Theater Carver: virtuoze mime-sterren
Cultuur Kunst
Engelenzang maakt veel
eoed in Guilmant-eoneert
1CHONE
ïcHIJN
Belg exposeert m Lakenhal lous Stuijfzand doorbreekt grenzen en lijnen
Het Arsenaal van wisselend niveau in Ceaucescu
Voor je het weet maken
kunstenaars er een lusthof van
ITERDAG 8 APRIL 1995
CHEF ANNEMIEK RUYGROK. 071 -356471PIV.-CHEF JAN RUSDAM, 071 -356472
bjUar>ken uit verschillende culturen
n eefapENNiet een mooie compositie en harmonie van tonen is
elangrijk bij een klankconcert, maar het geluid zelf en de uit-
ferking daarvan. Jimmy Frederiksz en Bashir Rakels geven een
(antal Oorspronkelijke Klanken Concerten met Tibetaanse
'PAf*Jankschalen, regenstokken, een Birmese gong, een 18e eeuwse
'Peefepanse tempelklok en de Didgeridoo. De instrumenten komen
3laal|it verschillende culturen, en waren vroeger vaak onderdeel van
tuelen en ceremonies. De concerten worden gehouden op de
ondagen 9 april, 14 mei en 18 juni in de Gong aan de Medusa-
ipftraat, van 14.00 tot 16.00 uur. Kaarten kosten 15 gulden,
mi
'sterlTragikomedie van Neil Simon
0-27
moFSARENDSVEENToneelvereniging St. Pancratius speelt op za-
Pu
irdag 8 en zondag 9 april de tragikomedie 'Een doos vol krui
nels' van Neil Simon. Hierin worstelt een nachtclubzangeres
net haar alledaagse problemen en alcoholverslaving. Het stuk
badi "orc*t °Pgevoerd in de Alkeburcht aan de Noordhoek. Aanvang:
p»0.15 uur. Kaarten kosten 7,50 gulden, voor 65+ ers en CJP hou-
ers 5 gulden.
Met 'De witte hal' in LAK en Park-theater
leiden. ron rughard
Geroutineerd spel Ben van Oosten
MUZIEK
recensie lidy van der spek
-ent ilmant-cydus 1995. Ben van Oosten
ii lelt de eerste en tweede sonate van
ji ixandre Guilmant Gehoord 7 april in de
Nieuwe Kerk in Katwijk aan Zee.
alloos zijn de werken die
exandre Guilmant (1837-
bie 111) voor orgel schreef; dat be
kent niet dat al die composi-
!S even interessant zijn. Van
n acht Sonates zijn de derde,
fde en zevende wel de beste
ook de meest gespeelde. Ben
in Oosten zal in de loop van
195 alle acht sonates bijna
ironologisch achtereen spe-
ii, vrijdagavond waren de eer-
e twee aan de beurt.
De Sonate (in d) was oor-
ironkelijk een Symphonie, la-
r voor orgel-solo bewerkt en
314i deze zetting ook verreweg het
ikendst geworden. Wat opvalt
last zoetelijke oppervlakkig-
•id is de typisch Franse stijl,
F| ïarmant, zeer melodieus, in
LI :n consciëntieus mathemati-
:he vorm opgebouwd, verwant
^jui Lully en de Franse claveci-
^Misten.
Deze avond viel voor 't eerst
(lijn óog op de nep rozet boven
S+2 et Van den Heuvelorgel: goede
arm, sierlijk en illustratief, in
ijstinten, maar 't wordt nooit
pn 'grisaille'. Zo is het ook on-
eveer met de composities van
iuilmant, 't wordt nooit een
ranck of Handel, al zijn er
feminiscenties aan deze in alle
Ipzichten grotere jongens te
espeuren.
Het ligt dus niet aan Ben van
lostens spel. Van Oosten speelt
eroutineerd, buit de mogelijk-
eden van het orgel en het
welwerk uit, weet exact z'n
Voor sommige zal het mis
schien geen schok zijn, maar
iet moet rnij van het hart dat ik
het Leidse gemeentebestuur
niet erg netjes vind op haar par
ken en hoven. Goed, hdt Van
der Werfpark krijgt nu een grote
opknapbeurt. Toch een mooi
initiatief van B en W, zult u zeg
gen. Da's waar. En als ik de da
me en heren regenten op een
rijtje zet moet ik ook ronduit
:oegeven dat hun haardossen er
altijd uitzien als keurig aange-
1 harkte tuintjes.
Haar, werpt u nu eens een blik
in de tuin van het Centrum
'Beeldende Kunst (CBK) aan de
iHooglandsekerkgracht. Nee,
pier valt niet de hovenierskunst
nan Infratuin te bewonderen.
Infrapuin, daar lijkt het meer
op. Om te huilen, dus. Het is
maar goed dat het CBK geen
duizenden bezoekers trekt, an
ders zouden de medewerkers
van het Centrum Beeldende
Kunst de hele dag kunnen dwei
len.
Er zullen misschien mensen
zijn die denken: ik heb in dat
CBK nog nooit een Van Gogh
aan de muur gezien, dus voor
mij hoeven er in de achtertuin
ook geen 'Bloeiende amandel-
'takken' te hangen. Tja, daar valt
wat voor te zeggen. Maar om de
boel nu zo te laten verslonzen...
Er zal maar een bus volgepropt
met Japanners, volgens de
schrijver Andreas Sinakowski de
kakkerlakken van het heden
daagse toerisme, voor de deur
stoppen omdat ze achter de
schilderachtige gevel een dé
pendance van de Hortus Bota
nicus vermoeden. Dan schaam
:je je toch zeker rot.
Eerlijk gezegd vermoed ik dat
de gemeentebestuurders er
nauwelijks weet van hebben. En
jals ze er al mee bekend zijn zul
len ze voor een weelderige tuin
achter het kunstcentrum geen
cent over hebben. De Leidse be:
stuurders zijn nu eenmaal beter
jn kortwieken en ombuigen dan
in het planten en zaaien. Bo
vendien, zullen ze denken, als je
'het CBK een vinger geeft willen
ze straks je hele arm. Geef ze
tempo te bepalen, is buitenge
woon maatvast, is technisch
vakbekwaam.
De spannendste stukken van
beide Sonates zijn de derde de
len, op de vette pompeuze
'slotscènes' na. De Finale van
de Sonate nr 1 is een meesle
pende steigerende toccata, con
trasterend met een koraalachtig
tweede thema en in het Allegro
Vivace van de tweede Sonate
weerklinkt een fleurig menuet,
waarin Guilmant ook zijn vaar
digheid toont in de contrapun-
tiek, beide helder, verfrissend
vertolkt.
Maar wat te denken van de
Pastorale? Een kinderlijk nasaal
melodietje, fugatisch opge
bouwd waar een weke koraal
zang doorheen resoneert. Veel
gebruik van klef zwelwerk, zoet
gevooisde vla als je 't mij vraagt,
evenals het Larghetto in Sonate
nr 2 in D.
De 'Marche Funèbre et Chant
Séraphique' opgedragen aan
Guilmants in 1867 overleden
moeder, en nu gespeeld in me- ver, verplaatst u zich eens in
moriam voor een in januari mij'. Ook Robert Altman ver
overleden bestuurslid, heeft in filmde in zijn prachtige 'Short
de aanvang zeker een ingetogen Cuts' de verhalen van deze
gedragen thema, dat helaas schrijver en wie die film vol
weer eindigen moet in een oor
verdovend onweer in de vorm
van een zeer lang aangehouden
triller van het pedaal. De Enge
lenzang maakte veel goed, leiden
waarin van Oosten een prachtig
evenwichtige melodie deed ho- De Belgische beeldend kunste
ren in de pedaalpartij, omrankt naar Philippe Van Snick heeft
Je moet wel een enorme azijnpisser zijn, wil je je gezicht
in de plooi houden bij een voorstelling van Theatergroep
Carver. Slapstick van hoog niveau in de geest van Buster
Keaton is zeldzaam in de vaderlandse theaters en de Car-
ver-leden behoren ongetwijfeld tot de grootste droogko
mieken van het kleine-zalencircuit van Nederland. Ze
slagen er bovendien in op ontroerende wijze Klein en Al
ledaags Leed te vertolken. Kortom: Carver kent haar gelij
ke niet.
eenzame en verhaspelde levens
zag, begrijpt waar de wortels
van Theatergroep Carver liggen.
Na de mislukkelingen in het
legendarische 'Café Lehmitz'
volgde in '92 'Koorts', over de
wederwaardigheden van een
ploeg ploeteraars in een keuken
onder een groot hotel. Sterk was
de suggestie van broeierige
spanning en verstikkende
stoomhitte, die ervoor zorgde
dat de personeelsleden elkaar
met messen achterna gingen.
Het moordend tempo, gedic
teerd door de keukenlift, maak
te dat de lenige 't Hof, de vileine
Melissen en de onhandige Bree-
derveld hun bedrevenheid in
kunst- en vliegwerk volop kon
den etaleren.
In '93 maakten Breederveld
en Melissen (zij bedenkt elk jaar
het concept voor de te fabrice
ren voorstelling) met zijn twee-
en een voorstelling, Apachen -
dans. De enige keer dat werd af
gezien van het uitnodigen van
gastacteurs. Het motto van de
voorstelling, 'Wist ik toch te
denken. Wist ik toch te voelen'
(Pessoa), werd belichaamd door
twee compagnons die een the
ma-week 'De indiaan in ons be
staan' organiseren. Het indirec
te, de oppervlakkigheid en het
gekunstelde van de moderne
mens werd met veel aplomb te
kijk gezet, zondereen verma
nend vingertje te heffen. Zo rolt
er vlak na het telefoontje van
een broer over het overlijden
van de vader al een fax van hem
binnen met een assortiment
aan doodskisten.
In 'Ware liefde' nam Carver
vorig jaar de opgeklopte toe
standen rond de relatie-markt
Het succes van de groep is dan
ook enorm. Al met de tweede
produktie 'Café Lehmitz' ('91)
scoorde de groep een hit. Een
onthutsend en ontluisterend
portret van vier honkvaste be
zoekers van café Lehmitz was
het, maar nooit zo pijnlijk dat
het niet om te lachen was. De
Carver-leden toonden toen al
hun grootste kracht: het publiek
weer eens goed laten kijken
naar de alom aanwezige troos
teloosheid en het laten lachen
om die vergeten mensjes, de ra
dertjes in het systeem dat sa
menleving heet. De categorie
caissière, automonteur en ver
zekeringsagent - de 'gewone'
man en de 'gewone' vrouw -
krijgen van Carver een eigen ge
zicht. Dat is knap. Ondanks hun
literaire achtergrond ontmoet je
bij Carver geen intellectuelen
die uitleggen hoe ze in hun be
nauwde zieltjes zitten te poken.
Liever het wijdse gebaar van de
uitvergrote struikel dan het ge-
analyseer op de vierkante milli
meter.
In '89 stapten Leny Breeder
veld, Beppie Melissen en René
van 't Hof uit Theatergroep Car
rousel om voor zichzelf te be
ginnen. Mirjam Koen werd en
bleef spelstimulator en orde
nende hand. Carver noemden
ze zich, naar de Amerikaanse
schrijver Raymond Carver. Op
basis van zijn verhalen werd de
eerste produktie gemaakt: 'Car-
'De witte hal' door Carver is een terugkeer naar de werkvloer. Het uitgangspunt is prikkelend. Een oude kerk wordt door vijf werknemers in gereed
heid gebracht voor de opening als tapijtenhal. foto ben van duin
op de hak. De Carver-groep
nam ter voorbereiding zelf pols
hoogte bij een ontmoetings
weekend voor alleenstaanden.
Dat resulteerde in 'Ware liefde'
in het steriele decor van een
soort bezinningscentrum, waar
vijf ontheemden van middelba
re leeftijd zoeken naar de ware.
Gedwongen gesprekjes en
kneuterige spelletjes in een ritu
ele paringsdans zijn het gevolg.
Iedereen komt voor hetzelfde,
dus elke vorm van spontaniteit
is uitgesloten. Met dat soort on
gemakkelijkheid weten de Car
ver-leden wel raad.
Nu is er dan 'De witte hal', in
de 'Café Lehmitz-bezetting, dus
met Van 't Hof en Jim van der
Woude, aangevuld met de jonge
Jacob Derwig. 'De witte hal' is
een terugkeer naar de werk
vloer. Het uitgangspunt is prik
kelend. Een oude kerk wordt
door vijf werknemers in gereed
heid gebracht voor de opening
als tapijtenhal. Coördinatie ont
breekt en talloze koddige mis
verstanden houden het werk
op. De sociale inkleuring van dit
gegeven is minimaier dan ooit,
en de voorstelling daardoor he
laas minder schrijnend. 'De wit
te hal' is een inkijkje in de we
reld van de ramsj-verkopers,
maar vooral een vehikel voor de
virtuoze mime-sterren van Car
ver. Van 't Hof doet een mooie
salto achterover in een opblaas
boot en raakt bovenop een lad
der bevangen door hoogtevrees.
Van der Woude doet een
magnifieke spierverslappings-
act, waarin hij er maar niet in
slaagt op te staan. Melissen
drentelt eigenzinnig heen en
weer, zonder veel voor elkaar te
krijgen en de gortdroge Bree
derveld heeft als altijd zwijgend
commentaar. 'De witte hal' is
even vaak absurdistische clow
nerie als voorspelbare grapjas
serij. Carver anno '95 biedt
lichtvoetig vermaak. Niet meer,
niet minder.
Theatergroep Carver. De
witte hal. Regie: Mirjam Koen.
Spel: Leny Breederveld, Jacob
Derwig, René van 't Hof, Bep
pie Melissen en Jim van der
Woude. Te zien: 12 en 13/4 in
het LAK, Leiden en en 19/4 in
Parktheater Alphen.
leiden schonken aan deze kunstenaar, J O J
door harpachtige steeds terug
kerende figuren in het manuaal,
haarfijn vertolkt, zij het met
wéér die nasmaak van vals sen
timent, maar dat is niet van
Oostens schuld.
binnenkort een expositie in het
Leidse Stedelijk Museum De La
kenhal. Onder de titel 'Philippe
Van Snick, op de grens van
schilderij en beeld' wordt van
14 april tot 12 juni aandacht ge
schonken aan deze kunstenaar,
die Mondriaans gedachtengoed
op eigen wijze verder ontwik
kelde.
De expositie in De Lakenhal is
tot stand gekomen in samen
werking met Zeno X Gallery in
Antwerpen en het Provinciaal
Museum te Hasselt.
beeldende kunst
recensie roos van put
Expositie Lous Stuijfzand, gemengde technieken en werk
op papier, te zien t/m 20/4, do., vrij., za. en zo. 13.00-
18.00 uur en op afspraak. Galleria Propitia, Nieuwe Rijn
93, Leiden.
Aan het begin van de jaren 50 stapte Lous
Stuijfzand, toen een kind van 10, al in de
bus om een bezoek te brengen aan het Ste
delijk Museum in Amsterdam voor een eer
ste kennismaking met abstracte kunst. De
fascinatie voor abstractie heeft zij altijd ge
houden.
In haar oeuvre heeft zij zich vrijwel con
stant geconcentreerd op het gegeven 'uit de
(contour)lijnen willen breken'. Op zoek
naar een harmonieus beeld binnen dit the
ma houdt zij in het dagelijks leven een dag
boek bij. Dit is niet een dagboek waarin zij
een schriftelijk verslag van de dag maakt,
het is een schetsboek op miniformaat waar
in zij visuele notities maakt. Dit zijn dan zo
wel tekeningen van vormen, als aanteke
ningen in de vorm van een schriftuur. On
leesbare (oer)tekens gaan samen met ab
stracte vormen op het platte vlak in een
beeldend dagboek.
De impressies die zij gedurende een dag
opdoet, wanneer zij bijvoorbeeld met de
trein van Leiden naar Den Haag reist, ver
werkt zij in poëtisch beeldende notities. Die
impressies kunnen ontstaan wanneer zij
bijvoorbeeld uit het treinraam kijkt als het
regent. Het beeld achter de ramen, die be
slaan zijn door de warmte van binnen, is als
het ware opgebouwd uit verschillende la
gen.
Deze gelaagdheid is direct terug te vinden
in haar recente (maar ook vroegere) werk.
Stuijfzand breekt uit de (contour)lijnen
door in haar werk, litho's en gemengde
technieken op papier, bewust met verschil
lende gelaagdheden te experimenteren.
Vanuit de schijnbare transparantie van de
lagen, bij bijvoorbeeld de aquareltechniek
die zij ook toepast, creëert zij een diepte op
het platte vlak.
In haar recente werk past Stuijfzand
beeldelementen toe die zowel symbolisch
als poëtisch zijn. In het ene werk zijn Egyp
tische oersymbolen terug te vinden, in het
andere zijn gestileerde mensachtige (oer)fi-
guren op een dichterlijke wijze gecompo
neerd. De achtergrond waartegen deze ele
menten zijn afgebeeld bestaat uit verschil
lende lagen die met name door de compo
sitie een verwijzing inhouden naar de the
matiek: het uit de lijnen willen breken.
Stuijfzand is zoekende naar grenzen, wil de
ze doorbreken en opnieuw leggen.
Dit uitgangspunt is goed te zien in de drie
werken zonder titel die boven elkaar zijn
gehangen in Propitia. Zij breekt in deze
werken inhoudelijk èn visueel door de
(kunsthistorische en visuele) lijnen.
theater
De tuin van het Centrum Beeldende Kunst, straks een
beeldentuin vol billen en borstetn? foto hielco kui
pers
Twee stoffelijke overschotten van pluche knuffel
beesten liggen bekneld tussen de bestrating in de
tuin van het CBK. foto hielco kuipers
recensie dick van teyungen
Het arsenaal speelt Ceausescu Tekst: Ine
ke van der Sar Regie Ruud Wessels en
Jaap Metzlar. Gezien op 7 april in het
LAKtheater Vanavond herhaling. Vervol
genstournee.
De ambitie en inzet van toneel
groep Het arsenaal heeft een
nieuwe Nederlandse toneeltekst
opgeleverd. Ineke van der Sar,
die eerder meewerkte aan de
film over Goeie Mie, schreef
Ceausescu. De aanleiding was
het Roemenië van de titelheld,
maar het stuk wil geen docu
mentaire zijn en gelden voor
hier en nu en ons.
Angst is het grote thema.
Ceausescu is opgebouwd uit
scènes waarin steeds typerende
aspecten van het failliet van het
communisme centraal staan: de
ongebreidelde macht van enke
len, hun willekeur en ijdelheid,
de jaknikkers, de wrede, alom
tegenwoordige veiligheids
dienst, de systematische onder
drukking, de dappere dissident,
het falen van de planeconomie,
de dictatuur van de streefcijfers,
de beheersing van het kindertal,
de rijen voor de winkels, de ver
klikkers, de kansloze gewone
mensen.
Ineke van der Sar heeft die to
talitaire verwijzingen helder en
kernachtig in beeld gebracht.
De keerzijde van die concreet
heid is dat je snel geneigd bent
de tekst alleen te betrekken op
daar, toen en heh. De scènes
verschillen weinig van emotie,
toon en dynamiek. Het profiel
moest daarom komen van de
regie, die veel vondsten invoer
de. Het arsenaal streeft naar
produkties van hoog, zelfs pro
fessioneel niveau.
Dat er gezien Ceausescu nog
wat te wensen overblijft, komt
vooral door het gebrek aan con
sistentie. Het spelpeil was wis
selend; Peter Kuhn en Wilco
Maas speelden sterk, anderen
bleven steken bij acceptabel
studententoneel. De regievon-
sten varieerden van aardig uit
gevoerde klassieke dramaoefe
ningen (doe met z'n zessen een
fabriek na) en bruikbare impro
visatievondsten tot functionelp
en stuwende ingrepen. Voof
een beklemmende voorstelling
is meer overtuiging en een con
stantere kwaliteit nodig.
BIOSCOPEN
een aardig tuintje en je zult zien
dat ze er binnen de kortste ke
ren een beeldentuin van willen
maken. Kost een paar centen.
En wat het verder allemaal niet
voor gevolgen heeft las ik deze
week nog in de lezing die Anna
Tilroe heeft uitgesproken in De
Balie in Amsterdam: het li
chaam in de westerse kunst is
zo openbaar geworden dat het
nauwelijks nog intimiteit lijkt te
verdragen. Met andere woor
den: kunstenaars maken overal
een lusthof van. Voor je het
weet is zo'n stadstuin een beel
dentuin vol-billen en borsten
die bij de onschuldige toekijker
enkel onzedige gedachten op
roept, zoiets als het op klaar
lichte dag plegen van overspel.
Of er hangt straks een wip aan
een afgezakte boomtak waarin
één of ander tandeloos kneusje
uit een goedkoop bordeel zono
dig haar kunsten moet vertonen
voor de licht gecondenseerde
lens van een plaatselijke docu
mentaire-fotograaf.
Ik kan mij vergissen, maar ik
vermoed dat de meeste Leidse
politici niets van al dat moderne
kunstgedoe moeten hebben. De
doorsnee CDA-er ziet liever iets
van Rien Poortvliet boven de
schoorsteenmantel en een
beetje D66-er zou iemand van
de Home Garden Fair inhu
ren om de tuin van het CBK
beeldig te laten decoreren met
een leuke betonnen kikker of
zo n aardig stenen konijntje. En
De Groenen zullen er wel een
groentetuintje van willen ma
ken, biologisch geteelt uiter
aard, terwijl de groenten voor
de WD weer niet bespoten ge
noeg kunnen zijn.
Eigenlijk moet je er niet aan
denken dat de politiek zich er
mee gaat bemoeien. Ze zijn het
immers maar over één ding
eens, zo'n CBK mag niet teveel
kosten en dat achtertuintje he
lemaal niet. Een beetje fraai
aangelegde beeldentuin kost
een paar ton. Kijk, op televisie
lult Linda de Mol met één ge
handicapte in tien seconden
zo'n bedrag bij elkaar, maar
voor het Leidse gemeentebe
stuur is dat uiterst moeilijk bij
elkaar te schrapen. Ik begrijp
dat best. Dus over een barokke
tuin omringd met pergola's en
cascades, zult u mij niet horen.
En een Van Gogh aan de ge-
stucte muren van het CBK, ik
durf er niet eens aan te denken.
Maar een klein gazonnetje zon*
nebloemen, dat moet er toch af
kunnen?
LEIDEN
LIDO 1, 2, 3, 4 en STUDIO tel: 071-
124130/133210, Steenstraat 39.
LIDO 1
Time Cop al., dög..l8.45, vr za zo
woe 14.30.
LIDO 2
De Leeuwekoning al vr za zo woe
14.30.
Legends of the Fall al., dag. 18.45
en 21.15.
LIDO 3
Pulp Fiction 16 jr., dag. 20.45
The Lion King al., dag. 18.45, vr za
zo woe ook 14.30.
LID04
Dumb and Dumber al., dag 19.00;
vrza zowoe ook 14.30.
Bullets over Broadway al., dag.
21.15.
STUDIO
Drop Zone 16 jr., dag. 19.00,
21.15, vrza zowoe ook 14.30.
LUXOR tel: 071-121239, Stationsweg
19.
Stargate al., dag. 19.00 en 21.30,
zoook 14.30.
TRIANON tel: 071-123875, Bree-
straat31.
Nell do t/m zo, 19.30,21.45.
Reality bites ma t/m woe, 19.30,
21.45 uur,
KIJKHUIStel: 071-142895, Vrouwen
kerksteeg 10.
Hoogste Tijd do t/m woe, 19.30,
-21^45. Première.
Nighfwatcli Uu U'm zu 2ümT22A5.
Reservoir Dogs ma, 20.00, 22.15.
Once were Warriors di, 20.00,
22.15.
The Age of Innocence woe, alleen
20.00.
LVC tel: 071-146449.
Take care of your Scarf, Tatjana do
t/m za, 20.00.
Dekaloog 1 t/m 3 zo, 20.00 uur
ALPHEN AAN DEN RIJN
EUROCINEMA tel: 01720-20800,
Van Boetzelaerstraat 6
EURO 1
DropZone 16 jr., dag. 18.45,
21.15.
The Lion King al., dag. za, zo, woe
13.45, zo ook 16.15.
EURO 2
Stragate 12 jr., dag. 18.45, 21.30,
za zo woe ook 13.45, zoook 16.15.
EURO 3
Forrest Gump al., zo t/m do 20.30,
vr, za 18.45, 21.30, za, zo, wo
13.45, zoook 16.30.
EURO 4
Dumb and Dumber al.dag. 18.45,
21.15, za zo woe 13.45, zoook
16.15.
PARKFILMHUIS
Shadowlands vr en za, 20.30.
VOORSCHOTEN
KINDERBIOSCOOP CC tel: 071-
614354, Prinses Marijkelaan 4.
De Leeuwekoning alza zo woe,
14.00.
dtmiorai., zazowoe, ib.3U.
DEN HAAG
ASTA 1. tel: 070-3463500, Spui 27.
Stargate 12 jr., dag. 13.15, 16.00,
18.45,21.30.
ASTA 2.
Star Trek Generations a Idag.
13.15, 16.00, 18.45,21.30.
ASTA 3.
Needful Things 16 jr., dag. 18.45,
21.30, do vr madiook 13.15,
16.00.
De Leeuwekoning al., za zo woe
13.15, 16.00.
BABYLON 1 tel. 070-3471656, naast
Centraal Station.
Legends of the Fall 12 jr., dag.
13.15, 16.00, 18.45,21.30.
BABYLON 2
De Tasjesdief al., dag. 13.15,
16.00,21.30
Bullets over Broadway 16 jr.dag.
21.30.
BABYLON 3
The Shawshank Redemption al.,
dag. 13.15,21.30.
Hoogste Tijd 16 jr., dag. 16.00,
18.45.
CINEAC 1/2/3 Wegens verbouwing ge
sloten.
METROPOLE 1 tel. 070-3456756,
Carnegielaan 15.
Forrest Gump 12 jr., dag. 13.15,
16.30, 20.30
METROPOLE 2
Little Women al., dag. 13.15,
F&QQr-f8,45, 21 30.
METROPOLE 3
Nell al., dag. 13.15, 16.00, 18.45,
21.30.
METROPOLE 4
Just Cause 16 jr., dag. 13.15,
16.00, 18.45, 21.30.
De Leeuwekoning al za zo woe
13.15.
METROPOLE 5
Pulp Fiction 16 jr., dag. 21.15.
The Lion King al., dag. 13.15,
16.00, 18.45.
ODEON 1 tel. 070-
3462400/3462401. Herengracht 13.
DropZone 16 jr., dag. 13.15,
16.00, 18.45,21.30.
ODEON 3
Dumb and Dumber al., dag. 13.15,
16.00, 18.45.
Disclosure "Sex is Macht" 12 jr.,
dag. 21.30.
ODEON 4 Riksbioscoop
When a Man loves a Woman al., dag.
11.45,14.15,16.45,19.15,
21.45.
HAAGS FILMHUIS tel. 070-3656030,
Spu. 191.
16.15 uur.
Les silences du palais 16 jr.dag
21.45, zo wo ook 14,15
ViveL'Amour 16 jr., dag. 19.30.
Pas Trés Catholique 16 jr., dag.
21.45 (beh do), ma ook 19.30, woe
ook 16.15.
The Kingdom 16 jr., dag. (beh. ma)
19.00.
