'Wetten op menselijke wijze interpreteren' JA Koningin Wilhelmina: innerlijke eenvoud Kerk Samenleving Leiden ZATERDAG 27 ME11995 REDACTIE DICK VAN DER PLAS. 071-351 Jubilerende pastoor Schlatmann (65) neemt afscheid van de Meerburg LEIDSCH DAGBLAD (Opgericht 1 maart 1860) Feestelijk afscheid op Pinksteren ZOETERWOUDE Er zijn zo van die jaren, dan komt alles bijelkaar. Hadden de Bijbel vroeger en de katho lieke kerk door de eeuwen heen al iets met getallen; het jaar 1995 zal in de annalen van de Meerburg-parochie worden opgetekend als een heel bijzonder jaar. Want niet alleen bestaat de kerk aan de Hoge Rijndijk met haar karakteristieke koepel precies een eeuw, maar bovendien neemt de parochie na 21 jaar afscheid van zijn (pas) 10de pastoor, Jo hannes Maria Schlatmann. Die op 4 juni ook nog eens een eigen jubileum viert, name lijk zijn 40-jarige priesterschap. Dat-ie uitgerekend op die datum ook de pensioenge rechtigde leeftijd van 65 jaar bereikt, kan in zo'n reeks van getallen bijna niet meer als toevallig worden beschouwd. mijn keuze. Ik heb altijd iets met mensen willen doen, dienstbaar willen zijn. In goede en in slechte tijden. Nu, 40 jaar later, zou ik er zö weer instap pen. Jawel, alle veranderingen in de maatschappij ten spijt". En veranderingen, die kwa men er in de tijd dat hij als jong priester aan de slag ging, eerst in Rotterdam, later in Nieuw- veen en vanaf 1967 in 'het Leid- se' waar hij ook nog twaalf jaar deken was. Menig 'heilig huisje' werd in de jaren zestig en ze ventig omver gehaald. Eventu eel door de bisschop in hoogst eigen persoon, zoals mgr. Bek kers die tijdens een dagsluiting op tv een beroep deed op het eigen geweten. ,,Dat betekende in die tijd een enorme omslag, want hij haalde daarmee min of meer een instituut als de biecht onderuit en dat heb ik, hoe vreemd dat misschien in deze moderne tijd ook moge klinken, altijd als bijzonder jammer er varen. Niet zozeer omdat dat het een vrijbrief gaf voor open huwelijken of seks, maar vooral omdat het persoonlijk gesprek met al die parochianen één of twee keer per jaar daarmee wegviel. Ik bedoel, daarna kwa men ze niet zo snel meer als er problemen thuis waren of op het werk. Je moest naar ze toe en dat redde je natuurlijk niet bij allemaal. De drempel van kerk en pastorie werd er hoe dan ook mee verhoogd. Toch zonde." ZOETERWOUDE AD VAN KAAM Ze zullen daar aan de Hoge Rijndijk en omgeving zijn sono re stemgeluid straks missen. Alsmede zijn preken die hij in die 40 jaar bij elke gelegenheid stuk voor stuk met de hand uit schreef. Hetgeen hij overigens - deed om twee praktische rede nen. Niet alleen om te voorko men dat hij in herhaling zou vallen. „Maar ook", zo lacht hij „ter bescherming van mijn pa rochianen. Dat klinkt misschien gek. Maar ik hèb nu eenmaal de neiging om flink uit te weiden. En je kunt, zo heb ik in de loop der tijd wel ervaren, in je preken beter kort en kernachtig zijn, dan uitgebreid en langdradig". Hetgeen nooit weg is natuurlijk, zo'n staaltje van zelfkennis. Hij komt er rond vooruit, hij is een liefhebber van praten. Van een goed gesprek, van de persoonlijke benadering, waar bij hij de discussie nimmer uit de weg is gegaan of zal gaan. Sterker nog, het is zijn rotsvaste overtuiging dat je zonder dia loog nooit verder komt, dan aan alle zaken twee kanten zitten en dat wetten en regels er zijn om op menselijke wijze geïnterpre teerd te worden. Of dat nu gaat om de hete hangijzers van deze tijd als euthanasie, abortus, het celibaat, de rol van de vrouw in de kerk - of gewoon aan de ver anderingen waaraan de maat schappij constant onderhevig is. „Geschiedenis is een hobby van me, waar ik straks hopelijk wat meer tijd aan kan besteden. Uit de geschiedenis kan je veel le ren. Ook in samenhang met de kerkgeschiedenis, want die twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden." Bewust Maar eerst even terug naar toen, naar 4 juni 1955, de dag waarop hij 25 jaar werd en Onder het motto: 'Dit is een plek om lief te hebben' neemt de Meerburg na 21 jaar afscheid van pastoor Schlatmann. Dat gebeurt op Pinksteren in een tweetal feestelijke vieringen en tij dens een receptie. Op zater dagavond 3 juni is er een mis die wordt verzorgd door het kinder- en jongerenkoor. Na afloop hiervan is er een spe ciaal kerkelijk café. Een dag later, op 4 juni, is er om 10.30 uur een plechtige hoogmis, mede verzorgd door het da mes- en herenkoor. Van 12.30 uur tot 16.30 uur is er gelegenheid om afscheid te nemen van de pastoor in De Eendenkooi. waarop hij tevens door bis schop Huibers in Haarlem tot priester werd gewijd. „Ja, die datum en gelegenheid herinner ik me nog als de dag van giste ren. Met dertig tegelijk lagen we op het altaar. Vijf zijn er van overleden, vier zijn er getrouwd, de rest is nog in het ambt, al dan niet met pensioen, want ik was de jongste van het stel. Op 12 juni hebben we weer een reünie. Het ambt was voor mij een bewuste keuze. Ik ben nooit gepushed of een bepaalde rich ting uit geduwd. Heb eerst het lyceum gedaan en ben pas daarna naar Hageveld gegaan. Ik heb ook nooit spijt gehad van Pastoor Schlatmann: „In je preken kun je beter kort en kernachtig zijn", FOTO HIELCO KUIPERS Welkom Maar de nieuwe tijd bracht ook goede dingen. „Welzeker. Mijn standpunt is, dat uil je nieuwe bomen planten, je de oude eerst moet rooien. In de liturgie kreeg je bijvoorbeeld veel meer moge lijkheden om je aan te passen aan de persoonlijke situatie. Waar eerst alles volgens het missaal vaststond, behalve de preek, kon je nu ook eens ge woon in het Nederlands 'wel kom' heten. Van wat eens louter als kijkspel te boek stond, kon je nu de mensen betrekken bij het hele gebeuren, met name bij speciale gelegenheden als dopen, trouwen en begraven. Je kon, en dat vind ik heel belang rijk, voortaan de krant op de bij bel leggen. Inspelen op de actu ele gebeurtenissen. Laat de mensen op verhaal komen, zeg ik altijd. Geef ze een kader, een beeld van herkenning waarmee ze iets kunnen op het persoon lijke vlak. Eventueel formuleer je de vragen anders." „Een heel concreet voorbeeld. Onze jaarlijkse kerstcollecte gaat altijd naar een goed doel. Daar zitten de laatste jaren ook 'omstreden' doelen bij, zoals men dat dan noemt. Het AIDS- fonds, het asielzoekerscentrum hier om de hoek bij Roomburg, om er een paar te noemen. Als een vooraanstaand politicus als Bolkestein zich daar al niet in kan vinden, dan geldt dat heus ook voor sommige van mijn pa rochianen. Leg dan uit waarom, draai de vraag eens terug en for muleer die eventueel anders. Betrek het op hun situ,atie. Praat er over, ga de discussie aan. Overtuiging Moeilijke kwesties, die moet je vooral niet uit de weg gaan, is zijn stellige overtuiging. Je bent er, in het ambt waar hij voor ge kozen heeft, niet alleen 'ter comfort' van de mensen. „Ik houd me in deze vast aan een Engelse schrijver die de taak stelling van de geestelijke per fect omschreef. Naast die be langrijke ondersteunende taak, ligt er ook nog de uitdaging. De uitdaging om de dialoog op alle gebieden aan te gaan. Neem onderwerpen als euthanasie, abortus of geboortebeperking. Wat doe je daarmee. Het is even ongenuanceerd om te zeggen dat dat een fluitje van een cent is en alles maar op zijn beloop te laten, dan om het gewoon volledig achter wetten en regels weg te stoppen alsof het niet bestaat. Het is niet altijd ja, het is ook niet altijd nee. Ik maak me dan best wel eens kwaad over uitspraken van hogerhand die voor alles en voor iedereen het antwoord klaar hebben. Dat kan niet, dat is me veel te alge meen. En aan algemeenheden moet je je nooit bezondigen. Een wet is een hulpmiddel, géén dictaat dat overal op toe pasbaar is. Mensen met her sens, mensen met een geweten, ook kerkelijke mensen, moeten gehoord worden. Regels moet je menselijk hanteren. Mondig Hij zal dan ook nooit zeggen dat euthanasie in alle gevallen kan. „Nee. Ik ken artsen waar ik da gelijks mee te maken heb, die daar zeer genuanceerd over denken. Ik probeer, als mij dat wordt gevraagd, mijn steentje bij te dragen. Het is tegenwoor dig niet meer zo dat een arts of een pastoor wel even een beslis sing neemt. Gelukkig niet. Want wie heeft de wijsheid in pacht? De mensen zijn veel mondiger geworden. Nogmaals, je moet luisteren, de mensen op verhaal laten komen. Kritisch zijn, de vraag eventueel anders formu leren. Dat is belangrijk in deze tijd. Daarmee kom je pas ver der, niet met rigide standpun ten". KANTOOR TELEFAX Advertenties: 071-32 071-356356 Familieberichten: 023-31 023-3] Redactie: 071-3] Hoofdredactie: 071-31 ADVERTENTIES Maandag t/m vrijdag van 8.30 tot 17 Rooseveltstraat 82 Postadres: Postbus 54, 2300 AB Leiden ABONNEESERVICE Abonnementen 071-128030 Geen krant ontvangen? Bel voor nabezorging: Ma t/m/vr 18.00-19.30 uur en Zaterdag 10.00-12.00 uur 071-128030 DIRECTIE B. M. Essenberg, G. P. Arnold (adjunct). J. Kiel (adjunct) HOOFDREDACTIE J.G Majoor, F. Nypels, H. G. van der Post (adjunct) PUBLIC RELATIONS W H. C. M. Steverink 071-356356 OMBUDSMAN R.D.Paauw 071-356215 Tel. dag. 9.30 -11.30 uur of per post. REDACTIE G.J. Visser, chef redactie nieuwsdienst/kunst H.W. van Egmond, chef red. Groot Leiden A.J.B.M. Brandenburg, chef eindredactie regio F. Blok, chef eindredactie algemeen W F. Wegman, chef red. Duin- en Bollenstreek W. Spierdijk, chef sportredactie J. Preenen, chef binnen-, buitenland, eco 071-3! RUBRIEKSADVERTENTIES Maandag t/m vrijdag van 8 30 tot 17 uu 071-11 ABONNEMENTEN bijvooruitbetaling: per maand (acceptgiro) per maand (autom. betaling) per kwartaal (acceptgiro) per kwartaal (autom. betaling) per jaar (acceptgiro) per jaar (autom. betaling) i VERZENDING PER POST per kwartaal (NL) LEIDSCH DAGBLAD OP CASSETTEBi Voor mensen die moeilijk lezen, slechte hebben of blind zijn (of een andere dicap hebben), is een samenvatting regionale nieuws uit het Leidsch Dagbl geluidscassette beschikbaar. Voor infor 08860-82345 (Centrum voor Gesprokei V tuur, Grave). N H U I Z j 13.00 en yj, )iaconessenjT^ ONGEVALLENDIENST Academisch Ziekenhuis vanaf zaterdag 13.00 t/m dinsdag 1 woensdag 13.00 t/m vrijdag 13.00, woensdag 13.00 uur (Diaconessen! en dagelijks St.Elisabeth Ziekenhuis. BEZOEKUREN DIACONESSENHUIS (tel. 071-178178): dagelijks 14.30-15.15 uur en 19.00-19.45 uur. Kraam-en zwangerenafdeling: buiten de gewone bezoektijden, voorj ners bovendien van 10.30-11.15 uur en van 19.45-21.00 uur Special Care Unit: 10.30-11.00 uur, 15.00 - 15.30 uur en 19.00-19.30 ui na overleg met de dienstdoende verpleegkundige. Kinderafdeling: 10.30-19.00 uur, na overleg met de dienstdoende pleegkundige. Jongerenafdeling: 14.30-15.15 uur en 19.00-19.45 uur. RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging St. Elisabeth (tel. 071-454545): dagelijks 14.00-15.00 uur en 18.30-19.30 uur, klasse^ II daarnaast ook 11.15-12.00 uur. Kraamafdeling: 14.30-15.30 uur en 18.30-19.30 uur (voor vaders tot 2 uur). Kinderafdeling: 14.30-19.00 uur (voor ouders de gehele dag). Afdeling hartbewaking (CCU)en intensive care (IC): 14.00-14.30 uulnaa 18.30-19.OOuur. Spoedeisende hulp: dag en nacht geopend RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging Rijnoord (tel. 01720-63131): dagelijks 14.00-15.00 uur en 18.30-19.30 uur, kli en II daarnaast ook 11.15-12.00 uur Geen spoedeisende hulp meer mogelijk ACADEMISCH ZIEKENHUIS (tel. 071-269111): alle patiënten (behalve kinderen) 14.15-15.00 18.30-19.30 uur. Avondbezoekuur afdeling Verloskunde 18.15-19.00 uur, 19.00-20.00 leen Partners/echtgenoten met kinderen. Voor zwangeren: zaterdag en zondag van 10.00 tot 11.00 uur, uitslui voor partners/echtgenoten en eigen kinderen. Kinderafdelingen: voor ouders van opgenomen kinderen is er een zoek mogelijkheid in overleg met dg hoofdverpleegkundige. Voor andere bezoekers gelden de volgende tijden: keel-, neus- ei kunde en neurologie: 14.15-15.00 uur en 18.30-19.30 uur; oogheelkund heelkunde 14.15-15.00 uur en 18.30-19.00 uur. Kinderkliniek: zalen voor peuters, kleuters en grote kinderen: 15,15-1 11 i boxenafdeling: volgens afspraak. CHEF* HENNY VAN EGMOND. 071-356414. PLV-CHEF HANS KOENEKOOP. 071-3! BURGERLIJKE STAND LEIDEN Geboren: Bart Benjamin, zv. AJ.G. Duivenvoorden en P.C.M. van Dam Danny Pieter Hendrik Simon Arie, zv. A. Boot en M de Roode Mer lin, zv. E.A.M. van Loenen en M.L. Ous- soren Leendert Christian, zv. J. van den Oever en A. Ros Qagatay, zv. I. Ak- gam en Y. Demirbag Wietske, dv. R.M. Wesseling en D. Piebenga Nassreddi- ne, zv. E.B Oufkiren J. Oufkir* Fay Rosanna Ivory, dv. M.M. Otgaar* Basti- aan Deniz, zv. M.Türk en J.K. de Haan Eline, dv. A.J. van Haasteren en S.J. Hoogeveen Maaike, dv. L.J.M. van der Voort en L.M.A. Wijsman Annelieke, dv. J. Flanderhijn en A.C. van der Born Charlotte, dv. C. van der Boon en A.W. van Duijvenvoorde Petr Kjelt Larsen, zv. M. Ostendorf en C. van Hoek Bas, zv. B. Bekooij en M H. Kromhout* Ro- bertus Wilhelminus Aloysius, zv. R.W.A. Eradus en A.P. van Oosten Evelien, dv. J.A. van der Horst en J.M. Guldemond Savannah Michelle, dv. E. Moseman en K. Missaar Erhan Cosku, zv. E. Bayram en S. Bayram Jordi Israël, zv. J. Mmke en D.C.M. Gordijn Wilmar, zv M. Var- kevisser en W. Ruwaard Sebastiaan Johannes, zv. H. van Duijn en S.A. van Amstel Leuntje Krijntje Aria, dr. H. Jonker en G. Guijt Jari Ingmar, zv J.F.M. Köstersen J.A. Kunz Stella Wil ly Adeline, dv. E.J. van Ginkel en I. Toussaint Sven, zv. T.J. Wiltink en A.S.P. Uitendaal Laura Christine Ma ria, dv. P. Kuik en K.J.M. Vasen Manal, dv. M. El Kachati en H. Taghar- bit Claire Julie, dv. A. den Hertog en B.B. Blancaflor* Philip Christian, zv. L.H. WongenC.M. de Kok* Kenan Tho mas, zv R. van Dijk en A.P. Mannion Daniël Reitze Willem, zv. R.A.G. Nele- mans en E. Groen Manon Emmylou Barbara, dv. H. van Elswijk en B.C. Kap- teijn Gerrit Jan, zv. van J.H. Souverijn en L.N.A. van Duijn Cynthia, dv. G.J M. van Dam en C.C. Ruigrok Roos, dv. W.H.G. van Hazendonken P.J. Bron Stacey, zv W.J. Guijt en T.C. van Duijn Jan, zv. J. Nijgh en N.A.J. Varke- visser Mohamed Amine, zv. H Bouss- fia en T. Tagarbite Isha, dv. J.J.G. Hel derman en A.M. Flaman Bart Petrus Cornells, zv. A.C.M. Smit en B.M.M. Geerlings Thomas Johannes Farai, zv Z J.D.Q.P. Koek en J.A.M. Wilmer Ha- tice Burcu, dv. E. Güner en S. Güner Lotte Michou, dv. H. Visser en P.D. van Dueren den Hollander Lorena Josina, dv. C.G. Hospers en K.M.J, van den Hondel Dennis, zv. A. van Rossum en W. van der Plas Pieternel Tannetje, dv. R. Braam en T.H. Schoonheim Ramo- na Alida dv. R.P.M. Pieterseen P.P.M. van der Eist Ian Jan, zv. J. Blokker en M.J. Timmers Daniel, zv. J. van Kalke ren en K J. Nievaart Susanne Franci- en. dv. J. Galjaard en J.W. van Doorn Dominic H^ns. zv N.C.S. Panday You- nes. zv. A Baouch en M. Boujada Joris Max. zv. M A. Hoelen en S. van der Nat Souhailla. dv M. Hadje en F. Atmani Marije, dv. C.A.J M. van de Ven en H.J de Rijk*. Leidse professor werkt aan biografie LEIDEN «ANP „Mevrouw boeit mij zeer. Moei lijk, maar van zeer groot for maat en innerlijke eenvoud. Geen humor, en erg absoluut in haar opvattingen en dan onre delijk. Zeer origineel." Zo werd koningin Wilhemina in januari 1946 gekenschetst door de nieuwe directeur van het Kabi net der Koningin, Anne-Marie Teilegen (1893-1976). Prof. dr. mr. C. Fasseur uit Leiden, die al geruime tijd bezig is aan wat dé biografie van ko ningin Wilhelmina moet wor den, zal dit citaat waarschijnlijk goed voor zijn boek over de 'Moeder des Vaderlands' kun nen gebruiken. Fasseur heeft inmiddels onderzoek gedaan in de recent voor historisch onder zoek beschikbaar gekomen col- lectie-Tellegen en heeft volgens eigen zeggen ook toegang tot het geheime archief van het Ka binet der Koningin. De biografie verschijnt vermoedelijk in 1998, een eeuw nadat de toen 18-jari- ge Wilhelmina de troon besteeg. Eerste 'Mejuffrouw' Teilegen, als direc teur van het Kabinet een soort monument èn de rechterhand van Wilhelmina, was de eerste vrouw op die post. Ze had ook in het verzet gezeten. Haar be noeming paste dan ook precies in de vernieuwing van de sa menleving die Wilhelmina zich al in de oorlog voorstelde. Fas seur: „Wie in haar ogen niet 'vernieuwd' was, kreeg dat ,te horen en werd verder als on bruikbaar aan de kant gescho ven. Vooral haar ministers, Ger- brandy voorop, moesten het da nig ontgelden. Over 'hun kort zichtige kleinburgelijkheid' en over 'dat stel kruideniers' liet zij zich in haar talrijke brieven aan haar dochter in Ottawa onge zouten uit." Heldenfamilie Wilhelmina begon na de oorlog zelf met voortvarendheid een grote soberheid na te streven. Volgens een bloknootnotitie uit 1944 wilde ze na de oorlog „bij een heldenfamilie" of als „parti- Koningin Wilhelmina. Prof.dr.mr. C. Fass< moet worden. il geruime tijd bezig aan wat dé biografie van Wilhelmina FOTO» ANP culier in een kleine woning" Mansholt van landbouw zijn muts en gevoerde laarzen. Een gaan resideren. Dat deed ze uit- vorstin eens tijdens een koude klein potkachteltje gaf nauwe- eindelijk niet, maar in haar pa- winterdag op Huis ten Bosch lijks warmte. Door een kapot leizen ging het er niet luxe aan aan in een klein zijkamertje, in bovenraam gierde de oosten toe. Fasseur: „Zo trof minister een zware mantel met bontmof, wind. Mansholt zegt: majesteit, dat kan toch niet zo. Wilhelmi na, wat bits: laat de regering eerst maar opschieten in Zee land alles te repareren, daarna kom ik aan de beurt!" Woede-uitbarstingen Zoals bekend kwam er na de oorlog van de maatschappelijke vernieuwing en eenheid bar weinig terecht en was Wilhelmi na daar ronduit bitter over. Vol gens Fasseur moeten tegen die achtergrond van teleurgestelde verwachtingen dan ook de woe de-uitbarstingen worden ge plaatst die zich van haar mees ter konden maken. „Zo fulmi neerde zij tegen het programma van een begin mei 1946 op de fusilladeplaats te Vught te hou den dodenherdenking, omdat het protocol haar niet zinde: te veel ceremonieel, te veel autori teiten die haar van het volk ver wijderd zouden houden." Me vrouw Teilegen kreeg een brief je van haar koninklijke bazin: „Voor mij geen plankier. Ik wil op de aarde waar het gebeurd is staan, regen of geen regen, on der den bloten hemel. Ook geen stoel. Er is van het geheel een comedie gemaakt, foei, het zou ongedwongen en spontaan zijn, als het zóó moet kom ik niet!" Autobiografie Fasseur trekt voorlopig en voor zichtig de conclusie dat het be vrijde Nederland koningin Wil helmina althans persoonlijk meer ter harte ging dan (de te loorgang van) Nederlands-In- dië, een onderwerp dat met het komende staatsbezoek van ko ningin Beatrix en prins Claus weer zo in de belangstelling staat. ,,In haar autobiografie 'Een zaam maar niet Alleen' rept ze met vrijwel geen woord over de dramatische gebeurtenissen overzee, na afloop van de Twee de Wereldoorlog. De conclusie lijkt dan ook op haar plaats: haar hart lag bij het bevrijde Nederland, niet bij het verre, op drift geraakte Indië. Wellicht heeft dat voor haar vanuit een persoonlijk perspectief het af scheid van het rijk overzee uit eindelijk ook gemakkelijker ge maakt." Theo Bakker Vochtige zachte bruine ogen Met één hand leun ik tegen de WC-muur en onderwijl peil ik de stemming van het hart. Dat is dronken van blijdschap. We kunnen het niet altijd over 'brood' hebben, voor één keer mag het over 'spelen' gaan. Mijn club heeft gewonnen en het jongetje in me, dat nog ge looft in clubliefde en idolen en dat die droombeleving van het Ajax-voetbal niet weg wil doen, dat jongetje viert feest. Toch is de stemming in een piepstukje schrijvershart be neden Leids peil. Want je mag als columnist 'generaal in je eigen zandbak zijn', een lolle tje is het niet als daar ingezon den drolletjes in worden gede poneerd. Jammei*. Achtent achtig lieve dingen over Lei den en zijn inwoners geschre ven. Eén keer één zin die zich bij verkeerd lezen uit zijn ver-" band laat rukken en, hup, brieven. Bedroefd. Als ik terug loop naar de bar gun ik mezelf lezers die zo'n stukje in de context van bijna twee jaar co lumns plaatsen. Die net zo goed lezen als Danny Blind een wedstrijd, zeg maar. Terug naar de bar, nog een bier, in één teug weg. Niet zeuren, Bak, bovenstaande zinnetjes zijn zwakte. Boven dien, wat een onmogelijk mo ment voor dit soort lichtge raakte prietpraat. Geniet van het moment, vergeet je ver stand. Doe het dan. Zitje hart vol ontroering, vol liefde voor iets ordinairs als een voetbal club? Schreeuw het uit, schrijf daarover. Ga naar huis, start de band van de avond op nieuw en zwelg. Biertje, onderuit op de bank en blijven kijken naar die on vergetelijke beelden. Alles was mooi. De symboliek van het feit dat Frank Rijkaard aan de basis staat van het doelpunt, maar hem niet zelf maakt. Zijn omhelzing na afloop van Klui- vert. De persconferentie, waar op zoveel knappe dingen wer den gezegd. Rijkaard die meer praat dan in zijn hele carrière, zuiver ananlyseert, de jonkies ontziet en een mooi mens blijkt. De hand van Seedorf op het been van Rijkaard, de vriendschappelijke tik van Kluivert op de dijen van de zo biertje in de hand en zegt: at 'Doe dat even weg, Danny.' e A Discipline hand in hand met lln£ vriendschap. Meesteren tocl gelijke. Van Gaal is nog beter dan iedereen denkt. Meestal is de dag na dé avon ervoor niks. Maar dit keer. D; plein, die vlaggen, die tiendu zenden die uitzinnig van vreugde worden als de sp worden voorgesteld. Het 'Frankie bedankt.' Wie heeft dit jongensboekachtige seen, rio bedacht? Waarmee heeft Frank Rijkaard bij de voetbal goden dit afscheid afgedwon gen? Met het een carrière lani zichzelf zijn, met zijn onvoor waardelijke bereidheid om te spelen 'in dienst van'. Voorzitter Van Praag refereer aan de jaren zeventig, dat dit )EN| elftal dezelfde status toekomt Een terechtwijzing van de ou de hap die hun opvolgers als middelmatig heeft afgeschil derd in vergelijk met de gene jj^ ratie Cruyff. En ook de meest zelf kan het doen met: 'De beste trainer die Ajax ooit heeft gehad.' Had-ie maar ni< een seizoen lang zijn oude lit je de afgunstig moeten katten. v Terecht gaan Van Praags spel 1( deprikjes verloren in de ont roering van het moment. Waarom vlindert het de hele middag zo in me. Omdat Aja: uniek is. Het geheim zit 'm in de 'eigen kweek'. Zoveel spe- Iers voortgebrach't. Cruijff, Va r( Basten, Bergkamp en zoveel meer. En ook in deze finale waren Van der Sar, De Boer, Reiziger, Davids, Seedorf, Klu a't' vert, De Boer weer afgestu deerden aan de Ajax-school. Alle andere grote clubs ter w< reld kopen en zijn hooguit 'bedrijF interessant. Ajax leidde Frank Rijkaard op Hoe hij zijn dochtertje op hel podium hees'en omhelsde, hoe zijn stem trilde bij zijn dankwoordje en hoe hij keek naar al die mensen die zong» dat ze van hem hielden. Dat shot met die vochtige zachte bruine ogen. Ach, en dan mo zijn afscheid morgen nog ko eid 11 cl and ;ng De He

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 12