Reuzeschilderij voor Hooglandse Kerk 'In het begin waren we erg onervaren' Cultuur Kunst De kleuren van Brazilië in schilderijen John Hansen Letterkundig Museum viert 40-jarig bestaan met tentoonstelling over 1954 -IWOENSDAG 23 NOVEMBER 1994 ANNEMIEK RUYCROK, 0 James Last in Rijnhal in Arnhem arnhem De Duitse orkestleider James Last komt 30 april 1995 met zijn muzikanten naar de Rijnhal in Arnhem voor een con cert. De kaartverkoop, onder meer bij de VW Theaterbespreek bureaus, is inmiddels begonnen. Concert Eric Clapton parus 'Lric Clapton plays the blues'. Onder deze titel toert Clap ton door Europa. Voor de fans die geen kaartje voor de concer ten in Nederland konden bemachtigen, is er de mogelijkheid toegangsbewijzen te kopen voor het optreden in Parijs op 21 april 1995. De kaarten zijn verkrijgbaar bij de bekende voorver koopadressen en de VW-bespreekbureaus. Eerste Gerrit Achterberg Prijs voorschoten De Gerrit Achterberg Prijs 1994 gaat naar A. Mid deldorp voor zijn boek 'Het avontuur van Achterberg', versche nen in 1989 bij Uitgeverij de Prom in Baarn. Aan de bekroning is een bedrag van 10.000 gulden verbonden, zo meldt de Stichting Genootschap Gerrit Achterberg. De prijs gaat eens in de vijf jaar naar een studie of een ander letterkundig werkstuk over het werk van de dichter Gerrit Achterberg. Het is voor het eerst dat de prijs wordt uitgereikt. De bekroning is financieel mogelijk ge maakt door een legaat van de weduwe van de dichter, J.C. Ach terberg-van Baak. De prijsuitreiking vindt plaats op het Achter bergsymposium op 26 november in Utrecht. e bezo» selkun De sculpturen van Alma Polane tonen de mensfiguur sierlijke houdingen. beeldende kunst recensie roos van put Expositie: schilderijen van John Hansen, sculpturen van Alma Polane, textiel van Lidy v.d. Spek, glas van Nanna Back- woude-dorp. Wie ooit eens in Brazilië is ge weest zal bij het aanschouwen van de schilderijen van Hansen een gevoel van herkenning er varen. Brazilië, land van exoti sche vruchten en oneindig ge varieerde landschappen. Als je in Rio de Janeiro bent, ervaar je die typische sfeer die alleen de ze plaats heeft; een wereldstad in tropische sferen en boven dien gesitueerd aan zee, omge ven door bergen. Andere steden en de routes daar naar toe heb ben weer een geheel andere uit straling. Maar altijd is Brazilië nadrukkelijk aanwezig. De ein deloze schakeringen groen van de jungle en de ldeuren van de aarde zijn op geen enkele kleu- renwaaier na te bootsen. Han sen heeft tien maanden door Brazilië gereisd. Zijn indrukken van het land heeft hij vastgelegd in een nieuwe serie schilderijen. Was zijn abstracte werk voor deze periode zeer kleurrijk, na Brazilië experimenteert hij met sobere kleuren -bruin, oker- en grijstinten, wit- resulterend in abstracte, zeer tot de verbeel ding sprekende doeken. Wat zeer opvallend is, juist omdat Brazilië in vele opzichten zo kleurrijk en contrastvol is. Het werk 'Terra do Brasil' laat grove vegen zien in bruintinten, vanuit het middelpunt vliedend. Het centrum van de afbeelding is gelig, wit. Met het zand en ei geel uit Brazilië heeft Hansen dit schilderij samengesteld. Het is alsof hij je een fragment Bra zilië presenteert op een plat Dick Bruna weg bij Meulenhoff Monument voor vrijheid twaalf keer zo groot als De Nachtwacht De Helderse kunstenaar Dabaruch werkt sinds mei aan een wel heel ongewoon schilderij. Volgend jaar mei zal het in Leiden te zien zijn. Het ongewone ervan is dat het in geen enkel museum of galerie past. Het werk meet tien bij twintig meter, ongeveer twaalf maal zo groot als 'De Nachtwacht'. Op 5, 6 en 7 mei wordt het superschilderij tentoongesteld in het dwarsschip van de Hooglandse Kerk waar zich dezelfde periode een cultureel evenement zal afspelen in het kader van de vijftigste viering van de bevrijding. groepen." Dabaruch werkt volgens een eigen techniek die hij „profile and painting" noemt. Door de ze techniek worden sommige panelen een soort beeldhouw werken. Er steken niet alleen scherpe voorwerpen uit maar bijvoorbeeld ook geslepen kris tallen die verwerkt zijn in de sterrenhemel. „Het effect is heel mooi," zegt Dabaruch. leiden jan rijsdam Het reuzeschilderij bestaat uit meer dan honderd manshoge panelen die samen een 'monu ment voor de vrijheid' vormen. „Elk paneel op zich bestaat uit een gedetailleerde voorstelling met als thema vrijheid," vertelt Dabaruch over zijn werk. „Als geheel vormt het kunstwerk ook weer een afbeelding waarin het zelfde thema tot uitdrukking wordt gebracht." Dabaruch heeft een maquette gemaakt waarop te zien is hoe het straks wordt. „Onder in het schilderij zien we een aardbol en in de bovenste helft, aan het eind van een traject waarin al lerlei taferelen voorkomen die handelen over de vrijheid, een bruid die de zon omarmt. De bruid is het ultieme symbool voor de vrijheid, met om haar heen allemaal scherpe voorwer pen die de vrijheid bedreigen. Dat is waar het schilderij over gaat, mensen die strijden voor de vrijheid en anderen die de vrijheid bedreigen. Kunstenaars hebben de taak die bedreigin gen te signaleren en er tegenin te gaan. Ik wil in mijn werk dui delijk maken dat er alleen men sen bestaan en geen etnische Lichtgewicht Ook het materiaal waarop de kunstenaar zijn schildering aan brengt is ongewoon. ,,Ik schil der op lichtgewicht kunststof panelen die speciaal voor dit werk in het voormalige Oost- Duitsland zijn gemaakt. Bij el kaar wegen de panelen nog al tijd ruim 500 kilo. Om het kunstwerk in de Hooglandse Kerk opgesteld te krijgen wordt een bedrijf ingeschakeld dat ge woonlijk de bouw verzorgt van podia met licht- en geluidsin stallaties bij grote popconcer ten, zoals in de Rotterdamse Kuip." Speciaal voor het evenement in de Hooglandse Kerk is ook de stichting Fellowship For Free dom in het leven geroepen. Sandra van der Born, één van de bestuursleden van de stich ting, vertelt dat het doel van de organisatie niet is de oorlog te herdenken maar de vrijheid te vieren. „De stichting financiert en organiseert het culturele eve nement." Het is de bedoeling om het elke vijf jaar te herhalen. Van der Bom: „Verscheidene Nederlandse bedrijven en parti culieren hebben al panelen uit het kunstwerk geadopteerd. Zij sponsoren op deze wijze de tot standkoming van het ongeveer drie ton kostende evenement. Na de expositie in de Hoogland se Kerk krijgen ze de panelen in huis. De stichting zorgt voor het onderhoud en houdt precies bij waar de panelen blijven, zodat ze over vijf jaar gemakkelijk op spoorbaarzijn." Het evenement in de Hoog landse Kerk bestaat, behalve uit de tentoonstelling van het su perschilderij, uit concerten, le zingen en activiteiten voor de jeugd, alle in het teken van de vrijheid. De activiteiten spelen zich af op 5, 6 en 7 mei. Een stukje van het super schilderij is momenteel te zien in kasteel Oud-Poelgeest, aan de Oegstgeesterweg 1 in Oegst- geest. Daat is ook een maquet te te bezichtigen. De expositie in Oud-Poelgeest is tot eind december te zien, tijdens kan met vrijdag. Elke vrijdag geeft de kunstenaar een rondleiding met toelichting op zijn werk. Aanmelden voor de rondlei ding, of voor meer informatie over de expositie in de Hoog landse Kerk ken men zich wenden tot de stichting Fellowship For Freedom, tele foon: 02230-47934. Kunstenaar Dabaruch e ment voor de vrijheid. i Sandra van der Born v Het Letterkundig Museum viert begin december zijn veertigjarig bestaan met de tentoonstelling '1954, een literaire doorsnee'. Gelijktijdig opent het Kinder boekenmuseum, dat onderdeel vormt van het Letterkundig Mu seum. Staatssecretaris A. Nuis van OCW verricht op 8 decem ber de officiële opening. Met de jubileumtentoonstel ling blikt het Letterkundig Mu seum terug op de gebeurtenis sen in het oprichtingsjaar. Het was het jaar waarin Bordewijk de P.C. Hooftprijs kreeg, Luce- bert de toegang werd geweigerd tot de prijsuitreiking van de ge meente Amsterdam en 'De fa milie Doorsnee' de Academie- prijs kreeg toegekend. Op de tentoonstelling is er aandacht voor de romans, de poëzie en het korte proza van dat jaar, maar ook voor de kinderlitera tuur en de detectives. Om in de sfeer van de jaren vijftig te komen is bovendien een half uur Polygoonjournaal te zien, met als hoogtepunt het dankwoord van Bordewijk tij dens de uitreiking van de P.C. Hooftprijs. Het was voor het eerst dat de televisie daarbij aanwezig was. Ook de uitzen dingen van 'De familie Door snee' zijn op de tentoonstelling te beluisteren. Mensen die in 1954 zijn geboren, hoeven niks te betalen voor de tentoonstel ling die tot en met 26 februari loopt. Het Kinderboekenmuseum is vooral bedoeld voor kinderen tussen de 8 en 13 jaar. De ten toonstelling gaat over zaken als verliefd, school, dood, Tweede Wereldoorlog, detectives/speur ders, sprookjes, milieu en die ren. In het Kinderboekenmuse um is veel te zien - boeken, handschriften, foto's -, maar ook iets te doen. Dat varieert van het afmaken van een onvoltooid liefdesge dicht van Ivo de Wijs, het oplos sen van een raadsel tot het trek ken van dichtregels uit de kauwgumballenautoniaat. Ook is er een boekje met een speur tocht door de tentoonstelling verkrijgbaar. Rijksmuseum wil onderdoorgang verbouwen amsterdam vlak. Een fragment van de grondstoffen van dit land. Hoe direct kun je een land symboli seren? Hij toont geen afbeeldin gen van kleurrijke lambada- dansers, geen frivole Braziliaan se dames in bikini op het strand, maar juist dat wat Brazi lië tot Brazilië maakt: de kleuren van het land zelf. Een mooi contrast met dit symbolische werk in het totaal beeld van de expositie is het werk van Alma Polane. Haar sculpturen tonen de mensfiguur in eenvoudige sierlijke houdin gen, met bijvoorbeeld een draaiing van de romp ten op zichte van de benen. Het werk is krachtig juist door de een voud. Van de kop van de figuur is veelal alleen de vorm aange geven. Polane zegt zelf dat zij zoekt naar een vorm die zowel spanning als eenvoud uitdrukt. Door de mensfiguur als uit gangspunt te nemen, de ver schillende lichaamsonderdelen te abstraheren zodat de nadruk op de sierlijke beweging wordt gelegd, slaagt zij in deze opzet. Soms abstraheert en vereen voudigt zij dusdanig dat in de verte de menselijke houding nog wel herkenbaar is, maar dat met name de beweging wordt benadrukt. De textiele werken van Lidy van de Spek zijn weer van een geheel andere orde. Kleurrijke motieven, ontleend aan de na tuur, herhaalt zij in een pa troon, zodanig dat bijvoorbeeld een fictief bloemstilleven of bo- menlandschap ontstaat. Soms citeert zij uit de kunstgeschie denis. Een detail van een werk van een grote Italiaanse meester voegt zij, ook weer in een her haald patroon, toe aan het werk. Het is te omschrijven als dominant in kleurkeuze (fel rood, kleine details geel, tegen een fel blauwe achtergrond). New Fads spelen vanavond in het LVC van kussensloop tot behang. Van de Bruna-boekjes gaan er jaarlijks honderdduizenden in tientallen landen over de toon bank. Bij Nederlandse maar ook Japanse kindertjes liggen de boekjes bijna naast de paplepel. Er zijn inmiddels 83 titels ver schenen, waarvan drie nog on langs bij gelegenheid van de Kinderboekenweek. Meulenhoff wil evenmin als Mercis zeggen hoe hoog precies de jaarlijkse amsterdam jacob haagsma Ze hadden er zo'n hekel aan, de New Fast Automatic Daffodils. Om botweg afgekort te worden tot New Fads. Maar nu is het de officiële naam van de groep uit Manchester. Om puur prakti sche redenen, vertelt zanger An dy Spearpoint. „Veel mensen noemden ons toch al zo, dus dan dachten andere mensen weer dat het om twee verschil lende groepen ging. En laten we eerlijk zijn: het was een erg lan ge naam. Soms werden de let tertjes op de concertposters wel erg klein. De groep, die vanavond in het Leidse LVC aan de Breestraat staat, is pas aangekomen in Amsterdam. En nee, ze zijn nog niet bij de Bulldog langsge- weest: vast aansteekpunt voor jongeren uit landen met een minder tolerant softdrugkli maat. „Die probeer ik te vermij den", zegt Spearpoint. „Ik wil Amsterdam nu wel eens anders zien dan in een paranoïde ne vel." Paranoia is anders wel een element dat opduikt in Spear- points teksten. „Ik weet niet of dat het goede woord is. Een ze kere somberte, dat is het wel. Een wantrouwen in alle zeker heden. Maar misschien is dat wel paranoia." Grillig De New Fads, zoals we ze vanaf nu maar zullen noemen, kwa men zo'n vier jaar geleden bo vendrijven in het destijds erg hippe Manchester. De groep werd door de media natuurlijk ingelijfd in de indie-dansscene die destijds in die stad woeker de rond groepen als Happy Mondays en Stone Roses. Maar in wezen waren de muzikale opvattingen van de New Fads te grillig, te experimenteel en te persoonlijk om zich op die ma nier te laten inkaderen. „We hebben ons nooit zo aangetrok ken gevoeld tot dat gedoe", zegt Spearpoint. „Dat was in wezen slechts één ritme, erg saai ei genlijk. Daarom hebben we ons ook pas vrij laat aan elektronica We voelen ons in ter- vemièuwing i New Fads hebben duidelijk aantoonbaar leren spelen. De met al die indie-gitaarbandjes. Maar ja. we zijn blank, middle- class en gebruiken jeen gitaar en dus zijn we een indie-band. Zo werkt dat." Spearpoints groot ste bezwaar tegen het Britse in- die-gebeuren is dat die scene zo 'retro' is. „Op dit moment heb je veel bands die proberen te klinken als The Smiths. Nou, dat vond ik de eerste keer al niks, dus daar zit ik niet op te wachten." Ritmes De New Fads zijn altijd erg op mede dankzij de door Westafri- kaanse muzikanten geschoolde percussionist Icarus Wilson- Wright. Op hun vorige cd 'Body exit mind' kwam die ritmische kant er niet helemaal uit, von den ze zelf. „We deden erg ons best om een goed, heavy gitaar geluid te krijgen. De ritmes ver gaten we een beetje.'' Op de nieuwe cd, 'Love it all', is dat al lemaal wat beter in evenwicht, ook dankzij de hier en daar in gezette elektronica. „Live ge bruiken we die spullen ook. Dat geeft ook een extra melodieuze bruiken omdat we verder alleen maar een gitarist hebben." Bij een vorig goed gesprek met de New Fads maakten ze zich nogal druk over hun 'non-muzi- kanten'-schap en over het feit dat hun bepaald onorthodox klinkende nummers allesbehal ve op de traditionele singer- songwriter-manier tot stand ko men. Op 'Love it all' hebben de mannen duidelijk aantoonbaar leren spelen, terwijl er zowaar een aantal echte, ambachtelijke songs op staat. „In het begin we erg c het ritme, met de motivatie om alsjeblieft niet in de bekende clichés van het songschrijven te vervallen. Maar nu beheersen we ook dat aspect van het pro ces beter. We waren altijd erg intuïtief, ik stond het liefst te schreeuwen. Maar nu heb ik zangles genomen, ik beheers mijn stembanden beter en nu heb ik er ook meer lol in." The New Fads treden van avond op in het LVC Leiden, 24/11 Arena, Amsterdam, Het Rijksmuseum in Amster dam wil de onderdoorgang on der het museum verbouwen tot een voorportaal van het muse um. De ruimte die nu vooral wordt gebruikt als fietsstraat, zou een openbare voetgangers passage moeten worden met een café/restaurant, een musc- umwinkel en -kassa. Begin vol gend jaar hoopt het museum meer duidelijkheid te hebben over de financiële haalbaarheid van het miljoenenproject. Met de komst van de passage zou het museum verlost zijn van facilitaire problemen. Die zijn nu gigantisch. Bij grote ten toonstellingen staat het publiek soms twee of drie keer in de rij; bij de kaartverkoop in de keet aan de Stadhouderskade, bij de ingang van het museum en bij de garderobe. Met de verbouwing van de onderdoorgang tot een passage a la de Brusselse, komt er een einde aan de problemen. Be zoekers zouden in die „prettige atmosfeer" een, kaartje voor hel museum kunnen kopen, een kijkje kunnen nemen in de mu- seumwinkël, een kopje koffie drinken of een hapje kunnen Scholenproject over kunst in andere culturen Van Marokkaanse vertellingen en Indiase dansen tot Afrikaan se percussie en Iraanse film. Met deze facetten van 'andere' culturen is vandaag in leiden het Beleidsproject Culturele Vernieuwing begonnen dat tot doel heeft leerlingen van basis scholen een grotere kennis en inzicht in kunstvormen van an dere culturen bij te brengen. Het project is een initiatief van de Streekmuziekschool Lejden e.o., de Volksuniversiteit K&O en de provinciale Stichting Steunfunctie Kunstzinnige vor ming (SSKV). Het geld komt van de provincie Zuid-Holland. Marian van Veen, van de Sec tor Kunsten van de gemeente Leiden, legt de precieze bedoe ling van het project uit: „Het programma omvat films en ten toonstellingen voor alle acht groepen van de basisschool. Aan het bezoek van bijvoor beeld een film koppelen we een stukje begeleiding. Als de kinde ren Indiase dans willen leren, kan er een vakdocent van K&O of de muziekschool les komen geven." Wethouder P. Longen- berg van Verkeer (cultuur) heeft vandaag het startsein gegeven voor het project dat nog tot 25 juni 1995 loopt. Op die dag wordt het project m# een grote

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 21