'Mijn act is voor 90 procent visueel'
H
1
Al dertig jaar
met de camera
de boer op
Gieren 'Achter het scherm'
j
Rtv Show
VAN
GEWEST
TOT
GEWEST
ZATERDAG 21 JANUAR11995
Voor Sugar Lee Hooper werkt een TV-spotje beter dan tien radio-interviews
Die Jurken. Ze
heeft er inmid
dels zo'n dertig.
En ze hebben allemaal een
naam. Zo is er de Jackpot
jurk en de Gordonjurk, de
Vijf-Uurjurk en de, echt
waar, Ursul de Geer-jurk.
Allemaal zijn ze even bij
zonder en onveranderlijk
zijn ze kort en met veel tule
en glitter. De bolhoed van
Vader Abraham mag een
paar centen waard zijn, de
jurken van Sugar Lee Hoo
per zijn ook niet mis.
PERNIS GPD
Grote kans dat ze op korte ter
mijn nog veel meer waard wor
den. Want het gaat opeens heel
hard met de carrière van Sugar
Lee Hooper. Sugar van de sui
ker waarop ze dol is en Lee
Hooper van de manager van
Billie Holliday, waarvoor het
zelfde geldt.
„Mijn act is voor negentig
procent visueel", zegt ze. „Een
spotje op de televisie, als het
zou gaan om het promoten van
mijn CD, heeft veel meer effect
dan tien radio-interviews of
wanneer ze m'n CD veel zou
den draaien op de radio." Niet
dat ze van dat soort reclame ge
heel afhankelijk is. Integendeel,
zou je bijna zeggen. „Op voor
hand zijn er al 12.000 van ver
kocht. Ik bedoel: m'n CD komt
pas deze week uit. De mensen
die belangstelling hebben, moe
ten hun interesse hebben over
gehouden aan m'n optredens,
want dit is mijn eerste album."
Het album heet Lots of Sugar
I en vertoont een opvallende ver-
1 scheidenheid aan stijlen: jazz,
soul, blues, pop. „Precies wat ik
doe op de bühne. Ik hou van die
afwisseling en bij het publiek
slaat het aan. Maar toen we de
CD gingen maken, hebben we
het wel even moeilijk gehad.
Een album moet je eigenlijk in
één en dezelfde stijl maken.
Dan ben je herkenbaar, dan we-
ten mensen die je niet kennen
I van je optredens wat ze aan je
I hebben."
„Maar ik kon niet anders dan,
zeker op zo'n eerste CD, laten
j horen wat ik allemaal doe en
j dat is dus veel. Als mensen me
I uitnodigen voor een optreden
kunnen ze kiezen: een optreden
met band, met een orkest, met
een jazz-trio of met een big
band. En dan hebben ze ook
nog de keus uit een half uur,
Suger Lee Hpoper: „Mijn CD is precies wat ik doe op de bühne."
drie kwartier of een uur."
„In de loop van de laatste
paar jaar heb ik, en dat was ook
m'n streven, de naam opge
bouwd van: 'Neem die maar,
dan is het altijd goed.' Dat slaat
op de kwaliteit van je optreden.
Het heeft ook te maken met op
tijd zijn en niet te veel poeha
hebben. Ik breng geen A-vier
tjes mee met een lijst met eisen.
Het enige dat ik vraag is een
glas water en een paar mensen
van een veiligheidsdienst in de
zaal. En verder moet je ervoor
zorgen - maar daarvoor hoef ik
niet zo veel moeite te doen,
waarom weet ik niet - dat het
feest is."
„Zo ben ik, en dat is niet over
dreven, met René Froger samen
de meest gevraagde biihne-act
in Nederland geworden. Veel
mensen weten dat niet, omdat
je niet altijd op de televisie bent.
Maar het is echt waar. Als ik zou
willen, zou ik zestig optredens
per maand kunnen doen. Maar
ik doe er dus 'maar' vijfentwin
tig. Dat doe ik bewust. Ik heb
dat van te voren bedacht, net
als alles wat ik doe."
En dan volgt het verhaal over
'Hoe Het Allemaal Zo Is Geko
men'.
„Zo'n vijftien jaar geleden be
landde ik na een val van de
bühne in een rolstoel. Kon ik
niet meer drummen. Dat was
tot dan m'n lust en m'n leven.
Ik had bij onder meer The I-ady
birds gespeeld, in Frankrijk, En
geland, Italië, veel optredens in
Scheveningen ook. Die carrière
was dus in een klap afgelopen.
Vier weken ziekenhuis. Maar
gek, toen ik daaruit kwam, ben
ik al gelijk gaan denken wat ik
dan wèl zou kunnen gaan
doen."
„Ik wist natuurlijk niet dat dat
herstel zeven jaar zou gaan du
ren Maai héb MgenSjk nooll
de moed verloren. Alleen, on
een bepaald moment moest ik
van mezelf wel tot handelen
overgaan. Dat moment kwam
toen ik van de WAO in de bij
stand dreigde te raken. En bij
stand, dat Idonk me in de oren
als een gevangenis. Toen ben ik
gaan proberen om mensen er
van te overtuigen te investeren
in een act die ik in m'n hoofd
had Dat heeft moeite gekost,
maar uiteindelijk heb ik iemand
gevonden die in me geloofde.
Hij heeft me geld geleend en na
anderhalf jaar ben ik in staat ge
weest alles terug te betalen.
Daar ben ik nog steeds heel erg
trots op."
Toen haar act was uitgekrista-
lisseerd, volgden de vcrfljnin
gen. Zo schoor ze. nadat ze van
haar zoon voor haar verjaardag
een Boeddha-beeldje had ge
kregen, haar spaarzame haren
af. („Mijn moeder was ook zo
vroeg kaal"). Ook kwamen de
voor haar nu kenmerkende jur
ken erbij. „In het begin trad ik
nog in gewone jurken op,
netjes. Maar ik kreeg behoefte
aan een eigen stijl. Daar hebben
we lang over gepraat en uitein
delijk hebben we een, denk ik.
goede vorm gevonden Ik heb
gezegd: Ik ben dik. laten we dat
maar accentueren. Etv zo is de
bühne-act geworden wat ik in al
die jaren heb voorbereid. Ik heb
wat dat betreft nooit concessies
gedaan. Ik vind ook dat dat
moet in dit vak. Niemand heeft
er iets aan als je lijkt op iemand
die er al is. Ie/elf zijn: daar gaat
het om."
styi
„Wellicht dat ik op m'n cerate
CD iets te verbrokkeld ben ge
wees, maar omdat het een ken-
nismakings-CD moest worden,
kon ik niet anders. De volgende
zal in één stijl zijn. 'De Wandel
club'. het lied van Toon Her
mans dat ik op 'Een nieuwe jas'
zing, is geweldig aangeslagen. Ik
vind het ook zo leuk om te
doen, dat. we van plan zijn om
in die stijl verder te gaan. Met
muziek van mi|ii zoon Robert
Jan en met eigen teksten. Ook
zijn er plannen voor een CD
met het Metropole Orkest En
dat is natuurlijk fantastisch."
„Dick Bakker, de dirigent van
het Metrolopolc Orkest gelooft
in me. 1-aatst zei hij tegen me:
'lij bent een van de weirtige
mensen die ik ken, die zo veel
aparte stappen durft te onder
nemen'. Dat Is een mooi com
pliment. Ik heb ultijd geknokt
om anders dan anderen te zijn.
Uiteindelijk brengt dal toch de
erkenning die je zoekt en dan
stijg je in waarde. Dus die jur
ken: er gaat er geen één van
weg. Voor die van De Wandel
club is me al 2.200 gulden gebo
den. Ik laat ze dus maar lekker
hangen."
HILVERSUM MONIQUE BRANDT
m m V
et moet zo n tien
jaar geleden ge
weest zijn dat in
Drachten een 29-jarige straat
maker werd opgepakt, die zich
maandenlang had uitgegeven
voor een medewerker van het
televisie-magazine Van Gewest
tot Gewest. Groningen, Fries
land en Drenthe waren het
werkterrein van de oplichter,
die hotels, modezaken, taxibe
drijven en benzinestations in de
regio vele duizenden guldens
armer maakte. De man inter
viewde directieleden van bedrij
ven die hem vervolgens ont
haalden op copieuze diners. Hij
sliep in dure hotels, kocht drank
in en voorzag zichzelf en pas
santvan een nieuwe garderobe.
Alles natuurlijk op rekening van
de NOS.
Wie mocht denken dat alle
medewerkers aan de rubriek
ééns uitgezonden door de NTS,
vervolgens door de NOS en nu
door de NPS zo'n luxe le-
,n ventje kunnen leiden, heeft het
mis. Soms is het afzien. De ene
dag wordt doorgebracht in het
stinkende, donkere ruim van
een oude stoomsleper die 28
I jaar in het water heeft gelegen,
de andere dag in zwaar weer op
het dek van een nog varende
rl schuit op de Westerschelde. Om
maar wat te noemen.
In beweging
Van Gewest tot Gewest heeft de
provincie' nogal eens in bewe
ging gebracht. Toen Johan van
der Zee al sinds 26 jaar re
dacteur Friesland en plaatsver
vangend eindredacteur van het
regio-magazine in de jaren
zeventig met zijn reportagebus
je over dë Friese plattelandswe
gen toerde, werd hij met zekere
regelmaat aangesproken door
dorpelingen met de mededeling
dat beppe nog een mooi Fries
kostuum in de kast had liggen.
Dat wilde ze best aantrekken
mits ze maar voor televisie
kwam.
Inmiddels is er, zeker sinds de
komst van de commerciële om
roep, veel veranderd. Tegen
woordig kijkt zelfs in de verste
uithoek van Nederland geen
mens meer op van een camera
ploeg op straat.
Al die veranderingen ten spijt
bestaat Van Gewest tot Gewest
nog steeds. Al dertig jaar om
precies te zijn. Met het Journaal
en Brandpunt kan het zich dan
ook rekenen tot de oudste pro
gramma's die nu nog op de va
derlandse televisie te zien zijn.
Er is wel eens gepraat over een
andere naam voor het program
ma. Aan de andere kant: Van
Gewest tot Gewest is een begrip
geworden. En de vormgeving
mag dan eigentijdser zijn ge
worden, aan de formule van
Van Gewest tot Gewest wordt
niet getornd.
Het magazine bericht nog
steeds over het wel en wee van
mensen in de regio. Over het
probleem van zwerfhonden og
de Veluwe bijvoorbeeld, of een
kazuifelatelier in Den Bosch.
Over de aanleg van de Rijksweg
A 73 tussen Venlo en Venray of
over een man die al tachtig jaar
koster is. Het programma
kampt met een 'truttig' imago,
geven johan van der Zee en bu
reauredacteur Machteld Bouma
ruiterlijk toe. „Maar als mensen
dan eens écht naar ons pro-
Hoofdrol Gerard Thoolen in neiuwe soap
gramma kijken, hoor je ze ach
teraf altijd zeggen: 'Goh, het is
toch eigelijk best een heel leuk
programma'."
Van Gewest tot Gewest werd
bedacht in de tijd dat de NOS
nog NTS heette en de roep om
regionale televisie steeds luider
werd. De algemene klacht was
dat de reguliere televisiepro
gramma's te weinig aandacht
besteedden aan gebeurtenissen
buiten de Randstad. Het televi
sieprogramma dat daarom
werd opgezet werd aanvankelijk
gezien als een opstapje naar een
toekomstig samenwerkingsver
band met televisie in de regio.
Na een spoedcursus bij de
omroepen werden twee redac
teuren 'in het land' gestatio
neerd: lan de Roode in Limburg
en Egbert van Veen in de noor
delijke provincies. Zij werden in
die beginjaren nogal eens ge
beld door een burgemeester
met de vraag hoeveel het moest
kosten om z n afscheidsfeest op
de buis te krijgen. Ook stelde
menige hoogwaardigheidsbe
kleder de 'Gewest-pioniers' na
een reportage de vraag meteen
ook maar een foto mee te ne
men van het industrieterrein.
Het was immers de tijd dat elke
gemeente het prestige trachtte
op te vijzelen door de aanleg
van een industrieterrein.
Succes
Van regionale televisie kwam
reerde. Het correspondentennet
werd steeds uitgebreider en
kreeg ten slotte een landelijke
dekking. In de hoogtijdagen ke
ken er ruim twee miljoen men
sen naar de rubriek. Nu blijven
de kijkcijfers steken bij rond een
half miljoen per uitzending.
„Gezien het grote televisie-aan
bod zal dat cijfer ook niet hoger
HILVERSUM CrO
worden", weet Van der Zee.
Maar de acht redacteuren in
het land, de eindredacteur, de
producer en de regisseur van
Van Gewest tot Gewest zijn al
lang blij dat de rubriek niet
meer op de woensdagavond
de voetbalavond bij uitstek
maar op de vrijdag staat gepro
grammeerd. „We zaten maar te
hopen dat het Nederlands elftal
het niet zou halen, opdat onze
uitzending Ook niet hoefde te
sneuvelen voor een wedstrijd."
Bij een eerdere jubileumvie
ring werd een promotiefilmpje
gemaakt met de door Van der
Zee's vToegere baas verzonnen
slagzin Van Gewest tot Gewest
gaat geu<óón door. Niet bijster
origineel, wel treffend, zo meent
Van der Zee. Want de medewer
kers aan de rubriek zijn nog
lang niet van plan op te hou
den. „Wc gaan door. zonder dat
het een sleur wordt", zegt Van
der Zee. „Ook vanuit de omroep
krijgen we nog steeds alle vrij
heid. Gelukkig maar. Nu ja. de
vaste collectie van een museum
wordt toch ook niet de deur uit
gedaan?"
Onderweg naar de
opnamen toe zaten
ze al 'te gieren' in
de wagen. De voorpret in de au
to met Gerard Thoolen en zijn
tegenspeelster Beppie Melissen
in de nieuwe Veronica-comedy
Achter het scherm stopte niet
onmiddellijk bij het uitstappen.
Integendeel: ook tijdens ae op
namen WOÓ menig fNUgOe
traantje gelaten, zo vertrouwt
Thoolen ons toe.
Vanaf eind februari komt Ve
ronica met de hilarische soap
Achter hel scherm, waar naast
Thoolen en Melissen de belang
rijkste rollen worden vervuld
door Saskia Rinsma, Sieto Ho
ving en Eric van der Donk. De
serie is geschreven door Frank
Ketelaar, naar een idee van Jo-
ram Lürsen, Esmé Iammers en
Rob Mooy en alle dertien afle
veringen spelen zich af in de
wereld van de televisie, een
beetje volgens het I-alty Towers
model en met een knipoog naar
Medisch Centrum West en naar
amusementsfabriek Endemol.
Thoolen: „Ik vond het erg
leuk om een keer komedie te
doen. Nee, het is een fabeltje
om te zeggen, dat komedie
moeilijker is dan serieuze stuk
ken. Want je moet niet onafge
broken proberen om lollig te
doen."
Gerard Thoolen speelt produ
cent Fred Kroost van een zie
kenhuis-soapserie. Hij is een
ijdele man, soms enorm ver
strooid, vaak irritant en onge
duldig. Het liefst maakt Kroost,
zijn soaps helemaal alleen,
maar hij is slim genoeg om te
bedenken dat dót natuurlijk niet
gaat. De altijd cynische Kroost
leeft met de gedachte dat hij
werkelijk alles beter weet en
maakt dat ook met grote regel
maat kenbaar aan de mensen
om hem heen. Ondanks zijn
enorme zelfverzekerdheid gaat
het niet al te best met de kijkcij
fers en krijgt de producent ook
te maken met weifelende op
drachtgevers en sullig perso
neel, dat eigenlijk terugmoet
naar de schoolbanken.
In de
Kroost
Paal (Beppie Melissen). Kroost
vindt haar een absolute ramp:
zowel in menselijk als een ac-
teertechnisch opzicht. Maar het
is moeilijk voor hem om er on
demit te komen, omdat Paal
een vriend in rietje is van de op
drachtgever van de serie, Ba
rend van der Kamp (gespeeld
door Eric van der Donk). Kroost
wordt dus min of meer gedwon
gen om haar de rol van ver
pleegster aan te bieden.
Engelse regisseur
Om de kwaliteit van de serie op
te krikken heeft Kroost ene
Henry Miller een oude Engelse
regisseur - van stal gehaald.
Miller (gespeeld door Sieto Ho
ving) kan wel regisseren, rnaar
heeft problemen met de Neder
landse taal. Hij verstaat hel
slecht, en hij spreekt het Neder
lands gebrekkig. Tobben dus
voor Kroost die, zo lijkt het,
door z'n gehele omgeving wordt
'geplaagd'. Op ééntje kan hij ge
lokkig altijd bouwen: dat is
Kroosts secretaresse Inge (Rosa
ria van de Wagt). Ze is inder
daad altijd loyaal aan haar ver
warde en ijdele baas, maar weel
nauwelijks wat er allemaal orn
haar heen gebeurt.
Achter het scherm is een ty
pisch hilarische soap met soms
voor de hand liggende grappen.
Gelukkig hebben de schrijvers
hun creativiteit gebruikt om
goed te kijken naar bijvoorbeeld
series als Fawlty Towers. Onte
genzeggelijk vertoont de Vero
nlca-serie enige overeenkom
sten met deze beroemde Britse
comedy, ofschoon er meer zal
moeten gebeuren om Fawlty
lowers te evenaren, voor zover
dat al mogelijk is. liet is in elk
geval prijzenswaardig van Vero
nica, dat zij met Achter het
scherm enigszins afwijkt van de
gebruikelijke, slaapverwekken -
de soaps, waarvan er schaamte
loos al minstens 94 in een do
zijn op de Nederlandse IV wor
den gebracht.
Gerard Thoolen is gelukkig In
z'n rol van Fred Kroost. „Kroost
is een warhoofd. Hij kan net zo
goed een cafetariabaas zijn, die
is vergeten om de frikandellcn
te bestellen."
Achter het scherm, eerste uit
zending 28 februari, Neder
land. 2, 20.00 uur
