Demonstratieverbod speelt extreem-rechts in de kaart Armoede en geweld bestrijden met goed onderwijs Grieken zien sleutelrol als bemiddelaars in Bosnische crisis Feiten &Meningen Jo Ritzen, een uiterst taaie brekebeen VRIJDAG 9 JUN11995 u\G NIEUWSANALYSE Politieke brekebeen, financiële boeienko- ning, een kal met negen levens. Minister Jo Ritzen van onderwijs doet dezer dagen alle kwalificaties eer aan die hij de afgelopen ja ren heeft verworven in politiek Den Haag. De bewindsman is op het politieke toneel menig maal onderuit gegaan en zat vaak in de hoek waar de klappen vielen. Maar steeds nadat de kruitdampen waren opge trokken, deed de verfomfaaide Jo Ritzen zijn haar weer goed, zette zijn bril recht, veegde het stof van zijn colbertje en ging over tot de orde van de dag. Zo ook deze week, toen Ritzen door enke le vertrekkende senatoren onderuit werd gehaald. De prestatiebeurs redde het in de Eerste Kamer net niet, en plotseling zat de minister van onderwijs met een fors gat in zijn begroting van dit jaar 180 miljoen en volgend jaar bijna een half miljard. Premier Kok sprak daags na het debacle in de Senaat meteen het verlossende woord: het kabinet komt Ritzen te hulp, on danks de afspraak binnen dit kabinet dat ministers zelf maar een oplossing moeten vinden voor te genvallers op hun begroting, de zogenoemde budgetdiscipline. „Je kunt niet in redelijkheid vol houden dat de minister van on derwijs hiervoor moet opdraai en", liet de pre mier de Tweede Kamer weten. Budgetdiscipline of niet, dit keer ging het niet al leen om de ge loofwaardigheid van de minister van onderwijs, maar om die van het hele kabinet. Dat had immers vastge- legd dat het basis- en voortgezet onderwijs deze kabinetsperiode uit de wind zou moe ten worden gehouden. Bovendien mag Kok soms wat nurks overkomen, het zou wel heel hardvochtig zijn om Ritzen nu te laten bungelen na al het leed dat de minister van onderwijs het afgelopen jaar al meemaakte. De hoon die de oud-hoogleraar over zich heen kreeg toen hij ondanks zijn kritiek op de paarse plannen toch voldeed aan het verzoek om opnieuw minister van onderwijs te worden, vooral omdat niemand anders wilde. De ei eren en drollen die studenten de bewinds man toewierpen wegens de bezuinigingen op de studiefinanciering en zijn aankondi ging de collegegelden fors te verhogen. De woede van universiteiten en hogescholen die de zoveelste aanslag op hun budgetten niet pikten. Jo Ritzen reed van hot naar her, sloot deals, verrichtte enig creatief boekhouden en wist met een veel beperktere college geldverhoging (geen 1000 maar 500 gulden) uiteindelijk zelfs de studenten te paaien, al bleef de overhaaste invoering van de pres tatiebeurs een heikel onderwerp. Politiek leek Ritzen echter gedekt: paars had zich aan de bezuiniging van één miljard op de studiefinanciering verbonden. Nadat de mi nister de Tweede Kamer over de streep had getrokken door zich politiek garant te stel len voor een behoorlijke invoering, leek het einde van zijn krachttoer in zicht. De Senaat had op de laatste vergaderdag in oude samenstelling echter een uiterst onaangename surprise in petto. De meer derheid van 40 tegen 35 die PvdA, WD en D66 in de senaat hadden, verdampte in lut tele ogenblikken door twee dissidenten en een handjevol afwezigen. Dat Ritzen nu kan rekenen op de steun van het kabinet betekent nog niet dat hij volledig uit de problemen is. Dit jaar zal de veroorzaakte schade, 180 miljoen gulden, worden betaald uit meevallers op de gehele rijksbegroting. De monumentenzorg, die voorin de rij stond om daar van te profite ren, verschuift naar het tweede plan. Dit ongetwijfeld tot grote spijt van Ritzens staatssecretaris Nuis, die eindelijk een suc cesje in de cultuurwereld leek te gaan boe ken. Over de honderden miljoenen die het ka binet volgend jaar misloopt, zal echter tij dens de nieuwe begrotingsbesprekingen in de Trèveszaal flink gesteggeld worden. En als er extra bezuinigd moet worden, is de omvangrijke onderwijsbegroting altijd een geliefd doelwit. Ritzen zou echter Ritzen niet zijn als hij ook niet dan de aanvallen weet te pareren. Jo Ritzen laat zich niet makkelijk uit het veld slaan. DEN HAAG PAUL VAN DER BUL Hoogleraar Rosenthal: 'Democratie is niet voor bange mensen Burgemeesters moeten demonstraties van extreem-rechts in principe niet verbieden. Hun huiver voor verstoring van de openbare orde is in veel ge vallen overdreven. Bovendien zijn demonstratieverboden koren op de molen van ultra-rechts. Bestuurskundige Rosenthal vindt het hoog tijd voor een ander beleid. „We kunnen toch niet eeuwig doorgaan met die vossenjachten". Het was een opmerkelijk rap port dat het universitair Crisis onderzoeksteam (COT) gisteren publiceerde over het fel bekriti seerde politie-optreden op 4 maart in Utrecht bij de verbo den demonstraties van CP'86 en het Komitee Utrecht tegen Ra cisme en Fascisme (KURF). De politie arresteerde die dag aan de lopende band vermeende linkse demonstranten, terwijl er nauwelijks CP-aanhangers in de stad opdoken. De gebeurtenis sen in de Domstad staan niet op zichzelf. De maanden ervoor waren verboden demonstraties en bijeenkomsten van CP'86 in onder meer Zevenaar, Lisse, Rijswijk en Rotterdam ook aan leiding hele batterijen agenten op de been te brengen. Vandaar dat het COT zich ook niet be perkte tot de gebeurtenissen in Utrecht en opriep tot het her zien van de inmiddels onge schreven regel om demonstra ties van extreem-rechts te ver bieden. Rosenthal: „Dat is een heilloze weg. In principe geldt demon stratievrijheid voor iedereen die binnen de wet opereert. CP'86 is geen verboden organisatie. Leden van deze partij zitten zelfs in gemeenteraden. Als je demonstraties van deze partij verbiedt, dan geef je extreem rechts argumenten in handen om te roepen dat er in dit land met twee maten wordt geme ten. Je speelt ze daarmee in de kaart. Ze spelen daar ook han dig op in. Hun strategie is ge richt op het uitlokken van de monstratieverboden en tegen- demonstraties. Dat levert gratis publiciteit op en heeft als bijko mend gevolg dat extreem-links onder dezelfde noemer komt." Het argument dat de openbare orde in het geding is, halen be stuurders volgens Rosenthal te vaak uit de kast. „Burgemees ters zijn door de jaren heen steeds meer op de stoel van de rechter gaan zitten. Te snel grij Rosenthal: Argumenten aandragen tot je er purper van ziet. pen zij naar wetten en noodver ordeningen die eigenlijk alleen zijn bedoeld voor zeer ernstige ongeregeldheden." Volgens de onderzoekers han delen bestuurders te vaak op de automatische piloot. Ze grijpen naar een verbod, nemen al te gemakkelijk het beleid van an dere gemeenten over, maar we ten ondertussen veel te weinig van extreem-rechts af. „Dat vin den ze zonde van de tijd. Ook door de sterke gevoelens van af keer jegens het gedachtengoed van extreem-rechts blijft de kermis vaak steken in alge meenheden." De onderzoekers vinden het be langrijk dat een duidelijk onder scheid wordt gemaakt tussen de hoofdstroom van extreem rechts (daaronder valt onder meer de CD) en de rabiaat rechtse splinters, zoals het neo- nazistische Aktiefront Nationale Socialisten (ANS) en de pas op gerichte Fundamentalistische Arbeiderspartij Nederland (FAP).. CP'86 herbergt volgens Rosenthal elementen van beide stromingen. Rabiaat rechts, dat geweldsver- heerlijking tot doel verheft en ideeën van het klassieke fascis me en nazisme omhelst, moet volgens Rosenthal worden ver boden. „Ik gun het de bevolking en mezelf niet dat zulke lieden met swastika's in marsorde op straat lopen. Die figuren moet je voortdurend opjagen en de voet dwars zetten. Daar ligt een taak voor het openbaar ministerie. De hoofdstroom van extreem rechts moet volgens Rosenthal worden aangépakt met argu menten. „Die types, die in het openbaar weliswaar verwerpe lijke ideeën verkondigen maar toch geen echte fascisten zijn, moet je met woorden te lijf gaan totdat je er purper van ziet. Democratie is niet bedoeld voor bange mensen. Ik weet dat dit geen populair standpunt is. Ik hoor de mensen al roepen: schande, je moet alles verbie den. Ik wil het probleem ook absoluut niet bagatelliseren. Maar als je je verdiept in ex treem-rechts kom je tot geen andere conclusie dan dat argu menten je sterkste wapen zijn." Rosenthal noemt het 'erg onge lukkig' dat de overheid geen strategie heeft tegen extreem rechts. In zijn rapport, dat ook naar regering en parlement gaat, reiken de onderzoekers een aantal scenario's aan voor een betere aanpak van het ver schijnsel. Die lopen uiteen van verbod op de meest radicale groepen tot het beheersbaar maken van demonstraties van de minder extremen. „Wij zeg gen duidelijk: bestrijd de ideeën van extreem-rechts, vervolg ra biaat rechts." Rosenthal beseft dat de door het COT bepleite koerswijziging stap voor stap moet gaan. Hij zegt dan ook niet dat de voor 17 juni aangekondigde CP-demon- stratie in Breda moet doorgaan. Burgemeester Nijpels heeft die demonstratie al verboden, met een beroep op de openbare or de. Rosenthal: „Gezien de voor geschiedenis kun je niet ineens het roer omgooien. Maar op een gegeven moment moet je het risico een keer gaan ne men." Extreem-rechts mag dan veel burgemeesters voor problembn plaatsen, een wezenlijke macht zal deze stroming volgens Ro senthal niet worden. „Ik blijf ge loven in het zelfcorrigerende vermogen van de democratie. Kijk maar naar België, daar heb ben de fatsoenlijke partijen met hun 'cordon sanitaire' een ste vige dam opgeworpen tegen het Vlaams Blok. Dat gebeurt in Ne derland ook als dat ooit zou moeten." UTRECHT JOHAN GROENEVELD EN GODFRIED HELWIG ANP Eredoctoraat voor Amerikaanse psycholoog Albert Bandura Albert Bandura FOTO LOEK ZUYDERDUIN De Amerikaanse psycholoog dr. Albert Bandura is een expert op het gebied van 'rolmodellen'. Met zijn social learning theory verwierf hij eind jaren '70 grote faam; het werk is een van de klassiekers in de moderne psychologie geworden. Ban dura, die vandaag een eredoctoraat ont vangt van de Rijksuniversiteit Leiden, maakt zich echter weinig zorgen over het toenemend aantal jeugdhelden la Arnold Schwarzenegger. „Er wordt in de media nogal hysterisch gedaan over die toename van criminaliteit," zegt de aan de Stanford Universiteit verbonden hoogleraar. „Wat mij meer interesseert is de vraag waarom 65 procent van de jongeren in Amerikaan se getto's, een ruime meerderheid dus, niét crimineel wordt." Slecht voorbeeld doet volgen, daarvan is Bandura overtuigd. Zijn experimenten met kinderen toonden eind jaren '70 aan dat kleuters van een jaar of vijf enthousiast de boel kort en klein slaan na het zien van een agressief getint filmpje. „Naarmate kinde ren meer van dat soort beelden zien wor den ze ook steeds toleranter ten opzichte van geweld." Ook bij volwassenen heeft het bekijken van gewelddadige films negatieve effecten. „Lange tijd dacht men dat het een uitlaat klep was voor opgekropte woedegevoelens, maar dat is absoluut niet waar. Het geeft juist een emotionele opleving van die ge voelens." De Republikeinse senator en presidents kandidaat Dole, die vorige week oproep tot een verbod op 'amorele, gewelddadige films', vindt hij echter hypocriet. „Criminaliteit wordt door een groot aantal factoren bepaald. Vooral door onze krachti ge wapenwet, die iedereen in staat stelt met een handwapen op zak te lopen. Iedereen in Amerika ziet die uitspraak van Dole als een politieke stunt. Want Dole staat dus wel achter die wapenwet." „Mijn eigen mening is dat slechte televisie vervangen moet worden door goede televi sie. De regering moet daarvoor meer geld uittrekken. Maar de Republikeinse Partij, van diezelfde meneer Dole, wil daarop juist bezuinigen." „De mogelijkheid bestaat ook om televisie toestellen van chips te voorzien en speel films te elektronisch te klassificeren. Dan kunnen ouders zelf bepalen welke films wel en niet op hun scherm komen. Al zullen de televisiestations niet erg blij zijn met zo'n ontwikkeling. Zij zullen zeggen dat actie films in een grote behoefte voorzien. Maar dat is een publieke misvatting. Situa tion-comedy's en showprogramm's hebben veruit de hoogste kijkcijfers. Maar om eco nomische redenen worden er ook veel ge- weldsfilms uitgezonden. In de 20 minuten tussen twee reclameblokken kun je geen genuanceerd drama brengen. Conflicten moeten kort en krachtig in beeld worden gebracht. Veruit de gemakkelijkste manier om dat uit te beelden is door het gebruik van fysiek geweld. Veel actie en decibellen zijn daarnaast ook nodig om de aandacht van de kijkers vast te houden. Want veel mensen hebbben de te levisie aan staan terwijl ze in huis wat an ders aan het doen zijn. Als ze af en toe wat geschreeuw horen moeten ze wel naar het scherm kijken." Anderzijds vindt Bandura de mening dat 'amorele' film- of televisiebeelden de Ame rikaanse jeugd verpest overdreven. „De me dia geven een verkeerd beeld van de crimi naliteit. Men doet nogal hysterisch over die toename van criminaliteit. Wat in de krant en op televisie komt zijn geïsoleerde geval len. De heavy viewers zien de maatschappij daardoor veel gevaarlijker dan 'ie is. In wer kelijkheid is het zo dat in Amerikaanse bin nensteden het aantal jongeren dat een cri minele carrière begint in de minderheid is. Een ruime meerderheid, 65 procent, groeit gewoon op, maar daar hoor je weinig over. Ik vind dat juist opmerkelijk. In zo'n omge ving, waar de omstandigheden slecht zijn redden veel ouders het om hun kinderen normaal op te voeden. Verbazingwekkend dat zo'n hoog percentage daarin wèl slaagt. Voor mij is het een uitdaging om te onder zoeken waarom de meerderheid, ondanks die slechte voorbeelden in de buurt, juist niét crimineel wordt." Met lede ogen ziet Bandura dat de 'hysterie' over criminaliteit ertoe leidt dat in Califor nia meer geld wordt gestoken in de bouw van gevangenissen dan in onderwijs. Als je in California tegenwoordig drie mis drijven hebt gepleegd krijg je levenslang, ongeacht wat voor misdrijven. Het hoeven niet per se geweldsdelicten te zijn. Dus moeten er de komende vijfjaar vijftien ge vangenissen worden gebouwd. Het geld dat daarvoor nodig is gaat ten koste van het budget voor hoger onderwijs. En dan staan die gevangenissen er straks, maar'is het land dan veiliger? Nee. Want armoede en geweld zijn alleen te bestrijden met goed onderwijs. Als je een leuke baan hebt is cri minaliteit niet aantrekkelijk meer." Rolmodellen zijn, in de visie van Bandura, op allerlei terreinen bepalend voor mense lijk gedrag. De Amerikaanse hoogleraar gaat dan ook niet mee met de huidige trend om de verschillen tussen seksen en rassen voor een groot deel aan biologische factoren toe te schrijven. „Biologische verschillen zullen wel bijdragen in de verschillen tussen man nen en vrouwen, maar verklaar je daarmee dat tandartsen altijd mannen zijn en de ver pleging een typisch vrouwelijk terrein is? Ik denk heniet." LEIDEN ERNA STRAATSMA Griekenland heeft deze week te kennen ge geven dat het een onvervangbare rol denkt te hebben bij het zoeken naar een oplossing van de crisis rond de blauwhelmen die door de Bosnische Serviërs worden gegijzeld. De regering in Athene wil zelfs bemiddelen tus sen de Servische regering in Belgrado en de Bosnische Serviërs in Pale. Na een missie van 48 uur naar het Servische kamp eisten de Griekse ministers Carolos Papoulias (Buitenlandse Zaken) en Gerassi- mos Arsenis (Defensie) gisteren voor zich zelf de verdienste op de vrijlating van een tweede groep van 111 VN-soldaten te heb ben bereikt. Wat heeft de Griekse succes bij de Serviërs mogelijk gemaakt? Om te beginnen is Grie kenland de enige orthodoxe lidstaat van EU en NAVO, en de orthodoxe gezinte is een belangrijk aspect van de nationale identiteit van de Serviërs. Ten tweede hebben Grie ken en Serviërs een eeuwenlange geschie denis van strijd tegen de Turken gemeen. De Griekse premier Andreas Papandreou ziet de missie van de twee ministers dan ook als „een eerste, zeer belangrijke stap voor het vredesproces in de regio. Ik denk niet dat er binnen EU en Contactgroep, met uitzondering van Rusland, een ander land is dat zo goede betrekkingen met Belgrado heeft en waarvoor de deur naar Pale open staat." Arsenis wil zelfs bijdragen tot een 'toenadering' tussen de Servische president Slobodan Milosevic en de Bosnisch-Servi- sche leider Radovan Karadzic. „De ontwikkelingen in de regio verkeren in een cruciale fase, en Griekenland heeft nu de taak de Bosnische Serviërs ervan te over tuigen dat met militaire middelen geen op lossing kan worden gevonden", aldus Arse nis. De twee Griekse ministers hebben Ka radzic niet kunnen beloven dat de NAVO geen luchtaanvallen meer zal uitvoeren, maar de Bosnische Serviërs hebben wel 'vriendschaps-garanties' van het tweetal ge kregen. Athene verzet zich al lang tegen elke mili taire interventie van buiten op de Balkan uit vrees dat daaruit een oorlog zou kunnen ontstaan waarin de hele regio verwikkeld raakt, Griekenland en Turkije incluis. Daar om zal Arsenis opnieuw bij zijn EU- en NAVO-collega's aandringen op het zoeken naar een oplossing door onderhandelingen. Karadzic heeft herhaaldelijk gezegd dat 'de Serviërs maar twee vrienden hebben, de Grieken en God'. De regeringsgezinde Griekse krant Ta Nea heeft een lange repor tage gewijd aan tientallen Griekse 'strijders die aan alle fronten vechten in de naam van de orthodoxie en de Grieks-Servische vriendschap'. Talrijke vertegenwoordigers van de grote politieke partijen in Griekenland, de Griekse Orthodoxe kerk en de meest uiteen lopende vertegenwoordigers van de( economie hebben al bezoeken aan Pi bracht. De belangrijkste Griekse vake les hebben een actie opgezet voor hu taire hulp aan de Bosnische Serviërs, hebben al 120 ton kleding en eten ing meld. ATHENE AFP-Rtr

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 2