Is Van der Plas ook van die partij?' Een bewijs van onze deelneming, onze liefde en onze zorg Referendum Fusiebespreking? 't Bleek gewoon gebakken lucht TERDAG 4 MAART 1995 13 CHEF HENNY VAN ECMOND, 071 -356414, PLV -CHEF HANS KOENEKOOP. 071 -356429 ids referendum is vooral een PvdA-aangelegenheid .WIM KOEVOET is geen lekker verhaal waarmee een politicus volle zalen trekt. De tegenstanders - de Stich ting tot Behoud van het Konink lijk Militair Invalidenhuis, SP, CD, WD en Leiden Weer Gezel lig/De Groenen gaan evenmin in op de referendumvraag. Zij proberen aan te tonen dat de deal met Van der Plas 'stiekem in achterafkamertjes' tot stand is gekomen, dat de gemeente raad daar nooit een stokje voor heeft gestoken en dat bomen en een deel van het Invalidenhuis worden opgeofferd aan dure koopflats waarvoor ook niet- Leidenaars in aanmerking ko- Dat de deal niet deugt, heeft de stichting niet hard kunnen maken. De discussie hierover is de welles-nietes-status nimmer ontstegen. De stichting noemt het een tekortkoming van raadsleden dat ze de zaak niet of onvoldoende hebben onder zocht. Ook met dat verwijt over tuigt ze niet. Als de stichting werkelijk redenen heeft om aan te nemen dat de zaak stinkt, had ze andere paden moeten uren en de kloof dichten en burgers en gemeentepo- k, de politieke partijen zeg- dat ze het belangrijke the- s vinden maar ze hebben daar in de aanloop naar het ïende, unieke referendum vvelijks naar gedragen. :n verklaring voor al die te- ïoudendheid is dat het \vplan - 28 appartementen wee woonblokken plus een ergrondse parkeergarage, rvoor een deel van het Inva- nhuis tegen de grond moet, 1 ïals een tiental bomen - bij één politieke partij groot ïousiasme teweegbrengt. De rstanders, die in de gemeen- ad in de meerderheid zijn, ïen niet veel verder dan de stelling dat de deal die aan ten grondslag ligt, en dat er dus geen on- "komelijke bezwaren kun- zijn. Dat zou ook gelden de doorlopen praak) procedures; en ander argument dat rstanders h^mërM"1 ¥s' "'Bat ject-ontwikkelaar Van der aan wie alle benodigde junningen zijn verleend, een idevergoeding van 2.5 mil- i krijgt, op kosten van de gers, als hij niet mag bou- Van der Plas moet dus ral bouwen opdat de ge- :nte dan geen schade onder- It. oorstanders in de gemeente- el (PvdA, Groen Links, de este D66'ers en CDA) beve- het bouwplan dan ook niet als een verrijking voor de Het is op zijn best 'onver- delijk', 'het nakomen van af- iken met de project-ontwik - lar' en 'mooi meegenomen r de woningzoekenden'. Dat Voor of tegen Het kost mij meestal niet zo heel veel moeite om een me ning te formuleren. In het geval van het referendum over het Koninklijk Militair Invalidenhuis evenwel valt het bepa- lerrvan mijn standpunt mij om meer redenen zwaar. Ik word er niet echt vrolijk van. De uitgebreide ai onder het volk m antwoordelijkhei huurd bureau - v ge letterbrij die, artikelen, debatti waarschijnlijk mi steeds meer van Ik heb er begrip raadpleging fout' ten wennen. Wal meente en de mc is dat zij belijden maar dat ze hela handelen. Als inwoner van houd of sloop va lijke rol van de g< stemmingsplan s het achterterrein Maar het is dus e doorslag geeft. Indien de meerd van de Leidenaai stemt, dan verwE van de gemeente schadeclaim van wer niet op de be wordt afgewente dreigt, moet er o lijk weer een refe komen, waarin L die kostenpost w Die volksstemmi geheid door de b gewonnen. En d; ik toch weer vrol De bewoners van het Koninklijk Militair Invalidenhuis anno 1918. FOTO NICO V.D. HORST referendum waarvoor bur- het initiatief hebben geno- Leiden heeft de Neder- primeur. Het is twijfel- of de Sleutelstad daar js op kan zijn en of ze er een J-beeldfunctie mee kan ver- én. Sinds de Stichting tot loud van het Koninklijk Mili- I Invalidenhuis haar actie - dat was in au- van vorig jaar - is de dis- zelden over het eigenlijke rendumonderwerp gegaan: te kunnen bouwen in de het Invalidenhuis, die- de eetzaal en de serre te iden gesloopt. Bent u voor of |n het bouwplan? p Leiden Weer Gezellig/De enen na, hebben de polilie- lartijen in Leiden deze kwes- sinds de referendumaan- [g links laten liggen. Ze heb- nog geen verkiezingsaffi- of spreekbeurt voor over ge- WD, PvdA, CDA, D66, en Links, SP en CD hebben niet de moeite waard ge- den om de kiezers ervan te tuigen dat ze op 8 maart vakje 'voor' of 'tegen' rood :ten kleuren. Vernieuwend EIM AAP RIETVELD t was een van de laatste wer- i van de invloedrijke archi- t Christiaan Bernard Post- nus Meyjes. En het is het ge gebouw in Nederland dat ciaal werd gebouwd voor de rang van invalide oud-mili- en. Daarmee heeft het Ko- klijk Militair Invalidenhuis de Hoge Rijndijk in Leiden ;ens zijn beschermelingen zelfde belang als het Hotel Invalides in Parijs en het Chelsea Hospital in Londen. Zowel de architectuur als de geschiedenis zouden een plaats op de monumentenlijst van het rijk rechtvaardigen, menen zij. Maar die status is tot dusver al leen verleend aan het 265 jaar oude smeedijzeren toegangs hek. Een hek dat afkomstig is van de voormalige buitenplaats Rhijnstroom in Zoeterwoude. De rest van het gebouw staat slechts op de gemeentelijke monumentenlijst. Het invalidenhuis werd ge sticht door het Fonds 1815, een bewandelen dan een referen dum aanvragen. De discussie over de vraag die de kiezers op 8 maart krijgen voorgelegd, is dus nog geen moment 'de discussie in de stad' geweest. Dat kan de stich ting zich overigens ook zelf aan trekken. Zij heeft enkele kansen laten lopen om van de te be bouwen tuin van het Invaliden huis het symbool te maken van de laatste restanten Leids groen. Met de slogan 'nu gebeurt het in onze straat, straks misschien in de uwe' was het bouwbeleid in het algemeen ter discussie komen te staan. De betrokken heid van Leidenaars uit andere delen van de stad zou er door zijn toegenomen. Zo stil als het nog altijd is rondom de referendumvraag, zo veel drukte is er geweest over bijzaken. Over de onafhankelij ke redactiecommissie bij voor beeld, die de referendumvraag heeft geformuleerd. In die com missie zaten onder anderen prof. mr. Gilhuis, hoogleraar staats- en bestuursrecht en mr. D. Bruil, universitair docent instelling die aan de vooravond van de slag bij Waterloo op de wassende golven van chauvi nisme ontstond. Het fonds, voluit Fonds ter aanmoediging en ondersteuning van den ge- wapenden dienst in Nederland, werd opgericht om de soldaten die onder koning Willem I ten strijde trokken tegen Napoleon een hart onder de riem te ste ken. „Een bewijs van onze deelneming, van onze liefde, van onze zorg", schreef Leo pold Graaf van Limburg Sti- rum, de eerste president van het fonds, op 15 april 1815 in een pamflet tot de 'brave ver dedigers van het Vaderland'. De soldaten worden in het pamflet aangesproken als strij ders voor 'de heilige zaak der menschheid'. „Die genen on der ons, welke in uwe gevaren niet persoonlijk kunnen delen bieden u hunne hulp aan, wan neer gij door eervolle wonden hulp zoudt kunnen behoeven; voor uwe Ouders, voor uwe Weduwen, voor uwe kinderen willen zij liefderijk zorgen wan neer gij den dood voor't Vader land gestorven zult zijn." Van de 20.000 Nederlanders die bij Waterloo vochten kwa men er 4.147 niet terug. Van deelneming, liefde en zorg was bij de gemeente Lei den, toen die in november 1816 het voormalig armenhuis aan de Middelweg schonk aan het Fonds 1815, weinig sprake. Het ging burgemeester en wet houders er vooral om de kwij nende Leidse economie een oppeppertje te geven. De ge meente sprak de verwachting uit, dat „het bestuur van het Invalidenhuis de Ingezetenen staats- en bestuursrecht. Dat zij de monumentale bomen, de schadeclaim en het feit dat het Invalidenhuis een gemeentelijk monument is onvermeld heb ben gelaten in de referendum vraag, wekte alom grote verba zing. Om deze aspecten toch onder de aandacht van de kiezer te brengen, openden het college van burgemeester en wethou ders maar ook de stichting een publicitair offensief waarbij flink met modder werd gesme ten. Woordvoerder C. Waal van de stichting ging daarin het verst. Hij vergeleek de gemeen telijke campagne zelfs met 'ver kiezingstrucs van Nixon'. Het hoofdthema werd zodoende meer naar de achtergrond ver drongen. Woensdag is het stembusdag. De hoop is dat het laten samen vallen van het referendum en de verkiezingen voor de Provin ciale Staten tot een hoger op komstpercentage leidt. Maar veel aanwijzingen dat Leiden in de ban is van zijn eigen referen dum zijn er niet. De landelijke dezer Stad eventueel zal be gunstigen met alle leverantiën zoo van kledingstukken als an- dersints, welke deszelfs bewo ners benodigd hebben; opdat het zelve zoo veel mogelijk voor de burgerij dezer Stad in zonderheid voor de Fabrykan- ten, Trafykanten en Leveran ciers voordelig zij." Het tehuis aan de Middelweg verkeerde in niet al te beste staat. 'Hol en togtig', heette het in een inspectierapport, meer een strafplaats dan een verblijf om de laatste dagen van brave krijgslieden te veraangenamen. De bewoners deelden één bad zonder deugdelijke afvoer en 'de liefdadigheid werd er door Nederlandsche zuinigheid be stuurd'. Maar slecht hadden de invalide soldaten het niet. Er kwam ten minste twee keer per dag warm eten op tafel en op de gedenkdag van de slag bij Waterloo en de verjaardag van de koning kregen ze een uitke ring van vijftig cent. Kritiek was er wel van de buitenwacht. Cri tici noemden het invalidenhuis 'een paleis voor drankzieke le- diggangers'. Bronbeek Dat er in 1913 een nieuw inva lidenhuis werd gebouwd aan de Hoge Rijndijk mag een klein wonder heten. Keer op keer werd in het hoofdbestuur van het Fonds 1815 gesproken over het beëindigen van de opvang. Maar opname van de militai ren in het in 1862 door koning Willem III ter beschikking ge stelde landgoed Bronbeek bleek onmogelijk. En ook het plan om de invaliden te laten opnemen in gezinnen stuitte pers verkeert in grotere staat van opwinding dan de 90.000 Leidse kiezers, van wie er mini maal 28.957 een geldige stem moeten uitbrengen. De Leidse stemgerechtigde kiezers voelen zich (nog) niet geroepen zich te mengen in de Hoekse en Kabeljauwse twisten bij de Leidse PvdA. Want hoe wel het Leidse referendum de geschiedenis zal ingaan als het eerste waarvoor burgers het ini tiatief hebben genomen, is het toch vooral een PvdA-aangele- genheid. Alle hoofdrollen zijn vervuld door leden van die par tij. Ga maar na. Waal was PvdA-wethouder van Leiden in de jaren tachtig en is de afgelopen periode de belangrijkste woordvoerder van de stichting geweest. De vele kritiek die hij heeft uitgeoefend was vooral van toepassing op zijn partijgenoten in het (vori ge) gemeentebestuur. De refe rendumaanvraag is op zijn aan dringen ingediend. Waal staat in deze kwestie lijnrecht tegen over de huidige wethouder ruimtelijke ordening, PvdA'er op teveel weerstand. En ten slotte ging het bestuur in op het aanbod van de gemeente Leiden, die een stuk grond aan de Hoge Rijndijk gratis ter be schikking stelde. Architect Posthumus Meyjes, bekend van onder meer het spoorwegstation in Delft, kreeg van het rijk de opdracht het in validenhuis te ontwerpen. Hij voorzag het ontwerp van tal van zaken die naar het 'militai re' gebruik verwezen. Boven de ingang bracht hij een beeld houwwerk aan in de vorm van een buste in een Romeins har nas en het balkon aan de kant van de Rijndijk zette Meyjes op Dorische zuilen. Zuilen die hij, net als het klokketorentje bo ven de ingang, min of meer ko pieerde van de Zijlpoort. Flet hele gebouw kostte niet meer dan 137.586,28 gulden en aan de inrichting werd 5300 gulden besteed. Dankzij een gift van koningin-moeder Em ma, die in 1903 al eens een on verwacht bezoek bracht aan het tehuis in Leiden, konden een biljart, spelen, leunstoelen, een rolwagen en rieten stoelen voor de veranda worden ge kocht. Op 14 oktober 1913 werd het nieuwe Invalidenhuis, waar plaats was voor honderd invaliden, op 'eenvoudige doch feestelijke wijze' geopend. Vier jaar later, op 15 april 1917, kreeg het Invalidenhuis ter ge legenheid van het 100-jarig be staan, van koningin Wilhelmi- na het predikaat Koninklijk. In het nieuwe huis woonden de militairen veel gerieflijker dan in het tochtige gebouw aan de Middelweg. Maar hun aan tal daalde vooral na 1920 in Tjeerd van Rij, die de finale van de slag om de bomen, serre en eetzaal overigens wegens ziekte moet missen. Hij wordt tijdelijk vervangen door Ron Hillebrand: ook PvdA'er. De deal in 1989 met project ontwikkelaar Van der Plas, die heeft geleid tot het bouwplan, is gesloten met twee voormalige wethouders, beiden afkomstig van de PvdA, te weten Marietje van der Molen en Dick Tesse- laar. Jan Pieter Lingen, secretaris van de stichting, gaat morgen voor de lokale televisie in de clinch met Hillebrand. Lingen is lid van de PvdA. Lingen en Hil lebrand zijn ook degenen die op de gemeentelijke informatiepa gina's in de huis-aan-huis-bla- den hun voors en tegens uiteen zetten. Gehoord van een bezoeker, dinsdagavond, na afloop van het referendumdebat tussen Lingen en Hillebrand: „Zou bouwer Van der Plas soms ook van de PvdA zijn?" snel tempo, ondanks verrui ming van de toelatingscriteria. In 1920 werden er nog 65 oud militairen verzorgd en ver pleegd aan de Hoge Rijndijk. In 1930 was dat aantal geslonken tot 38. En daarvan waren er nog maar drie invalide. „Het type militaire avonturier zon der vaste familiebanden dat bij het einde van zijn laatste dienstverband kind nog kraai op de wereld had en zich geen ander leven dan het kazernele ven kon voorstellen, begon te verdwijnen", schrijft kapitein luitenant ter zee Ph.M. Bos- scher in het jubileumboek van het Fonds 1815. Toch verzette de gepensio neerde vice-admiraal A.F. Gooszen zich in 1935 fel tegen het besluit om het invaliden- hüis in Leiden te sluiten en de 28 overgebleven gasten te ver huizen naar Bronbeek. Met het oog op de 'internationale toe standen' acht hij opheffing on gewenst. En, zei hij: „Bronbeek zet maar eenmaal' zijn deuren open voor de oud-gedienden van het Nederlandse leger. Na de opheffing van Leiden zou den oud-gedienden niet meer in een militair invalidenhuis kunnen worden geplaatst." Zijn verzet is vruchteloos. Het huis werd op 15 augustus 1935 gesloten, in 1937 verhuurd en in 1951 verkocht. Hoofdgebouw In 1989 koopt de Katwijkse bouwer De Lange en Van der Plas het monumentale pand van keukengroothandel Ico Athibu. De aannemer restau reert op verzoek van de ge meente het hoofdgebouw. Om ,/.C KFclIll IlLCll tL tijd gesteund. Het was een te zo belangrijk gevonden mog ging werkt; of het werkelijk z aangedragen onderwerp ter te leggen. Dat is strikt formei gedoe er omheen - gelukt. Over de toekomst van het ac huis zelf heb ik geen uitgesp hoefte om het bouwplan op voor- en nadelen heel precie meer. Er zijn te veel dingen vloed. Het referendum is wat mij bi Leiden is de eerste gemeente wordt gehouden op initiatiel re plaatsen was het steeds d( nam. Politiek Leiden liet die kennelijk in de veronderstell lopen. De gemeente was eigi tallen vrijwilligers laten ploe gen (4500!) bij elkaar te krijgi Ook om andere reden haalt I schiedenisboeken. Dat is vai gebrekkige informatie en de meente naar buiten is gebra lakkerij en opmerkelijk gesti id van de ge ras niet te p gevoegd bij en, en radio enigeen zijr hetzelfde, raor dat er i en zijn gem t ik burgemi eerderheid i dat een ref as de mentc Leiderdorp n het Invalii emeente zo stemmen, v\ i van het Inv -s tegen icht ik dat een de bou- ?volking ld. Als dat .eidenaars 'eigeren. aar word ijk van. dat hij daar volgens de ge meente geld op moet toeleggen mag hij in ruil daarvoor twee flats - vier en vijf lagen hoog - bouwen achter het hoofdge bouw. Daar moet de Katwijkse aannemer zijn winst vandaan halen. Tegen de plannen bestaat van meet af aan verzet. Zowel uit de buurt als van instellingen die zich bekommeren om ar chitectuur, historie en groen. Want voor de plannen van De Lange en Van der Plas moeten serre en eetzaal worden afge broken en tal van bomen wor den gekapt. Eeetzaal en serre zijn door het gebruik als opslagruimte en de jarenlange leegstand danig verpauperd. Maar over de deugdelijkheid van de gebou wen kan volgens kenners geen twijfel bestaan. Posthumus Meyjes werd na zijri dood in 1922 in het Bouwkundig Week blad bechreven als „een man die zijn vak door en door ver stond en als zodanig dan ook superieur werk leverde." Serre en eetzaal vormden in de ogen van de architect een logische overgang naar de tuin. En volgens het Cuypersgenoot- schap - een vereniging die ge noemd is naar Meyjes tijdge noot en collega Jos Cuypers en zich inzet voor het behoud van negentiende- en vroeg twintig- ste-eeuwse architectuur en toe gepaste kunst - houdt het ge bouw alleen zijn waarde als eetzaal en serre en de tuin met zijn monumentale bomen ge handhaafd blijven. „Pas dan is sprake van een verantwoord doorgeven van dit waardevolle erfgoed aan het nageslacht." t of de door de Leidse politiek lijkheid voor een volksraadple- u lukken een door burgers temming aan Leidenaars voor I gesproken - dus los van al het terterrein van het Invaliden- aken mening. Ik heb de be- e keper te beschouwen, de te wegen. Dat lukt mij niet ;beurd die mij hebben beïn- treft om meer redenen uniek, waar een volksraadpleging ran de bevolking zelf. In ande gemeente die het voortouw ieker aan zich voorbij gaan, ng dat het zo'n vaart niet zou alijk gewoon lui en heeft tien- ;ren om genoeg handtekenin- ri voor het referendum, et Leids referendum de ge- <vege de ronduit eenzijdige en nanier waarop die door de ge fit. Er was sprake van volksver- ïtel. npagne die het referendum :en - overigens niet onder ver- rieente maar van een inge- uimen. Het was een wanstalti- lle folders, pamfletten, krante en televisieuitzendingen, neus uitkomt. Meer, meer, i de aanloop tot deze volks- akt. Alle nieuwe dingen moe- ïster en wethouders, de ge in de politieke partijen verwijt, rendum een goed middel is, iteit niet hebben om er naar te nag ik niet stemmen over be enhuis. Vanwege de verwerpe- ik als Leidenaar tegen het be- iardoor gebouwen en groen op lidenhuis behouden blijven. :el argument dat voor mij de HENK VAN DER POST ADJUNCT HOOFDREDACTEUR Bijna 30.000 stemmen nodig voor geldig referendum LEIDEN HENNY VAN EGMOND Pas als 28.957 Leidenaars een stem uitbrengen is het referen dum geldig. In principe moet dat aantal (de helft van de stemmen die werden uitge bracht bij de vorige gemeente raadsverkiezingen) te halen zijn. Bij het vorige referendum over de sluittingslijden van de Leidse horeca werden 38.634 geldige stemmen uitgebracht. Bij 88.150 Leidenaars is de afge lopen tijd een oproepkaart in de bus gevallen. In een enqüete van het bureau Interview dat deze week werd gehouden, zegt 59 procent van de Nederlan ders te gaan stemmen. Dat zou betekenen dat zo'n 50.000 Lei denaars naar de stembus gaan. Wordt deze opkomst gehaald dan is die veel hoger dan bij de vorige statenverkiezingen. Toen maakte iets meer dan 50 pro cent van de mensen de gang naar het stemlokaal. Bij het vorige referendum in 1991, eveneens tijdens de sta tenverkiezingen, weigerden duizend Leidenaars het formu lier voor het referendum in te vullen. Van de 43.000 ingelever de biljetten bleken er 4.400 on geldig of blanco, zodat er in to taal iets meer dan 37.000 Leide naars zich uitspraken over vrij ere sluitingstijden voor de ca fés. Het aantal voor- en tegen stemmers ontliep elkaar niet veel. Een kleinere meerderheid keerde zich tegen de vrijere sluitingstijden. Tijdens het eerste verkennende overleg zag het er allemaal J heel positief uit. Met een snelle deal zou onze noodzakelijke groei gerealiseerd kunnen worden. -[ Ondanks de euforie van het moment schakelden wij Teekens lAdvokaten in. Voor advies en het sluitend laten formuleren van het javernamecontract. Daar is het niet meer van gekomen. De specialist I in het vennootschapsrecht heeft ons voor een miskoop behoed. TEEKENS ADVOKATEN Zeker in zaken j Lawspan International, een associatie van advokaten in de EU Leiderdorp Karolusgulden 32-38, postbus 118, 2350 AC, tel. 071 -41 30 21, fax 071 -41 06 84 Leiden Haagse Schouwweg 8E, 2332 KG, tel 071 - 32 27 38, fax 071 - 32 14 21

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 13