'Avontuur trok me' Voornamelijk premières op Haags dansfestival CaDance Cultuur Kunst Feestdagen in LAK zonder 'mystery guest' Shirley MacLaine: 'Ik behoor tot een uitstervend ras' De sfeer is terug bij Gaaikema en hij is behoorlijk actueel WOENSDAG 9 NOVEMBER 1994 Najaarsexpositie bij Kraijenoord katwuk. Bij Art Gallery Kraijenoord gaat vrijdag 11 november de 'Najaarsexpositie' open. Te zien zijn onder meer schilderijen uit de periode 1850-1950. De galerie is te vinden aan de Prinses Ma- rijkelaan 19-21 in Katwijk. Openingstijden na de de presentatie: za 12/11: 11.00 tot 19.00 uur; ma 14/11 tot vr 18/11: 15.00 tot 18.00 uur. Daarna op zaterdagen van 11.00 tot 19.00 uur. Aquarellist Jan Pasteur in 'Warenar' wassenaar Het Cultureel Centrum de Warenar in Wassenaar exposeert vanaf 16 november werk van de aquarellist Jan Pas teur. Hij trok zich in 1988 uit het bedrijfsleven terug om zich te wijden aan deze vorm van schilderen met onbegrensde moge- lijldieden. De opening is op 16 november om 21.00 uur. De ten toonstelling is te zien tot 12 december in de Warenar, Kerkstraat 75, Wassenaar. Geopend op werkdagen van 10.00 tot 16.00 uur. Poppentheater in Tripodia katwuk» Het betoverde Sprookjesboek is een jeugdtheatervoor stelling voor kinderen vanaf 5 jaar. De hoofdpersoon van het verhaal, Jacobus, ondervindt problemen als hij uit het sprookjes boek wil voorlezen. Het boek lijkt betoverd! De kinderen moeten zelf maar komen kijken wat er verder allemaal gebeurt. De voor stelling is op 16 november in Tripodia, Hoornesplein 155 in Kat wijk. Aanvang: 14.00 uur. Kaarten zes gulden zijn onder andere verkrijgbaar bij het VW-kantoor, Vuurbaakplein 11 in Katwijk. Jazz-musicus Shorty Rogers overleden los angeles Milton 'Shorty' Rogers, de trompettist, bandleider en arrangeur die met Dave Brubeck en anderen in de jaren '50 de zogenaamde West Coast jazz-stijl ontwikkelde, is maandag op 70-jarige leeftijd overleden in een ziekenhuis in Californië. Rogers, geboren als Milton Rajonsky in Great Barrington, Massa chusetts, werd op 16-jarige leeftijd beroepsmusicus in de bands van Will Bradley en de toen beroemde vibrafonist Red Norvo. Later trad hij ondermeer op met groten als Woody Herman en Stan Kenton. Hij vestigde een trend met de bewerking van com posities van Leith Stevens voor 'The Wild One', een motorrij dersfilm met Marlon Brando in de hoofdrol. Drie Nederlanders naar Venetië Nederland wordt tijdens de Biënnale van Venetië vertegenwoor digd door drie beeldend kunstenaars: Mariene Dumas, Maria Roosen en Marijke van Warmerdam. De Mondriaan stichting, die verantwoordelijk is voor de Nederlandse inzending, heeft dat giste ren bekendgemaakt. De drie kunstenaars worden gezien als be langrijke representanten van de nieuwe generatie beeldend kunste naars in Nederland. Leidse kunstenares Annie Goddijn terug uit Joegoslavië „Ik hoop niet dat je te diep gaat graven. Ik ben nog niet helemaal bij de mensen", klinkt het vermoeid. Beeldend kunstenaar Annie Goddijn is alle aandacht van de pers zat. Afgelopen vrijdag kwam de 'war-artist' met haar schetsen terug uit voormalig Joegoslavië. Op Schiphol stond de pers haar op te wachten. En zondag een inter view bij Hanneke Groenteman op de TV. „Eigenlijk wilde ik gewoon naar bed", verzucht ze. een marathon gaat lopen." Vijandig Alles wat Goddijn gezien heeft, staat in haar schetsblokken. Bij na drie boeken vol. Wat haar vooral opviel was de vijandige houding van de burgers ten op zichte van de VN-militairen. „Je ziet kinderen die eerst enthou siast staan te zwaaien. Achter je rug roepen ze dan fuck you." Verder maakte prikkeldraad veel indruk op Goddijn. „Dat zag ik als grens tussen mij en de buitenwereld. Volgens mijn zoon heb ik dat een keer of zes bij Hanneke Groenteman ge zegd. Dat wil wel wat zeggen", lacht ze. Het contact met de VN-troe- pen was goed, maar niet hecht. „In het begin heb ik meer ge luisterd dan gepraat. Maar na een week trok ik me vaker terug op mijn kamer. Als dingen te dichtbij komen, praat ik er min der over. Dan uit ik mijn gevoe lens in mijn werk. Een plek voor mezelf, dat vond ik echt belang rijk. Ik wilde ook bewust een beetje op afstand blijven. Pro beren te begrijpen door te kij ken, zeg maar." Goddijn heeft vooral veel uit kijkposten getekend. „Op de een of andere manier raakte ik geobsedeerd door die dingen. Ik Goddijns voornamelijk witte huiskamer straalt rust uit. Aan de muur hangen enkele van haar werken. Ze heeft zich in een kuipstoel genesteld. „Ik had niet over al die aandacht nage dacht. De opdracht van het le germuseum uit Delft om de ac tiviteiten van de Nederlandse VN-militairen artistiek vast te leggen, trok me erg aan. Het avontuur van een onbekend land of situatie. Ik ben er niet uit sociale bewogenheid naar toegegaan, of omdat ik een we reldverbeteraar ben. Dat komt in mijn kunst ook niet naar vo ren. Ik ben gewoon nieuwsgie rig- Na kunstenaar Thom Vink, die in 1991 in Noord-Irak ver bleef, is Goddijn de tweede Leidse kunstenaar die naar oor logsgebied vertrok. Ze had zich van tevoren niet echt een voor stelling gemaakt van hoe het zou zijn. „Ik heb me eigenlijk alleen maar voorbereid door heel veel te tekenen. Normaal schilder ik en nu zou ik schet sen maken om die later te ver werken. Tekenen is iets heel an ders dan schilderen. Ik heb me zelf getraind, net als iemand die had er iets mee. De vorm is zo mooi. Je kijkt door een gat naar buiten en ziet dan een soort landschap. Een kader. Dat vond ik spannend." Goddijn laat wat van haar schetsen zien en meteen valt de manier van teke nen op. Krullende lijnen sieren het witte papier. „Ik noem het een geschreven manier van te kenen. Je pen komt geen mo ment van het papier af. Dan kun je veel sneller werken." Eigen interpretatie Hoewel het de opdracht was om Nederlandse militairen in Joe goslavië te volgen, heeft God dijn daar haar eigen interpreta tie aan gegeven. „Ik tekende niet alleen militairen, maar ook wat ik nog meer zag. Een kazer ne van binnen èn van buiten." De militairen zelf wilden wel zien wat Goddijn zoal maakte. Ze laat een foto zien van een groepje VN-soldaten dat zich over een van de schetsboeken buigt. „Sommigen vonden het mooi, anderen zagen er niet zo veel in. Maar voor de meesten was het herkenbaar." Het is de bedoeling dat de schilderijen van Goddijn in het najaar van 1995 in het Leger museum in Delft te bewonde ren zijn. Wat ze precies met de schetsen gaat doen. weet God dijn nog niet. „Ik heb eigenlijk nooit een idee van hoe het eruit gaat zien. Het schilderij kan best ver van de schets afstaan. Het wordt in elk geval een ge zeefde versie van mijn schets boeken. Deze week ga ik eerst uitrusten. Vrijdag of zo ga ik maar eens materiaal kopen en beginnen." Magie Frankie, Sandra Reemer, Bea van der Maat, Jo Lemaire, Onno Krijn, Leoni Jansen, en Plattèl (v.l.n.r.) geven het leukste feestje van het jaar. foto holvast/marklamers Motown en Blues in Leids theater Voor wie normaal gesproken opziet tegen de koude, donkere dagen van en rond Kerstmis is er dit jaar 'De Feestdagen in het LAKtheater': 'het leukste feestje van het jaar'. Sandra Reemer, Jo Lemaire, Bea van der Maat, Plattèl en Leoni Jansen geven van 26 tot en met 30 december een muzikale show weg. Gisteren werd er tijdens een persconferentie in de fo.yer van het LAK uit de doeken gedaan wat het publiek precies te wachten staat. „Het is een mengeling van oorspronkelij ke muziek, motown, 'down to earth' en blues", legt Jansen uit, initiatiefneemster van het muzikale spektakel met klinkende namen. „En voornamelijk zelf geschreven nummers." Het begon allemaal in Den Bosch, zo'n vier jaar geleden. „We traden daar ongeveer een uur op met diverse solis ten en een band. Onze solisten komen uit diverse disciplines, waarvan je niet zo snel zou verwachten dat ze zouden samenwer ken. Zo hebben we bijvoorbeeld Huub Sta pel gehad." Toen eenmaal bleek dat in Den Bosch 'het feestje op de bühne' oversloeg naar het publiek, besloot Jansen naar Leiden te ko men. „Het is een leuke opzet", zegt Sandra Reemer. „Solo stukken met backing vocals. We staan altijd met z'n allen op het podi um." Het was de bedoeling dat Reneé Sou- tendijk als mystery guest zou optreden. Maar zij heeft rond de Kerst verplichtingen en kan geen vrij krijgen. „Maar we kunnen het programma ook zonder gast vullen", al dus Jansen. „Waarschijnlijk komt er dus niemand anders. Het is voor het LAK een 'hele eer om zo veel bekende zangeressen 'binnen te halen'. Désiree Jacobs, projectmedewerker van het LAK, legt uit: „Normaal gesproken hebben we artiesten van het tweede plan. Alleen de Leidse Schouwburg lukt het om eersterangs artiesten te strikken. Nu hebben wij dat ook. We gaan eigenlijk een beetje vreemd." Ze steekt haar trots niet onder stoelen of banken. Om zoveel mogelijk publiek van het op treden te kunnen laten genieten is de capa citeit van de stoelen verdubbeld naar 280 stuks. Het maximale aantal. „Er kan nu geen stoel meer bij", aldus Jacobs. De voor verkoop is twee weken geleden al begonnen en er is al een aantal kaarten verkocht. In combinatie met Le Forestier, het restaurant met Frans getinte gerechten, is er zelfs een arrangement mogelijk. Vijfenzeventig gul den voor een diner èn toegang tot de voor stelling. De optredens zijn van ma 26 tot en met 30 december. De aanvang is 20.30 uur. Kaarten 27,50 gulden (20 met korting) zijn verkrijgbaar bij het bureau LAKthea ter, Cleveringaplaats 1Leiden. Van ma tot en met za van 14.00 tot 16.30 uur. Tele foon: 071-124890. DEN HAAG GPD In het Korzo Theater en Theater aan het Spui in Den Haag gaat vandaag het twee jaarlijkse festival voor moderne dans CaDance van start. Dankzij een extra subsi die van een ton kan het festival de komende weken 17 produkties met voornamelijk pre mières presenteren. Onder de deelnemers zijn bekende choreografen als Ted Brand- sen, Paul Selwyn Norton en Feri de Geus, maar traditiegetrouw bieden de podia van CaDance ook ruimte aan jonge talenten. „Het festival is een verkenning van de dans van nu, waarbij niet alleen wordt ge toond wat toch al zou plaatsvinden. Het blijft van groot belang initiatieven te nemen en opdrachten te verlenen aan veelbeloven de clansmakers", verklaart directeur Leo Spreksel de doelstelling van CaDance. Hij baseert zijn selectie op veelbelovende plan nen en neemt daarbij bewust het risico dat het eindresultaat niet aan de verwachtingen zal beantwoorden. Dat geldt dit jaar onder meer voor de pro dukties van de schoolverlaters Eveline Alte- na en Mati Elias. Altena is onlangs afgestu deerd aan de School voor Nieuwe Dansont wikkeling en maakt bij CaDance haar cho reografisch debuut met het werk 'Het Char lotte' in de voorstelling 'Kort I'. Elias volgde de Opleiding Moderne Theaterdans en krijgt met 'Where it is' haar eerste kans in de voorstelling 'Kort II'. Pessoa In het programma 'Kort 1' (9, 10 en 11 no vember, Korzo Theater) is ook Ruining' van Ted Brandsen opgenomen. Brandsen was danser bij Het Nationale Ballet, het gezel schap waarmee hij in 1991 verrassend als choreograaf debuteerde met de grootschali ge produktie 'Four Sections'. 'Raining' wordt gedanst door de zes leden van Com pagnie Geranium en is gezet op de gelijkna mige compositie van Harry de Wit en een tekst van de Portugese dichter Pessoa. De choreografie zal de ingetogen en bijna me ditatieve stemming van De Wit's muziek verkennen. Ook Johan Greben is bij Het Nationale Ballet als danser begonnen. Met 'Straks' won hij in 1989 de Aanmoedigingsprijs voor Choreografie en op uitnodiging van het Korzo Theater maakte hij vorig jaar het veel geprezen werk 'Toevallig Absoluut'. In 'Kort II' (13 en 14 november, Theater aan het Spui) brengt hij een nieuw werk over de machtsverhouding tussen vier danseressen. Paul Selwyn Norton oogstte in 1992 in CaDance veel succes met zijn openingssolo 'Johnny Panic'. Hij neemt dit keer deel met 'The Pork Revue' (17 lot en met 20 novem ber, Theater aan het Spui), een voorstelling voor zeven dansers die zijn fascinatie voor het verfijnen voor lichaamsisolaties en be wegingsmotoriek met hoge snelheid verder zal uitdiepen. Ook de voorstelling 'Hours' van Arthur Rosenfeld en Ana Teixid'o werd in 1992 lovend ontvangen. Voor de nieuwe editie van CaDance maakten ze The Third erking met Angels Mar Int, KorZO). CaDance zal ook dit keer aandacht aan de dialoog tussen dans en muziek besteden. Voor 'De Filistijnen' (26 en 27 november, Korzo) tekenen de post punk componist David Dramm, fluitiste Ann La Berge en danser/choreograaf Charles Corneille. Voor kinderen vanaf zes jaar maakte Feri de Geus zijn tweede jeugdvoorstelling. 'Hen dame of een tijger!?' 12 en 13 november, Korzo) ver haalt over een vreemdeling die zijn ideaal zoekt in een ver land waar zijn lot in han den komt van een ander. Het Cadance Festival duurt tot en met 27 november. De voorstellingen hebben wisselende aanvangstijden. Voor reserve ren: Korzo Theater, Prinsestraat 42, tel. 070 - 365 37 37 en Theater aan het Spul, Spui 187, tel. 070 - 346 52 72. De Publiekprijs voor het Ne derlandse Boek is toegekend aan Tessa de Loo voor haar ro man De Tweeling. De prijs, waaraan een bedrag van 15.000 gulden is verbonden, is gister middag in Amsterdam aan haar uitgereikt. De winnaar van de Publieksprijs wordt op ini tiatief van de stichting Collec tieve Propaganda voor het Ne derlandse Boek (CPNB) be- Twee maal prijs Tessa de Loo paald door bezoekers van boekwinkels en bibliotheken. Het gaat om werk dat tussen 1 januari 1993 en 1 juli 1994 is verschenen. In totaal zijn 16.635 stemmen uitgebracht. De Tweeling kreeg daarvan 9,5 procent. Bij de stemming zijn er geen beperkingen wat het soort boeken betreft. Op de tweede plaats eindigde De ver borgen geschiedenis van Don na Tartt en als derde Schindlers lijst van 'Thomas Keneally. Het is de tweede prijs die Tessa de Loo (1945) deze week in ont vangst heeft genomen. Maan dag ontving zij de Von der Ga- blentz-prijs voor objectieve in formatievoorziening over Duitsland. De Tweeling gaat over de in 1916 geboren twee ling Ix)tte en Anna, van wie de een in Duitsland en de ander in Nederland opgroeit. Als ze be jaard zijn komen ze elkaar weer legen. Van het boek zijn inmid dels meer dan 130.000 exem plaren verkocht, aldus uitgever De Arbeiderspers. Dit jaar heb ben een kwart meer mensen voor de Publieksprijs gestemd dan vorig jaar, toen I leren van de 'Thee van I Iella Haasse werd bekroond. Annie Goddijns schilderijen kunnen soms heel ver van haar schetsen afstaan. Ze zegt dat ze behoort tot een uitstervend ras in de theaterwe reld. Shirley MacLaine is danse res, zangeres en actrice en in haar theatershow wil ze al-die kwaliteiten gebruiken en com bineren. Er zijn er nog maar weinig die dat vak verstaan, en dat is jammer, meent ze. Shirley MacLaine (60) is in Amsterdam ter voorbereiding van haar komst begin volgend jaar. Dan treedt ze van 26 tot en met 29 januari met haar Singing dancing Musical Revue op in het Koninklijk Theater Carré. Haar optreden maakt deel uit van een beperkte Europese tournee van zes weken, die de Amerikaanse ook naar Mün- chen. Hamburg, Wenen, Parijs. Milaan en Brussel zal voeren. Haar show blikt terug op haar eigen carrière en gaat een klein beetje over de toekomst, vertel de ze gistermiddag in de foyer van Carré. „De show heeft veel te maken met Broadway en films." MacLaine kreeg haar eerste danslessen toen ze 2,5 jaar oud was. „Ik heb dus zelf discipline." Als studente begon ze op Broadway in „chorus li- nes" te dansen. Door een optre den in Pajama Game in de New-Yorkse theaterbuurt werd haar onmiddellijk een filmcon- 'Er is geen tijd en geen geld meer om te mislukken tract aangeboden. Inmiddels heeft ze in veertig films ge speeld. In haar show komen liedjes en scènes voor uit de films en musicals waarin ze is opgetre den, zoals Sweet Charity, Can Can en Gypsy. Ook brengt zij een liefdesmedley over de erva ringen van een vrouw met de liefde. „Ik acteer de liedjes en het dansen", aldus MacLaine. Ze betreurt het dat dit genre ten dode opgeschreven lijkt. „Tegenwoordig speelt helaas alles zich in opnamestudio's af. Er is geen tijd en geen geld meer om te mogen mislukken." Als Europese voorbeelden van het uitstervende ras van acteur- zanger-danser noemt zij Yves Montand, ook al overleden, en Herman van Veen, wiens show zij in haar eigen land heeft ge- In de Amerikaanse versie van haar show maakt de actrice grappen over haar eigen boe ken. MacLaine heeft er inmid dels zeven op haar naam staan. Ze bewegen zich in de New Age-sfeer en gaan over spiritua liteit en innerlijke vrede. In haar Europese show laat ze de grap pen hierover achterwege, om dat het publiek ze onvoldoende begrijpt. Het wordt de tweede keer dat Shirley MacLaine met haar show Carré bezoekt. De eerste keer was zestien jaar geleden. cabaret recensie wunand zeilstra De wereld is stapelgek, nou wij nog', solo programma van en door Seth Gaaikema Muzikale begeleiding Bob Zimmerman Gezien: 8/11, schouwburg Leiden, Eigenlijk mocht Seth Gaaikema niet meer optreden in de Leidse schouwburg. De laatste keer dat hij hier te gast was, had hij het zo bont gemaakt, dat de schouwburgdirectie het welle tjes vond: geen Seth meer in Leiden. Hij leek toen namelijk zijn publiek niet meer serieus te nemen. Ongeïnspireerd en traag draaide hij zijn verhaaltje af en durfde zelfs bij gebrek aan beter met oud, achterhaald ma teriaal aan te komen. En toch was Gaaikema er gis teravond weer. Aangezien begin dit jaar de reacties op zijn nieu we programma opvallend posi tief waren, heeft de directie ken nelijk met de hand over het hart gestreken. Het gaat absoluut te ver om te beweren dat Seth uit een diep dal ineens tot grote hoogten zou zijn gestegen. Hij was altijd al meer een babbelaar dan een echte cabaretier. Maar het moet gezegd: de gemoede lijke sfeer die hij ooit in zijn be tere dagen met zijn program mós wist te creëren, is weer te rug. Er zit beduidend meer vaan in zijn optreden. Seth nieuwe stijl heeft ook gelukkig afgeleerd om voortdurend om zijn eigen grappen te lachen. Daarnaast is hij behoorlijk actueel, als we de Brinkman-opmerkingen en de episode over de begrafenis van koning Boudewijn even buiten beschouwing laten. Ook de te rugblik op de totstandkoming van PaarS bevat aardige mo menten: het kan nog voor actu eel doorgaan, want de lange, warme kabinetsformatie ligt nog tamelijk vers in ons collec tieve geheugen. Gebleven zijn de omstreden woordspelingen. Een enkeling is raak, het merendeel toch wel gezocht. Om nou quasi-slecht- horend Jif allesreinigef te ver basteren tot Je fallusreinigef is een vondst van dubieuze kwali teit. Zijn trouwe aanhang de schouwburg is namelijk zeer behoorlijk bezet - lijkt zich er echter niet aan te storen.' De kater van Bill Clinton is op reis geweest...' - we mogen mee zingen met de gewijzigde versie van het aloude Annie Schmidt- /Harrie Bannink-liedje. Wat Seth Gaaikema er eigenlijk mee wil zeggen, valt moeizaam te ontdekken. Het heeft merk waardigerwijze iets met fantase ren over de eventuele terugkeer van het IJzeren Gordijn van doen. Dat soort vage fantasie tjes komt vaker voor. Bijna twee uur lang staat Seth Gaaikema met een ouderwetse microfoon in de hand - alsof er tegenwoordig geen modernere apparatuur zou bestaan. Doet hij dat uit puur conservatisme, ol wil hij misschien iets in han den hebben om zich een hou ding te geven? Het is één van de raadselen van het nog altijd omstreden fenomeen Seth Gaaikema. Meer vaart in optreden Seth Gaaikema:foto bertnienhuis

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 19