seizoen "Jul'D6 Leidsch lift Dagblad XJITT Volgens Gerda Havertong zingen Surinamers over ellende nog een vrolijk lied. Mathilde Santingbidt niet voor bruune bonen samen met zijn vriend Frank Sanders zijn 'zilveren huwelijk' viert met Zzinderella, een musicalpro- duktie waarin hij nogal vaak uit de broek moet. Bij Gerda Havertong, met wie werd gesproken over haar rol als bardame in de Surinaamse musi cal 'Faya', ligt dat anders. Zij analyseert de toe stand in haar vaderland Suriname en spuwt haar gal over het Bekende-Nederlander-virus, dat haar beschermt tegen racistische uitlatingen in onze moerasdelta. Mathilde Santing laat zjch kennen als een inte ger artiest die haar ziel voor geen goud aan de commercie verkoopt. Haar intrigerende stemge luid wordt weggeblazen door de snoeiharde mu ziek van het hardrockcentrum Scum in Katwijk en de wat melodieuzere 'wereldmuziek' in Leiden. Het publiek dat altijd heeft geroepen dat je niet goed kunt uitgaan in Leiden, zal na het lezen van het relaas over de disco 'In Casa' ongetwijfeld 'the blue suede shoes' uit de mottenballen halen. En dan zijn daar natuurlijk nog als strooigoed de interviewtjes met artiesten zoals Peter Faber en Jan Mulder, die er in de kleedkamer zo hun vaste rituelen op nahouden. Wie van zijn dagje uit een stille omgang wil maken, moet natuurlijk naar de exposities over eilanden en wijn in de oudheid. Vooral die laatste expositie kunnen we u van harte aanbevelen. Ze bewijst weer eens dat het niet alleen gifbekers waren die de Romeinen elkaar toeschoven. Jos Brink verkleedt zich te pletter in 'Zzinderella' Boudewijn Büch is een fundamenteel ontevreden mens. Alles uit behalve het licht. Dit ondeu gende gezegde uit de jaren van de seksuele revolutie kunnen we in de theaterwereld rustig vergeten. Ais het daar spannend wordt, gaat het licht juist uit. Maar dat alles en ieder een het komende seizoen naar hartelust kan uitgaan in Leiden en omgeving is wel duidelijk. En ook voor de liefhebbers van exposities is er meer dan genoeg te doen. In deze Uit-bijiage bieden wij u een in terview met Boudewijn Büch, die zich ondanks zijn verre reizen fundamen teel ontevreden voelt en als motto heeft: daar waar je niet bent, is het geluk. Büch gaat hardop denken in de Leidse Schouwburg en dat geeft de uitgaander moed, want het mooiste vermaak is toch leedvermaak. Voorts een diepgaand gesprek met Jos Brink, die Aangeschoten zijn als goddelijke ervaring

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 37