Democratie is een mentaliteit
Analyse gebeurtenissen in Indië vergt veel tijd en inzet
Schrijvende Lezers
Drie aanbiedingen op een rij.
DONDERDAG 23 FEBRUARI 1995
beoogd debat allang is gevoerd, de Oost begaan, overduidelijk waar het leger de baas is over schaft dan de huidige, vaak wel- ren, moeilijk gemaakt. Naarma- in het voormalige Ned. Oost
Terecht merkt hij op, dat zij die de bedoeling van de schrijver, het landsbestuur (zie bv. Indo- les-nietes discussies. Over het te de herhaalde - vaak onfrisse dië verricht. Het is mijn mer
Na lezing van de annoncering
en de oproep tot een soort van
lezersdiscussie over de voorbije
gebeurtenissen in Indië in de ja
ren '45-'50 (waarom wederom
geredigeerd door dhr. Frisart?),
lag het aanvankelijk niet in mijn
bedoeling om te reageren.
Ik had namelijk gelijktijdig
het zeer interessante en goed
gefundeerde artikel van J.A.A.
van Doorn (H.P.-de Tijd nr. 3)
gelezen. Dhr. van Doorn is een
man die volkomen recht van
spreken heeft, want hij is ook
veteraan en reeds in 1975, mid
dels N.R.C. schrijvende over dit
onderwerp. Sindsdien is zijn fe
nomenale kennis van zaken en
feiten, verder toegenomen.
Ik ben het dan ook volledig
met Van Doorn eens, dat zón
beoogd debat 0
Terecht merkt hij op, dat zij die
opnieuw de discussie willen
aangaan, blijkbaar lange tijd
hebben nagelaten om de krant
te lezen. Het intro van de opi
niekolom in het Leidsch Dag
blad van 23 jan. zet duidelijk de
toon van het artikel en getuigt
mijn inziens niet van de ge
wenste objectiviteit m.b.t. de
onderwerpelijke materie. Zo ty
peert de suggestie, dat minister
president Kok op de knieën
moet om wereldwijd vergiffenis
te vragen voor de vermeende
Nederlandse wandaden ooit in
de Oost begaan, overduidelijk
de bedoeling van de schrijver.
De zin van een nationaal of in
dit geval van een lezersdebat
ontgaat mij (en velen met mij)
volledig. Immers, slechts twee
zaken zouden dienaangaande
van essentieel belang zijn. Ten
eerste; wie was, is en blijft voor
een en ander verantwoordelijk?
Wel, een overduidelijke zaak.
Nederland is nog steeds één van
de landen waar een kabinet en
het parlement verantwoordelijk
zijn voor enig optreden en han
delen van hun krijgsmacht. Dit
in tegenstelling tot die landen
het leger de
het landsbestuur (zie bv. Indo
nesië). Het tweede punt betreft
dan de getoonde interesse voor
hetgeen daadwerkelijk door het
leger (de veteranen) tussen '45
en '50 aldaar is uitgevoerd.
Naast alles wat daar tot op he
den reeds over is geschreven en
verhaald, is dit een kwestie van
het op serieuze en onbevoor
oordeelde wijze gesprekken met
veteranen aangaan. Zo simpel is
dat! Het zou wellicht een analy
se kunnen opleveren, die wel
veel tijd en inzet vergt, maar al
tijd meer en beter inzicht ver
schaft dan de huidige, vaak wel
les-nietes discussies. Over het
eventuele resultaat
voorgesteld lezersdebat kunnen
we denk ik kort zijn. Ik verwacht
dat een (klein) aantal geëxal-
teerden wederom hun gal zal
spuwen. Een enkeling zal gedre
ven naar erkenning reageren
En 'the silent majority' doe
zoals gewoonlijk haar naam alk
eer aan. Dhr. van Doorn beslui
zijn artikel met de stelling:
de Indonesiërs, maar de eigen
landgenoten hebben het de In
dische generatie, waartoe na
drukkelijk de veteranen beho
n, moeilijk gemaakt. Naarma
te de herhaalde - vaak onfrisse
discussies aan de orde komen -
blijkbaar tot de laatste veteraan
is heengegaan, sluiten steeds
meer van hen zich af. Daarnaast
zullen anderen zich heftiger
blijven verzetten tegen het hen
aangedaan onrecht. Met uitzon
dering van familie en een bevlo
gen pastoor, stond men niet te
dringen om de teruggekeerden
te aanhoren en enige considera
tie te tonen m.b.t. onze beleve
nissen in 'Tempo Doelo'. Zo'n
136 Noordwijkerhouters/Zilkers
hebben toen hun militaire werk
t het voormalige Ned. Oost-In-
dië verricht. Het is mijn mening
dat zij die nu nog leven, desge
wenst zelf moeten reageren op
de aantijgingen en beschuldi
gingen. Blijft echter één groep
over, die (te veel) buiten de dis
cussies wordt gehouden, nl. de
gesneuvelden en omgekomen
landgenoten, waaronder drie
Noordwijkerhouters. Voor hen
en hun nabestaanden heb ik
nog één keer willen reageren.
Terzake van de recente uitlatin
gen van voormalige politici,
zoals de heren Mansholt en V.
d. Goes van Naters, die nu
plotsklaps hun 'mea
moeten ventileren, verr
slechts meewarig de schoui
op te halen. De heren PrL
Deetman en Van Traa
zich wellicht eens verdienslj
kunnen maken m.b.t.
ging van die belachelijke r
ling inzake de financiële vei
dingen. Dit is nl. wel een
vreemde (kruideniersach
manier om erkenning dai
waardering te tonen. Boi
dien, wanneer men nog
wacht, hoeft het niet nl
Want misschien in tegenstej
tot de 'evergreen' met 1
mooie titel van 'old soldiers!
ver die', eens gaan we wel! I
Nic. Sluii
NoordwijkerlL
Actie!!!
De crisis in Oegstgeest is ont
staan omdat de 'oude' partijen
de waarheid niet onder ogen
wilden zien. In de Oegstgeester
Courant van 8 febr. j.l. schreef
LO, dat de mening van de be
volking door de 'oude' politieke
partijen aan de laars werd ge
lapt. Ik voeg er aan toe: ook het
unanieme raadsbesluit uit 1993.
Dat dit oordeel terecht is,
blijkt uit de voorgeschiedenis.
De beslispunten-notitie van 8
febr. van de burgemeester en
twee wethouders vermeldt deze
niet.
Bij de aanbieding van het
unanieme rapport van alle frac
tievoorzitters uit de vorige ge
meenteraad, zei de heer Kuntze
(WD) op 23-9-1993: 'Het komt
niet vaak voor dat de zakelijke
en emotionele verschillen van
inzicht zo diepgaand als bij dit
onderwerp het geval was, on
dergeschikt worden gemaakt
aan een gemeenschappelijk ge
voeld belang om tot een goede
oplossing te komen. Het onder
havige rapport als bouwwerk
toont het bewijs dat dit is ge
lukt.'
Vervolgens besloot hij zijn
toespraak met de opdracht aan
het college, dat de bal 'nu weer
bij het college (wordt) neerge
legd met een dringende unanie
me boodschap om het voorstel
huidige raadhuis plus 'Jel' uit te
werken.'
Uit een opinie-onderzoek on
der 1000 burgers was gebleken,
dat van de respondenten 83%
de voorkeur gaf aan een depen
dance in de Jelgersmakliniek. In
de raadsvergadering van 11-3-
1993 had de heer Kuntze na
mens alle raadsfracties gecon
cludeerd dat 'er nu varianten
(dienen) te worden uitgewerkt,
die met elkaar gemeen hebben
dat bet bestuurscentrum in het
Wilhelminapark blijft.'
LO heeft als enige partij dus
vastgehouden aan het pacifica
tiemodel, dat door de gemeen
teraad in 1993 unaniem werd
aanvaard.
De opdracht aan het bureau
Starke Diekstra (SD) is blijkens
hun rapport niet in overeen
stemming met de opdracht die
de raad unaniem aan het colle
ge had gegeven.
Het primaire uitganspunt:
huidige raadhuis 'Jel' uitwer
ken tot een beslissingsrijp voor
stel, wordt in de samenvatting
van SD op blz. 3 van hun rap
port en bij de omschrijving van
de opdracht op blz. 7 niet ver
meld. Op blz. 8 e.v. wordt onder
het hoofd Historie het besluit
van de raad wel genoemd. Na
de omschrijving van 3 varianten
van het pacificatiemodel stelt
het rapport: 'Gaande het onder
zoeksrapport is in de bouw
commissie geconstateerd, dat
de bovengenoemde modellen
op essentiële aspecten niet kun
nen voldoen aan de gestelde
uitgangspunten, zoals vermeld
op blz. 9 van dit rapport. Daar
om zijn er nog twee modellen
uitgewerkt, waarbij alle ge
meentelijke functies in de Jel
gersmakliniek ondergebracht
zullen worden. Deze 2 modellen
zijn rechtstreeks in strijd met
het primaire uitgangspunt van
het unanieme raadsbesluit. De
bouwcommissie is dus buiten
haar boekje gegaan en had aan
de gemeenteraad moeten rap
porteren, dat zij zich niet in
staat achtte om aan de op
dracht te voldoen. Dan was een
openbare discussie mogelijk ge
weest over de door de commis
sie en SD gehanteerde criteria,
waaronder het door de ambte
naren opgestelde programma
van eisen. Maar ja, dat kwam
ongelukkig uit, want de verkie
zingscampagne was al begon
nen of stond voor de deur.
Door haar mandaat niet eer
lijk terug te geven, heeft de
commissie, zonder democrati
sche verantwoording, de splijt
zwam in de Oegstgeester poli
tiek opnieuw geïntroduceerd.
Een splijtzwam, die de heer
Kuntze namens alle partijen
had uitgeroeid. De burgers heb
ben er op mogen vertrouwen,
dat het college met een beslis
singsrijp voorstel zou komen
voor het pacificatiemodel. De
mening van de bevolking (zoals
eerder gevraagd) en het raads
besluit werden inderdaad aan
de laars gelapt. Onder het mot
to: we zijn het toch met elkaar
eens! De adjunct-hoofdredac
teur van het Leidsch Dagblad
schreef vandaag aan het slot
van zijn commentaar over het
a.s. Leidse referendum: "Demo
cratie is een mentaliteit, dat kun
je niet leren." Dat geldt ook
voor de democratie in Oegst
geest.
Mr. P. Lever,
Leiden.
De Jelgersmakliniek. archieffoto hielco
Het blijft een maand vol actie bij uw Suzuki-dealer. Ditmaal richten we
de schijnwerpers op de Suzuki Swift Sedan. (Precies, die met die grote
kofferbak) Met de volgspot op drie speciale aanbiedingen. Ofwel een
lening van 36 maanden tegen de belachelijke lage rente van 5,9%*'. Ofwel
een maximale lening van f 15.000,- met een looptijd van 15 maanden en een
rente van (houdt u vast) nul komma nul procent*2. Of - als u dat ook niet wilt -
een gratis stuurbekrachtiging ter waarde van f 1.000,-. Nu hoeft u niet a la
minute te kiezen. U mag eerst even een proefrit maken in de Swift Sedan.
En neemt u dan gelijk even uw huidige auto mee om - vrijblijvend - te laten
taxeren, want dan dan krijgt u van ons de kindervideo 'Sjakie en de chocola
defabriek cadeau** Dat is anderhalf uur lang pret met holle-kiezen-vullende
caramels, priklimonade zwembaden, lichtgevende lolly's om 's nachts in bed op
te eten en onzichtbare chocoladerepen om stiekem op te sabbelen. Dus pa... actie!
FEEL FREE, FEEL SUZUKI
