'Als je een zee schildert, dan moet je een zee zijn' Kijk op Katwijk op honderd moderne schilderijen toïcijnse Rico: op leftijd, maar og lang niet versleten Vie heeft werk van Zhris van der Windt? Cultuur Kunst Europese tekenfllniprijs voor Nederlander Concert Vox Humar geslaagd ondanks afwezigheid dirigent Sting krijgt 11,5 miljoen gulden terug A^i DAG 25 SEPTEMBER 1995 rgentijnse dansmuziek in de X ;n» Het Argentijnse muziekgezelschap Los Hermanos Flores •dt morgen op in Cultureel Centrum de X aan de Haarlem- irstraat 52 in Leiden. Dit vijftal, met de broers Nini en Rudy ires als kern, brengt op virtuoze wijze de traditionele chama- ten gehore. De chamamé is een soort melancholische dans- uziek uit Argentinië. Deze traditionele muziekvorm wordt oral op het platteland gespeeld en wordt als tegenhanger ge- >n van de stedelijke tango. Het optreden, dat plaatsvindt in het Ier van de serie X-Wereldwijd, begint om 21.00 uur. ■meente Lisse zoekt kunstenaars Het gemeentebestuur van Lisse is op zoek naar kunste- irs die willen meedingen naar de opdracht om een kunstwerk laken dat bij de nieuw te bouwen sociaal culturele accom- latie zal verrijzen. Het moet gaan om een in Lisse woonach- en beroepsmatig werkzame kunstenaar. Voor het kunstwerk ;n budget beschikbaar van maximaal 23.500 gulden inclusief (on)kosten. Horia Estefan overleeft boot-ongeluk i ami beach De Amerikaanse popzangeres Gloria Estefan en r ar man Emilio zijn gisteren met hun motorboot voor de kust n Miami Beach in de staat Florida in botsing gekomen met n waterskiër. De Estefans kwamen er zonder kleerscheuren af, aar de waterskiër kwam om het leven. Zijn medepassagiere ikte gewond. De waterskiër raakte volgens de kustwacht de kerkant van de boot van de Estefans en kwam vervolgens in ■nraking met de propeller en buitenboordmotor. Volgens de Mstwacht zijn er geen aanwijzingen dat de Estefans strafbare ten hebben gepleegd of zich aan nalatig gedrag hebben schul- gemaakt. RECENSIE HANS KEUZERS ert. Rico hls band. Gezien: 24/9, LVC, Leiden. eter et pubi s, „al in •tuiisjr uurt, uwe i i valle voorliefde ging uit naar de ifoon, maar de nonnen van iatholic Alpha Boys School de hem over om trombone ren spelen. Samen met zijn itje Don Drummond intro eerde hij in een ver verleden rombone in de ska en reg- lello how are you doing?', openingszin van de Jamaï- is meteen zijn langste van ,fivond. Na de slottonen van nummer draait de stoïcijn- tico Rodriguez zich stan- :d om naar zijn band, over- even en spuit het volgende Jimer eruit. (t joral het eerste gedeelte van iptreden in het LVC ligt de ruk op de Ska. Rico grijpt aantal keren flink terug op Skatalites-periode. Vooral 'Rockfort Rock' met een y-touch van saxofonist 1 imie Rose is van ongekende 'se. zou verwachten dat een I ïdje instrumentale ska en ie snel gaat vervelen. Het ideel is waar. De meeste DEN» zocht of het mogelijk is een tentoonstelling van zijn werk de loop van volgend jaar in te richten, irdt op initiatief van de Bezitters van werk van Van stkring Groenoord een der Windt wordt gevraagd inografie uitgebracht over contact op te nemen met de Leidse schilder Chris van kunsthistorica Elsbeth Veldpa- Windt. Ook wordt onder- pe tel. 020 - 6271244. TURKKU ANP De Nederlander Michaël Dudok de Wit heeft op een bijeen komst van animatiefilmprodu centen in het Finse Turkku, de Cartoon d'Or '95 gewonnen. Hij kreeg de onderscheiding voor Le Moine et le Poisson (De Monnik en de Vis). Aan de door de Europese Unie ingestelde animatiefilmprijs is een geldbe drag van 35.000 écu (ruim 70.000 gulden) verbonden. Die som moet worden gebruikt voor een volgend project. Het sober en poëtisch gete kende verhaal gaat over een monnik die een vis poogt te vangen die hij in een waterre servoir bij het klooster heeft aangetroffen. Aanvankelijk slaat de pater wild om zich heen, maar aan het eind van de lange achtervolging leert hij te leven met de indringer. De 42-jarige Michaël Dudok de Wit zegt zijn film ook een onderliggende spi rituele betekenis te hebben meegegeven, waarin de vis reggaebands kleunen mis om dat hun basisbeat zo weinig af wisselend is. De bas en drums, de laatste strak en toch speels, zetten bij de band van Rico ie dere keer een perfecte groove neer. De band wisselt ska en reggae moeiteloos af, maar is daarnaast gevoelig voor zowel funky als jazzy-invloeden. De fluitsolo van Bammie Rose tij dens een van de nummers zou je zelfs licht psychedelisch kun nen noemen. Kortom er is vol doende afwisseling om flink een avondje te genieten en flink uit je bol te gaan. Een paar keerplaat Rico zich verleiden tot een vocale bijdra ge. Zijn grappige ode aan de Reggae-muziek 'What you tal king about' scoort, ondanks de magere inzetten, door de grap pige tekst en het hoge meezing- gehalte een ruime voldoende. Het in de toegift gespeelde 'Dance to the music' is een slap covertje, maar wordt meer dan goed gemaakt door de sterke ritmewisselingen en hét speelse samenspel tussen saxofoon en trombone. In de afkondiging kan er zelfs een bedankje af. Als je zestig-plus bent moet je ken nelijk gedoseerd met je krach ten omgaan. Kunstenaar Fred Hansen voor zijn 2000ste schilderij. Fred Hansen viert zilveren schildersjubileum Na jaren vreselijke verhalen over hem gehoord te heb ben, viel hij bij een nadere kennismaking eigenlijk reuze mee. Fred Hansen, bijgenaamd 'Le Marquis', is een be kende in Leiden. Vele jaren had hij in de Kloksteeg zijn 'kunstuitleen' en sinds twee jaar is hij vaste exposant in de nieuwe galerie 'De Gouden Eend' aan de Hooglandse- kerkgracht. Naar eigen zeggen is hij veranderd. ,,Ik heb zelf meegewerkt aan al die verhalen, hoor", zegt hij. ,,Maar ik heb nou genoeg van al dat geklets. Het komt de interactie met mijn omgeving ook niet ten goede, en dat moet nou maar eens veranderen. Daarbij komt dat je heel waarachtig bezig moet zijn om andere niveaus te kunnen bereiken." LEIDEN INGRID APPELS Gisteren was het volle bak in zijn galerie 'De Gouden Eend'. Hansen had drie wapenfeiten te vieren; hij is 25 jaar professio neel als schilder bezig, zit nu twee jaar in de galerie, en heeft zojuist zijn 2000ste werk ge maakt. Het schilderij zou deze middag worden afgemaakt, maar dit werd door Hansen als nog afgeblazen. „Ik heb het toch maar niet gedaan. Ik vond het zo'n kermisattractie wor den." Bij binnenkomst ontving de bezoeker een lot, met kans om dit '2000-ste werk' te winnen (De winnaar werd de bekende Leidse fotograaf en globetrotter Peter Horree). Niet iedereen was daar overigens blij mee, want de meningen over het werk van Hansen zijn aardig verdeeld. Sommigen vinden zijn schilderijen prachtig, ande ren vinden het vreselijk, pure kitsch. Enkele aanwezige kunste naars waardeerden werk en persoon positief. „Hij is een echte kunstenaar. Hij werkt kei hard, heeft een prima techniek, en daarbij is ie hardstikke aar- dig." De vele werken - die nu met fikse korting worden aangebo den - vonden gretig aftrek. Ie mand die zichzelf als 'nogal de pri' omschreef, kocht twee wer ken van hem: 'een uitstekende remedie.' Hansen omschrijft zijn werk zelf als 'spiritueel-expressio- nischtisch', en die spirituele CHEF GERT VISSER. C symbool staat voor Christus. Het filmpje van bijna zes en een halve minuut vergde zeven maanden werk en is een Franse produktie. Dudok de Wit is al vijftien jaar als animatiefilmer actief. Hij woont en werkt in Londen, waar hij voornamelijk opdrachten voor televisie en voor reclame uitvoert. MUZIEK RECENSIE SUSANNE LAMMERS Jubileumconcert van het Rijnlands Chnste- lijk Mannenkoor 'Vox Humana'. M m v. Louis van Dijk, het Arpeggio Tno, Lisette Emmink, Jan Peter Versteege, Adrian Fo- lea e.a. Gehoord. 23/9, Pieterskerk Lei- Het concert waarmee 'Vox Hu mana' het vijfentwintigjarig be staan vierde, was minder feeste lijk dan gepland. In elk geval voor het koor zelf. Want de man die, zoals het werd geformu leerd in de lofzang die te zijner ere werd aangeheven (wijs: Beethovens Ode an die Freude), 'het koor smeedde', was ziek. Oprichter en dirigent Sander van Marion lag in bed en zijn plaats moest worden ingeno men door Peter Bontje. Geluk kig was de ziekenomroep er om opnamen te maken. Ondanks de afwezigheid van Sander van Marion was het ju bileumconcert van 'Vox Huma na' een stijlvolle aangelegen heid. Het volle programma be gon met de grondslag van het koor, het geestelijke lied, en werd gaandeweg steeds lichter. Via Gounods 'Messe Solennelle' en negro-spirituals arriveerde men bij operakoren, stukjes uit operettes en uiteindelijk musi cals. 'Vox Humana' is niet echt een lichtvoetig koor. De religieuze muziek gaat de heren beter af dan het lichte werk, dat soms wel wat meer schwung mag krijgen. Een van de hoogtpunten was het credo uit de mis van Gou nod. Het koor vangt aan me geloofsbelijdenis en dan ine verkondigen de drie solisten blijde boodschap van Chris geboorte. Meteen daarop verhaal van Zijn lijden, waa het woord lijden haast ein loos herhaald wordt door koor. Dreigend bijna, met hobo van Hans Kapaan als ei zame instrumentale vertol van het verdriet. Een belangrijk deel van I concert bestond uit bijdrag van solisten, variërend van lo's van de sopraan Lisette E mink, de bas Jan Peter Vi steege en de tenor Adrian Fol tol improvisaties door Louis v Dijk. Zijn eerste, op de 'klass: ke' toer, was wat obligaat, laatste klonk beduidend eerl ker en swingender. Hij zorgi met toetsenist André Pouw ook voor een ondeugend m ment in de trits négro-spiritua Pouwer maakte van zijn synth sizer een Hamond-orgeltje t samen met hem steeg Van Di even op naar jazzy hoogten. L landing lukte tenauwernood. Daarnaast zorgde de medi werking van het Arpeggio Tri voor het welslagen van d avond. De hobo van Hans K: paan gaf vrijwel het hele cor eert lang een warme kleur aa het geheel. Maar ook hun optre den als trio voegde veel muzika liteit toe. Vooral de tweede vai de Deux interludes van Jacque Ibert was een hoogst aangena me verrassing. Al ontbrak dan de 'maestrc van R.C.M.', het was voor 'Vo: Humana', een mooie avond. foto henk bouwman kant is zowel aan zijn werk als aan zijn uitlatingen duidelijk af te lezen. Soms wordt het wel erg cryptisch. Een opmerking als „zonder de waarde die ik in breng, is de waarde die ik ben wat er is", is toch een aardig hoofdbrekertje. Vooral waar het spirituele er niet zo duimendik bovenop ligt, ontstaan soms fraaie werken. Zoals een groot schilderij waar in de zee is verbeeld. „Daar heb ik drie maanden over gedaan. Een maand was ik met het schilderen bezig. De andere twee maanden heb ik gebruikt om me in te leven in een zee. Als je zo iets schildert, dan moet je op dat moment zee zijn." Dan draait Hansen zich om naar een bezoeker, en zegt, met gevoel voor drama: „Een kun stenaar sterft schilderend, ik sterf schilderend." LONDON AFP De Britse bank Coutts, die on der meer de rekeningen van koningin Elizabeth beheert, moet de zanger Sting 4,5 mil joen pond stering (f 11,5 mil joen) terugbetalen. Dit is één van de uitkomsten van het proces tegen Keith Moore, de 57-jarige accountant die het vermogen van de zanger be heerde. Moore heeft zes miljoen pond (f 15,3 miljoen) van de talloze bankrekeningen van Sting gehaald, zonder dat de zanger van de voormalige groep The Police ervan op de hoogte was. Sting had Moore aangetrokken om zijn financi en te beheren toen het geld bij hem binnenstroomde naar aanleiding van de grote suc cessen die hij met The Police behaalde. De bank Coutts moet het geld terugbetalen, omdat zij de 4,8 miljoen pond naar een andere rekening had overge maakt zonder dat Sting toe stemminghad gegeven. Moore blijkt het merendeel van dat geld te hebben gesto ken in zijn beleggingsmaat schappij Gramelda, maar ook met deel van het geld te heb ben gespeculeerd. Moore ver klaarde voor de rechter dat de investeringen waren bedoeld ten voordele van Sting. Hij liet overigens ook doorschemeren dat hij werd gechanteerd. De zanger, een voormalige leraar wiens werkelijke naam Gordon Sumner* is, kreeg pas veel later door dat hij werd be drogen. Zijn advocaat ver klaarde dat hij liet te druk had, maar ook te rijk is om zich te realiseren dat er geld zoek was. Volgens het blad Business Age bezit Sting zeventig mil joen pond (f 178 miljoen), goed voor een 251e plaats op de ranglijst van rijke Britten. ederlandse chitecten innen Duitse ijs vraag KATWUK ROOS VAN PUT UN ANP jonge Nederlandse bureau Landschapsarchitekten uit lerkerk a/d Amstel is een de twee winnaars van een mationale prijsvraag voor e parken aan de Potsdamer tz in Berlijn. DS en de twee- ivinnaar, het Zwitserse bu- Weber Saurer uit So lum, krijgen nu twee maan de tijd hun plannen nader te werken, waarna de inter- onale jury op 17 november list welk ontwerp wordt uit- oerd. e jury is er niet in geslaagd de keuze te maken en ft daarom geen eerste, maar twee tweede prijzen van 100 mark uitgekeerd. De uit- ringskosten van de twee ken, die rond 2002 voltooid den moeten zijn, worden op miljoen Mark geraamd, 'e parken worden het 2,5 ha £i te 'Prachtgleis' (het vroegere isdamer station) en het 1 ha i'1 'te Kemperpark tussen de d uwbouw van Sony en de 11 rgarten. De Postdamer Platz, de-Muur tot 1989 Berlijn weeën verdeelde, is thans de KJtste bouwplaats van Europa tr internationale concerns i glas-, steen- en staalpalei- aan het oprichten zijn. >S is een maatschap van Ir. :!kc an Stiphout (31) en Ing. ino Doedens (36), die het bu il in 1993 hebben opgericht. 'De blik van kunstenaars op Katwijk' is het onderwerp van de huidige en de volgende ex positie in het Katwijks Musem. Deze week, tot en met 30 sep tember, is op 'Katwijk in de schilderkunst' nog te zien hoe het dorp als inspiratiebron diende voor kunstenaars vanaf de zeventiende eeuw tot de tweede wereldoorlog. Op 14 ok tober begint de hedendaagse te genhanger van deze tentoon stelling. Kunstenaars die de af gelopen zomer, tijdens het Zo mer Schilder Festival, in het dorp en op het strand aan de slag gingen, maakten werken voor 'Terug naar Katwijk'. De deelnemers aón het Zo mer Schilder Festival leverden hun 'schilderijen in bij de orga nisatie, het Amsterdams Insti tuut voor Schilderkunst. Een ju ry van deskundigen selecteerde het beste werk dat tot en met 2 december in het museum te zien is. De juryleden Gerard Brouwer (Katwijks Museum), André Groeneveld (Katwijks Museum), Jos Houwejing (Sandberg Instituut, Amster dam), Paul Groot (kunstcriticus, Amsterdam), en Wim van Sin- deren (Kunsthal, Rotterdam) hadden een zware taak. Circa 300 schilderijen moesten bin nen twee en half uur worden beoordeeld. Dat deden ze ach ter gesloten deuren. Wel zal het jury-rapport nog worden gepu bliceerd. „De juryleden die niet aanwe zig waren tijdens het festival ke ken met een frisse en onbevoor oordeelde blik naar de ingezon den werken. Hierdoor beoor deelden zij meer op compositie en kleurgebruik dan degenen die wel aanwezig waren. Ik ken bijvoorbeeld enkele anekdotes, die ik direct terug zie in de schilderijen, daardoor 'leefde' een schilderij meer voor mij en keek ik weer anders", vertelt André Groeneveld over de ge hanteerde werkwijze. „Echte selectiecriteria hebben we niet gehanteerd, iedereen heeft toch zijn eigen invulling van het begrip kwaliteit. De meeste kunstenaars die uitge nodigd waren om mee te doen, waren afkomstig uit Amster dam. Het is opvallend dat juist de schilderijen van deze schil ders een onbevangenheid heb ben die bijvoorbeeld de kunste naars uit de regio niet hebben omdat zij de omgeving goed kennen en er dus ook heel an ders naar kijken. Dat zie je voor al bij onderwerpen als 'De Vuurbaak' en de oude kerk." Verkocht Niet iedere kunstenaar heeft schilderijen ingeleverd. Veel schilderijen zijn al verkocht aan de mensen die gefigureerd heb ben voor de schilders. Andere kunstenaars (Bas Sebus) heb ben de hele week lesgegeven, terwijl werk van weer anderen (Andrej Roiter) weer niet direct aansloot bij het karakter van de manifestatie; het schilderen 'en plein air' naar de natuur. „Zo'n kunstenaar nodigen wij De selectie van schilderijen voor de expositie werken voor de expositie 'Terug naar Katwijk'. De jury moest binnen twee en half uur een keus ma ken uit de bijdragen van deelnemers aan het Zomer Schilder festival. foto henkbouwman dan uit om het festival vanuit urn een werk te realiseren. Door amateur, is in elk geval een derijen uitgekozen door de jury. een andere invalshoek te bena deren", zegt organisator Gert Meyerink. „Roiter komt een middagje om ideeën op te doen, om dan in een latpr sraHi. zijn vele tentoonstellingen heeft werk in het Katwijks Museum te hij waarschijnlijk niet de tijd ge- zien. Het merendeel dat is gese had om een werk te realiseren." lecteerd is echter van de hand Van iedere deelnemende van professionele schilders. In Restauratie van Haags Gemeentemuseum begint deze week DEN HAAG ANP De omvangrijke restauratie van het Haags Gemeentemuseum, die drie jaar in beslag zal ne men, begint deze week. Voor de grondige opknapbeurt van het gebouw van architect P.H. Ber- lage is 51 miljoen gulden uitge trokken. Het is het grootste res tauratieproject dat de gemeente Den Haag ooit heeft onderno men. De start van het werk valt sa men met een nieuwe halfjaar lijks wisselende presentatie van de verzameling oude kunstnij verheid, die jarenlang niet per manent te zien was. In replica's van de oorspronkelijke vitrines van bouwmeester Berlage (1856-1934) presenteert het museum een selectie uit de col lecties glas, zilver en porselein. Daarnaast is ook de restauratie voltooid van de Lodewijk XV- kamer en de Japanse kamer, twee van de zes stijlkamers die het museum rijk is. Een belangrijk deel van de presentatie bestaat uit objecten uit de glascollectie van Pim Mu- lier, die deze in 1954 aan het museum naliet. Die verzame ling beslaat de 16e tot en met de 18e eeuw. Daarnaast is een keu ze te zien uil de collecties Haags zilver en Haags porselein. Het museum zal tijdens de restauratie van. het beroemde Berlage-gebouw open blijven. In zes fclSPC wnrAt

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 11