Sport 'Patiënt' Marcel Valk hoopt op nog een club Van vv Koudekerk tot Go Ahead Indurain 'geprogrammeerd' op ruim 56 kilometer James Last ATERDAG 14 OKTOBER 1995 HEF WILLEM SPIERDIJK, 071 -5356464. PLV -CHEF ROB ONDERWATER. 071-5356463 Koudekerkse prof twijfelt over vervolg van zijn voetballoopbaan »I»I«] v/j m a :r/j al Marcel Valk beseft dat hij onlangs met zijn laatste rode kaart zijn carrière als profvoetballer in ge vaar heeft gebracht. De maat is vol. Go Ahead Eagles heeft de Koudekerker naar de reserves ver bannen en trainer Ab Fafïé noemt Valk 'een rotte appel' en ongeschikt voor het betaalde voetbal. De 28-jarige voetballer met de 'kaartenlast' weet dat hij veel krediet heeft verspeeld en dat zijn toe komst ongewis is. ,,Ik vind nu niet meer blinde lings een club. Hopelijk willen ze Marcel Valk nog ergens opnemen." Thuis op de bank in Koudekerk aan den Rijn likt Marcel Valk zijn wonden. Hij is beschadigd, maar hij kent de dader: Marcel Valk. De voetballer vlucht niet in excuses en is niet op zoek naar me dedogen. Hij kijkt strak voor zich uit en beeldt zich even de man in de straat in. „Het is tóch weer Valk," zegt hij. Hij piekert zich suf op de sofa. Hij heeft inmid dels in zijn zeeën van vrije tijd en eindeloze her senspinsels geconcludeerd dat hij er niet goed op staat. In Deventer niet, maar ook bij de rest van de voetbalwereld niet. Persona non grata. Na zijn onnodige rode kaart tegen FC Utrecht twee we ken geleden was hij nieuws op tv en in de kran ten, zeg maar gerust slecht nieuws. 'Toch weer Valk'. Het is goed dat hij het zelf zegt. Het kan de titel zijn van een boek over zijn carrière. Maar dat zou een hele andere titel moe ten hebben en moeten gaan over de mooie sle pende bewegingen van de elegante middenvel der. Of over zijn soms oogstrelende dribbels vanuit de tweede lijn. Maar altijd hangt er een schaduw over het spel van Marcel Valk. Een rood gele gloed. Inderdaad, de clubkleuren van Eagles, maar daar gaat het hier helaas niet om. Hij is nog maar vijf jaar profvoetballer bij ach tereenvolgens FC Den Haag, RKC en Eagles. Hij speelde 144 officiële wedstrijden en 'scoorde' 44 gele en drie rode kaarten (al die rode prenten wa ren het gevolg van twee keer geel). Marcel Valk kijkt met gefronste wenkbrauwen bij het horen van die getallen, maar wil ze niet in twijfel trek ken. Hij berust in de statistieken, die ook nog ver tellen dat hij in totaal 25 wedstrijden was ge schorst. Dat is bijna een hele competitie, terwijl hij nooit langdurig geblesseerd was... Reputatie Hij wil graag van zijn reputatie af, maar hij is sceptisch. „Ik moet bij mezelf te rade gaan, een andere mogelijkheid is er niet. Ik probeer mezelf te verbeteren, maar het is iets ongrijpbaars in me waar ik geen vat op krijg. Op die laatste kaart te gen Utrecht valt niets af te dingen. Ik schold naar arbiter Van Egmond en dat was een terechte tweede gele kaart, dus rood. Dat het al voor de rust was en Eagles daarna met tien man verloor is me noodlottig geworden, ik vind het wel begrijpe lijk dat ik de nederlaag in mijn schoenen gescho ven kreeg." Het is allemaal niet zo erg als een doodschop naar een tegenstander of een karatetrap naar een supporter. Maar toch. Het zit hem in het aantal kaarten, de aard en het feit dat Valk zich onverbe terlijk toont. Bij de Eagles zeggen ze dat je van Valk nooit iets hoort in het spelershome of op het trainingsveld. Geen boe of bah. Maar als er een arbiter in de buurt is, begint hij spontaan te bab belen. Dat hij op zijn 28ste nog steeds niet getemd is en verbaal over de schreef gaat in een wedstrijd, waardoor hij zijn team benadeelt, is voor Valk geen verrassing. „Nee, ik ben niet geschrokken van het incident tegen Utrecht. Zo van 'dat het me nu nog steeds overkomt', dat gevoel heb ik absoluut niet. Volgens mij heeft het ook niets met mijn leeftijd te maken. Ik durf namelijk niet te zeg gen dat het me nooit meer zal overkomen. Het zit in me. Als ik 32 ben, gebeurt het me ook nog vrees ik." Bende van Zes In zijn periode bij FC Den Haag was Valk ooit lid van de 'Bende van Zes'. Een half dozijn spelers die door Nol de Ruiter vanwege hun gedrag besmet waren verklaard en zich apart moesten omkleden in een kleedkamer en een eigen trainer toegewe zen kregen. In die roerige tijd bezocht 'probleem geval' Valk wel eens de sportpsycholoog Peter Blitz. „Die vertelde dat ik het toch zelf moest doen, die beheersing in het veld. Echt geholpen hebben die sessies niet, al kon ik bij die man wel mijn ei kwijt. Hij heeft wel een oorzaak proberen te vin den. Volgens hem is er een te groot gat tussen wat ik wil en kan en wat eruit komt. Dan ga ik me lo pen ergeren in het veld en ga over de rooie. Dan ben ik te veel winnaar en loopt het niet zoals ik wil." „Op een bepaald moment krijg je een naam en gaan ze je zoeken. Ik heb vorig jaar meegemaakt dat we met Eagles bij RKC speelden en dat ik in de tunnel al door arbiter Luinge werd gewaarschuwd. In die wedstrijd heb ik dus ook rood in de eerste helft gekregen." „Er zijn arbiters die veel kunnen hebben, ver baal gezien. Ik vind dat een voetbalveld een maat schappij op zich is, waar andere normen gelden. Daar wordt de voetbaltaal gesproken en geschol den. Ik ben door arbiter Wegereef in het veld wel eens uitgemaakt voor 'kanker-Hagenees'. Ik dacht: die goser heeft volkomen gelijk." Voetbalhumor „Ik accepteer zelf ook veel. Na die opmerking van Wegereef kwam ik zelfs opgewekt thuis, bij mij werkt dat positief. Ik hou van die voetbaltaal. Bij Den Haag heeft Nol de Ruiter ook eens iets naars gezegd. Toen-ie hoorde dat ik een feestje had ge had bij Cor Lems reageerde hij met de mededeling dat Lems mij drie hoog van de flat had moeten flikkeren. Dat soort kreten hoort er voor mij alle maal een beetje bij. Voetbalhumor, al kan mijn vrouw er niet om lachen. Zeker niet om wat De Ruiter toen zei." Cor Lems is overigens een van de weinige profvoetballers waarmee Valk vaak con tact heeft. Partners in crime. Het leven van Marcel Valk is door die ene gele kaart, die rood betekende, op slag veranderd. De kaart vormde de druppel voor het Eagles-bestuur en de trainer. Hij mag vier weken niet meer met de selectie trainen en heeft dus in de ochtend en middag vrij. Normaal gaat hij 's ochtends om acht uur naar Deventer en komt om zeven uur 's avonds pas thuis. Nu reist hij pas aan het eind van de middag af, want het tweede traint alleen 's avonds. Valk is alvast aan de kinderkamer begonnen (zijn vrouw Grada is vier maanden zwanger) en doet wat klusjes in en om het huis. „Als ik 's avonds in.Deventer kom, gaan die gasten van het eerste net naar huis. Het is even wennen." Zoals het ook wennen is met de wedstrijden van Eagles 2. Afgelopen dinsdag speelde Valk met de reserves uit bij Veendam 2. Een doordeweekse avond in stadion De Langeleegte, Valk krijgt er kippevel van. „Verloren we nog ook, als koploper nota bene. Een van mijn medespelers werd ten onrechte met rood weggestuurd. Nee, ik ben niet naar de scheids gelopen, ik dacht Iaat maar een keer lekker gaan." Bij goed gedrag overweegt trainer Ab Fafié Valk terug te nemen in de selectie. Fafié: „Maar dan zal hij zijn gedrag moeten veranderen. Ik kijk de zaak eerst af en neem dan een beslissing. Ik denk op dit moment aan het verhuren van Marcel Valk, al kan ik me voorstellen dat er geen clubs zitten te sprin- KOUDEKERK AAN DEN RUN Marcel Valk - bijnaam Muis - werd geboren op 18 april 1967 in Hazerswoude-Rijndijk. Om dat de voetbalvelden van Ber- nardus vanaf zijn ouderlijk huis verder weg waren dan die van de w Koudekerk, koos hij voor de club aan de overkant van het water. „En omdat ik daar als 5-jarige mocht begin nen, dat kon in Hazerswoude niet." Hij speelde in totaal tien sei zoenen bij Koudekerk en ging daarna naar Roodenburg. Vanuit 'de Kooi' belandde hij bij RCL. Bij UVS - waar hij het goed kon vinden met trainer Ruud de Groot, die Valk ook nog in de klas had op het RIO - zou hij de basis leggen voor een betaald voetbalcarrière. Op 23-jarige leeftijd stapte Valk over naar de profs bij FC Den Haag. In het Zuiderpark had hij onder Co Adriaanse een goede periode, maar met Nol de Ruiter klikte het vervolgens niet en Valk belandde een keer in het tweede na een conflict met de technische staf. Na drie jaar Den Haag koos Valk voor RKC. In Waalwijk zou hij maar een seizoen spelen, maar hij kreeg daar wel een record-aan tal gele kaarten (11). Bij Go Ahead is hij nu aan zijn tweede seizoen bezig en twijfelt of hij destijds wel de goede keuze heeft gemaakt. „Ik speel nu al weer een hoop jaartjes degra datievoetbal en heb al twee na- competities overleefd. De laatste keer dacht ik: wil ik dit nog wel? Spelen om te overle ven is niet mijn stijl. In mijn eerste jaar presteerde ik ook niet goed. Dit seizoen ging het wel weer aardig, maar door de gebeurtenissen van de laatste weken is dat weer anders ko men te liggen." Marcel Valk, hier in duel met Feyenoorder Denis Kljoejev: „Ik ben door arbiter Wegereef in het veld wel eens uitge maakt voor 'kanker-Hagenees'. Ik dacht: die goser heeft volkomen gelijk." foto kees van hoogdalem gen om hem. Dat er nog niemand heeft gebeld is natuurlijk een teken aan de wand." Valk - bezig aan zijn tweede jaar in Deventer - vraagt zich af of een terugkeer op het Adelaars nest onder Fafié nog wel kan, na diens uitlatingen in het Deventer Dagblad onlangs. De coach noemde Valk 'een gezwel dat niet kon voortwoe keren maar tijdig moest worden verwijderd'. Ver der zou de middenvelder niet geschikt zijn voor het betaalde voetbal vanwege de onnodige gele en rode kaarten die hij krijgt, waardoor hij een onzekere factor is voor iedereen. „Valk is een rot te appel, kan niet in een teambelang denken en moet een andere sport kiezen," aldus Fafié in de plaatselijke krant. En: „Als hij alleen mij maar raakte, zou ik het misschien nog wel met hem proberen. Maar hij slachtoffert ook zijn medespe lers en brengt bovendien de club in diskrediet. Valk blijft natuurlijk een jongen die wat extra's kan brengen. Ik heb hem daarom voortdurend tegenover de andere jongens in bescherming ge nomen. Je voelt als trainer aan dat je het gedrag van dergelijke piassen moet vertalen." Valk: „Ik begrijp die uitspraken niet. Dat hij vindt dat ik fout ben geweest en tegen Utrecht te ver ben gegaan, vind ik prima. Maar hij moet dit soort dingen niet zeggen, want wat moet ik daar mee. Als ik niet geschikt ben voor profvoetbal, waarom heeft hij me dan een jaar lang opgesteld? Zoals het er nu naar uitziet ontbreekt de basis voor een terugkeer. We hebben voor aanvang van het seizoen afgesproken dat we in de pers geen rare dingen zouden roepen. Ik hou me daaraan. Ik heb geen kritiek op Fafié." De voetballer heeft de WCS ingeschakeld. Om zijn toekomstmogelijkheden te laten bekijken, maar ook om de straf van vier weken in te korten. Dat laatste kan Valk wel schudden, zegt Eagles- voorzitter Hans Horneman. „Al komt de WCS met 80 man, die straf blijft staan. Ik vind dat Mar cel deze sanctie ten volle, ik herhaal ten volle heeft verdiend. Wat hij heeft gedaan tegen Utrecht was vervelend voor hem, maar meer nog voor Go Ahead Eagles. Marcel is een van de bete re spelers hier, maar hij vergooit zijn talent en be nadeelt de club." Marcel Valk, zijn contract loopt dit jaar af, gokt op beterschap. „Ik hoop op een laatste kans, maar misschien heb ik die al verspeeld. Ik hoef niet weg bij de Eagles, maar als er geen basis meer is, zal ik elders moeten kijken." Er hebben zich nog geen clubs gebeld voor huur of koop. „Ik heb ze natuurlijk niet voor het uitzoeken en ik zal niet meer blindelings ergens onderdak vinden. Ik moet hopen dat ze me op willen nemen. Ja, een gek woord opnemen, alsof ik een patiënt ben. Toch past het woord wel vind ik." BOGOTA FRED SEGAAR Miguel Indurain. foto anp GPD VERSLAGGEVER 'Miguel de Veroveraar' is na zijn victorie in de tijdrit en de overwinning van zijn adjudant Abraham Olano met zijn gevolg neergestreken in Bogota. Als de weersomstandigheden het toela ten, opent hij daar dit weekeinde op d^ piste van het Luis Carlos Galann-stadion een nieuwe aan val: op het werelduurrecord. Rond het ovaal trof de staf van Miguel Indurain donderdag de eerste voorbereidingen voor zijn poging op de betonnen baan. Personeel van Ba- nesto, de sponsor van de vice-wereldkampioen, plaatste windmeters om te kunnen bepalen wat het beste moment is om de 55 kilometer en 291 meter van Tony Rominger te overtreffen. Ver wacht wordt dat de Tourwinnaar in de vroege ochtenduren op de fiets stapt omdat de wind dan minder kracht heeft dan 's middags. Manager Jo- sé-Miguel Echevarri liet nog in het midden op welke dag. Zondag lijkt het meest aannemelijk, maar ook zaterdag behoren tot de mogelijkhe den. Indurains lijfarts Sabino Padilla heeft steeds gezegd dat iedere dag die zijn 'patiënt' langer wacht hem kansrijker maakt. Hij heeft daar wel aan toegevoegd dat de Spanjaard zijn poging ook weer niet te lang moet uitstellen omdat de gepro grammeerde 'vormpiek' geen weken aanhoudt. Alleen in vorm kan Indurain het verzet rond- krijgen dat de technici voor zijn poging op zijn fiets hebben gemonteerd. Het kreeg de naam 'Zwaard II'. Op de 'Espada II' is het monsterlijk grote verzet gemonteeerd van 63x14. Dat bete kent dat per pedaal-omwenteling een afstand van 9,36 meter wordt afgelegd. Rominger overbrugde in november van het vorig jaar op zijn conventio nele fiets, op het ovaal van Bordeaux, met 60x14 'slechts' 9,02 meter per omwenteling. De begeleiders hebben Indurain zo 'voorgepro grammeerd' dat hij de trappers per minuut 101 keer per minuut moet kunnen rondkrijgen. Als de berekeningen in de praktijk uitkomen, rijdt Indu rain in een uur tussen de 56.700 en 56.800 kilo meter. Maar dan moet alles mee zitten op de 333.33 meter lange piste waar Indurain een gro tere snelheid hoopt te kunnen ontwikkelen dan op het velodrome van Bordeaux, waar hij zich bij zijn eerste aanval soms in een centrifuge waande. 'Bogota' heeft als nadeel dat er altijd een wind je staat. Dit weegt echter niet op tegen de voorde len ten opzichte van Bordeaux, Hamar en Quito. Indurain is de eerste renner sinds Francesco Mo- ser die een poging doet op hoogte. Als de accli- matisatie aan de zuurstof-arme lucht goed is ver lopen dan heeft hij in Bogota (2600 meter) al bij de start een paar meter voorsprong. Indurain is twee kilo afgevallen en weegt nu nog maar 77,5 kilogram, anderhalve kilo onder zijn normale ge wicht. Volgens zijn doktoren geeft hem dat nog meer kans het werelduurrecord van Rominger over te nemen. Als de wind nu maar wil meewer ken. Zwaaiend met die stokjes in die Duitse bier tent. de zweetparels druipend van het iets te dikke hoofd en zich er tijdens elke maat van de muziek méér van bewust waarde camera was dan het orkest, deed de nieuwe Feye- noordtrainer me zaterdag erg denken aan James last. De overgang van zijn Griekse club naar Rotterdam-Zuid is in een moeilijk vaarwater gekomen door de media-begeleiding, zei de beoogde opvolger van Wim van Hanegem vijf dagen later. Dit is een nieuw woord! Me dia-begeleiding. De nieuwe Feyenoordtrainer zei het zonder blikken of blozen. Het is aan de media-begeleiding te wijten dat zijn Feyenoordtrai- nerschap aan een zijden draadje is komen te hangen. 'Verder heb ik geen commentaar', zei hij. Je zou verwachten dat de nieuwe Feyenoordtrainer zich nu haas tig uit de voeten maken zou, maar dat was niet het geval. I let op mijn scherm alsmaar dikker wordend Feyenoordtrainers- hoofd bleef allervriendelijkst in de camera kijken, wachtend op nog een vraag waar hij geen commentaar op hebben zou. 'Geen commentaar', was op deze vraag het antwoord van de in het nauw gedreven Haan, die geheel tegen zijn zin nu zowat in de camera kroop in de hoop nóg een vraag helaas niet van ant woord te kunnen voorzien. Ben je in je ijdelheid niet zelf als een onthoofde kip te werk gegaan?, luidde deze vraag. De nieuwe Feyenoordtrainer glom vanwege de door hem zo gehate media- begeleiding van trots, zijn nu wel erg opgezwollen Feyenoord- trainers- annex orkestleiders- hoofd zwom losgeweekt van de romp de lens van de camera binnen, Ihgon daar te water trappelen en schudde van nee. Nee, hoe kwam de vragensteller erbij? HIJ was niet als een kip zonder kop te werk gegaan, het was de schuld van de media-be geleidingdat het zo gelopen was. Of de vragensteller nog meer te vragen had, wilde de nu in een hangmatje in de lens wiegende James Dist-imitator weten? Maar helaas nu, de vragensteller was uitgevraagd. De nieuwe Feyenoordtrainer staarde nog een minuut of wat in de camera, wat jammer toch dat de vragen op waren, hij verwijderde zich schoorvoetend van de camera, deed daar zó lang over dat de vragensteller wel een volgende vraag te binnen moest schieten en antwoordde op deze vraag, of hij nog op tijd in Rotterdam zou zijn voor Willem II, dat het de vragensteller nu toch wel bekend moest zijn dat hij vanwege de slechte media-begeleiding op geen enkele vraag meer ant ivoord geven kon. 'Geen commentaar. Het hangijzer is diis de media - begeleiding. De media-begeleiding van de op het oktoberfeest van Stuttgart ab een bezopen James Dist voor een schlagerorkest de ijdeltuit uithangende nieuwe Feyenoord trainer luid beter gekund. Altijd weer die rot media. Het lag zeker niet aan de nieuwe Feyenoordtrainer zelf die hield zich in de media namelijk erg op de vlakte. 'Ajax is niet lang meer onge slagen.' 'Ik zei meteen ja.' 'Het zal wat geschreeuw geven in Griekenland, maar die Grieken leg ik in een dag het zwijgen op. 'In augustus heb ik de voorzitter al een keer laten weten dat ik het hier niet zo leuk meer vind. Arie liaan heeft gelijk. Niet hij of Van den Herik tref fen blaam, het is de fout van de media. De media-begeleiding liet te wensen over. Ilet was aan alles te zien dat de nieuwe Feye noordtrainer slechts met enorme tegenzin ertoe over te halen was geweest zich ab een kolderieke schim van James Dist door het vergrootglas van de camera te laten vereeuwigen. Gelukkig heeft Feyenoord - mocht die Griekse voorzitter, wat-ie gelijk heeft, zijn poot stijf houden - in Geert Meijer een be kwaam alternatief Meijer, die zich in dat groene trainingspak op de bank gezeten naast De Kromme altijd verhield tot Van Hanegem als Peppie tot Kokkie, die Meijer dus, draagt namelijk tegenwoordig tijdens de wed strijden een kostuum. Is het u ook opgevallen dat Meijer er in zijn imitatie-Arma- ni plotseling erg 'vangaals' uit ziet? Zou hij i

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 19