SNOWBOARDEN:
f-
een kwestie van evenwicht,
soepelheid en durf
De lef
om door
te gaan
Het begon natuurlijk weer in Amerika. Aan
het begin van de jaren zeventig ongeveer.
Golfsurfers, onder aanvoering van ene me
neer Popper. bedachten dat je met een
board ook best bochtjes kon maken in de
sneeuw. Dat viel tegen. Totdat de taillering
van het board en de bindingen werden
aangepast. Begin van een nieuwe rage
waarvan het einde nog lang niet in zicht is
en die - merkwaardig genoeg - meer aan
hangers heeft gekregen in Europa dan in
de Verenigde Staten dat met z'n rulle
sneeuw toch lijkt te zijn geschapen
snowboarders.
Maar wie in Colorado door 'ski-resorts' als
Aspen en Vail zwerft, komt slechts af en
toe snowboarders tegen; in Frankrijk en
Zwitserland dreigen ze de skiërs hier en
daar in aantal zelfs al te overtreffen. De
oorzaak ligt voor de hand. In Amerika is
het snowboarden in een groot aantal ge
bieden (op de steile Aspen Mountain mag
het bijvoorbeeld niet) nog altijd verboden
en bovendien wordt door Ski Patrols
streng de hand gehouden aan piste-regels;
overtredingen worden uitermate zwaar ge
straft. In Europa heeft men echter nooit zo
nauw gekeken met als gevolg dat het pelo
ton snowboarders zelfs in gebieden waar
het 'sneeuwsurfen' aanvankelijk niet
werd toegestaan, sneller groeide dan ie
dereen voor mogelijk had gehouden.
l.eek de sport een paar jaar terug slechts
voorbehouden aan koene durfals die in
hun jeugdige overmoed geen gevaar za
gen, nu is het ooit bijkans onbestuurbare
snowboard zo geperfectioneerd dat zelfs
senioren een poging wagen hun evenwicht
op het snelle plankje te bewaren. Wat ze
na een paar dagen nog bijna altijd lukt
ook. Dat is minder vreemd dan het lijkt,
want snowboarden is technisch gezien
aanzienlijk makkelijker dan skiën. Waar
het veel eerder om gaat is de lef. De lef om
een achterwaartse bocht te maken, de lef
om te vallen, de lef om vervolgens weer la
chend door te gaan.
SCHOOLPLEIN
Nederlandse snowboard-instructeurs mo
gen hun sport graag vergelijken met het
glijden op ijsbaantjes die vroeger werden
gemaakt op een besneeuwd schoolplein.
Wie een flinke aanloop nam, zijn ene voet
dwars voor de andere zette, lichtjes door
de knieën zakte en met gespreide armen
het evenwicht zocht, was in staat meters
en meters rechtuit over het plein te roet
sjen zonder te vallen. Gebruik dezelfde,
natuurlijke techniek met een snowboard
onder je voeten en je hoeft alleen nog
maar met je bovenlichaam te draaien om
een bocht te maken. Simple com me bon
jour. Skiën daarentegen vereist veel meer
technische bagage en daardoor ook veel
meer oefening.
Maar hoe eenvoudig ook, toch is het be
paald onverstandig snowboarden op eigen
houtje te leren. Niet alleen is het gevaar op
blessures veel groter, tevens krijgt men de
basisprincipes onder leiding van een in
structeur zoveel sneller onder de knie, dat
al na een dag of twee heuse afdalingen
kunnen worden gemaakt. Iemand met een
beetje aanleg hoeft na een week of drie oe
fenen niet opzij te gaan voor een 'zwarte'
piste en kan zich zonder problemen in het
walhalla van de snowboarder wagen, de
diepe sneeuw. Iets waarvan de meeste Ne
derlandse skiërs hun hele leven alleen
maar zullen dromen.
I rn 1 15-5 S-S-3 g S Jj Si -g "5 g fc 5 f 3 S 3 2
hH gj rvi I
Boarden is fun. Vooral voor free-stylers.
foto WV laax
BACON'EGGS EN CHICKEN SALAD
skiërs. Dat kon
(met zo n helemat
op de kroon) c
lerscheiden zich in alles van
t vooral tot uiting in kleding
al te gekke fun-muts als parel
n taal. Het snowboard-jargon
is voor een outsider nauwelijks te volgen.
Fakie? Da's achteruit boarden. Ollie? Een
sprong recht vooruit. Backflip?Een salto
achterover. De meeste trucs worden uitgehaald
in de halfpipe. een kunstmatige, halve buis van
aangestampte sneeuw die onderhand in elk
zichzelf respecterend skigebied te vinden valt.
Daar worden de airs gemnaakt (hoge sprongen
in de lucht) of liptricks (kunstjes waarbij juist
niet wordt gesprongen). Alley oop's (een sprong
bergwaarts) worden in dit 'stadion' het meest
gezien, maar gevorderden wagen zich na een
aantal inleidende backscratchers (sprongen
waarbij de neus van het board wordt
vastgepakt) al snel aan een bacon'eggof een
chicken salad, hetgeen geen snelle snacks zijn,
maar twee sprongen vol halve draaien en
handen die zich tussen de benen door om
achter- of voorzijde van het board klemmen.
Maar echt rippinglwat zoveel betekent als
hééééél erg goed kunnen snowboarden) ben je
pas als je de jelly fish kunt maken, een sprong
waarbij je met je voorste hand tussen je benen
door de staart van het board grijpt. De echter
toppers strekken bij die truc ook nog eens het
achterste been.
'M'n knieën
zijn 5 avonds
bont en blauw
„Snowboarden?", riepen ver
schillende mensen in de weken
voorafgaand aan mijn vertrek
naar Oostenrijk verschrikt uit.
„Ga jij snowboarden? Dat wordt
vallen, vallen en nog eens val
len." Ik haalde mijn schouders
op. Ik had tenslotte een redelij
ke aanleg voor skiën dus waar
om zou ik dan niet snel kunnen
leren snowboarden?
Met die gedachte bevestigde ik
direct een van de vooroordelen
over snowboarden. Skiën na
melijk lijkt niet op snowboar
den. Surfers en mensen die
kunnen skateboarden zijn wel
in het voordeel als ze voor het
eerst op de brede, korte plank
stappen. Maar wie kan skiën is
absoluut niet verzekerd van een
soepele afdaling op het snow
board.
Een felle zon beschijnt het
geiteweitje in het Oostenrijkse
dorpje Filzmoos, niet al te ver
van Salzburg. Een dik pak verse
sneeuw bedekt de kleine begin
nershelling. De omstandighe
den zijn ideaal om de beginse
len van het snowboarden onder
de knie te krijgen.
Eerst moet er worden getest.
Met schrijven ben je links of
rechts. Zo ben je ook met je be
nen links of rechts. Voor snow
boarden is dat van belang om
uit te kunnen maken of je met
je rechter- of linkerbeen voor
Snowboarden kan worden vergeleken met het glijden op ijsbaantjes die vroeger op een besneeuwd school
plein werden gemaakt.
Onze verslaggeefster (links) krijgt de eerste
aanwijzingen. foto natasha bloemhard
staat op het board. Een van de
ervaren snowboarders heeft een
trucje om uit te maken of ik re
gular (het linkerbeen voor) of
goofy (het rechterbeen voor)
ben. Ze gaat achter me staan en
geeft me onverwacht een zet in
de rug. In een reflex om mezelf
staande te houden, stapt mijn
rechterbeen als eerste naar vo
ren en dat duidt erop dat ik
goofy ben.
De houding op het snow
board doet onnatuurlijk aan. De
twee benen schuin achter el
kaar. laten me pijnlijk kennis
maken met een mij tot dan toe
geheel onbekende spier in mijn
linkerbeen. Tot nu had ik geen
weet van zijn bestaan maar na
de tweede lesdag is die akelig
prominent aanwezig.
Snowboarden is een kwestie
van evenwicht, soepelheid en
lef. Voor het draaien van be
paalde bochten moet je met het
bovenlichaam naar het dal toe
hangen en daarvoor moet jé de
angst om te vallen overwinnen.
Doe je dat niet dan ga je geheid
onderuit. In de zachte sneeuw is
dat overigens meestal niet erg.
Filzmoos ligt in het befaamde
'ski-resort' Amadé met afdalin
gen met een totale lengte van
320 kilometer. Wie een skipas
koopt, kan daarmee in het hele
gebied terecht. Zo n drie a vier
procent van de wintersporters
in Amadé is snowboarder. Dat
percentage zal de komende ja
ren nog flink toenemen, want
de spon mag zich verheugen in
een grote belangstelling van
jongeren.
Snowboarden is meer dan
een spon, het is een cultuur
met eigen kleding en een eigen
taal. Zo onderscheidt de snow
boarder zich van de stijve, tradi
tionele skiër. Een snowboarder
valt niet, maar 'gaat vet op zijn
bek' of 'plat op zijn plaat'.
Snowboarders weten waar 'gave
tenten' zijn. Zien ze een skiër in
snowboardkleding dan spreken
ze minachtend van een 'wanna
be'. Het is de Veronicacultuur:
jong en wild. Flitsend en bruin
verbrand stuiven ze de vrijheid
tegemoet. De volleerde snow
boarder waagt zich regelmatig
buiten de piste om door de on
gerepte sneeuw te jagen. Dat
versterkt het gevoel van vrij
heid.
Het jonge hondensfeertje wil
niet zeggen dat sportievelingen
ouder dan dertig zich verre van
het snowboarden moeten hou
den. Het is de moeite waard om
een ochtend of middag een les
te nemen om te zien of de sport
bevalt. En wie kan surfen of
skateboarden heeft daar zeker
profijt van.
Ik beheers geen van beide
sporten, maar na een dag op de
plank is mij heel even het ge
voel van snelheid gegund. Soe
pel draai ik mijn bochten en ik
verkeer in de illusie dat ik het
snowboarden onder de knie
heb. Maar dan gaat het mis. Ik
verlies de controle en stuif de
berg af. Er is geen houden meer
aan, als een raket vlieg ik op het
dal af. Maar voordat ik beneden
ben gekomen, sla ik over de kop
en maak een flinke doodsklap.
De sneeuw stuift alle kanten op.
En op mijn achterste kom ik tot
stilstand. Ai. Beheersing, denk
ik bij mezelf overeind krabbe
lend, daar gaat het om. Mijn
knieën zijn 's avonds bont en
blauw.
Ik houd het voor gezien en
foto tourism burl au banff
vertrek naar het terras. De felle
maartse zon beschijnt het geite
weitje waar mijn reisgenoten
vrolijk doorploeteren. Maar ook
bij hen slaat de vermoeidheid
en de spierpijn toe. Waar ze de
dag tevoren nog zonder vallen
beneden kwamen, zie ik ze nu
regelmatig met hun snufferd in
'de sneeuw liggen. Snowboarden
is zwaar. Niet voor niets worden
er lessen van een halve en niet
van een hele dag aangeboden.
Voor mij zit het snowboarden
erop. Een volgende wintersport
vakantie zal ik nog wat lessen
nemen, want totaal ontmoedigd
ben ik nog niet. Wie weet is het
mij met wat begeleiding ook ge
geven ooit nog eens flitsend ba
lancerend de vrijheid tegemoet
te snowboarden.
ANGST VOOR
BOARDERS
ONGEGROND
Uit een onderzoek van het het
Oostenrijks Institutfür
Grunlagenforschungb\i\kl dat het leger
snowboarders per jaar met zo'n 25
procent groeit. Dit in schrille
tegenstelling tot de ontwikkeling van het
aantal skiërs waarin een duidelijke
stagnatie is opgetreden. De groep
snowboarders bestaat vooralsnog vooral
uit jongeren tussen de 14 en 23 jaar,
maar de enquête wees uitdatmeerdan
ialle skiërs er hard t
sope
ard te
Bepaald opvallend
halfpip
erde
rgelijke vo<
arentegen v
e snowboardhellin
Van de 4 15 boardei
rvraagd,zagen slet
aorzieningen 'wel i
n de
ond bijna de helft
ondervraagde skiërs aparte
snowboardpistes 'een uitstekend idee'.
Iets wat vooral wordt ingegeven voor de
angst die de meeste skiërs nog altijd
voor snowboarders hebben. Die angst is
overigens ongegrond. Uit statistieken
van de Landesregerungvan het
Salzburger Land blijkt dat het aantal ski
ongevallen ondanks de forse toename
van zowel skiërs als snowboarders, in
tien jaar is gehalveerd.
VELE
SOORTEN
SNOWBOARDS
Snowboards zijn er in vele soorten. Dat
maakt de materiaal keuze voor een
beginner bijzonder moeilijk. Voor de
eerste lessen kan het best een allround
board onder de schoenen worden
geclipt. De kans dat men daar binnen
enkele weken op raakt uitgekeken, is
echter niet denkbeeldig. Vandaar dat
zo'n board maar beter kan worden
gehuurd. Een definitieve keuze hangt af
van de wijze van snowboarden:
allround lgeen echte voorkeur voor een
bepaalde stijl), freestyle (de boarder die
zich het liefst in de halfpipe waagt),
olpine (hoofdzakelijk op de piste) en
freeride (de alleskunner die zich zowel
op de piste als in de halfpipe
thuisvoelt). Voor al die types zijn aparte
rds die zich
elka
onde
cheide
iillering, b reedt
engte
cht
door flexibiliteit,
en lengte. Overigen
ifhankelijk van het
ïr de alleszeggend
De
lichaamsgew
ANWB heeft
naam 'Snowboarden' een brochure
uitgegeven waarin een overzicht wordt
gegeven van de mogelijkheden. Deze
folder is voor leden gratis af te halen bij
de ANWB-kan toren.
