Topkoks wagen zich aan de dikbil Smaak Paddestoelen Beste ontbijt Bourgondisch tafelen in Historisch Museum Kruidentuintje Onverwoestbare anti-aanbaklaag WOENSDAG 12 OKTOBER 1994 REDACTIE HtNRlETTE VAN DER HOEVEN MENU VAN voorlichtingsbureau voorde voeding DE DAG HELDERE CHAMPIGNONSOEP MET KNAP- PERBOLLETJES RIJSTSALADE MET KIP (zie onderstaand recept) YSBERGSLA MET ZOETZURE GROENTE Kook 150 gram rijst volgens de gebruiks aanwijzing gaar. Bak 150 gram in reepjes gesneden kipfilet in 1 eetlepel olie bruin. Bak 200 gram groentemix al omscheppend 5 minuten mee. Voeg 1 blikje uitgelekte abrikozen (onegveer 100 gram) en de gare rijst toe en warm, het geheel goed door. Maak op smaak met peper, zout en kaneel en strooi er voor het serveren 1 eetlepel cas hewnoten over. Per persoon: 2200 kilojoules, 520 kilocalo rieën, 27 g eiwit, 10 g vet, 82 g koolhydra ten. VEGETARISCHE CARRÉ KOOLSALADE MET ANANAS (zie onderstaand recept) OVENPATATES FRITES VLAFLIP Maak 200 gram savooiekool schoon en schaaf hem zeer fijn. Laat 1 blikje ananas stukjes uitlekken. Maak een sausje van 2 eetlepels citroensap, 2 eetlepels ananassap, 1 'h eetlepel olie, peper en zout. Meng de groente met de ananas en de saus en laat dit enige tijd op een koele plaats staan. Per persoon: 650 kilojoules, 150 kilocalo rieën, 2 g eiwit, 9 g vet, 18 g koolhydraten. Supermals vlees van Hollands weiderund RAUWE HAM MET ZOETZURE GROENTE SPAGHETTI MET MOSSELSAUS (zie onderstaand recept) GEMENGDE SALADE MET OLUVEN Kook 1 kg goed schoongemaakte mosselen in 10 minuten gaar. Neem de mosselen uit de schelp. Maak 1 pakje Provengaalse saus volgens de gebruiksaanwijzing. Kook 150 g spaghetti. Roer de mosselen door de saus en warm hem goed door. Doe de spaghetti in een schaal en schep de saus er op. Per persoon: 1600 kilojoules, 380 kilocalo rieën, 22 g eiwit, 4 g vet, 68 g koolhydra- Alle recepten zijn bedoeld voor twee perso- LIEVELINGSRECEPT Een voedzaam snel- klaar-recept van W1LLEKE VAN OIJ- EN UIT HEEMS KERK. Zij maakt het vooral als ze trek heeft in iets lekkers en toch geen zin om uitgebreid te koken. KIPPELEVERS MET APPEL Uitje schoonmaken, in stukken snijden en even bakken in de pan. Kippelevertjes erbij doen met de kruiden en alles goed gaar laten worden. Daarna de in partjes gesneden appel en de crème fraiche toe voegen. Alles nog even la ten smoren. Op het laatste moment een scheutje sherry erbij doen. Serveren met rijst en eventueel wat kom kommersalade. Hebt u ook een lievelingsrecept, stuur dit dan aan Damiate Dagbladen, Postbus 507, 2003 PA Haarlem t.a. v. de redactie Smaak. De inzender van het geplaatste recept krijgt een VW-cadeaubon van 25,-. Nodig voor 2 perso nen: klein bakje kip pelevertjes; 1 frisse appel; 2 eetlepels crè me fraiche of zure room; scheut sherry; peper; zout; gember poeder; paprikapoe der; paar druppels ta basco; klein uitje; ge kookte zilvervliesrijst. Het beste ontbijt krijg je in het Amsterdam se Americain Hotel, vindt de Stichting Voor lichting Brood. De manager van dit hotel C. van Beek, kreeg vrijdagochtend uit handen van VNO-voorzitter Rinnooy Kan de Ontbijt Trofee. De Stichting vond het ontbijtbuffet van het Americian voortreffelijk ingericht met een groot assortiment brood, broodjes en broodprodukten. Ook de vriedenlijke bedie ning en ambiance stonden de jury wel aan. Overigens was de jury van mening dat in de meeste bezochte 4-sterren hotels het ont bijt (prijs tussen de 12,50 en 30,-) goed De herfst is paddestoelentijd, met enkele uitzonderingen. Morieljes zijn er in het voorjaar, cantharellen in de zomer. Maar de herfst is ook de tijd van de truffels, die zich eind oktober vormen in de grond tussen de wortels van bepaalde bomen, vooral eiken. De ware wintertruffels. Want er zijn ook wel zomertruffels, maar die zijn van aanmerke lijk minder allooi. Ook aanzienlijk goedko per. Met kaviaar vormen truffels de duurste delicatessen ter wereld. De prijs varieert van negenhonderd tot zestienhonderd gulden per kilo. Waar dan veel zeldzaamheids- waarde in zit. Er zijn witte en zwarte. De witte tuber mag- natum is een onregelmatige knol, vuilwit, grijsachtig beige, de zwarte tuber melano- sporum heeft een geschubde huid en is van binnen meestal zeer donderbruin met grijze adertjes. De witte zijn de allerduurste; ze komen uit Italië, Piemonte en Umbrië, de zwarte ook uit Italië maar vooral uit Frank rijk, Përigord, het paradijs van wat men noemt 'de zwarte diamant'. De zwarte ko men ook uit de Provence, bij Vaucluse, maar die worden doorgaans vanuit Péri gord verhandeld en daar ook in potjes en blikjes ingemaakt. Want Përigord heeft de Honden Als, zoals men in Piemonte zegt, le prime nebbie, de eerste nevels, rondwaren in de bossen bij Alba, vormen zich de witte truf fels en dan gaan de boeren op jacht met hun speciaal hiervoor opgeleide honden. Men spreekt ook van 'truffeljagers'. Liefst 's nachts of 's morgens vroeg in de mist, want dan geuren de truffels het sterkst en kun nen de honden ze opsporen. Bovendien, zoals een slim boertje tegen me zei: 'Dan zien de anderen je niet en blijven je goede plekjes geheim'. De hond wordt losgelaten waar men truffels verwacht. Als een dolle rent hij in cirkels rond tot hij de truffel heeft gelokaliseerd en stokstijf blijft staan om hem op te graven. Dan is het zaak hem vóór te zijn en met het scherpe truffelschepje de kostbare buit bo ven de grond te krijgen. De hond krijgt een klein stukje om smaak en geur vast te hou den. In november geurt heel het stadje Alba naar truffel. Eigenlijk een vieze geur, ondefini eerbaar en onvergetelijk, iets zuur, iets bit ter, een geur van rottend loof en vochtige aarde, iets decadent. Maar een geur en smaak die zich wonderlijk ontplooien met ander voedsel. In een loods aan de winkel straat van Alba wordt de truffelmarkt ge houden. Daar komen de boeren, met hun kostbare schatten in een oude krant gewik kcld, daar wordt geroken, gewogen, onder handeld, en gaan dikke pakken lire-biljetten van hand tot hand. Schaven En zondags is er het truffelfestijn in de res taurants in de omgeving van Alba. De geur komt je al van buiten tegemoet. De zaak zit stampvol en de obers gaan rond, witte handschoenen aan, met een truffel en een schaafje om de kostbare lekkernij over de gerechten te schaven onder de belust toe kijkende ogen van de gasten. Want witte truffel eet men rauw, in vliesdunne plakjes, als half doorschijnend, dooraderd albast. Het wordt geschaafd over pasta en risotto, over eieren en, misschien het allerlekkerste: een knapperig groen slaatje met stukjes kaas, rijk voorzien van olijfolie en grof ge malen peper. Erotisch In Përigord zoeken varkens de zwarte truf fel, waar ze verzot op zijn. De geur van truf fels is voor varkens zeer erotisch, verwant aan geslachtsgeurtjes. Zodra ze naar een truffel gaan wroeten, krijgen ze een maïs kolf in de bek gestopt, en de truffel ver dwijnt in de mand van de truffelzoeker. Ook deze geur is zeer intens, diep aards, donder, aangenamer dan van de witte. Zwarte truffels eet men nooit rauw, maar ze worden verwerkt in sauzen, omeletten, soe pen, zoals de beroemde truffelsoep van Paul Bocuse, en vooral in patés van ganze- en eendelever. Maar het absolute einde: een truffel, met armagnac bedruppeld in een plak spek en beboterd vetvrij papier in de hete as van de haard gebraden: truffe sous la cendre, truffel onder de as. Kweken Geen wonder, dat er allerwegen naarstig wordt geprobeerd truffels te kweken. Maar ze zijn eigenzinnig en laten zich niet van gen. Toch, uit Spanje komen hoopvolle be richten. Daar heeft een doorzetter, na tien jaar, succes in speciaal aangeplante bosjes van steeneiken. De wilde zwijnen hebben ze al weten te vinden. En het heeft acht jaar geduurd voordat de eerste truffel zich wilde nestelen in de jonge aanplant. Maar het lijkt te lukken: er zijn al twintig ton geoogst. De truffel gaat de champignon achterna op het democratische pad. WINA BORN, culinair publiciste THEA VAN BEEK Zelfs de Belgen komen af op de historische smaak en geur van roffioelen van wermoesse, capuynpastei, ge stoofde spijnnaerse of hypocras. Een Bourgondisch di ner met negen klassieke gerechten. Opgediept uit Een notabel boeexken van cokeryen van omstreeks 1514, het eerste Nederlandstalige kookboek dat in druk ver scheen. Het oude kookboek bevat 175 recepten die werden gebruikt voor bruiloften, schuttersmalen en banketten. Ze waren uiteraard vooral bestemd voor het gegoede milieu. Destijds werden de recepten bijeengebracht door de uitgever Thomas vander Noot uit Brussel. De entourage van het Bourgondische diner kan in elk geval niet beter. Het restaurant David Goliath maakt deel uit van het Amsterdams Historisch Museum. Het begon allemaal vorig jaar, toen toeristisch Amsterdam in het teken stond van de Gouden Eeuw. Op initiatief van Heske Kannegieter begon het restaurant met het organiseren van historische museumdiners. „Via schilderijen, muziek of architectuur kunnen mensen zich een beeld vormen van hoe het vroeger was", zegt Kannegieter. „Dat kan ook met smaken van vroeger. Veel daarover is al bekend, maar in de praktijk wordt er weinig mee gedaan". „We hebben geprobeerd de samenstelling van de in grediënten zo nauwkeurig mogelijk te volgen. Het pro bleem met oude kookboeken is, dat er nooit hoeveelhe den in staan. Vaak hing dat ook af van de smaak van de kookmeesters. Best mogelijk dat de Middeleeuwse smaak anders was dan die van tegenwoordig. Mis schien wel zuurder of zoeter". Het is niet zo'n probleem om aan zo authentiek mo gelijke ingrediënten te komen, zegt Kannegieter. „Mits je ze maar goed weet te vertalen. De meeste ingrediën ten zijn te koop in Marokkaanse, Italiaanse of natuur voedingswinkels. We proberen de kwaliteit van het voedsel in ieder geval te benaderen. Wie bij de Bourgondische diners een schranspartij verwacht op ruw houten tafels en zonder serviesgoed of bestek, komt bedrogen uit. De tafels zijn zorgvuldig ge dekt met wit damast en er wordt met hedendaags be stek en servies gegeten. Zelfs de negen gangen zullen niet leiden tot een opgezwollen maag, verzekert Kanne gieter. Wel wordt het diner opgeluisterd door laat-Middel- eeuwse muziek met clavecimbel, blokfluit, luit en viool. Tussen de gangen door geven de culinair historicus Joop Witteveen of culinair journalist Johannes van Dam een toelichting op de gerechten. Dat je als kritische consument wilt weten waar de bief stuk vandaan komt, is één ding. Maar dat je 'prime-rib' en schenkel eet, terwijl in de boerenschuur naast je de runderen hun laatste avondmaal gebruiken, is minder eetlustopwekkend. Toch hadden zich voor het dikbillen- spektakel in Hazerswoude-Dorp zo'n zeventig geïnteres seerden aangemeld. ELLEN SCHOLTENS De boerenschuur van boerderij Nieuw Bethlehem was hiervoor de perfecte locatie. Aan planken tafels op houten schragen, met bijpassende tractorgeluiden en stallucht, werd kennis gemaakt met het vlees van het verbeterd donkerrood Maas-, Rijn- en IJs- selvee (MRY). Achtereenvolgens kwamen gerechten als gelaqueerde rundervang en gebraiseerd sucadestuk van Hollands wei derund op tafel, gemaakt door topkoks als Paul Fagel (Het Arsenaal), Gert Jan Hage- man (Vreugd en Rust), Henk Savelberg en Ad Jansen (Kasteel van Rhoon), terwijl Her man den Blijker van het Rotterdamse res taurant De Engel voor het klapstuk zorgde: rund geweld in mosterdjus. Den Blijker 'ontdekte' de Hollandse dikbil zo'n drie jaar geleden. Tot die tijd had de Zoetermeerse slager en rundvlees-specialist Piet van den Berg alleen de particulier als klant, maar sinds het culinaire zwaarge wicht reclame maakt voor zijn produkten loopt het storm in zijn winkel. Beperkte fok Desondanks blijft de beschikbaarheid van het donkere roodbontras beperkt. Volgens Van den Berg schommelde het hoogste aantal koeien rond de honderd. Dat hij te genwoordig ongeveer alle Nederlandse top koks als klant heeft, wil niet zeggen dat hierin verandering komt. Er wordt maar in beperkte mate gefokt, want aan de kwaliteit van het natuurzuivere MRY-ras wordt niet getornd. Spijt heeft Den Blijker niet dat hij zijn col lega's attent heeft gemaakt op het alterna tief voor het Schotse Angus Aberdeen beef, het Limousin of het Blonde d'Aquitaine. „Als een van hen rib op de kaart heeft staan, moet ik voor een ander deel kiezen, zoals de vang, dat is waar. Maar ik kon dit niet voor mezelfbouden". Hollandse dikbil een prima alternatief voor Angus Abderdeen beef, Limousin of Blonde d'Aquitaine. FOTO HANS VAN WEEL. Echte 'visman' Den Blijker zweert bij de Hollandse dikbil: „Een Friese Holsteiner is een keer op de zelfde manier verzorgd. Het dier werd wel vet, maar had veel meer afval. Bovendien was de nek veel harder. Dit is het echte vleesvee." Den Blijker noemt zichzelf een echte 'vis man'. „Maar dit is zó lekker, dit vlees heeft zo'n eigen smaak, dat ik meteen bekeerd was. Het vlees is heel mooi geaderd, zacht en rijp. Het vochtgehalte is veel lager dan bij gewoon vlees. Door het bij een lage tem peratuur te laten garen wordt het super- mals. Je kunt er heerlijke dingen mee doen." Wat hem verder aanspreekt is de dier vriendelijke manier waarop de runderen worden gehouden en worden gedood. Door met het slachthuis op afspraak te werken wordt voorkomen dat het dier stressver schijnselen krijgt. Hierdoor is het uitgeslo ten dat bepaalde enzymen in het bloed te recht komen die van invloed kunnen zijn op de kwaliteit van het vlees. De mannen achter de dikbillen werken al vijftien jaar intensief samen. De gebroeders Kooter hebben geen eigen bedrijf, maar hu ren stallen bij enkele veeboeren. In plaats van dat zij met overcapaciteit te maken krij gen, als gevolg van de melkquotering, heb- Niets is lekkerder in gerechten dan verse kruiden en die kun je in de keuken zelf kweken. Niet alle planten zijn geschikt voor een ruimte met een hoge luchtvoch tigheid maar laven del, dille, dragon, bieslook en peterselie doen het uitstekend. Veel kruiden hoefje trouwens niet eens zelf op te kweken, ze zijn als potplantje te koop. Alle kruiden hebben een licht plaatsje nodig en ga je knippen: een paar centimeter boven de aarde pas de schaar erin zetten, dan blij ven de planten in topconditie, foto pr. THEA WAMEUNK Brabantia heeft zijn pannenserie aangevuld met vier pannen, voorzien van een anti-aanbaklaag die goed be stand is tegen krassen met scherpe voorwerpen. Dat komt door de speciale techniek bij het aanbrengen van de voor dit doel toegepaste PTFE-coating. Om te beginnen wordt de bovenkant van de roest- vaststalen panbodem opgeruwd waarna hierop uiterst kleine, gloeiende rvs-deeltjes worden gespoten. Daar door ontstaat een hobbelig oppervlak. Daar overheen wordt de vloeibare anti-aanbaklaag gegoten, die zich ook tussen de oneffenheden van de bodem dringt. Ver volgens wordt de bodem vlak afgewerkt. Ook al kras je er met een scherp voorwerp over, tus sen de rvs-deeltjes heeft zich zo veel van de PTFE- coating genesteld dat het vrijwel onmogelijk is de top laag via krassen onherstelbaar te beschadigen. Dit nieu we procédé is natuurlijk wel van invloed op de prijzen. Die variëren van 109 tot 139 gulden voor elk van de drie koekepannen (20, 24 en 28 cm) en een steelpan (14 cm). Brabantia geeft op deze pannen een garantie van tien jaar. het vlees rijper wordt of 'iets meer gemar merd', om met slager Piet van den Berg te spreken, die de laatste schakel in het drie manschap is. Dat de dieren anders zijn afgetnesi kun je volgens hem zien aan de structuur van het vlees dat een laag vochtgehalte heeft. De hogere prijs (Hollands weiderund is gemid deld vijf gulden per kilo duurder) blijkt de kritische consument voor lief te nemen. ben zij de mogelijkheid om met vleesvee te gaan werken. Bertus Kooter is de inkoper. Hij bezoekt de boeren en 'reserveert' de vrouwelijke dieren van twee jaar. Hebben ze eenmaal gekalfd, dan gaat hij opnieuw kijken waarna de ver koop plaatsvindt. De aflevering gebeurt zo dra ze de wei in kunnen. De kalveren zelf zijn twee jaar later aan de beurt. Hierdoor is een eigen bloedlijn opgebouwd - van moeder op dochter - waardoor een constante kwaliteit wordt ge garandeerd. Sjaak is de verzorger. Hij loopt de dieren dagelijks na, onderhoudt de contacten met de boeren en schakelt indien nodig een veearts in. Onder zijn hoede wordt voor een ouderwetse natuurlijke voedingscyclus ge zorgd. Naast gras en water worden de die ren bijgevoerd met tarwestro en maïs, zodat

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 9