ÜUÜ21 Alfons Groenendijk 'loopt vrij gemakkelijk' 4MIEnt/AU IV UUI1I VrEll k#MU 10.00 - 16.00 UUR Speciaal voor vaderdag Leidsch A Dagblad 3M MARATHON Vrijwilligerskorps eet uit de hand van Rini Karstens DINSDAG 6 JUN11995 Voetballer van Sparta deelnemer aan halve marathon Alfons Groenendijk heeft geen meter duurtraining in de kuiten zitten. Niettemin draait de prof voetballer van Sparta zijn hand niet om voor de halve marathon van Leiden. ,,Ik kom aan, maar mijn tijd zpl niet denderend zijn." Fons Groenehdijk is in het wereldje van profvoetballers een vreemde eend in de bijt. De voetballer heeft immers een broertje dood aan lopen. Trai ners die hun spelers over het strand 'jagen' of het bos in sturen voor een loopje worden gehaat. Niet door Groenendijk: „Ik heb er niet echt een hekel aan, ik loop vrij gemakkelijk." Groenendijk liep vorig jaar de 10 kilometer. Hij noteerde een tijd van 39.56. En was daar best trots op. „Het ging toen hart stikke lekker. Maar wat ik eigen lijk veel leuker vond, was de sfeer. Ongelooflijk, zo veel men sen. Daar kick ik op, op gezellig heid." Interval Groenendijk mikt op een tijd van een uur en veertig minuten. „Een beetje gemiddelde tijd. De categorie doorsnee. Dat kan ook niet anders, want ik heb geen tijd om te trainen. Bij Sparta doe ik veel aan interval-training, dat is natuurlijk heel wat anders dan duurtraining." Alfons Groenendijk, hier bezig met het geven van looptraining aan jeugdvoetballers, is enthousiast over de Leidse marathon: „De sfeer is ongelooflijk, zo veel mensen. Daar kick ik op, op gezelligheid." archieffoto henk bouwman „Het is een kwestie van de krachten verdelen. Als ik als een gek van start ga, stort ik halver wege in. Dus rustig aan begin nen en dan zie ik wel waar ik eindig." Een ding weet Groe nendijk zeker: „Ik loop 'm uit. Al is het kruipend." Groenendijk heeft bij Sparta een moeilijk seizoen achter de rug. Hij kwam vorig jaar over van Manchester City, waar hij door (de inmiddels ontslagen) manager Brian Horton buiten de basis werd gelaten. Met de Kasteelclub vocht Groenendijk tegen degradatie. „Ik heb daar veel energie ingestopt. Het was mijn eer te na om met Sparta uit de eredivisie te verdwijnen." Groenendijk heeft nog een tweejarig contract bij Sparta. „Maar ik zou best terugwillen naar Engeland. Ik ben pas 31 en lig kennelijk nog goed in de markt. Er hebben nogal wat clubs gebeld." Maar Sparta wil de routinier niet zomaar laten gaan. Hij heeft gesprekken ge had met de nieuwe trainer, Henk ten Cate. „Halverwege het seizoen wilde ik mijn contract inleveren. Zo erg baalde ik. De laatste weken van de competitie ging het stukken beter. Be stuursleden die achter mijn rug om zeiden dat ze het niet in mij zagen zitten, zijn plotseling mijn beste vrienden. We zien wel hoe het afloopt." Als zij aanstaande zondagoch tend het laatste lunchpakket heeft samengesteld, is Rini Kar stens klaar met haar marathon. Het lopen laat zij dit jaar aan anderen over, zodat de Leidse notaris op zondag 11 juni een vrije middag heeft. Als de broodjes zijn gesmeerd en de lunchpakketten op de plaats van bestemming zijn aangeko men, heeft Karstens haar han den vrij. „Ik kan het evenement dan als een soort vliegende kee per van A tot Z volgen." Bovendien kan de echtgenote en collega van de al even 'loop- gekke' organisator Jan Karstens even uitrusten van alle inspan ningen. Zij maakt juist in de aanloop naar de grote dag tro- penweken. Niet alleen haar huis, maar ook haar werkkamer staat in het teken van de mara thon. Als spil van het medewer kersbureau is zij er niet weg te slaan achter haar computer. „En thuis lag onze garage vol met achtüen dozen met T-shirts en jacks voor de medewerkers. Gelukkig heb ik er daarvan al heel wat uitgedeeld." Vervolgens vertelt Karstens in hoog tempo hoe zij de werving en instructie van medewerkers, de verwerking van gegevens, de distributie van T-shirts en lunchpakketten heeft geregeld. Uit haar enthousiaste relaas blijkt dat, net als in haar nota riële werk, de uitzonderingen de meeste tijd en aandacht kosten. „Zo zijn er medewerkers die geen voorkeur aangeven voor een bepaalde klus. Dat lijken mijn gemakkelijkste klanten. Maar als zij dan horen welke taak ik voor hen in gedachte heb, melden zij plotseling dat hij het dan ongetwijfeld te druk heeft met het masseren van deelnemers." Zorgenkindje is traditiege trouw de wegafzetting. Niet ie dereen is er voor te porren om verkeersgebruikers een halt toe te roepen als de hardlopers in aantocht zijn. „Soms moeten kinderen van een jaar of 13 au tomobilisten tegenhouden, die agressief worden omdat ze daardoor te laat bij hun tante op de koffie komen. Zulke situa ties proberen we te voorkómen door jonge medewerkers te koppelen aan oudere." Of dat allemaal lukt, blijkt pas op de grote dag. In het verleden slaagde Karstens er dan nog wel eens in om deel te nemen, maar het lopen is er dit jaar helemaal bij ingeschoten. „In Leiden heb ik in 1992 mijn snelste mara thon gelopen, in 4.09. Het jaar daarop was ik koerier in het fi- nishgebied. Ik kan je verzekeren dat ik na afloop daarvan nog uitgeputter was dan na een ma rathon." Vorig jaar 'debuteerde' Kar stens op het medewerkersbu reau. Die ervaring smaakte, on danks de zeeën van tijd die het opslokt, naar meer. Ook in let terlijke zin. De enige die in 1994 verstoken bleef van een lunch pakket was uitgerekent de uit deelster zelf. „Ik weet nog dat ik toen 's avonds met Jan, die ook weinig had gegeten, naar de McDrive in Leiderdorp ben ge reden. Wat we daar hadden ge kocht, hebben we gezellig sa men in de berm opgegeten. Ik zie al die langs rijdende auto mobilisten nog kijken. Die dachten vast dat wij daar vreemd zaten te gaan." Rini Karstens (rechts) en haar rechterhand Mick van der Veen ver zetten bergen werk om het vrijwilli gerskorps aan te sturen. foto henk bouwman zij toch maar liever hetzelfde willen doen als vorig jaar. Dan kan ik mijn indeling weer gaan aanpassen." Dat zijn gelukkig voor Kar stens en haar rechterhand Mick van der Veen, als systeembe heerder aan het notariskantoor verbonden uitzonderingen. Het merendeel van de 800 be nodigde vrijwilligers is gemak kelijker in te delen. Het start- en finishgebied geniet daarbij een grote populariteit en ook ver- zorgingsposten blijven zondag middag ongetwijfeld niet 'onbe- menst'. „Al was het alleen maar omdat je daar als medewerker wat te drinken hebt. Want dat de verzorging van de inwendige mens wil er nog wel eens bij in schieten. Hopelijk gaat dat dit jaar allemaal goed. Al moet ik met die lunchpakketten wel binnen mijn budget blijven. Wij zijn nu eenmaal niet zo groot als de marathon van Rotterdam. Maar wie van twaalf tot vijf uur in touw is, moet wel wat te eten en te drinken hebben." Dat zij zich ook moet bekom meren om het broodbeleg, noemt Rini Kartsens haar eigen 'fout'. „Dat heb ik naar mij toe getrokken, omdat ik vind dat er behalve kaas ook wat fris op de broodjes moet zitten. Dat is vooral van belang bij warm weer. Wij kunnen terecht in de keuken van het 3M-gebouw in Zoeterwoude, waar de broodjes al op zaterdag worden ge smeerd en de volgende ochtend belegd. Alles kan daar boven dien in de koeling terecht." Maar het gaat Karstens niet alleen om het brood. Want uit eindelijk moet de juiste vrijwilli ger op de juiste plaats staan. Niet alleen tijdens de marathon, maar ook bij de op- en afbouw van het hele circus. „In de com puter staan ook de beroepen van de betreffende medewer kers, zo'n 1100 in getal. Als ik in mijn bestand bijvoorbeeld een timmerman tegenkom, ben ik dolblij. Die kan ik mooi inzetten bij de inrichting van de Groen- oordhallen op zaterdag. Maar is die timmerman toevallig ook sportmasseur, dan kan ik hem die dag niet gebruiken, omdat

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 25