i 'Flierefluiters zijn snel vertrokken' Natte Voeten Leidse Belg op Deense Nipper Aan boord van de 'Dar Mlodziezy, dag 8 (slot) Excursie naar Nieuwkoopse Plassen: paradijs voor botanicus Luizenleven zonnig CLD WeCoAAOTORSLOEPEN V\feGo bv IDERDAG 10 AUGUSTUS 1995 Jeidenaar Jeroen Dijkman Imee op het Poolse schip "ziezy tijdens de laatste Je van de Cutty Shark Tall Race van het Deense Fre- jhaven naar IJmuiden. Ver- pfster Marina van den Berg van de tocht. Van- Be slotaflevering in deze se- (ijk is de kleine Tomasz het ield van het type man hier lord; zorgzaam, vol humor ihtelijk gestoord. Tomasz, |oei voor de dronkaards, lij beheert de bar. Elke och- >m 11.00 uur drentelen de [passagiers in de lounge, wachtend op Tom. m hier alleen aangemonsterd als een goed om de hele dag door te drinken. Om 3 mi- over 11 zitten ze achter hun eerste biertje. uur 's avonds gaat de bar dicht en staan are eikenhouten tafels vol met lege wijnfles- n halfvolle whiskyglazen. Onder de tafel ketl ïen voorraadje bier om de rest van de nacht door te brengen. Het zijn .aardige aards: ze kletsen, zuipen en storen nie- Behalve de bemanning, officier sprak er schande van dat de kapi- ït pronkstuk van het schip voor zulke zuip- en openstelde. Kleine onweerswolken en over zijn Kaukasische gezicht, barsten id in het dunne laag Britse beschaving dat ooit eens iemand bij deze man heeft weten aan te brengen. Indien toegestaan, zou hij ze naar buiten slepen en over de reling gooien. Maar het onderhoud van een schip als de 'Dar' kost handenvol geld en in het tempo waarin deze mensen drinken, brengt dat aardig wat op. Voor de zuiplappen is Tomasz on verbiddelijk: na sluitingstijd geen drank, maar ^ls je hem om een kopje thee vraagt, antwoordt hij: yes, yes, tea, I make, come, come. Enige conversatie is verder niet met hem mogelijk, want hij be grijpt alleen dingen die met bestel lingen te maken hebben. Toen wij finishten vlak voor de kust van Nederland en alle hens aan dek was voor de overstagmanoeuvre, ging Tomasz helemaal uit zijn bol. Zoals alle bemanningsleden verheugt hij zich op Amsterdam. De één praat over de prach tige musea, de ander fluistert over de hasj. Maar Tomasz, 'tiny' Tom, gaat naar de disco. In trai ningspak swingt hij over het dek, een walkman op zijn hoofd met keihard schetterende techno- rock, een wandelende disco. Hij is een schoolvoorbeeld van de permanente bemanning van de 'Dar', attent en knotsgek. Na een week wordt het moeilijk om afscheid van ze te nemen. De naam onderwatersport dekt de lading maar half. Dat sportduikers hun hobby voornamelijk onder de waterspiegel beoefenen klopt als een bus, maar het wedstrijdelement is meestal ver te zoeken. Of je moet op het idee komen om met stick en loden puk op de bodem van een zwem bad te gaan hockeyen, het zogeheten onderwa- terhockey. Bij de Leidse onderwatersportvereniging Ca lypso komt die variant van sportduiken inder daad voor. Maar voor menig duiker is het hoc keyen, waarbij één arm op de rug moet worden gehouden, slechts bijzaak. Daarvoor heb je geen snorkel, bril of vinnen nodig, laat staan een wa terdicht pak of persluchtapparatuur. De hoc keyers happen naar adem, laten zich naar de bodem van het bad zakken om aan het spel deel te nemen. In het ongunstigste geval kom je in scoringspositie lucht te kort. „Dat is mij meer dan eens overkomen", zegt Bert Swartz, een er varen onderwaterhockeyer. Een goede ademhalingstechniek is een eerste vereiste voor iedereen die het onder water zoekt. Net als de hockeyers gaan onderwaterfotografen, -biologen, -archeologen en spelologen (grotdui kers), prat op hun grote longinhoud. Na veel oe fening met een snorkel en de verplichte sportkeu ring zakken zij met een met luchtfles op hun rug geleidelijk af naar de diepere regionen. „Gelukkig is zwembad De Zijl plaatselijk 3,80 meter diep", zegt trainer Fer Mettelmeijer. „Ideaal voor begin nende sportduikers. In buitenwater gaan we ver volgens een meter of tien de diepte in." Het zakken met behulp van lood lukt altijd. Het is de kunst om niet te snel te dalen, net zoals snel stijgen om gezondheidsredenen wordt afgeraden. De druk op de trommelvliezen kan te groot wor den en ook een klaplong behoort tot de mogelijk heden bij ondeskundig duiken. Uiteraard waakt Calypso voor zulke ongelukken, die slechts bij WATERSPORTEN |N. ZOMER sen. Daarnaast biedt Calypso geen plaats voor stunters of macho's. Mittelmeijer: „Flierefluiters komen hier wel, maar zijn meestal snel vertrok ken als ze zien hoe serieus wij te werk gaan." Wat overblijft is een bonte verzameling van ge motiveerde duikers, die allemaal zo hun eigen re denen hebben om voor een complete duikuitrus- ting van enkele duizenden guldens in de buidel te tasten. Mittelmeijer vindt het gevoel van zweven onbeschrijflijk mooi. Trainer Thijs Keyser doet het daarentegen puur voor de mooie natuur op de bodem van Nederlandse en buitenlandse wa teren. Want de beloning van het riskante dalen en stijgen bestaat uit een 'wandeling' van tiental len minuten over de bodem van een meer of zee. Wie het per se dicht bij huis wil zoeken, kan zich als sportduiker verdienstelijk maken bij op het water georgansieerde evenementen. Zo wa ren duikers van Calypso aanwezig bij de kwarttriathlon in de Leiderdorpse Dwarswete- ring. Voor het geval dat. „Maar wij hoefden nau welijks in actie te komen. Hooguit raakte een zwemmer in paniek als hij een arm in zijn gezicht kreeg. Maar het eerste wat een duiker leert is dat hij nooit in paniek moet raken." TEKST: TIM BROUWER DE KONING FOTO: HENK BOUWMAN hoge uitzonde ring voorkomen. Het kan alleen maar misgaan door grote pech of overmoed. Een grondige voorbereiding kan een sport duiker niet mis- Borrelend stinkend moerasgas, enorme watervlakten vol dotter bloemen, bloeiend blaasjes- kruid en gele plomp, rietlanden waarin de karrekiet en rietgors zich verbergen, moesrasbossen en de vleesetende zonnedauw. Voor een béétje botanicus of vogelaar is het Nieuwkoopse plassengebied een waar para dijs op aarde. Een paradijsje waar de natuurorganisatie Na tuurmonumenten de scepter zwaait. Opzichter van het 1100 hectare grote natuurgebied is F. Alta. Samen met zijn vier vaste krachten en de rietsnijders in de wintermaanden zorgt hij ervoor dat het natuurgebied instand gehouden wordt. De Nieuwkoopse Plassen zijn zo rijk aan natuur doordat er binnen een relatief klein gebied, een grote variatie in land schapstypen te vinden is. Met name in overgangssituaties, zoals van water naar land, van stilstaand naar stromend of van voedselrijk naar voedselarm wa ter komen er veel (bijzondere) soorten voor. Varend door het Nieuwkoop se gebied overvalt je een geluks gevoel waar je bijna onrustig van wordt. Het water is méér dan gewoon een flinke plas. Overal borrelt moerasgas op, een penetrante zwavelgeur ach terlatend. Dikke klonten veen drijven als verstilde monumen ten rond. „Bodemdelen die los laten", legt Alta uit. Ook de riet landen bieden aan talrijke vo gelsoorten zoals de rietzanger, de snor en ook de bruine kie kendief, een goed domein. Daar waar de grond armer is (schraallanden) en vooral het water heel schoon, is zonne dauw te vinden. De Nieuwkoopse Plassen: zelfs met de Ogen dicht een waar paradijs. De bloemengeu ren, het geluid van klotsend wa ter, de roep van de kiekendief en de vleugelslag van de puperreiger. Het Leidsch Dag blad organiseert volgende week twee vaarexcursies (zie ook de bon onderaan deze pagina). Natuurmonumenten vaart het hele jaar door in het gebied. manning van de Leidsch Dagblad-boot is deze week onder te vinden in de Ringvaart rond de Haarlemmermeer. Tips en sties voor de Waterkrant kunnen rechtstreeks worden door- Jen aan de verslaggevers op de boot (tel. 06-52801476) of aan «actie op de wal (tel. 071-356441). O O m br Woensdag 9 augustus, Ringvaart. Het zijn er minder dan vorig jaar, maar af en toe ko men we ze nog wel tegen: abonnees als tuinder-in-ruste De Graaf uit Leiderdorp. „Tsjonge, tsjonge", schudt hij zijn hoofd in berustende verbijstering. „Elke dag als ik die logboekjes van jullie lees denk ik: wat hebben die lui toch een luizenleven. Als we vorig jaar één ding hebben geleerd, is het wel dat er tegen zoveel onbegrip niet valt te redeneren. Mijn heer De Graaf denkt ook vast dat Donovan Bailey een luizenleven heeft omdat hij zich voor de wereldtitel sprint nog geen tien seconden hoeft in te spannen. Het zijn de grootste componisten die net zo lang aan een melodietje blijven schaven totdat het klinkt alsof ze het zo uit hun mouw hebben geschud. Wij op onze beurt goochelen net zo lang met de begrippen organisatie, communicatie en navigatie totdat voor een willekeurige buitenstaander de indruk van 'spelevaren' ontstaat. Neem nou vandaag. Wat hebben we niet in de plan ning? De boot ligt in Warmond, we moeten naar de Ringvaart, hebben als thema voor deze trip gekozen voor 'bedrijvigheid op en om het water', willen derhalve schrijven over een kalkzandsteenfabriek en een ontwer per van hypermodern reddingsmateriaal en hebben als gasten aan boord bijna 150 jaar beurtschipper-ervaring in de personen van de Leidse gebroeders Groenewegen (72 en 79 jaar oud), die alles weten van de handelsroutes tussen Amsterdam en Rotterdam. Een programma dat staat als een huis. Als een kaar tenhuis. Een telefoontje naar de kalkzandsteenfabriek leert dat het bedrijf tot 18 augustus dicht is. Een tiueede tegenslag is dat we de gebroeders Groenewegen niet van huis kunnen ophalen, maar moeten oppikken bij het terras van Het Kompas. Vijf koffie en evenzoveel appel gebak verder blijkt ook het bedrijf van de reddingsmid delen telefonisch geen gehoor te geven. Op dan maar naar ons lunchadres, café De Hanepoel. Ook daar zit het ons niet mee. Als we van het trapistenbier Westmalle de Tripel-uitvoering bestellen krijgen we consequent een Dubbel geserveerd. Bestellen we verse mosselen als lunchgerecht, dan blijkt dat we dat alleen als onderdeel van een totaalmenu met heldere bouil lon vooraf, ijs met aarbeien toe en vergezeld van salade, diverse sausjes, friet en stokbrood met kruidenboter kunnen krijgen. En tot overmaat van ramp hebben de Groenewegens hun colbert jasjes bij Het Kompas laten han gen, zodat a: de rekening bij de Hanepoel voor ons is en b: we de dag weer eindigen op het terras (al was het alleen maar om de jasjes op te halen). Vorig jaar zouden we dit nog al lemaal aan abonnee De Graaf hebben uitgelegd. Maar inmiddels weten we dat er tegen zoveel onbegrip toch niet valt te redeneren. Ruim 15 jaar was Kees Walenkamp op zoek naar de boot, waarvan hij zich nu de trotse bezitter mag noemen. De Leidenaar, één van de 11 kinde ren (10 zonen en een dochter) van de bekende Leidse rijwielhandelaar Walenkamp, is met zijn 60 jaar oude Deense vissersboot - die hij heeft la ten ombouwen tot zeilschip - op weg naar Am sterdam om deel te nemen aan Sail '95. Op Kaag eiland op het terras bij T^nte Kee rust hij even uit, samen met broer Kluuk en vriend Chris Paul Stapels. De wettige echtgenote van Walenkamp, Jette Hermansen, ligt met een lichte vorm van zeeziek te in de kajuit van de 'Nipper', die vóór Tante Kee ligt afgemeerd. De heren hebben wel wat beters te doen. Zij doen de tweede betekenis van de naam van de boot eer aan. Ze nippen lekker aan een biertje, reeds om elf uur in de ochtend. De Kaagbrug gaat toch pas om half één open, dus ze hebben nog even de tijd. Ook de derde betekenis van de schuit - in het Engels betekent Nipper kwajongen - bevalt hen goed. Het zijn immers, ondanks hun leeftijd, belhamels. De beman ningsleden van de Nipper hebben de grootste lol met elkaar en genieten duidelijk van het leven. „Maar Nipper is gewoon afkomstig van degene die de boot gebouwd heeft. Aan de werf van het beroemde Deense scheepsbouwersgeslacht is de naam ontleend", weet Walenkamp. Het water en vooral het varen trokken de Leidenaar, die tegen woordig resideert in Brugge in België, al van jongs af aan. „Vroeger liep hij nogal ongelukkig", merkt Kluuk op. „Ze dachten dat hij zeebenen had." Op 16-jarige leeftijd verliet Walenkamp Leiden om in Vlissingen naar de Zeevaartschool te gaan. Vervolgens werkte hij bij de Rotterdamse Lloyd als stuurman alvorens hij naar Denemarken ver trok om in de vishandel te gaan. In Esbjerg (,,'s werelds grootste vissershaven qua kilo's aange voerde vis") heeft hij nog steeds zijn bedrijf, ook al woont hij nu al weer zo'n acht jaar in België. In Denemarken heeft hij wat mensen aangesteld om zijn onderneming te leiden, terwijl dochterlief een oogje in het zeil houdt. In Denemarken ook liep hij zijn vrouw Jette en de kotter tegen het lijf. „Vanaf de eerste dag dat ik in Denemarken was wilde ik zo'n boot hebben", aldus de vijftiger. Vijf jaar geleden had hij einde lijk beet. In Skage, het noordelijkste puntje van Legoland-land, lag de Nipper te koop. De laatste eigenaar viste helemaal alleen op kleine kreeftjes in de buurt van de Shetland-eilanden. Eenmaal in het bezit van de kotter, liet Walen kamp hem ombouwen tot zeiljacht. En het resul taat mag er zijn. „Er varen duizenden van deze bootjes rond", vertelt Walenkamp. „Maar er was laatst een makelaar aan boord die zei dat er geen tien van rondvaren die er zo goed uitzien", valt Chris Paul Stapels, voormalig fotograaf van het Leidsch Dagblad, hem bij. Om er aan toe te voe gen: „Als jij je eigen pr niet verzorgt, dan doe ik het wel." Walenkamp heeft met zijn vaartuig al genoeg tochtjes gemaakt. Vorig jaar nog zat hij zeven Kees Walenkamp hijst de Sail-vlag in top van de Nipper. maanden op zee. „We voeren van België naar Frankrijk en via Spanje en Portugal naar Gibral tar. Van maart tot september waren we onder weg." Vrouw Jette heeft het minder naar haar zin aan boord. Dat wil zeggen, de Deense heeft im mer last van zeeziekte. „Ook in de haven bij Ca- marque in Frankrijk. De vissersboten daar heb ben de gewoonte om het gas even open te draai en als ze de haven binnenvaren. Zelfs daarvan begon het binnen te schommelen." En over zeeziekte gesproken. Dat komt vaker voor aan boord van de Nipper. Jaap Schrier, in eerste instantie de vijfde opvarende toen de ploeg uit België met bestemming Amsterdam vertrok, 'overleefde' de reis niet. Al in Maassluis ging hij van boord. Al vomerend van de misselijkheid. Walenkamp bleef dus met vier over. De reis uit Brugge duurt inmiddels drie dagen. Eergisteren voeren ze naar Haarlem, gisteren naar Beverwijk, terwijl vandaag aan de parade richting Amsterdam wordt deelgenomen. Onder weg heeft de bemanning wat tegenslag gehad. Normaal duurt de reis naar IJmuiden slechts tien uur, maar door de stevige wind was de Leidse Belg genoodzaakt om bij Hoek van Holland reeds de binnenwateren op te zoeken. En toen begon nen de problemen. „Ik ben gewend aan de zee en heb dus geen waterkaart aan boord. Bij Schiedam konden we niet verder. Na vijf bruggen gepas seerd te hebben kon de zesde niet open." Ook de rivierpolitie in Rotterdam kon hen niet verder helpen. „Er werken geloof ik duizend man daar op kantoor maar niemand kon me uitleggen hoe ik naar Amsterdam moest komen. Ik kon maar beter de ANWB bellen." In Amsterdam leggen ze aan in de Java-haven. Daar heeft de kotterclub gereserveerd. De zeezie ke Jaap Schrier komt daar wellicht nog even langs. Vrouw Jette zal de haven dit keer overle ven. Als er tenminste geen boten met hoge snel heid binnenvaren. GERTJAN VAN GEEN llü incruise kagerplassen donderdag en alei rt: 13.00 uur i Leiden 04i' >9 L.O.I. Zijldijk ƒ16,-; jpi t/m 10 jaar ƒ10,- ujs 1 rF,v V.O.F. Hoge Rijndijk 203 - 2314 AD Leiden Tel.kantoor 071-413183/219875 Bel vroegtijdig! Woensdag afvaart 13.00 uur Haven Leiden Volwassenen ƒ17,50; kinderen t/m 10 jaar ƒ10,- Op een zoele zomeravqnd genieten van het waterrijke natuurgebied de Nieuwkoopse Plassen. In een open boot varen langs bonelende moerasbosjes en vlinderrijke schrale graslanden. Exclusief voor onze Leidsch Dagblad-lezers hebben wij twee vaar-excursies georganiseerd. Op maandagavond 14 augustus en donderdagavond 17 augustus vertrekt onze boot om 19.00 uur van de aanlegplaats aan de Simon van Capelweg in Noorden voor een tocht van anderhalf uur, onder deskundige leiding van Natuurmonumenten. Kaarten voor beide boottochten kunnen op vertoon van deze bon worden gekocht bij het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82, Leiden. Telefoon 071 - 356 356. Kosten f5,- p.p. en f2,50 voor kinderen t/m 12 jaar en 65 plus. Per avond kunnen 50 personen meevaren. Tijdig aanmelden is dus verstandig. met diesel of clectra, 4.70/6.25/6.85 mtr. import - export Heilige Gcestlaan 46/48 2465 AX Rijnsaterwoude tel. 01713-13643 Voor inlichtingen en/of proefvaarten

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 11