FC Utrecht zet Feyenoord te kijk
knsationele Katwijkse derby is nu al het duel van het jaar
Trustfull ruziet met coach
ircio Santos: longontsteking
Regilio Tuur
wankelt als
nooit tevoren
om, David Nascimento probeert dat te verhinderen. foto anp
Trainer Simon Kistemaker was gisteren in stadion Nieuw
Galgenwaard al lang blij geweest met een punt. Maar FC
Utrecht kreeg in het duel met Feyenoord zelfs meer. Vijf
minuten voor tijd bezorgde Hans Visser met een halve
volley zijn ploeg de eerste overwinning (1-0) van het sei
zoen. „Ik ben heel erg tevreden", glunderde de „Kist" in
de piepkleine en snikhete perskamer.
Voor collega Willem van Hane-
gem kwam de eerste nederlaag
van Feyenoord nauwelijks als
een verrassing. De Kromme was
vorige week na afloop van de
klinkende overwinningen tegen
Volendam (5-1) en FC Dag Lie-
paja (7-0) één van de weinige
klagers in het Rotterdamse
kamp. „Iedereen stond me raar
aan te kijken toen ik zei dat ik
zeker niet opgetogen was over
ons spel in die wedstrijden",
bromde hij. „Nu heeft iedereen
zelf kunnen zien dat we er nog
lang niet zijn. Dit heb ik alle
maal zien aankomen."
Volgens Van Hanegem speelt
Feyenoord nog niet als een
team. De vaste patronen die op
de training constant terugko
men, zijn in de wedstrijden nog
nauwelijks zichtbaar. De Rotter
dammers spelep allemaal nog
te veel hun eigen wedstrijd. In
de voorgaande duels bleef de
kwetsbaarheid bij Feyenoord
nog verborgen door het techni
sche en taktische onvermogen
van de tegenstanders. Maar FC
Utrecht compenseerde het ver
schil in kwaliteit met een grote
dosis inzet en strijdlust, zonder
daarbij over de schreef te gaan.
En juist mentaal liet het plicht
matige Feyenoord het volledig
afweten.
In het eerste half uur wees
nog niets op een sensationale
uitslag. FC Utrecht begon (te)
afwachtend en liep met te veel
ontzag achter de Feyenoorders
aan. Het onnatuurlijke respect
bij de thuisploeg verdween ech
ter snel, ook al omdat de bezoe
kers zich vrijwel geen raad wis
ten met het balbezit. Alleen
Larsson, later weer gewisseld
voor de ongeduldige bankzitter
Vidmar, kwam twee keer in sco-
ringspositie. Doelman Van Ede
keerde in de vijfde minuut een
schotje van de Zweed fraai. Op
slag van rust kopte Larsson, uit
een voorzet van Trustfull, rake
lings naast.
Opgezweept door Kistemaker
durfde FC Utrecht halverwege
de eerste helft meer initiatief te
nemen. Feyenoord, met de her
stelde maar opnieuw tegenval
lende Iwan weer voor Taument
in het basisteam, leek het alle
maal wel best te vinden. De
Rotterdamse formatie liet zich
zonder al te veel weerstand te
rugdringen. Libero Koeman kon
zich nauwelijks met de opbouw
bemoeien. Utrechtse aanvallers
liepen de oud-international uit
taktische overewegingen voort
durend voor zijn voeten. Daar
door moest Van Gobbel zich te
veel met het voorbereidende
werk bezig houden. En dat ging
hem niet altijd even gemakke
lijk af.
Na de pauze waren beide
ploegen vrijwel gelijkwaardig en
ontstond er eindelijk iets van
een wedstrijd. Feyenoord, dat
drie keer wisselde om de over
winning af te dwingen, kreeg de
betere kansen. Van Bronck-
horst, Blinker en Witschge (lat)
verzuimden echter te scoren.
Aan de andere kant faalden Van
Kessel en Hofstede.
Voor de vijfde opeenvolgende
keer leek het duel tussen beide
ploegen in Utrecht op 0-0 uit te
draaien. Totdat Visser uit een
vloeiende aanval, met invaller
Graanoogst en spits Hofstede in
een hoofdrol, alsnog doel trof,
1-0. Sinds 1987 heeft Feyenoord
in de Galgenwaard niet meer
gewonnen. Het laatste Rotter
damse doelpunt maakte Lok-
hoff zes jaar geleden. Het ligt
dus niet (alleen) aan Van Hane
gem.
Orlando Trustfull voelt zich
momenteel alles behalve op
zijn gemak bij Feyenoord. De
neo-international leeft in on
min met trainer Willem van
Hanegem. Het twistende
tweetal kreeg in de rust van
het duel tussen FC Utrecht en
Feyenoord (1-0) opnieuw een
flinke aanvaring. „Ik wist
meteen dat hij mij in de
tweede helft zou wisselen",
mokte de 25-jarige midden
velder, die in de 59e minuut
inderdaad naar de kant
moest.
Volgens Van Hanegem laat
Trustfull zich de laatste we
ken „gek" maken door een
golf van publiciteit. „Ik heb
hem regelmatig gewaar
schuwd, maar hij is er kenne
lijk toch vatbaar voor", zei de
Kromme. „Mede daardoor
speelt hij ver onder zijn nor
male niveau. Trustfull vond
dat hij in de eerste helft kei
hard had gewerkt. Ik vond
van niet. Daarom heb ik hem
vervangen."
Volgens Trustfull is er ech
ter meer aan de hand. „Het
botert niet tussen mij en de
trainer, dat is wel duidelijk.
We hebben dit jaar nogal wat
gesprekken met elkaar gehad.
Ik dacht dat alle problemen
tussen ons uit de wereld wa
ren. Maar bij hem zit kenne
lijk nog veel oud zeer. Dat
vind ik heel jammer. Ik hoop
dat er snel een oplossing
komt. Want nu communice
ren we meer via de krant dan
met elkaar persoonlijk. En
dat is nergens goed voor."
^NDAG 18 SEPTEMBER 1995
11
«.GPP
kan opnieuw enige tijd
beroep doen op Marcio
s, De Braziliaanse verdedi-
voorlopig uitgeschakeld
een longontsteking. San-
i de voorbereiding ook al
f agd door een liesblessure,
door alle fysieke tegensla-
iog geen enkele bindende
voor de Amsterdam-
l gespeeld.
iner Louis van Gaal had
iet duel tegen Real Madrid
de gaten dat Santos meer
en verwaarloosd griepje of
ware verkoudheid onder
R len hadden. Die angstige
a' jedens werden donderdag
in >t ziekenhuis bevestigd.
e' heeft een longontsteking
v3wordt nu behandeld met
h leniciline-kuur. Ik heb er
idee van hoe lang het her-
01 il duren. De doktoren heb-
1 rel gezegd dat Santos indi
vidueel mag trainen als zijn li
chaam aangeeft dat hij daartoe
in staat is. Maar aan het spelen
van wedstrijden hoeft hij voor
lopig niet te denken.'
De longonsteking van Santos
heeft volgens Van Gaal alles te
maken met de moeizame ge
wenningsperiode van de Brazi
liaan in Amsterdam. „Hij is
oververmoeid geraakt en dan
ben je fysiek kwetsbaar. Santos
heeft zelf ook al aangegeven dat
hij min of meer geschrokken is
van het hoge niveau van Ajax.
Alles is anders dan in Italië. Dat
geldt zeker voor het niveau van
de trainingen en het niveau van
zijn medespelers. Maar met uit
zondering van Mare Overmars
en Finidi George hebben alle
nieuwelingen bij Ajax moeite
gehad om zich aan te passen.
Daarom sta ik ook niet zo raar
te kijken van de problemen die
Santos nu ondervindt. Maar
vervelend is het natuurlijk wel,
ook voor die jongen zelf.'
ck Boys maakt bijna 4-0 achterstand goed, maar verliest met 6-3
Wie zaterdag niet bij Katwijk - Quick Boys
(6-3) was, heeft de leukste wedstrijd van het
seizoen gemist. De competitie duurt nog 24
duels, maar geen enkele ploeg zal kunnen
herhalen wat de Katwijkse eersteklassers af
gelopen zaterdag op De Krom presteerden.
Sterker, het zal jaren duren voordat de Kat-
wijk-Quick Boys van 16 september 1995 in
de vergetelheid is geraakt.
Quick Boys was lange tijd van de eerste
helft de betere ploeg, maar ging rusten met
een 4-0 achterstand. Wie toen dacht dat het
voor 'blauwwit' over en sluiten was, kwam
bedrogen uit. Binnen zes minuten was de
spanning volledig terug: 4-3. Daarna richtte
Katwijk zich weer op en finishte met soms
ouderwets sprankelend spel bij 6-3.
Katwijk-trainer Kees Guyt is aan de kant
immer de rust zelve, waar collega's zich
soms laten verleiden tot het maken van een
salto mortale voor de tribune. Guyt gaf toe
dat hij na 4-3 'wat minder gemakkelijk op
de bank had gezeten'. „Nu kan ik me voor
stellen dat er trainers zijn die er fysiek aan
dit vak onderdoor gaan."
Voor Guyt gold het credo: eind goed, al
goed. In alle opzichten. De 6-3 zege op de
rivaal en mede-titelkandidaat gaf weer wat
rust in de tent. Rust in de tent? Was er dan
onrust op De Krom? Guyt: „Welnee, maar je
wilt al trainer toch graag op het veld beves
tigd zien, wat je weet. Een zege op Quick
Boys geeft de iedereen weer net dat zetje."
Katwijk speelde in de oefenperiode en
bekerwedstrijden niet altijd even dende
rend. De vorm van sommige toppers bleef
onder de maat, zoals in de openingswed
strijd tegen Noordwijk (1-1) bleek. Sommi
gen dachten dat de verzadiging bij de oran
jehemden nu echt was ingetreden. Guyt:
„Verzadiging? Als ik de selectie al verwijten
kan maken, is dat zeker geen verzadiging.
De stukken vliegen er op de training nog al
tijd vanaf."
Vertrouwen
De wedstrijd tegen Quick Boys onder
streepte de visie van Kees Guyt. Katwijk is
wederom de te kloppen ploeg, maar het is
dit seizoen weinig clubs gegeven om de
oranjehemden de drie punten afhandig te
maken.
Quick Boys had er voor zaterdag alle ver
trouwen in. En terecht, want de ploeg van
trainer Wisman heeft voldoende kwaliteiten
om Katwijk naar de kroon te steken. De be
doelingen van Quick Boys werden zaterdag
heel snel duidelijk: blauwwit toonde geen
enkel ontzag voor de drievoudig afdelings
kampioen en zette het duel naar zijn hand
voor 4500 kijklustigen.
Die niet gek hadden opgekeken als Quick
Boys de leiding had genomen en een marge
van twee treffers had geslagen. Peter Kruit,
Guido Smits (hij speelde wederom linksbui
ten bij afwezigheid van de geblesseerde Hi
cham Rbii) en Gert Aandewiel waren niet in
staat om jubilaris Teun van Duyvenbode
(hij speelde z'n 200ste wedstrijd) te ver
schalken.
Katwijk had een andere opvatting over
het benutten van kansen. Na 28 minuten
draaide Kenneth Braaf knap weg van zijn
directe opponent Floor van Duyn en vond
op rechts een onverwachte opening. Marco
de Ridder, die tot dat moment aan de ket
ting lag bij Jan Jeroen Schaap, snelde het
strafschopgebied binnen en kopte het leder
met een magnifieke Beb Bakhuys-duik ach
ter de kansloze Tom van der Niet.
Quick Boys was teleurgesteld over zoveel
onrecht, maar in de voetballerij gebeuren
onvoorspelbare dingen. De derby op De
Krom was daar weer eens het bewijs van.
Katwijk speelde na de treffer ineens met
zelfvertrouwen en Quick Boys was de kluts
kwijt. Dick Krommenhoek kogelde twee mi
nuten na de openingstreffer van De Ridder
2-0 binnen (op schitterend aangeven van
Pim Langeveld) en dat huzarenstukje her
haalde de losgeslagen aanvaller even laten
nog eens: 3-0. Alsof dat niet erg genoeg was
voor de dorpsgenoot, schoot Pim Langeveld
4-0 op het scorebord.
Ondertussen had Henk Wisman Leonard
Pluimgraaff ingebracht voor Jan Jeroen
Schaap. Na afloop nagelde de Quick Boys
trainer de rechtsback verbaal aan de
schandpaal. Schaap had De Ridder geen ge
legenheid mogen geven om te scoren.
Daarmee ging Wisman wel erg ver, want De
Ridder was zaterdag voor geen enkele ama
teurback in Nederland te houden. Boven
dien waren er bij Quick Boys wel meer die
voor een wissel in aanmerking kwamen.
Aanvoerder Hans van der Plas kreeg van
een excellerende Dick Krommenhoek alle
hoeken van het veld te zien, om maar niet
te spreken van de onzekere voorstopper
Renzo Wiemer.
De tweede helft leek vanwege de 4-0
stand een formaliteit, maar drie oranjehem
den dachten daar anders over. Gert Aande
wiel mocht 4-1 aantekenen na knullig inle
veren van Johan Vogelaar, bij de 4-2 van Pe
ter Kruit stond Carlo van Zeist de schutte
ren als een pupil en de 4-3 van wederom
Aandewiel was een cadeautje van Teun van
Duyvenbode. Dat alles voltrok zich binnen
zes minuten.
De Krom sidderde weer van spanning.
Een granaatharde kopbal van Hans van der
Plas leek op weg naar 4-4, maar Van Duy
venbode kon met een uiterste krachtsin
spanning de gelijkmaker voorkomen.
Marco de Ridder boorde de hoop van
Quick Boys op een punt genadeloos de
grond in. Koelbloedig promoveerde de
Noordwijker een prima steekpassje van
Krommenhoek tot 5-3. Tien minuten later
draaide Hans Zwaan de deur simpel op slot,
na voorbereiding van een soms wervelende
Langeveld: 6-3.
Quick Boys stond erbij en keek er naar.
Tot grote ergernis van Henk Wisman. De
trainer moet geschrokken zijn van de fou-
tenlast van zijn ploeg, ook al speelde Kat
wijk bij vlagen onnavolgbaar. De 'zondaars'
zullen zich de komende dagen moeten 'ver
antwoorden' bij hun trainer. Wisman: „Of
ik maatregelen neem? Misschien, daar
moet ik eens rustig over nadenken."
Katwijk: Van Duyvenbode; Van Zeist, Robbers, Voge
laar, Kwestro; Braaf, Langeveld, Van der Plas; Krom
menhoek, Zwaan, De Ridder.
Quick Boys: Van der Niet; Schaap (Pluimgraaff), Wie
mer, laap van Duyn, Van der Plas; Van Dijk, Aande
wiel, Floor van Duyn; Steenvoorden (Harteveld),
Kruit, Smits.
Overleden: Leo Hom (79)
aar voor het WK '66
oi kte Leo Horn een foutje,
rif it door zee schreef hij FI-
ri roorzitter Stanley Rous een
ui met de vraag of meneer
ivoor het komende we-
11 campioenschap wel wilde
D en voor wat meer zakgeld
de scheidsrechters en in
m eval voor een deugdelijke
n|lkamer. Rous werd boos
de brief, Hom werd voor
,VK domweg gepasseerd,
iedereen vond, bracht Leo
m n altijd naar buiten. Bij het
van '62 in Chili had de
in idsrechter een hotelkamer
t f ten delen met twee colle-
ld voor welk genoegen hij
n inkte; Horn huurde uit ei-
m zak een eigen kamer. Te-
E t vond hij dat de FIFA in
laar zaken wat beter
t regelen.
ivas zo ongeveer Homs
te conflict als arbiter, in
topte hij. Noodgedwon-
want 50 jaar oud. Daarna
iifcij het voetbal niet met
etjaten. Duizend weken
schreef hij zijn even spit-
ie Isharde column voor Tele-
rij ir, ontelbaar waren de in-
lc lews waarin hij de bobo's
letballand zonder pardon
o er het gras kapittelde.
Hom, op 79-jarige leeftijd
di leden, was met afstand
lands grootste arbiter al-
nljden. De in Sittard gebo-
tonsterdammer floot 133
zejmationale wedstrijden, hij
ia de bij de WK-finale van
d lij floot klassieke topwed-
io den als Engeland-Honga-
1953,3-6, eerste neder-
ixÉEngeland op eigen bo
lk
dem) en Europa Cup-finales
als Real Madrid-Fiorentina
(1957) en Benfica-Real Madrid
(1962) en uiteraard alle Neder
landse topwedstrijden. Groot
was zijn internationale roem,
geheel eigen was zijn stijl.
PSV-Go Ahead bezorgde hem
ooit de inval een corner zelf te
nemen, toen het naar zijn me
ning allemaal wat te traag
ging. Hom kwam ermee weg;
Horn was Hom.
Ooit was Horn even iemand
anders. In de oorlog weigerde
de even eigenzinnige als trotse
jood een ster te dragen. Hij
ging in het verzet en maakte
deel uit van een speciale
brigade die ondermeer verant
woordelijk was voor de be
faamde overval op de Amster-
damsche Rijtuigmaatschappij.
In die jaren heette hij ir. Vari
ng of dr. Van Dongen, zoals
het uitkwam.
Hij was toen overigens al
scheidsrechter: Hom begon
zijn loopbaan als arbiter op z'n
zeventiende, voornamelijk
omdat hij als voetballer niet
wilde deugen. Hom meldde
zich wel als zodanig bij Ajax,
maar trainer Reynolds keurde
hem af. Niet goed genoeg.
Als scheidsrechter bleek hij
wel goed genoeg. Hom - in het
dagelijkse leven textielmag-
naat in de Jodenbreestraat
met een uit veertien verstigin-
gen bestaand bedrijf - flirtte
wel met de door hem gehate
KNVB, maar werd nooit opge
nomen in de bond. In bijtende
commentaren zette hij zich ja
renlang af tegen de corruptie
en het hielenlikken.
Floor van Duyn (links) en Kenneth Braaf in een fel duel om de bal. foto hielco kuipers
15
ARNHEM ANP
Hoe vaak zijn er in Nederland
geen vraagtekens gezet achter
zijn kwaliteiten? Regilio Tuur
zou een gemaakte bokser zijn,
die mede dankzij invloedrijke
„vrienden" bij de WBO wereld
kampioen is geworden en ge
bleven. Zaterdagavond verde
digde de 28-jarige vedette uit
Hoogvliet voor de derde keer op
rij met succes zijn mondiale ti
tel in het zwaarvedergewicht.
Op onvergetelijke wijze. Het
kostte vele druppels bloed, liters
zweet en een paar tranen.
Zijn beweeglijke en onver
stoorbare tegenstander Mendo-
za uit Colombia begon zater
dagavond in het volgepakte
sportcentrum Valkenhuizen aan
zijn elfde gevecht om een we
reldtitel. Hij had er vijf gewon
nen en vijf verloren in diverse
gewichtsklassen. „Dit keer heb
ben ze de verkeerde tegenstan
der voor hem uitgezocht", riep
„Hurricane Luis" brutaal.
Mendoza, met iets minder
overwinningen maar met even
veel profpartijen (43) op zijn
naam, was in de achtste ronde
van het meeslepende gevecht
nog maar een paar stoten ver
wijderd van de WBO-wereldti-
tel. Tuur wankelde als nooit te
voren in zijn loopbaan. Een
wanhoopsoffensief van de Co
lombiaan, die een paar minuten
eerder voor de tweede keer acht
tellen rust had gekregen, bracht
de titelverdediger letterlijk en fi
guurlijk aan de rand van de af
grond. Met heel veel moeite kon
de tollende Tuur een val uit de
ring voorkomen.
Tuur boog diep. maar brak
niet. Op pure wilskracht richtte
hij zich op. Met tranen in zijn
ogen ging hij opnieuw het ge
vecht aan met Mendoza. De
gong maakte een zeer welkom
einde aan de zwartste fase uit
het boksleven van „Tuurriffic".
Het supersnelle herstel van de
kleine Newyorker was nadien
adembenemend. De uitzinnige
toeschouwers geloofden hun ei
gen ogen niet. Al die duizenden,
vaak geestdodende trai
ningsuren in Gleason's Gym be
taalden zich in Arnhem in één
keer terug. Tuur nam het initia
tief weer over, joeg Mendoza in
de touwen en liet hem niet
meer ontsnappen. Bij het begin
van de elfde ronde kwam de
murw geslagen Colombiaan
niet meer uit zijn hoek. Hij
vond het welletjes, de felle aan
sporingen van zijn trainer en
manager ten spijt.
Geduld van
Krommenhoek
wordt beloond
KATWUK
Dick Krommenhoek werd
voor de kraker tegen Quick
Boys even bij Katwijk-trainer
Kees Guyt geroepen. „Van
daag wordt het jouw wed
strijd", vertrouwde de oefen-
meester zijn 23-jarige aan
valler toe.
Toen de voortreffelijke
scheidsrechter Beldman om
even voor vijf voor de laatste
keer floot, voelde Dick Krom
menhoek zich met twee tref
fers de koning te rijk. Hij en
Marco de Ridder waren die
middag de aanjagers van het
opgeleefde Katwijk geweest.
Anders gezegd: trainer
Guyt bezit over Jomanda-ga-
ven, want tot zaterdag was
Dick Krommenhoek niet de
excellerende rechtsbuiten,
die hij in de derby was. Guyt:
„Ach, het was een kwestie
van gevoel. En een kwestie
van analyseren. We wisten
tegen wie (Hans van der
Plas) Dick zou spelen."
Van der Plas werd zaterdag
dolgedraaid. Het kostje van
Krommenhoek lijkt voorlopig
gekocht. „Ik heb mijn con
current Stefan Roodakkers
voorlopig op achterstand ge
zet. Het is nu een kwestie
van goed blijven spelen."
Krommenhoek volgt een
studie op de sportacademnie
en speelt nu twee seizoenen
in Katwijk. Hij is afkomstig
van het Amstelveense Rkavic.
Vorig seizoen zat hij voorna
melijk op de bank en speelde
z'n wedstrijdjes in twee. „Dat
was best moeilijk, maar ze
hebben je niet voor niets ge
haald. Je moet gewoon ge
duld hebben."
Dal geduld werd zaterdag
beloond.
