Sport
Indurain: 'Minst lastige zege'
Een interland is meer
lan een tenniswedstrijd
antos met open armen
lij Ajax ontvangen
'Schandalig wat Dick
Advocaat uitkraamt
over Feyenoord'
Tamminga pakt tweede
record met 'zware benen'
AANDAG 24 JUL11995
[F WILLEM SPIERDIJK. 071 -356464, PLV -CHEF ROB ONDERWATER. 071-356463
'en positief ingestelde jongen
fHEN AAN DEN RUN»
LEM SPIERDIJK
ircio Santos is vrijdag toch in
derland gearriveerd. Eerdere
richten meldden dat de Bra-
aanse aanwinst van Ajax het
sgtuig had gemist. Santos is
dag toch in Amsterdam aan-
;omen. Van Gaal viel zater-
na afloop van het oefenduel
sen Alphense Boys en Ajax
uit naar de pers die Santos
gens hem een 'Romario-eti-
probeerde op te plakken,
ij heeft er alles aan gedaan
op tijd te komen. Toen hij
eerste keer naar Nederland
am, waren er ook al wat
chten uitgevallen. Als je dat
art, sta je eerst wat gek te kij-
maar we hebben alles
:heckt en het verhaal van
itos klopte gewoon", aldus
Gaal, die Santos verder een
'positief ingestelde jongen'
noemde.
De Ajax-trainer toonde ook
begrip voor de bezwaren die
Santos had om een deel van zijn
inkomsten in het CFK-spelers-
fonds (een pensioenvoorziening
die profspelers op hun 35ste
een uitkering geeft), te storten.
,,Als ik als buitenlander naar
Nederland zou komen, zou ik
ook niet zo graag geld in een
pensioenfonds storten. Het is
een mooie regeling voor modale
Nederlandse voetballers, maar
niet voor buitenlandse vedet
ten."
Santos wordt maandag daar
om met open armen op de trai
ning van Ajax ontvangen. Van
Gaal: „Als een speler gelijk
heeft, dan krijgt hij ook gelijk."
Van Hanegem woest op collega
JTTERDAM GPD
ïm van Hanegem gelooft
et dat hij ooit nog lid wordt
m de CBV, de vereniging van
laches betaald voetbal. Dat
ubje is ooit opgericht om de
langen van voetbaltrainers
de ere- en eerste divisie be-
rte behartigen.
Van Hanegem heeft al vaker
ten blijken dat hij geen hoge
tt op heeft van de wijze
aarop sommige trainers met
caar omgaan. Na de uitspra-
n Dick Advocaat tegen
Man over het beleid en de
fokwijze van de Kromme bij
"lyenoord weet hij zeker dat
!t begrip 'collegialiteit' ver te
leken is.
Feyenoords coach heeft van
jmek Iwan begrepen dat
ick Advocaat hem had ver
at daar een grote bende is'.
Van Hanegem: „Iwan zou bij
ons ook niets kunnen leren.
Wat zijn dat nou allemaal voor
uitspraken. Ik zou zoiets nooit
over een collega gaan rondba
zuinen als ik een speler wil
hebben. Ik begrijp werkelijk
niet waarom mensen zich zo
over anderen uitlaten. Ja, ik
vind -het schandalig wat de
technische leiding van PSV
over Feyenoord uitkraamt."
Advocaat op zijn beurt rea
geerde woest op de uitlatingen
van de Feyenoord-trainer. De
Hagenaar ontkent zich in der
gelijke bewoordingen tegen
over Iwan over Feyenoord te
hebben uitgelaten. Eerder
voelde Advocaat zich door de
Rotterdammers in het nauw
gedreven toen van Hanegem
hem in zijn hoedanigheid van
keuzeheer van Oranje verweet
de Kuipclub achter te stellen
bij Ajacieden.
Met zijn zege schaarde Miguel indurain zich in het illustere rijtje van wielrenners die vijf maal de Tour wonnen. foto ani
Miguel Indurain in het geel. Gisteravond, zondag 23 juli
1995, haalde hij op de Champs Elysées zijn zestigste gele
trui af. De ultieme beloning voor een nu al vijf jaar du
rend regime, waarin El Rey Miguel V ruimte laat voor ie
dereen, zo lang het maar niet om de eindzege gaat. Want
de hoogste trede van het Tour de France-podium in de
jaren 90, dat is het exclusieve domein van Miguel Indu
rain, 31, Bask in eigen omgeving, wereldcoureur buiten
de provincie van zijn hart.
ging van 1991 gaf. En eigenlijk
vindt hij die triomf achteraf het
mooist, omdat hij de tegen
stand van Chiappucci hoog
achtte, die toen als enige min
der dan tien minuten op hem
verspeelde.
PARUS PETER OUWERKERK
GPD-VERSLAGGEVER
Bij alle vijf Tourzeges heeft In
durain wel bepaalde emoties
gehad. Als hij ernaar gevraagd
wordt komt hij tot een interes
sante inventarisatie. De eerste,
in 1991, was 'iets heel magisch
omdat het de sensatie van de
eerste keer was'. Na twee opga-
ves en drie rustige ronden, op
26-jarige leeftijd voor het eerst
voluit en meteen in het geel in
Parijs.
De tweede, in 1992, was
'prachtig omdat het de bevesti-
De derde zege, 1993, was
'misschien de moeilijkste', om
dat Indurain naar het einde toe
verzwakte, met lichamelijke
problemen te kampen kreeg,
grieperig de slottijdrit moest rij
den. Die hij, uniek voor die tijd,
in Monthléry ook verloor van
Rominger.
De vierde zege, die van 1994,
was 'het minst gedenkwaardig'.
Omdat hij al vroeg concurrent
Rominger had zien afstappen
en in de slotweek even royaal
als loyaal wilde zijn naar
Oegroemov en Pantani.
De vijfde eindoverwinning
van gisteren, gaf weer iets spe
ciaals. 'De minst lastige van al
le', de exhibitie van de 'nieuwe
Indurain', maar bovenal: de vijf
de. Het moment van toetreden
tot de exclusieve club van vier,
met rekenaar Jacques Anquetil,
kannibaal Eddy Merckx en bluf
fer Bernard Hinault.
Met wie hij zich het meest
verwant voelt? Met niemand ei
genlijk. Miguel is Indurain, ge
kend en gerespecteerd om zijn
karakter. Zacht, aardig en ge
woon. Een bescheiden boeren
zoon zonder opsmuk. Kraak
noch smaak misschien ook,
maar met een stielkennis, die
hem uniek maakt in zijn soort;
in elk geval in deze generatie.
In een interview met Le
Figaro noemt Indurain zich 'een
coureur van de oude stempel'.
Hij vindt die Espada, die
zwaardfiets, wel mooi, maar hij
won zaterdag rond het Lac de
Vassivière zijn 33ste tijdrit in
zijn carrière toch op een
doodordinaire racefiets zonder
dichte wielen of andere moder
niteiten.
„Ik koers ook nooit met hart
slagmeters. Ik weet nooit hoe
veel uur ik heb getraind, hoe
veel dagen gekoerst. Ik kijk ver
baasd op van coureurs die 60
kilometer trainen als de zon
schijnt, en 150 kilometer als het
regent. Omdat de computer dat
voorschrijft. Dat is niets voor
mij. Ik ben geen robot. Ik koers
met mijn hart."
Indurain komt zeker nog te
rug voor een zesde eindzege.
Ook dan zal door de nooit te
vreden medemens weer worden
gevraagd: waarom win je toch
zo weinig 'gewone' etappes?
Maar ook dan zal hij antwoor
den: „Ik win alleen waar het no
dig is. In Parijs."
Heeft hij nog iets te wensen in
zijn rennersleven? O jawel Ver
rassend: „Ik wil nog graag één
keer de Vuelta winnen. En het
wereldkampioenschap. En ik
zou ook heel graag olympisch
kampioen worden in Atlanta."
Hij krijgt het nog druk op zijn
oude dag. Maar de Vuelta 1995
stond nooit op zijn programma;
het WK in Columbia tot nu
toe eerder 'nee' dan 'ja'. De
Spelen vallen volgend jaar
rechtstreeks in het verlengde
van de Tour; op een vlak par-
Definitief uitsluitsel volgende
week. Toch, een inhaalrace op
zijn eigen palmares? Indurain
heeft zich nog nooit het hoofd
op hol laten brengen. Zijn in
nerlijke rust is juist zijn han
delsmerk. Al vijf Tours op een
rij.
Uruguay wint
Copa America
MONTEVIDEO ANP
De wereldkampioenen uit Bra
zilië waren zondag niet goed ge
noeg om de Copa America te
winnen. In de finale van het
kampioenschap van (Zuid-
)Amerika was Uruguay net iets
sterker. Op de beroerde grasmat
van het historische Estadio
Centenario was de stand na of
ficiële speeltijd weliswaar gelijk
(1-1), maar won het gastland na
strafschoppen. Voor de zoveel
ste keer was in de vaak verhitte
strijd het thuisvoordeel van be
lang. Uruguay organiseerde de
titelstrijd zeven keer en won ze
alle. Brazilië was vier keer de
sterkste, ook steeds binnen de
eigen landsgrenzen. Uruguay
won ook nog eens zeven keer
buitenshuis en evenaarde daar
door zondag 'recordhouder' Ar
gentinië. Op de valreep heeft
Colombia bij het toernooi om
de Copa America in Uruguay
nog iets van kwaliteit getoond.
De ploeg van spelmaker Valder-
rama kleineerde de Verenigde
Staten in de strijd om de derde
en vierde plaats: 4 -1
PSV bij ARC
ALPHEN AAN DEN RUN
Na Ajax en Feyenoord speelt
ook PSV een oefenwedstrijd in
Alphen aan den Rijn. De Eind-
hovenaren spelen op donder
dag 10 augustus een oefenduel
tegen zaterdageersteklasser
ARC. De wedstrijd op sportpark
Zegersloot begint om 19.00 uur.
Zabel in
profronde
Erik Zabel, tweevoudig ritwin
naar in de afgelopen 82ste Tour,
is kopman van de Duitse Tele-
kom-formatie in de Profronde
van Nederland van 22 tot en
met 26 augustus. Ploegleider
Walter Godefroot ziet in de 25-
jarige Berlijner een mogelijke
winnaar voor de rondtocht door
Nederland. Volgens de Belg kan
zijn sprinter ook op het geacci
denteerd terrein van de Zuid-
Limburg goed uit de voeten.
Erik Breukink rijdt in een ge
combineerde ploeg, hoofdzake
lijk bestaande uit Nederlanders
in buitenlandse dienst.
d Cup-team mist promotie naar wereldgroep
IRWUK»
VAN DER ZANDEN
een landenwedstrijd onder-
n tennissers een gedaante
wisseling waar geen coach of
choloog tegen is opgewas-
De wedstrijd Nederland -
itenrijk was weer een school-
irbeeld. Kristie Boogert was
eren tegen Beate Reinstadt-
nog een puntje verwijderd
een 5-0 voorsprong in de
ste set. Ze maakte dat punt
>it, belandde in een soort de-
ssie en verloor de wedstrijd
kinderlijke wijze. Het was
teen ook de nederlaag voor
inje.
ij interlands wordt de psy-
sche weerbaarheid van de
Iers vaak op de proef gesteld,
als de mannen in de Davis
i, bleken de vrouwen in de
eration Cup afgelopen
ikeinde in de nationale ploeg
)lokkeren en hun gewenste
verwachte niveau niet te ha-
Vooral in wedstrijden voor
en publiek tegen een tegen-
ïder die te pakken is. Zoals
•tenrijk.
'e bezoekers vormden op
»ier een ideale sparringpart-
voor dit duel in Noordwijk,
t als inzet een plaats in de
eldgroep van de beste acht
len. Maar Oranje faalde,
oor met 1-4 en toonde aan
het vooral op mentaal ge-
1 een plaats in de elitegroep
I lang niet verdient. Na het
motie/degradatieduel is Ne
land weer een jaar veroor-
Id tot groep 1, het clubje net
Ier de beste acht.
adat Miriam Oremans za-
lag de ploeg op 1-0 had ge-
tegen Reinstadler, kon
•gert de voorsprong niet uit-
iwen tegen Judith Wiesnér.
was geen schande tegen de
nmer 21 van de wereld, die
d voor de dag kwam in de
plaats en al haar routine (ze
won al 34 Federation Cup-wed
strijden in het enkel- en dubbel
spel) in de strijd gooide.
Toen echter op zondag de 29-
jarige Wiesner ook de gebrekkig
serverende Oremans aan de
kant schoof, stond Oranje op
eens met 1-2 achter. Boogert
(55ste op de wereldranglijst)
moest winnen van Reindstadler
om vroegtijdige uitschakeling te
voorkomen en de dubbel zou
dan 's avonds de beslissing
brengen. Maar dat gegeven
voelde aan als een zak aardap
pelen op de rug van de 21-jarige
Oudbeyerlandse. Ze verloor nog
nooit van de Oostenrijkse mid
denmoter, die bovendien nog
op geen enkele Fed Cup-zege
kon terugkijken, maar nu lag de
druk bij de thuisspeelster.
De blonde pupil van Betty
Stove nam een 4-0 voorsprong,
leek op 5-0 te komen en er was
geen vuiltje aan de lucht. Maar
om onverklaarbare reden begon
ze te stuntelen als een beginne
ling. Ze ging door een hel, lever
de de ene na de andere service-
game in en wat veelzeggend
was: vijf keer werd ze gebroken
omdat ze op breakpoint een
'dubbele fout sloeg. Geen mo
ment speelde ze haar eigen
aanvallende spel, aan het net
verscheen ze zelden of nooit en
van achteruit sloeg ze onbegrij
pelijke missers op de slappe ser
vice van haar tegenstander.
Het loon van de angst werd
snel uitgekeerd. De eerste set
ging in de tiebreak verloren en
in de tweede leverde ze haar
service op 4-4 weer eens in,
waarna de Oostenrijkse num
mer 71 van de wereld (die zelf
ook allerminst overtuigend
speelde) het drama in twee be
drijven welletjes vond, 6-7, 4-6.
De onbelangrijke dubbel van
Petra Schwarz-Ritter en Barbara
Schett tegen Caroline Vis en Ni
cole Muns Jagerman (gewon
nen door de Oostenrijkers met
7-6, 1-6, 6-4) bracht de totaal
stand op 1-4.
Kristie Boogert was ontdaan
na haar nederlaag en ontweek
de pers voor een paar uur om
haar gedachten te ordenen.
Daarna zei ze dat ze niet het ge
voel had 'te hebben gefaald'.
„Dat zou ik pas zo voelen als ik
voor de vierde keer zo'n wed
strijd op deze manier verlies. Ik
speelde ver beneden mijn kun
nen en normaal moet ik zo'n
wedstrijd winnen. Er speelden
dingen door mijn hoofd, Ik wil
de te graag te goed spelen. Ik
zag iets in gedachten wat er in
werkelijkheid niet was."
Volgens haar coach Betty Sto
ve (nog altijd de meest succes
volle Fed Cup-speelster van Ne
derland met 45 overwinningen)
was Boogert de weg kwijt ge
raakt en had ze haar speelplan
laten varen. „Als het bij Kristie
mis gaat, gaat het langer dan
een game mis."
Bondscoach Fred Hemmes
noemde het Federation Cup-
tennis voor zijn speelsters 'een
leerproces' en het duel van
Boogert was daarvan een voor
beeld meende de man die zelf
ooit Davis Cup speelde voor
Nederland. „Ze moest Oranje in
de race houden terwijl haar te
genstander nog mocht verlie
zen, om het in de dubbel te her
stellen. De druk was enorm
groot. Kristie miste de innerlijke
rust en dat is juist waar het om
gaat in deze ontmoetingen."
Volgens Hemmes valt het
team, dat gehandicapt was door
het ontbreken van Brenda
Schultz (competitie spelend in
Amerika), niets te verwijten. Net
als de mannen moeten ook de
vrouwen door een ontgroening
heen in het landentoernooi dat
net als de Davis Cup een wat se
rieuzer karakter krijgt. Nog
nooit was er een thuiswedstrijd
voor Nederland, omdat het
toernooi voorheen altijd op een
Wereldrecord Ribeiro op 5 km
keer op het programma bij de
vrouwen.
Hechtel was voor Fernanda
Ribeiro een test voor de 10 km,
die ze tijdens de WK voor haar
voeten krijgt. Zelfs het wereldre
cord kan de uit Penafiel afkom
stige atlete verleiden om te
switchen naar de 5000 meter.
„Ik ga mijn beslissing niet her
zien. Mijn favoriete afstand
blijft de 10 km." De strijd om
het goud op de 5000 meter laat
ze liever over Meyer, McColgan
en de Ierse O'Suilivan.
pakte de lat vast wat ik eigen
lijk nooit doe en hij bleef nog
liggen ook."
Op de volgende hoogte van
5,65 was de koek op: „Ik was ka
pot." Hoewel hij de limiet 5 me
ter 60 voor de wereldkampioen
schappen in Göteborg dicht is
genaderd, had Tamminga met
de limiet geen rekening gehou
den. „Ik heb mijn hele seizoen
gepland op pieken rond de Ne
derlandse kampioenschappen.
Dat is uitstekend gelukt. Ik vind
dat je voor een WK ook 5,60
moet hebben gesprongen, dus
daar hoef ik niet per se heen.
Bovendien ben ik nog jong."
„De vorm is er nu", keek hij al
wel vooruit. „De komende we
ken ga ik zo veel mogelijk sprin
gen om te kijken wat mogelijk
is. Vandaag waren de omstan
digheden niet goed, wat je ook
ziet aan de sprongen van de an
deren. Dat belooft dus nogal
wat."
Aan bespielingen over hoog
tes op de langere termijn wil de
ClOS-student zich niet wagen,
maar na enig doorvragen ndemt
hij 5,80. „Ik heb het nu naar
mijn zin zo", aldus Tamminga,
die zich in plaats van aan we
reldkampioen Bubka spiegelt
aan de Amerikaan Scott Huff
man. „Die is klein, net als ik
(1,70 meter en 67 kilo). Hij fas
cineert me ontzettend én hij
heeft bewezen dat je ook als
kleine atleet zes meter kunt
springen."
Kristie Boogert was in het duel met
plaats werd afgewerkt. Nu on
dervindt Oranje voortaan ook
de druk van het thuispubliek,
dat ten onrechte als een loden
last in plaats van een rugge
steun wordt gebruikt. Want het
is inmiddels wel duidelijk dat de
vaderlandsliefde op de tribunes
voor verlammingsverschijnse-
Oostenrijk 'de weg kwijt.'
len op de baan zorgt.
Misschien moet Oranje alleen
maar uit spelen. In 1968 stond
Nederland in de finale die tegen
Australië (met playing captain
Margaret CeurtLverloren ging.
Dat was in Parijs. Of het ooit"
nog eens tot een eindstrijd
komt is de vraag. Hemmes: „In
Fernanda Ribeiro heeft zaterdag
in de Nacht van Hechtel het we
reldrecord op de 5000 meter
verbeterd. De atlete uit Portugal
liep de afstand in 14.36,43.
De oude toptijd stond op
naam van de Noorse Kristian-
sen. Met 14.37,32 was ze sinds
augustus 1986 in het bezit van
- =e ^darcl,*™ *4. ^1
binnenkort in Göteborg; ^taat
de 5000 meter voor de eerste
de Federation Cup is goed spe
len soms niet eens belangrijk.
Een interland is meer dan een
tenniswedstrijd. Je zag het aan
Wiesner, die straalde iets uit
van 'ik verlies hier niet'. Dat
Twee dagen na zijn sprong van
5,51 in zijn woonplaats heeft Al-
phenaar Christian Tamminga
opnieuw zijn nationale record
op het onderdeel polsstokhoog
springen verbeterd. Zaterdag
avond wipte hij in de zestiende
Nacht van Hechtel onverwacht
over 5,55, goed voor de tweede
plaats.
Op zo'n hoge klassering in de
internationale wedstrijd had de
21-jarige Tamminga in het ge
heel niet gerekend. Hoewel we
reldranglijst-aanvoerder Okkert
Brits vermoeid afzegde, vertoef
de er met Gregory Yegorov (3e
WK 1993, record 5,90), Dean
Starkey (2e Amerikaan in 1995,
5,92) en Istvan Bagyula (2e EK
1991, 5,92) een klasse-veld op
de Noordbelgische atletiekbaan.
„Het was helemaal niet zoals
donderdag in Alphen", zei
Tamminga. „Ik had al zware be
nen en bovendien was ik na 2,5
uur rijden pas vijftig minuten
voor de wedstrijd op de baan,
zodat ik snel moest opwarmen.
Pas tijdens het springen kwam
ik een beetje tot rust."
Maar toen ik die 5,20 en ook
nog 5,40 sprong (respectievelijk
in de eerste en de tweede
sprong), ben ik er toch maar
voor gegaan op 5,55. Het was
net als in Alphen ik had weer
het gevoel dat ik niet 'door
kwam'. Ik zette toch maar door,
