Sonia Gandhi omgeeft zich met mysterieuze stilte Schoonmaakbranche heeft de toekomst Mexicaanse toestanden bedreigen Italië Feiten &Meningen Tsjetsjeense ellende laat Russen Siberisch Dierentuin Monrovia herbergt nu mensen MAANDAG 9 JANUAR11995 De twee weken oude politieke crisis in Italië is verworden tot een loopgravenoorlog rond de vraag: wel of geen verkiezingen? Presi dent Scalfaro blijft, tot grote ergenis van de demissionaire premier Berlusconi, de mo gelijkheden onderzoeken voor de vorming van een nieuwe regering zonder tussen komst van het electoraat. Hij wordt hierin gesteund door economen van wereldfaam die voor Italië een 'Mexicaanse toekomst' zien weggelegd als de huidige crisis uit mondt in nieuwe verkiezingen. Ogenschijnlijk staat Italië er economisch niet slecht voor. De industriële produktie stijgt als nergens anders in Europa en de Italiaanse export breekt record na record. Een actieve betalingsbalans en een econo mische groei die in 1995 waarschijnlijk 3 procent zal zijn, blijken echter niet genoeg om hel vertrouwen bij investeerders te doen terugkeren. Politieke stabiliteit is het wachtwoord geworden, vooral omdat een serieuze sanering van de overheidsfinanci ën niet langer kan worden uitgesteld en de inflatie de kop weer heeft opgestoken. Twee Amerikaanse economen en nobel- prijswinnaars, Franco Modigliani en Paul Samuelson, hebben de afgelopen dagen alarm geslagen nadat in december, na maanden van daling, een toename was ge registreerd van de inflatie met 0,4 procent. Hiermee kwam het inflatiecijfer op jaarba sis op 3,9 procent. Meer dan de 3,5 die door de regering-Berlusconi was begroot voor 1994 en veel meer dan de 2,5 die het kabi net voor 1995 in gedachten had. Paul Samuelson zei in een interview met het weekblad I.'Espresso dat Italië het risico loopt het voorbeeld van Mexico te volgen als er geen serieuze economische politiek wordt ontwikkeld. Het plotselinge gebrek aan vertrouwen in de Mexicaanse econo mie, die ook ogenschijnlijk goed functio neerde, leidde ertoe dat de nationale munt in een week tijd 30 procent van haar waar de verloor. Italië is nog geen Mexico, maar heeft volgens Samuelson wel degelijk pro blemen die 'Mexicaanse toestanden' kun nen veroorzaken. Italië kampt met enorme overheidstekor ten en een staatsschuld van meer dan 2,2 biljoen gulden, maar heeft ook een uiterst zwakke munt. De lire is de afgelopen twee jaar meer dan 30 procent gedevalueerd ten opzichte van de D-mark. De devalutatie heeft een enorme impuls gegeven aan de export, en veel Italianen ervan overtuigd, ook omdat de inflatie achterwege bleef, dat de monetaire crisis geen grote schade zou veroorzaken. Ook Berlusconi maakte zich niet al te druk over het verdere terreinver- lies van de lire ten opzichte van dollar en D- mark tijdens zijn kortstondige premier schap. Volgens de Amerikaanse economen is nu het positieve effect van de devaluatie uitge werkt. Italië krijgt bovendien de rekening gepresenteerd voor het feit dat het land niets heeft gedaan om de op hol geslagen overheidsfinanciën in de hand te houden. De inflatie stijgt en dat is voor een belang rijk deel te danken aan de toename van de consumptie en de forse stijging van de prij zen van grondstoffen, die Italië moet beta len met dure dollars. Dat is levensgevaarlijk voor de Italiaanse economie. Toename van de inflatie en een verder waardeverlies van de lire kunnen er volgens de econoom Modigliani toe leiden dat de loonakkoorden 'springen' en de loonkosten snel zullen stijgen, wat de inflatie verder aanwakkert. Een ander gevolg zal zijn dat de centrale bank het disconto verder moet verhogen. Dit zal ertoe leiden dat ook de rente op de staatsobligaties, waarmee de staat zijn tekorten dekt, zal stijgen. Geen prettig vooruitzicht, ook omdat de Italiaan se staat in de komende maanden staatso bligaties moet uitgeven ter waarde van zo'n 330 miljard gulden. Volgens de Amerikaanse economen, maar ook volgens de Italiaanse onderne mers en vakbonden, kan alleen de vorming van een regering die het vertrouwen geniet van de financieel-economische wereld de negatieve spiraal doorbreken. Een dergelij ke regering zal meteen nieuwe bezuini gingsmaatregelen moeten nemen en een anti-inflatie-plan moeten opstellen. Ook zal zij het fiscale stelsel moeten hervormen en nieuwe impulsen moeten geven aan de ge stagneerde privatisering van overheidsbe drijven. Nieuwe verkiezingen daarentegen zou den voor de Italiaanse economie rampzali ge gevolgen kunnen hebben. De politieke onzekerheid, die in de afgelopen acht maanden op niet geringe wijze bijgedragen heeft aan het verslechteren van de finan cieel-economische situatie, zal voortduren en een crisis kunnen veroorzaken die mis schien niemand meer zal weten te beteu gelen. President Scalfaro moet een uitweg vinden voor de politieke crisis maar weet ook dat de keuze die hij, waarschijnlijk don derdag, zal maken bepalend is voor de eco nomische toekomst van het land. ROME EELCO VAN DER LINDEN Miljoenen willen Rajivs weduwe als nieuwe leider van hun land Ze wordt behandeld als een door de wol geverfde staatsvrouw, hoewel ze pas 47 jaar oud is, nooit een openbaar ambt heeft bekleed en de politiek altijd heeft gemeden. Sonia Gandhi, de weduwe van de vermoorde Indiase oud-premier Rajiv Gandhi, praat nooit in het openbaar over staatsza ken, maar toch zouden miljoenen Indiërs haar het liefst aan het roer van hun land zien. Sonia Gandhi (links) s met haar dochter Priyanka. Ze leeft teruggetrokken achter de ho ge muren en bloeiende Bougainvilli- a's van 10 Janpath, de als een fort be waakte villa van de dynastie die drie generaties van premiers heeft voort gebracht: Jawaharlal Nehru. Indira Gandhi en Rajiv Gandhi. Sonia heeft een invloedrijke positie op de achtergrond van de Indiase po litiek. Zo heeft ze regelmatig ontmoe tingen met ministers en parlements leden en houdt ze audiënties voor le den van de Congrespartij. Ook bui tenlandse hoogwaardigheidsbekle ders die India bezoeken, gaan vaak even bij Sonia langs. Ze beheert een liefdadigheidsorgani satie die als doel heeft armoede en analfabetisme te bestrijden. Maar haar grote passie is het restaureren van oude schilderijen. Minutieus her stelt ze Indiase miniaturen die door de tand des tijds zijn aangetast. De laatste tijd wordt er echter een steeds zwaarder beroep op haar ge daan om een ander soort restauratie ter hand te nemen de restauratie van de door interne ruzies verscheur de Congrespartij, die bij recente deel- staatvèrkiezingen de nodige veren heeft gelaten. Moslims en hindoes van de lagere kasten hebben de partij massaal verlaten en met verkiezingen in vijf andere deelstaten in februari en nieuwe algemene verkiezingen in 1996 voor de deur lijkt er een wonder te moeten gebeuren wil de partij haar positie handhaven. Uit het feit dat een aantal leiders van de Congrespartij zich nu tot Sonia hqeft gewend, valt af te leiden hoe rampzalig de vooruitzichten voor de partij zijn. Om te beginnen is Sonia van geboorte geen Indiase, maar Itali aanse. Ze schuwt de publiciteit en heeft in de afgelopen twintig jaar slechts twee interviews gegeven. Bo vendien beweert ze een grondige af keer te hebben van de polifiek, vooral na de moordaanslag op haar schoon moeder Indira in 1984 en op haar echtgenoot in 1991. Tot nog toe heeft ze zich altijd heftig verzet tegen po gingen om haar te strikken voor de Congrespartij, waarvan ook haar zoon Rahul en dochter Priyanka deel uit maken. Premier P. V. Narasimha Rao, die de leiding van de Congrespartij overnam nadat Gandhi in 1991 werd vermoord, dreigt ten onder te gaan nu de partij wordt geplaagd door een reeks cor ruptieschandalen. De 74-jarige Rao wordt algemeen beschouwd als een wijfelaar onder wiens bewind de cor ruptie weliger tiert dan ooit. Twee weken geleden ontsloeg Rao drie ministers die in corruptieschan dalen waren verwikkeld en vorige week zaterdag nam de officieuze tweede man van de partij, minister Arjun Singh van arbeidsontwikkeling, ontslag, waarbij hij een dringend be roep deed op de weduwe Gandhi om de partij te redden. Maar ook Rao 'probeert haar gunst te winnen. Hij laat geen kans onbenut om zich sa men met Sonia op de gevoelige plaat te laten vereeuwigen. Maar wat hij werkelijk nodig heeft en nog steeds niet in de wacht heeft gesleept is een openbare steunbetuiging van So nia. Dit zou de rebellen binnen zijn partij de mond snoeren. Zoals gewoonlijk houdt Sonia zich op de vlakte. Bronnen rond '10 Janpath' zouden volgens Indiase kranten heb ben gezegd dat ze niets te maken wil hebben met de onrust binnen de Congrespartij en dat ze weigert partij te kiezen, noch voor Rao noch voor Singh. Op die manier sluit ze ook voor haar kinderen de weg naar de politiek niet af. Ze zou echter niet uitsluiten ooit nog eens de politiek in te gaan. Veel voormalige aanhangers van de Congrespartij zien met lede ogen hoe de partij zich een weg uit de huidige politieke malaise probeert te banen door zich vast te klampen aan de mystiek van de Gandhi-dynastie. Ach ter deze taktiek, zo menen zij, gaat een politiek bankroet schuil van de partij die sinds de onafhankelijkheid van India in 1947 vrijwel ononderbro ken aan de macht is geweest. Behalve een paar ingewijden weet niemand welke invloed Sonia heeft op de partij. Hindoegeleerden probe ren haar mening af te leiden uit het bezoek dat ze ontvangt. „De mysteri euze stilte die Sonia in acht neemt, draagt alleen maar bij aan haar in vloed en politieke macht. En dat weet ze", schreef het prestigieuze opinie blad Indici Today onlangs. Vorig jaar heeft Sonia tweemaal een bijeenkomst van de Congrespartij be zocht waar ze met luid gejuich ont vangen werd. 'Sonia Gandhi red In dia!' riepen enkele partijleden. De ge beurtenis betekende een gevoelige vernedering voor de zittende premier Rao. Rao vecht momenteel voor zijn poli tieke lijfsbehoud. Hij heeft altijd zo veel mogelijk de touwtjes in handen willen houden en heeft verschillende ministersposten, waaronder defensie en industrie, naar zich toegetrokken, waarbij hij de democratische proce dures binnen zijn eigen partij aan zijn laars lapte. Na de recente corruptieschandalen heeft Rao vijf lege kabinetzetels te vullen. Verwacht wordt dat hij in een gebaar naar Sonia Gandhi een aantal volgelingen van haar overleden man zal benoemen. Als Rao zich ertoe kan brengen zijn bevoegdheden met deze talentvolle jonge garde te delen, zou dat de Congrespartij wellicht meer goed doen dan wat de mysterieuze weduwe India te bieden heeft. HAARLEM MARGREET HESLINGA In het Kremlin misten zaterdag de baljurken. In de winkelstra ten vlakbij vertoonden Mickey Mouse en Donald Duck hun fratsen. Moskou vierde het or thodoxe kerstfeest. Passanten wensten elkaar S rozjdjestvom ('Met de geboorte'). De doden akker in Tsjetsjenië was zater dag in Moskou ook figuurlijk ver weg. Juist omdat die Kaukasus-repu- bliek wordt beschouwd als een stuk grond dat Russisch is en moet blijven, bulderen er ka nonnen en sterven er mensen. Volgens de officiële regeringscij- fers zijn dat 2.500 Tsjetsjenen en tenminste 250 Russen, vol gens andere cijfers zijn er drie keer zoveel Russen omgeko- Mickey Mouse en Donald Duck hadden er in elk geval geen boodschap aan. Zij dansten met een tiental andere verklede figu ren over het Tverskajaplein. Nergens in Moskou was zater dag op Rozdjeswo Christova, toch het feest van de vrede, iets te merken van speciale bezin ningsbijeenkomsten, stille pro testen of andere uitingen van medeleven met het lijden in Tsjetsjenië. Wie dat toch wilde doen, deed het alleen, brandde een kaarsje voor een ikoon in de buurtkerk. Twee jaar geleden stonden pre sident Jeltsin en vice-president Roetskoi met een brandend kaarsje in de hand in de Drie Koningen Kathedraal naast kerkvorst Aleksej de Tweede. Dit jaar moest Aleksej het bij dt nachtmis zonder hen doen. Ex^ communist Roetskoi is uit gratie en mag dus niet worden] uitgenodigd. Wellicht dat Bommen-Boris uil schaamte elke festiviteit op de ze hoogtijdag van de wede liet lopen. Hij was niet bij de nacht) mis noch bij het kerstbal ii Kremlin. En op kerstdag vi. scheen hij ook al niet op een ki| le bouwplaats waar kerk en staat, in de personen van Alek-] sej en premier Tsjernomyrdin, de eerste steen metselden voo een pompeus symbool van he nieuwe vrije Rusland: de kathe draal Christus de Verlosser, eeq replica van het exemplaar dat Stalin in 1931 liet opblazen. Maar heeft Rusland zo'n sym bool nodig? De orthodoxe reli gie is er een van dik bewierookJ te bezinning en berusting. De priester preekt niet, hij bidt of zingt en de gelovigen bidden ei) zingen mee. De orthodoxie wordt pas naar buiten aktief als er anti-slavische gevaren drei- gen: moslims of westerse evan gelisten. Misschien kan dit miljoenpro- jekt beter omgetoverd worden tot een paleisje voor de Ameri- i kaanse popzanger Michael Jackson. Zijn 'It don't matter if you are black or white' was za- terdag in Moskou-centrum de kersthit. Helaas maakt het in Rusland heel veel uit of je zwart Of blank bent. Vraag dat m aan de Kaukasiërs. MOSKOU HANS GELEIJNSE Josiah Kuoh heeft een stijve lin kerarm. De spieren werken niet meer sinds eep nijlpaard er bij het voeren zijn tanden in zette en niet meer wilde loslaten. Het nijlpaard is allang dood, hij is een slachtofffer van de burger oorlog in Liberia. Kuoh is er nog wel. Hij woont nu zelf in de dierentuin, samen met zo'n zestig andere door de oorlog ontheemde mensen. Voordat op kerstavond 1989 de burgeroorlog in Liberia begon telde het aan zee gelegen Mon rovia ongeveer 400.000 inwo ners. Nu wonen er 1,2 miljoen mensen, merendeels vluchtelin gen van het platteland die zijn neergestreken waar ze maar een plekje kunnen vinden. t De oorlog behoort krachtens een op 28 december bereikt staakt-het-vuren voorbij te zijn, maar buiten Monrovia wordt nog steeds gevochten en de vluchtelingen denken er niet over de hoofdstad te verlaten voor zij ervan overtuigd zijn dat daarbuiten weer normaal te le ven valt. Pas als de dieren terug keren naar de dierentuin, de re gering weer bezit neemt van de zwaarbeschadigde overheidsge bouwen, de winkels in het cen trum opengaan, zullen de men sen die er nu onderdak hebben naar hun vroegere woonplaat sen teruggaan. „Ik vind het'niet leuk, maar we kunnen nergens anders heen", zegt de 22-jarige Louise Jolo, die met haar moeder en honderden andere mensen al meer dan een jaar in het vroegere ministerie van buitenlandse zaken bivak keert. In een andere stad zou het zeven verdiepingen hoge gebouw aan zee een benijden: waardige huisvesting vormen. De kamers zijn ruim en bieden een prachtig uitzicht op de At lantische Oceaan. Buiten is een bron, dus water is geen pro bleem. Dankzij de dikke beton-- nen muren is het zelfs in de tro pische broeihitte koel. Een zee windje blaast door de gangen via de gaten waar vroeger ra- men in hebben gezeten of die door granaten in de muren zijn t geslagen. Maar als het nacht wordt verschanst Jolo zich bij het licht van een olielamp met een teddybeer in haar kamer, bang om in het donker van de afbrokkelende trap te vallen of te worden gegrepen door ben des die het gebouw nu en dan onveilig maken. De burgeroorlog in Liberia be gon toen strijdkrachten onder leiding van Charles Taylor vanuit Ivoorkust het land bin nenvielen om dictator Samuel Doe af te zetten. Een afgeschei den fractie wist Doe in handen te krijgen en martelde hem langzaam dood. Wat begonnen was als een volksopstand ont aardde al snel in een algehele J ■burgeroorlog waarin 150.000 van de 2.6 miljoen Liberianen het leven lieten en de helft van de bevolking op de vlucht sloeg.j Kuoh heeft meer dan tien jaar in de dierentuin van Monronviai gewerkt, maar had nooit kun nen denken dat deze nog eens zou worden bevolkt door men sen. Overdag rennen kinderen rond tussen de kooien die ooit beren, adelaars, slangen, apen 'en roofdieren huisvestten. MONROVIA «TINASUSMAN Er zijn volop kansen voor heel veel ex tra banen in de dienstverlening. Voer in de loonschalen van de schoon- maak-brancheeen 'opstapschaal' in en verlaag ook anderszins de arbeids kosten door bijvoorbeeld lagere belas tingen en andere heffingen, en er zijn prijsstellingen mogelijk die werkelijk extra banen opleveren. Met die overtuiging is Jan Herlaar met pensioen gegaan als lid van de raad van bestuur van Randstad Holdingen als directeur van Lavold, de schoon- maakpoot van het concern. In de nieuwe CAO is de 'opstap schaal' inmiddels afgesproken. Maar meer grote kansen voor extra arbeids plaatsen liggen er wanneer de BTW op schoonmaakwerk zou worden ver laagd, of beter nog: afgeschaft, in de gezondheidszorg (ziekenhuizen, ver pleeg- en bejaardenhuizen). Het komt binnen de overheid meer voor dat er geen BTW hoeft te worden betaald. De gezondheidszorg ligt daar zo dicht tegenaan, dat zo'n BTW-maatregel misschien niet eens zo erg onlogisch zou klinken. Herlaar ziet er ook veel kansen voor allochtonen liggen. Zelf zegt hij er in zijn functies bij Randstad en Lavold altijd veel werk van te hebben ge maakt veel mensen van oorspronke lijk niet-Nederlandse afkomst werk te bieden. „De schoonmaak biedt daar bij een vrij gemakkelijke entree. Het is een laagdrempelige bedrijfstak. Je hebt niet veel opleiding nodig om erin te kunnen beginnen." Daar moet het dan niet bij blijven. „Bied de mensen cursussen Neder lands aan. Leer anderen juist weer hoe ze met allochtonen kunnen om gaan. Zorg voor scholing in het werk. Dank zij beter materiaal en opleiding van de mensen hoe ze daar het best mee om kunnen gaan, is het schoon maakwerk al veel efficiënter gewor den. Deed iemand 20 jaar geleden 150 tot 200 vierkante meter per uur, te- genwoordig ligt dat al op 400 tot 500 vierkante meter. Niet alleen door effi ciëntere aanpak maar ook door min der uitgebreide schoonmaakpro- gramma's." Laat schoonmaakdiensten ook meer overdag werken tijdens de normale kantooruren, winkel- of fabriekste den, zo bepleit Herlaar, die in 1974 de schoonmaakpoot van Randstad op zette. Herlaar heeft kunnen constate ren dat een schoonmaakster of schoonmaker hei werk tijdens de nor male kantooruren gemotiveerder, en dus beter, doet dan wanneer ze altijd zijn aangewezen op de uren dat ge bouwen leeg zijn. „Ook al lopen ze in een pak van La vold, ze voelen zich meer betrokken bij het bedrijf waarin ze werken, ze zijn minder ziek en het verloop onder het personeel is veel kleiner. Boven dien blijkt dat personeel van het be drijf waarvoor de schoonmaakdienst werkt, zich ook veel gedisciplineerder gaat gedragen. Ze kennen de schoon maker, zullen minder gauw de prop papier naast de prullenbak mikken die dan weer door de schoonmaker zou moeten worden opgeraapt. Het werkt naar twee kanten." Nu in de schoonmaak (mede door het schoonmaken gedurende de normale kantooruren) steeds meer fulltime- banen ontstaan, ziet Herlaar ook steeds meer mensen kiezen voor een volledige baan in de bedrijfstak. Hij ziet voor allochtonen meer kansen liggen om door te groeien naar lei dinggevende functies. In zijn 'eigen' Lavold (in grootte de vijfde schoon- maakonderneming in Nederland) had hij rayonmanagers van niet-Neder landse komaf. „Waar je met veel allochtonen werkt, heb je ook een allochtoon kader no dig. Als werkgever heb je daar maar voor te zorgen." Het is een overtui ging die hij in werkgeverskl ing, ook buiten de sectoren waarin hij actief was. veel te weinig terugvindt. Van alle Nederlandse kantoorruimte wordt inmiddels 90 procent schoon- gehouden door bedrijven als Gemsto, Hago en Herlaars 'eigen' Lavold. In de gezondheidszorg wordt naar schatting nog zo'n 40 procent in eigen beheer gedaan. Gijfers over de indu strie liggen wat minder voorhet grij pen maar ook daarin is in de loop der jaren steeds meer uitbesteed. Herlaar vindt het trouwens logisch dat bedrijven hun schoonmaak uitbe steden, daar steeds meer organisaties zich immers concentreren op hun kerntaken. Menige onderneming heeft hij geadviseerd bij het afstoten van eigen schoonmaakdiensten. In veel gevallen gaat het daarbij betrok ken personeel geheel of gedeeltelijk over naar het schoonmaakbedrijf. Herlaar ziet een zonnige toekomst voor de schoonmaakbranche. Als het in het bedrijfsleven wat minder gaat, wordt op de schoonmaak doorgaans gauw bezuinigd. Daarbij laat men het soms tot een bedenkelijk niveau af zakken, vindt hij. Maar gaat het weer beter dan krijgt na enige tijd ook de schoonmaak weer de aandacht. Over beunhazerij in het schoonmaak werk maakt Herlaar zich na achttien jaar ervaring met Randstads reini- gingspoot niet echt meer druk. „Dat is van ondergeschikt belang geworden. Verreweg het meeste werk wordt uit gevoerd door erkende bedrijven." Hij erkent dat er nog hele kleintjes zijn maar volgens hem gaat het om margi nale activiteiten. „Betalen van zwart loon? Het zal best nog voorkomen maar voor de professionele schoon- maaksector is het niet echt een zaak DEN HAAG JAN HARREN Jan Herlaar: „Tijd van zwartwerken is voorbij." foto»CPD CEESZORn\

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1995 | | pagina 2