Moeder kan een kwelling zijn Paul Blanca: 'Ik heb Rob Scholte niet opgeblazen' Kozakken versus Kosaken Cultuur Kunst Mondriaanbezoek trekt aan Forse stijging toegangsprijzen van De Nederlandse Opera Indrukwekkende demonstratie van jong danstalent chef annemiek ruygrok, 071 -356471. plv -chef jan rijsdam. 071 -356472 Expositie Kunstkring Leiderdorp leiderdorp» Amateurkunstenaars die zich bezig houden met gra fische technieken of het maken van ruimtelijke objecten kunnen zich tot 10 maart bij Kunstkring Leiderdorp opgeven voor de open expositie van zaterdag 17 en zondag 18 juni in Sjelter. Van de deelnemers wordt een financiële bijdrage van tien gulden ge vraagd. Aanmeldingen bij: Mieke Bakker, tel. 071-891242; Leny Steijger, 071-892286 of bij Henriëtte Schimmel, 071-893678. Tropisch- en Hardcore Party Solution hillegom» Komend weekend is jongerencentrum Solution, aan de Zanderij in Hillegom, in de ban van tropische sferen. Donder dag 2 maart wordt om 20.00 uur de lachfilm 'Cool Runnings' vertoond over Jamaïcaanse atleten (entree vijf gulden). Vrijdag 3 maart is er een Tropical Party met een optreden van een exoti sche danseres, een lichtshow, tropische dansmuziek en cock tails. Aanvang: 21.00 uur (toegangsprijs 7,50 gulden). Vrijdag 10 maart is er weer een Hardcore Trance Party met twee top dj's en een lichtshow. Aanvang: 21.00 uur. Simon Vinkenoog spreekt en signeert den haag Hanneke Eggels voert zondag 5 maart, in het Haagse Letterkundig Museum, een gesprek met auteur Simon Vinken oog. Na afloop signeert Vinkenoog zijn boeken en is er gelegen heid om de tentoonstellingen in het museum, aan het Prinses Irenepad 10, te bezoeken. Voor reserveringen: tel. 070-3471114. amsterdam» anp ,,Ik heb het gewoon niet gedaan. Scholte had mij nooit mogen beschuldigen als hij niet tweehon derd procent zeker van zijn zaak was." Dit zei Paul Blanca (36), beeldend kunstenaar en foto graaf, gisteren in reactie op de beschuldigingen van collegakunstenaar Rob Scholte, die in no vember vorig jaar beide benen verloor bij een aanslag op zijn leven, gepleegd met een bom in zijn auto. Enkele weken geleden gaf Scholte, die inmid dels is vertrokken naar Tenerife, een uitgebreid interview in het dagblad Het Parool. Daarin ont vouwt hij zijn eigen theorieën over de aanslag en wijst hij - evenals andere, niet met naam ge noemde Amsterdamse kunstenaars - met een be schuldigende vinger naar ene Z. Inmiddels is al gemeen bekend dat achter die aanduiding Paul Blanca schuilgaat. In hetzelfde artikel wordt Blan ca afgeschilderd als een volslagen afgegleden kunstenaar, die „eigenlijk alleen nog maar crimi neel is", waarbij wordt geopperd dat hij mogelijk zelfs als „hitman" voor zware criminelen is gaan optreden. Dinsdag moest hij voor de Amsterdamse poli tierechter verschijnen, omdat hij tijdens het ma ken van een reportage voor het weekblad Nieuwe Revu over het kopen van wapens had rondgelo pen met een gasalarmrevolver, een verboden wa pen. De politie hield hem vorig jaar aan op een metrostation in Diemen, hij had de revolver toen bij zich. Ten tijde van zijn journalistieke onder zoek voor het artikel vond de aanslag op Rob Scholte plaats. Blanca de journalist probeerde handgranaten te kopen, om uit ,te vinden hoe eenvoudig dat zou zijn. In de Revu schrijft hij: „Dat kwam, zacht uitgedrukt, allemaal niet zo goed uit." „Scholte moet een dader hebben", zei hij na af loop van de zitting tegen een klein legertje pers, dat vooral is geïnteresseerd in Blanca als mogelij ke verdachte in de zaak-Scholte. „Dat geeft hem rust. Voor zijn geestelijk welzijn heeft hij mij uit gekozen." Blanca draait niet om de hete brij heen. Rob Scholte is iets gruwelijks overkomen, maar hij is er niet verantwoordelijk voor. Hij betreedt het Amsterdamse gerechtsgebouw met een fotosta tief, alsof hij wil aantonen dat hij toch vooral foto graaf is. Over drie weken opent een expositie van zijn werk in een nieuwe galerie aan het Max Eu- weplein, merkt hij op, tussen de vragen over de aanslag door. Intussen heeft volgens Blanca's een groot deel van de kunstennaarswereld de verdenking van Scholte overgenomen. „Daar heb ik heel veel last van. Overal waar ik kom denken wel een paar mensen dat ik het heb gedaan." Blanca heeft Scholte niet meer gesproken over het interview. „Hij wilde mij niet te woord staan. Nu hoef ik ook niet meer. Ik vind het te grof voor woorden." De politierechter veroordeelde Blanca dinsdag conform de eis tot 750 gulden. Bitterzoete 'Lei Mammavolgende week in LAKtheater 'La Mama', een genoeglijk avondje muzikaal theater dat absoluut niet alleen geschikt is voor moederdag. foto gerda van der 1 1 MAART 1995 den haag «anp Het aantal bezoekers aan de Mondriaantentoonstelling in het Haags Gemeentemuseum is de afgelopen dagen flink toege nomen. De laatste week van fe bruari trok het museum 40 pro cent meer Mondriaanliefheb- bers dan de eerste week van de maand. Het museum verwacht binnenkort de 100.000ste be zoeker te verwelkomen, aldus een woordvoerder. Vooral de afgelopen dagen steeg het aantal bezoekers fors. Vanaf zaterdag, kwamen ruim 10.000 mensen, waaronder bij na 2000 kinderen. Die stijging heeft onder meer te maken met de krokusvakantie, waarbij ie dere betalende bezoeker gratis twee kinderen tot 14 jaar mag meenemen. De actie duurt tot en met zondag. De Mondriaan tentoonstelling loopt tot en met 30 april. Voorstelling: 'La Mamma'. Spel: Stef van den Eijnden, Felix Strategier en Fran Wal ler Zeper. Muzikale vertolking: Rob Boon- zajer, Paul Prenen, Wim Boor en Wim Sel- les. Gezelschap: De Gebroeders Flint. Ge zien: De Roode Bioscoop, Amsterdam. Nog te zien: 10/3 en 11/3, LAKtheater, Leiden. 'Het dier dat wijf, dat moeder heet', is een weerkerende regel in een liedtekst gezongen door De Gebroeders Flint. Het drukt meteen de haat/liefde-verhou ding uit, die kenmerkend is voor de nieuwe muziektheater voorstelling 'La Mamma' van dit Amsterdamse gezelschap. Met een keur van reeds be staande literaire teksten van bij voorbeeld Hugo Claus, Rene de Clerq, Vasalis en Willem Els- schot en met oude smartlappen wordt het begrip moeder van diverse kanten belicht. De overvolle linnenkast op de achtergrond is niet helemaal or delijk: sommige lakens zijn er slordig ingepropt. Ook dat geeft aan, dat het niet allemaal jofel is met het geïdealiseerde beeld van moeder. Zuinigheid en be nepenheid vinden hun uitdruk king in de grijze kleden die over de fauteuils zijn gedrapeerd. De beslotenheid van de Roode Bioscoop, het eigen the atertje van de Gebroeders Flint in de Amsterdamse Jordaan, met zijn speelvloer op huiska mergrootte sluit mooi aan bij dit 'huiselijk' thema. In korte in elkaar vloeiende schetsen en een enkel illustre rend kledingstuk, simpelweg van de kapstok geplukt, wordt de moeder voorgesteld en be zongen als een huissloof en als bestierder van het gezin. Het is uiteindelijk zij die uitkomst moet bieden, wanneer vader na veel gestuntel alsnog niet uit de voeten kan met het geven van seksuele voorlichting aan zijn zich dom houdende nazaat. Ze fyngeert tevens als lustob ject: voor haar zoontje dat met de Bosatlas op schoot als aflei dingsmanoeuvre zijn moeder liefdevol zit te observeren bij het aankleden. Als klein meisje mogen haar vriendjes voor een gulden onder haar rok kijken. Dat mag, maar wanneer een van hen zich verstout haar een zoentje te geven, krijgt Jhij een klap in zijn gezicht. We zien haar voorts als onvervalste hoer die amper tijd heeft voor haar volwassen zoon, die haar na ja ren heeft teruggevonden. Moeder is liefde, moeder is zonde, maar moeder kan bo vendien een kwelling zijn door haar al te dominante en wur gende gedrag, getuige onder meer de vervloeking van de zoon op het graf van zijn moe der. De kinderen blijven evenmin vrij van schuld. Zij bejegenen de dementerende moeder als een lastpost. Allerlei smoesjes wor den verzonnen om haar maar niet te hoeven opzoeken in het bejaardentehuis. Fran Waller Zeper beeldt met slechts een bepaalde trek om haar mond en een stuurse uit drukking een tandeloze'en de mente oude vrouw treffend en tragi-komisch uit. Ze durft zich oerlelijk te afficheren, zoals ook in de rol van de slonzige, volkse hoer. Felix Strategier is uiterma te komisch in de hoedanigheid van knullige jongen of vader. Behalve dat hij over een mooie zangstem beschikt, heeft Stef van den Eijnden niet veel nodig om de verschillende typeringen sprekend aan te geven. Lief en leed van het moeder zijn, in poëtisch, realistisch en banaal opzicht, vindt eveneens zijn interpretatie in de muzikale begeleiding. Is het van de straatvoorstel lingen sinds jaar en dag bekend dat de muziektheatergroep De Gebroeders Flint verrassend en humoristisch uit de hoek kan komen, met literaire theater- produkties als 'Music Hall' en jongens Waren We' naar Nes- cio hebben ze aangetoond op onderhoudende en geestige wij ze literatuur in theatrale vorm te kunnen presenteren. 'La Mamma' heeft al deze aspecten in zich en het leidt tot een ge noeglijke avondje muzikaal the ater, dat absoluut niet alleen ge schikt is voor Moederdag. Nationale Ballet stelt 'vernieuwers' 20ste eeuw eentraal amsterdam anp Het Nationale Ballet (HNB) brengt in het seizoen 1995-'96 de „grote vernieuwers" van de 20ste eeuw, onder wie George Balanchine, Kurt Jooss en Glen Tetley. Wayne Eagling, artistiek leider van het balletgezelschap, probeert daarmee het onder scheidt tussen zijn gezelschap en andere dansgroepen duide lijk te maken; bij HNB is het klassieke en neo-klassieke re pertoire te zien. Het seizoen opent met drie balletten uit het internationale 20ste eeuwse repertoire. Het programma bevat 'Voluntaries' van Tetley uit 1973, dat vorig jaar voor het eerst te zien was. Als tweede ballet staat een nog nader aan te kondigen werk van Martha Graham op het pro gramma. 'De Groene Tafel' van Jooss, één van de sleutelwerken van de 20ste eeuwse dans, be sluit het programma. Romantisch klassieke werken presenteert het gezelschap tra ditiegetrouw in december en fe bruari. Te zien zijn respectieve lijk 'Romeo en Julia' van Rudi van Dantzig en 'Assepoester' van de Brit Frederick Ashton. Assepoester is behalve in Het Muziektheater in Amsterdam ook in het AT&T Danstheater in Den Haag en de Rotterdamse Schouwburg te zien. Van Ashton brengt het gezel schap in oktober ook 'Scènes de ballet' (1948), 'Symphonic vari ations' (1946) en 'Midzomer- nachtsdroom' (1964), gebaseerd op Shakespeares gelijknamige toneelstuk. Ook dit programma is in Amsterdam, Den Haag en Rotterdam te zien. Nieuw werk is er van de Pool se danser en choreograaf Krzys- ztof Pastor en de Nederlandse choreograaf Ted Brandsen. In het kader van Het Holland Fes tival 1996 voert het gezelschap in juni de moderne klassieker 'Artifact' (1984) van William Forsythe op. In juli 1996 brengt het gezelschap een mini-Balan- chine Festival; verspreid over twee weken zijn drie program ma's met negen verschillende balletten te zien. Lijm Panorama Mesdag teruggevonden den haag gpd De lijm die wordt gebruikt bij de restauratie van Panorama Mesdag in Den Haag is teruggevonden. De speciale kleefstof werd in het weekeinde gestolen. Een wandelaar vond de voprraad lijm, be staande uit 44 potten, maandagavond terug. De restauratie van Pa norama Mesdag wordt naar verwachtig eind van dit jaar afgerond. De laatste week de allerlaagste prijzen SCHOON SCHIP - OPRUIMING WINTERCOLLECTIE Korting tot 80% op merken als Dutch, Falino, Club Monaco, Polar Bear, Forest en Fields, College Comp., Festoon, Elitair, Jackpot, Fashionato's. Alle BLOUSES van 139,-/129,-/119,- NU SLECHTS 25,- Alle BROEKEN Dutch-Forest Fields van 149,-/139,- NU SLECHTS 35,- Alle TRUIEN, VESTEN van 169,-/159,-/149,-/139,-/129,- NU SLECHTS 30,- Alle JASSEN, JACKS, BODYWARMERS 259,-/198,-/169,- NU SLECHTS 49,- Alle ROKKEN, BLAZERS van 229,-/198,-/159,-/129,- NU SLECHTS 39,- GELDIG TOT EN MET ZATERDAG 4 MAART MAARSMANSTEEG 2 LEIDEN (naast de V&D) Vier nieuwe produkties en vijf reprises in oparaseizoen 95/96 amsterdam anp De Nederlandse Opera verhoogt met ingang van het seizoen 1995/96 de prijzen van alle vier de rangen. De duurste plaatsen gaan 15 gulden meer kosten, waardoor een kaartje in Het Muziekthea ter in Amsterdam op 110 gulden komt. Voor de goedkoopste plaatsen geldt een prijsverhoging van 7,50. Die vierde rang kost dan 35 gulden. De tweede en derde rang gaan met respectievelijk 12,50 en 10 gulden omhoog naar 85 en 60 gulden. T. Lodder, zakelijk leider van De Nederlandse Opera (DNO), maakte dat gisteren bekend tijdens de perspresentatie van het komend seizoen. Vorig jaar verhoogde het operagezelschap de prijzen van alle rangen met vijf gulden. De gemiddelde zaalbezetting lag gemiddeld boven de 100 pro cent, dankzij de invalidenplaatsen. Lodder beloofde de nieuwe prijzen voor de ko mende twee seizoenen te handhaven. Ze erkende dat 110 gulden voor een plaatsje op de eerste rang relatief duur is. Maar in vergelijking met andere operahuizen in Europa is Amsterdam zeer goed koop. In de Munt in Brussel moet al snel 260 gul den wordep betaald; het Londense Covent Gar den vraagt 490 gulden. Voor de nieuwe produktie 'Moses und Aron', die De Nederlandse Opera in co-produktie met de Salzburger Festspiele 1996 maakt, is het Oostenrijkse publiek bijna 660 gul den per kaartje kwijt. 'Moses und Aron' van Schönberg, met het Ko ninklijk Concertgebouworkest onder leiding van Pierre Boulez, opent het seizoen 1995/96. Door de hoge kosten van die nieuwe produktie brengt DNO slechts 9 produkties met in totaal 83 voor stellingen uit. Normaal zijn dat er 10 met rond de 100 voorstellingen. Vier van de negen produkties zijn nieuw: 'Mozes und Aron', 'Die Zauberflöte', 'Werther' en 'Otell'o. Alle operavoorstellingen zijn verkrijgbaar als se rie. Voor het eerst zijn ook combinatieabonne menten verkrijgbaar voor opera met het Konink lijk Concertgebouworkest en opera met het Ne derlands Philharmonisch Orkest. Bulgaars-Russisch koor zingt in de Leidse Pieterskerk De Kozakkenvereniging Rus land in Moskou is boos. Boos op het Keulse concertbureau Otto Coen, dat met het 'Don Kosakenkoor' door Nederland toert. Het gezelschap dat zon dag 19 maart in de Leidse Pic- terkerk zingt, bestaat volgens de Moskouse kozakken niet uit Russen maar uit Bulgaren. Vol gens concertorganisator Coen is het koor echter samengesteld uit een selectie van de beste Russische zangers. Het 'Don Kosakenkoor' mag volgens de in Moskou zetelende Kozakkenvereniging Rusland de naam 'Kosaken' niet voeren: „Wij weten dat uw 'Don Kosa kenkoor' niet uit Rusland maar uit Bulgarije (Sofia) komt. Het is ongeoorloofd om de naam Don Kozakken op uw affiches, pro gramma's en contracten te noe men omdat het helemaal geen Kozakken zijn. Het is voor ons een zeer slechte zaak dat impre sariaten als het uwe valse infor matie aan het publiek geven", schrijft vice-voorzitter G. Krutov van de Kozakkenvereniging in Moskou in een boze fax aan het Keulse concertbureau. Concertbureau Otto Coen trekt zich niets aan van de be zwaren. „De naam Kozakken- koor is niet wettig gedeponeerd, dus niemand kan ons verbieden die naam te voeren", aldus Otto Coen in een reactie. „Ons 'Don Kosakenkoor' is samengesteld uit naar Polen en Bulgarije ge vluchte Kozakken - en treedt al tien jaar met succes op in heel Europa", Coen vermoedt dat het protest van de Kozakkenver eniging wordt ingegeven door nationalistische motieven en door concurrentieoverwegin- gen. Tijdens hun optreden in de Pieterskerk brengt het koor lie deren uit de Russisch-ortho- doxe kerk van Rachmaninov, Bortnjansky en Tschaikowsky en bekende Russissche volks liedjes als 'Eentonig klinkt het klokje', 'Avondklokken', 'Wolga- slepers' en de 'Legende van de twaalf rovers'. Het concert be gint om 20.00 uur. Kaarten zijn verkrijgbaar bij het VW-kan- toor en het Uitbureau K&O, Ou de Vest 45. dans recensie maarten baanders Voorstelling: Nederlands Dans Theater 2. Gezien: 28/2, Schouwburg, Leiden Hoe jong de medewerkers van Nederlands Dans Theater 2 ook zijn (17 tot 21 jaar), het pro gramma dat zij gisteravond in de Leidse Schouwburg opvoer den was een indrukwekkende demonstratie, niet alleen van le nigheid, maar ook van grote technische beheersing en secu re uitvoering. Op het program ma Itonden vier werken die Ky lian, Van Manen en Lightfoot in de afgelopen twaalf jaar voor het Nederlands Dans Theater maakten. 'Un ballo' van Kylian is een speels ballet op poëtische mu ziek van Ravel. De vloeiende be wegingen en vindingrijke over gangen met humoristische de tails, zo kenmerkend voor Ky lian, werden met trefzekere lichtheid uitgevoerd. Ook de veel gedistingeerdere stijl van Van Manen in 'Two' kwam-in de uitvoering door Yolanda Martin en Joeri de Korte goed tot zijn recht. In de fraai afge werkte draaiingen en de heftig heid die zich toch nog uit de in gehouden bewegingen ontwik kelt is iets van een ontroerende, voorzichtige tederheid te zien. Opvallend en wonderlijk is het toneelbeeld in Lightfoots 'Solitaire'. In een beweegbare ring hangt een danser, als een eenzame martelaar, mysterieus belicht hoog boven de vloer. Terwijl op het toneel een reeks duetten met wijde, gepassio neerde gebaren en af en toe plotseling kleine, fladderende beweginkjes te zien zijn, vormt de vrijwel stil hangende danser een sterk contrast. Hij verandert af en toe van stand: onderstebo- ub 'Stamping Ground', na 12 jaar nog steeds verrassend. hij aan het eind felle wendingen begint te maken en zijn lichaam zowat in een knoop legt, drukt hij met een gekwelde gelaatsuit drukking zijn eenzaamheid uit. Een hoogtepunt dat al vaak te zien is geweest, maar na twaalf jaar nog steeds verrast, is 'Stam ping ground' van Kylian. Hij gemaakt van de dansen van de Aboriginals in Australië. Eén voor één doemen de dansers van achter een glimmend zwart achtergordijn op en dansen ze solo's met bewegingen die sterk aan dieren, vooral vogels, doen denken. Juist doordat hier nog geen muziek bij klinkt, gaat er een geweldige spanning van uit. Het is of je voor het eerst de ge heimen van de jungle ziet. Vooral de scherpe bewegingen met nek en armen en de lenig golvende rompen zijn overwel digend. Halverwege vallen de slag-in strumenten in en zet de groep ^J^dansbewegingerwne^erii^ foto hans gerritsen vigd temperament voort. Het sterke is dat door alle sprongen en wilde passages allerlei grap pige vondsten verweven zijn, zoals kleine klapjes op eikaars hoofd, precies als het slagwerk een heldere klank laat horen. De dansers kregen voor hun vi tale uitvoering terecht een groot applaus.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 15