ÜUÜ21
Alfons Groenendijk 'loopt vrij gemakkelijk'
4MIEnt/AU IV UUI1I VrEll k#MU
10.00 - 16.00 UUR
Speciaal voor vaderdag
Leidsch A Dagblad 3M MARATHON
Vrijwilligerskorps eet uit de hand van Rini Karstens
DINSDAG 6 JUN11995
Voetballer van Sparta deelnemer aan halve marathon
Alfons Groenendijk heeft geen
meter duurtraining in de kuiten
zitten. Niettemin draait de prof
voetballer van Sparta zijn hand
niet om voor de halve marathon
van Leiden. ,,Ik kom aan, maar
mijn tijd zpl niet denderend
zijn."
Fons Groenehdijk is in het
wereldje van profvoetballers
een vreemde eend in de bijt. De
voetballer heeft immers een
broertje dood aan lopen. Trai
ners die hun spelers over het
strand 'jagen' of het bos in
sturen voor een loopje worden
gehaat. Niet door Groenendijk:
„Ik heb er niet echt een hekel
aan, ik loop vrij gemakkelijk."
Groenendijk liep vorig jaar de
10 kilometer. Hij noteerde een
tijd van 39.56. En was daar best
trots op. „Het ging toen hart
stikke lekker. Maar wat ik eigen
lijk veel leuker vond, was de
sfeer. Ongelooflijk, zo veel men
sen. Daar kick ik op, op gezellig
heid."
Interval
Groenendijk mikt op een tijd
van een uur en veertig minuten.
„Een beetje gemiddelde tijd. De
categorie doorsnee. Dat kan ook
niet anders, want ik heb geen
tijd om te trainen. Bij Sparta
doe ik veel aan interval-training,
dat is natuurlijk heel wat anders
dan duurtraining."
Alfons Groenendijk, hier bezig met het geven van looptraining aan jeugdvoetballers, is enthousiast over de Leidse marathon: „De sfeer is ongelooflijk, zo
veel mensen. Daar kick ik op, op gezelligheid." archieffoto henk bouwman
„Het is een kwestie van de
krachten verdelen. Als ik als een
gek van start ga, stort ik halver
wege in. Dus rustig aan begin
nen en dan zie ik wel waar ik
eindig." Een ding weet Groe
nendijk zeker: „Ik loop 'm uit. Al
is het kruipend."
Groenendijk heeft bij Sparta
een moeilijk seizoen achter de
rug. Hij kwam vorig jaar over
van Manchester City, waar hij
door (de inmiddels ontslagen)
manager Brian Horton buiten
de basis werd gelaten. Met de
Kasteelclub vocht Groenendijk
tegen degradatie. „Ik heb daar
veel energie ingestopt. Het was
mijn eer te na om met Sparta
uit de eredivisie te verdwijnen."
Groenendijk heeft nog een
tweejarig contract bij Sparta.
„Maar ik zou best terugwillen
naar Engeland. Ik ben pas 31 en
lig kennelijk nog goed in de
markt. Er hebben nogal wat
clubs gebeld." Maar Sparta wil
de routinier niet zomaar laten
gaan. Hij heeft gesprekken ge
had met de nieuwe trainer,
Henk ten Cate. „Halverwege het
seizoen wilde ik mijn contract
inleveren. Zo erg baalde ik. De
laatste weken van de competitie
ging het stukken beter. Be
stuursleden die achter mijn rug
om zeiden dat ze het niet in mij
zagen zitten, zijn plotseling
mijn beste vrienden. We zien
wel hoe het afloopt."
Als zij aanstaande zondagoch
tend het laatste lunchpakket
heeft samengesteld, is Rini Kar
stens klaar met haar marathon.
Het lopen laat zij dit jaar aan
anderen over, zodat de Leidse
notaris op zondag 11 juni een
vrije middag heeft. Als de
broodjes zijn gesmeerd en de
lunchpakketten op de plaats
van bestemming zijn aangeko
men, heeft Karstens haar han
den vrij. „Ik kan het evenement
dan als een soort vliegende kee
per van A tot Z volgen."
Bovendien kan de echtgenote
en collega van de al even 'loop-
gekke' organisator Jan Karstens
even uitrusten van alle inspan
ningen. Zij maakt juist in de
aanloop naar de grote dag tro-
penweken. Niet alleen haar
huis, maar ook haar werkkamer
staat in het teken van de mara
thon. Als spil van het medewer
kersbureau is zij er niet weg te
slaan achter haar computer.
„En thuis lag onze garage vol
met achtüen dozen met T-shirts
en jacks voor de medewerkers.
Gelukkig heb ik er daarvan al
heel wat uitgedeeld."
Vervolgens vertelt Karstens in
hoog tempo hoe zij de werving
en instructie van medewerkers,
de verwerking van gegevens, de
distributie van T-shirts en
lunchpakketten heeft geregeld.
Uit haar enthousiaste relaas
blijkt dat, net als in haar nota
riële werk, de uitzonderingen de
meeste tijd en aandacht kosten.
„Zo zijn er medewerkers die
geen voorkeur aangeven voor
een bepaalde klus. Dat lijken
mijn gemakkelijkste klanten.
Maar als zij dan horen welke
taak ik voor hen in gedachte
heb, melden zij plotseling dat
hij het dan ongetwijfeld te druk
heeft met het masseren van
deelnemers."
Zorgenkindje is traditiege
trouw de wegafzetting. Niet ie
dereen is er voor te porren om
verkeersgebruikers een halt toe
te roepen als de hardlopers in
aantocht zijn. „Soms moeten
kinderen van een jaar of 13 au
tomobilisten tegenhouden, die
agressief worden omdat ze
daardoor te laat bij hun tante
op de koffie komen. Zulke situa
ties proberen we te voorkómen
door jonge medewerkers te
koppelen aan oudere."
Of dat allemaal lukt, blijkt pas
op de grote dag. In het verleden
slaagde Karstens er dan nog wel
eens in om deel te nemen, maar
het lopen is er dit jaar helemaal
bij ingeschoten. „In Leiden heb
ik in 1992 mijn snelste mara
thon gelopen, in 4.09. Het jaar
daarop was ik koerier in het fi-
nishgebied. Ik kan je verzekeren
dat ik na afloop daarvan nog
uitgeputter was dan na een ma
rathon."
Vorig jaar 'debuteerde' Kar
stens op het medewerkersbu
reau. Die ervaring smaakte, on
danks de zeeën van tijd die het
opslokt, naar meer. Ook in let
terlijke zin. De enige die in 1994
verstoken bleef van een lunch
pakket was uitgerekent de uit
deelster zelf. „Ik weet nog dat ik
toen 's avonds met Jan, die ook
weinig had gegeten, naar de
McDrive in Leiderdorp ben ge
reden. Wat we daar hadden ge
kocht, hebben we gezellig sa
men in de berm opgegeten. Ik
zie al die langs rijdende auto
mobilisten nog kijken. Die
dachten vast dat wij daar
vreemd zaten te gaan."
Rini Karstens
(rechts) en haar
rechterhand Mick
van der Veen ver
zetten bergen werk
om het vrijwilli
gerskorps aan te
sturen.
foto
henk bouwman
zij toch maar liever hetzelfde
willen doen als vorig jaar. Dan
kan ik mijn indeling weer gaan
aanpassen."
Dat zijn gelukkig voor Kar
stens en haar rechterhand Mick
van der Veen, als systeembe
heerder aan het notariskantoor
verbonden uitzonderingen.
Het merendeel van de 800 be
nodigde vrijwilligers is gemak
kelijker in te delen. Het start- en
finishgebied geniet daarbij een
grote populariteit en ook ver-
zorgingsposten blijven zondag
middag ongetwijfeld niet 'onbe-
menst'. „Al was het alleen maar
omdat je daar als medewerker
wat te drinken hebt. Want dat
de verzorging van de inwendige
mens wil er nog wel eens bij in
schieten. Hopelijk gaat dat dit
jaar allemaal goed. Al moet ik
met die lunchpakketten wel
binnen mijn budget blijven. Wij
zijn nu eenmaal niet zo groot
als de marathon van Rotterdam.
Maar wie van twaalf tot vijf uur
in touw is, moet wel wat te eten
en te drinken hebben."
Dat zij zich ook moet bekom
meren om het broodbeleg,
noemt Rini Kartsens haar eigen
'fout'. „Dat heb ik naar mij toe
getrokken, omdat ik vind dat er
behalve kaas ook wat fris op de
broodjes moet zitten. Dat is
vooral van belang bij warm
weer. Wij kunnen terecht in de
keuken van het 3M-gebouw in
Zoeterwoude, waar de broodjes
al op zaterdag worden ge
smeerd en de volgende ochtend
belegd. Alles kan daar boven
dien in de koeling terecht."
Maar het gaat Karstens niet
alleen om het brood. Want uit
eindelijk moet de juiste vrijwilli
ger op de juiste plaats staan.
Niet alleen tijdens de marathon,
maar ook bij de op- en afbouw
van het hele circus. „In de com
puter staan ook de beroepen
van de betreffende medewer
kers, zo'n 1100 in getal. Als ik in
mijn bestand bijvoorbeeld een
timmerman tegenkom, ben ik
dolblij. Die kan ik mooi inzetten
bij de inrichting van de Groen-
oordhallen op zaterdag. Maar is
die timmerman toevallig ook
sportmasseur, dan kan ik hem
die dag niet gebruiken, omdat