'Ik kan genieten van uitdagende dames' 'Kloosterlingen zijn als familie' Leiden Kerk Samenleving Manifestatie startsein jubileumjaar bisdom DONDERDAG 28 SEPTEMBER 1995 CHEF HENNY VAN EGMOND. 071 -356414, PLV -CHEF HANS KOENEKOOP. Ol Prof. clr. Piet van Sterkenburg aan vooravond 3 oktober riet van Sterkenburg heeft een vriendelijke maar alerte oogop slag. Een baardje geeft zijn gezicht iets Faustiaans. Collega's noemen hem een workaholic, een kamergeleerde die binnen het Leids Instituut voor Lexicologie altijd bezig is met het woord. Hij is geboren in Brabant en is er trots op dat hij zijn zachte g niet hard heeft laten worden. Van Sterkenburg houdt het bij een lichte lunch. Maar een glas droge, witte wijn wil er wel in. Terwijl er wordt geproost, houdt het buiten op met zachtjes regenen. ,,Ik hoop echt dat het op 3 oktober beter weer is", zegt hij. „Vorig jaar was ik werkelijk nat tot op het bot. Toen moest ik met een zware broek van de regen naar al die festiviteiten toe. Verschrikkelijk. Maar voor de mensen in de optocht nog meer natuurlijk. Ik geloof dat er ondanks de regen geen mens minder naar de optocht heeft gekeken. Daar neem ik mijn hoed voor af. Ik vind het ook dit jaar weer een uitdaging om de dingen goed te regelen. Ik hou van feestgedruis, van orga niseren en representeren. Maar ik ben geen prins carnaval. Ik kan me voorstellen dat je er als buitenstaander zo tegenaan kijkt. Maar voor zoiets ben ik totaal ongeschikt. Nee, de twee zaken waar het bij drie okto ber om gaat zijn: herdenken en vieren. Die combinatie is volstrekt uniek." Das eigenlijk één grote treurmars met wat hoempapamuziek er doorheen „O, nee, daar ben ik het niet mee eens. Op 3 oktober wordt aan mensen de gele genheid geboden uit zichzelf te treden van blijdschap. En om te herdenken dat het ooit anders is geweest. Dat vind ik niet gevaar lijk. Dat is een gezonde situatie. Als je een heel jaar binnen een bepaald keurslijf hebt gewerkt, is dat heel goed. Natuurlijk vinden er wel eens uitspattingen plaats. En ik geef ook toe dat er in het voortschoppen van le ge bierblikken over de Breestraat niets fees telijks zit. Maar dat doet niets af aan het feest zelf." ,,Ik ben gefascineerd door de overweldi gende aanwezigheid van de duurste vis soorten op 3 oktober. Door het verschijnsel dat er in de stad nooit zoveel druiven op een dag te zien zijn. Door al die vreugde die zo plotseling opbruist, zoals een frisdrank plotseling uit een fles kan spuiten. Op zo'n dag zie je allerlei markante types die je voor de rest van het jaar nooit ziet." Vrouwen Vorig jaar koos de 3 Octobervereniging voor de optocht het motto: 'Vrouwelijk schoon'. Dat schoot een aantal vrouwelijke gemeen teraadsleden in het verkeerde keelgat. We derom de vrouw als lustobject en dat dan ook nog eens geëntameerd door de eer Prof. dr. Piet van Sterkenburg wil niet het etiket 'prins carnaval' opgeplakt krijgen, ook al is hij dan voorzitter van de 3 Octobervereniging. Maar als er ergens dansmuziek klinkt, is hij de eerste die met de glimmend gepoetste molières van de vloer gaat. Als hoogleraar in de Nederlandse lexicologie weegt hij zijn woorden zoals een apotheker hoofdpijnpoeders. Hij pakte in zijn jeugd nog net een staartje mee van het Rijke Roomsche Leven, hetgeen zijn blik voor de goede dingen des levens heeft gescherpt. „Ik kan van majorettes en uitdagende dames genieten. En ik vind niet dat ik dan een verderfelijke geest heb." ■«3w/jjin»gEia biedwaardige 3 Octobervereni ging. Dat kon niet, vonden zij. Piet van Sterkenburg haalt in de Feestwijzer naar die raadsle den uit. Hij verwijt hen 'geniale onhandigheid' en beschouwt hun gepraat als een 'choque rende vertekening'. Van Sterkenburg kijkt enigszins gramstorig. „Ach, we hadden vorig jaar alleen nog maar een werktitel en daar zijn ze meteen op in gesprongen. Nog voordat de optocht er was, werd er al tamelijk emotioneel gereageerd. Daar hebben we onze verbazing over uitgespro ken. Er was deining over iets dat nog geen vorm had gekre gen. Ze hebben gereageerd vanuit een soort elementair vooroordeel. Toen hebben we tegen elkaar gezegd: als er ook maar enigszins kans is dat over dat motto irritatie bestaat, dan moeten we dat veranderen. Toen hebben we er uiteindelijk van gemaakt: 'Vrouw in het vi- „Over die kwalificaties in de Feestwijzer heb ik zorgvuldig nagedacht. Ik heb die omschrij ving heel bewust gekozen. En daar neem ik werkelijk geen woord van terug. En nu zeggen ze: de 3 Octobervereniging kan niet incasseren, de 3 October vereniging is een olifant die nooit iets vergeet. Het zij zo." „Kijk, als iemand een fervent aanhanger is van het feminisme, dan moet-ie dat voor al blijven. Je kunt het nooit iedereen naar de zin maken. Maar ik kan er ook niks aan doen dat er binnen onze samenleving nog grote groepen zijn die kunnen genieten van vrouwelijk schoon. Je zoekt naar de grootste gemene deler." Watersnood Van Sterkenburg is geboren in Breda. Zijn vader was technisch ambtenaar bij de Ne derlandse Heidemij. Omdat hij na het reali seren van projecten vaak werd overge plaatst, is het gezin meermalen verhuisd. „Ik ben opgegroeid in een kerkdorp tussen Bergen op Zoom en Roosendaal. In de uit lopers van het Rijke Roomsche Leven. In een kerkdorp dat werd beheerst door de pastoor, de nonnen, de notabelen, de poli- tie-agent en de dokter. Ik had een zeer be schermde jeugd. Je ouders vrijwaarden je voor allerlei dingen die je kinderziel konden aantasten." „Ik heb de watersnood van 1953 meege maakt. We woonden toen in Oostburg in Zeeuws-Vlaanderen. Mijn moeder was in het weekeinde van 2 februari bij haar ou ders op bezoek. Die woonden in het West brabantse plaatsje Halsteren, dat dicht bij Tholen ligt. Mijn zus en ik waren samen met mijn vader thuis. Toen we 's zondags ochtends wakker werden, was mijn vader er niet meer. Hij was 's nachts opgeroepen om naar een dijk te gaan die op doorbreken stond. We werden behoorlijk paniekerig wakker. Mijn zus was zeven of acht en ik was nauwelijks tien en we waren alleen. We kwamen er die dag achter dat het ouderlijke huis van mijn moeder was weg gespoeld. We dachten dat ze daar logeerde, maar ze was naar haar broer gegaan die op het dorp woonde en niet in de polder. Wij hebben een moment gedacht dat ze was verdronken. Eén van de gelukzaligste momenten van mijn leven was het moment waarop ik hoorde dat ze nog leef de en dat ook haar ouders waren gered." „Mijn vader is volgend jaar al dertig jaar dood. Hij is op 63-jari- ge leeftijd overleden. Hij was een avonturier, een natuurman. Ie mand die genoot van alles wat te maken had met het ontginnen van grote, dorre vlakten. Hij was altijd buiten. Reed ook motor. Spraakzaam was hij niet. Hij kon vreselijk stug zijn. Maar op zater dag, als de kinderen thuis waren, praatte hij honderduit, 's Zon dags was hij weer een soort Wil lem de Zwijger. Dan was hij al weer aan het organiseren wat hij op maandag ging doen. Samen met mijn moeder heb ik mijn va der drie maanden verzorgd. Een slopend ziekbed was het. Daar hou je diepe littekens aan over. Je wordt ontworteld en dat is bijna onaanvaardbaar, vind ik. Ik was net vierentwintig. Ik heb nooit eens kunnen zeggen: vader, kijk eens wat ik nu doe. Vooral toen mijn kinderen begon nen te praten, heb ik hem erg gemist. Ik denk dat mijn vader het type zou zijn ge weest dat hen binnen de kortst mogelijke tijd allerlei blasfemieën zou hebben ge leerd. Daar zou hij een satanisch genoegen in gehad hebben. Hij was een zeer ondeu gende man." Liefde Piet van Sterkenburg is geen man van con fidenties. Als de liefde ter sprakd plooit zijn mond zich in een wath trek. Net alsof de wijn ineens een wf ge afdronk heeft gekregen. Maar «r Van Sterkenburg moed. „Liefde vincfï geladen woord. Het heeft snel de nejc ontsporen. Waar het om gaat, is daftd het leven ergens druk voor kunt maje datgene waar je je druk voor maakj van denk ik dat het belangrijk is dat ontwikkelt en groeit door een andel men met een ander. Ik heb zelf als ijl kom ontzettend veel behoefte al klankbord. Aan iemand die naar jer wat voor onzin je ook uitkraamt. E die tegen je zegt: het is allemaal fla waar je je mee bezighoudt. Iemand" gen je zegt: ja, dat is toch wel heel Dus in feite behoefte aan een maj een heel klein beetje aanvoelt wal weegt. Je moet een bepaalde intimijj iemand kunnen delen. Je pantser laten vallen. Je moet iemand hebbeijR je geen rol hoeft te spelen." h „Een gepassioneerd man ten cpi van vrouwen zou ik mijzelf niet willfl men, nee. Misschien ben ik wel et' berekenend man. Iemand die geenlt neemt in dat opzicht en daarmee ft lukkig is. Maar ik toets dat natuuijr wat ik denk dat een gepassioneerdejt Rubens is dat bijvoorbeeld voor rnijh niet zoveel prijs op barokke overdai in de beeldende kunst en ook niet in wone leven." I „Maar ik ben niet een man die aaF kant zal blijven toekijken hoe ander, vermaken. Als er ergens wordt gedar ik de eerste die de dansvloer op gaala van dit jaar was het André Rieu-coL de Groenoordhallen. Dat vind ik nc daar kan ik van genieten. Dan jeukeig nen en blijf ik niet zitten." Ie Geloof Van Sterkenburg noemt zichzelf ka- Maar dat betekent niet dat hij elkep- vooraan in de kerk zit. „De wetensL zoals u weet, het kerkhof van het |4 zegt hij. „De evolutieleer zet hetfi pingsverhaal onder enige druk, J maar eens eufemistisch te forrjl Maar van de andere kant zijn er rrr die niemand kan beredeneren. VoG migen is het onaanvaardbaar dat In gelopen na dit leven. Ik ben genoeg schapper om te weten dat een levend moment begint en op een zeker i|e voldragen is. Ik geloof niet in een^. maals. Dat is niet leuk. Maar als het L cisme mij in staat stelt over die u heen te komen en een soort moreel L kan zijn, dan vind ik dat voldoende.'jg n BEROEPINGSWERK NEDERLANDSE HERVORMDE KERK Bedankt: voor Arnemuiden: J. van Dijk te Tholen. GEREFORMEERDE KERKEN Beroepen: te Meeden (part-ti me): mevr. drs. J. van Veen, kandidaat te Oude Pekela, die dit beroep heeft aangenomen. Beroepbaarstelling: mevr. drs. J. van Veen, kandidaat te Oude Pekela. GEREF. KERKEN VRIJGE MAAKT Beroepen: te Rotterdam-Zuid: J.H. Smit, kandidaat te Kam pen CHR. GEREF. KERKEN Beroepen: te Doesburg, te Doetinchem en te Nijmegen: D. Dunsbergen te Biezelinge. GEREFORMEERDE GEMEEN TEN Beroepen: te Genemuiden: G.M. de Leeuw te Barneveld; te Sprang Capelle: A.F. Hon- koop te Wageningen; te Ter- wolde-De Vecht: A. Bac te Bo degraven. Oud-bisschop Van Kleef (73) overleden haarlem/zaandam kees van der linden In zijn woonplaats Zaandam is vannacht op 73-jarige leeftijd GA van Kleef overleden, van 1967 tot 1987 oud-katholiek bis schop van Haarlem. Eerder was hij pastoor in Leiden, Gouda en Rotterdam. Toen Van Kleef in 1967 in het Haarlemse diocees tot bisschop werd benoemd, koos hij als wa penspreuk 'Quaecumque scrip- ta' ('Alles wat er staat geschre- ven'), waarmee hij de bijbel centraal stelde. Van Kleef stond bekend als een begaafd prediker met een groot gevoel voor humor. Hij dichtte zijn eigen kerk, die het gezag van de paus niet erkent, een belangrijke rol toe in de oe cumene. „We vormen een brug- kerk tussen Rome en de refor matie", zei hij ooit. Van 1968 tot 1987 vertegen woordigde Van Kleef de Oud- Katholieke Kerk in de Raad van kerken in Nederland. Ook maakte hij jarenlang deel uit van het algemeen bestuur van de interkerkelijk omroep IKON. Monseigneur Van Kleef wordt zaterdag begraven op het kerk hof bij de oud-katholieke kerk aan de Voorstraat in Egmond aan Zee. DE ROEPING Zoals Samuel die in de tempel sliep, gehoorzaamde ook pastoor MA. de Korte pas de derde keer dat hij geroe pen werd. Hij werd geboren in 1955 in Gouda en gaf op zijn twaalfde jaar voor het eerst te kennen priester te willen worden. Aangezien dit ambt in die tijd geen toe komst meer leek te hebben, stuurden zijn ouders hem naar de MAVO. Na voltooiing van deze school in 1971 twijfelde De Korte weer, maar koos toch de profane weg. Na een MTS-opleiding werd hij commercieel-tech- nisch medewerker op een staalfabriek in Waddinxveen. Intussen was De Korte een actief vrijwilliger in de kerk. In 1985 begon hij uiteindelijk in de avonduren de priesteropleiding Bovendonk in het Brabantse Hoeven. Omdat hij niet het risico wilde lopen zijn leven een zaam in een pastorie te moeten slijten, trad hij in juni 1987 toe tot de Orde der Passionisten. Zo'n twee jaar later kwam De Korte als stagiaire naar de Petruskerk in Leiden. In 1991 werd hij tot priester gewijd en toen de vaste pastoor van de Petrus-parochie wegging, volgde de Passionist hem op. „Onbewust knaagde die roe ping aan me. Ik ben bijvoor beeld nooit een relatie met een vrouw aangegaan, dat zou de mogelijkheid om priester te worden immers afsluiten. Het ambt van pastoraal werker was mij te onvolledig, ik wilde ook de sacramenten bedienen. Ik heb nooit moeite gehad met het celibaat want hoewel het een plicht is, is het duidelijk ook een keuze. Iemand die ervoor kiest priester te worden, kiest er ook voor om alleen te blijven. Net zoals een burgemeester min of meer gedwongen is juist wel te trouwen. Hij heeft immers een voorbeeldfunctie. Toch vind ik dat het celibaat keuzevrij moet worden. Ik ken namelijk een aantal zeer goede priesters die, toen ze gingen trouwen, hun werk niet meer konden doen. Dat is zonde. Bo vendien waren de discipelen, ondanks dat wat de kerk zegt, ook getrouwd. In de Bijbel staat bijvoorbeeld dat Jezus Petrus' schoonmoeder genas. Passionisten verkondigen het lijden van Jezus Christus in woord en daad, met andere woorden: we proberen zoveel mogelijk op te komen voor de genen die aan de rand van de maatschappij leven. Zo wijs ik erop dat vrouwen veel belang rijker zijn dan veel mensen den ken. De verrijzenis van Jezus werd het eerst aan vrouwen bekend ge maakt. Vrouwen moeten ook gewoon pries ter kunnen worden. Het gaat toch om-ie mands kwaliteiten? Maar dit moet niet toe gestaan worden uit armoede, uit het feit dat er een priestertekort is. Er komen namelijk niet meer priesters als vrouwen het ook kunnen worden. Ook zou je je kunnen af vragen of alle pastoraal werkers priester wil len worden. Ik denk het niet. Ze hebben niet voor niets voor de status van pastor ge kozen. Ik vind trouwens dat zij ook sacra- Pastoor M. de Korte: „Het is goed om eerst in de maatschappij te heb ben gestaan." foto loek zuyderduin menten moeten kunnen bedienen. Bij de eerste christenen werd de ziekenzalving nooit door een priester gedaan, maar altijd door de familie. Wat het priesteraantal wel zal doen toe nemen is het doorvoeren van de nodige veranderingen. Zolang er te veel wetten en régels in de kerk zijn, zal deze weinig aan trekkelijk zijn voor de mensen. Hoe meer de kerk verandert, hoe actiever parochianen kunnen worden en hoe meer mensen pries ter willen zijn. En dan maakt het niet meer uit of het celibaat er is. Trou wens, het celibaat verhindert niet dat je heel goede vriend schappen met mensen kunt on derhouden. De Orde der Passionisten is erg klein; in Nederland zijn er nog ongeveer vijfenzestig. De pas toor in mijn geboortestad Gouda was een Passionist. Toen ik me eens liet ontvallen dat ik een religieuze gemeenschap zocht, stelde hij voor naar een Passionistenklooster in Duits land te gaan. Ik voelde me er thuis en vanaf januari 1986 ben ik elke avond voor mijn toetre ding in het klooster in Haastrecht gaan studeren. Ze hadden daar al twintig jaar nie mand aangenomen en daarom moest ik eerst een proefperiode doorlopen. Na mij zijn er nog twee jongens aangenomen. Nog steeds ga ik elke vrijdag naar Haastrecht, dat sla ik haast nooit over. Ik heb een hechte band met de andere monniken, ik zie ze als familie. Alles kan ik met ze bepraten, we delen erva ringen, fungeren als klankbord voor elkaar, worden soms boos op elkaar. Het leuke is dat de groep heel gemengd is. Alle ge neraties zijn er in vertegen woordigd en iedereen heeft weer andere meningen en erva ringen. Als ik eens een vrijdag niet ben geweest voel ik dat ik iets mis. Ik ben blij dat ik pas op latere leeftijd pas toor ben geworden. Het is goed om eerst in de maatschappij te hebben gestaan. Dan weet je ook wat je opgeeft voor het klooster leven. Bovendien komt het van pas in het pastoraat. Als een parochiaan bij mij komt met het verhaal dat hij ontslagen is en het daar moeilijk mee heeft, dan begrijp ik pre cies hoe hij zich voelt." carine damen Met de manifestatie 'Kerk te kijk' opent het Bisdom Rotter dam het activiteitenprogramma waarmee het op 2 februari 1996 zijn veertigjarig bestaan viert. De manifestatie - die als thema 'Geloven in de Randstad' heeft - wordt op zaterdag 30 septem ber gehouden in de Grote of St. Laurenskerk in Rotterdam en is bedoeld voor 'alle kerkelijk ge- interesseerden in Zuid-Hol land'. Op 'Kerk te kijk' zal in enkele tientallen kramen te zien zijn hoe mensen tegenwoordig 'in de meest veelkleurige en gevari eerde provincie' geloven. De in- fo-markt wordt opgeluisterd door muziek- en zanguitvoerin gen en openbare debatten on der leiding van Radio Rijn- mond-directeur Nico Haas broek over 'Jongeren en gelo ven' en 'Geloven in de Rand stad'. In het laatste debat zit bisschop Van Luyn tegenover Trouw-redacteur Jan Greven. De manifestatie wordt om 10.00 uur door mgr. Van Luyn geopend en om 15.30 uur beslo ten met een oecumenische ves perdienst. De toegang is gratis. Bij 'Kerk te kijk' hoort ook de grote expositie 'Kunst te kijk', een tentoonstelling over reli gieuze kunst die van 30 septem ber tot 26 oktober wordt gehou den in de Grote of St. Laurens kerk. De expositie is geopend van dinsdag t/m zaterdag van 10.00 tot 16.00 uur. Op 3, 13, 14 en 24 oktober is de kerk geslo ten. Het Bisdom Rotterdam houdt 2 februari aan als jubileumda tum omdat paus Pius XII op 2 februari 1956 de apostolische brief 'Diocesium immutationis' ondertekende, waarin het aan tal Nederlandse bisdommen met twee werd uitgebreid: het bisdom Groningen voor de noordelijke provincies Gronin gen, Friesland en Drente (die al tijd tot het aartsbisdom Utrecht hadden behoord) en het bis dom Rotterdam voor de provin cie Zuid-Holland, die tot dan toe deel uitmaakte van het bis dom Haarlem. LEIDSCH DAGBLAD (Opgericht 1 maart 1860) Rooseveltstraat 82 071 -356 356 Postadres: Postbus 54, 2300 AB Leiden ABONNEESERVICE Abonnementen 071-128030 Geen krant ontvangen? Bel voor nabezorging: Ma. t/m/vr. 18.00-19 30 uur en Zaterdag 10.00-12.00uur 071-128030 DIRECTIE B. M. Essenberg, G. P. Arnold (adjunct), J. Kiel (adjunct) HOOFDREDACTIE J.G. Majoor, F Nypels, H. G. van der Post (adjunct) PUBLIC RELATIONS W.H. C. M. Steverink 071-356356 OMBUDSMAN R.D.Paauw 071-356215 Tel. dag. 9.30- 11.30 uur of per post. REDACTIE G.J. Visser, chef redactie nieuwsdienst/kunst H.W. van Egmond, chef red. Groot Leiden A.J.B.M. Brandenburg, chef eindredactie regio' F. Blok, chef eindredactie algemeen W.F. Wegman, chef red. Duin- en Bollenstreek W Spierdijk, chef sportredactie j. Preenen. chef bmnen-, buitenland, eco Redactie. Hoofdredactie: ADVERTENTIES Maandag t/m vrijdag van 8.30 tot (IS ABONNEMENTEN bijvooruitbetaling: per maand (acceptgiro) per maand (autom. betaling) per kwartaal (acceptgiro) per kwartaal (autom. betaling) per jaar (acceptgiro) per jaar (autom. betaling) VERZENDING PER POST per kwartaal (NL) LEIDSCH DAGBLAD OP CASSEflV Voor mensen die moeilijk lezen, sk k hebben of blind zijn (of een ande^ dicap hebben), is een same- regionale nieuws uit het Le geluidscassette beschikbaar. Voor d 08860-82345 (Centrum voor Gesrfn tuur. Grave) |t N H U I Z ONGEVALLENDIENST BEZOEKUREN 1 D1ACONESSENHUIS I' (tel. 071-178178): dagelijks 14.30-15.15 uur en 19.00-19.45 uur. i Kraam- en zwangerenafdeling: buiten de gewone bezoektijden, vfc ners bovendien van 10.30- 11.15uurenvan 19.45-21.00 uur Special Care Unit: 10.30-11.00 uur, 15.00- 15.30 uur en 19.00-19.3 na overleg met de dienstdoende verpleegkundige. Kinderafdeling: 10.30-19.00 uur, na overleg met de dienstdoe pleegkundige. Jongerenafdeling: 14.30-15.15 uur en 19.00-19.45 uur. RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging St. Elisabeth (tel. 071-454545): dagelijks 14.00-15.00 uur en 18.30-19.30 uur, kj II daarnaast ook 11.15—12.00 uur. Kraamafdeling: 14.30-15.30 uur en 18.30-19.30 uur (voor vaders uur). Kinderafdeling: 14.30-19.00 uur (voor ouders de gehele dag). Afdeling hartbewaking (CCU)en intensive care (IC): 14.00-14.31 18.30-19.OOuur. Spoedeisende hulp: dag en nacht geopend RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging Rijnoord (tel. 01720-63131). dagelijks 14.00-15.00 uur en 18.30-19.30 l en II daarnaast ook 11.15-12.00 uur. Geen spoedeisende hulp meer mogelijk ACADEMISCH ZIEKENHUIS (tel. 071-269111): alle patiënten (behalve kinderen) 14.15-15.0lf' 18.30-19.30 uur. Avondbezoekuur afdeling Verloskunde 18.15-19.00 uur, 19.00-20. leen Partners/echtgenoten met kinderen. Voor zwangeren: zaterdag en zondag van 10.00 tot 11.00 uur, i voor partners/echtgenoten en eigen kinderen. Kinderafdelingen: voor ouders van opgenomen kinderen is er een zoek mogelijkheid in overleg met de hoofdverpleegkundige. Voor anaere bezoekers gelden de volgende tijden: keel-, neus- en kunde en neurologie: 14.15-15.00 uur en 18.30-19.30 uur: oogheel heelkunde 14.15-15.00 uur en 18.30-19.00 uur. Kinderkliniek: zalen voor peuters, kleuters en grote kinderen: 15 uur: babvzaal en boxenafdeling: volgens afspraak.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 18