'Liefde is respect in het kwadraat' 'Religie heeft met emoties te maken' Kerk Samenleving Paus niet naar Tunesië Progressieve kardinaal overgeplaatst ■r Leiden DONDERDAG 13 JULI 1995 KORTWEG DE ROEPING Zang en dans Het Ugandese muziek- en dramateam 'Heartsong' brengt een bezoek aan Noordwijk om op diverse manieren (zang, dans en muziek) het- evangelie door te geven. Het eerste optre den, in de nationale kleder dracht, is morgenavond om 20.00 uur in gebouw De Rank aan de Golfbaan. Zaterdag (14.30 uur) en zondag (19.30 uur) zijn de Ugandezen te zien en te horen in het Gat van Palace, dinsdag in Groot Hoogwaak (19.00 uur) en woensdag (om 14.30 uur) op het Vuurtorenplein. Moker Het radio-programma van Moker besteedt komende za terdag en zondag in het ka der van 'Langs Leidse Ker ken' aandacht aan De Harte- brugkerk. De overdenking is door C. Moejes uit Zoeter- woude. Moker zendt uit op zaterdag van 09.30 tot 10.00 uur en op zondag van 19.00 tot 19.30 uur (herhaling). Moker is te ontvangen via de FM 105.7 en via de kabel op de FM 88. Valkenburg In de kapel van het Marine vliegkamp Valkenburg wordt zondag om 10.00 uur een dienst gehouden waarbij vlootaalmoezenier L. van Doorn voorgaat. Marine mensen, maar ook andere belangstellenden zijn wel kom. Na afloop is er gelegen heid een kopje koffie te drin ken. Ds. 11. Schouten vindt dat religie met emotie heeft te maken. De Ekklesia-predikant heeft dit tijdens zijn werk met studenten meer dan eens ervaren. In 1978 studeerde Schouten af in de theologie aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. Hij kwam vervolgens in de streekgemeente Midden-Betuwe terecht die on der andere de dorpen Resteren en Ochten omvatte. Na zes jaar zag Schouten zich genoodzaakt om een gemeente bij zee te zoe ken aangezien dat beter was voor de gezondheid van een van zijn kinderen. Hij werd predikant van de Leidse Vredeskerk. Toen Schouten in april 1994 afscheid van deze gemeente nam, werkte hij al parttime bij het studentenpastoraat van de Leidse Studen ten Ekklesia. Deze volledige baan combineert hij op het moment met het voorzittersschap van de Leidse Raad van Kerken. Binnen beide functies streeft Schouten naar goed contact en ont moetingen met andersgelovigen zoals moslims, hindoestanen en joden. BEROEPINGSWERK NED.HERV.KERK Beroepen: te Balk J. Heegsma te Emmeloord; te Hengelo(0.) J. van Twist te Olst, die dit be roep heeft aangenomen. Aangenomen naar Amsterdam (Westerkerkgemeente) me vr.F. J. Oosterwijkte Maastricht en Eijsden. Bedankt voor de benoeming door de I.Z.B. tot predikant-di- rekteur J. Maasland te Koot wijk. GEREF.GEMEENTEN Beroepen: te Sioux Center (USA) J.M. Kleppe te Rijssen. „Ekklesia heeft een eigen ge zicht. Er wordt tijdens diensten bijvoorbeeld wel eens uit de ko ran gelezen. Hierdoor kent Ekk lesia mogelijkheden die andere kerken niet hebben en daarom voelen zo veel studenten zich er thuis. Maar er zijn ook studen ten die daar geen zin in hebben, die willen een traditionele dienst volgens de regels waarin zij zijn opgevoed. Ik denk dat wij onze identiteit niet voor die middengroep moeten opgeven. Als Ekklesia traditioneler zou worden, zou dat een verarming betekenen. Er was laatst een ka tholieke student die mij vertelde dat hij liever naar de mis in een andere kerk ging, het ging hem immers ook om de sfeer: de beelden, de rituelen, de wie rook. Hieraan zie je dat religie ook met emoties te maken heeft en dat die emoties voor sommi gen een reden kunnen zijn om naar een bepaalde kerk te gaan. Af en toe ga ik bij een .stu dentvereniging langs, een bier tje drinken met wie ik daar te genkom. Als studentenpastor heb ik interesse in de leefwereld van de studenten, bovendien geef ik het pastoraat op deze manier een gezicht. Studenten weten waar ze je moeten zoe ken als ze je nodig hebben. Op deze manier zou ik ook de ver schillende faculteiten willen be zoeken en de studenten die ner- gens lid van zijn bereiken, bij- H Schouten: ,Ekklesia heeft voorbeeld via een kring. Er zijn namelijk altijd mensen die met levensvragen rond hun studie worstelen of meer van het leven verwachten moslims op af en zo kwam ik op het idee ze dan alleen studeren. Belangrijk hierbij is dat in contact te brengen met de christelijke Ekklesia niet evangeliserend is. Wij bieden studenten. Sinds enige tijd is er op Ekklesia het pastoraat alleen maar aan en wie dat nu een kring van christelijke en islamitische wil, kan bij ons terecht. Hoewel ik de stu- studenten waarin gepraat wordt over on- denten van nu minder kritisch vind dan derwerpen als de Heilige Boeken, de Heilige zo'n tien jaar terug, blijven de Ekklesia- Oorlog, wie is God, wie is Jezus. Vroeger diensten wel kritisch. Er worden geen pas- hadden we Open House, een soortgelijke klare antwoorden gegeven. kring, maar met een meer sociaal tintje. Vier jaar heb ik het buitenlands studen- Ook werd er vaak over politiek gepraat. De tenpastoraat gedaan. Daar kwamen ook meeste moslims zijn ifnmers vluchtelingen i eigen gezicht". Azie, Afrika en Zuid-Ameri- Zo'n zeven jaar geleden heb ik contact gezocht met de islami tische gemeenschappen in Lei den. Er waren al sociale contac ten, maar door officiële ont moetingen met de Raad van Kerken werden de moslims ook echt door de kerk erkend. Met name de Turkse gemeenschap waardeerde deze pogingen zeer, ze gingen ons ook uitno digen. Het wederzijds respect hierbij vind ik erg belangrijk, maar ook dat je wat aan elkaar hebt in slechte tijden. Zo heb ben we aan de vooravond van de Golfoorlog in 1991 gezamen lijk gebeden in de Lutherse kerk. Ook leden van de Marok kaanse gemeenschap waren hierbij aanwezig. In de moskee gaat het natuurlijk heel anders dan in de kerk, maar de inhoud van de samenkomst was dan ook veel minder belangrijk dan de ontmoeting zelf. We hebben elkaar gevonden. Na de Golf oorlog hebben we ons geza menlijk beziggehouden met de mogelijkheid dat racisme weer zou kunnen oplaaien en hoe we dit konden voorkomen. Een keer per jaar, rond 21 maart is er een religieuze tie ring in het kader van anti-racis- me. Hier doen moslims, hin does, bahai's, boeddhisten en christenen aan mee. Dit jaar hebben we het voor de tweede keer georganiseerd. Hiervoor was er een fakkeltocht met aan- dienst in de Hooglandse Kerk, maar die activiteit zakte in toen de apart heid in 1989 in Zuid-Afrika werd afgeschaft. Dat was ook meer symbolisch. Het nieuwe initiatief van een gezamenlijke dienst is ge richt op ontmoeting, elkaar leren kennen. Dit gebeurt daadwerkelijk tijdens het kopje koffie na afloop". CARINE DAMEN. BEN DE BRUYN sluitend e VATICAANSTAD CIC/RTR/AFP Paus Johannes Paulus II zal Tu nesië niet bezoeken tijdens zijn reis naar Afrika in september. Dat blijkt uit het officiële pro gramma. De paus wilde in vier Afrikaanse landen de resultaten bekendmaken van de vorig jaar gehouden Afrika-synode in Ro me. Het Vaticaan en Tunesië konden volgens bronnen in het Vaticaan geen overeenstem ming over een bezoek van de paus bereiken. De kerkleider had vanuit Tunesië een vredes oproep tot het buurland Algerije willen richten. De paus bezoekt nu van 14 tot 20 september ach tereenvolgens Yaoundé in Ka meroen, Johannesburg en Pre toria in Zuid-Afrika en Nairobi in Kenya. Het wordt het eerste officiële bezoek van de paus aan Zuid-Afrika. Tijdens het blanke minderheidsregime weigerde het hoofd van de RK Kerk naar het apartheidsland te reizen. Hij heeft president Nelson Mandela al in het Vaticaan ontvangen. In 1988 moest zijn vliegtuig om technische redene:n in Johan nesburg landen toen de paus onderweg was naar Lesotho. VATICAANSTAD «CIC De progressieve kardinaal Aloi- sio Lorscheideir is plotseling door de paus naiar een veel klei ner bisdom in Brazilië overge plaatst. Het Vaticaan wilde geen reden voor de overplaatsing ge ven. De 71-jarige aartsbisschop van Fortaleza, met 2,2 miljoen gelovigen, is voortaan aartsbis schop van Aparecida met 173.500 gelovigen. De Braziliaanse afdeling van Radio Vaticana noemde de overplaatsing een complete ver rassing. Lorscheider gold in 1978 als mogelijke opvolger van de plotseling overleden 'lachen de paus' Johannes Paulus I. Lor scheider heeft nooit geschuwd kritiek op Liet Vaticaan te uiten. Bij herhaling heeft hij gepleit voor de priesterwijding van ge huwde mannen. L LEIDSCH DAGBLAD (Opgericht 1 maart 1860) KANTOOR 071-356356 Famili Rooseveltstraat 82 Postadres: Postbus 54, 2300 AB Lelden ABONNEESERVICE Abonnementen 071-128030 Geen krant ontvangen? Bel voor nabezorging: G P Arnold (adjunct), J Kiel (adjunct) HOOFDREDACTIE J.G. Majoor, F. Nypels, 8, G. van der Post (adjunct) PUBLIC RELATIONS WH.CM Steverink 071-356356 R.DPaauw 071-356215 Tel. dag. 9.30 -11 30 uur of per post. REDACTIE G.J. Visser, chef redactie nieuwsdienst/kunst H.W vanEgmond, chef red. Groot Leiden A.J.B.M. Brandenburg, chef eindredactie regio ZIEKEN ONGEVALLENDIENST Hoofdredactie: 071- ADVERTENTIES Maandag t/m vrijdag van 8 30 tot 171 ABONNEMENTEN bij vooruitbetaling: per maand (acceptgiro) per maand (autom betaling) per kwartaal (acceptgiro) per kwartaal (autom. betaling) per jaar (acceptgiro) per jaar (autom betaling) VERZENDING PER POST per kwa'rtaal (NL) LEIDSCH DAGBLAD OP CASSETTEBAI Voor mensen die moeilijk lezen, slechte hebben of blind zijn (of een anc dicap hebben), is een samenvat regionale nieuws uit het Leidsch Dagbl geluidscassette beschikbaar. Voor infori 08860-82345 (Centrum voor Gesproker Academisch Ziekenhuis vanaf zaterdag 13.00 t/m dinsdag 13.00 woensdag 13.00 t/m vrijdag 13.00, woensdag 13.00 uur (Diaconessenl en dagelijks St.Elisabeth Ziekenhuis. BEZOEKUREN DIACONESSENHUIS (tel. 071-178178): dagelijks 14.30-15.15 uur en 19.00-19.45 uur. angerenafdeling: buiten de gewone bezoektijden, v ners bovendien van 10.30 -11.15 l Special Care Unit: 10.30-11.00 uur na overleg met de dienstdoende v Kinderafdeling: 10.30-19.00 uur, pleegkundige. Jongerenafdeling: 14.30-15.15 uu 19.45-21.001 15.00- 15.30 uur en 19.00-19.30 i rrpleegkundige. na overleg met de dienstdoende en 19.00-19.45 u RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging St. Elisabeth (tel. 071-454545): dagelijks 14.00-15.00 uur en 18.30-19.30 ut II daarnaast ook 11.15-12.00 uur. Kraamafdeling: 14.30-15.30 uur en 18.30-19.30 uur (voor vad uur). Kinderafdeling: 14.30-19.00 uur (voor ouders de gehele dag). Afdeling hartbewaking (CCU)en i 18.30-19.OOuur. Spoedeisende hulp: dag en nacht geopend i (IC): 14.00-14.30 i 11 18-30-19.30 Uu,. Avondbezoekuur afdeling Verloskunde 18.15-19.00 uur. 19.00-20.00 uuri^ leen Partners/echtgenoten met kinderen. Voor zwangeren: zaterdag en zondag van 10.00 tot 11.00 uur, uitslu voor partners/echtgenoten en eigen kinderen. Kinderafdelingen: voor ouders van opgenomen kinderen is er een ruiir zoek mogelijkheid in overleg met de hoofdverpleegkundige. Voor andere bezoekers gelden de volgende tijden: keel-, neus- en ooi kunde en neurologie: 14.15-15.00 uur en 18.30-19.30 uur: oogheelkun heelkunde 14.15-15.00 uur en 18.30-19.00 uur. Kinderkliniek: zalen voor peuters, kleuters.en grote kinderen: 15.15- uur; babyzaal en boxenafdeling: volgens afspraak. bezig i Dat geeft r Voor het Noordwijkse restaurant 'Het Hof van Holland' zijn bouwvakkers rond het lunchuur het storten van brokken puin. t lawaai. Alsof Noordwijk door Goliath met de grond gelijk wordt ge maakt. „Jammer", zegt Marjolijn van der Jagt, terwijl ze een kommagroot garnaaltje aan haar vork prikt, „jammer. Dat doet af breuk aan de sfeer hier. Bederf de sfeer niet door het geluid, zeg ik altijd. Je gaat harder praten. En ik zie dat andere mensen daarop reageren." Die laatste opmerking is tekenend voor de manier van doen van Van der Jagt. Wei nig lijkt aan haar aandacht te ontsnappen. „Ik registreer heel snel. Terwijl wij zitten te praten, kan ik ook nog wel dingen volgen bij een ander. Wat niet wil zeggen dat ik niet geïnteresseerd ben in dit gesprek. Je bent gewend om overal met je ogen en oren bij te zijn. Het is bijna een soort monito ring'. Dat zit in me. Van kinds af aan al. Ik was als kind met van alles tegelijk bezig. Met mijn ene hand tekende ik een wolkje boven de zee en met de andere kleedde ik mijn pop aan. Een beetje simultaan spelen eigenlijk. Dat doe ik nog. Ik ben op alle fronten in de weer." „Toen ik hier bij de VW werkte als direc teur, werd er heel vaak opgebeld met de vraag: 'Mag ik meneer Van der Jagt? Mag ik de directeur?' En dan zei ik: 'Daar spreekt u mee.' Ze gingen er vanuit dat een directeur een man moest zijn. Nu ik een eigen pr-bu- reau heb, onderteken ik mijn brieven altijd met Marjolijn of Mevrouw Van der Jagt. Dan weten ze het meteen. Ik denk dat vrou wen veel sneller kritiek krijgen als iets niet helemaal naar wens verloopt. Toen ik aan het hoofd stond van de VW hier, heb ik wel eens gezegd: 'Er lopen duizend WV-direc- teuren rond in Noordwijk'. Iedereen had er zogenaamd verstand van. Ach, VW-kanto- ren zijn gewoon bedrijven die commercieel gezien goed moeten worden opgezet. Met kwalitatief goede mensen achter de balie. Niet de dochter van de burgemeester, zoals dat vroeger vaak ging." Marjolijn van der Jagt is geboren in Rot terdam. Ze heeft er achttien jaar gewoond. Zé houdt van de mentaliteit in die stad. „Geregeld ga ik nog naar Rotterdam. Ik woonde in Blijdorp en mijn ouders wonen daar nu nog. De no-nonsense-manier van onderhandelen én zaken doen bevalt me. Niet urenlang praten over dingen maar aan het werk. Het allermooiste voorbeeld is dat in Rotterdam overhemden worden verkocht 'Womanager', regeldame, pr-vrouw. Marjolijn van der Jagt is het allemaal. In Noordwijk was ze eens directeur van de VW. Nu heeft ze een succesvol pr-bureau met grote klanten als de Oranjehotels, het North Sea Jazz Festival en de provincie Noord-Holland. Collega's betitelen haar als 'een vrouw met kloten'. Ze beweegt zich in een wereld waar de glimlach op het gezicht wordt gelijmd. Met een overdosis aan energie. ,,Ik föhn mijn haar 's ochtends in de auto. Dan steek ik even mijn hoofd door het raampje naar buiten. met opgerolde mouwen. Zo van: 'Dat hebben wij vast voor je gedaan, dan kan je aan de gang.' Zo werk ik zelf ook." „Gelukkig kom ik nu in mijn werk veel leuke ijiensen tegen. Ik hou van niet van mensen die altijd maar af wachten tot jij wat zegt. De kracht van de stilte, zoals ze dat noemen, vind ik niet altijd prettig. Ik zoek heel gauw bevestiging bij iemand. Vaak is het laten vallen van een stilte een trucje. Dan denk ik: 'O, dat heb jij op een training geleerd'. Ik kan er ook niet tegen als mensen geen uitdruk king in hun gezicht vertonen." „Er zijn veel mensen jaloers op mijn succes. Vooral vrouwen. Dan kijken ze je aan als een spin. Als je wat bent aangekomen, gaan hun ogen meteen naar je buik. Vroeger vond ik dat heel erg. Nu trek ik me er niks meer van aan. Ik ben ook wel eens op het toilet aangesproken door een vrouw. Dan zei ze: 'Wij stonden daar net te praten en dan trek jij in eens alle aandacht naar je toe. En dat vond ik nou helemaal niet leuk'. Ik zeg: 'Dat is volgens mij jouw pro bleem en niet het mijne.' Ik leg die dingen meteen terug op hun bordje." De schrijver Maarten 't Hart heeft eens gezegd dat alle ellende in de we reld voortkomt uit het feit dat men sen niet gewoon thuis kunnen blijven zitten. Marjolijn grinnikt even om die uitspraak. Maar ze is het er absoluut niet mee eens. „Nee, hoor, je moet je horizon verbreden. Sommige men sen gaan van het hotel naar het strand en van het strand naar het hotel, in derdaad. Daar zie ik dus zelf niets in. Ik ga zelf heel graag naar eilanden. Vaak heb je op een eiland in het klein veel diversiteit. Een eiland heeft iets afgeronds. Na de va kantie moet ik kunnen zeggen: ik heb het ders gaan doen. Het accent r gezien. gen op wat er in een vakantie „Ik ben nu bezig een nieuwe brochurelijn doen. Natuurlijk moet je weten of het keu- VrijUit. Er zijn van die folders met alleen kenkastje in je appartement keurig is inge- maar rondborstige dames en gespierde he- richt. Vooral voor de Hollander is dat be ren rond het zwembad. Wij willen dat an- langrijk. Maar er is meer." r gaan leg- je toch wat eenzaam. Maar daar, in dat zomerhuis, vond ik het fantas tisch. Aan de overkant hadden ze een gezin met tien kinderen. Er was altijd wat te doen. Gingen we met z'n allen bramen plukken of tomaten luisvrij maken. Tomaten trillen, zoals ze dat noemen." „Ik had ook wel hobby's als kind. Ik wilde ballerina worden. Ik heb met mijn spitzen geoefend als een gek. Het bloed stond in mijn schoenen. Ik wilde naar de ballet academie. Mijn vader zei: 'Als je nu eerst het atheneum afmaakt, kun je daarna altijd nog naar de balletacademie.' Maar dat kon he lemaal niet meer. Toen was ik te oud." Momenteel is Van der Jagt druk bezig met pr-werkzaamheden voor het North Sea Jazz Festival. Haar agenda is overvol. Is ze niet bang dat dat een keer fout gaat. 'Succes is voor je veertigste een hartaanval' - kent ze die uitdrukking van Koot en Bie niet? „Laat ik het afklop pen", zegt ze, „ik ben gelukkig al lang niet meer ziek geweest. Als kind wel. Altijd longontsteking en oorontsteking. Niet normaal. Op het randje van doodgaan. Van mijn vijfde tot mijn tiende was ik 's winters altijd ziek. Ik weet nog dat ik toen een hondje had dat bij mijn bed bleef zitten waken. Hij wilde niet meer uitgelaten worden. En ik zie nog die teil vol sneeuw in mijn kamer staan. Mijn moeder had een teil met sneeuw gehaald zodat ik net als de andere kinderen een sneeuwpop kon maken." „Ziek zijn is verschrikkelijk. Op die mo menten vraag je je wel eens af of het leven enige zin heeft. Ik had dat ook bij mijn .Aakantie is voor mij dingen zien. Maar grootmoeder die is overleden in een ver- ook: uren zitten lezen op een binnenplaats pleeghuis. Ze had veel gereisd en altijd terwijl er een fonteintje klatert. Als kind mooie dingen meegebracht. Ze ging naar ging ik met mijn moeder in de grote vakan- een Reiner huis. Moest van alles wegdoen. altijd naar ons zomerhuis in de bossen j0en naar een verzorgingshuis. Weer een zoiets maakt jieje lading weg. Haar spullen konden op bij Breda. Ik was enig kind e het laatst in één vuilniszak. Dan denk 1 'God, waar ben je toch eigenlijk altijd m bezig geweest?'. Al heb je je leven nog rijk gewoond, iedereen eindigt uiteindel met één kastje of één vaasje. Waar-ie d zelf in zit. Alles is maar tijdelijk. Wij? ook." „Kerkelijk ben ik niet. Wel ben ik lid v The Independent Order of Odd Fellows, e loge die liefde, vriendschap en waarhi hoog in het vaandel heeft staan. Een so< ethische Rotary, ja, dat is wel een moi omschrijving. Ik denk niet dat we zoma hier op aarde zijn. We zijn hier met ei doel. Misschien is liefde wel dat doel. Ik b niet getrouwd, ook nooit geweest. Het is niet van gekomen. Ik heb wel een hele go de vriend. Hij is betrokken geweest bij a dodelijk ongeluk. Hij heeft een zware sti gehad. En daar overheen kwam dan n< eens een keihard maatschappelijk oordei Hij heeft een boek aan me opgedragen. D had hij niet hoeven doen. Ik was hem tot wel blijven steunen. Uit rechtvaardighei En uit een vorm van üefde misschien. Tj wat is liefde? Alles met elkaar delen ma ook de ander vrij laten om zichzelf te on plooien. Liefde is respect in het kwadraat.' De bouwvakkers voor Het Hof van Ho land zijn hun boterhammetje aan h opeten. De grommende motor van de puil wagen zwijgt. Het kwinkeleren van de geitjes is te horen in de Noordwijkse Voo straat. Mooi stukje Noordwijk overigen Maar die Noordwijkse boulevard - regeo daar niet Koning Wansmaak? Marjolijn van der Jagt: „Er is weinig sp cifieks aan die boulevard. Er staan wein mooie dingen en daardoor zie je het coi trast tussen schoonheid en lelijkheid nk zo. Maar ach, ik vind de boulevard in Schi veningen nog veel erger. Die enorme lx strating, die brede promenade vlak voord zee. Ik had daar jaren geleden de leidin over drie kantoren van de VW. Mens« kwamen daar wanhopig vragen: 'Waar i nou toch de zee?' Dat is toch verschrikte lijk. Een badplaats waarin je naar de ze moet zoeken." „Ik ga vaak naar zee. Vooral op dage wanneer het lekker waait. Ik heb aan d boulevard in Katwijk gewoond en dat vva prachtig. Maar het had ook nadelen. Na ees storm lag er zoveel zand voor het huis datj bijna je deur niet meer open kon krijgen.! kreeg eens iemand op bezoek en die zei: 'J* als je van de zee houdt, is dit misschie mooi.' Hij vond de zee 's avonds maar# saai donker gat. Maar de zee is altijd moa Ze beweegt. Er gebeurt iets. De zee lui# nooit."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 12