp: dag en nacht geopend

RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging Rijnoord
(tel [phone]) dagelijks 14 00-15.00 uur en 18.30-19 30 i
en II daarnaast ook 11 15-12.00 uur
Geen spoedeisende hulp meer mogelijk

ACADEMISCH ZIEKENHUIS

(tel. [phone]): alle patiënten (behalve kinderen) 14.15-15.00 i
18.30-19.30 uur.

Avondbezoekuur afdeling Verloskunde 18.15-19.00 uur, 19.00-20.00 uurl
leen Partners/echtgenoten met kinderen. L

Voor zwangeren: zaterdag en zondag van 10.00 tot 11.00 uur, uitsluit^
voor partners/echtgenoten en eigen kinderen.

Kinderafdelingen: voor ouders van opgenomen kinderen is er een ruime f
zoek mogelijkheid in overleg met de hoofdverpleegkundige.

Voor andere bezoekers gelden de volgende rijden: keel-, neus- en oorh®
kunde en neurologie: 14.15-15.00 uur en 18.30-19.30 uur: oogheelkundek
heelkunde 14.15-15.00 uur en 18.30-19.00 uur. I

Kinderkliniek: zalen voor peuters, kleuters en grote kinderen: 15.15—171
uur; babyzaal en boxenafdeling: volgens afspraaJc.

ir. klaslt.