'In elke straat zit wel een alcoholist' Feiten &Meningen Pak passief kiesrecht af na veroordeling voor racisme Aandeel KPN volgens bank onrealistisch laag Kranten met foto's^ boeven groot succes,1 Het piemelseizoen MAANDAG 18 SEPTEMBER 1995 GIJSSCHREUDERS juridisch medewerker Welke juridische mogelijkheden zijn er om extreem rechtse politici aan te pakken als zij zich in het parlement of in de gemeente raad bezondigen aan racistische uitlatin gen? Deze vraag heeft het Landelijk Bureau Racismebestrijding laten onderzoeken. Uit dit onderzoek, verricht door mr. M. Wijman, komt naar voren dat het onwenselijk is de bestaande parlementaire onschendbaarheid op te heffen. Wel zou de mogelijkheid moeten worden geschapen om mensen die door de rechter wegens ra cistische uitlatingen zijn veroordeeld als bij komende straf uit het passief kiesrecht te zetten, waardoor zij niet (meer) gekozen kunnen worden. Leden van de Tweede of Eerste Kamer, de gemeenteraad en de Provinciale Staten zijn niet gerechtelijk vervolgbaar voor wat zij in de vergadering hebben gezegd of schriftelijk hebben overgelegd. D66 heeft zich bij mon de van Tweede-Kamerlid Th. de Graaf uit gesproken voor opheffing van deze parle mentaire onschendbaarheid als het gaat om volksvertegenwoordigers die zich schul dig maken aan racistische uitspraken. Volgens De Graaf is de onschendbaarheid van volksvertegenwoordigers gegaran deerd in de Grondwet een gedateerde vorm van bescherming. Waarom zouden kamer-, raads- of statenleden in de verga dering ongestraft dingen kunnen roe pen waar anderen voor veroordeeld worden? Hij vreest dat extreem-rechts de parlementaire onschendbaarheid bewust wil misbrui ken om normen te overtreden en daar mee publiciteit voor racistische opvattin gen te krijgen. Het ziet er echter niet naar uit het pleidooi van D66 voor opheffing van de onschendbaar heid van gekozen vertegenwoordigers veel handen op elkaar krijgt. Met name de burgemeesters die in de gemeenteraden te maken hebben met verwerpelijke uitlatingen van raadsleden van de CD of CP'86 zien geen heil in het middel, zo blijkt uit het onderzoeksrapport van Wijman. Er bestaan grote principiële bezwaren. Vanouds geldt de onschendbaarheid van afgevaardigden als een essentieel onderdeel van de democratische besluitvorming. Volksvertegenwoordigers moeten vrijmoe dig kunnen spreken, zonder vrees voor strafrechtelijke vervolging, hoe weerzinwek kend hun opvattingen ook mogen zijn. Als een groepering erop uit is strafbare feiten te plegen zoals aanzetten tot ras sendiscriminatie kan zij door de rechter worden aangemerkt als criminele organisa tie. Het openbaar ministerie kan dan een vordering tot ontbinding van een dergelijke partij aanhangig maken. Maar zolang een partij democratisch gekozen vertegenwoor digers heeft in het parlement, de Provincia le Staten of de gemeenteraad, behoren de zen op gelijke voet alle rechten van volks vertegenwoordigers te kunnen uitoefenen. Hoe zou men mensen willen verplichten zich aan de wet (met name de anti-discri minatiebepalingen) te houden als zij niet in staat worden gesteld hun politieke opvat tingen naar voren te brengen? Daarbij moeten zij zich wel houden aan de spelregels. Als zij het reglement van orde in de vergadering aan hun laars lappen kan de Kamervoorzitter (of in de gemeenteraad de burgemeester en in de staten de commi- saris der koningin) ingrijpen. Zodra een ex- treem-rechtse afgevaardigde zich schuldig maakt aan de belediging van volksgroepen kan de voorzitter hem het woord ontne men. De schuldige kan zelfs uit de vergade ring worden verwijderd. Uit het onderzoek van mr. Wijman blijkt dat de burgemeesters vinden dat zij aan deze bevoegdheden ge noeg hebben om tegen ordeverstoringen door extreem-rechtse vertegenwoordigers op te treden. Zijn er dan verder geen juridische moge lijkheden om een dam op te werpen tegen het propageren van rassenhaat? Volgens Wij man bestaan die wel degelijk. Zij draagt in haar onderzoeksrapport een belangwek kende optie aan voor de bestrijding van ex treem-rechtse uitingen. Bij een veroorde ling wegens racisme (buiten de vergadering van vertegenwoordigende lichamen) zou de rechter als bijkomende straf iemand het passief kiesrecht moeten kunnen ontne men. Dat is het recht om als Kamer-, sta ten- of raadslid gekozen te worden. Het Wetboek van Strafrecht kent bij som mige andere misdrijven deze mogelijkheid. Na de Tweede Wereldoorlog zijn oud-NS- B'ers die werden veroordeeld wegens colla boratie als bijkomende straf veelal uit het passief kiesrecht ontzet. Het artikel dat ra cisme strafbaar stelt (137 c van het Wetboek van strafrecht) zou dan met deze mogelijk heid moeten worden uitgebreid. Inmiddels heeft het D66-kamerlid De Graaf zich bedacht en zich voor dit voorstel uit het rapport-Wijman uitgesproken. Een bijkomend voordeel ervan is dat op deze manier niet hoeft te worden getornd aan de parlementaireonschendbaarheid. Al-Anon, partners van alcoholisten praten met lotgenoten „Een ander begrijpt er niets van. Een alcoholist komt over als iemand die aardig is, graag wil hel pen en gul is. Het zijn eigenlijk heel beminnelijke, innemende mensen". Else was getrouwd met een alcoholist. Jarenlang maakte zij mee hoe haar partner trachtte zijn probleem op haar af te wentelen; het was de schuld van Else dat hij dronk. Else: „Alleen degenen die het zelf hebben meegemaakt, begrijpen dit soort proble men. Niemand gelooft je, want de Verhalen zijn zo onwaarschijnlijk. Daar komt bij dat een alcoholist z'n activiteiten naar buiten toe goed verzorgt. Op het werk gaat alles prima. Op een feestje worden voor de gezel ligheid een paar borrels gedronken, maar eenmaal thuis laat hij zich vollopen. Getui gen zijn nu eenmaal ongewenst. Dus als je er met anderen over praat, krijg je als reac tie 'dat kan niet kloppen' of 'wat gemeen om dat te zeggen'. Maarzij zijn er niet bij". Het alcoholprobleem is, zegt Else, nog altijd iets wat onder de mat wordt geveegd. Het blijft binnenkamers, er rust een taboe op. Ook bij de professionele hulpverleners, zoals artsen en sociale instanties, is het be grip voor gezinsleden die dagelijks worste len met een aan alcohol verslaafd familielid, minimaal. „Ze verwijzen je door of zoeken het probleem bij jou zelf', weet Else uit er varing. Else heeft, net als Wim wiens vrouw alcoho- liste is, besloten haar ervaringen met ande ren te gaan delen. Door het hele land zijn praatgroepen opgericht die onder de aan duiding Al-Anon wekelijks bijeenkomen. Getroffenen die elkaar in huiskamerge- sprekken met raad en daad bijstaan, maar vooral open naar eikaars verhalen luisteren. Anonimiteit is de basis, al hebben Else en Wim de behoefte het bestaan van Al-Anon breder bekend te maken. Om zo meer lot genoten te kunnen helpen. En die zijn er, zegt Else. „In elke Nederlandse straat zit wel een alcoholist". VOORTDURENDE STRIJD Wim en Else vertellen over hun leven met resp. een vrouwelijke en een mannelijke al coholist. Partners die al 's ochtends vroeg de fles grijpen. Oplopende schulden, liegen en bedriegen, urenlange verblijven in cafés. Flessen die worden verstopt, scheldpartijen, fysiek geweld, huisraad dat door de ramen gaat, kwaad weglopen. Wim spreekt over een 'moordend en wur gend proces'. Een voortdurende strijd op le ven en dood die de partner van de alcoho list niet kan winnen. Else verwijst naar de gewoonte van de alcoholist de schuld altijd bij een ander te zoeken. „Je krijgt te horen: 'Geen wonder dat ik drink met zo'n wijf als jij En de schulden die hij opbouwt, worden veroorzaakt omdat jij niet zuinig genoeg met het huishoudgeld omgaat". Else: „Als je tegen je partner zegt dat elke dag drinken niet goed is, voelt die dat als controle en gaat dan stiekem drinken. Als je 'm daarop betrapt, is het argument 'jij con troleert mij voortdurend dus moet ik dat wel'. En zo gaat het maar door". GEESTELIJKE HERNIA Wim: „Je wordt zo getart, uitgedaagd en ge manipuleerd dat je jezelf op een gegeven moment niet meer kunt beheersen. Dan loopt het uit op fysiek geweld of je loopt weg. Maar ja, na een ommetje kom je toch weer terug. Het geeft zo'n gevoel van on macht, want je kunt niet winnen van die verslaving. Bovendien mis je elk perspectief op verbetering. In feite heb je geen bestaan meer en dat werkt verlammend. Ik heb er een geestelijke hernia aan overgehouden". Kleine kinderen worden vrijwel steeds door hun moeder beschermd tegen de aan alco hol verslaafde partner. Opsluiting van de kleintjes komt echter regelmatig voor. Zijn de kinderen ouder, dan ontvluchten ze zo veel mogelijk de ouderlijke woning. Wim: „Ze ruiken het gewoon. Niet de drank, maar het gebrek aan harmonie. Zodra ze de voor deur opendoen, weten ze of het weer mis is. Dan nemen ze zo snel mogelijk de benen. Of laten de handen wapperen en gebruiken geweld. De eerste de beste gelegenheid zelf standig te gaan wonen, paldcen ze". Ook de kinderen krijgen een geestelijke klap. „Mijn oudste zoon zal z'n hele leven niet naar het graf van zijn moeder gaan", weet Wim heel zeker. „Hij kan het niet op brengen na wat zij ons heeft aangedaan". AFWENTELEN De partners van alcoholisten die met lotge noten gaan praten, krijgen daardoor vooral weer moed. „De anderen proeven en voelen wat jij hebt meegemaakt. Dat ventileren lucht op en geeft je positieve energie", al dus Wim. „Wat je vooral leert, is dat het jouw schuld niet is. Jij giet die alcohol niet naar binnen, maar je partner. Uit eigen vrije wil", vult Else aan. „Als je dat door hebt, ben je niet meer klein te krijgen. Je gaat dat thuis ook uitstralen. Daardoor kan je part ner de schuld niet meer op jou afwentelen. Dat is het begin van een herstel". Blijft de vraag waarom iemand gaat drin ken. Zowel Wim als Else verklaart dat er bij hun huwelijk niets was te merken van alco holisme bij de partner. Else: „Het gaat heel geleidelijk. Er is eigenlijk geen 'moment' aan te wijzen waarop het drinken begint, ook al zal de alcoholist wel een aanleiding weten te verzinnen. Zoals een rotte jeugd, de oorlog, spanningen op het werk, noem maar op". Wie meer informatie wil: Al-Anon Neder land, postbus 10368,1001 EJ Amsterdam. DEN HAAG CAREL GOSELING De Koninklijke PTT Nederland (KPN) staat er volgens de ana listen van ABN Amro florissant voor. In een rapportage die gisteren bekend werd, voor spelt de bank tot de komende eeuwwisseling een winstgroei van 11 procent per jaar. Vorig jaar, bij de beursgang van KPN, kwam de bank nog tot 7 procent. Volgens de analisten van AB- N Amro staat KPN buitenge woon stabiel in de telecommu- nicatiewereld. Binnenlands door de relatief grote vrijheid om de eigen tarieven te bepa len, het uitstekende kabelnet werk en de nog onontgonnen Nederlandse telefoonmarkt. En buitenlands door strategische belangen in de Tsjechische Re publiek en mogelijk binnenkort in Belgacom en door een ijzer- sterk verbond, via Unisource, met de Amerikaanse reus AT&T. Volgens ABN Amro is Unisource hèt sterkste internationale tele- comverbond ter wereld. Draadloos telefoneren, via GSM, ontwikkelt zich pijlsnel en ABN Amro verwacht dat de nieuwe concurrent, Libertel, dat in elk geval niet op het gebied van tarieven zal zijn. Omdat vennoot Vodafone, net als het in Groot-Brittannië heeft ge daan, naar maximalisatie van winst streeft en niet van omzet. Bij de onderhandelingen over de vergoedingen voor het ge bruik maken van eikaars net werken ('interconnectie', waar door abonnees van beide syste men elkaar moeten kunnen bel len), is alles zo soepel verlopen dat verwacht mag worden dat geen van tweeën streeft naar prijsafbraak. Óok het later in te voeren draadloze DCS 1800 te lefoonnet (voornamelijk lokaal- regionaal) zal volgens de ana listen weinig invloed hebben op de prijzen van de landelijke GSM-aanbieders. Het oudste onderdeel van KPN, de posterijen, staan er dankzij de uitdunning van het perso neel en het uitstekend te exploi teren adressenbestand krachtig bij. De winst zal niet met de aanvankelijk geraamde 10 pro cent per jaar maar met 15 pro cent stijgen. Ook kabeldochter Casema is sterk. KPN heeft an derhalf miljard gulden uitge trokken om via overnames tot 3 miljoen aansluitingen te komen (nu 1,3 miljoen) over vijf jaar. KPN's kracht wordt volgens de bank nog vertroebeld door de uiterst voorzichtige manier van boekhouden, waardoor de winst in het eerste halfjaar van '95 bij voorbeeld met slechts 6 procent groeide, terwijl dat eigenlijk (zonder een herstructurerings voorziening bij PTT Telecom) 19 procent was. Het rapport verschijnt aan de vooravond van de verkoop van een tweede lichting aandelen van het voormalige staatsbe drijf. ABN Amro begeleidt die verkoop namens de Staat. In ju ni vorig jaar verkocht die al 30 procent van de aandelen KPN, later dit najaar volgt een tweede 'tranche'. Die is minstens 20 procent, want de Staat heeft ge zegd een minderheidsbelang te willen overhouden, waarschijn lijk dertig procent of meer. De beurskoers van het KPN- aandeel is volgens ABN Amro onrealistisch laag. Het voorma lige staatsbedrijf is daardoor momenteel zelfs het goedkoop ste beursgenoteerde telecombe- drijf van Europa. Het zou KPN, de Staat der Nederlanden, de huidige aandeelhouders en na tuurlijk de bankiers niet slecht uitkomen als daar spoedig wat aan verandert. De belegger in KPN kan volgens het rapport rekenen op een ren dement van 14 tot 15 procent per jaar, via koerswinst en divi dend. De KPN-directie heeft be loofd de dividend-uitkering te verhogen van 52 procent van de nettowinst tot 80 procent. Dat is in de VS gebruikelijk en topman Dik heeft al laten weten dat hij KPN naar de beurs van Wall Street wil brengen. DEN HAAG FRED VAN ESSEN -4- Fe toot Een van de meest bekeken televisieprogramma's in de Vel nigde Staten is al jaren America's Most Wanted (de Amerif kaanse versie van Opsporing Verzocht), dat gaat over mid digers die in het hele land worden gezocht. Maar ook diclJ bij huis worden wetsovertreders opgespoord: hun gezichitvi verschijnen steeds vaker met naam en toenaam in speciafciti kranten die in grote oplagen worden verspreid in woon-Tlai buurten. In Scottsdale, Arizona, heeft de overheid een misdaadbe-[ strijdingsteam opgezet waarin verschillende diensten sa-U( menwerken. Het team bestaat twee jaar en heeft zojuist d[ duizendste crimineel gepakt. Jack Callahan, woordvoerde fiÜ van de federale recherche FBI, zegt dat de politie van Scoi 'or dale een grote steun heeft aan de burgers die een tijdje ge iet den het All Points Bulletin opzetten. ng Het is een van die 'boevenbladen' die regelmatig in de sta ge worden verspreid. „We zien het als een kans om voortvlui rp tige misdadigers bekend te maken en het publiek aan te sporen te helpen ze van de straat te krijgen", zegt Callaha En inderdaad, in de krant wordt de hele doopceel van de misdadigers gelicht, compleet met foto en strafblad. De krant komt om de drie of vier maanden uit en moet rond!IC: men van advertenties van fast-food restaurants, slijterijen autodealers, pandjesbazen en... advocaten. Dat zijn teven de adressen waar de 10.000 tot 20.000 exemplaren van de krant komen te liggen en door het publiek worden meege nomen. De politie en organisaties van burgers schrijven naa gelmatig in columns over misdaadpreventie. Vaak wordei ook foto's van vermiste kinderen afgedrukt. In Florida ver schijnt de Bay Area Crusader, een krant die al drie jaar staat, zelfs een keer per maand. Ken Donovan, die het bla in Tampa Bay opzette, zegt dat de bevolking de misdaadi j^j de angst beu is. „Wij vragen de mensen om er iets aan te doen binnen de mogelijkheden die de grondwet geeft, z< er geen burgerwachten hoeven te worden opgericht. Je ge de criminelen gewoon aan omdat je weet wie ze zijn", zej hoofdredacteur Donovan. r(c De 'Crusader' heeft de politie meer dan 480 voortvluchtig misdadigers helpen opsporen. Donovan helpt burgers in andere steden in Amerika nu bij het opzetten van bladen Kentucky, de staat New York, Oregon en Los Angeles ver schijnen binnenkort de eerste nummers. De eenvoudige zwart-wit kranten hebben min of meer de uitwerking van de posters waarmee vroeger misdadigers werden gezocht in het 'Wilde Westen'. „We distribueren' krant in de ergste buurten", zegt John Johansen, uitgever van het Crime Prevention Bulletin in de hoofdstad Washii aa ton. „We pakken de criminelen op de plaats waar ze won< aa De mensen weten wie ze zijn. Het doel is de mensen bij d ,ei gemeenschap te betrekken en te voorkomen dat anderen slachtoffer worden", aldus Johansen. Net als de meeste o richters van de bladen is Johansen zelf nog nooit slachtof geweest van een misdrijf. Wel is hij net als andere redacte ren geinteresseerd in televisieprogramma's als America's Most Wanted. Sommige burgerrechtenactivisten zijn niet zo blij met de boevenkranten.'Hun grootste bezwaar is dat verdachten met al hun gegevens worden afgebeeld, terwijl in volgend J] edities niet wordt gezegd of zij eventueel een proces hebb gekregen en schuldig bevonden zijn. Verdachten zouden daardoor een etiket krijgen opgeplakt waar ze niet meer afkomen. De redacteuren van de krantep zitten daar niet mee, zij w zen liever op de successen die zij boeken. Zo prijkte op dt voorpagina vgn de krant van Johansen vorig jaar de foto T Johnny Leè Simpson, die werd gezocht voor de moorden enkele leden van een jeugdbende. De krant was nog maai net uit of de tips rolden binnen bij de politie. Al na enkele dagen zat Simpson achter de tralies. Hij werd gepakt in df buurt waar de moorden hadden plaatsgevonden en de on wonenden hadden de moed om hem aan te geven. WASHINGTON LAURA MYERS Ik word er altijd weer even aan herinnerd door Nederlands be zoek dat en thousiast en niet gehinderd door kennis van het Italiaans aan het snuffelen slaat ip de verschillen de lectuurmanden. „Hé smeer lap, wat lees jij in hemelsnaam? klinkt het dan plotseling. Ik zie een paar enorme 'full color' borsten ritmisch bewegen en daarnaast een pret-gezicht dat een beetje vettig om uitleg vraagt. „Vakliteratuur", ant woord ik. En het is de waarheid. Al jaren siert vrouwelijk bloot de 'covers' van de be kendste opinieweekbladen. Po litieke kleur is niet van invloed: het linkse L 'Espresso doet even hard mee als het tot de Berlus- coni-stal horende Panorama. Beide bladen zijn elke week ver wikkeld in een erotisch getinte concurrentieslag. Een onder zoek naar 'het nieuwe vreemd gaan' wordt beantwoord met een reportage over 'lesbische liefde'. Als de een 'Ontluikende pornografie in het voormalige Oostblok' heeft, biedt de ander een 'dossier' aan over seksueel geweld op de divan van de psy- cho-analist. Alles natuurlijk ge lardeerd met veel bloot. 'Zijn wij viespeuken?', vroeg La Stampa zich begin deze zomer af. De kwaliteitskrant gaf de aanzet tot enig zelfonderzoek nadat Time en de The Washing ton Post zich hadden beklaagd over de Italiaanse blootmanie en de vrouw-onvriendelijke ten densen hierin. Televisie, recla me, mode en ook de serieuze pers maken zich hieraan schul dig, klonk het streng aan de an dere kant van de Oceaan. Een enkele Italiaanse feministe zei dat de Amerikanen 'helaas' ge lijk hebben en dat de oorzaak ligt in het feit dat mannen en dus ook hun smaak in alle sec toren van de Italiaanse maat schappij domineren. De Italiaanse man wordt be schuldigd, maar een brede dis cussie komt niet van de grond. De enigen die zich iets vai e kritiek lijken te hebben aa a trokken, zijn de hoofdred: ie ren van de vele pikante roi e weekbladen. En zij doen d ir hun eigen wijze. De weken werd niet zoals anc m jaren gejaagd op bekende 'g borsten, maar op bekende h mels. De politicus Casini, baas Agnelli, zanger Rama voetballer Vialli werden all i 'verrast' door indiscrete pt jo razzL Op het strand, in de of in eigen tuin, zoals de a Beriigni, die werd vereeuw !L terwijl hij tegen de heg urii De fotografen deden hun zo goed dat deze zomer al omgedoopt tot het 'pieme zoen'. Gerechtigheid? Wraak op( macho-cultuur'? De menii 0 lopen uiteen. De slachtofff klagen, maar sommige ma 2 nen, zoals de leider van de Groenen Ripa di Meana, zi 1 dat het juist is een politicu naakt af te beelden 'omdai kiezers er recht op hebben menselijke kant van een le n te kennen'. De intellectuee Giordano Bruno Guerri spilr van een positieve ontwikki,c omdat eindelijk de man to 0 object is gepromoveerd. Veel collega's van Guerri h a len echter de laatste mode signaleren 'de definitievec winning van de slechte sm Umberto Eco merkt in zijn 1C lumn in L'Espresso óók iel s ders op. „Ik heb vrede meilr bestaan van weekbladen v voyeurs. Dat ik nu de intie a delen ken van Casini en Af komt echter niet omdat ik bladen heb gelezen', maar a dat de serieuze pers alle fo 11 overneemt', aldus de schnj e Hij doelt ook op L'Espressr 11 net als Panorama, de nieiï trend heeft 'ontdekt'. Beidt den bestrijden elkaar nu m rijk geïllustreerde 'dossier? het piemelseizoen. En ikfl uitleggen. EELCO VAN DER LINDEN CORRESPONDENT

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 2