Nieuwe motor Zuydtwijck kan weer dertig jaar mee UW AUGUSTUS 4 'Als Oranje WK had gewonnen, reed ik nu nog in die auto' Duitser graaft zich in Wespen als vaste klanten Piet Brama: 'Ik spring zo weer op de motorkap' Erwin Kroll wil elke dag wat anders OUDEJAARS B11 L A G E eiBrisantgranaat dagenlang op akker in ka in Lakenhal krijgt Bram van Velde permanent in Miljoenenschade in Katwijk na wolkbreuk ;h,: AKZO reorganiseert: 180 banen op het spel Katwijks straatfestival 5 jaar Expo veiling werk Leidse kunstenaars voor t cpnesty flopt I: LVC stopt meer geld in aantrekken grote F): Leidse galerie Amber huurt Oude kerk in ^eVisterdam af mi: Enthousiasme bij optreden Corry Konings ;t buurthuis Kratong in Oegstgeest brandt uit Een jachtwerf in Warmond gaat volledig in immen op jeV: Katwijk verbetert wereldrecord touwtrekken sie t Lakenhal-directeur interim manager CBK g'jPORT Oranje uitgeschakeld door Brazilië tijdens 0{ K-voetbal aM: Brazilië wereldkampioert voetbal bev maj: Indurain wint Tour de France b ïzoJJGUSTUS i: Eerste WK-punten voor autocoureur Jos irstappen Hcdf april is hij weer als nieuw. De Zuyd twijck, het bootje waarvoor het Leidsch Dagblad afgelopen zomer een inzame lingsactie hield. Monteurs van het Oegstgees- ter watersportbedrijf De Kwaak zijn druk bezig met het vervangen van de ramen en met het in stalleren van een nieuwe motor. En passant wordt ook de wendbaarheid van het scheepje verbeterd. „Als ze er geen gekke dingen mee doen, kan die nieuwe motor zó dertig jaar mee", is het oordeel van Albert van Spronsen, eige naar van jachthaven De Kwaak. Van Spronsen, beter bekend onder zijn bij naam Ap Kwaak, is een van de velen die de inzameling tot een succes maakten. Tijdens een tochtje over het water kwam de redactie van 'de'Waterkrant' de boot tegen. Het schip was al zeventien jaar eigendom van ver pleeghuis Zuydtwijck en honderden bejaar den en gehandicapten waren al meege- weest met tochtjes over de regionale wate- De motor was echter versleten en schipper G. van Beelen vreesde, dat de boot volgend jaar uit de vaart genomen zou moeten wor den. Geld voor een nieuwe motor had het verpleeghuis niet en het Leidsch Dagblad riep de hulp in van lezers en bedrijven. Bin nen de kortste keren werd ruim 26.000 gul den binnengehaald. Van Spronsen was de eerste om zijn mede werking toe te zeggen. Waarom eigenlijk? „Ach, weet je. Het werd op een spontane ma nier gevraagd. Ik had wel een erg grote huf- ter moeten zijn om 'nee' te zeggen. Daar naast, en daar moet ik eerlijk in zijn, was het voor mijn bedrijf ook een stuk reclame. Klan ten die hier al jaren komen zeiden 'Leuk, ik heb over die actie in de krant gelezen'. Ie dereen reageerde enthousiast." „Ik had trouwens wel verwacht dat de inza meling zou lukken. Het Leidsch Dagblad is een krant die in de hele regio wordt gelezen. En veel mensen kennen het verpleeghuis, hebben er kennissen of familie zitten. Dat ook watersporters hebben bijgedragen, verbaast me niets. Ze zijn al snel enthou siast voor een dergelijk initiatief. Als het watersportvirus in je bloed zit, hoef je niet meer uit te leggen wat een dagje op het wa ter voor iemand kan betekenen." Behalve de nieuwe motor wil Van Spronsen nog een aantal extra voorzieningen in De Zuydtwijck aanbrengen, zoals een hydrau lisch besturingssysteem. Tot nu toe werd het schip met behulp van één kabeltje bestuurd. „Als dat kabeltje breekt, wordt zo'n boot on bestuurbaar. Vooral omdat je gehandicapte mensen aan boord hebt, mag dat eigenlijk niet gebeuren. Dit systeem is een stuk veili- Een ander extraatje dat het bedrijf instal leert is een boegschroef. „Aanvankelijk wil de men een zwaardere motor om de boot vooral bij het aanleggen wendbaarder te maken", zegt Van Spronsen. „Maar dat is helemaal niet nodig. Het is goedkoper om een boegschroef voor in de boot te monte ren. Dat maakt De Zuydtwijck makkelijker münoeuvreerbaar. Je kan dit schip straks even gemakkelijk parkeren als een auto." DORITH LIGTVOET i. Alfons Groenendijk verruilt Manchester City •or Sparta •VERLEDEN I: J. van der Blom (75), Leids htgenoot van Cootje Vijlbrief L. D. Brongersma (87), emeritus-hoogleraar ktematische dierkunde en oud directeur van het )ksmuseum van Natuurlijke Historie in Leiden n "UGUSTUS tcht Maurice (52), rector van het Ashram College uuAlphen aan den Rijn •d*j' EnMaar (83), oud-directeur van de en het Hendrik Kraemer goeStituut in Oegstgeest ie y De voorliefde van Duitsers om kuilen te graven op het strand is bekend. Een van onze Oosterbu ren werd die hobby bijna fataal. Hij groef in juli op het Noordwijkse strand zo'n diepe kuil, dat een volwassen man erin kon staan. Net toen Ma rio Dreher uit Ratingen dat deed, begaven de wanden van de kuil het en verdween de badgast onder het zand. Hij had geluk dat er net een paar mensen van de Noordwijkse Reddingsbrigade in de buurt wa ren. Ze beademden hem, terwijl hij met man en macht weer werd uitgegraven. „Waren we een paar minuten later geweest, dan hadden we bij wijze van spreken zó een kruis op kunnen zet ten", luidde het droge commentaar van een van de NRB'ers. „Tja, het was bloedheet en ik hoopte in de kuil wat verkoeling te vinden," zo kijkt de Duitser te rug. „Het was niet de bedoeling zo diep te gra ven, dat gebeurde gewoon. Ik maakte tegen mijn vrienden nog wel een grapje, dat ik mooi de pi neut zou zijn als de kuil zou instorten. Maar ja, je denkt toch dat zoiets jou niet overkomt." Dreher heeft, behalve een paar slapeloze nach ten, geen schadelijke gevolgen aan zijn hache lijk avontuur overgehouden. Door de nederlaag van Neder land tegen Brazilië is tijdens het WK voetbal tenminste één auto total loss geraakt. De oranje ge schilderde Renault van Marco Bakker uit Voorschoten was vol ledig vernield nadat de eige naar en zijn vrienden hun frus tatie over het verlies er op had den afgereageerd. Zonde? Wel nee, zegt Bakker nu: „Het was toch een sloopauto." Het begon allemaal toen zijn broer een nieuw wagentje wilde kopen. „Voor honderd gulden heb ik zijn Renault 4 overgeno men. De vriendin van mijn broer stelde toern voor om met de auto iets voor het WK te doen." En dat deed Marco. Met een aantal vrienden schilderde hij de auto in een weekeinde en drie avon den knal-oranje met op de mo torkap de Nederlandse vlag en op het dak de stars and stripes van de Verenigde Staten. „Iedereen keek, als ik langsreed. Dat was schitterend. Mensen hiel den hun duimen omhoog of gin gen een praatje met me maken." Trots laat hij de foto's zien, die zijn vader van de auto had ge maakt. „Dat was zo'n gezellige tijd. Met vrienden in de tuin naar de wedstrijd kijken. Het was een feest, dat vergeet ik nooit meer." Als Nederland won, hingen de vlaggen uit het raam en reden Marco en zijn vrienden toeterend een ererondje. Maar toen Neder land van Brazilië verloor, was het feest voorbij. „Het was vooral de manier waar op Oranje verloor. Ik keek in een kroeg aan de Voorstraat naar de wedstrijd en met iedereen die in die kroeg zat heb ik m'n frustatie over de nederlaag op de auto af gereageerd." De ruiten werden ingeslagen, de motorkap werd omgebogen en uiteindelijk werd het wagentje omgerold. „Ze pro beerden 'm ook nog in brand te steken, maar dat lukte niet. De auto heeft alleen een beetje ge rookt." Marco vindt het niet erg dat het Renaultje op die manier aan z'n einde is gekomen: „Maar als Ne derland gewonnen had, dan was ik er in blijven rijden." SANDRA PASSCHIER „Sommige mensen moesten wel drie dagen wachten tot het wes pennest in hun huiskamer werd verwijderd." Hans van der Vlugt van de gemeentelijke ongedier- tenbestrijding had het er deze zomer maar druk mee. „De wes- penplaag was de ergste die ik tot nog toe heb meegemaakt. Normaal krijgen we acht mel dingen per dag, maar deze zo mer waren het wel vijftien mel dingen. Daardoor ontstond de wachtlijst." Naar de oorzaak van de wespen- plaag kan Van der Vlugt alleen maar gissen. „Bevruchte konin ginnen overwinteren vaak in een holletje van een huis. Een warme zomer geeft meer konin ginnen. In combinatie met een zachte winter, ontstaat dan een wespenplaag." Om de nesten te kunnen bestrij den, had Van der Vlugt hulp van twee extra mankrachten. Gewa pend met een hoge-drukspuit gaan de ongediertenbestrijders een wespennest te lijf. Als ze de SANDRA PASSCHIER 'invlieg'-opening gevonden heb ben, spuiten ze er contactgif in, dat aan alles blijft plakken. De wespen zijn dan binnen 24 uur Het is haast onmogelijk om de wespennesten te voorkomen. „Het is net als bij inbraak, je kan het de wespen alleen maar moeilijk maken door alles zo veel mogelijk af te kitten. Maar als de wespen willen, komen ze overal." Noordwijkerhouter Piet Brama hoorde in de nacht van 11 op 12 augustus zijn vader roepen dat er twee kerels aan zijn auto zaten te morrelen. Hij be dacht zich geen moment en stormde slechts gekleed in onderbroek naar buiten. Hij was te laat om de autodieven nog te grijpen. Die hadden zijn w.agen in middels al aan de praat gekregen en stonden op het punt om weg te rijden. Maakt niet uit, dacht Piet en hij wierp zich op de motorkap, in de hoop dat de dieven daarvan zouden schrikken. De criminelen zullen ongetwijfeld raar hebben opgekeken. Maar vervol gens gaven ze een flinke dot gas en reden de straat uit. Met de halfnaakte Noordwijkerhouter nog steeds op de motorkap. Aan het einde van de straat, toen de auto wat moest afrem men om de bocht om te gaan, sprong Piet er toch maar af. Waarna hij zijn acht jaar oude Kadett in hoog tempo uit beeld zag verdwijnen. Precies een maand later vond de poli tie zijn wagen weer terug in Den Haag. Op wat inbraaksporen en een eruit gesloopte radio na onbescha digd. Leuk voor de onverschrokken Noordwijkerhouter, maar hij had nu net de week ervoor een nieuwe auto gekocht. Hij heeft de Kadett daarom overgedaan aan zijn zusjes. Piet Brama is er nog steeds van over tuigd dat hij, als dat zo zou uitkomen, weer op de motorkap zou springen. „Veel mensen hebben me voor gek verklaard. Maar ik vind: ze moeten niet aan m'n spullen komen." 'LI wijk draait hondenverbod op strand na storm van protest jening Superinsekten NNM Pieterskerkorgel van start ^lein Kaasmarktschool buitengalerie jllandse Tuin (juli/augustu^) van de stichting mislukt [(Katwijker Clifford Stein wint internationale losprijs (9/7) k Een Voorschotenaar steekt uit verdriet over de 1 schakeling van Nederland zijn oranje auto in ''brand ^iitser raakt op Noordwijkse strand bedolven in eigen kuil nc Een wespenplaag teistert Leiden itwijkse trawler Geertruid Margreta maanden t de vaart na brand Leiden scherpt de regels voor koffieshops fiar hasj wordt verkocht aan Directeur Verwers van Rijksmuseum van oudheden stapt op Twee gewonden bij explosie 1.500 liter gas in tankstation s l;Tweede' manager weg bij RMO h: Lezers van het Leidsch Dagblad brengen ruim gulden bijeen voor een nieuwe motor voor i i.Zuydtwijck, de boot van het gelijknamige lerpleegtehuis j-: Zwemmers in Noordwijk gewond door rdedigingswerken uit WO II Leiden krijgt tweede asielzoekerscentrum in lomburg J: Nog steeds problemen RMO: ad interim moemd in plaats van Verwers QUGUSTUS Na tien jaar strijd krijgt de Leiderdorpse Riet i Jakkers eindelijk de uitbouw aan de achterzijde n haar woning ej^Zangeres zonder Naam 75 jaar (3/8) De Zuydtwijck. Bij het Oegstgeester watersportbedrijf De Kwaak worden de motor en de ramen vervangen. In april is de boot weer als nieuw. fqjo henk bouwman Weerkundigen moeten gesmuld heb ben van 1994. Het ene record na het andere sneuvelde. De heetste juli maand ooit gemeten. September was extreem nat en nog maar kort geleden in november was het weer abnormaal warm. Maar Erwin Kroll. vaste weerman van het NOS Journaal, is niet erg onder de indruk van dit soort gegevens. „Ik vind het vooral leuk om over het weer te ver tellen, liefst elke dag iets anders. Een langere periode met alleen maar warm weer is voor mij minder interessant." Hij heeft het afgelopen jaar in weerkundig opzicht dan ook niet als bijzonder ervaren. Pas met het verzamelen van gegevens voor zijn jaaroverzicht stuit hij weer op de re cords. „Ik leef bij de dag, hoor ook niet tot de categorie mensen die dergelijke lijstjes met records kan opdreunen. Mij interesseren die gegevens niet echt". Erwin Kroll, sinds 1986 met een korte on derbreking, toen hij bij Fokker werkte weerman voor het Journaal, hoort niet tot de categorie meteorologen die van jongsaf was gegrepen door het weer. Hij begon na een afgebroken studie geologie als medewerker van de geofysische afdeling bij het KNMI en kwam pas na verloop van een aantal jaren in de weerkamer terecht. Vandaar volgde de stap naar de televisie. Presentator Hij is inmiddels al geruime tijd niet meer in dienst van het KNMI en werkt alleen nog als free-lancer voor de televisie met als belang rijkste opdrachtgever het NOS Journaal. Daarnaast is hij nog betrokken bij een Tele- ac-weercursus die volgend jaar wordt uitge zonden. „Eigenlijk ben ik inmiddels presen tator met een weerkundige achtergrond. Het is lang geleden dat ik zelf een weersver wachting heb gemaakt." De voorspellingen die hij geeft, zijn geba seerd op gegevens van het KNMI. Steeds blikt hij aan de hand van passende beelden daarbij terug op het weer van dezelfde dag, zo kan hij iets extra's toevoegen aan het tra ditionele weerpraatje. Dagelijks worden daarvoor nieuwe opnamen gemaakt. Ook als het weer al dagen hetzelfde lijkt. „Want je kunt de kijker niet beduvelen. De lucht is iedere dag anders. En die bomen aan de overkant zien er morgen ook niet hetzelfde uit." In het waarnemen vcm die kleine verschil len schuilt zijn fascinatie voor het weer. „Mij gaat het om datgene wat ik zie, voel en be leef. Ik moet iedere dag even naar buiten, ook bij grijs weer". Betrouwbaar Hoewel je daar niet bij iedereen mee moet aankomen, stelt Erwin Kroll dat de weers voorspellingen in Nederland een hoge mate van betrouwbaarheid hebben. „Honderd procent is natuurlijk nooit haalbaar, maar voor de volgende dag zitten we in 85 tot 90 procent van de gevallen goed. Veel beter wordt dat niet meer. De grootste onzekerhe den zitten in lokale omstandigheden. Als wij 'hier en daar' een bui voorspellen, zegt ie dereen dat die bui 'hier' valt en niet 'daar'. Maar buien zijn per definitie plaatselijk en het is voor ons niet mogelijk zo'n lokale ver wachting te geven." De weerman legt vervolgens uit dat hij er van overtuigd is dat iemand die heel ver trouwd is met plaatselijke omstandigheden vrij nauwkeurig weersveranderingen op korte termijn kan voorspellen. „Het verhaal van de boer die uren tevoren een bui ziet aankomen, daar geloof ik in. Dat gaat veel verder dan stekende likdoorns. Zo'n man herkent gewoon verschijnselen in de natuur. Als je hem naar de andere kant van het land brengt, lukt hem dat niet meer." Maar een echte weersvoorspelling kun je zo niet maken. „Dat lukt zelfs een heel serieuze amateur niet. Die heeft nu eenmaal niet de computerkaarten en andere gegevens, die wij en het KNMI kunnen gebruiken. Die heb je absoluut nodig." Voor Erwin Kroll is er maar één uitzondering: wijlen Jan Pelleboer. „Maar die man kon je ook geen amateur meer noemen. Voor hem had ik echt waarde ring. Het idee om het weer punten te geven. Iets dat absoluut niet kan. Toch begreep ie dereen wat hij bedoelde. Dat is toch ge- Klagen Doorpratend over het weer komt ook het eeuwige gekanker op de Hollandse regen aan de orde. Met de cijfers in de hand legt Erwin Kroll uit dat Nederland wat dat betreft maar weinig te klagen heeft. „Er valt hier jaarlijks steevast ongeveer 760 millimeter regen, op de Veluwe en in Limburg iets meer en elders iets minder. Dat is op zich niet ex treem en het valt ook nog eens keurig ge spreid over het hele jaar. In India valt meer dan tien keer zoveel, 11.000 millimeter, bin nen drie maanden. Als je hier 's morgens in de regen naar je werk fietst, is de kans min der dan vijf procent dat het 's middags nog regent. Een dag met alleen maar regen komt zelden voor." We moeten ons er vooral bewust van zijn dat we boffen met ons klimaat. De welvaart is er voor een belangrijk deel aan te danken. „Als je richting evenaar trekt, of juist naar de Poolcirkel, zie je de landen armer wor den. De rijke landen liggen in de gebieden met een gematigd klimaat. Wij kunnen het hele jaar naar buiten, dé temperatuur werkt niet verlammend op het vermogen om te werken. Het weer is voor ons een economi sche factor van belang. Niet iedereen reali seert het zich, maar het weer is echt onze vriend." RUDOLF KLEUN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 35