Bende van Venlo zet rechters voor puzzel Feiten &Meningen Afzien van privatisering Spoorwegen Geef gul voor de vervallen kathedraal Advocaten vragen vrijspraak Badceremow Geweld eist in KwaZulu meer levens dan in Bosnii we noem wiT) 9 Y 20 44W frUPEfiEN J I riHeroV-ie y /Koppicwr/ DINSDAG 5 SEPTEMBER 1995 De regeringspartijen zijn er net op tijd ach ter gekomen dat de Nederlandse Spoorwe gen worden geprivatiseerd. Eind juni teken den minister Jorritsma van verkeer en NS- topman Den Besten het voorlopige contract voor de verzelfstandiging van de Spoorwe gen. Vorige week is het echter pas tot de Ka mer doorgedrongen dat NS, na 150 jaar staatsbedrijf te zijn geweest, in het jaar 2000 op eigen benen komen te staan. Op aan dringen van PvdA, WD en D66 komt er een extra onderzoek. Van de adviezen die daar uit komen, zal het afhangen of het definitie ve contract, dat vóór 1 december moet wor den getekend, nog moet worden gewijzigd. De Kamer vreest onder meer dat er min der treinen voor meer geld zullen gaan rij den en dat de overheid straks bergen geld op tafel moet leggen om te voorkomen dat NS onrendabele lijnen zullen schrappen. Het woord vrees kan zeker bij privatisering gemakshalve worden geschrapt. Het rijk zél meer moeten bijdragen, de treinkaartjes zullen duurder worden, de service zél min der worden en er zullen minder treinen gaan rijden. NS gaan immers niet langer op de eerste plaats voor dienstverlening, maar vooral voor winst. Die ontwikkeling is al lang aan de gang. De afgelopen jaren zijn al heel wat ritten verdwenen, de reiziger zal het binnenkort met veel minder lokettisten moeten doen en nu al is bekend dat vanaf 1 januari 1997 het mes zal worden gezet in een aantal lij nen, vooral in het noorden. De NS verdedi gen die ingrepen terecht met het argument dat zij van de overheid steeds minder subsi die ontvangen. De rijksbijdrage wordt van 350 miljoen gulden dit jaar teruggebracht tot nul in 2000. Alleen voor onrendabele lij nen wil 'Den Haag' nog wel tachtig miljoen op tafel leggen. Verder blijft het rijk verant woordelijk voor de investeringen in spoor lijnen. De Kamer wil nu garanties dat de voor zieningen van NS op peil blijven, zonder dat over extra subsidie wordt gesproken. De WD gaat daarbij nog het verst en doet de werkelijkheid wel erg veel geweld aan. ,,Het rijk is overgeleverd aan de commerciële be langen van de NS", zo merkte fractiespecia list J. Remkes vorige week op. Alsof de NS uit eigen vrije wil hebben gekozen voor de privatisering. Die verzelfstandiging is een initiatief van de vorige regering. Op basis van het rapport van de commissie-Wijffels besloot het der de kabinet-Lubbers om de Spoorwegen af te stoten. Daarmee paste Nederland zich toen aan bij het Europese beleid om con currentie op het spoor in te voeren. De vrije markt moest z'n werk doen. Het voorzie ningenniveau zou volgens de Europese Commissie (het dagelijks bestuur van, toen nog, Europese Gemeenschap) omhoog gaan en de prijzen zouden dalen. Daarvan is tot nu toe niets gebleken. Weliswaar konden over 1994 'hele mooie winstcijfers' van 76 miljoen gulden worden gepresenteerd (tegen een verlies van 62 miljoen in 1993), maar als daar de rijksbij drage (vorig jaar nog 460 miljoen) wordt af getrokken, dan resteren voor NS dieprode cijfers. En dus kunnen NS niet anders dan schrappen in arbeidsplaatsen, lijnen en dus service. De NS zijn wild om zich heen gaan slaan vanaf het moment dat bekend werd dat zij zichzelf zouden moeten gaan bedruipen. Het ligt dan ook voor de hand om van de privatisering af te zien. Want of nu wel of niet wordt geprivatiseerd, het rijk zal veel geld op tafel moeten (blijven) leggen om te voorkomen dat NS en hun reizigers op dood spoor belanden. Veel meer dan de tachtig miljoen die nu in het vooruitzicht is gesteld. Dat zal ongetwijfeld uit het onder zoek naar voren komen. Als het rijk dan toch zoveel geld in NS blijft steken, dan is het goed als het ook grip houdt op werkge legenheid, prijzen van treinkaartjes en het al dan niet laten verdwijnen van ritten en lijnen. leiden jan preenen moskou Een17-jari- ge non van de Rus sisch Orthodoxe kerk houdt in de Moskou- se metro een inzame lingsactie onder de passagiers. De giften zijn bedoeld voor de renovatie van de on langs heropende ka thedraal van het klooster in Kostroma, een stad op ongeveer driehonderd kilometer ten zuidoosten van Moskou. FOTO AFP YURI CRIPAS Vandaag laatste dag in monsterproces Het monsterproces tegen de Bende van Venlo loopt ten einde. Gisteren zijn de laatste pleidooien gehou den en vandaag krijgen het openbaar ministerie en de verdedigers nog één keer de gelegenheid om hun zegje te doen. Ook de verdachten krijgen dan de mogelijkheid om gebruik te maken van hun recht op het laatste woord. En dan, na dertien procesdagen, mag de rechtbank zich in alle rust terugtrekken om een oordeel te vellen: een ongemeen zware klus. De vijftien verdachten, onder wie één vrouw, staan terecht voor het in wisselende combi naties doden van zeven men sen, danwel het geven van op dracht daartoe. Justitie heeft zware straffen geëist: vier keer twintig jaar celstraf, twee keer achttien jaar en verder straffen uiteenlopend van vier tot vijf tien jaar. Bovendien hoorden drie verdachten TBS met dwangverpleging eisen. De ver dediging vindt dat alleen de overval op de 53-jarige bewaker van hennepkassen wettig en overtuigend is bewezen. Dat misdrijf hebben de betrokkenen ook volmondig bekend. De rechtbank moet om te be ginnen een keuze maken uit de onoverzichtelijke berg van ver klaringen die de verdachten hebben afgelegd. Aanvankelijk waren dat veelal bekentenissen, die overigens niet op alle pun ten gelijkluidend zijn. Sommi gen, zoals de door deskundigen als debiel gekwalificeerde 23-ja- rige verslaafde en de 15-jarige jongere broer van de 22-jarige bendeleider, bekenden veel meer gruweldaden dan er nu op de dagvaarding staan. Achteraf is komen vast te staan dat een paar moorden niet kun nen zijn gepleegd, simpelweg omdat de vermeende slachtof fers in leven zijn. In andere ge vallen twijfelt justitie. Het ont breken van twee stoffelijke overschotten was voor het OM overigens geen beletsel om ook die zaken in de tenlastelegging op te nemen. Later hebben vrij wel alle betrokkenen hun oor- sponkelijke verklaringen, met uitzondering van een zaak, in getrokken. Dat maakt de be wijsvoering ongemeen gecom pliceerd. Technische bewijzen als vingerafdrukken en andere achtergebleven stille getuigen ontbreken ten ene male. Evenmin beschikt het OM over onweerlegbare verklaringen van getuigen waarvan de betrouw baarheid boven elke twijfel is verheven. De politie heeft de verdachten onder druk gezet om bepaalde dingen te zeggen, is de stellige overtuiging van de verdediging. Bovendien meent ze dat de politie die verklarin gen bewust 'in een bepaalde richting heeft gestuurd'. De be kentenissen zijn niet onder ede afgelegd, in tegenstelling tot wat is gezegd toen de verdachten in de rechtszaal zelf zijn gehoord als getuige. Toen hebben ze ge logen, zegt het OM. Het regende dan ook vermoedens van mein eed. Het is aan de rechtbank om uit te maken welke verklaringen De raadslieden van twee Nederlandse en vijf Turkse verdachten in het proces tegen de Bende van Venlo hebben gisteren voor de rechtbank in Roermond voor hun cliënten vrijspraak gevraagd. In één geval bepleitte verdediger mr. M. Moszkowicz zelfs de on middellijke vrijlating van zijn 27-jarige cliënt. De rechtbank ho noreerde dat verzoek niet, maar sloot een voortijdig vonnis niet uit. Alle raadslieden haalden opnieuw fel uit naar de manier waarop de politie de verdachten heeft verhoord; die zou uiter mate suggestief zijn. roermond anp bruikbaar zijn voor het bewijs. Meerdere raadslieden hebben al tijdens hun pleidooi nadrukke lijk aangedrongen op een zo uitvoerig mogelijke motivatie van die keuzes, ongetwijfeld met het oog op een eventueel hoger beroep. Hoewel er steeds wordt gespro ken over de Bende van Venlo is dat eigenlijk een onjuiste bena ming. De vijftien verdachten zijn immers niet lid van één grote bende, die moordend en brandschattend de dagen vulde. Het gaat in feite om twee totaal verschillende groepen. De Tur ken en een 27-jarige Nederland se verdachte, worden in relatie gebracht met het schimmige wereldje van de drughandel in Venlo. Justitie beschouwt een 35-jarige Turk als de onbetwiste leider. Hij wordt niet voor niets 'burgemeester van Venlo' ge noemd. Volgens zijn raadsman Hiddema is hij echter een nette zakenman die de dupe wordt van de hetze die de politie voert tegen de familie, nadat enkele jaren geleden een van de fami lieleden in een politiecel over leed. Justitie verdenkt de man ervan dat hij de 22-jarige hoofdver dachte opdracht heeft gegeven om enkele Turken uit de weg te ruimen wegens de diefstal van enkele kilo's hasj. Deze jonge man vormt met de vijf overige Nederlandse verdachten een tweede min of meer vaste groep. Hij is in de ogen van jus titie samen met zijn 19-jarige handlanger betrokken geweest bij alle zeven moorden: de liqui datie van vier Turken, de dode lijke overval op de kassenbewa- ker en de gruwelijke moord op een bejaard tuindersechtpaar. Justitie gaat ervan uit dat de enige vrouwelijke verdachte, de 19-jarige ex-vriendin van de bendeleider, overal bij is ge weest, maar dat zij meestal niet verder kwam dan de achterbank van de auto. Het OM legt haar alleen de overval op dekassen- bewaker ten laste: ze zou haar vriend en diens rechterhand een stuk tape hebben aangege ven om het slachtoffer te boei en. De laatste verdachte, de 45- jarige 'ome Kuuk', is nergens echt bij betrokken geweest. Jus titie verdenkt hem ervan de an deren te hebben getipt bij wie er geld te halen was. Er is één aspect waar de recht bank geen rekening mee mag houden: de begrijpelijke roep om keiharde vergelding. En dat is gezien het weerzinwekkende karakter van de misdrijven on getwijfeld eveneens een zware opgave. roermond joop van dalfsen MA Hoe komt het toch da Japanner lange werkd kan maken, nauwelijk kantiedagen opneemt toch de oudste mens wereld wordt? Het geil zit hem in zijn dagafsl ting. Na zijn vermoeiende werkdag g; in bad. Niet zo maar, roetsj, roetsj, do douche, of poedelen in je eigen vuil, we in Nederland gewend zijn. Nee, ban is het wegpoetsen van stress en irritatf' Baden is het reinigingsproces van lichi en geest. Baden is gewoon heerlijk. Hoe gaat dat in zijn werk. Allereerst we de architectuur van de badkamer doeken doen. Een Japanse badkamerL staat uit twee ruimtes, een kleed- en badruimte. Betreed je de badruimte, iv ben je als westerse gast verbaasd overL afmetingen. Er staat een grote, maar diepe badkuip en daarnaast (niet daai ven!) is een douche en een zeer laag gende kraan. Trouwens, een Japanse kamer bevindt zich doorgaans op de ne grond. Het bad is in de bodem ing^» ven. Dat betekent dat je niet met je bq omhoog, hop, over de rand de kuip in», maar dat je in het bad afdaalt. ve Ho, ho! Niet meteen het water ingaan'L badkuip dampt je weliswaar verlokkene toe, maar waag het niet je vuile voetei^ het badwater te steken. Dan moet je Ja}; se gastheer de badkuip weer leeg lateijc pen (een paar honderd liter). Hij en zi|e milie kunnen die avond niet meer in q Het is een teken van vriendschap dat jL gast, als eerste het badwater mag gebq ken. B] Je gastheer heeft je een wit handdoekjje x 50 cm) en een yukata (katoenen kimn gegeven. Dat handdoekje neem je me«l badruimte in en je gaat voor de doucli kraan zitten op het demiehouten meltyc krukje. Neem het 'mandie'-bakje en laj_ het vollopen. Doop je handdoekje erin Douche je af. En zeep je in. Neem daa tig de tijd voor. Met het witte doekje k, al masserend, ieder hoekje van je licht aftasten, lekker je rug van boven naar den af schrobben. Vergeet de schoude niet. En dan weer verder het lichaam naar beneden. De voeten. Niet te snel een been over je knie, zodat je goed bi voetzool komt. Nu kan je kiezen, of je het allebei: met de puinsteen de hele zaal afschrobben, dan wel met de topj van je duimen stevig het oppervlakte drukken. Push, push, push, van de hal hoog naar het puntje van je grote teen nog eens gedegen met zeep de tussen se ruimtes verwennen. De andere voe natuurlijk. Op zich heb je de belangrijkste voorbe dingen achter de rug. Je kan natuurlij! haar wassen, of andere plekken een ex beurt geven. Wat je ook doet in deze v se, na afloop spoel je je grondig af. Ge belletje zeep óf loshangend haartje bli op je vel achter. Check je van voren en achteren in de levensgrote spiegel wa< waarschijnlijk tegenover zit. En nu komt het grote moment, de katl van de badceremonie... Je vlijt je langz langzaam in het badwater, eerst een tot de knie, nog een been, bovenbenei len, 'au, au, au', heerlijk, je gaat zitten, ah, ah, ja! Gelukt, je zit tot aan je hoofi het loeihete water. Het handdoekje zv\ rend spoelend. De hete katoen druk je patsch, patsch, patsch tegen je wangei voorhoofd, het hele gezicht. Het lukt j< je te ontspannen. Je laat je slap hange je voelt alle opgekropte gevoelens weg vloeien. Breekt het zweet je uit, dan is het tijd eruit te gaan. Ook dat langzaam. Ga w op het melkkrukje zitten en herhaal ev tueel het wasproces en de duik in het graden hete water. Bet het water van j< chaam af met het goed uitgewrongen je en betreed de kleedruimte, alwaar d gestreken kimono op je wacht. Laat vo de badkuip niet leeglopen, want de he milie gaat nog in hetzelfde badwater. 1 immers nog schoon! judith stalpers correspondent WIM STEVENHAGEN Als de nacht valt, zoeken de vrouwen en kinderen in Port Shepstone de veiligheid van het veld. Ze slapen buiten, uit angst dat gewapende bendes 's nachts hun kraal overvallen en in brand steken. Ge weld is dagelijkse realiteit in de Zuidafri- kaanse provincie KwaZulu-Natal. Daar hebben de verkiezingen vorig jaar weinig aan veranderd. Port Shepstone aan de zuidkust van KwaZulu-Natal is een van de brandhaar den in de provincie. De inwoners wor den geterroriseerd door bendes, die bij nachtelijke overvallen geld, voedsel, wa pens en mensenlevens eisen. Hoewel politiek een rol speelt, gaat het voor een groot deel om een machtsstrijd tussen clans. Zo werden in een enkele week 36 hutten van de KwaXolo-clan plat ge brand. Afgelopen weekend vielen in heel KwaZulu-Natal 33 doden en dat is een cijfer waar niemand meer van opkijkt. Er zijn vele dagen dat in deze provincie meer mensen omkomen dan in het door oorlog verscheurde Bosnië. In vier maanden tijd hebben zo'n vijfduizend mensen een veilig heenkomen gezocht in vluchtelingenkampen, bij familie of simpelweg ergens in een hut in het bos. Zo'n twaalfhonderd mensen kwamen om. Maar zelfs Zuidafrikaanse media be steden nauwelijks nog aandacht aan het voortgaande drama. Dat komt misschien omdat er van een echte burgeroorlog geen sprake is. Poli tieke rivaliteit tussen ANC en Buthelezi's Inkatha Vrijheidspartij (IFP) spelen een rol, maar daarnaast zijn er andere facto ren die de situatie in de provincie bepa len. Voor een deel draait het geweld om vaak eeuwenoude machtsconflicten tussen verschillende Zulu-clans. Voor een deel is er sprake van ordinaire misdaad. En sommigen zijn ervan overtuigd dat het geweld voor een deel nog steeds wordt veroorzaakt door extremistische krach ten die ooit onder de apartheid door de politie zijn bewapend. Maar een scheiding tussen de verschil lende oorzaken van het geweld is nau welijks te maken. Hoewel de politie de meeste doden toeschrijft aan gewone misdaad, is vredesmonitor Mary de Haas ervan overtuigd dat veel 'gewone misda den' in feite een politieke achtergrond hebben. Samen met het ANC en een aantal ande re organisaties in KwaZulu-Natal klaagt zij erover, dat mensen die voor roof, moord of verkrachting worden opgepakt, soms luttele uren later alweer op borg tocht worden vrijgelaten. En dat kan al leen, meent ze, als hun misdaden in be paalde kringen op steun kunnen reke nen. Een van de belangrijkste oorzaken van het geweld, is de aanwezigheid van een waanzinnig aantal legale en illegale wa pens in de provincie. In het verleden heeft de apartheidsregering enkele dui zenden G-3 geweren aan Zulu-stam- hoofden uitgedeeld. Het zijn dezelfde geweren waarmee nu regelmatig misda den worden gepleegd. Daarnaast komt er uit het naburige Mozambique een ge stage vloed van wapentuig dat in dat land overbodig is geworden sinds de burgeroorlog is gestopt. Voormalige sol daten van de rebellenbeweging Renamo verdienen goed geld met de verkoop van Renamo's verborgen voorraden roestige AK-47 automatische geweren. Deel van het probleem is zonder enige twijfel dat de politie nauwelijks enige in vloed heeft in de regio's waar het geweld hoog oplaait. In sommige gebieden zijn helemaal geen agenten, elders, zoals in Port Shepstone, durven de slachtoffers geen aanklacht in te dienen of getuigenis af te leggen uit angst voor wraak. Bovendien heeft de politie een slechte naam. Iedereen weet dat agenten in het verleden betrokken waren bij de organi satie van het politiek geweld. Ze hebben geholpen bij de opleiding en de bewape ning van Inkathamensen en zouden zelfs hebben deelgenomen aan de doodseska ders die ANC'ers uit de weg moesten rui men. Nu de politie zich neutraler opstelt, krijgt ze van Inkathazijde het verwijt dat ze pro-ANC is. Inkathaleider Mangosut- hu Buthelezi wil niet voor niets zeggen schap over een eigen politiemacht in KwaZulu-Natal. Zijn partij was afgelopen week dan ook de enige die negatief reageerde op de stationering van zeshonderd extra agen ten en vierhonderd soldaten in de pro vincie in een poging het geweld te be teugelen. Enerzijds, zo meende de II zijn duizend mannen een druppel o een gloeiende plaat in een gebied w 16.000 extra agenten nodig zouden i Anderzijds beweert de partij dat legf politie medeverantwoordelijk zijn vt het voortgaande geweld. Volgens Buthelezi is een politieke of sing van het conflict tussen ANC en de enige manier om vrede in KwaZii Natal te brengen. En onder een poli' oplossing verstaat hij het inschakele van internationale bemiddeling, die moet helpen bij de onderhandeling) over een Grondwet die KwaZulu-Na een verregaande zelfstandige positie nen Zuid-Afrika garandeert. Wat Bu lezi voor ogen staat, is een federatie, waarin de provincie zeggenschap kr over zaken als onderwijs, economie, tuur, eigen verdediging en beheer vi kustwateren. Volgens Mary de Haas is een strikte passing van het gewone strafrecht e de enige werkbare oplossing. Toege aan de politieke eisen van Inkatha 1< volgens haar uiteindelijk tot een Bo: sche situatie. Ze is ervan overtuigd c het geweld met goed politiewerk kaï worden aangepakt. In feite is het to< vooral een crimineel probleem. ,,He gaat om een paar honderd sleutelfig die moeten worden opgeborgen." kaapstad runa hellinga correspondent ,„M£f zjm f|/»MUe*l Bezmwicf £irz&w VAfiML* oac Of PE. STUPEWTEN O-V- KMgT M PAT VJ6 Hqe/WML (SjEEJJ TiPP tfEEA Qti/tier -5 A" (2ÊIZEMk-P- Off GEHEK I/Ahljou V (pop l£ ALW6B2 \temwien nier J SgJELS l

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 2