'Platgooien die ruïne, en snel' 'Op de bank had ik nee gezegd' Laatste zusters F ranciscanessen weg uit Lisse Randstad Peppel bestaat niet meer Wedgwood serviezen MAANDAG 1 MEI 1995 CHEF ADRIAAN BRANDENBURG. 071 -356484, PIV -CHEF DICK VAN DER PLAS. 071-356) Trouwen 'opz'n Sneeuwwitjes' tijdens sprookjeshuwelijk irene nieuwenhuuse Geluk dwing je af. Dus als je een gelukkig huwelijk wilt. moet je van de trouwdag een sprookjeshuwelijk maken, zo simpel is dat. Natacha Hulsebosch en Jeroen de Groot uit Noordwijkerhout doen het daarom 'op z'n Sneeuwwitjes'. Natacha zal op 19 mei, omringd door zeven dwergen, onder wie zoon Mitchell, in een glazen kistje naar het stadhuis worden vervoerd. Daar zal Jeroen, gezeten op een paard, haar opwachten en haar wakker kussen. Pas daarna kan de trouwplechtigheid be ginnen. „Hier moet je een beetje raar voor zijn. maar we hebben een hele zotte fami lie. I loe gekker hoe beter", zegt Natacha. Voor Natacha en Jeroen is het leven een groot feest. „We hebben altijd geluk, we hadden al een prachtig huis en nu wonen we hier in 't Mossenest nog mooier." Het paar woont al weer enige jaren samen en omdat Natacha al een zoon van acht jaar heeft, wil ze niet in het wit trouwen. Maar haar romantische inborst doet haar wel hevig verlangen naar een prachtige kleuri ge jurk. En toen ze een musical over Sneeuwwitje had gezien en eenmaal in Eu ro Disney was geweest, raakte ze zo in de ban van-de 'dwergenmoeder', dat het idee van het sprookjeshuwelijk was geboren. En met haar blanke huid en lange zwarte ha ren lijkt ze nu al de perfecte Sneeuwwitje. Uiteraard heeft Jeroen haar ook op een bijzondere manier ten huwelijk gevraagd, want dat is een stelregel in huize Hulse bosch/De Groot. Of je doet het roman tisch, apart of orgineel of je houdt je heel rustig en denkt na over een grap of grol. Ze togen een keer naar Antwerpen, alwaar hij bij het monument 'Het Handje' haar vroeg of ze met hem in de huwelijksboot wilde stappen. Nog voordat hij zijn lippen weer op elkaar had, was het ja-woord al uit Natacha's mond. „Als hij me hier op de bank had gevraagd, had ik nee gezegd." Veel romantiek dus. Jeroen: „Je moet zorgen dat er nooit sleur in je leven komt. Ik ben eigenlijk wel een beetje saai. maar met Natacha heb ik daar geen tijd meer voor, want als ik een minuutje in elkaar zak, krijg ik een schop onder m'n kont en zegt ze dat er veel leukere dingen zijn dan droevig voor je uit staren." Ze zijn bijzonder in de sas met de keus van Sneeuwwitje, omdat er zo ook een mooie rol is weggelegd voor de achtjarige zoon van Natacha: Mitchell wordt hoofd dwerg. „Alle mensen zouden pas moeten trouwen als ze grote kinderen hebben". Dat maakt het allemaal levendig en gezel lig. Mitchell krijgt voorts in de raadzaal ook een ring aan de vinger geschoven. „Voor hem moet het net zo'n feest worden als voor ons." Ook heeft het aanstaand bruidspaar aangegeven dat de zeven 'dwergen' - be halve Mitchell en zijn vriendjes zijn dat goede bekenden van de familie - tijdens de trouwplechtigheid niet doodstil mogen zitten. „We nemen bakken speelgoed mee de trouwzaal in." Maar ook de acht vaders en moeders van het aanstaand echtpaar krijgen hun ei gen taak. Beide ouders van het bruidspaar zijn namelijk gescheiden en weer opnieuw getrouwd en al die ouders gaan in 'oppers te harmonie' met elkaar om. Zo zullen de twee vaders van Natacha - in jagerspak - haar opwachten bij het stadhuis en haar naar de ambtenaar van de burgerlijke stand begeleiden. Nu gebeurt het nogal eens dat huwelij ken niet allemaal sprookjesachtig verlopen en wel eens eerder eindigen dan de part ners zich bij aanvang hadden voorgesteld. Voor Jeroen en Natacha is dat vooralsnog onmogelijk. „We hebben besloten nooit normaal te gaan doen, we zullen altijd voor veel 'gedoe' zorgen. Als we later in het bejaardenhuis wonen, gaan we met onze rolstoelen door de gang crossen". Het recept voor een lang en gelukkig hu welijk schudden ze zo uit de mouw. Jeroen: „De meeste mooie vrouwen zijn niet lief, maar Natacha is alles, lief en mooi, maar het belangrijkste is dat we el kaar respecteren." Natacha: „Jeroen is de liefste man, heel romantisch en geduldig. Verder is hij de ideale vader en geeft me al le vrijheid om gek te doen." leimuiden De bestuursleden van de Leimuidese speeltuinvereniging de Peppel aan de Wilgenlaan poseren nog één keer op een van de speelt)jte stellen. De toestellen gaan in opslag bij gemeentewerken, het verenigingsgebouw wordt gesloopt en de vereniging zelf is opgeheven. De Pepjep| kon onvoldoende vrijwilligers bij elkaar trommelen om de speeltoestellen te verhuizen naar het terrein naast Het Spant, waar De Peppel haar a teiten had mogen voortzetten. V.l.n.r. M. van der Geest, T. Lunenberg en R. Verkade. foto ben DEhid keii GLAS SERVIEZEN ROBBE BERK1NG Schott-Zwiesel Christinenhutte Christal d'Arques Thomas Villeroy Boch Spiegelau TAFEL BESTEK Keltum W.M.F. Wilkens B.S.F. Robbe Berking Gero Rosenthal Berndorf tf «J K00K- WINKEL TJ Lagostina B.K. Spring W.M.F. Fissier Gero sigg Le Creuset Cousance Vraag naar onze bruidslijsten HAARLEMMERSTRAAT 165 LEIDEN - TEL. 14 08 92 'We gaan vrijwillig, maar noodgedwongen' Jarenlang deelden ze er lief en leed, de vier zusters Francisca nessen die boven de pastorie van de St. Agathakerk aan de I leereweg in Lisse woonden. Ie der van hen had eigen taken, ook buitenshuis, maar elke dag gebruikten ze toch gezamenlijk de maaltijden en brachten ze hun avonden door met televisie kijken, wat lezen, handwerken en puzzelen. En in de weekein den waren er het vaste kaar- tuurtje en pastor Grol die stee vast kwam dineren. Nu staan vele verhuisdozen gepakt, nieuwe huisvesting is allang geregeld en de zusters zelf zijn zo ver dat ze kunnen zeggen dat het „goed is dat we nu vertrekken." Ook al betekent het dat ze na zestien jaar 'sa menwonen' ieder hun eigen weg zullen gaan. Maandag al verhuizen zuster Harlindis en zuster Joachim naar bejaarden oorden in Wijchen en War mond, een week later sluiten zuster Tiny en zuster Agnes de deur definitief achter zich om naar Bennebroek te verhuizen. Daarmee een einde makend aan de ruim negentig jaar oude Lissese traditie van de zusters Franciscanessen van Benne broek. „We gaan vrijwillig, maar noodgedwongen", is het eensluidend oordeel van de zusters. „Natuurlijk is het ver drietig dat we uit elkaar gaan. maar het onderhoud van dit ou de, grote huis is straks niet meer op te brengen. We worden te oud, we hebben onze taak hier gehad. En helaas zijn er geen jonge vrouwen meer die tot de congregatie toetreden, zoals in Indonesië bijvoorbeeld nog wel gebeurt. Dat is jammer, maar de tijd is nu eenmaal anders ge worden." De zusters Franciscanessen begonnen hun werk als onder- wijs-congregatie nu bijna 150 jaar geleden in Rotterdam. Via Bennebroek kwam een zevental zusters in 1902 in het St. Agatha Klooster terecht, tegenover de kerk aan de Heereweg. Er werd een leerschool van 170 leerlin gen gesticht en een bewaar school voor 100 kleutertjes, wel ke al snel uitgroeiden tot grote scholen waar later ook naailes sen werden gegeven, een MULO-school kwam en een voorloper van de huishoud school. „Dat soort zaken werd vroe ger immers nog niet door de overheid gesubsidieerd", lich ten de zusters toe. „Naarmate dat meer gebeurde, is de taak van de kloosterzusters in het onderwijs afgenomen. Eind ja ren zeventig waren er nog maar vier zusters over, die uiteindelijk het kloostergebouw verlieten en hun intrek namen in de woning boven de pastorie aan de over kant van de weg." Burgerkleding De zusters Joachim, Harlindis en Tiny waren er destijds al bij, terwijl zuster Agnes zich pas ze ven jaar geleden bij hen voegde. Zuster Tiny: „Ik heb hiervoor tien jaar in de keuken van het klooster gewerkt. Ik weel nog goed dat ik 26 jaar geleden in Lisse aankwam. Ik was de eerste van deze communiteit die in burgerkleren verscheen. Dat eerste mantelpakje zie ik nóg voor me." Zuster Joachim heeft het nooit leuk gevonden dat het tra- ditonele habijt en de kap plaats hebben gemaakt voor gewone japonnen. „Het was een uni form, het gaf sfeer en herken baarheid. Al heb ik het nooit op prijs gesteld dat oudere mensen in de tram opstonden voor een jonge zuster. Dat is gelukkig voorbij." Zuster Harlindis, die destijds in de gezinszorg werkte, herinnert zich dat haar werkge ver wel blij was met de burger kleding, omdat ze zo „tenmin ste ook inzetbaar was in gezin nen van andere gezindten." Aan de vooravond van hun vertrek uit Lisse staan de vier nog even stil bij hun intreding in het klooster, op 19-, 20-jarige leeftijd. Zuster Joachim bijvoor beeld, die al haar naaidiploma's had, maar veel en veel liever bij de kleuters zou worden ge plaatst. „Van dat naaiwerk bak te ik toch niets, en op kinderen was ik mijn hele leven al gek ge weest. De nacht nadat ik te ho ren had gekregen dat ik op de kleuterschool mocht werken, heb ik niet geslapen van blijd schap. Dat was voor mij zo'n grote gave. En zo heb ik heel wat Lissenaren als kleuter in de klas geliad, vaak meisjes die nu zelf met hun kinderen door het dorp lopen." Geen van allen kijkt met spijt op het kloosterleven terug. „We waren destijds toch een groep jonge vrouwen bij elkaar. Dat was beslist geen saaie aangele genheid. We hadden juist ont zettend veel plezier met elkaar. Natuurlijk, als je naar het kloos ter gaat, weet je dat er veel wordt gebeden, dat er stilte heerst en veel werk te doen is. Maar je bent samen toch een hechte gemeenschap." Het ven/allen hotel Zinger in Noordwijk is een groeiende bron van ergernis en ongerustheid. foto hielco kuipers Buurt luidt noodklok over vervallen hotel Zinger De situatie rond het voormalige hotel Zinger aan de Zeereep in Noordwijk aan Zee wordt onhoudbaar. Bijna dagelijks spelen kinderen in het vervallen gebouw, dat zij binnendringen door gangen te graven of simpel muren weg te breken. De gemeente moet ingrijpen voor er ern stige ongelukken gebeuren. kunnen doen." Hotel Zinger staat al weer en kele jaren leeg en is verworden tot een ruïne, die in de toeris tenplaats veel ergernis wekt. Het pand is eigendom van Ron nie van de Putte, die onder an dere ook het Gat van Palace en het eveneens leegstaande Hotel Noordwijk in bezit heeft. Van de Putte kocht het hotel in 1992 op een openbare veiling. Volgens buurman Blokker, die zegt namens alle bewoners van de Bosflat te spreken, moe ten keer op keer kinderen uit en bij het vervallen hotel worden noordwuk paul de vlieger Met deze boodschap meldden ongeruste bewoners van de Bosflat zich bij de gemeente. De bewoners luiden de noodklok omdat er volgens hen zo lang zamerhand een situatie ont staat, die niet meer kan worden getolereerd. R. Blokker, be stuurslid van de Bewonersvere niging Bosflat, heeft een advies dat aan duidelijkheid niets te wensen overlaat: „Platgooien die boel. En snel. Dat moet tóch gebeuren, want het is al veel te ver heen, om er nog wat mee te weggestuurd. „Dan bellen we de politie, maar die kan verder ook weinig uitrichten. Als de agenten zich omdraaien, kruipt de jeugd weer naar binnen. Ik snap werkelijk niet dat hier niets aan wordt gedaan. Kenne lijk moet er eerst een kind on der het puin liggen." De Noordwijker zegt dat het de hoogste tijd wordt dat de ge meente Noordwijk eens wat daadkracht toont. „Ze kunnen daar uren discussiëren over een parkeermelertje meer of min der. Maar zo'n situatie als bij Zinger kan jaren voortduren. Het is een aanfluiting voor Noordwijk." De ongerustheid van de Bos- flatbewoners wordt gedeeld door Verenigd Noordwijk. Woordvoerster N. Six Dijkstra: „Dit kan zo niet langer. Ik weet uit eigen ervaring dat veel kin deren van een jaar of 12 daar heel vaak spelen. Het schijnt vol te liggen met glasscherven en andere rommel. Ik hou m'n hart vast. En wat ik me ook afvraag is: wie is verantwoordelijk als er ongelukken gebeuren?' Het antwoord op die vraag zegt wethouder van ruimtelijke ordening V. Salman ook niet te weten. Wel kondigt hij aan op korte termijn met eigenaar Van de Putte rond de tafel te gaan om het probleem te bespreken. „Ik hoop dat we snel kunnen besluiten dat het hotel wordt af gebroken. Hem daartoe dwin gen? Nee, dat zal niet meeval len." Adequaat Salman vindt dat de gemeente steeds adequaat reageert op ontwikkelingen rond het voor malige hotel, waarvan ook bij het college bekend is dat er veelvuldig door kinderen in wordt gespeeld. „Maar het is dweilen met de kraan open. Zo dra we constateren dat er een gat in de muur is, metselen we het dicht. De volgende dag is er dan weer een andere opening gemaakt. De planken worden simpelweg van de ramen ge trokken", aldus de wethouder. Volgens hem is er overigens geen instortingsgevaar. „Hoe wel het niet geheel ongevaarlijk is om er naar binnen te gaan." Namens de eigenaar liet A. van den Ingh onlangs weten dat het de bedoeling is dat er snel plannen worden ontwikkeld voor de Zingergrond. „Nu de gemeente en Van de Putte over eenstemming hebben over het Gat van Palace en Maison Mei er, is deze plek aan de beurt", aldus Van den Ingh. Buurtonderzoeker na branden bij Bakker/Ten Hagei lisse/de zilk f> roza van der veer F Een buurtonderzoek moet u A wijzen of de brand bij het b n lenbedrijf Ten Hagen en lz postorderbedrijf Bakker is a gestoken. Bij beide brand a staat inmiddels vast dat eg technische oorzaak is uitgesj b ten. Brandstichting is evenn^ aangetoond. Een ongeval wo|d kan nog niet worden uitgesj ten. I Afgelopen zaterdagnacht bj brand uit in het laatste pa van Ten Hagen aan de Hee weg. Onderzoek door de tech sche recherche wees uit dat brand in een hoek van schuur is ontstaan. „We boud ook rekening met brandstii ting, zeker gezien de and) branden in de regio. Maar he niet zo dat we een fles benz en een doosje lucifers heb! gevonden. Een zwerver die potje heeft gekookt en verge is het vuur goed uit te maker spelende kinderen die v hebben achtergelaten, zijn nog mogelijkheden", vertelt litiewoordvoerder F. Mesker. Omwonenden worden in komende dagen ondervraag< zij voor of rond het tijdstip de brand is uitgebroken, hebben gezien. DUIVENBERICHTEfi De duiven vlogen dit weekei vanuit St. Ghislain. PV L.P.C. J. Staffeleu 1, 9; comb. Groer dijk/Heiden 2, 8; A. Bink 3 Pen 4, 7, 10; Witteveen v. kum 5; comb. Groenendijk/K te 6. PV Het Oosten comb. Mooten/vd Hoogt 1 W. Kop 3, 4, 9; B. van Puttei 6, 7.8, 10. PV De Zwaluw comb, vd Kooij/de Best 1, 9; van Ommen 2; A. van Wissel 5, 7; S. Hoogervorst 4; N. Me wenoord 6; P. van Leeuwer- 10. .Zc PV De Vriendenclub dot C.P. Gijsman 1, 4; combjcai Nieuwendijk 2, 3, 5, 6, Tpf* comb. Bodljn en zn. 9; A. vdCa' 10. PV De Reisduif w comb. Hartevplt 1, 3, lO^Pfai bers 2, 8; H. Dusoswa 4r< comb. Tobo.om/KlootwjjK,.^: 9- aci ha PV De Blauwkras He P. Landesbergen 1, 5, 8; couit Montanje 2, 10; R. vd Geer he 9; comb, vd Blom 4,6. ine PV De Rijnklievers en J. van Laar en zn 1,3, 5, 8eei comb. W. vd Kooy en zoongtr vd Wal 4; J. C. Zevenhoven (foe van Leyden 7; G.H. vd Poel ffrit PV Leiderdorp vei D. van Seggelen 1, 2, 6, 7; ftta Nieuwendijk 3, 4, 5, 10; /\eli Meij 8; M. Reijerse 9. i SERVIEZEN Thomas Friesland Wedgwood Arzberg Villeroy Boch Royal Doulton RoyalBoch Mosa Rosenthal Johnson Brothers Royal Albert J

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 12