Een babbelbox met kledinglijn
ZATERDAG 12 AUGUSTUS 1995
Jack van Gelder: nog steeds geen miljonair
Jack van Gelder: „Ik doe het goed, dat wel. Maar financieel onafhankelijk, neeeh." foto cpd tonkastermans
Jack van Gelder is zo'n type dat zich vrij voelt als hij werkt. Hij is
sportverslaggever, TV-presentator en mode-agent. En sinds jaar
en dag ook spraakwaterval bij 'Te land, ter zee en in de lucht', het
plonsspektakel van de TROS. Zijn vlotte babbel is altijd wel goed
voor een schnabbel. Hij doet de PR voor een onderneming in
sportartikelen. En hij heeft nu een eigen kledinglijn. 'For Fellows'.
Oftewel een jack van Jack.
„Ik eet sport en ik ben verzot op mode.
wat hem betreft niet. Van Gelder is gesteld
op z'n privacy, vandaar. Bovendien lopen er
nogal wat mafkezen rond, die hij liever niet
voor z'n deur ziet staan. Niet eens zo lang
geleden had de een of andere idioot in Rot
terdam het nog op hem gemunt. Die maakte
melding van een bom die onder de auto van
Van Gelder was geplaatst. Loos alarm, even
goed was het wel even schrikken. Maar geen
haar op het almaar kaler wordende hoofd
van Van Gelder dat er na dit voorval over
heeft gepiekerd te vluchten in de anonimi
teit. „En voor de belasting naar bijvoorbeeld
België verhuizen, doe ik ook niet. Ik heb hier
mijn vrienden, ben gek op Amsterdam en
hou van Nederland. Moet ik dan om twintig
procent belasting uit te sparen, tussen men
sen gaan zitten die me helemaal niks zeg
gen?"
Van Gelder getrouwd met z'n werk? Niks
daarvan, hij is 23 jaar gehuwd met Marja.
Een duurzame relatie inderdaad, zo dikwijls
komt dat vandaag de dag niet meer voor. En
hij heeft het idee dat ze thuis, met het klim
men der jaren, steeds beter weten om te
gaan met z'n veelvuldige absentie.
.Zodra onze zoon van school af is, gaat ze
meer mee op stap. Onlangs werd ik gebeld
voor Tokyo, om de Wereldbekerfinale te ver
slaan. Met Ajax, ja. Ik heb gezegd: 'Alles goed
en wel, maar we gaan met z'n tweeën'. Vindt
ze enig. We zijn in 1992 ook naar Baróélona
geweest, naar de Spelen. Onvergetelijke ge
beurtenis, ook voor haar. Al was ik daar de
hele dag op reportage, ze heeft zich geen
ogenblik verveeld. Naar atletiek is ze ge
weest, naar hockey, tennis en naar volleybal.
Ach, ze weet ook waar ik het allemaal voor
doe. Het is toch belangrijk dat je flink aan de
weg timmert. Kijk ik heb nu een contract tot
het jaar 2000. Als je het heel snel zegt, klinkt
dat waanzinnig. Ik heb normaal gesproken
dus vijf jaar zekerheid. Maar dan... Het kan
op mijn 49ste zomaar afgelopen zijn. Een
ander heeft een vaste job. Die kan op z'n
60ste zeggen: 'Ziezo, ik ga de VUT in en
Er zijn nu eenmaal mensen die graag lezen,
wat ze willen lezen. Die denken dan meteen:
'Zo, die Van Gelder moet wel een geldwolf
eerste klas zijn, anders wordt die vent geen
'Cheque van Geld' genoemd'. Het zou me
niet verbazen dat sommigen mij uit jaloezie
nu zo noemen. Vind ik eng, beangstigend. Ik
ben op niemand jaloers, dat staat verre van
mij. Ongetwijfeld zullen er jongens zijn met
mooiere vrouwen, mooiere auto's en mooie
re huizen. Nou, prima toch. Ik ben tevreden.
Al dat gezeik over het geld dat ik verdien. Ik
werk hard, meer dan zestig uur per week. Ik
heb nooit wat gejat, me nooit met oneerlijke
praktijken ingelaten. Dan mag ik toch een
Hajeniusroken en niet zo'n merkloze sigaar!
Ik kan elke morgen recht in de spiegel kij
ken. Al moet ik dan wel m'n lenzen in heb
ben."
Op vele terreinen
In zekere zin vindt Jack van Gelder zich een
bevoorrecht mens. Maar een zondagskind in
de zin dat zijn leven van mazzel aanelkaar
hangt, nou nee. „Tenzij die term wordt on
derbouwd met de stelling dat je geluk kunt
afdwingen. Los daarvan denk ik wel eens:
mijn ouders leven nog, het gaat goed met
mijn schoonouders, in mijn gezin is alles en
iedereen gezond. Fijn hoor, maar tegelijker
tijd beangstigt het mij. Want ooit zal het an
ders gaan. Onherroepelijk word je gecon
fronteerd met ziektes en met dood."
Maar voorlopig zijn de zorgen voor mor
gen. En begeeft Jack van Gelder zich be
roepsmatig doodgemoedereerd op vele ter
reinen. Hij verdeelt z'n tijd tussen sportver
slaggeving, kleding, mode en schnabbels. De
veronderstelling lijkt gewettigd dat deze Am
sterdammer op z'n 44ste maatschappelijk
geslaagd is. Maar neen, zo ver is het volgens
Van Gelder nog niet. „Ik doe het goed, dat
wel. Maar financieel onafhankelijk, neeeh.
Van een miljoen kun je trouwens niet stil le
ven. En ik heb niet eens een miljoen, dus..."
Maar afgaande op die tomeloze werklust
lijkt een financieel onafhankelijke status wel
de voornaamste doelstelling.
„Ik vind het heerlijk om te werken. Elke
dag geniet ik van het leven en van de hoe
veelheid werk. En van de verrassingen die de
werkzaamheden met zich brengen. Ik denk
wel dat ik geestelijk onafhankelijk ben. Da's
héél belangrijk. En natuurlijk kan ik me het
een en ander permitteren, omdat ik veel
geld verdien. Ik hoef daar niemand 'dank je
wel' voor te zeggen, dat heb ik zelf afge
dwongen."
Hij woont naar eigen zeggen in een prach
tig huis, 'echt super', ergens in de gemeente
Haarlemmermeer. Nadere aanduiding hoeft
straks heb ik m'n pensioen'. Dat heb ik alle
maal niet. Niemand zal me horen klagen, in
tegendeel. Maar die onzekerheid is wel een
onderdeel van mijn bestaan."
Maar Jack van Gelder kennende zal hij wel
zo gis zijn voor later te reseweren.
„Jawel, jawel. Ik heb natuurlijk de mode
achter de hand. En dan ben ik nog bezig met
een project dat belangrijk kan zijn voor de
toekomst. Het is nog een beetje prematuur
om daarover uit te weiden. Maar het heeft te
maken met televisie en dan meer aan de
achterkant van de camera's*."
Met enige nadruk wijst hij op z'n T-shirt.
Ziehier een produkt van z'n kledinglijn For
Fellows, die Van Gelder tweeënhalf jaar gele
den heeft gelanceerd. Een investering die
succesvol dreigt te worden, meldt hij trots.
„Het gaat om casual kleding. Behalve
jacks hebben we broeken, truien,
sweatshirts, polo's, goeie hemden, de hele
rataplan. Daar ben ik nu behoorlijk mee be
zig. Van 14 augustus af hebben we een com
mercial op Radio 2, in totaal 38 spotjes voor
het nieuws van zes uur. Om het merk meer
bekendheid te geven. Weer een stap! Inmid
dels liggen we in 130 zaken, dat moeten er
250 worden. Op termijn willen we er ook
mee de grens over. Als dat lukt, kan ik tfoor
het eerst zeggen dat mijn leven succesvol is.
Dan is er handelstechnisch iets goeds opge
zet en kan ik achterover leunen. Ik hoop dat
het over vijf jaar zover is."
Nooit aangesproken op die combinatie van
activiteiten? Ligt belangenverstrengeling niet
voortdurend op de loer?
„Wie bepaalt wat wel en wat niet kan? Dat
bepaal ik. Dat is dan mijn geestelijke onaf
hankelijkheid. Als men vindt dat die dingen
niet te combineren zijn, moet men mij niet
vragen. Zo lang ik word gevraagd, zeg ik ja.
Wat anderen daarvan vinden, heb ik in prin
cipe schijt aan. Waarom zou ik m'n eigen
merk niet mogen hebben? Daarbij, ik draag
op TV lang niet altijd mijn kleding. Als een
logo mag, prima. Mag het niet, dan niet. Zo 1
Sinipèlishét"
Nimmer het gevoel gehad dat indertijd het
PR-werk voor Cruijff Sports op gespannen
voet stond met de sportjournalistieke werk
zaamheden?
„In 1979 werd ik daarvoor gevraagd. Heb
ik 'ja' op gezegd. Einde discussie. Heb er
nooit over gezwegen, nooit over gelogen.
Liegen doe ik in principe namelijk nooit."
Maar vormde die zakelijk/vriendschappe
lijke relatie dan geen belemmering voor een
afstandelijk/kritische benadering ten opzich
te van Cruijff als voetballer en als trainer?
„Hoe vaak ik op de radio niet in discussie
ben gegaan met Johan... Op een gegeven
moment was er een cyclus van een week of
zes, zeven. We zaten elkaar wel te dollen, te
knijpen en te kietelen, maar ik maakte met
Cruijff echt bonje over bepaalde onderwer
pen. Na een week of zes zei ik tegen hem:
'Nou Johan, in elk geval kunnen we het er
over eens zijn dat het nu donker wordt in De
Meer'. Toen sprak Johan de legendarische
woorden: 'Nee, het begint te schemeren'.
Dat was ongeveer het contact met Johan.
Een beetje dollen, maar we waren het zelden
met elkaar eens."
Wie Van Gelder sporters ziet interviewen,
houdt daar echter niet meteen het idee aan
over dat-ie alles uit de gesprekken haalt. Als
of hij ze te vriend wil houden.
„Is niet helemaal waar. Laat ik het zo zeg
gen: ben ik het met iemand niet eens, dan
laat ik dat heel duidelijk blijken. Op de radio
ben ik een van de weinigen die roepen: 'lk
begrijp die tactiek niet, wat bezielt die Hid-
dink?' Maar als mij op de man af wordt ge
vraagd of ik honderd procent uit interviews
haal, dan moet ik 'nee' antwoorden. Ik heb
liever vijf keer negentig procent dan één
keer honderd. Want ik wil niet scoren over
de rug van iemand."
Af en toe houdt Van Gelder bewust infor
matie achter om daar eventueel op een later
tijdstip mee op de proppen te komen. Af
spraak is nu eenmaal afspraak, hij hecht aan
die stelregel. Als een sporter hem een
nieuwtje heeft ingefluisterd met daaraan ge
koppeld het verbod dat wereldkundig te ma
ken, houdt Van Gelder zich daaraan. Des
noods met het risico dat een ander er met
de primeur vandoor gaat.
„Dan denk ik wel even: 'Verdomme'.
Daartegenover staat dan wel dat ik een goed
contact met die betreffende sporter blijf
houden. Dat vind ik dan wel even belangrij
ker dan die primeur. Neem Marco van Bas
ten, die woont bij mij om de hoek. Ik spreek
hem geregeld. Het is nu absoluut nog niet
itn F rage of hij wel of niet doorgaat met
voetballen. Maar stel dat hij nu tegen mij
zou zeggen: 'Op 15 augustus word ik afge
keurd, maar je mag het pas op die datum
naar buiten brengen'. Dan zeg ik absoluut
niets, terwijl mond open doen scoren zou
betekenen."
Betrekkelijkheid
Op TV is Jack van Gelder een scherm vol
vriendelijkheid. Altijd die lach. Niettemin
roept zijn verschijning bij menigeen irrita
ties op. Er bestaan mensen die hem zonder
pardon wegzappen, zodra hij
in beeld komt.
„Dat laatste hoor ik voor de
eerste keer. Verrast me echt. Ik
weet wel hoe supportersscha-
ren op mij kunnen reageren.
Toen Feyenoord twee jaar ge
leden kampioen werd, vonden
Ajax-supporters mij een abso
lute lui. En riepen die Rotter
dammers 'Jacky, Jacky'. Die
zelfde Rotterdammers zien me
nu weer als die Amsterdam
mer, die klote Ajacied. Het is al
lemaal zo betrekkelijk. Als ver
slaggever ben ik boodschap
per. Voetbalt Ajax goed, zeg ik
dat. Voetbalt Feyenoord goed,
zeg ik het ook. Ik hou van Ajax
en ik heb ook echt hart voor
Feyenoord. Maar ik was en ben
vooral AFC'er. Een paar jaar
geleden heb ik Ajax-Feyenoord
gelaten voor wat die wedstrijd
was om AFC te zien. Omdat
unj toen op degraderen ston
den. Dat moet genoeg duide
lijk maken."
Wie Van Gelder zegt, zegt
ook 'Te Land, ter zee en in de
lucht'. Al dertien jaar verleent
hij z'n medewerking aan het
waterspektakel van de TROS,
dat het al bijna een kwart eeuw
uithoudt op de buis. Ondanks
alle sneren van critici die het
programma door de jaren heen
bestempelden als het symbool
van vertrossing, als een uitwas
van de debilisering van televi
sie. En als 'gezicht' van 'Te
Land' moest Van Gelder dan
ook wel een oppervlakkig we
zen zijn.
„Wie denkt dat ik dat ben,
kent mij niet. In Nederland zijn
ze geneigd mensen in een hok
je te stoppen. Als vertrossing
betekent programma's maken
voor een breed publiek, dan
geeft dat alleen maar aan dat
de TROS destijds z'n tijd ver
vooruit is geweest. De com
merciële omroepen doen niet
anders dan voortborduren op
de vertrossing en gaan daarin
heel ver."
Ïet dreigde hem laatst zowaar
even te veel te worden. Jack
van Gelder verkeerde drie
iden in dubio, een kwartaal dat een
'8he'c' 'eekte duren. Zijn vele bezighe-
leet!v,aren 110111 nimmer boven het hoofd
jroeid, maar ineens beraamde de stress
'en 5UP °P hem. De Holland Media Groep
neiem namens bet nieuwe commerciële
inn at'on Veronica een lucratieve aanbie-
orgehouden, terwijl ook de NOS en
iS in gezamenlijkheid aan hem be-
in te trekken. Hoe moeilijk: het soms
kiezen, ervoer Van Gelder,
itzeltend, die spanning. Werd er ge-
chagrijnig van. Het kwam wel eens
lat ik tien minuten geen mensen wilde
:elfs niet mijn eigen vrouw. Ik was heel
;zig met het maken van die afweging.
cjlt ndoor speelde ook nog eens de musi-
ïdei 'e 'k voor miin cluPPie AFC moest
Ujer ven ter gelegenheid van het 100-jarig
in. En daar kwamen de normale werk-
son( ïeden nog bij. Een gekkenhuis was
u ;kan helaas niet janken, maar had het
aag gedaan. Gewoon effe die spanning
lang wikken en wegen besloot Van
'ja' te zeggen tegen de niet-commer-
Signeerde een contract voor vijf jaar.
Diet eerst op 20 augustus verzorgt hij
"ho'c^nette van Trigt de presentatie van
'krai üddagvullend sportprogramma. Van
zal dat vooral doen vanaf locatie,
de stadions. Daardoor blijft hij als ra-
slaggever behouden voor Langs de
hij niet in beeld, dan kan Van Gelder
iteraars bedienen. Kwestie van tijd in-
maar daar was hij altijd al bedreven
i opmerkelijke keuze, inderdaad,
nan 'e T^OS heeft me altijd heel goed be-
jjvei ld. Dat is een. Twee: de publieke om-
- eeft de A-evenementen. Bovendien
altijd willen werken bij Studio Sport.
ii dat onder betere randvoorwaarden
paar jaar terug, toen het onbe-
baar was. dat ik je land, ter, zee, en in
gvr#f erbij^qniblijyeq doen. En, dan vyas
tm z'r m'J' no8 een derde punt: ik wiide hoe
,jjpk voor de radio blijven werken. En dat
as weggevallen, indien ik had gekozen
e Holland Media Groep. Het heeft me
gekost om 'nee' te zeggen tegen John
Als ik in de geest van mijn bijnaam
r êei e van Ge/d had gehandeld, zat ik nu
HMG. Maar ik heb mijn hart laten
n, mijn gevoel gevolgd.
Talent
ilsgeest kan hem bepaald niet worden
^jU ;d, ook al heeft Van Gelder
et gekozen voor het grote
lat John de Mol jr. hem
eekt eld. In de jaren zestig gaf
-je (j, ils opgeschoten joch op het
rdamse Spinoza-lyceum al
ten an als geen ander met geld
-joo, nen omgaan. Nooit had de
voldoende in kas om knal-
af r te organiseren. Totdat jon-
het penningmeesterschap
schoolvereniging op zich
^et zfin vlotte babbel
e hij destijds gereputeerde
Ba DePen naar het Spinoza-ly-
(m/ivoor optredens. Om maar
i noemen: 'The Hunters',
'The Swinging Soul Machi-
ree', 'Euson Stax' met
Hinze. Een beetje zielig
g vo( hielp al. Dan ging Jack op
r van: 'Mensen, we zijn
arme scholieren, we heb-
et veel te besteden, maar
jk iu hartstikke leuk zijn als
cht ij ons kwamen optreden',
o r een scherpe prijs met de
er'.\ n af te spreken en de toe-
>este 'tijzen iets te verhogen,
Van Gelder waanzinnige
i binnen. De onderne-
eest1 penningmeester hield zo
n :'d over dat niet alleen de
oora earns in nieuwe sportkle-
stoken konden worden, er
pe n°g voldoende in de kas
ïn copieus etentje. „Daar-
ik nögTl750 gulden over-
aan het schoolbestuur,
iti ooit eerder gebeurd. Tja,
,t nif erd ik voor het eerst 'Che-
ien.l "Geld' genoemd."
klii helemaal tot z'n genoegen
n Gelder onlangs z'n bij-
fan weleer nieuw leven iri-
?n in het voetbalweekblad
stelde hem teleur dat uit-
'd collega Bert Nederlof,
hij zo veel radioversla-
voetbalwedstrijden ver-
Cheque van Geld' uit de
oos had opgediept.
'eb het er nog met Bert
•had. Was een geintje, zei
heb gezegd: 'lk geloof je
dellijk, maar realiseer je
i drie woorden op papier
ders over kunnen komen'.
