Belegger steeds mondiger Frankrijk geeft Algerijns regime steuntje in de rug Feiten &Meningen Hard verzet geboden tegen fundamentalisme KPMG straks NV uit voorzorg tegen claims van boze beleggers DINSDAG 27 DECEMBER 1994 Als hel nog tot ons doordringt, beleven we het dagelijks. Ook Kerstmis 1994 is er niet van verschoond gebleven. De verwoestende uitwerking van de fundamentalistische le venshoudingen in de wereld. Of het nu om godsdienst, natie of ras gaat overal waar de beleving daarvan absoluut is, is elk be schaafd samenleven onmogelijk. In het voormalige Joegoslavië slachten mensen elkaar af om verschil in natie, gods dienst en etnische herkomst. In Rwanda zijn honderdduizenden mensen over de kling gejaagd, omdat ze behoorden lot een andere stam. In Algerije woedt een burger oorlog, omdat de heersende elite geen plaats wenst te maken voor een fundamen talistische islamitische theocratie. Een staat waarin kerk en staat niet zijn gescheiden, maar waar de staat wordt gemodelleerd naar de vereisten van de fundamentalisti sche opvatting van de islam. Gedurende het kerstweekeinde hebben volstrekt onschuldige vliegtuigpassagiers hun leven moeten geven voor het naderbij brengen van een der gelijke staat. Ook de Palestijnse bevrij dingsbeweging kent zijn fundamentalisti sche arm die ook al niets ontziend te werk gaat ten opzichte van Israëlische burgers. Keer op keer blijkt dat het fundamentalisme niets en niemand ontziet en dat het hei lige doel werkelijk alle w.. middelen heiligt. Een medewerker |even is nief vee| waard en volstrekt ondergeschikt aan het bereiken van dat doel. Dat geldt zowel voor de doelnastrevers als voor hun slachtoffers. In de fundamen talistische variant van de islam is het met je leven bijdragen aan het bereiken van een door de islam en islamitische wetten be heerste wereld zelfs een begeerde status. Niets mooier dan het zijn van martelaar. Fundamentalistische opvattingen inzake religie, natie, ras en ethniciteit alleen zijn dikwijls niet voldoende. Een sociaal-econo mische voedingsbodem is evenzeer nood zakelijk. Hoewel, Fn het voormalige Joego slavië was die juist opvallend afwezig. Het was een relatief welvarend land binnen de toenmalige communistische wereldorde. Het kan soms dus kennelijk ook zonder. Dat neemt niet weg dat het pad naar fun damentalistisch geweld dikwijls is geplaveid door sociaal-economische achterstelling van belangrijke delen van de bevölking. Op zo'n voedingsbodem kan fundamentalisme gemakkelijk gedijen, daar betrokkenen vaak meer te winnen dan te verliezen hebben. Uitzichtloosheid laat zich graag inruilen voor perspectief, ook en vooral als dat gebo den wordt door een fundamentalistische opvatting. Het doel is duidelijk, de weg waarlangs, al is zij meestal gewelddadig, is eveneens duidelijk en daardoor is de wereld een stuk overzichtelijker. Een wereld waarin naadloos het goede van het kwade valt te onderscheiden. Voor mensen in een hope loze situatie in ieder geval een wereld met perspectief. Als het niet hier is dan is het wel in het hiernamaals. Onze joods-christelijk-humanistische cul tuur heeft een eeuwenlange weg afgelegd om deze vormen van fundamentalisme achter zich te laten. Vrijheid van menings uiting, scheiding van kerk en staat, gelijke behandeling van alle mensen ongeacht hun geslacht, ras, leeftijd en geaardheid, respect voor minderheden het zijn de verwor venheden van dat lange historische proces. Het zijn onze centrale culturele waarden geworden. Op weg naar die waarden is ook ten on zent veel bloed gevloeid van tal van on schuldige mensen die zich in onze funda mentalistische opvattingen niet konden vinden danwel zich daarin niet mochten vinden. Niets menselijks is dus ook ons vreemd. Zo lang is het allemaal nog niet ge leden dat miljoenen werden afgevoerd naar de gaskamers omdat zij tot een verwerpelijk ras zouden behoren. Het is dus alleszins begrijpelijk dat velen in onze wereld wars zijn van iedere vorm van intolerantie, zelfs ten opzichte van die genen die bovengenoemde centrale waar den van onze cultuur bedreigen. In de wes terse wereld zijn wij echter doorgeslagen naar een alles omvattend cultuurrelativis me. Alles moet kunnen, alles moet mogen. Dikwijls wordt dit evangelie niet beleden uit angst of, nog erger, uit onverschilligheid. De angst van 'dat nooit weer', of de onver schilligheid van 'het zal mijn tijd wel du ren'. In het laatste geval sluiten wij de ogen voor de aanstormende werkelijkheid en in het eerste geval is ons zicht versluierd door angst. Dat neemt niet weg dat het steeds duidelijker begint te worden dat dit cultuur relativisme ons een enkele reis naar de hel op aarde zal verschaffen. Hoe innerlijk tegenstrijdig het ook moge klinken, maar ten aanzien van de centrale waarden van onze cultuur'zullen we welis waar open hebben te communiceren, maar de aantasting van die waarden zullen we met alles wat in ons is hebben tegen te gaan. Anders gezegd: op die punten zullen we ten minste zo hard hebben te zijn als onze fundamentalistische iTtedemens. We zullen onze vrijheden desnoods gewapen derhand hebben te verdedigen door de vrij heid niet te relativeren en door deze des noods met ons leven te beschermen. In de loop van de Tweede Wereldoorlog werd de ze paradox voor de meeste mensen han teerbaar. We zullen hetzelfde beleven in de komende decennia. De tijd lijkt niet meer ver af of ook fundamentalistische stromin gen zullen beschikken over nucleaire bewa pening. Dan zal het ons in één klap duide lijk zijn. Beter is het, ons daar nu reeds mentaal op voor te bereiden. De opstand van gedupeerde effectenbezit ters lijkt in Nederland in volle gang. De Fi nanciële verantwoordelijkheden worden daardoor aangescherpt. Flet zijn niet alleen de banlders zoals ABN AMRO, die de claims om de oren krijgen. Ook accoun tants, advocaten en niet-oplettende (voor malige) bestuurders van bedrijven worden in toenemende mate verantwoordelijk ge steld voor schade als gevolg van verkeerde informatie of mismanagement. In de VS stapt men gemalckelijk naar de rechter. C.J.I.M. van Tilburg, lid van de Raad van Bestuur van de accountants- en adviesorganisatie KPMG, denkt dat die cul tuur ook naar Nederland en Europa is overgewaaid. Zeker waar het internationa le bedrijven betreft. Het gaat vaak om bui tensporig hoge bedragen. Reden voor KPMG om als eerste grote maatschap van accountants en adviseurs in Nederland met ingang van 1 januari verder door het leven te gaan als naamloze vennootschap. Van Tilburg: „De toename van het aantal claims in Nederland en in Europa betekent dat je je daar als organisatie tegen moet wapenen. Dat je een aantal verdedigingsli nies moet opbouwen. De eerste verdedi gingslinie is dat je veel scherper gaat letten op het aannemen van nieuwe klanten. Op zich deden we dat al. Maar we zijn toch nog scherper geworden. We hebben daar een hele acceptatieprocedure voor inge steld. We willen van tevoren absoluut zeker weten dat we met bonafide lieden te ma ken hebben". „Daarnaast bekijken we tegenwoordig met een zekere regelmaat onze bestaande klan ten. Wordt er niet met de belastingen ge rotzooid, of met invoerrechten, dat soort zaken. Met drugshandel hebben we geluk kig nog niet te maken gehad. Maar we zor gen er wel voor dat onze mensen daar scherp op zijn", aldus de bestuurder-ac countant. Van Tilburg noemt verder de 'algemene le veringsvoorwaarden' die de Nivra als orga nisatie van register-accountants heeft op gesteld. „Op zich een merkwaardig feno meen dat we dat nog niet hadden, een beetje naïef zelfs. Iedere loodgieter werkt al lang met zulke leveringsvoorwaarden en gelijk heeft-ie." Een forse schadeclaim is een schrikbeeld, ook voor een accountantskantoor. Van Til burg: „Als we een claim van een half mil jard om de oren krijgen en die wordt ook nog eens toegewezen, dan denk ik dat we een probleem hebben". Dat bedrag verze keren kost een hoop geld. „We betalen als organisatie dit en volgend jaar tussen de 15 en 20 miljoen gulden aan premie", ver zucht Van Tilburg. Een premie die de afge lopen paar jaar al een paar keer 'over de kop' is gegaan. Dè specialist op het gebied van dergelijke verzekeringen in Nederland is Bloemers Assuradeuren in Rotterdam, een samen werkingsverband van de belangrijkste al gemene verzekeraars. Bestuurders van vennootschappen die zich hiervoor aan sprakelijkheid willen verzekeren, moeten bij Bloemers rekenen op een jaarlijkse pre mie tussen de ruim drie en ruim zeven mille voor een verzekerd bedrag van éen miljoen gulden. Afhankelijk van de aard van het bedrijf en de positie van de be stuurder daarin. De accountants van KPMG gaan nog een stapje verder door de huidige maatschap om te bouwen tot NV. Daarmee wordt het risico van de partners, binnenkort aandeel houders, beperkt tot het vermogen dat ze in de vennootschap hebben zitten. In de huidige situatie als maatschap zijn ze ook^0 hun privé-bezittingen kwijt, in het geval d£e organisatie omvalt als gevolg van buiten sporig hoge schade. A „Maar de nieuwe rechtsvorm, met werk- p maatschappijen, zorgt er ook voor dat in zo'n geval de organisatie voor een groot deel door kan draaien", zegt Van Tilburg. rje „Als bestuurder van een organisatie waar zo'n 3.500 mensen werken, ligt daar ook °a een grote verantwoordelijkheid. Ik denk dat andere accountantskantoren ons op die weg gaan volgen. Advocaten krijgen trouwens ook met dat probleem te ma ken". Het is een schrikbeeld, een accoun tant die even niet oplet. Van Tilburg: „Of de een die belazerd wordt. Het blijft tenslotte^ mensenwerk en dan kunnen er fouten g maakt worden". AMSTERDAM Gedupeerde obligatiehouders DAF slepen ABN AMRO voor rechter De obligatiehouders van het failliete auto mobielconcern DAF hebben de voormalige financiërs van het au tomobielconcern ge dagvaard. De laatsten zijn verenigd in de Ofasec. Ook ABN AM RO is gedagvaard om dat de bank indertijd in de prospectus 'mis leidende' informatie zou hebben verstrekt. De zaak dient 18 janu ari bij de Amsterdam se rechtbank. De Ne derlandse Trust Maat schappij (NTM) NTM vertegenwoordigt de gedupeerde aandeel houders. Ofasec heeft geweigerd de obliga tiehouders als schuld eisers te erkennen. Aandeelhouders van Air Holland zijn ongetwijfeld benieuwd hoe de procedure van de gedupeerde DAF-obligatiehouders uitpakt. Het personeel van de voormalige vliegtuigmaatschap pij zal dat vermoedelijk weinig soelaas bieden. Op de foto een beeld van de verslagenheid begin oktober 1991, toen duidelijk was dat Air Holland niet meer te redden was. foto»anp Beleggers worden steeds mondiger. Nu wordt de grootste bank van Nederland voor de rechter gedaagd door houders van obli gaties DAF. Bezitters van obligaties van de Duitse winkelketen Co op zijn al een stapje verder. De Hoge Raad besliste vorige maand dat ABN AMRO moet bewijzen dat de bank als emissieleider indertijd de Co- op-belegger de juiste informatie heeft ver strekt en dus hen geen rad voor ogen heeft gedraaid. Aandeelhouders van failliete ondernemin gen als TextLite en Air Holland zitten op het vinkentouw. De afloop van beide zaken kan ook voor hen gevolgen hebben. Zou de rechtbank positief beschikken op het ver zoek van NTM en de voormalige financiërs verplichten de DAF-obligatiehouders tege moet te komen, dan kan dit wellicht gunstig uitpakken voor te starten soortgelijke pro cedures tegen voormalige bestuurders van die bedrijven. Een duidelijke overeenkomst is er tussen genoemde procedures in de DAF- en de Co opzaak. De gedupeerden zijn uit op een aanscherping van de juridische verant woordelijkheden in de financiële wereld. Het blijkt gedeeltelijk ook een 'veramerika nisering' van de verhoudingen. Temeer daar nu blijkt dat Amerikaanse speculanten het voortouw hebben genomen in de pro cedure rond de DAF-obligaties. Daarmee houdt de overeenkomst op. Inhoudelijk zijn de diverse procedures niet of nauwelijks te vergelijken. Zo luidde het arrest van de Hoge Raad in de Co op-zaak uitsluitend dat de bank die de uitgifte van obligaties coördineert wel degelijk ook ver antwoordelijk is voor de inhoud van het prospectus. Dat is een tegenvaller voor ABN AMRO, waar men meende voldoende te hebben aan de informatie van bedrijfslei- ding en externe accountant. Toch vinden obligatiehouders van Co op het merkwaar dig dat binnen enkele weken na de uitgifte van de obligaties grote financiële proble men opdoken bij de Duitse detailhandels keten. Problemen die overigens inmiddels zijn overwonnen. ABN AMRO is optimistisch. Eerst zal moe ten blijken dat de bank onjuiste informatie in het prospectus heeft gezet. In de tweede plaats zal de schade nog moeten worden vastgesteld. Alleen de obligatiehouders die na de slechte berichten uit Duitsland in pa niek de effecten hebben verkocht, hebben zeker schade geleden. Degene die ze heeft bewaard, heeft achteraf gezien helemaal niet zo'n beroerde belegging gedaan. Weliswaar duikelde de koers van de obliga tie Co op na het slechte nieuws in 1990 tij delijk tot zestig procent van de oorspronke lijke waarde, maar het concern herstelde zich. De rentevergoeding werd vervolgens steeds keurig betaald en de eerste lening werd dit jaar keurig en volledig afgelost. De tweede obligatielening, die volgend jaar moet worden afgelost, werd uitgegeven op een koers van 99,50 en noteerde eïgelopen week 99,10. Misschien geen klapper in be- leggersland, maar zeker uiteindelijk ook geen rampenfonds zoals bij DAF het geval Voor de obligatiehouders DAF ligt de zaak volledig anders. Hier betwisten de particu liere geldverstrekkers het alleenrecht van de banken op de zekerheden die in het hele DAF-concern achterbleven na het faillisse ment. ABN AMRO en de andere banken be weren dat de obligatiehouders alleen rech ten kunnen ontlenen aan de nalatenscha1 van de vroegere DAF-holding: nul komm nul dus. Air Holland is weer een heel ander verha. Hier zou, tenminste bij de bank die de a delenemissie verzorgde, bekend moeten zijn geweest dat de cijfers van de vliegma schappij ten tijde van de aandelen-emissi al aanzienlijk slechter zouden zijn dan he prospectus aangaf. Bij TextLite concentre de discussie zich op dit moment op de ro van de voormalige bestuurders, commiss rissen eh accountants. Totaal verschillent verhalen en juridische procedures met verbindend element; het mondiger wordt van de effectenbezitter. AMSTERDAM MARIEN VAN DEN BOS THE INDEPENDENT Frankrijk verleent al maandenlang heimelijk militai re steun aan het Algerijnse regime. Helikopters, nachtkijk-technologie voor observatie vanuit de lucht en andere gevechtsapparatuur is richting het Algerijnse leger gestuurd. Deels aan boord van Fran se militaire vluchten die naar verluidt regelmatig in de vroege ochtenduren d£ luchthaven van Algiers aandoen. Volgens goed geïnformeerde bronnen in Algerije is de zoon van een Franse minister bij de zaak betrok ken. Hij zou aan het hoofd staan van een particulie re veiligheidsdienst die op legale wijze voor miljoe nen guldens aan apparatuur heeft verkocht aan de Algerijnse veiligheidspolitie. „Iedereen weet van de ze handel af. maar niemand wil er over praten", al dus een bron. Officieren van de Franse militaire veiligheidsdienst onderhouden vruchtbare contacten met hun Alge rijnse collega's en Franse spionnagediensten luiste ren rond de klok het Algerijnse radioverkeer af. De belangrijkste afluisterbasis is een voor de kust van de voormalige Franse kolonie afgemeerd schip dat is uitgerust met een woud van antennes. Het voorma lige vrachtschip draagt de code-naam A646 Berry. Aan boord van de wit geverfde schuit bevinden zich leden van de Franse buitenlandse veiligheidsdienst die dag en nacht luisteren naar de berichten van Al gerijnse commandanten in het Lakhdaria-gebergte en de Bied, het Algerijnse achterland, waar Franse militairen ooit slag leverden tegen de mannen die ze nu proberen te helpen. Het werk op de Berry wordt aangevuld met radiosig nalen die worden opgepikt door vliegtuigen van de Franse luchtmacht die boven de Algerijnse kust pa trouilleren en door veiligheidsfunctionarissen in de zwaar bewaakte Franse ambassade in Algiers. Van daaruit worden de golflengten afgeluisterd die door de Algerijnse politie wordt gebruikt tijdens anti-ter roristische operaties. Parijs geeft toe negen Ecureuil-helikopters aan de Algerijnse regering te hebben verkocht, maar be weert dat de toestellen voor 'burgerdoeleinden' aan Algerije zijn geleverd. Op deze manier omzeilt de Franse regering een verplicht onderzoek door de mi nisteriële commissie voor de inspectie van militaire exportgoederen. Maar militaire deskundigen wijzen erop dat de helikopters alleen maar hoeven te wor den uitgerust met raketten en nachtkijkers, die eveneens door Frankrijk worden geleverd, om te worden omgevormd tot volwaardige gevechtstoe stellen in de strijd tegen het islamitische verzet. Tegenstanders van het Algerijnse regime beschuldi gen Frankrijk er al meer dan een jaar van steun te verlenen aan de Algerijnse militaire regering, die bij na drie jaar geleden een tweede verkiezingsronde af gelastte toen duidelijk werd dat het FIS (Islamitisch Reddingsfront) als winnaar uit de bus zou komen. De Franse regering reageerde aanvankelijk aarze lend op de afgelasting, maar verleende vervolgens stilzwijgend steun aan het Algerijnse regime toen de gevolgen van een eventuele islamitische machts overname in Algerije duidelijk werden. Met name de Franse minister van binnenlandse zaken, Charles Pasqua, schaarde zich achter de zittende regering. Algerije staat ruim elf miljard gulden in de schuld bij Frankrijk en na de vestiging van een islamitische re publiek zouden naar schatting 300.000 Franstalige Algerijnen de Middellandse Zee oversteken om hun toevlucht in Frankrijk te zoeken. De Algerijnse burgeroorlog heeft tot nog toe 30.000 levens geëist. Islamitische groeperingen hebben honderden aanhangers van de regering gemarteld en onthoofd. Tegelijkertijd maken Amnesty Interna tional en andere organisaties melding van honder den éxecuties, die gepaard gaan met systematische foltering. Van alle Franse ministers heeft Pasqua zich het dui delijkst een aanhanger van het huidige regime ge toond. Hij accepteert de stelling van de Algerijnse junta dat Europa zich moet aansluiten bij de oorlog tegen het 'internationale islamitische terrorisme'. Op kerstavond (de kaping van een toestel van Air France) kreeg Frankrijk een voorproefje van de mo gelijke prijs van een dergelijk beleid. VERTALING: MARGREET HESLINGA

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 2