NETTO 13.5% BELASTINGVRIJ Potentiële moordenaars schrikken van man met borsten JL Begraafdoos voor dieren vooral milieuvriendelijk MOGEN ZE'M NU UITDELEN. Binnenland fl 'Strijd tegen georganiseerde misdaad nog niet verloren' EEN NIEUW RENDEMENT GEGARANDEERD JAARLIJKS UITGEKEERD AlBeCo ZE HIER ALTIJD TEGENAAN KIJKEN OP UW BEZORG(ST)ER KUNT U REKENEN. MERDAG 24 DECEMBER 1994 Algemeen Nederlands Persbureau CPD Geassocio HAARLEM-LEIDEN RONALD FRISART Een vent met borsten! De dertien zondaars ril len. Ze weten wel dat over alcohol meer valt te vertellen dan alleen dat je er draaierig van kunt worden. Maar dit! Kort na de video-opnamen is de borsten-man overleden aan de gevolgen van zijn drankmisbruik, vertelt de cursusleider. De cursisten lijken lichtjes opgelucht. Zo diep zijn ze niet gezonken. Ze hebben 'alleen maar' met een slok op auto gereden. Al weten ze na twee dagen Alcohol Verkeer Cursus (AVC) dat dat al erg genoeg is; dat ze hooguit een aanrijding met blikschade hebben veroorzaakt en dus geluk hebben gehad. Per slot van rekening zaten ze achter het stuur als potentiële moordenaars. 'Dronken automobilist rijdt tegen boom', mel den kranten met enige regelmaat. En een officier van justitie in het arrondissement Alkmaar heeft het over 'alcomobilisten'. Dick R. Vermeulen vindt dat maar niks. „Het wekt de indruk dat je alleen een gevaar op de weg bent als je echt dronken achter het stuur zit." Dat dat een misverstand is want dat een chauffeur al na vrij weinig drank een gevaar wordt voor zichzelf en anderen legt hij zo'n dertig keer per jaar uit aan cursisten. Die zijn daartoe uitgenodigd door de officier van justitie of het is hen opgelegd door de rechter. Ze hopen door het volgen van de tweedaagse cursus wat minder straf te krijgen. Rechter en aanklager ho pen dat de cursus ertoe leidt dat de wetsovertre ders hun leven beteren. De regelingen lopen per arrondissement uiteen, maar de cursussen zijn in het hele land vrijwel gelijk. In de arrondissementen Haarlem en Alk maar worden ze gegeven door de Brijder Stich ting, onder anderen door Dick Vermeulen. Wie in het arrondissement Den Haag (waaronder Leiden en omgeving valt) met een borrel op wordt gepakt en aan bepaalde voorwaarden vol doet, kan zich vervoegen bij het Centrum Ver slavingszorg Zeestraat, dat cursussen verzorgt in het Haagse wijkcentrum Het Keerpunt. AVC's bestaan sinds 1989 in het hele land. Onze ker is echter nog of ze vruchten afwerpen. Tot nu toe vallen de resultaten niet mee, conclu deerde het Wetenschappelijk Onderzoek en Do cumentatie Centrum (WODC) van het ministe rie van justitie in 1992. Mensen die met drank op tegen de lamp liepen en een cursus deden, gingen later bijna net zo vaak weer in de fout als mensen die werden gepakt en de cursus niet volgden. „Maar", relativeert Vermeulen, „in feite is dat met alle strafvormen natuurlijk een beetje zo." Ook door gevangenisstraf of een boete word je niet plotseling een modelburger. Nederlandse AVC-cursisten krijgen geen beel den van bloederige ongelukken voorgeschoteld. In de Verenigde Staten gebeurt dat wel. Het schokeffect is dan groot, maar blijkt slechts kort te werken. In Nederland wordt daarom gepro beerd niet de emoties van cursisten te raken, maar hun gezonde verstand. Niet met hun hart, maar met hun hoofd moeten mensen ervan overtuigd raken dat je het beste broodnuchter kunt gaan rijden en anders met hooguit een paar glazen op. Wie de grens overschrijdt, is een gevaar op de weg, al denken ze daar zelf vaak anders over. „Ik was een fervent bierdrinker, omdat ik zelf een café had. Dan ontkom je er niet aan", vertelt een cursist. „Ik kan er goed tegen", meent hij. Vermeulen wil best geloven dat de man niet snel gaat lallen of op z'n benen zwaaien. Maar „vraag je nooit af: hoe voel ik me? Vraag wel: hoeveel heb ik op? Bij de geoefende drinker duurt het langer voor hij zich dronken voelt. Bij 1,8 pro mille alcohol in zijn bloed kan hij zich nog best fit voelen." De voormalige cafébaas blies bij de politie voor 1,56 promille in de bus, maar voelde zich inderdaad nog puik. En dat terwijl het wet- telijke maximum drie keer zo laag ligt: bij 0.5 promille. De gevaren van alcohol in het verkeer stampt Vermeulen er twee dagen lang*met kracht van argumenten in. De cursisten staan er versteld van hoe snel je gaat lijden aan een 'tunnelblik'. /VI na een vrij geringe alcoholconsumptie raakt de buitenkant van het netvlies verdoofd. Gevolg: wat uiterst links en uiterst rechts van je gebeurt, zie je niet meer. Levensgevaarlijk dus. Cijfers die cursisten van de ernst van de zaak moeten doordringen, schuwt Vermeulen niet. In Nederland valt 1 op de 3 verkeersslachtoffers bij een ongeluk waarbij drank in het spel is. Per jaar resulteert dat in 750 blijvend invaliden. Bij vijf tot zes glazen is het risico vier keer zo groot dat een automobilist bij een ongeluk betrokken raakt als wanneer hij niets heeft.gedror&en. Al cohol blijft opmerkelijk lang in je lijf: de lever heeft aan elk glas liefst anderhalf uur z'n handen vol. Een stevig feest kan dus ook de volgende dag nog leiden tot een vervelend contact met de politie. Ook de juridische kant krijgt aandacht. Hoe het gaat bij de politierechter en welke straffen die rechter uitdeelt. Maar ook komt aan de orde dat de politie bij het ministerie van verkeer en wa terstaat een artikel 16-procedure aanhangig kan maken. Wie pech heeft kan dan voorjaren zijn rijbewijs kwijt raken. En een hoop geld, want de kans is groot dat ook de autoverzekeraar verve lend gaat doen. Het enige alternatief is dan een verzekering bij het bedrijfje Terminus, waar de premies drie keer zo hoog zijn als normaal. Dat de informatie nuchter en zakelijk ter tafel komt, treft de cursisten aangenaam. Ze hadden een zwaar moraliserende preek verwacht, twee vreselijke dagen lang. Aan het einde van de laatste dag zeggen ze allemaal dat het erg is meegevallen. En vooral dat ze heel wat hebben opgestoken. Dat is een typerende reactie, zo blijkt uit het WODC-onderzoek. De onderzoe kers denken dat mensen dat aan het einde van zo'n cursus ook menen. Maar daarna? Vermeu len is realistisch: „Hoe kun je denken dat je het gedrag van mensen in twee dagen kunt verande ren. Het is een zaak van lange adem." 'S Mr. J.Remmelink heeft de moed nog niet opgegeven. GRONINGEN PETER ELBERSE MADELEEN WESSELING/ANP Nederland heeft de strijd nog niet verloren tegen de georga niseerde misdaad. Maar de verdeel- en heersmethoden van de zware jongens in de drugwereld beginnen wel te lij ken op een noodsituatie. En dan zal de overheid met zwaardere wapens moeten te- "1 rugvechten, zelfs als dat ten koste gaat van de verdachte als I mens. Het afgelopen jaar was 'crimineel goed'. Het volgend jaar moet voor criminelen slechter worden, anders lijken doodstraf en kroongetuige niet meer ver weg. En daarmee het verval van de rechtsstaat. De voormalig procureur-gene raal bij de Hoge Raad en emeri tus hoogleraar strafrecht aan de Vrije Universiteit, mr. j. Remmelink, heeft de hoop op een stabiel justitie- en politieapparaat en een eerlijk evenwicht tussen overheid en verdachten nog niet opgegeven. Er moeten en kunnen, in zijn. ogen, dingen veranderen om op een zuivere manier de misdaad te bestrijden. En niet, zoals dit jaar, via inbraken bij justitie, het bedreigen van een officier en het opsporen door pientere ad vocaten van een naar het lijkt geheim politiewereldje. „Het bedreigen van een officier was trouwens een incident, voor zo ver ik dat kan zien. Maar het stelselmatig gebruiken van op- 1 sporingsmethoden, die volgens wet en recht niet door de beugel kunnen, is ernstiger", aldus Remmelink. De IRT-affaire en verwikkelin gen rond tal van grote drugza ken, vooral in het Amsterdamse, hebben geleerd dat de politie soms rare sprongen maakt. Sprongen die bovendien ver borgen worden gehouden voor de magistratuur, zowel voor of ficieren van justitie als- voor rechters, uit angst dat zaken op hun oordeel stuklopen. Inkijko peraties, verregaande infiltratie, ongelimiteerd afluisteren met behulp van scanners, het kwam het afgelopen jaar allemaal bo ven water, maar bepaald niet op eigen initiatief van de politie. Remmelink keurt verborgen onrechtmatig handelen van de politie, al dan niet met mede weten van het openbaar minis terie, ten stelligste af. „Ik zou willen bevorderen dat het OM zodanig wordt georganiseerd dat er vanuit de vergadering van de procureurs-generaal, onder leiding van Docters van Leeu wen, een betere invloed kan worden uitgeoefend op het functioneren van het OM." PLUS WINSTDELING VEILIG MET ZEKERHEID LOOPTIJD 3 JAAR Deelname f35.000.-of 100.000.- Mededeling. Vanwege de grote intekenstroom verlengt ALBECO de succesvolle introductie-deel name van ƒ35.000.-. NEDERLAND LUXEMBURG Ja stuur mij voor nadere informatie en eventuele deelname de prospectus van ALBECO. De HEER/MEVRI,J. ADRES: TEL: POSTCODE:WOONPLAATS: Opsturen in gefrankeerde envelop naar ALBECO. Lange Vijverberg 4-5, 2513 AC •s-Gravenhage. Tel. 070 - 392.43.71. Telefax 070 - 361.51.45. Op werkdagen bereikbaar tot 22.00 uur). „Het OM moet meer grip krij gen op de politie, op de opspo ringsambtenaren. Er moet, van begin tot eind, één officier bij één zaak betrokken zijn. Nu nog zijn er vaak te veel verschillende officieren met dezelfde zaak be zig, en daarmee wordt het er al lemaal niet duidelijker op." De politie moet wel de ruimte blijven krijgen om onderzoeken naar eigen inzichten te verrich ten, zonder dat zij daarbij per definitie alle wapens op tafel moet leggen, meent Remme link. „In het algemeen moeten opsporingsambtenaren hun ac tiviteiten vastleggen in proces sen-verbaal. Maar je moet er daarbij wel rekening mee hou den dat de politie altijd een ze kere tactiek nodig heeft, die ze niet zonder slag of stoot wil prijsgeven. Je kunt als politie niet in alle gevallen in de open baarheid aangeven wat je doet of niet doet. Daar kan ik begrip voor opbrengen." Remmelink: „De vraag is of bepaalde methoden buiten de wet om toch kunnen worden gehanteerd. Dat moet de rech ter in hoogste instantie, de Ho ge Raad, beoordelen. Zoals bij de inkijkoperaties de voorwaar den via de rechtspraak duidelijk werden. Overigens ben ik wel een groot voorstander van, in principe, het primaat van de wetgever, dus ons parlement." Naast wetgeving en de uitleg daarvan door de rechter ziet Remmelink ook veel in de mo gelijke resultaten van de parle mentaire enquête, volgend jaar, naar overheidshandelen tegen de misdaad. Remmelink: „De enquêtecommissie kan bij voor beeld adviezen uitbrengen over principevragen als de kroonge tuige. Nu is het klimaat in Ne derland hiervoor nog niet rijp, maar de situatie kan zo ernstig worden dat we naar een derge lijk middel moeten grijpen om de misdaad te elimineren." Hij voegt daaraan toe dat een kroongetuige-regeling alleen in Starbox ziet het helemaal zitten in kar ton. Het bedrijf is zo enthousiast dat men in de toekomst zelfs mensen in kar tonnen dozen het graf of de crematori umoven in ziet gaan. ,,Op korte termijn zien we zelf nog geen mogelijkheid om grafkisten van Karton te produceren", zegt Starbox-directeur Simone Koek koek. „Maar we hopen dat andere pro ducenten op dit idee inspringen, want karton heeft de toekomst." De Meppelse Grafkisten Fabriek heeft vijftien jaar geleden al eens geprobeerd een markt te vinden voor kartonnen grafkisten. De huidige directeur, H. Kwant, spreekt van 'een grote misluk king'. De fabriek heeft jaren gewerkt aan de kartonnen kist. Zo'n 15.000 zijn er ge produceerd. Het grootste bezwaar tegen karton is dat er na de verbranding veel meer as overblijft dan bij hout. „En kar ton is veel gevoeliger voor warmte en vocht." Toch sluit Kwant niet uit dat de kartonnen grafkist, met de komst van be tere productiemethoden, opnieuw tot le ven zal worden gewekt. R. Boon, directeur van Nederlands grootste grafkistenfabriek Bogra, ziet overigens geen toekomst voor kartonnen grafkisten. Er kleeft volgens hem een te groot moreel bezwaar aan karton. „Het publiek denkt bij karton vaak aan een willekeurige doos uit de supermarkt, niet iets om in te worden begraven." FOTO ANP ARTHUR BASTIAANSE Europees verband mogelijk zal zijn. „Nederland is veel te klein om mensen die in ruil voor geen straf het OM helpen ver dachten te pakken te verbergen en te beschermen. En we moe ten toch blijven proberen de rechten van het individu zoveel mogelijk te waarborgen." Veel tegenwerking van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens verwacht Remmelink niet. Nieuw fenomeen dit jaar was ook het gebruik, door advoca ten, van door criminelen gesto len justitiemateriaal met de be doeling verdachten in grote drugzaken vrij te krijgen. Extra moeilijk daarbij was dat juist uit dat materiaal bleek dat de poli tie methoden gebruikt die niet legaal zijn. „Of deze manier door de beugel kan, is bij uitstek een vraag die de Hoge Raad zou moeten beantwoorden. In dat kader ook zou de procureur-ge neraal bij de Hoge Raad zono dig, cassatie in het belang der wet kunnen instellen. Dat insti tuut biedt de mogelijkheid om een snelle uitspraak te krijgen van ons hoogste rechtscollege over de uitleg van een wet." Remmelink kan nog niet be oordelen of deze manier van aantonen van het bestaan van onrechtmatig bewijs (gestolen stukken) in het voordeel van een verdachte zou moeten wor den uitgelegd. „Maar altijd moet de rechter op de hoogte zijn van alle materiaal dat nodig is voor het eerlijk vellen van een oordeel over de verdachte. Ook in gevallen van een schuldige verdachte geloof ik dat de rech ter kennis moet nemen van ma teriaal dat van diefstal afkom stig is en door een advocaat in het geding wordt gebracht om aan te tonen dat de politie on rechtmatig bezig is geweest. Omdat de mogelijkheid bestaat dat de rechter tot de conclusie komt dat de verdachte onschul- DEN HULST JORIS VAN CASTEREN Voor mensen die hun dode huisdier niet in een zak willen proppen of zelfs zonder enige 'verpakking' .willen begraven, is er sinds kort het alternatief van een kartonnen begraafdoos, die het afscheid van een huisdier wat waardiger moet maken. De doos is een vinding van het be drijf Starbox uit het Overijsselse Den Hulst. Het lijkt erop dat mensen te genwoordig steeds meer voor hun huisdieren over hebben. Een beetje kat van deze tijd kan rekenen pp dure, met jus over goten vleesmaaltijden. Honden krijgen krolcante krachtbrokken voorgeschoteld die stijf staan van de vitaminen en mineralen. Veel, zo niet alles is mensen er aan gelegen het leven van hun huisdier zo aangenaam moge lijk te maken. Zo'n dier heeft volgens Starbox ook na zijn dood recht op een respectvolle behandeling. Vandaar de die- renbegraafdoos van stevig kar ton. De doos is gemaakt van gere cycled karton, zodat hij, zonder het milieu schade toe te bren gen, zo de oven van het dieren crematorium of de grond in kan. Afhankelijk van maat en uitvoering bedraagt de prijs tus sen de acht en de dertig gulden. Gekozen kan worden uit een goedkope doos van alledaags bruin karton of een luxe doos met houtnerfmotief. De dozen zijn nu alleen nog verkrijgbaar bij een aantal dierenartsen en bij Starbox zelf. De dierenbegraafdoos is verkrijgbaar in diverse uitvoeringen. FOTO CPD FRANK UIJLENBROEK Een honderdtal dierenartsen heeft inmiddels kennis gemaakt met de dierenbegraafdoos. Vol gens Starbox-directeur Simone Koekkoek overwegen ze de do zen in voorraad te nemen. „Vooral het feit dat de dozen zo milieuvriendelijk zijn, spreekt de dierenartsen aan. Het lijkt erop dat we een gat in de markt hebben gevonden." De doos is in vijf verschillende maten le verbaar. In de grootste past met gemak een volwassen bouvier. Iedere uitvoering is voorzien van handvatten en wordt gele verd in een klein gevouwen zelf- bouw-pakket. Bij de dozen zit een etiketje waarop het huisdier moet worden geregistreerd. De bodem is versterkt en absorbe rend, zodat het dier niet uit zijn doosje kan vallen en er geen li chaamsvocht kan doorlekken. Starbox is nog maar een jonge onderneming. Ze bestaat pas een jaar. liet bedrijf maakt naast de dierenbegraafdoos ook vakverdelers voor dozen. En binnenkort gaat het poppenkas ten maken. Ook van karton. OMDAT Uw bezorg(st)er heeft het hele jaar door maar één doel: zorgen dat hij/zij üw brievenbus niet mist. Binnenkort zal uw eigen bezorg- (st)er aanbellen en een wens- kaartje afgeven. Op dat kaartje staat een brievenbus afgebeeld. Daaraan herkent u dus uw eigen,vertrouwde bezorg<st)er. Andere kaartjes worden door de bezorgjstjer van deze krant niet uitgedeeld!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 5