Een innemende ritselaar Rtv show Ontbijt TV trekt eigen spoor 'pans maken de serie' De wereld achter de kleine advertenties VRIJDAG 14 OKTOBER 1994 De veelzijdige loopbaan van Joop van der Reijden „Het leuke aan die man is dat hij uit een orthodox milieu komt en dat hij buitengewoon onorthodox is geworden", zegt Dick Dees, kamerlid voor de WD. Vader en moeder CHU, Joop CDA, ooit staatssecretaris van WVC. Maar nu aan het hoofd van een omroep die Jong en Wild is, Kei hard de Lekkerste wil zijn, een hele maand tot sextember bombardeert en nu commercieel wordt. HILVERSUM DICK HOFLAND en MONIQUE BRANDT Dees weer: „Joop heeft twee kanten. Het is een bijzonder charmante man, met veel hu mor. I lij kan iedereen voor zich innemen. En tegelijk is het een ritselaar: voor wat hoort wat, deals sluiten. Hij is niet zo prin cipieel in zijn standpunten en vindt het geen enkel probleem dat publieke omroep en com merciële omroep een contract met elkaar sluiten. Mijn stijl zou het niet zijn." Arie van der Veer, voorzitter van de EO: „Ik was zeer verrast toen ik merkte dat hij de stukjes over geloof leest die ik in de EO- gids schrijf. Het is een kant die Nederland niet van hem kent: zijn religieuze instelling. Zeker na de dood van zijn vrouw kwam dat naar boven. Hij heeft een honger naar kennis over dat onderwerp. We hebben dan ook regelmatig gesprekken over het geloof. Ik zet dan wel weer vraagtekens bij het feit dal hij zo'n sextember-maand van Ve ronica laat doorgaan. Daar heb ik hem ook meerdere keren over aangesproken. Volgens hem was het moeilijk tegen te houden, verder zei hij er niet Katholiek Van der Reijden zelf: „Het ka tholieke heeft zalige kanten. Mijn huidige relatie is rooms- katholiek, dus ik kom weieens in haar kerk. Die warmte, de schoonheid van de rituelen. Bij ons, protestant-christelijken, is alles strakker, soberder, wit. Zelf heb ik nog steeds het liefst dat strakke. Ik kom in een kerk om over God te horen, om te horen hoe ik met hem om moet gaan. Daar heb ik geen tierelantijnen voor nodig. Zo ben ik nu een maal opgevoed, dat is de ma nier waarop ik heb leren den ken. Ik pas nog steeds in dat ge loof. Het heeft in zekere zin mijn handelen bepaald. Ook al komt dat bij Veronica nu mis schien wat minder duidelijk tot uiting." Johannes Piet van der Reijden werd geboren op 7 januari 1927 in een arbeiderswijk in Leiden. Zijn ouders hadden een wasserij en hij moest meehelpen met wassen en mangelen. Elke za terdag reed hij steevast op de bestelfiets de klanten af, ook al had hij er een grondige hekel aan. Zijn enorme prestatiedrang heeft hij wel eens toegeschreven aan die tijd: „Ik wilde er toch komen. In weer en wind dacht ik op die fiets: dit moet veran deren, dit wil ik niet." Hij volgde de HBS, in die tijd heel bijzonder voor een kind uit een middenstandsgezin, maar zijn ouders wilden dat hij per se maatschappelijk zou slagen. Mede daardoor ging hij econo mie studeren, in Rotterdam. Nadat hij in 1954 was afgestu deerd als bedrijfseconoom, kon hij drie jaar geen werk vinden. Toen pas kon hij aan de slag bij de Federatie van Ziekenfond sen. Voor een schijntje werkte hij er als incasseerder, ging met de bode op pad, deed de admi nistratie en onderhandelde met huisartsen. Zijn vrije tijd ging op aan zwemmen. Thuis stencilde hij een clubblad. Hij werd een ge ducht waterpoloër en als zwem coach bracht hij zijn club naar de hoogste afdeling. Een van zijn pupillen, Lyd, werd later zijn vrouw. Samen bestierden ze op een gegeven moment de hele club. Het overlijden van zijn vrouw, in 1989, luidde de donkerste periode van zijn le ven in. Hij begroef zich in zijn werk. Daarover zei hij ooit: „Als ik thuis kom, ga ik met m'n kont op de grond zitten, tegen de keukendeur, met de whisky- fles naast me. Een paar glazen en dan bóm, omvallen tot de volgende dag." Kleurrijk Dit soort uitlatingen zouden ty perend voor hem worden: eer lijk, recht op de man af. Van der Reijden houdt er niet zo van de schijn op te houden. „Die onbe vangenheid en zijn gevoel voor humor maken hem geliefd èn een kleurrijk figuur", meent CDA-kamerlid Lansink. „En dat valt temeer op, omdat hij in kringen verkeert waar je nauwe lijks dat soort mensen tegen komt. Ik denk ook dat Joop bij Veronica meer op z'n plaats is dan in de politiek." Met die mengeling van hu mor en ernst aarzelt Van der Reijden ook niet zichzelf een goede voorzitter te noemen. Gek is dat niet, gezien het enor me aantal leidinggevende func ties dat hij heeft bekleed. Van de Stichting Leidse Binnenstad, Het Zilveren Kruis, Blindenbe- strijding in ontwikkelingslanden en Registratie Alternatieve Ge neeswijzen, tot staatssecretaris van WVC, troubleshooter bij voetbalclub Feyenoord en voor zitter van de Veronica Omroep Organisatie. „Ik heb van mijn fouten geleerd. Een voorzitter mag fouten maken, anders is hij geen levend organisme. Dan is hij een apparatsjik." Belangrijk voor Van der Reij- dens persoonlijkheid was zijn tweede baan, die bij het Bedrijf schap Handel en Vee. De ene dag stond hij op de veemarkt, dan weer moest hij voor de bonden een verhaal houden over het landbouwbeleid van de Europese Gemeenschap. „Moet je je voorstellen: zo'n café met daarachter een smal zaaltje. Dan gingen de schuifdeuren open en vulde de zaal zich tot het toneel. En ik klom dan op dat toneel, waar een gordijn hing en dan ging ik voor dat gordijn een verhaal houden. Over varkenspest. Over mond en klauwzeer. Zaten die mensen in de zaal koffie, of iets beters, te drinken en ging het orkestje alvast oefenen. Nou, dan leer je wel praten en de zaken eenvou dig te houden." Als bewindsman gold hij als hard en doelgericht. Maar na een bezoek aan een Blijf-van- mijn-lijf-huis schrapte hij een voorgenomen bezuiniging. En tijdens een kennismaking met een psychiatrische inrichting kon hij zijn emoties amper nog de baas. Achteraf noemde hij zijn tijd op het ministerie de mooiste uit zijn leven. „Het klinkt wat oneerbiedig om te zeggen dat Veronica daarbij vergeleken maar peanuts is, maar op dat departement zat alles, maar dan ook alles in de grabbelton." Na vier jaar geruchtmakend Joop van der Reijden: „Schoonmaken is mijn vak." beleid keerde hij niet terug in het kabinet. Hij werd interim directeur bij het Haagse zieken huis Leyenburg, wethouder voor financiën en sport in zijn toenmalige woonplaats Oegst- geest, interim-manager bij Feyenoord. En NOS-voorzitter. In die rol schreef hij al een noti tie waarin hij aangaf dat als er niets zou veranderen, de pu blieke omroep in 1995 ten grave kon worden gedragen. Er werd weinig mee gedaan. Hij ergerde zich tevens aan de besluiteloos heid. „In Hilversum, o paradox, brand ik weliswaar van binnen op, ik erger me geweldig, ont zettend, omdat het tempo van vergaderen zo laag ligt, maar ik heb geduld leren betrachten in het besef dat ik anders brokken Traasfer Niet lang daarna volgde de 'transfer van het jaar': Van der Reijden volgde Wout Bordewijk op als voorzitter van Veronica. De omroep hing een zware boe te boven het hoofd omdat ze fi nanciële steun had verleend bij het opzetten van de commer ciële zender RTL Véronique, nu RTL 4. Een politicus kon uit komst brengen. Dank zij Van der Reijden kwam Veronica er vanaf met intrekking van twin tig uur zendtijd en vijftien mil joen gulden boete. Rob Out, in die tijd nog Mis ter Veronica, werd daarmee be hoorlijk uit de narigheid gehol pen. Inmiddels is hij van het omroeptoneel verdwenen en wil hij zich niet uitlaten over de persoon Van der Reijden. „Joop is gewoon een heel bekwaam politicus. That's it. Ik heb hem een paar keer in een vergade ring meegemaakt toen ik nog lid was van het NOS-bestuur. De man heeft grote kwaliteiten om met mensen om te gaan. Wij van het 'oude' Veronica wa ren niet gewend om zö met mensen om te gaan, te manipu leren. Bij ons ging alles direct. Zijn doelstellingen begreep ik echter niet goed. En eerlijk ge zegd: ik begrijp ze steeds min der." Belangrijke reden om de overstap te maken, was voor Van der Reijden dat Veronica bereid was zijn vijf pensioen breuken te lijmen. Maar, vond hij zelf, hij was natuurlijk ook de juiste man op de juiste plek. „Schoonmaken is mijn vak, problemen oplossen. Hoe moeilijker het is, hoe interes santer het wordt." Omroepland reageerde diep geschokt. Van der Reijden werd gezien als een verrader. Hij moest onmiddellijk zijn werk zaamheden bij de NOS neerleg gen en mocht zelfs niet meer op een feest van Sesamstraat ko- Van der Veer: zal hij een gelukkig EO cieel-gaan van Veronica is een droom die werkelijkheid wordt. Het was zijn ideaal." Bradley Bell, hoofd schrijversteam 'The Bold and the Beautiful' Dieuwertje Blok: met fris elan terug bij de KRO. HILVERSUM GPD Wie kijken er 's morgens van half acht tot half negen televi sie? Volgens de KRO genoeg mensen om Ontbijt TV een flin ke impuls te geven. Maandag gaat Ontbijt TV in de herkan sing. Met een fris elan en twee nieuwe gezichten: Dieuwertje Bloken RockyTuhuteru. De KRO heeft flink uitgepakt om Ontbijt TV-nieuwe stijl tot een succes te kunnen maken. De 'bemanning' telt nu zo'n twintig koppen, de redactie heeft een riante behuizing ge kregen, er is een eigen studio ingericht in het KRO-gebouw en er staat dagelijks een mobiele satellietschotel paraat om in alle vroegte rechtstreekse reporta ges r naken Die reportages kunnen van alles betreffen, volgens eindre dacteur Jan van Galen. Stakin gen beginnen doorgaans om half acht, weet hij, kraakpanden willen nog wel eens in alle vroegte ontruimd worden en als een voetballer op zondagmid dag een rode kaart krijgt, moet hij er niet gek van opkijken als maandagmorgen Ontbijt TV bij hem op de stoep staat om hem nog eens naar het hoe en waar om te vragen. „Er is natuurlijk niet elke dag hard nieuws", volgens Van Ga len. „Maar als het half kan, zul len we van de rechtstreekse ver binding gebruik maken." Ontbijt TV zal proberen een eigen gezicht te krijgen, maar het programma mag geen Nova en geen Vijf Uur Show worden, volgens de eindredacteur. „We kunnen ons eigen spoor trek ken." Het wereldnieuws hoeft de redactie niet te volgen (dat zit keurig opgeborgen in de Jour naal-uitzendingen om half acht, acht uur en half negen), maar men kan desgewenst wel terug vallen op beelden van buiten landse zenders. Verder is er vooral aandacht voor actuele items die eenieder die dag bezig houden en zullen er vaste on derdelen in het programma zit ten: het weer (inclusief live- beelden van het uitspansel van af het dak van het KRO-gebouw! informatie over verkeer en openbaar vervoer, een kran tenoverzicht en informatie over sport, cultuur en consumenten zaken. Van Galen: „En dan zit het erop. Dan hebben we een uur live-televisie gemaakt." Meer armslag In de eerste maanden van het jaar, toen de KRO ontbijttelevi- sie nog samen met NCRV en IKON van de grond probeerde te tillen, keken er zo'n 200.000 mensen naar. Volgens de KRO kan het publiek alleen nog maar groeien, omdat men geleerd heeft van de moeilijke start en omdat men in allerlei opzichten van de KRO-leiding nu meer armslag heeft gekregen. Zo staat nu al vast, dat Ontbijt TV na de zomer van '95 doorgaat, en in '96 zelfs 52 weken per jaar vijf dagen in de week te zien zal zijn. Ontbijt TV zal horizontaal ge programmeerd gaan worden: foto cpd sportliefhebbers, bijvoorbeeld, moeten op den duur weten dat ze omstreeks kwart voor acht een sportblokje kunnen ver wachten. „Je hoeft niet een uur klaar te gaan zitten, natuurlijk." Maar is Nederland tussen half acht en half negen niet massaal op weg naar het werk? Zit de meute dan niet in file, bus of trein, of zelfs al achter het bu reau? Van Galen: „Voor een groot deel wel, natuurlijk. Maar er zijn ook mensen met een ATV-dag, mensen die wissel diensten draaien, senioren die tijd over hebben en jongeren die een keer niet naar school hoeven. Onze optelsom is ten minste, dat veel mensen ten minste kunnen kijken." Het nieuwe presentatieduo, Rocky Tuhuteru (onder andere bekend van Langs de Lijn) en Dieuwertje Blok (twee jaar van het scherm geweest, nu terug op het KRO-nest), gelooft daar ook heilig in. Het feit dat de KRO ontbijttelevisie tot een van zijn 'speerpunten' heeft ge maakt. stimuleerde Tuhuteru om aan het project mee te doen: „Er wordt in Nederland al zo lang gezegd dat dagtelevisie niet meer is dan een kind met een waterhoofd, één grote sta pel herhalingen. De KRO durft de stap tenminste te maken, durft aan te tonen dat het meer kan zijn dan dat. Volwassen te levisie, met een goed journalis tiek programma." Ontbijt TV, vanaf maandag elke werkdag op Nederland 2, 7.27- 8.27 uur. AMSTERDAM MONIQUE BRANDT „Ik hoorde dat ze in Amster damse koffieshops ook iets an ders dan koffie verkopen. Is dat zo?" De beleefde Amerikaanse twintiger van het type Ideale Schoonzoon grinnikt heimelijk bij zijn vraag. Na een gewaagde opmerking over de uitgestalde vleeswaren in de roodbelichte 'etalages' wat verderop aan de gracht, lijkt hij zelf te schrikken van zoveel vrijpostigheid. De jongen die tegenover me zit, lijkt in niets op een man die dagelijks het schrijversteam van een top-televisieserie moet lei den in het creatieve proces. Toch staat juist deze Bradley Bell al twee jaar aan het hoofd van het vier personen tellende schrijversteam, dat vijf dagen in de week elke dag tientallen pa gina's verhalen moet produce ren. Tegenstanders van de in middels zo populaire soapserie mogen dan schamper beweren dat dat geen zware klus is, om dat het verhaal van The Bold and the Beautiful tóch nergens over gaat, het is wel degelijk hard werken, aldus Bell. „Ik werk eigenlijk alleen niet op zondag, de rest van de week besteed ik geheel aan The Bold and the Beautiful. Er zijn dage lijks veertig pagina's tekst voor deze serie, daarnaast schrijven we op een dag ook tachtig pagi na's voor onze andere serie, The Young and the Restless. Dat zijn honderdtwintig pagina's per dag. Soms lopen per aflevering wel twaalf verhaallijnen door el kaar. Ga daar maar eens aan staan." Bradley Bell heeft zijn gevoel voor soap van geen vreemde. Zijn vader William Bell is de ab solute koning in het rijk van de eeuwigdurende televisieseries. Bell senior begon in 1957 als schrijver van de The Guiding Light Deze serie startte in 1937 als radioprogramma en wordt al vanaf 1952 op televisie uitge zonden. Sindsdien schreef de oude Bell tienduizenden episo den voor vijftien soaps. Inmid dels hebben de Bell's een eigen produktiebedrijf, dat The Bold and The Beautiful en The Young and the Restless al 21 jaar aan de top produceert. First family De hele familie is nauw met de door hen vervaardigde produk- ten verbonden. Vader William bedenkt de grote verhaallijnen van de twee series en is ook da gelijks op de set te vinden. Moe der Lee Phillip Bell, een voor malig TV-presentatrice, schrijft al 35 jaar samen met haar man, en houdt een oogje op de pro- dukties. Oudste zoon Bill is za kelijk directeur van het bedrijf, zus Lauralee is actrice en speelt Christine 'Chricket' Blair in The Young and the Restless. Brad ley's vrouw Colleen werkt als produktie-assistente op de set. De namen van de personages in The Bold komen uit de kring van familie en vrienden. En zelfs het uitzicht vanuit het huis van de Forresters is hetzelfde als dat van de familie Bell. Dat geldt overigens ook voor de om geving waarin The Young and the Restless zich afspeelt. Geen wonder dat de familie Bell in Amerika wordt betiteld als 'the first family of soap'. Bell: „Het is voor buiten staanders natuurlijk een beetje vreemd, een gezinsleven dat zo letterlijk draait om soap. Ik ben gedeeltelijk opgegroeid in de studio en heb er altijd van ge noten. Vanaf mijn vijfde jaar keek ik al elke dag naar de soaps waar mijn vader op dat mo ment voor werkte: As the world Turns, Days of our Lifes. We woonden in die tijd in Chicago, maar om het weekeinde vlogen we naar Los Angeles, waar we hele dagen in de studio's door brachten. We speelden baseball of werden beziggehouden door de acteurs. Ik beschouwde het als mijn eigen Disneyland. Toen ik ouder was en op de universi teit studeerde, werkte ik in mijn vakanties mee aan The Bold and the Beautiful. Eigenlijk was ik veel liever gaan regisseren, maar mijn ouders overtuigden me ervan dat ik beter kon gaan schrijven, en ik ben nu heel te- Bradley Bell: „Meestal geef ik mijn vader toch wel gelijk." foto cpd vreden met mijn werk." Vader Brave Bradley luistert goed naar zijn vader, want.William's wil is duidelijk wet. „We werken als familie heel intensief samen en dat gaat goed omdat we volgens duidelijke lijnen werken. We hebben natuurlijk weieens dis cussies over het verhaal, maar meestal geef ik mijn vader toch wel gelijk. Tegen zo'n hoeveel heid ervaring valt natuurlijk niet op te boksen", zegt hij voor zichtig. Onthullingen over nieuwe ontwikkelingen wil hij niet los laten, afgezien van de op han: den zijnde zangcarrière vaii Thome en Macy (Jeff Trachta en Bobby Eakes). De twee zin gende acteurs traden afgelopen week als voorproefje in Neder land op. „Eigenlijk bepalen de fans hoe de serie verloopt. Ik lees alle fanmail en houd rekening met de wensen van de kijkers. Op deze manier hoop ik nog wel tien jaar vooruit te kunnen met The Bold and the Beautiful." KRO komt met Wie-o-wie HILVERSUM GPD Te koop: menselijk skelet. Ge vonden: goudmijn, wie is geïn teresseerd? Vrouw zoekt vrien din voor haar broer. Meisje zoekt pleegouders. Niet ieder een is op zoek naar iets eenvou digs als een goede tweede- handsfiets of een gebruikte was machine. Honderden Nederlan ders speuren dag in dag uit op zoek naar de gekste dingen. Al thans, als je de kleine adverten ties in de dagbladen, tijdschrif ten en speciale advertentiebla den mag geloven. Voor de redactieleden van het nieuwe KftO-programma Wie- o-wie kan de advertentie echter niet gek en mysterieus genoeg zijn. Al maandenlang pluizen de vijf redacteuren alle kranten en bladen uit op zoek naar opval lende advertenties. In Wie-o-wie gaan de presentatoren Manuëla Kemp en Sybrand Niessen op zoek naar de mensen achter die advertenties. De formule van Wie-o-wie is door de KRO gekocht van de Engelsman Tony McLaren. Zijn programma Strictly Personal, genoemd naar een advertentie rubriek in een Engelse krant, is inmiddels aan verschillende landen verkocht, maar de KRO heeft vanavond de primeur. Zelfs in Engeland is het pro gramma volgens eindredactrice José Smeekes nog niet op televi- Smeekes omschrijft Wie-o- wie als een combinatie van amusement en infotainment. „Het wordt geen showprogram ma, maar er zit wel humor in. Ook zware gesprekken gaan we niet uit de weg", licht Smeekes toe. Manuëla Kemp voert in de studio gesprekken met mensen die opvallende en bijzondere advertenties hebben geplaatst. Wie zijn die mensen? W^t be weegt ze? En wat heeft de ad vertentie aan reacties opgele verd? Allemaal vragen die in Wie-o-wie zen de orde komen. In het programma zijn ook reportages van Sybrand Niessen te zien. Hij gaat met de camera op zoek naar de plaatsers van de advertentie. „In sommige ge vallen zullen we ons niet beper ken tot het opzoeken van de ad verteerder, maar ook de men- Presentatoren Niessen en Kemp. sen volgen die reageren. Zo is het interessant om eens te kij ken wie er reageren op een op roep van een meisje dat op zoek is naar een oma." De redactie van Wie-o-wie heeft de afgelopen maanden ruim zevenhonderd adverten ties nageplozen. José Smeekes: „We hebben contact gezocht en de meesten reageerden positief. De bereidheid om aan het pro gramma mee te werken was be hoorlijk groot." Dat is mis schien niet zo verwonderlijk, want het betekent meer publici teit en dus meer kans om je doel te bereiken. „Ze hebben met het plaatsen van de adver tentie al een eerste stap over de drempel gezet en vinden het niet erg om in de openbaarheid te treden." Welke advertenties wel ge schikt zijn voor Wie-o-wie en welke niet, is volgens de eindre dactrice moeilijk te zeggen. „Ze moeten de nieuwsgierigheid prikkelen. Als iemand een men selijk skelet te koop aanbiedt, ben ik benieuwd wat daar ach ter zit. Maar iets simpels als 'Vrouw zoekt man' tussen de vaak zeer uitgebreide huwelijks advertenties, kan ook heel inte ressant zijn." Wie-o-wie, eerste uitzending morgen, 20.25 uur, KRO, Neder land 1.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 12