Genieten van de deining
O
m
'Je komt wel eens
alleen met de
brokken terug'
Als een verre zee boven ons
VUbCb bv
O
Buitenmens
Dichters hebben iets met water
ft
WeCo MOTORSLOEPEN
zonnig
Spreekwoord
DONDERDAG 17 AUGUSTUS 1995
13
<D
O
Woensdag 16 augustus, Nieuwkoopse Plassen.
Bedrijven als Kip (caravans), Thetford (cassettetoilet
ten), Truma (centrale verwarmingsinstallaties), Electro-
lux (koelkasten) en Nokia (draagbare kleurentelevisies)
hebben het kamperen ook vdor buitenmensen als ik dra
gelijk gemaakt. Gewoon lekker ongecompliceerd terug
naar de natuur.
Bij kamperen hoort ook het afstand doen van de zorg
voor de lichaamshygiëne. De dagelijkse wasbeurt wordt
beperkt tot wat okselgerol met de Odorex-stift en het met
de pink verwijderen van grofvuil uit de navel. Als m'n
haar te vet wordt, zet ik een pet op. Je wilt er tenslotte
niet als een viespeuk bij lopen.
Mijn reisgenoten schikken zich aanvankelijk in dit ge
drag, vooral omdat ik na enkele dagen de insekten op
een afstand begin te houden. Maar als de atmosfeer een
dergelijke zuurgraad begint te vertonen dat ook zij al
leen nog maar raspend kunnen ademhalen, word ik met
een muntje naar de doucheruimtes gestuurd. Waarna de
cyclus weer van voren af aan begint.
Varen is ook een beetje kamperen. De twee schippers
die de hele Waterkrant-periode dienst doen zijn van be-
drijfswege ruim voorzien van t-shirts, polo's, sweaters en
jacks. Elke avond als we thuiskomen worden we door
het thuisfront in de tuin ontkleed, afgespoten met de
tuinslangen 's morgens vroeg weer met frisgewassen kle
dij op pad gestuurd.
De redacteuren die we steeds*voor enkele dagen aan
boord krijgen, beschikken maar over één polo-shirt met
ingeweven logo. Velen houden dat de complete periode
aan boord aan, om - zoals ik één van hen hoorde zeggen
- het 'Waterkrant-gevoel' vast te houden. Na vier weken
varen in veelal tropische temperaturen krijg ik dat ge
voel niet meer uit m 'n neusgaten. Aan de shorts die ze
dragen is af te lezen wat ze de afgelopen dagen bij de
lunch hebben genuttigd. En na een wee,k is het mogelijk
om van dit textiel een hele krachtige bouillon te trekken.
In,zo'n atmosfeer wekt het natiiurlijk geen verwonde
ring dat een vuilniszak weieens wat te lang in het
smoorhete vooronder blijft liggen. De afgelopen dagen
rook het weliswaar sterker dan normaal, maar echt arg
waan kregen we pas toen het plastic omhulsel begon op
te bollen en langzaam in de richting van het trapje be
gon te schuifelen. Er bleek een opgezwollen courgette in
te zitten, waarvan het rottingsproces inmiddels zo ver
was gevorderd dat de vitamine-
drager spontaan aan de wandel
was gegaan.
En vanochtend was het weer
raak. In de auto op weg naar
Nieuwkoop begon het ergens
halverwege te ruiken naar een
reeds lang door de handelaar in
de steek gelaten fruitstalletje.
Maar dat bleek mee te vallen.
Mijn vrouwelijke collega bespoot
haar benen met een kostbaar
ogende 'Sun Spray' op waterme
loen-basis van de Body Shop.
Aan het eind van de middag heb
ik bij de jachthaven de vuilnis
zak met die leeggelopen courget
te maar weer uit de container
gehaald. Daar zit bij de Body
Shop nog zeker voor vijfhonderd
gulden handel in.
DICK VAN DER PLAS
De groep die op deze zonnige woensdag meevaart heeft een bijzonder plekje in het hart van schipper Gilles van Beelen.
Ruim een jaar geleden begon het Leidsch Dagblad
met de succesvolle inzamelingsactie 'Houdt de MS
Zuydtwijck in de vaart'. Ruim 26.000 gulden werd
bijeengebracht. Een groot deel daarvan werd be
steed aan de opknapbeurt van het motorschip van
het gelijknamige verpleeghuis in Leiden Zuid-West.
Het resterende bedrag ging in een pot. Daaruit wor
den nu dagtochtjes met de Zuydtwijck voor bejaar
den en gehandicapten betaald.
Kapitein Gilles van Beelen heeft nu al ongeveer
25 van deze 'Leidsch Dagblad-tochten' gemaakt.
„Allemaal even succesvol en gezellig", zegt hij trots.
Maar de groep die op deze zonnige woensdag mee
vaart heeft een bijzonder plekje in zijn hart. Een
groep bewoners en begeleiders van Nieuw Buiten
zorg, een tehuis voor meervoudig gehandicapten in
Leiderdorp. De reden daarvoor is voor kapitein Gil
les glashelder: „Als zij er niet waren geweest, dan
was de inzamelingsactie van het Leidsch dagblad
nooit gestart, was dat geld nooit ingezameld en
hadden we nu waarschijnlijk niet meer kunnen va
ren."
Een jaar geleden voer Gilles met de groep van
Nieuw Buitenzorg aan boord toen zij ineens de
Leidsch Dagblad-boot tegen kwamen. „Het was
duidelijk dat ze op zoek waren naar een onder
werp", vertelt Carolien Kleinjan, begeleidster van
Nieuw Buitenzorg. „Dus gingen wij roepen en gil
len van 'wij zitten hier met gehandicapten op de
boot, zijn wij geen onderwerp?' Tja, en toen kwa
men de journalisten aan boord en kon Gilles zijn
verhaal kwijt over de kapotte motor en over hoe het
voortbestaan van de Zuijdtwijck gevaar liep. Zo is
het balletje eigenlijk een beetje gaan rollen."
Nu, een jaar later dus, gaat de groep van Nieuw
Buitenzorg weer een dag het water op met De
Zuydtwijck. Vijf begeleiders en vijf bewoners. Met
rolstoelen, een matras en een flinke voorraad zon-
nebrandcreme komen ze aan boord. De bewoners
zitten en liggen lekker in de zon, genieten van de
muziek die Gilles heeft aangezet en smullen van
hun luchpaketten.
Volgens begeleidster Carolien hebben de bewo
ners het op de boot heel erg naar hun zin. „Als we
een dagje met ze naar de dierentuin gaan, kunnen
ze zich daarvoor een beetje afsluiten. Je kan dan bij
wijze van spreken net zo goed met ze door de tuin
wandelen. Maar hier kunnen ze zich niet afsluiten.
Ze voelen de wind door hun haren, de deining van
de golven en de spetters van het water in hun ge
zicht. Dit is een echte belevenis voor ze. Hier kun
nen ze echt weken van nagenieten."
Carolien Kleinjan is blij dat ze met de groep deze
Leidsch Dagblad-tocht kan maken. „Om met een
hele groep op stap te gaan is vaak een hele dure
zaak. En aangezien de tehuizen over steeds minder
geld beschikken wordt het steeds moeilijker om
nog iets leuks te organiseren. Dit is dus echt een
uitkomst."
Kapitein Gilles is het daarmee eens. „Er zouden
eigenlijk meer van deze boten moeten zijn", legt hij
uit. „Er zijn zoveel mensen die een leuk uitje niet
meer kunnen betalen, Nu kunnen ze met deze boot
mee. Helemaal gratis. Ze krijgen koffie, een lunch,
en' zelfs een borreltje of een advocaatje met slag
room. Ze zitten op het voor- of achterdek in de zon,
kletsen lekker met elkaar en soms wordt er zelfs ge
zongen. Achteraf krijg ik alleen maar postitieve re
acties."
Toch maakt Kapitein Gilles zich wel een beetje
zorgen over de toekomst. „Eind augustus is hebben
we dertig dagtochten gemaakt en dan is de Leidsch
Dagblad- pot dus leeg", legt hij uit, „Het is jammer
als deze tochtjes dan niet meer gemaakt kunnen
worden. „Daar zouden we toch eigenlijk wat op
moeten verzinnen, zodat toch weer veel mensen,
die het niet al te breed hebben, lekker een dagje het
water opkunnen."
VALERIE LEENHEER.
In oorsprong is dit een
zeer letterlijk bedoelde
uitdrukking. Als men het
water in sloten en plassen
troebel maakt, kunnen de
vissen moeilijk of niet
ademen en konten ze van
zelf boven drijven. Wie
wil, kan de dieren dan
met de handen vangen of
simpelweg met een netje
uit het water scheppen.
In die zin wordt het
spreekwoord tegenwoor
dig niet meer gebruikt.
Wel figuurlijk: Ie kan van
de moeilijkheden van an
deren gebruik maken om
je eigen voordeel te doen.
In die zin doet het denken
aan het spreekwoord: De
een zijn dood is de ander
zijn brood. Bijvoorbeeld je
in de positie van iemand
werken die door ziekte of
andere narigheid tijde
lijk is uitgeschakeld.
Zomerliefde
Heeft u ook een Zomerliefde
beleefd? De redactie van de Wa
terkrant heeft nog ruimte voor
zo'n liefdevolle gebeurtenis. In
zendingen voor deze rubriek
kunnen worden gestuurd aan:
de redactie Waterkrant, Postbus
54,2300 AB in Leiden.
daarten 't Hart heeft er in zijn column in
)e Waterkrant onlangs op gewezen dat
lolland lang niet zo waterrijk is als wij
ange tijd hebben gedacht. De ontslapen
lichters die over de zee hebben geschre-
chei! en> ZÜ die met hun sik in de razende
Ijjks vind en met wapperende manen naar de
dm hebben staan kijken, zullen zich daar
liets meer van aantrekken. Nee, Adriaan
ioland Holst, die de bekende bundel
Winter aan zee' schreef, die elke dag langs
iet strand van Bergen aan Zee een wan
gling maakte, zijn hakafdrukken als
nansbakjes achterlatend op het strand,
al er niet meer van wakker liggen. En de
lichters van deze tijd ook niet.
Want dichters hebben namelijk iets met
vater. Dat wordt maar weer eens bewezen
net de bloemlezing 'Als een verre zee bo
en ons', waarin samensteller Henk van
'uiden aantoont dat alle belangrijke dich-
ers altijd hun inspiratie hebben gezocht
lan 'de zomen van het land'. Henk van
'uiden heeft een voortreffelijke keuze ge
naakt uit de waterverzen van deze dich-
Natuurlijk is de al eerder genoemde
Idriaan Roland Holst van de partij. Eriook
Villem Kloos, die niet alleen van het water
n de zee hield, maar ook erg van het wa-
er in gedestilleerde vorm. Want Lode-
vijck van Deijssel zei het al: 'De natuur is
nooi, maar je moet er wel
•en borrel bij hebben.'
Van Kloos is in deze bundel
iet gedicht 'Van de zee' opge-
ïomen, met de bekende be-
[inregel 'De zee klotst voort
n eindeloze deining'. Een
•vergreèn in de poëzie. En zo
lijn er meer van die verzen
lie de tand des tijds hebben
joorstaan. Ida Gerhardt, Mar-
inus Nijhoff, J. Slauerhoff,
'asalis - allemaal komen ze
lan bod in deze bundel. Maar
lelukkig is Henk Zuiden ook
vat onbekendere wegen inge
slagen. Dat leverde aardige verrassingen
op, zoals het vers 'Het eiland' van de dich
ter W.J. van der Molen (1923). De laatste
strofe van zijn gedicht gaat zo: 'Wonen op
een klein eiland, slapen, staren gewicht
loos kijken uit een stil café naar verre
schepen die steeds verder varen, als lam
meren grazend op een groene zee.'
Het mooie van deze bloemlezing is dat
je nu eens weet hoe het met al die beken
de beginregels verder gaat. Iedereen kent
natuurlijk De Genestets venijnige aanhef
van het gedicht 'Boutade', waarin hij de
drassigheid en zompigheid van deze moe
rasdelta hekelt. Nu kunnen we ook eens
het einde van dit gedicht leren kennen. De
laatste strofe is behoorlijk cynisch: 'Uw
kliemerig klimaat maakt mij het bloed in
de aderen/Tot modder: 'k heb geen lied,
geen honger, vreugd noch vreê. Trek
overschoenen aan, gewijde grond der Va
deren, Gij - niet op mijn verzoek - ont
woekerd aan de zee.' Mooi gezegd. Alleen
zou ik wel eens willen weten wat 'klieme
rig' betekent.
Kortom: een mooie bundel over het wa
ter. Een bundel die afrekent met het voor
oordeel dat dichters alleen maar heerlijk
dromen over Lucas Bols en Zonen.
CEES VAN HOORE
De Modelbouw Vereniging
Woubrugge (MVW) floreert. De
voormalige brandweerkazerne
aan de Dr. Lothlaan is omge
bouwd tot een passende werk
plaats annex clubhuis, het le
dental stijgt, evenals het aantal
uitnodigingen voor demonstra
ties. Bij de MVW worden niet al
leen boten op schaal gebouwd.
Eenmaal af, moeten ze ook het
water op om te zien of alles
werkt. Voor met name de na
makers van speedboten kan dat
een frustrerende gebeurtenis
zijn. Die gaan zo hard, dat on
gelukken soms onontkoombaar
zijn. „Ja, je komt wel eens alleen
met brokken onder je arm terug
van een middagje speedvar^n",
zegt Aad Bervoets, bestuurslid
van de MVW.
Bervoets woont in Abbenes
en speedvaren is zijn lust en
zijn leven. Er zijn in deze sport
twee klassen. Dichte, radiogra
fisch bestuurbare speedboten
met een vermogen Van 6,5 pk
die gestookt worden op onder
meer methanol en snelheden
halen van 80 kjlometer in het
uur. De zogeheten hydroklasse
gaat zelfs nog harder, tegen de
130 kilometer.
„Wedstrijden duren een half
uur. Bij een manche komen
twaalf boten aan de vliegende
start en wat volgt is puur spek
takel; ongekende snelheden,
een vreselijk lawaai en water
stralen van meters hoog. Ik ben
veelvuldig Nederlands kam
pioen geweest en nam ook deel
aan het EK in Slovenië. Het leu
ke van deze hobby is dat je niets
kant en klaar kunt kopen. Je
moet alles zelf maken, het mo
tortje opfokken en wekenlang
aan een cylindertje prutsen. Er
gaat geen dag voorbij dat je er
niet mee bezig bent, al kijk je er
alleen maar naar. En de rol van
onze vereniging daarbij is groot.
De sfeer is goed, we helpen el
kaar, het is- kortom 'top' in
Woubrugge."
Een demonstratie van zijn,
snelheidsmonsters kan Bervoets
in Woubrugge of omgeving niet
geven. „In de Leidse regio is
geen geschikt water, het is vaak
te ruw (zoals op de Braassem)
of te dicht in de buurt van hui
zen. Wij moeten uitwijken naar
Wilnis of Mijdrecht."
Binnen de MVW is het speed
varen slecht6 een klein onder
deel. Er zijn veel leden die zich
bezighouden met het zo na
tuurgetrouw mogelijk nabou
wen van bestaande schepen,
soms zelfs van de originele
werftekeningen. Wout van der
Spek is zo'n bouwer. Hij heeft
een brandweerschip angstig
echt nagemaakt. Zelfs de spui
ten doen hel. „Ook wij hebben
een soort wedstrijden. We varen
een parcours op punten, waar
bij de jury een soort bouwbe-
oordeling geeft. Maar je hoeft
daar niet aan mee te doen. Je
kan ook gewoon voor jezelf va
ren, moet iedereen voor zichzelf
weten", meent Van der Spek,
wiens zoon ook 'gegrepen' is
door de modelbouw en een
kleinere uitvoering van een
brandweerschip bezit-.
Een grote gebeurtenis voor de
MVW heeft plaats op zaterdag 2
september. Dan gaan 35 model-
schepen proberen in het Guin
ness Book of Records te komen
door van Amsterdam naar Urk
te varen. De radiografen bestu
ren hun schepen daarbij vanuit
een volgboot en mogen onder
weg alleen de accu's verwisse
len. Een eerdere poging misluk
te vorig jaar door slecht weer.
Veel van de modelschepen zijn
een week later te zien in War
mond, tijdens de Schippertjes-
dagen. „Dat soort demonstra
ties worden altijd geweldig ge
waardeerd. Maar je moet het
niet te vaak doen. Mensen moe
ten niet gaan denken 'daar heb
je hun weer'. We zoeken de lo-
katies zorgvuldig uit", aldus
Bervoets.
TEKST. LOMAN LEEFMANS
FOTO: HENK BOUWMAN
Waterkrant - kortin
Gedichten over water in het landschap
LD prijs f 17,50 (normaal f 19,90)
Tegen inlevering van deze Leidsch Dagblad-bon krijgt u f 2,40 korting op
de dichtbundel Als een ven-e zee boven ons, poëzie over de zee, het strand,
rivieren en dijken, de regen en het waterlandschap.
Deze dichtbundel is te koop via iedere erkende boekhandel.
De LD-bon is geldig van 18 augustus t/m 16 september 1995.
Actienr. 792-006; ISBN 90-6481-216-0, Uitgeverij Kwadraat.
REDER J
TRITON
KATWIJK
3 of 4V> uur varen.
Vertrekt uit de
haven van Katwijk
3 uur varen
Vanuit, Katwijk naar en over de Kagerplassen via Rijnsburg,
Oegstgeest, Kagerplassen, Kagerland, langs Leiden. Afvaart:
ma. t/m zondag dagelijks om 14.00 uur. Prijs: volw. 19,50/65
16,50/3 t/m 11 jaar ƒ13,50 Extra afvaart op di., wo., en do. ook
om 1.00 uur.
4Yz uur varen
Vanuit Katwijk via de Oude Rijn langs Leiden, Koudekerk,
Alphen a/d Rijn, Braassemermeer, Kagerplassen. Afvaart: ma.
t/m zo. dagelijks om 12.30 uur. Prijs: volw. /27,-/65 23,-/3 t/m
11 jaar ƒ19,-
met diesel of electra, 4.70/6.25/6.85 mtr.
import - export
Heilige Geestlaan 46/48
2465 AX Rijnsaterwoude
tel. 01713-13643
Voor inlichtingen
en/of proefvaarten
Dé specialist
voor
scheepsaccu's
(§roenet\^
De bemanning van de Leidsch Dagblad-boot is deze week onder
meer te vinden op en rond de Nieuwkoopse Plassen. Tips en sug
gesties voor de Waterkrant kunnen rechtstreeks worden doorge
geven aan de verslaggevers op de boot (tel. 06-52801476) of aan
de redactie op de wal (tel. 071-356441).
In troebel
water is het
goed vissen
