Werkgevers tevreden,
vakbeweging steigert
Binnenland
Kabinet heeft weinig
e bieden aan onderklasse
|)f en kritiek voor kabinet
Bloemen voor de koningin
Pronk voelt zich geen
slachtoffer herijking
Een unieke vorm van geheugenverlies
Politie liet doorvoer
harddrugs bewust toe
iDAG 19 SEPTEMBER 1995
lijkt wel of minister Melkert
sociale zaken de kritische
van zijn partijgenoot Kal-
l had gelezen toen hij zijn
jle Nota ging schrijven. De
•bewindsman steekt in het
dsdocument uitgebreid de
impet over de zegeningen
iociale zekerheid en een ge-
latige inkomensverdeling,
als Kalma wijst hij erop dat
Je zekerheid niet alleen
omische kosten oplevert,
ook baten. Een goed soci-
angnet maakt werknemers
id om risico's te nemen,
gelijkmatige inkomensver-
igzorgt voor sociale stabili-
en de plussen van een goe-
1- jezondheidszorg en goed
iwijs spreken voor zich.
tzijn mooie sociaal-demo-
sche woorden, maar wie
naar het feitelijke beleid,
- :urt wel degelijk de nodige
iberale trekjes. Zo gaat de
nutniming van de lijst met ze-
igen gepaard met de scho-
oor de boeg dat het sociale
I 'houdbaar' moet zijn en
moet krijgen 'naar de ei-
ntn an onze tijd'. De deur naar
;gel ministelsel staat daarmee
)ep e komende discussie over
ekomst van de sociale ze-
lid nog volledig open.
lillis arnaast groeien de inko-
kaï verschillen gestadig door.
Ma i eerste plaats geldt dat de
ringsontvangers. Ondanks
ppeling blijven ze ook vol-
jaar steeds verder achter
e werkenden in het be
leven. Dat komt omdat de
eling uitgaat van de gemid-
jCAO-loonstijging voor alle
inden samen. De ambte-
i blijven de komende jaren
achter bij de werknemers
(bedrijfsleven en dat drukt
gemiddelde. Werkenden
er naar verwachting vol-
jaar gemiddeld twee pro
toe bij, de koppeling blijft ste-
lantip anderhalf procent.
'levi arnaast krijgen particuliere
- kil lemers er gemiddeld één
ni int extra loon bij via pro-
is, dienstjaren en dergelij-
jun mbtenaren komen zelfs op
twee procent uit: de per-
?snfcnte reorganisaties met
:1 Tl vele overplaatsingen ver-
e kv iet nodige smeergeld. Die
s hi (eten 'incidentele loonstij-
wordt niet meegenomen
koppeling,
en tenslotte is er nog de ver
hol ig van het arbeidskosten-
t, de belastingaftrek voor
is enden. Niet-werkenden,
zeg preekt voor zich, hebben
trek niet.
nü
wei
Maar ook tussen de hoger- en
lagerbetaalde werkenden zullen
de verschillen toenemen.
Melkert en Linschoten signale
ren opnieuw dat er vooral ge
brek is aan eenvoudig werk. Dat
werk is er op zichzelf wel, maar
het wordt door de relatief hoge
minimumloonkosten niet meer
gedaan of is verdwenen in het
zwarte circuit. Melkert en Lin
schoten willen dat werk terug
halen via een forse (minimum-
Jloonkostenreductie en het via
werkprojecten goedkoop aan
bieden van die 'zwarte' dien
sten. Als het lukt, schept dat
werk, veel werk.
Dat werk zal de betrokkenen
financieel en qua toekomstper
spectief echter weinig opleve
ren. Zo stellen Melkert en Lin
schoten dat het minimumloon
en de laagste CAO-loonschalen
'duidelijk achter zullen moeten
blijven' bij de overige lonen.
Anders wordt dat eenvoudige
werk opnieuw te duur.
Een opstapje naar een betere
baan is laagbetaald werk al
evenmin. Bijna negen van de
tien werknemers die beginnen
voor minder dan 2800 gulden
bruto, verdienen hun hele leven
nooit méér dan dat. Van de
werknemers die beginnen voor
minder dan 2400 gulden, ko
men zes van de tien nooit bo
ven die grens uit.
Zo tekent zich een beeld af
van een elastiekje dat wordt uit
gerekt. Het onderste punt blijft
het zelfde, maar hoe verder
naar boven, des te meer wordt
het elastiekje uitgerekt. Nu lijkt
in het Nederlandse inkomen
selastiekje nog wel wat rek te
zitten. De tien procent meest-
verdieners in Nederland heb
ben gemiddeld 2,85 keer zoveel
geld te besteden als de tien pro
cent armsten. In de Verenigde
Staten is dat verhoudingsgetal
5,94.
Het neemt echter niet weg
dat wie al goed zit, er de ko
mende jaren op vooruit gaat.
Wie nu van een minimumloon
of -uitkering moet rondkomen,
moet al in zijn handen knijpen
dat hij kan (blijven) werken.
Over de kwaliteit van dat werk
en het salaris moet hij echter
niet zeuren. Als je voor een
dubbeltje geboren bent, dan
word je nooit een kwartje, zong
Louis Davids in de jaren dertig.
In de jaren negentig geldt dat
nog onveranderd.
haarlem sjaak smakman
jjte mc gpd-anp
andaag gepresenteerde ka-
{i splannen voor volgend
hebben zoals te doen ge
melijk een keur aan uiteen-
ide reacties van al even-
uiteenlopende belangenor-
iaties opgeleverd. Een se-
et Centraal Bestuur Ar-
irziening (CBA) vindt
angdurig werklozen de du-
i van de plannen van mi-
Melkert van sociale za-
Melkert wil de arbeidsbe-
leling voor gesubsidieerde
jen bij de gemeenten,
emiddeling van gedeeltelijk
idsongeschikten blijft bij de
ijfsverenigingen. Dat ver-
aakt 'versnippering' en on-
elijkheid van 'nog meer lo
in' voor de werkgevers. De
izaam opgebouwde relaties
n beschadigen en dat is in
ïadeel van langdurig werk-
De werkgevers in het midden- en kleinbedrijf steken hun
enthousiasme over het voorgenomen kabinetsbeleid
nauwelijks onder stoelen of banken. De grotere onderne
mingen, verenigd in het werkgeversverbond VNO-NCW,
zijn iets minder tevreden, maar spreken toch van een
'gedegen' beleid. Bij de vier vakcentrales krijgt het kabi
net de handen echter allerminst op elkaar.
dat de voorgestelde lastenver
lichting onvoldoende is om be
drijfsleven ten volle te laten pro
fiteren van de economische
groei. De grootste werkgevers
organisatie complimenteert het
kabinet met het financieel-eco-
den haag anp
De miljoenennota 'getuigt van
begrotingsdiscipline en consis
tente beleidslijnen', prijst MKB
Nederland, waarin veel kleine
en middelgrote ondernemingen
zijn vertegenwoordigd. De orga
nisatie is met name tevreden
over de lastenverlichting voor
het bedrijfsleven, hoewel die
operatie wat MKB Nederland
betreft nog wel iets specifieker
op het midden- en kleinbedrijf
mag worden verricht. Het en
thousiasme geldt evenzeer het
beoogde technologiebeleid, dat
meer is toegesneden op de ach
terban van MKB Nederland dan
in voorgaande jaren.
VNO-NCW tekent echter aan
nomische beleid. „Maar de ech
te proef zal nog moeten ko
men", waarschuwt VNO-NCW.
Het verbond wijst met name op
de 'zo noodzakelijk geachte'
herijking van de sociale zeker
heid, de flexibilisering van de
arbeidsmarkt (versoepeling ont
slagrecht, afschaffen vergunnin
genstelsel uitzendwezen en der
gelijke) en versterking van de
infrastructuur. Volgens VNO-
NCW is het beleid van het kabi
net derhalve 'gedegen maar niet
offensief genoeg'.
De vakcentrales FNV, CNV en
AVC concluderen eensgezind
dat het kabinet een veel te groot
deel van de lastenverlichting
ten goede laat komen aan het
bedrijfsleven. Zij vinden het in
de woorden van de FNV boven
dien 'onbegrijpelijk dat er geen
voorwaarden zijn gesteld aan de
genereuze verlichting van de
werkgeverslasten'. De vakbewe
ging eist dat volgend jaar in ie
der geval moet worden beoor
deeld of de lastenverlichtings
operatie tot meer werkgelegen
heid heeft geleid.
FNV en CNV beklagen zich
verder over het feit dat gemeen
ten vele miljoenen te besteden
krijgen in het kader van de ge
subsidieerde arbeid (Melkertba-
nen en dergelijke), terwijl de ar
beidsvoorziening wordt afge
knepen. De centrales vrezen dat
dit leidt tot versnippering en tot
minder ruimte voor werkgele-
genheidsafspraken in CAO-ver-
band. „Er komen honderden
nieuwe arbeidsbureaus bij, elk
met zijn eigen prioriteiten en
wethouders met eigen stok
paardjes", stelt het CNV.
Ondanks het herstel van de
koppeling zien de werknemers
organisaties de toekomst van de
sociale zekerheid met angst en
beven tegemoet. Collectieve fi
nanciering zal steeds meer
plaats moeten maken voor
marktwerking en privatisering
en de vakcentrales zijn bang dat
daardoor hun invloed op de so
ciale zekerheid stilletjes aan vol
ledig wordt uitgehold.
De MHP, de vakcentrale voor
middelbaar en hoger personeel,
tenslotte, meent dat het kabinet
zich 'blind staart' op de onder
kant van de arbeidsmarkt. De
vakcentrale acht het noodzake
lijk dat de arbeidskosten van
hoog tot laag omlaag gaan, om
dat de werkloosheid zich niet
langer beperkt tot de onderkant.
De MHP verwijt het kabinet te
vens inkomenspolitiek te be
drijven met de premies voor so
ciale zekerheid en ziektekosten.
Volgens de Consumenten
bond hebben consumenten nog
niet van het paarse beleid kun
nen profiteren. Herijking van
publieke en private verantwoor
delijkheden levert oneerlijke ba
lans voor consument op. Vooral
het bedrijfsleven krijgt meer be
wegingsvrijheid; voor consu
menten staan er nog onvol
doende verbetering van de
dienstverlening en lagere prij
zen tegenover.
Het kabinet worstelt met het
milieu. Wat met de mond bele-
den wordt, blijft uit in beleid.
Verontreiniging van bodem,
water en lucht nemen toe, con
stateert de stichting Natuur en
Milieu. Harde aanpak van het
mestprobleem durft het kabinet
niet aan. Verkeer wordt nauwe
lijks aan banden gelegd en uit
gaven voor openbaar vervoer
dalen. De 40 miljoen extra voor
milieuvriendelijker bouwen
mag slechts een begin zijn. Ver
heugd over het geld voor be
houd en beheer van kleine na
tuurgebieden.
Soms doen zich buitengewoon merkwaar
dige natuurverschijnselen voor. Fenome
nen, die niemand kan verklaren. Ze hebben
betrekking op bepaalde perioden of betref
fen een bepaald soort mensen. Het begint
zomaar en het eindigt zomaar. Niemand
die de werkelijke oorzaak ook maar bij be
nadering kan duiden. De parlementaire en
quêtecommissie opsporingsmethoden stuit
dezer dagen op zo'n hoogst ongewoon
mirakel.
In een poging schoon schip te maken in het
wereldje van door de politie en justitie ille
gaal toegepaste opsporingsmethoden con
stateren voorzitter Van Traa en de zijnen
(het enige vrouwelijke commissielid me
vrouw Aiking van het AOV is al drie ver
hoordagen wegens ziekte afwezig) een
unieke vorm van selectief geheugenverlies.
Het verschijnsel doet zich voor bij middel
bare personen (tot nu toe is het alleen bij
mannen gesignaleerd), allen werkzaam in
een topfunctie bij justitie of politie. Voorts
zijn ze allen op de een of andere wijze be
trokken bij de opsporing van misdrijven.
Globaal komt het verschijnsel er op neer
dat deze personen zich nauwelijks iets we
ten te herinneren van alles wat er in hun
vakgebied tussen pakweg 1985 en 1993 ge
beurde. Raar is vooral dat alles vóór 1985 en
na 1993 vaak glashelder in hun geheugen
staat gegrift.
Deze officieren van justitie en politiechefs
zijn mede dankzij hun intellectuele bagage
op hun verantwoordelijke posities terecht
gekomen. Het kennen en hanteren van re
gels, zoals deze ambtenaren dagelijks doen,
wordt er in het algemeen niet eenvoudiger
op, wanneer zo iemand lijdt aan vergeet
achtigheid. Het is dus zeker dat deze wets-
dienaren Mnemosyne, de godin van het ge
heugen, op hun hand hebben.
Volstrekt onverklaarbaar is dan ook de bij
velen onder hen geconstateerde zwarte vlek
tussen ongeveer 1985, voor sommigen een
JAN KUYS
VAN TRAA
Verslaggever Jan Kuys is
aanwezig bij de openbare
verhoren van de parlementaire
onderzoekscommissie Van Traa,
die zich verdiept in de
opsporingsmethoden van de
politie en justitie
Onze Haagse redacteur
beschouwt en analyseert en geeft
de achtergronden.
paar jaar later, en 1993. Voor 1985 (of 1987)
gold nog het oude, degelijke recherchewerk.
Dat wordt zonder uitzondering door ieder
een geroemd. Rechercheurs hoorden in de
kroeg wie de echte bandieten waren, die
vervolgens in de kraag werden gepakt. Geen
vuiltje aan de lucht. Goed, het opsporen ge
beurde niet altijd even zuiver, maar er wa
ren dan ook bijna geen regels.
Door het instellen van Criminele Inlichtin
gen Diensten (CID's) veranderde omstreeks
1985 het karakter van de opsporing aan
zienlijk. Bendes werden groter, belangen
aanzienlijker, de misdaaddreiging nam toe.
Tevens kwam uit de samenleving de roep
om meer veiligheid. De politie voegde zich
in dit koor met de roep om de meest mo
derne apparatuur en meer mensen. De
CID's moesten de benodigde informatie le
veren voor de aanpak van de zware crimi
naliteit en de zware jongens.
De strijd tegen de misdaad was een span
nend èn verantwoordelijk spel, waarin de
justitie- en politiebazen zich niet wensten
te laten kennen. Dat konden zij ook niet,
omdat de samenleving actie van hen vroeg.
En die actie kwam er, zij het dat de actie
geen grondslag vond in een wettelijke rege-
ANP Algemeen Nederlands Persbureau GPD Geassocieerde Pers Diensten
'Ik ben niet ondergeschikt en word dat ook niet'
den haag paul koopman
Een tegenoffensief mocht het
wel heten, gistermiddag in de
perszaal van het ministerie van
buitenlandse zaken. Achter de
tafel PvdA-minister Jan Pronk,
net terug van een bezoek aan
China. Met lichte ergernis had
hij aan de andere kant van de
wereld gelezen dat hij de grote
verliezer van de herijkingsope
ratie was geworden.
Pronk, strijdbare Troelstra-
blik achter het brilleglas: „Ik
bèn niet ondergeschikt en ik
wórd niet ondergeschikt. Wat er
ligt, heb ik bepleit en heb ik ge
wild. Lees de nota's 'Een wereld
in geschil' en 'Een wereld van
verschil' er maar op na."
Vorige week kon Pronk van
wege zijn vertrek naar de vrou
wenconferentie niet bij de pers
conferentie van de ministers
Van Mierlo, Wijers, Voorhoeve
en Zalm zijn, waarin de
herijkingsnota werd toegelicht.
Daar moest niets achter gezocht
worden, de agenda's van alle
vijf bewindslieden lieten zich
gewoon niet verenigen, aldus
Pronk. Maar wie er niet bij zit,
kan niet meepraten. En dus
ontstond een beetje het beeld
dat het economisch eigenbe
lang van Nederland voortaan
vóór al het andere gaat. In de
nota zelf staat immers ook: „Het
buitenlands beleid moet expli
cieter dan voorheen worden in
gezet om Nederlandse econo
mische belangen te dienen."
Deze strofe betekent nog niet
dat minister Pronk voortaan in
het 'ontschotte' overleg met zijn
collega's van Buitenlandse Za
ken, Economische Zaken, De
fensie en Financiën het onder
spit gaat delven. Pronk: „Ik ben
altijd voorstander van die geïn
tegreerde aanpak geweest.
Waarom? Omdat ik dan kan
meepraten over al die andere
terreinen. Ik zit er liever bij dan
dat ieder zijn eigen weg gaat en
ik als aflaat kan fungeren."
In het recente verleden is het
voorgekomen dat Pronk bij een
land aandrong op vermindering
van het defensiebudget terwijl
tegelijkertijd de Nederlandse
minister van economische za
ken probeerde tweedehands
wapens te slijten. Ook ging een
handelsmissie op bezoek in
Myanmar nadat Pronk juist de
ontwikkelingsrelatie had ver
broken omdat hij met een dic
tatoriaal regime geen zaken wil
de doen. En het ontwikkelings
programma voor Ghana werd
gefrustreerd omdat Nederland
Ghanese cacao-export naar de
EU tegenhield.
Pronk: „De winst van de
herijkingsnota is dat we ontwik
kelingsbeleid, buitenlands be
leid, handelspolitiek en milieu
beleid nu op elkaar gaan af
stemmen."
Voor de geschiedschrijving
wilde Pronk ook nog genoteerd
zien dat hij tevreden is met de
afspraak dat voortaan gemid
deld 0,8 procent van het natio
naal inkomen besteed wordt
aan zuivere ontwikkelingshulp.
De wet van oud-formateur De
Koning ('een goed compromis
is een getal gedeeld door twee')
is hier toegepast, aldus Pronk.
„Bij de formatie wilde de WD
0,7 procent, de PvdA eiste 0,9
procent. Het zat er dus wel in
dat het 0,8 procent zou wor
den."
den haag Met een groot bloemstuk werd vanmorgen de laatste hand gelegd aan de aankleding van de Ridderzaal. Vanmiddag sprak koningin
Beatrix er de troonrede uit. foto anp marcel antonisse
ling. Daarop was al vaker gewezen, maar
het kwam pas pijnlijk tot uiting tijdens de
zogenoemde IRT-affaire begin 1993.
Van de jaren direct daarvoor herinneren de
verantwoordelijke justitie- en politiebazen
zich plotseling opvallend weinig meer. Zeer
waarschijnlijk zijn toen op grote schaal on-
oirbare opsporingsmethoden gebruikt. Veel
politie-agentén en/of officieren van justitie
blijken tijdens de openbare verhoren van
Van Traa niet te kunnen toegeven dat ze ge
werkt hebben op een wijze, die niet wette
lijk was verankerd. En dus draaien ze om de
hete brei heen, weten ze zaken niet, staat
het hen niet meer voor de geest of zijn ze
het eenvoudigweg vergeten.
De Amsterdammers onder hen volgden gis
teren de vorige week door hun chef uitge
zette taktiek van de vermoorde onschuld.
De Amsterdamse politie werkt sinds januari
1993 zuiver, weet het niet meer of is het
vergeten. Het ongeloof van de commissie-
Van Traa droop ervan af, maar de twee Am
sterdamse politiebazen hielden gisteren
voet bij stuk.
Officier van justitie De Groot illustreerde
zijn selectieve geheugenverlies gisteren met
stotteren en hakkelen ('Nou ja, nou u dat
zegtHij kende misschien wel een geval
van het doorlaten van harddrugs. Of toch
niet. Inderdaad, achterafhad hij gehoord.
Nee, 't klopt, vooraf was er in de toetsings
commissie over gesproken. Maar het staat
me niet helder voor de geest.
Wellicht helpt een schietgebedje naar Mne
mosyne hoge politie- en justitie-ambtena-
ren de kracht van hun geheugen hervinden.
Te vrezen valt dat het niet zal lukken.
Deze week houdt de Tweede Kamer alge
mene beschouwingen over de begroting
1996. Daarom is het eerstvolgende ver
hoor door de commissie-Van Traa volgen
de week maandag.
Tuinders delen paprika's uit
in de hoop op groot geld
den haag jan van vegchel
De Hofvijver toonde vanmid
dag een ongewone aanblik. In
de vijver dreef een platte
Westlandse schuit met toma
ten, paprika's, fruit en bloe
men. Op straat deelden tuin
ders hun produkten uit aan
omstanders. De organisaties
van tuinders en fruittelers
greep daarmee het spektakel
rond Prinsjesdag aan om aan
dacht te vragen voor hun fi
nanciële nood. Want het gaat
slecht in de kassen.
„Dat één bepaalde teelt
eens een jaar iets minder op
levert is niet zo bijzonder.
Maar de afgelopen jaren zijn
de inkomens over de hele li
nie in de tuinbouw gestaag
gekelderd", zegt Frans Hoog-
ervorst, potplantenteler en
bestuurder van de land- en
tuinbouworganisatie LTO-
Nederland, „er moet snel een
kentering komen
De afgelopen drie jaar heeft
de gemiddelde teler van to
maten en paprika's ruim twee
ton ingeteerd op zijn eigen
vermogen, zo blijkt uit onder
zoek van het Landbouw-Eco-
nomisch Instituut (LEI). De
doorsnee snijbloementeler
zag ruim zestig mille uit zijn
spaarpotje verdwijnen. „De
tuinbouw kent van oudsher
ups en downs, maar een dip
zoals de sector nu meemaakt
is al tientallen jaren niet meer
voorgekomen", zegt Hans
Barendse, voorzitter van de
RABO-bank in Naaldwijk. „In
de agrarische sector is het
normaal dat jaarlijks 3 tot 4
procent van de bedrijven
stopt, maar momenteel is dat
percentage twee keer zo
hoog."
Het besluit te stoppen ligt
veel tuinders zwaar op de
maag. „Sinds vorige week
druppelen ze binnen, de geë
motioneerde telers in de pro
blemen", zegt Petra van Mil,
maatschappelijk werkster in
de regio Westland. „Het ver
kopen van het bedrijf is zo'n
ingrijpende zaak. Opeens zijn
ze niet alleen hun werk kwijt,
maar vaak ook hun huis, en
de toekomst voor hun kinde
ren. Vaak hebben ze ook het
idee dat ze zelf hebben ge
faald."
De problemen in de tuin
bouw zijn voor een belangrijk
deel terug te voeren op de na
tuurlijke wet van vraag en
aanbod. De markt is de afge
lopen jaren overvoerd met
tuinbouwprodukten. Om bij
de daaruit voortkomende lage
prijzen te overleven moeten
de telers goedkoop produce
ren. Daarin leggen ze het
steeds vaker af tegen de con
currentie uit zonniger oorden
zoals Spanje of Marokko.
Voor de toekomst pleiten
de tuinbouworganisaties voor
een 'lauwe sanering'. Verder
moeten de blijvers met steun
van het ministerie van land
bouw nieuwe produkten kun
nen ontwikkelen, zoals gele
tomaten of exotische bloe
men. Begin oktober willen ze
een actieplan presenteren
met bijbehorend prijskaartje.
Hoogervorst wil nu nog geen
concrete bedragen noemen,
maar het gaat zeker om 'groot
geld'.
den haag gpd
De Nederlandse politie heeft
niet alleen softdrugs bewust op
de markt laten komen, maar in
een enkel geval ook harddrugs.
Het ging daarbij om 'meer dan
een paar kilo'. De Haagse offi
cier van justitie De Groot zei dit
gisteren tegen de parlementaire
enquêtecommissie opsporings
methoden. Hij meldde niet welk
politiekorps hiervoor verant
woordelijk was en of dit met
toestemming van het openbaar
ministerie gebeurde.
Onduidelijk bleef ook of de
bewuste operatie al is beëin
digd. Nog niet eerder is beves
tigd dat de politie ook hard
drugs op de markt heeft laten
komen om zo te kunnen door
dringen tot de top van een cri
minele organisatie. Wel was al
bekend dat onder regie van de
politie grote partijen soft-drugs
op de markt zijn toegelaten.
De Groot zei ook dat hij begin
vorig jaar voor het eerst hoorde
van burgerinfiltranten die met
medeweten van de politie
winsten uit drughandel in eigen
zak mochten steken. Zelf wei
gerde hij toen toestemming
voor een operatie waarbij een
infiltrant tussen 2 en 4 ton cri
mineel geld kon verdienen.
Ook de Amsterdamse chefs
van de criminele inlichtingen
dienst Van Teijlingen en Van
Looijen weigerden ooit mede
werking aan zo'n operatie. Zij
zeiden dat zij in de zomer van
1993 door de politie in Limburg
werden ingelicht over de invoer
van een „grote partij hard- en
softdrugs. Wij moesten wachten
met ingrijpen tot een informant
van de Limburgse politie de
softdrugs had weggehaald. Dat
hebben wij geweigerd," aldus
Van Looijen.
Volgens Van Teijlingen en
Van Looijen zijn in Amsterdam
de teugels begin 1993 strak aan
getrokken. De Amsterdamse
chefs zeiden, evenals vorige
week hun baas Weiten, dat zij al
enkele jaren geen enkele om
streden opsporingsmethode
meer gebruiken. De commissie-
Van Traa wekte de indruk hier
over zeer verbaasd over te zijn.
