Toerisme REDACTIE ROB VAN DEN DOBBELSTEEN Een vrachtwagen vol gevelde woudreuzen langs de Panameri- kaanse autoweg. Ook in het milieubewuste Costa Rica gaat de kap van het tropisch regenwoud door. FOTO'S RICHARD MOOYMAN Het mekka voor de ecotoerist Toerist als mol Twee Utrechtse en een Parijse architect hebben vergaande plannen ontwikkeld voor een nieuwe toeristische trekpleister in Utrecht. Onder het Domplein en directe omgeving moeten onderaardse wandelrou tes komen, die leiden langs de fundamen ten van de eeuwenoude Kruiskapel en de resten van de Romeinse legerplaats die ooit op die plaats stond. De architecten willen van het Domplein een soort 'huiskamer' maken met een duizenden vierkante me ters grote parketvloer en ondergronds be zoekerscentrum. Het huiskamer-idee is van de Parijse architect Paul Chemetov. De Utrechtse architect Jaco de Visser en zijn stadgenoot Stolzenburg ontwierpen los daarvan het plan voor het bezoekerscen trum onder het plein. In de denkbeeldige huiskamer fungeren de Domtoren als een staande klok en de kerk als kabinet. Chemetov wil het plein verder aankleden met banken en een soort al scherming tegen de wind. In het bezoekers centrum kan een rondwandeling langs de archeologische resten onder het Domplein worden gemaakt: de funderingen van het hoofdgebouw van de Romeinse legerplaats, van de 1 leilige Kruiskapel en van de pijlers van het schip van de Domkerk dat in 1674 door een storm werd verwoest, 's Avonds kunnen schijnwerpers in het plein met lichtbundels van beperkte lengte het ver dwenen schip 'reconstrueren'. J ordan ië o verspoe 1 d Sinds eind oktober de grens tussen Israël en Jordanië is geopend, hebben zo'n 10.000 Is raëliërs een bezoek gebracht aan het buur land. Circa duizend Jordaanse toeristen zijn in de joodse staat geweest, aldus de autori teiten in Jeruzalem. De 10.000 Israëliërs zijn via de twee officiële grensovergangen Jor danië binnengekomen. Bij Jeruzalem over de Jordaan of in het zuiden bij Eilat. I let gaat louter om groepsreizen. Jordanië wei gert in de regel individuele visa aan Israëli sche staatsburgers te verstrekken. De omgebouwde Amerikaanse skilift glijdt zachtjes door de zwijgende jungle. In de diepte woeden stille krachten. Planten wur gen elkaar in de strijd om het licht. Een ri viertje baant zich een weg door rottende en gistende bladeren. Mossen maken zich gre tig meester van steile rotswanden. Groen overwint steen. Gezoem verbreekt de drukkende stilte. Het is geen insekt, maar een felgekleurde kolibri. Aan een onzichtbaar touwtje hangt de schriele vogel even stil. De vogelgids - formaat telefoonboek - ^biedt geen uit komst. In Costa Rica leven meer dan vijftig soorten kolibris, zo blijkt als het vogeltje al is weggedanst. Plotseling galmen er opgewonden kreten, in boomtoppen klinkt geritsel. Een troep apen? Pas zijn ze nog gezien. Zelfs de jaguar schijnt hier rond te sluipen. Tijdens de op windende reis door het monumentale bla derdak kan de passagier van de lucht-tram zich ook nog eens beschermengel van het woud voelen. Zonder de kabelbaan was het bos namelijk al lang gekapt, zo beweert de exploitant van Jiet particuliere reservaat. Costa Rica is een mekka voor de ecotoe rist. Het Spaanstalige land in Midden-Ame- rika telt twintig grote nationale parken met een onwaarschijnlijke diversiteit aan dieren en planten. De liefhebber vindt er alleen al duizend soorten bomen, van de regenwou den in het laagland tot de in wolken gehul de nevelwouden van het hooggebergte. Vorig jaar ontving Costa Rica 650.000 bui tenlandse toeristen, die samen meer dan een miljard gulden spendeerden. Een mijl paal, want daarmee werd de bananenteelt voor het eerst als inkomstenbron nummer één overtroffen. Een meerderheid van de vakantiegangers komt voor de woeste na tuur, bakken op het strand eindigt met rui me afstand op een tweede plaats. Liefheb bers van kunst en cultuur hebben in de voormalige bananenrepubliek .weinig te zoeken. Plaatselijke reisbureaus en touroperators spelen handig in op de westerse hang naar natuur en avontuur. De ecotoerist heeft de keuze uit vele excursies, van dagtrips naar het oerwoud en een zeeschildpadden-safari langs de Caribische stranden tot een bezoek per mountain bike aan een kokende vul kaan. Overnachtingen in luxueuze hotels of in rieten hutten, alles is mogelijk. De Nederlandse reiswereld begint het drie miljoen inwoners tellende land te ont dekken. Costa Rica is exotisch en spannend, maar niet eng. De verwende vrije tijds- avonturier kan het water uit de kraan rustig drinken. Er heersen weinig tropische ziek tes en vooral in de bergen is het klimaat aangenaam. De vele aardbevingen beper ken zich meestal tot een lichte trilling. Het 'Zwitserland van Midden-Amerika' is een oase van rust in een door staatsgrepen en oorlog geteisterde regio. Op de luchtha ven Juan Santamaria staan geen geünifor meerde macho's paspoorten te controleren, maar een vriendelijke dame in een bloeme tjes-shirt. Costa Rica stelde in 1948 een unieke daad door het leger geheel af te schaffen. Het vrijkomende geld werd geïn vesteerd in onderwijs en gezondheidszorg. Welvarend Onder de paraplu van de Verenigde Staten ontwikkelde het democratische Costa Rica zich tot een relatief welvarend land. In deze 'achtertuin van de VS' is de Amerikaanse invloed merkbaar. In San José zijn McDo nalds en Burger King prominent aanwezig. Toerisme steeds belangrijker voor Indonesië Het toerisme wordt steeds belangrijker voor de Indonesische economie. Vierden in 1993 3.4 miljoen buitenlanders vakantie in Indo nesië, in 1994 waren dat er 4 miljoen en dit jaar worden er 4,5 miljoen verwacht. De op brengsten zullen daardoor stijgen van 3,6 miljard dollar (6,2 miljard gulden) in 1994 tot 4,6 miljard dollar (bijna 8 miljard gul den) in het nieuwe jaar. Dat zei minister van post en telecommunicatie Joop Ave. Het toerisme is voor Indonesië, dat op 17 augustus van dit jaar 50 jaar onafhankelijk hcid viert, de op drie na belangrijkste bron van inkomsten. De andere zijn de olie en gassector, de houtproduktie en de textieiin dustrie. De regering in Jakarta is van plan 1.5 miljard dollar te investeren in aanleg en uitbreiding van vliegvelden. Minder toeristen naar de Wadden I let aantal toeristen op de vier Friese Wad deneilanden is in 1994 gedaald. Alleen Schiermonnikoog tjok meer mensen dan voorheen. De teruggang wordt geweten aan het slechte weer in voor en naseizoen, al was de zomer extreem warm. Bovendien besloten veel vakantiegangers na de slechte zomer van 1993 een andere bestemming te kiezen. Het aantal toeristen op Terschelling is dit jaar met ongeveer 1 procent gedaald. Volgens de Terscnellinger VW zijn de men sen ondanks betere economische verwach tingen voorzichtiger geworden. Maar men maakt zich niet bezorgd: „Dat doen we pas als we onder het gemiddelde zitten." Op Vlieland is over 1994 een daling in het toerisme van tussen 3 en 4 procent. De da ling betreft vooral hotelovernachtingen en appartementenverhuur. Daarnaast is ook het aantal overnachtingen op camping Stortemelk met 6 7.000 verminderd. I let aantal verhuurde duinhuisjes is redelijk sta biel gebleven op Vlieland. In tegenstelling tot de overige drie eilanden mag Schier monnikoog over 1994 een lichte toename van het aantal toeristen noteren. Naar de schatting van VW directeur Jacob I luis man brachten 275.000 personen in het bij na afgelopen jaar een bezoek aan Schier monnikoog. Een stijging van 1 2 procent ten opzichte van vorig jaar. Op Ameland is het aantal overnachtingen dit jaar tussen 3 en 5 procent afgenomen. Op een totaal van drie miljoen ovemachtin gen toch al gauw een vermindering met 100.000. De daling zit hem vooral in de ho telovernachtingen: 5 tot 8 procent. De 'te hoge' boottarieven zouden, zegt een woordvoerder van deTcrschellinger politie, op dat eiland wel eens de oorzaak kunnen zijn van de huidige rust. Rederij Doeksen echter gelooft niet dat de hoge tarieven de toeristen afschrikken. „Toen we de tarieven in de jaren tachtig met 2 gulden verhoog den, dachten we dat een aantal passagiers zou afhaken. Dat is niet gebeurd, eerder omgekeerd. We hadden het vijfjaar eerder moeten doen." handig om gespuis buiten de deur te hou den, zo geeft ze toe. Costa Rica heeft de naam een veilig land te zijn, maar in de media is recentelijk lich te paniek ontstaan over de toenemende cri minality, Na een moord op een Canadese toeriste en een serie brute roofovervallen op andere vakantiegangers, roepen de kranten hard om meer politie. Gevreesd wordt dat het land in de toeristenwereld net zo'n slechte naam krijgt als tot voor kort Florida. Ondertussen gaat de sterke groei van het aantal buitenlandse gasten in Costa Rica door. Minister van toerisme Carlos Roesch is niet onverdeeld gelukkig met de aanhou dende toeristenstroom. „Het gaat te snel. De voorzieningen blijven achter. De wegen zijn slecht en dfe luchthaven moet dringend worden verbeterd. En de hotels rekenen nogal eens te hoge prijzen." Roesch gelooft in 'duurzame ontwikke ling', een economische groei die niet ten koste mag gaan van natuur en milieu. De bevolking wordt met Postbus 51 -achtige tv spotjes van deze boodschap doordrongen. Zonodig stelt de regering een limiet aan het aantal bezoekers in kwetsbare natuurgebie den, verklaart Roesch resoluut. Ook al zijn de dollars van diezelfde ecotoeristen vol gens hem hard nodig om de reservaten in stand te houden. hoofdstad San José. inkomstenbron. Net als de Amerikanen zelf, die in de villa- rond de hoofdstad. Huizen slaan bijna zon- wijken aan de stadsranden zijn neergestre- der uitzondering achter indrukwekkende ken. „Nooit hoef ik hier een jas aan", zegt hekwerken. Een kwestie van traditie, zegt een tevreden emigrant. „En ook het belas- een jonge toeristische gids. „Een woning tingklimaat is heel, heel aangenaam." zonder hekken is als een vrouw zonder sic- Mini-forten bepalen het straatbeeld in en raden." Maar het is natuurlijk allemaal wel Argusogen In zijn land wenst Roesch alstublieft geen Spaanse Costa del Sol-toestanden. „We mikken meer op kwaliteit dan kwantiteit", zo verzekert de voormalige hotelmanager, die tot zijn eigen verbazing voor het minis terschap werd gevraagd nadat zijn vriend Jose Maria Figueres tot president was geko zen. Een verplicht gestelde milieu-effec trap- jortage zal volgens Roesch voorkomen dat nieuwe hotelcomplexen onaanvaardbare schade aanrichten. De milieubeweging waardeert de voorne mens van de sociaal-democratische rege ring, maar is niet gerust op een goede af loop. Met argusogen volgt de Asociación Ecologista Costarricense de projectontwik keiaars die hun zinnen hebben gezet op on gerepte plekken langs de kust. „We moeten neel erg voorzichtig zijn met grote hotel projecten", zegt de kritische bioloog Gabriel Rivas. „Maar we hebben nog de kans orn d< fouten van andere landen te vermijden." Rivas vreest dat er straks buiten de be schermde natuurgebieden vrijwel geen re genwoud meer over zal zijn. Grote stukken oerwoud hebben in de loop van deze eeuw al plaats gemaakt voor eindeloze bananen plantages, koffieteelt en kuddes vee. Dc ontbossing en houtkap woeden nog steeds voort, zegt dé bioloog. Daarom omarmt de milieubeweging het ecotoerisme als mogelijkheid om de natuurverwoesting halt toe te roepen. „Pas op voor gifslangen", waarschuwt de- Engels sprekende natuurgids de groep va kantiegangers. Het oerwoud mag er op het eerste gezicht romantisch uitzien, de harde wetten van de jungle gelden óók voor de ecotoerist. Zeker als niet een kabelbaan, maar zijn eigen benen hem door het reser vaat voeren. De ogen glijden nu heel wat angstiger langs de wir war van wortels vlak bij het educatieve voetpad. Als een tropische stortbui losbarst, zijn de toeristen de enge slangen op slag vergeten. Zon en regen toveren een perfecte regen boog tevoorschijn, een Are de Triomphe van de natuur zelf. Uit de boomtoppen maakt zich een zwerm vogels met oogverblindend gele staarten los. De juichende kreten van de Montezuma Oropendola klinken nog lang na. Zweven door het oerwoud lijkt voorbehouden aan dagdromers, maar in Costa Rica is het echt mogelijk. Een kabelbaan voert toeristen langs de toppen van eeuwenoude reuzebomen, in een stuk tropisch oerbos vlakbij de

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 25