'Ik kan genieten van uitdagende dames'
'Kloosterlingen zijn als familie'
Leiden
Kerk Samenleving
Manifestatie
startsein
jubileumjaar
bisdom
DONDERDAG 28 SEPTEMBER 1995
CHEF HENNY VAN EGMOND. 071 -356414, PLV -CHEF HANS KOENEKOOP. Ol
Prof. clr. Piet van Sterkenburg aan vooravond 3 oktober
riet van Sterkenburg heeft een
vriendelijke maar alerte oogop
slag. Een baardje geeft zijn gezicht
iets Faustiaans. Collega's noemen hem een
workaholic, een kamergeleerde die binnen
het Leids Instituut voor Lexicologie altijd
bezig is met het woord. Hij is geboren in
Brabant en is er trots op dat hij zijn zachte g
niet hard heeft laten worden.
Van Sterkenburg houdt het bij een lichte
lunch. Maar een glas droge, witte wijn wil er
wel in. Terwijl er wordt geproost, houdt het
buiten op met zachtjes regenen. ,,Ik hoop
echt dat het op 3 oktober beter weer is",
zegt hij. „Vorig jaar was ik werkelijk nat tot
op het bot. Toen moest ik met een zware
broek van de regen naar al die festiviteiten
toe. Verschrikkelijk. Maar voor de mensen
in de optocht nog meer natuurlijk. Ik geloof
dat er ondanks de regen geen mens minder
naar de optocht heeft gekeken. Daar neem
ik mijn hoed voor af. Ik vind het ook dit jaar
weer een uitdaging om de dingen goed te
regelen. Ik hou van feestgedruis, van orga
niseren en representeren. Maar ik ben geen
prins carnaval. Ik kan me voorstellen dat je
er als buitenstaander zo tegenaan kijkt.
Maar voor zoiets ben ik totaal ongeschikt.
Nee, de twee zaken waar het bij drie okto
ber om gaat zijn: herdenken en vieren. Die
combinatie is volstrekt uniek."
Das eigenlijk één grote treurmars met wat
hoempapamuziek er doorheen
„O, nee, daar ben ik het niet mee eens.
Op 3 oktober wordt aan mensen de gele
genheid geboden uit zichzelf te treden van
blijdschap. En om te herdenken dat het ooit
anders is geweest. Dat vind ik niet gevaar
lijk. Dat is een gezonde situatie. Als je een
heel jaar binnen een bepaald keurslijf hebt
gewerkt, is dat heel goed. Natuurlijk vinden
er wel eens uitspattingen plaats. En ik geef
ook toe dat er in het voortschoppen van le
ge bierblikken over de Breestraat niets fees
telijks zit. Maar dat doet niets af aan het
feest zelf."
,,Ik ben gefascineerd door de overweldi
gende aanwezigheid van de duurste vis
soorten op 3 oktober. Door het verschijnsel
dat er in de stad nooit zoveel druiven op
een dag te zien zijn. Door al die vreugde die
zo plotseling opbruist, zoals een frisdrank
plotseling uit een fles kan spuiten. Op zo'n
dag zie je allerlei markante types die je voor
de rest van het jaar nooit ziet."
Vrouwen
Vorig jaar koos de 3 Octobervereniging voor
de optocht het motto: 'Vrouwelijk schoon'.
Dat schoot een aantal vrouwelijke gemeen
teraadsleden in het verkeerde keelgat. We
derom de vrouw als lustobject en dat dan
ook nog eens geëntameerd door de eer
Prof. dr. Piet van Sterkenburg wil niet het etiket 'prins carnaval' opgeplakt krijgen, ook al is hij dan voorzitter van de 3
Octobervereniging. Maar als er ergens dansmuziek klinkt, is hij de eerste die met de glimmend gepoetste molières van de
vloer gaat. Als hoogleraar in de Nederlandse lexicologie weegt hij zijn woorden zoals een apotheker hoofdpijnpoeders. Hij
pakte in zijn jeugd nog net een staartje mee van het Rijke Roomsche Leven, hetgeen zijn blik voor de goede dingen des
levens heeft gescherpt. „Ik kan van majorettes en uitdagende dames genieten. En ik vind niet dat ik dan een verderfelijke
geest heb."
■«3w/jjin»gEia
biedwaardige 3 Octobervereni
ging. Dat kon niet, vonden zij.
Piet van Sterkenburg haalt in
de Feestwijzer naar die raadsle
den uit. Hij verwijt hen 'geniale
onhandigheid' en beschouwt
hun gepraat als een 'choque
rende vertekening'.
Van Sterkenburg kijkt
enigszins gramstorig. „Ach, we
hadden vorig jaar alleen nog
maar een werktitel en daar zijn
ze meteen op in gesprongen.
Nog voordat de optocht er was,
werd er al tamelijk emotioneel
gereageerd. Daar hebben we
onze verbazing over uitgespro
ken. Er was deining over iets
dat nog geen vorm had gekre
gen. Ze hebben gereageerd
vanuit een soort elementair
vooroordeel. Toen hebben we
tegen elkaar gezegd: als er ook
maar enigszins kans is dat over
dat motto irritatie bestaat, dan
moeten we dat veranderen.
Toen hebben we er uiteindelijk
van gemaakt: 'Vrouw in het vi-
„Over die kwalificaties in de
Feestwijzer heb ik zorgvuldig
nagedacht. Ik heb die omschrij
ving heel bewust gekozen. En
daar neem ik werkelijk geen
woord van terug. En nu zeggen
ze: de 3 Octobervereniging kan
niet incasseren, de 3 October
vereniging is een olifant die
nooit iets vergeet. Het zij zo."
„Kijk, als iemand een fervent aanhanger
is van het feminisme, dan moet-ie dat voor
al blijven. Je kunt het nooit iedereen naar
de zin maken. Maar ik kan er ook niks aan
doen dat er binnen onze samenleving nog
grote groepen zijn die kunnen genieten van
vrouwelijk schoon. Je zoekt naar de grootste
gemene deler."
Watersnood
Van Sterkenburg is geboren in Breda. Zijn
vader was technisch ambtenaar bij de Ne
derlandse Heidemij. Omdat hij na het reali
seren van projecten vaak werd overge
plaatst, is het gezin meermalen verhuisd.
„Ik ben opgegroeid in een kerkdorp tussen
Bergen op Zoom en Roosendaal. In de uit
lopers van het Rijke Roomsche Leven. In
een kerkdorp dat werd beheerst door de
pastoor, de nonnen, de notabelen, de poli-
tie-agent en de dokter. Ik had een zeer be
schermde jeugd. Je ouders vrijwaarden je
voor allerlei dingen die je kinderziel konden
aantasten."
„Ik heb de watersnood van 1953 meege
maakt. We woonden toen in Oostburg in
Zeeuws-Vlaanderen. Mijn moeder was in
het weekeinde van 2 februari bij haar ou
ders op bezoek. Die woonden in het West
brabantse plaatsje Halsteren, dat dicht bij
Tholen ligt. Mijn zus en ik waren samen
met mijn vader thuis. Toen we 's zondags
ochtends wakker werden, was mijn vader er
niet meer. Hij was 's nachts opgeroepen om
naar een dijk te gaan die op doorbreken
stond. We werden behoorlijk paniekerig
wakker. Mijn zus was zeven of
acht en ik was nauwelijks tien en
we waren alleen. We kwamen er
die dag achter dat het ouderlijke
huis van mijn moeder was weg
gespoeld. We dachten dat ze daar
logeerde, maar ze was naar haar
broer gegaan die op het dorp
woonde en niet in de polder. Wij
hebben een moment gedacht dat
ze was verdronken. Eén van de
gelukzaligste momenten van
mijn leven was het moment
waarop ik hoorde dat ze nog leef
de en dat ook haar ouders waren
gered."
„Mijn vader is volgend jaar al
dertig jaar dood. Hij is op 63-jari-
ge leeftijd overleden. Hij was een
avonturier, een natuurman. Ie
mand die genoot van alles wat te
maken had met het ontginnen
van grote, dorre vlakten. Hij was
altijd buiten. Reed ook motor.
Spraakzaam was hij niet. Hij kon
vreselijk stug zijn. Maar op zater
dag, als de kinderen thuis waren,
praatte hij honderduit, 's Zon
dags was hij weer een soort Wil
lem de Zwijger. Dan was hij al
weer aan het organiseren wat hij
op maandag ging doen. Samen
met mijn moeder heb ik mijn va
der drie maanden verzorgd. Een
slopend ziekbed was het. Daar
hou je diepe littekens aan over. Je
wordt ontworteld en dat is bijna
onaanvaardbaar, vind ik. Ik was
net vierentwintig. Ik heb nooit
eens kunnen zeggen: vader, kijk eens wat ik
nu doe. Vooral toen mijn kinderen begon
nen te praten, heb ik hem erg gemist. Ik
denk dat mijn vader het type zou zijn ge
weest dat hen binnen de kortst mogelijke
tijd allerlei blasfemieën zou hebben ge
leerd. Daar zou hij een satanisch genoegen
in gehad hebben. Hij was een zeer ondeu
gende man."
Liefde
Piet van Sterkenburg is geen man van con
fidenties. Als de liefde ter sprakd
plooit zijn mond zich in een wath
trek. Net alsof de wijn ineens een wf
ge afdronk heeft gekregen. Maar «r
Van Sterkenburg moed. „Liefde vincfï
geladen woord. Het heeft snel de nejc
ontsporen. Waar het om gaat, is daftd
het leven ergens druk voor kunt maje
datgene waar je je druk voor maakj
van denk ik dat het belangrijk is dat
ontwikkelt en groeit door een andel
men met een ander. Ik heb zelf als ijl
kom ontzettend veel behoefte al
klankbord. Aan iemand die naar jer
wat voor onzin je ook uitkraamt. E
die tegen je zegt: het is allemaal fla
waar je je mee bezighoudt. Iemand"
gen je zegt: ja, dat is toch wel heel
Dus in feite behoefte aan een maj
een heel klein beetje aanvoelt wal
weegt. Je moet een bepaalde intimijj
iemand kunnen delen. Je pantser
laten vallen. Je moet iemand hebbeijR
je geen rol hoeft te spelen." h
„Een gepassioneerd man ten cpi
van vrouwen zou ik mijzelf niet willfl
men, nee. Misschien ben ik wel et'
berekenend man. Iemand die geenlt
neemt in dat opzicht en daarmee ft
lukkig is. Maar ik toets dat natuuijr
wat ik denk dat een gepassioneerdejt
Rubens is dat bijvoorbeeld voor rnijh
niet zoveel prijs op barokke overdai
in de beeldende kunst en ook niet in
wone leven." I
„Maar ik ben niet een man die aaF
kant zal blijven toekijken hoe ander,
vermaken. Als er ergens wordt gedar
ik de eerste die de dansvloer op gaala
van dit jaar was het André Rieu-coL
de Groenoordhallen. Dat vind ik nc
daar kan ik van genieten. Dan jeukeig
nen en blijf ik niet zitten." Ie
Geloof
Van Sterkenburg noemt zichzelf ka-
Maar dat betekent niet dat hij elkep-
vooraan in de kerk zit. „De wetensL
zoals u weet, het kerkhof van het |4
zegt hij. „De evolutieleer zet hetfi
pingsverhaal onder enige druk, J
maar eens eufemistisch te forrjl
Maar van de andere kant zijn er rrr
die niemand kan beredeneren. VoG
migen is het onaanvaardbaar dat In
gelopen na dit leven. Ik ben genoeg
schapper om te weten dat een levend
moment begint en op een zeker i|e
voldragen is. Ik geloof niet in een^.
maals. Dat is niet leuk. Maar als het L
cisme mij in staat stelt over die u
heen te komen en een soort moreel L
kan zijn, dan vind ik dat voldoende.'jg
n
BEROEPINGSWERK
NEDERLANDSE HERVORMDE
KERK
Bedankt: voor Arnemuiden: J.
van Dijk te Tholen.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen: te Meeden (part-ti
me): mevr. drs. J. van Veen,
kandidaat te Oude Pekela, die
dit beroep heeft aangenomen.
Beroepbaarstelling: mevr. drs.
J. van Veen, kandidaat te Oude
Pekela.
GEREF. KERKEN VRIJGE
MAAKT
Beroepen: te Rotterdam-Zuid:
J.H. Smit, kandidaat te Kam
pen
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepen: te Doesburg, te
Doetinchem en te Nijmegen:
D. Dunsbergen te Biezelinge.
GEREFORMEERDE GEMEEN
TEN
Beroepen: te Genemuiden:
G.M. de Leeuw te Barneveld;
te Sprang Capelle: A.F. Hon-
koop te Wageningen; te Ter-
wolde-De Vecht: A. Bac te Bo
degraven.
Oud-bisschop
Van Kleef (73)
overleden
haarlem/zaandam
kees van der linden
In zijn woonplaats Zaandam is
vannacht op 73-jarige leeftijd
GA van Kleef overleden, van
1967 tot 1987 oud-katholiek bis
schop van Haarlem. Eerder was
hij pastoor in Leiden, Gouda en
Rotterdam.
Toen Van Kleef in 1967 in het
Haarlemse diocees tot bisschop
werd benoemd, koos hij als wa
penspreuk 'Quaecumque scrip-
ta' ('Alles wat er staat geschre-
ven'), waarmee hij de bijbel
centraal stelde.
Van Kleef stond bekend als
een begaafd prediker met een
groot gevoel voor humor. Hij
dichtte zijn eigen kerk, die het
gezag van de paus niet erkent,
een belangrijke rol toe in de oe
cumene. „We vormen een brug-
kerk tussen Rome en de refor
matie", zei hij ooit.
Van 1968 tot 1987 vertegen
woordigde Van Kleef de Oud-
Katholieke Kerk in de Raad van
kerken in Nederland. Ook
maakte hij jarenlang deel uit
van het algemeen bestuur van
de interkerkelijk omroep IKON.
Monseigneur Van Kleef wordt
zaterdag begraven op het kerk
hof bij de oud-katholieke kerk
aan de Voorstraat in Egmond
aan Zee.
DE ROEPING
Zoals Samuel die in de tempel sliep, gehoorzaamde ook
pastoor MA. de Korte pas de derde keer dat hij geroe
pen werd. Hij werd geboren in 1955 in Gouda en gaf op
zijn twaalfde jaar voor het eerst te kennen priester te
willen worden. Aangezien dit ambt in die tijd geen toe
komst meer leek te hebben, stuurden zijn ouders hem
naar de MAVO. Na voltooiing van deze school in 1971
twijfelde De Korte weer, maar koos toch de profane
weg. Na een MTS-opleiding werd hij commercieel-tech-
nisch medewerker op een staalfabriek in Waddinxveen.
Intussen was De Korte een actief vrijwilliger in de kerk.
In 1985 begon hij uiteindelijk in de avonduren de
priesteropleiding Bovendonk in het Brabantse Hoeven.
Omdat hij niet het risico wilde lopen zijn leven een
zaam in een pastorie te moeten slijten, trad hij in juni
1987 toe tot de Orde der Passionisten. Zo'n twee jaar
later kwam De Korte als stagiaire naar de Petruskerk in
Leiden. In 1991 werd hij tot priester gewijd en toen de
vaste pastoor van de Petrus-parochie wegging, volgde
de Passionist hem op.
„Onbewust knaagde die roe
ping aan me. Ik ben bijvoor
beeld nooit een relatie met een
vrouw aangegaan, dat zou de
mogelijkheid om priester te
worden immers afsluiten. Het
ambt van pastoraal werker was
mij te onvolledig, ik wilde ook
de sacramenten bedienen. Ik
heb nooit moeite gehad met het
celibaat want hoewel het een
plicht is, is het duidelijk ook een
keuze. Iemand die ervoor kiest
priester te worden, kiest er ook
voor om alleen te blijven. Net
zoals een burgemeester min of
meer gedwongen is juist wel te
trouwen. Hij heeft immers een
voorbeeldfunctie.
Toch vind ik dat het celibaat
keuzevrij moet worden. Ik ken
namelijk een aantal zeer goede
priesters die, toen ze gingen
trouwen, hun werk niet meer
konden doen. Dat is zonde. Bo
vendien waren de discipelen,
ondanks dat wat de kerk zegt,
ook getrouwd. In de Bijbel staat
bijvoorbeeld dat Jezus Petrus'
schoonmoeder genas.
Passionisten verkondigen het
lijden van Jezus Christus in
woord en daad, met andere
woorden: we proberen zoveel
mogelijk op te komen voor de
genen die aan de rand van de
maatschappij leven. Zo wijs ik
erop dat vrouwen veel belang
rijker zijn dan veel mensen den
ken. De verrijzenis van Jezus
werd het eerst aan vrouwen bekend ge
maakt. Vrouwen moeten ook gewoon pries
ter kunnen worden. Het gaat toch om-ie
mands kwaliteiten? Maar dit moet niet toe
gestaan worden uit armoede, uit het feit dat
er een priestertekort is. Er komen namelijk
niet meer priesters als vrouwen het ook
kunnen worden. Ook zou je je kunnen af
vragen of alle pastoraal werkers priester wil
len worden. Ik denk het niet. Ze hebben
niet voor niets voor de status van pastor ge
kozen. Ik vind trouwens dat zij ook sacra-
Pastoor M. de Korte: „Het is goed om eerst in de maatschappij te heb
ben gestaan." foto loek zuyderduin
menten moeten kunnen bedienen. Bij de
eerste christenen werd de ziekenzalving
nooit door een priester gedaan, maar altijd
door de familie.
Wat het priesteraantal wel zal doen toe
nemen is het doorvoeren van de nodige
veranderingen. Zolang er te veel wetten en
régels in de kerk zijn, zal deze weinig aan
trekkelijk zijn voor de mensen. Hoe meer de
kerk verandert, hoe actiever parochianen
kunnen worden en hoe meer mensen pries
ter willen zijn. En dan maakt het niet meer
uit of het celibaat er is. Trou
wens, het celibaat verhindert
niet dat je heel goede vriend
schappen met mensen kunt on
derhouden.
De Orde der Passionisten is erg
klein; in Nederland zijn er nog
ongeveer vijfenzestig. De pas
toor in mijn geboortestad
Gouda was een Passionist. Toen
ik me eens liet ontvallen dat ik
een religieuze gemeenschap
zocht, stelde hij voor naar een
Passionistenklooster in Duits
land te gaan. Ik voelde me er
thuis en vanaf januari 1986 ben
ik elke avond voor mijn toetre
ding in het klooster in
Haastrecht gaan studeren. Ze
hadden daar al twintig jaar nie
mand aangenomen en daarom
moest ik eerst een proefperiode
doorlopen. Na mij zijn er nog
twee jongens aangenomen. Nog
steeds ga ik elke vrijdag naar
Haastrecht, dat sla ik haast
nooit over. Ik heb een hechte
band met de andere monniken,
ik zie ze als familie. Alles kan ik
met ze bepraten, we delen erva
ringen, fungeren als klankbord
voor elkaar, worden soms boos
op elkaar. Het leuke is dat de
groep heel gemengd is. Alle ge
neraties zijn er in vertegen
woordigd en iedereen heeft
weer andere meningen en erva
ringen. Als ik eens een vrijdag
niet ben geweest voel ik dat ik
iets mis.
Ik ben blij dat ik pas op latere leeftijd pas
toor ben geworden. Het is goed om eerst in
de maatschappij te hebben gestaan. Dan
weet je ook wat je opgeeft voor het klooster
leven. Bovendien komt het van pas in het
pastoraat. Als een parochiaan bij mij komt
met het verhaal dat hij ontslagen is en het
daar moeilijk mee heeft, dan begrijp ik pre
cies hoe hij zich voelt."
carine damen
Met de manifestatie 'Kerk te
kijk' opent het Bisdom Rotter
dam het activiteitenprogramma
waarmee het op 2 februari 1996
zijn veertigjarig bestaan viert.
De manifestatie - die als thema
'Geloven in de Randstad' heeft -
wordt op zaterdag 30 septem
ber gehouden in de Grote of St.
Laurenskerk in Rotterdam en is
bedoeld voor 'alle kerkelijk ge-
interesseerden in Zuid-Hol
land'.
Op 'Kerk te kijk' zal in enkele
tientallen kramen te zien zijn
hoe mensen tegenwoordig 'in
de meest veelkleurige en gevari
eerde provincie' geloven. De in-
fo-markt wordt opgeluisterd
door muziek- en zanguitvoerin
gen en openbare debatten on
der leiding van Radio Rijn-
mond-directeur Nico Haas
broek over 'Jongeren en gelo
ven' en 'Geloven in de Rand
stad'. In het laatste debat zit
bisschop Van Luyn tegenover
Trouw-redacteur Jan Greven.
De manifestatie wordt om
10.00 uur door mgr. Van Luyn
geopend en om 15.30 uur beslo
ten met een oecumenische ves
perdienst. De toegang is gratis.
Bij 'Kerk te kijk' hoort ook de
grote expositie 'Kunst te kijk',
een tentoonstelling over reli
gieuze kunst die van 30 septem
ber tot 26 oktober wordt gehou
den in de Grote of St. Laurens
kerk. De expositie is geopend
van dinsdag t/m zaterdag van
10.00 tot 16.00 uur. Op 3, 13, 14
en 24 oktober is de kerk geslo
ten.
Het Bisdom Rotterdam houdt
2 februari aan als jubileumda
tum omdat paus Pius XII op 2
februari 1956 de apostolische
brief 'Diocesium immutationis'
ondertekende, waarin het aan
tal Nederlandse bisdommen
met twee werd uitgebreid: het
bisdom Groningen voor de
noordelijke provincies Gronin
gen, Friesland en Drente (die al
tijd tot het aartsbisdom Utrecht
hadden behoord) en het bis
dom Rotterdam voor de provin
cie Zuid-Holland, die tot dan
toe deel uitmaakte van het bis
dom Haarlem.
LEIDSCH DAGBLAD
(Opgericht 1 maart 1860)
Rooseveltstraat 82 071 -356 356
Postadres: Postbus 54,
2300 AB Leiden
ABONNEESERVICE
Abonnementen 071-128030
Geen krant ontvangen?
Bel voor nabezorging:
Ma. t/m/vr. 18.00-19 30 uur en
Zaterdag 10.00-12.00uur 071-128030
DIRECTIE
B. M. Essenberg,
G. P. Arnold (adjunct), J. Kiel (adjunct)
HOOFDREDACTIE
J.G. Majoor, F Nypels,
H. G. van der Post (adjunct)
PUBLIC RELATIONS
W.H. C. M. Steverink 071-356356
OMBUDSMAN
R.D.Paauw 071-356215
Tel. dag. 9.30- 11.30 uur of per post.
REDACTIE
G.J. Visser, chef redactie nieuwsdienst/kunst
H.W. van Egmond, chef red. Groot Leiden
A.J.B.M. Brandenburg, chef eindredactie regio'
F. Blok, chef eindredactie algemeen
W.F. Wegman, chef red. Duin- en Bollenstreek
W Spierdijk, chef sportredactie
j. Preenen. chef bmnen-, buitenland, eco
Redactie.
Hoofdredactie:
ADVERTENTIES
Maandag t/m vrijdag van 8.30 tot (IS
ABONNEMENTEN
bijvooruitbetaling:
per maand (acceptgiro)
per maand (autom. betaling)
per kwartaal (acceptgiro)
per kwartaal (autom. betaling)
per jaar (acceptgiro)
per jaar (autom. betaling)
VERZENDING PER POST
per kwartaal (NL)
LEIDSCH DAGBLAD OP CASSEflV
Voor mensen die moeilijk lezen, sk k
hebben of blind zijn (of een ande^
dicap hebben), is een same-
regionale nieuws uit het Le
geluidscassette beschikbaar. Voor d
08860-82345 (Centrum voor Gesrfn
tuur. Grave) |t
N H U I Z
ONGEVALLENDIENST
BEZOEKUREN 1
D1ACONESSENHUIS I'
(tel. 071-178178): dagelijks 14.30-15.15 uur en 19.00-19.45 uur. i
Kraam- en zwangerenafdeling: buiten de gewone bezoektijden, vfc
ners bovendien van 10.30- 11.15uurenvan 19.45-21.00 uur
Special Care Unit: 10.30-11.00 uur, 15.00- 15.30 uur en 19.00-19.3
na overleg met de dienstdoende verpleegkundige.
Kinderafdeling: 10.30-19.00 uur, na overleg met de dienstdoe
pleegkundige.
Jongerenafdeling: 14.30-15.15 uur en 19.00-19.45 uur.
RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging St. Elisabeth
(tel. 071-454545): dagelijks 14.00-15.00 uur en 18.30-19.30 uur, kj
II daarnaast ook 11.15—12.00 uur.
Kraamafdeling: 14.30-15.30 uur en 18.30-19.30 uur (voor vaders
uur).
Kinderafdeling: 14.30-19.00 uur (voor ouders de gehele dag).
Afdeling hartbewaking (CCU)en intensive care (IC): 14.00-14.31
18.30-19.OOuur.
Spoedeisende hulp: dag en nacht geopend
RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging Rijnoord
(tel. 01720-63131). dagelijks 14.00-15.00 uur en 18.30-19.30 l
en II daarnaast ook 11.15-12.00 uur.
Geen spoedeisende hulp meer mogelijk
ACADEMISCH ZIEKENHUIS
(tel. 071-269111): alle patiënten (behalve kinderen) 14.15-15.0lf'
18.30-19.30 uur.
Avondbezoekuur afdeling Verloskunde 18.15-19.00 uur, 19.00-20.
leen Partners/echtgenoten met kinderen.
Voor zwangeren: zaterdag en zondag van 10.00 tot 11.00 uur, i
voor partners/echtgenoten en eigen kinderen.
Kinderafdelingen: voor ouders van opgenomen kinderen is er een
zoek mogelijkheid in overleg met de hoofdverpleegkundige.
Voor anaere bezoekers gelden de volgende tijden: keel-, neus- en
kunde en neurologie: 14.15-15.00 uur en 18.30-19.30 uur: oogheel
heelkunde 14.15-15.00 uur en 18.30-19.00 uur.
Kinderkliniek: zalen voor peuters, kleuters en grote kinderen: 15
uur: babvzaal en boxenafdeling: volgens afspraak.