Handvol medailles geeft geen voldoening
Postma stilt pijn in schouder met brons
Balk van één miljoen
Schumacher schrijft
geschiedenis met
gedurfde inhaalrace
Sport
MAANDAG 28 AUGUSTUS 1995
19
Contract
Korzeniowski
Het bestuur van de KNRB wil
Cris Korzeniowski voor lan
gere tijd. het liefst tot en met
de Spelen van Sydney 2000
aan zich binden. De Ameri
kaan voelt er wel voor. al
maakt hij nog wat voorbe
houden. ,,De roeiers en roei-
sters moeten het ook graag
willen."
Korzeniowski boekte in
twee jaar in Nederland grote
successen. Hij leidde de Ne
derlandse vrouwen in de
open klassen naar één we
reldtitel ('94) en drie wk-me-
dailles ('95). Hen onvoorstel
bare prestatie, want het
vrouwen roeien was, behalve
in het lichte veld, dood.
Korzeniowski is emotio
neel zeer betrokken, want de
laatste meters van zijn ploe
gen ziet hij zelden of nooit.
Daar kan zijn hart niet tegen.
Hij is grof in de omgang, zijn
methodiek is zeer on-Neder
lands, inspraak duldt hij niet
of nauwelijks. Lang niet alle
roeisters pruimen zijn werk
wijze. Muriel van Schilfgaar-
de, slag van de acht die brons
haalde en van het gouden
kwartet in Indianapolis, weet
niet of ze volgend jaar weer
wil meeselecteren voor de op
het ultieme moment samen
gestelde Nederlandse ploe
gen.
Anderen dragen Korze
niowski op handen. De scull-
sters Irene Hijs en Eeke van
Nes wonnen dit jaar twee
medailles waarmee ze toch
blij zijn. ,,Hij houdt alles bij",
weet Van Nes. Elke start, elke
tussensprint noteert hij, van
elke training, alles. Hij verge
lijkt de tijden met Amerika
nen, Canadezen en Chinezen
en hij schrijft elke maand
voor wat het slagtempo moet
zijn. Onvoorstelbaar.
Haldan niet terug in tafeltennisploeg
Apeldoorn Paul Haldan keert dit seizoen niet terug in de natio
nale tafeltennisploeg. De meervoudig Nederlands kampioen
heeft de bondscoaches Peter Engel en Paul Noël laten weten dat
hij zich niet beschikbaar stelt als international. Ook ziet Haldan
af van pogingen om zich te kwalificeren voor de Olympische
Spelen in Atlanta. Het NOC*NSF wilde de tafeltennisser op weg
naar Atlanta steunen, maar de Apeldoorner zag zelf van die mis
sie af. „Het zou ook een beetje hypocriet zijn om, na twee jaar
niet als een topsporter te hebben geleefd, nu plotseling naar de
Olympische Spelen te willen."
Elf man Ryder-Cupteam Europa
stuttgart Na de Open Duitse titelstrijd zijn de namen van elf
golfers bekend die Europa straks vertegenwoordigen in de Ryder
Cup tegen de Verenigde Staten. Tien golfers plaatsten zich via
kwalificatie-toernooien: Colin Montgomerie, Sam Torrance, Da
vid Gilford, Mark James, Howard Clark (alien GBr), Bernhard
Langer (Dui), Costatino Rocca (Ita), Seve Ballesteros (Spa), Per-
Ulrik Johansson (Zwe) en Philip Walton (Ier). De Brit Nick Faldo
krijgt een van de twee resterende wild cards. De twaalfde man
wordt maandag door coach Bernhard Gallacher bekend ge
maakt.
De Nijs pakt zilver bij World Cup kano
unquera De zilveren medaille die Edwin de Nijs zaterdag ver
overde bij de World Cup kano was een bevestiging van zijn posi
tie in de wereldtop. In het Noordspaanse Unquera moest de Eu
ropees kampioen op de marathon alleen de Portugees Rui Can-
cio laten voorgaan. De Nijs finishte in 2.11.07. Door een schat
tingsfoutje bij de laatste overdracht miste De Nijs het goud. „Ik
gleed uit in de modder, daar profiteerde de Portugees handig
van", aldus de Nederlander wiens ploeggenoot Van Vlaanderen
in 2.18.14 als twaalfde eindigde.
- N Het afgooien van een balk kost
ïn3 g springruiter en -paard gewoon-
veidi lijk vier strafpunten. Voor Jos
-o Lansink bedroeg de boete zon-
34 dag bijna een miljoen gulden,
eter Bij winst in de Grote Prijs van
d W' Valkenswaard had Lansink
n b 600.000 dollar verdiend, door
Holt die ene onnozele fout deva-
[®u^|lueerde zijn prijzengeld tot 2500
gulden. Jan Tops won het con
cours hippique dat in zijn eigen
s'wei achtertuin werd gehouden.
2. Dl Het CSI in Valkenswaard was
^'}®'de tweede wedstrijd in de pres-
aansltigieuze Pulsar-Crownserie,
geesteskind van de Mexicaanse
industrieel Alfonso Romo Gar
za. Lansink won de eerste afle-»
vering, in Luxemburg. Zondag
zadelde hij voor de speciale ge-
Vijdejlegenheid Libero H, de wonder-
1013 hengst die hem al naar zoveel
nes -
successen bracht.
De beloning bleef i
tweede manche was de c
tratie even zoek. De driesprong
ging probleemloos, bij de vol
gende hindernis stuiterde een
geelwitte balk door het gras. De
toeschouwers kreunden van
ontzetting. „Klote", mompelde
Lansink. „Net dat beetje geluk
ontbrak. Libero sprong fantas
tisch." Medio oktober krijgt
Lansink een nieuwe kans, dan
lonkt ook voor Tops de hoogste
winstsom, ooit in de paar-
desport uitgekeerd. „Bij vele
concoursen staan zulke hoge
bedragen op het spel, maar dat
wordt zelden uitbetaald. Het
wordt tijd dat het nu wel eens
lukt", zei Lansink. Tops moet
het daarmee eens zijn. In Mon
terrey, in de Mexicaanse hitte,
gaan beide Nederlanders voor
de hoofdprijs.
Horn mist op
,ci 3EK droomteam
C VALKENSWAARD ANP
Bondscoach Hans Hom moest
zondag weer twee springruiters
schrappen voor zijn equipe
voor de Europese kampiqen-
H- Bejschappen. Albert Voorn en Rob
Ehrens haakten om verschillen
de redenen af. Uit zijn selectie
van tien man bleef de helft over,
met hen gaat Hom in septem
ber naar Zwitserland. Jan Tops
(met Top Gun) en Jos Lansink
(met Easy Jumper) vormen de
assefjnjggegraat van het Nederlands
^Jteam. Wout-Jan van der Schans,
I A(Bert Romp en Emile Hendrix
D16jjzijn kandidaat voor de overige
3. 3|twee plaatsen, Hendrix wordt
D|waarschijnlijk de reserve,
„ons. jn Sankt Gallen behoort Ne-
De Biderland niet tot de favorieten,
II °Pjdie rollen lijken weggelegd voor
S: jlerland en Duitsland. „We gaan
Rniet met een droomteam naar
*:Amjhet Europees kampioenschap",
6-o zei Horn.
NecM
Brons schrale
;*f;. troost polosters
|Het brons dat de Nederlandse
aterpolosters zaterdag bij het
JEuropees kampioenschap in
'"enen haalden was niet meer
een schrale troost. Vrijdag
het zicht op goud ontno-
[men door een onnodige neder
laag tegen de traditionele rivaal
Hongarije. Die frustratie rea-
sjgeerde de selectie van bonds-
'l^jcoach Kees van Hardeveld in
-4 het mobiele zwembadje in het
HjErnst Happel-stadion af op
[Griekenland, 8-3, bereikt in een
r speeltijd.
Het typeert de vrouwenploeg
an een nieuwe tegenvaller
sprake kon zijn. Nederland
egon voortvarend en liet de
wee perioden zien' waar
lom het doel in Wenen - titel-
irolongatie - niet op vage hoop
Eudberustte. Concentratie, agressie
produktiviteit kenmerkten
start tegen de Grieken, die
:eepster Karla van de Boon
enkele keer in verlegen-
eid brachten. De onttroonde
iuropese kampioen (Leeds *93)
wam in een oogwenk met 7-0
'oor, door onder meer vijf doel
punten van Karin Kuipers.
5 slaPaarmee was de strafexpeditie
iger#egen de verkeerde tegenstan-
rijd l^er voorbij. Griekenland mocht
de c|iets van ^e ontegenzeggelijke
aal forderingen tonen. Het team
'an coach Anagnostopoulos
ad Nederland immers opgeza-
?t Hongarije door de we
reldkampioen te verslaan en
;oif$elf ongeslagen te blijven in de
'eede ronde.
Damon Hill zat erbij met het
gezicht van een doodgraver. Hij
kon moeilijk anders. Hill werd
gisteren bij de Grand Prix van
België door zijn grootste tegen
strever om de wereldtitel, Mi
chael Schumacher, tot op het
bot vernederd. De Duitser won,
van de zestiende positie ge
start, na een magistrale inhaal
race met een overmacht die de
Formule 1-wereld nog lang zal
heugen.
De race op het spectaculaire
Ardennen-circuit zal de annalen
ingaan als een van de meest
memorabele uit de geschiede
nis. Een Grand Prix die alle in
grediënten had die van een For
mule 1-maaltijd een heerlijke
hap maken: geweldige stuur
manskunst, sensatie, spanning,
angstaanjagende duels. Met als.
man van de dag Michael
Schumacher, die zijn voor
sprong in de tussenstand van
het wereldkampioenschap tot
vijftien punten uitbreidde.
Pure reclame voor de sport,
ook al ging het er op het asfalt
af en toe letterlijk op leven en
dood aan toe. Dat vond het Wil-
liams-team na afloop ook. De
werkgever van Hill diende een
protest in tegen Schumacher,
wegens ongeoorloofd rijgedrag
op het moment dat Hill de
Duitser wilde inhalen. Het
kwam Schumacher op een
voorwaardelijke schorsing van
één race te staan, met een
proeftijd van vier wedstrijden.
De discutabele acties vonden
plaats halverwege de race. De
donkere wolken produceerden
hun eerste druppels, waarop
Hill besloot meteen de pits op
te zoeken om regenbanden te
laten monteren. Een gok, omdat
het niet hard regende en zeker
niet op alle plaatsen van het cir
cuit. Na zijn stop kwam Hill snel
in het kielzog van Schumacher,
die had besloten nog een tijdje
op profielloze banden te blijven
rijden en te gokken op betere
klimatologische condities. Twee
ronden lang deed de Duitser al
les wat (on)geoorloofd was om
Hill achter zich te houden.
„Onacceptabel," riep Hill na
afloop van de race. „We hebben
elkaar met de wielen geraakt. Er
waren enkele heel gevaarlijke
momenten. Ik was duidelijk
sneller en dan moet hij me
voorbij laten."
De verklaring van Hill was het
begin van een verbale oorlog,
die plaatsvond in de perskamer
ten overstaan van honderden
journalisten. Een paar weken
geleden leek de vrede getekend
tussen het tweetal. Nu kwam de
strijdbijl weer te voorschijn.
Daarna kwam de stopstraf aan
de orde, die Hill kreeg opgelegd
wegens te snel rijden in de pit
straat. De Williams-rijder had
zijn regenbanden alweer geruild
tegen rubber zonder profiel.
Een faliekante blunder, zo zou
blijken. In de pits gingen kost
bare seconden verloren, terwijl
geen tien minuten later de re
gen met bakken tegelijk uit de
hemel viel.
Een klein sprankje hoop gl
oorde voor Hill toen de race-lei-
ding besloot de safety-car het
circuit op te sturen, zodat ieder
een de pits kon opzoeken om
regenbanden te monteren.
Gunstig voor Hill, die aanslui
ting bij Schumacher kreeg, om
dat de leider in de race achter
de safety-car moet blijven en de
achtervolgers kunnen aanslui
ten. Tegelijk betekende het ook
zijn definitieve nederlaag. Hill
reed een fractie harder dan de
toegestane 80 km/uur door de
pitstraat en werd daarvoor be
straft met tien seconden stop-
straf.
Dat het een spannende race
zou worden, stond vooraf ei
genlijk als een paal boven wa
ter. De trainingen waren im
mers door de onvoorspelbare
weersomstandigheden min of
meer lot een loterij gedegra
deerd, waarin Hill en Schuma
cher hun kansen op een goede
startplaats vergooiden door een
aantal niet voorziene ritjes
naast het asfalt. De Engelsman
moest daardoor vanaf de acht
ste positie aan de race begin
nen, terwijl de Duitser niet ver
der reikte dan de zestiende stek
op de grid.
Hill kon zich in de zesde ron
de al achter teamgenoot Coult
hard nestelen, met de zekerheid
dat teamorders hem de leiding
in de race zouden bezorgen.
Dat was niet nodig, omdat de
Schot in de veertiende ronde
met een kapotte versnellingsbak
bleef staan.
De ware show kwam echter
van Michael Schumacher. De
Benetton- coureur liet zien
waarom het wel heel vreemd
moet lopen wil hij niet ook dit
jaar de wereldtitel grijpen. Een
magistrale inhaalrace, vervol
gens een duel met Hill waarin
hij de Brit minutenlang aan het
lijntje hield en tot slot een stra
tegie rond de al of niet noodza
kelijke pitstops die van Hill een
figurant maakte.
Prestaties Nederlandse zwemploeg op EK tikken aan
Roeiers hadden meer verwacht van WK
Je moet het maar kunnen. Vijf
dagen achtereen plaatsnemen
op de tribune, met niets anders
te doen dan kijken naar je
ploeggenoten. En jij zit daar
maar, te wachten tot je zelf aan
de beurt bent, op de slotdag van
de Europese kampioenschap
pen. Op jouw race, de vijftig
meter vrije slag, een loterij. Een
serie. En de finale, als je vol
doende bent opgeladen. Dat
was Angela Postma. Zoals ze
gisteren bewees met haar bron
zen medaille en dubbele olym
pische limiet.
De sprint staat nu eenmaal
elk toernooi voor de laatste dag
geprogrammeerd. Bovendien
had Angela Postma wel iets an
ders aan haar hoofd dan zich te
storen aan een vaste plek op de
tribune. Postma had voorname
lijk pijn, aan haar schouder. Het
gevecht met dat euvel nam alle
tijd in beslag.
„Zes weken geleden schoot
het er ineens in", zei Postma.
„Op de tribune nog wel, bij de
NK. Ik wilde een ploegmaatje
van me aanmoedigen, drukte
me op en pats, daar was het."
Een spontane ontsteking in de
linkerschouder. Zo pal voor de
EK, het toernooi waar de basis
gelegd diende te worden voor
de Olympische Spelen. „Ik heb
enorme twijfels gehad", gaf ze
gisteren in Wenen toe. „De ene
week dacht ik erover na om me
af te melden voor het toernooi,
dan richtte ik me weer op het
pure deelnemen en vervolgens
groeide het gevoel van 'ik ga er
gewoon voor'.
„Bovendien", lachte de num
mer vijf van het vorige EK, „is
vijftig meter te kort om over
pijn na te gaan denken." Dat
deed ze dus ook maar niet, te
beginnen bij de serie die ze sa
men met de Russische Mesche-
riakova als snelste (25.84) afleg
de. Ze onderdrukte de pijn door
tweemaal daags een pijnstiller
in te nemen. Verder werden
haar trainingen aangepast, veel
loopwerk, om het zeurende ge
wricht rust te geven. Het hielp
allemaal net een klein beetje.
Gisteren voelde ze alles weer.
Maar de finale was er.
Daarin maakte ze deel uit van
een select gezelschap. In eerste
instantie uiteraard Franziska
van Almsick, op jacht naar haar
zesde gouden plak van het toer
nooi. Getergd stond de Duitse
op het blok, omdat ze weer eens
verkeerd was geciteerd in een
krant en alle Duitse media over
haar heen rolden. Aanleiding
s 50 meter vrije slag. Ze bereikte met een gedeelde s
was een zinsnede als zou Van
Almsick een fan zijn van Adolf
Hitler, terwijl ze slechts geïnte
resseerd blijkt in het fenomeen.
Inge de Bruijn was ook op jacht
naar eerherstel na haar verloren
vlinderslag. Zoals de Zweedse
Linda Olofsson af wilde rekenen
met haar eeuwige tweede plaat
sen.
Olofsson kreeg als enige
waarnaar zij op zoek was. Van
Almsick werd tweede, Angela
Postma derde. Inge de Bruijn
tikte als vierde aan, in exact de
zelfde tijd als 's ochtends bij de
serie. Wederom een knauw voor
haar, omdat 25,95 seconden
precies eenhonderdste van een
seconde te langzaam is voor de
olympische limiet. Maar ook
Postma baalde, ondanks de
tweede olympische bevestiging
voor haar. „Zonder die schou
der had er goud ingezeten", zei
ze.
Franziska van Almsick kroon
de zich zoals de laatste jaren ge
bruikelijk tot EK-koningin met
vijf gouden (en een zilveren)
medailles. De prestaties van de
Belgische Brigitte Becue
(schoolslag), Mette Jacobsen
(vlinder en rug), Krisztina
Egerszegi (rug en wissel) en de
Ierse Michelle Smith, getraind
door ex-discuswerper Erik de
Bruin mochten er ook zijn. Zij
waren ieder goed voor twee
gouden plakken.
Bij de mannen was het Rus
land dat domineerde in de gou
den personen van Popov (vier
keer), Pankratov en Selkov (bei
den drie keer). De Fin Sievinen
schaarde zich ook in dat rijtje,
hij veroverde drie Europese ti
tels.
Balans
Bondscoach Rene' Dekker nam
in het Stadionbad van Wenen
maar wat graag het presteren
van de Nederlandse ploeg door.
Twee zilveren medailles, een
bronzen. Dertien olympische li
mieten. Vier Nederlandse- en
twee clubrecords. Negentien A-
finales. Negentien keer een ver
betering van een persoonlijk re
cord. De organisatie van de
Spelen in Atlanta heeft elf
maanden voor de openingsce
remonie al een notitie gemaak
er komen minimaal twaalf Ne
derlandse zwemmers en z
stersnaar Georgia.
„We mogen Benno Kuipers
wel dankbaar zijn", sprak de
verheugde bondscoach. Benno
Kuipers?! De schoolslagzwem
mer die achtste werd in de A-fi-
nale over 100 meter? De Ede-
naar die dertiende werd op de
200 meter schoolslag? „Hij heeft
de toon gezet. Door op ons eer
ste EK-nummer meteen een
persoonlijk record te zwemmen
en zich voor de A-finale te
plaatsen. Dat was voor de rest
van de ploeg het bewijs dat de
voorbereiding goed was ge
weest. Dat iedereen hier in staat
zou zijn om te pieken. Vanaf dat
moment veranderde er ook iets
binnen de ploeg. Er werd gela
chen, de druk was weggeval
len."
Carla Geurts en Pieter van
den Hoogenband profiteerden
er optimaal van, van het nieuwe
Nederlandse zwemelan. Geurts
reist als de vaderlandse' EK-ko
ningin terug naar Utrecht en
UZSC. Haar twee zilveren me
dailles van de 400 meter vrije
slag en de estafette over 4 x 200
meter bestempelen de studente
tot een serieuze olympische
kandidate. Elk
aan ze in Wenen deelnam was
goed voor een Atlanta-limiet en
een A-finale.
Wereldtop
Zelfs bij het weinig verwende
mannenzwemmen traden na
men op de voorgrond. De pas
17-jarige Pieter van den Hoog
enband lijkt op dit moment
zelfs voorbestemd zich lussen
de wereldtop op de vrije slag te
gaan mengen. De zwemmer
van PSV haalde vijf A-finales,
zwom twee olympische limie
ten en had een aandeel in alle
Nederlandse records op de EK.
Waarbij de individuele toptij
den over 100 en 200 meter vrije
slag om voorrang vroegen. Zijn
'split' over de eerste 100 meter
in de estafette was evenwel op
zienbarend: 49,5 seconden, zo
snel is een jongen van zijn leef-
ijd nog nooit gegaan. „Waarom
zou Pieter er ooit over naden
ken om in Amerika te gaan trai
nen?", schatte René Dekker die
tijd op waarde in. „Amerika wil
nu weten hoe hij hier in Neder
land traint. Schitterend."
De beste resultaten ooit en
toch gevoelens van onbe
hagen. Het gaat hard met
het Nederlandse roeien,
straks het vlaggeschip van
Oranje bij de Olympische
Spelen in Atlanta.
Tampere ANP
Vijf medailles bij de wereldkam
pioenschappen in Tampere, zó
goed presteerde Nederland
nooit eerder op het hoogste ni
veau. De stemming was na af
loop desondanks zeer ingeto
gen, eenvoudig omdat er geen
wereldtitel bij was. De vijf plak
ken hadden de kleuren zilver
(Holland-acht-mannen en dub-
beltwee Irene Eijs/Eeke van
Nes) en brons (vrouwen-acht,
dubbelvier vrouwen en de lichte
skiff van Annette Bogtstra).
Bij alle podiumplaatsen wa
ren vooraf de kansen van Ne
derland nog hoger ingeschat.
„Wij waren de beste ploeg",
stelde Michel Bartman van de
Holland-acht, „dus gingen we
voor goud". Deze tien woorden
kon hij niet uitspreken zonder
in tranen uit te barsten. De
Duitsers waren dit seizoen drie
keer door Nederlanders versla
gen en nu kaapten zij de titel
voor hun neus weg.
Nico Rienks reageerde nuch
ter op de prolongatie van de
tweede plaats in Indianapolis:
„tweede zijn is ook een inspira
tie er volgend jaar nog meer aan
te doen. Dat gaat ook zeker ge
beuren, want vanaf 1 januari
zullen ook de vier roeiers die er
dit jaar een baan bij hadden,
helemaal vrij zijn voor de voor
bereiding op de Olympische
Spelen. In Atlanta moet het luk
ken met het goud."
Laurien Vermulst roeide met
Ellen Meliesie in de lichte dub-
beltwee in een hoosbui de halve
finale. De Utrechtse liep in die
perfecte race een kou op. Zater
dagavond had zij 39,2 graden
koorts, gisterochtend roeide ze
krachteloos de eindstrijd. Een
zekere medaille ging verloren:
zesde. Sneu voor de fitte Melie
sie, balen voor coach Hans
Lycklama die graag met een
mooie prijs afscheid van het
roeien had genomen. „Ze waren
achter elkaar wereldkampioen
geworden", bromde hij.
De vrouwenacht had even
eens te kampen met zwaar
weer. Wind dwars over de baan,
voor de start kwam de boot al
scheef te liggen. Stuurvrouw Jis-
sy de Wolf moest over de rand
gaan hangen om de boot recht
te krijgen.
Na het eerste kwart van de ra
ce lag de ploeg kansloos voor de
titel op de zesde plaats, door
vier of vijf misslagen bij de start.
Dat de ploeg toch nog brons
pakte achter de Verenigde Sta
ten en Roemenië mocht een
wonder heten.
Irene Eijs en Eeke van Nes
waren zaterdag het dichtst bij
een wereldtitel van alle Neder
landers. Zij leidden 1995 van de
2000 meter en verloren de
sprint tegen de Canadezen Mar-
nie McBean en Kathleen
Haddie op de finishlijn. Acht
honderdste seconde bedroeg
het verschil.
„Als je er zo dicht bij bent, is
het toch een grote teleurstelling
als je maar zilver hebt", zei Eijs,
die overigens nooit eerder een
medaille won. „Het was klote,
toen ik de Canadesen hoorde
juichen", vond Van Nes. „Ik heb
het gevoel dat ze de titel van
ons gestolen hebben", voegde
Eijs weer toe.
Van domme taktiek wilden de
twee niet horen. „Knetterhard
starten was de enige manier om
te kunnen winnen. De laatste
250 meter zaten we nog blind te
sprinten. In Luzern hadden we
nog drie seconden achterstand
op de Canadezen, nu nog maar
acht honderdste seconde."
Eijs en Van Nes roeiden giste
ren in de dubbelvier met Anita
Meiland en Nelleke Penninx
naar het brons achter Duitsland
en weer Canada. Zij startten
dubbel omdat de roeibond twee
kwalificatieplaatsen voor Atlan
ta opteerde. De opzet slaagde,
al ging dat misschien ten koste
van een titel.
De KNRB haalde 88 procent
rendement uit het olympisch
kwalificatietoernooi: acht van
de negen ploegen haalden At
lanta. Dit betekent een inschrij
ving van alvast 34 roeiers. Zes
deden het met finaleplaatsen,
twee in de troostfinales (de
twee-zonder van Vos/Simon en
de lichte dubbeltwee van Van
der Linden/Aardewijn).
Alleen de lichte vier-zonder
(Hitchcock, Emke, Bolk, Wey-
schedé) haalde het niet. Deze
ploeg krijgt mogelijk een her
kansing in het continentale
kwalificatietoernooi van vol
gend jaar.
Daar wil de KNRB ook nog
een twee-zonder bij de vrouwen
plus een vier-zonder bij de
mannen in Atlanta brengen. Als
het lukt behoort Nederland echt
tot de grote roeilanden.
De vrouwenacht viert de bronzen plak uitbundig. Na een dramatische start volgde een veelbelovende inhaalrace op de 2e kilometer.
