Best verzorgde boeken:
het neusje van de zalm
Cultuur Kunst
'GegijzekT toont fantasie
als overlevingsmechanisme
Opera aan het Haagse
Spui van de baan
Bookerprijs voor
Schot James Keiman
Oranjes kopen miniatuurtje op PAN
Relatie tot thema bij Van Doorn soms ver te zoeken
WOENSDAG 12 OKTOBER 1994
Open podium Literair Café
zijn er verschillende optredens te beluisteren. Ella Halma uit
Driebergen zingt zelfgeschreven poëzie, voorts lezen verschillen
de dichters en schrijvers voor uit eigen werk. De presentatie is in
handen van Rolf-Jan den Adel. Aanvang van de avond: 20.30
Toneel op Pieter Groen College
katwuk Onder regie van Bert Jonk brengen twee leerlingen van
het Katwijkse Pieter Groen College morgenavond het stuk 'Mu-
rad, een jongen uit Bosnië' van Ad de Bont, op de planken. In dit
toneelstuk, dat ook tijdens het Nationaal Scholieren Theater
Festival van 15 tot 18 november in Eindhoven wordt opgevoerd,
komt de problematiek van de oorlog in voormalig Joegoslavië
aan de orde. Aanvang van de voorstelling: 20.15 uur. Het Pieter
Groen College is gevestigd aan de Helmbergerweg 10.
Operaserie in AT T Danstheater
den haag Liefhebbers kunnen - eventueel met gratis busvervoer
- drie maal naar de opera in AT T Danstheater in Den Haag. K
&0 heeft voor het wintersieozen een operaserie samengesteld,
te beginnen op dinsdag 27 december, wanneer het Combatti-
mento Consort Amsterdam samen met Het Nationaal Ballet de
Opera Dido en Aeneas van Henry Purceel in een regie van Erik
Vos uitvoert. Op 2 mei staat Gounods 'Faust' op het programma,
uitgevoerd door de Nationale Reisopera en het Brabants Orkest.
De serie wordt afgesloten met Verdi's 'Macbeth' door hetzelfde
operagezelschap, dat op die dag het Orkest van het Oosten voor
de begeleiding heeft. Een van de solisten op die avond is
'Phantom' Henk Poort. Een abonnement is tot 1 november te
besellen bij het K&O-Uitbureau, Oude Vest 45, telefoon 071-
141141.
Guiseppe Verdi componeerde 'Macbeth'.
Speelfilm 06 gaat voor Oscar
amsterdam anp
De speelfilm 06 van Theo van Gogh dingt mee naar een Oscar, de
belangrijkste onderscheiding op filmgebied. 06 kreeg tijdens het
Nederlands Film Festival in Utrecht de Prijs van de Nederlandse
Filmkritiek. Hoofdrolspeelster Ariane Schluter won een Gouden
Kalf, de juryprijs.
Lucebert, Tijd en Afscheid van Johan van der Keuken dingt mee
naar een Oscar in de categorie documentaire. De film kreeg even
eens een Gouden Kalf. De inzending voor de animatie is nog niet
bekend. In februari worden in Los Angeles de Oscarwinnaars be
kendgemaakt.
06 doet mee in de competitie van de Beste baitenlandse film.
Een selectiecommissie van vertegenwoordigers van de Nederland
se Federatie voor de Cinematografie (NFC), de Beroepsvereniging
van Film- en Televisiemakers (NBF) en het Genootschap van Ne
derlandse Speelfilmmakers (GNS) koos 06 met ruime meerderheid
van stemmen.
Opvallend is dat niet 1-000 Rosen van Theu Boermans is gekozen.
Die film kreeg tijdens het Nederlands Film Festival een Gouden
Kalf als de beste speelfilm van het afgelopen seizoen. De Laatste
keer dat een Nederlandse speelfilm een Oscar in de wacht sleepte
was in 1986. Fons Rademakers won de prijs voor De Aanslag naar
het gelijknamige boek van Harry Mulisch.
Tentoonstelling in Stedelijk Museum Amsterdam:
theater
amsterdam gpd
Boeken worden uitgegeven om de waarde van hun in
houd, maar als een aspirant-koper nog twijfelt kan een
mooi uiterlijk hem net het laatste duwtje geven. De 42
boeken op de expositie 'De Best Verzorgde Boeken 1993'
in het Stedelijk Museum prikkelen alleen al door hun
mooie vormgeving onmiddellijk de kooplust. Veilig vast
met ijzerdraadjes liggen de werken ook klaar om in de
hand te nemen en door te bladeren.
dragen afbeeldingen op linker
en rechter pagina elkaar? Is er
een (grafische) relatie tussen
tekst en beeld?" Zo kunnen
voor alle boektypen maar ook
voor elk boek apart, vragen wor
den geformuleerd.
Effect
Bunge wijst verder op het effect
van de omslag: de ontwerper
heeft daarmee misschien wel de
grootste mogelijkheid om het
wezen van een boek te tonen.
De omslagen van de bekroonde
werken slagen daar voortreffe
lijk in. Zo heeft Joseph Plateau
voor 'De terugkeer van Midden-
Europa', een historische atlas
voor de periode 1914-1994, een
rode kaft met vage contouren
van de landkaart bedacht. De
afbeelding doet denken aan ge
ronnen bloed en dat typeert de
huidige situatie in het geweld
dadige gebied natuurlijk zeer
raak. 'De verwoesting van Joe
goslavië' kreeg van Stephan
Saaltink een zwarte omslag met
een smalle blauw-rode band en
ook die keus weerspiegelt in één
blik het wezen van dit boek.
Datzelfde geldt voor fraai ver
zorgde uitgaven als de 'Verza
melde gedichten' van Hans Fa-
verey (door Harry Sierman),
'Liefde en ouderdom' van Mar
tin Ros (Wim Mol) en het lite
raire tijdschrift 'De Zingende
Zaag' (Thomas Widdershoven).
Deze laatste is ook verantwoor
delijk voor de ter gelegenheid
De organisatie van 'De Best Ver
zorgde Boeken' is traditiege
trouw in handen van de Stich
ting Collectieve Propaganda van
het Nederlandse Boek (CPNB).
De jury bestond dit jaar uit gra
fisch ontwerper Ootje Oxenaar
(voorzitter), uitgever Lucas
Bunge, grafisch ontwerper Jac
ques Janssen, drukker Rob Stolk
en museumdirecteur Frank
Tiesing. Ieder lid maakt maxi
maal drie jaar deel uit van de
jury en in die tijd passeren on
geveer duizend boeken de re
vue. In het juryrapport vertelt
Bunge dat in de eerste schifting
ongeveer 400 titels afvallen: van
deze uitgaven vindt niemand
dat ze in aanmerking komen
voor een bekroning.
Bij het geven van een oordeel
wordt in de eerste plaats geke
ken of de inhoud van een boek
op adequate wijze in de vorm
geving wordt weerspiegeld.
Bunge geeft twee voorbeelden
om dit uitgangspunt te verdui
delijken: „Bij een studieboek: is
er wat ruimte om aantekenin
gen te maken? Zijn de pagina's
niet zo vol dat het leren wordt
ontmoedigd? Zijn samenvattin
gen goed onderscheiden van de
tekst zelf? Kan de student ge
makkelijk de weg vooruit en
achteruit in het werk vinden? Of
bij een kunstboek: kunnen wij
navolgen waarom afbeeldingen
daar staan waar zij staan? Ver-
Het plan voor e
aan het Spui in Den Haag is van
de baan. Er is wel behoefte aan
een operavoorziening in Den
Haag, maar een sluitende ex
ploitatie van een operazaal, die
een investering vergt van 55
miljoen gulden, is de komende
tien a" vijftien jaar niet mogelijk.
Dat is de conclusie van een
werkgroep die het plan van Ca-
rel Birnie voor een operage
bouw in de Haagse binnenstad
heeft onderzocht. Het college
van burgemeester en wethou
ders van Den Haag heeft die
conclusie gisteren overgeno-
Birnie, voormalig zakelijk di
recteur van het AT&T-Dansthe
ater in Den Haag, wilde een
operazaal met minstens 1200
stoelen, die voor opera's en mu
sicals zou kunnen worden ge
bruikt. Zo'n voorziening was
volgens hem hard nodig, omdat
De Nederlandse Opera zich
steeds meer op Amsterdam te-
Nic Jonk (1928-1994)
Nic Jonk overleden. De beeldhouwer die wat
bekendheid betreft Kees Verkade naar de kroon
stak. De man die in zijn atelier en beeldentuin
in Grootschermer de ene na de andere hoge
gast ontving omdat regeringsdelegaties na hun
onderhandelingen met plezier vertoefden in die
culturele oase in het Hollandse polderland.
Koningin Beatrix - zelfbeeldend kunstenaar -
kwam er graag. Soms om er over het vak te
spreken met Jonk, die daarbij in werkmans-
blauw majesteit te woo'rd stond.
Jonks levenswerk - een oeuvre van honderden
beelden - heeft hem enorme populariteit be
zorgd. Zijn grote bronzen sculpturen staan
door heel Nederland. In Katwijk staan onder
meer bij het Katwijks Museum en op de Taate-
dam werken van Nic Jonk. De volslanke of vo
luptueuze moederfiguren, de walvissen en dol
fijnen, de beelden naar oud-Griekse verhalen:
ze zijn ambachtelijk in brons vervaardigd. Wie
op de Amsterdamse Berlagebrug rijdt en het
2.60 m hoge en 5.00 m breed metende beeld
'Nereus op het zeepaard' ziet, voelt dat daar het
een en ander aan massa, maat, volume staat.
Onlangs verwoordde Lex Daniëls, de organisa
tor van de Amsterdamse Beeldenbiennale, het
nog zo treffend. Hij sprak over de mogelijkheid
voor blinden om de beelden die in Amsterdam
op het plein voor het Hilton-hotel stonden, aan
te raken en de vormen af te tasten. „Natuurlijk
hebben we ook een Jonk neergezet", zei Da
niëls. „Die heerlijke ronde vormen zijn zeer ge
schikt voor blinden om zich letterlijk een beeld
te vormen".
'Een beeld vormen'. Dat deed Nic Jonk vol
overgave. Hij was een groot bewonderaar van
Maillol en Rodin en zijn werk draagt er de spo
ren van. Het traditionele begrip beeldhouwen is
op hem van toepassing. Zijn werk is voor een
belangrijk deel geïnspireerd op de mythologie
van de Griekse oudheid. Hij ontwikkelde een
eigen stijl, die stoelt op vroeg-antieke beeld
houwkunst. De omtreklijnen zijn gebogen, de
delen glad afgewerkt. De welvingen en bollin
gen zijn meestal net niet meteen herkenbaar;
achter het spel van ruimtelijke verhoudingen
kan de beschouwer de magie ontdekken van de
volle figuren.
De geboren Schermerhorner (1928) toog naar
Amsterdam, maar vestigde zich in 1965 in
Grootschermer. In dat jaar opende hij de beel
dentuin. Oorspronkelijk was het een verzame
ling kisten met gipsen beelden erop. Nu zijn
het grote sokkels met bronzen sculpturen. De
boerderij werd een museum. Boerderij en
werkplaats zijn in de loop der jaren verbouwd
en vergroot. Toch was er door Jonks nimmer af
latende ijver een paar jaar geleden in zijn beel
dentuin en museumboerderij geen vrije plek
meer te vinden.
Een van zijn laatste projecten was een zeven
meter hoog beeld waarmee hij aandacht vroeg
voor het behoud van het leven op aarde. Onder
het motto: 'Save the whales, save the earth' wil
de hij het kolossale beeld van twee walvissen
die de zon dragen, aan de kust van Californië
opstellen.
Jonk gebruikte al eerder de vormen van de wal
vis voor zijn beelden. In Bergen aan Zee staat
'Jonas en de walvis'. Als Jonas werd Jonk de
laatste jaren opgeslokt door de plannen om aan
de kust van de Pacific dat walvismonument op
te richten. Grootschermer en het belendende
De Rijp, dorpen waar de walvisvaarders woon
den, moeten hem hebben geïnspireerd, maar
hij werd pas echt gegrepen door de gigant toen
hij van een hartkwaal herstelde in Californië.
Aan de kust daar zag hij ze in het echt opdui
ken. „Die beesten zijn zo oer, zo tijdloos, zo ko
lossaal. En meer dan ooit besefte ik hoe klein
wij zijn. Als we die dieren verliezen, verliezen
we onze eigen ziel en zaligheid. Wie denken we
wel dat we zijn tegenover die overweldigende
natuur?"
recensie wunand zeilstra
'Gegijzeld' van Frank McGuinness Spel
Gees Linnebank, Huib Broos en Carol van
Herwijnen Regie Margrith Vrenegoor
Gezien 11/10, schouwburg, Leiden
Een Engelsman, een Ier en een
Amerikaan zitten als gijzelaars
gevangen in Libanon. Het to
neelstuk 'Gegijzeld' gaat niet
specifiek over één bepaalde his
torische gijzeling. Maar we ken
nen hiervan genoeg voorbeel
den uit het recente verleden,
zodat het gegeven een herken
baar fenomeen is.
Zo'n langdurige uitzichtloze
gevangenschap valt eigenlijk
niet in twee uurtjes op een po
dium te vangen. Per definitie is
een stuk als 'Gegijzeld' namaak.
Daarom is het een gelukkige
keuze van de regie geweest om
ten eerste de plaats van hande
ling zo abstract mogelijk met
hoge, blauw getinte wanden te
markeren. Verder worden de
ontberingen die de gijzelaars
moeten doorstaan, slechts aan
geduid. Te veel realisme zou
hier al gauw een averechts ef
fect gehad hebben. Het stuk
draait eigenlijk om de fantasie
als overlevingsmechanisme.
Door steeds opnieuw over van
alles
far
nog i
houden de - aanvankelijk twee,
later drie - gevangenen elkaar
op de been. Geen van drieën
willen ze zich eronder laten krij
gen. De ontwikkeling van het
stuk bestaat uit het elkaar met
humor, pesterijtjes en opbeu
rende woorden op de proef te
stellen. Dat een mens onder
zulke extreme omstandigheden
gek gaat doen als reactie op zijn
machteloosheid, laat het stuk
op een aannemelijke manier
zien. Slechts sporadisch kiest de
regie hier voor dramatisch bi-
doelde wanhoopsposes. De be
schouwelijke toonzetting over
heerst gelukkig. Bovendien is er
een fraai evenwicht in de speel
stijl van de drie acteurs bereikt.
De excentrieke Engelsman (ge
speeld door Carol van Herwij
nen) blijkt uiteindelijk taaier
dan de agressieve Ier (Gees Lin
nebank) en de hoopvol berus
tende Amerikaan (Huib Broos).
De Ier klampt zich vast aan zijn
bravoure, de Amerikaan aan
zijn geestelijke en lichamelijke
conditie en de Engelsman aan
zijn beschaafde keurigheid. De
enscenering is afstandelijk,
waardoor de voorstelling wel
boeiend maar niet aangrijpend
Thomas Widdershoven maakte het omslag van literair tijdschrift 'De
Zingende Zaag' en is ook ook verantwoordelijk voor de catalogus.
foto gpd
van de expositie samengestelde
catalogus.
In het Stedelijk Museum is nu
alleen het neusje van de zalm
uit 353 inzendingen aanwezig.
Bunge concludeert echter dat
het niveau van de boekverzor
ging in het laatste decennium is
gestegen: „In de gemiddelde
boekwinkel liggen tegenwoor
dig minder boeken die je om
hun uiterlijk nooit zou willen
hebben dan boeken die je om
hun uiterlijk graag zou willen
hebben". Boeken op een com-
puterschijlje komen steeds
meer onder ieders handbereik,
maar 'De Best Verzorgde Boe
ken' maken duidelijk dat het
oude handwerk nog steeds niet
op zijn retour is.
De expositie 'De Best Ver
zorgde Boeken' in het Stedelijk
Museum (Paulus Potterstraat,
Amsterdam) duurt tot en met
13 november. De openingstij
den van het museum zijn da
gelijks van 11.00 tot 17.00 uur.
veel
De Schotse schrijver James Kei
man heeft gisteen de Booker
prijs gewonnen, de hoogste lite
raire prijs van Groot-Brittannië.
Keiman ontving de prijs van
zo'n 60.000 gulden voor zijn
zwarte komedie How late
how late. Een roman m<
krachttermen.
Keimans verhaal gaat over
een ex-veroordeelde die na een
braspartij van twee dagen in ge
vecht raakt met de politie. In de
politiecel ontdekt de man dat
hij blind geworden is.
De tot op het bot verdeelde
jury deed er tweeënhalf uur
over om uit een lijst van zes na
men Keiman te kiezen. De prijs
uitreiking werd bijgewoond
door Salman Rushdie, die in
1981 de prijs kreeg voor zijn
Midnight's Children. Rushdie,
nog steeds met de dood be
dreigd door Iraanse religieuze
leiders, was speciaal voor de
feestelijke
schuilplaat
men. De vervolgde
kelde overigens de liter
ci in Groot-Brittannië die de
kwaliteit van de ingezonden
boeken ondermaats en saai
vonden. Keiman zegt over zijn
zwarte komedie, zijn vierde ro-
„Ik denk dat het lev
e uit zijn
hijn geko-
hrijver hu-
de r
2 gev
i dra
rugtrekt en de rest van het land
teveel van operavoorstellingen
verstoken blijft.
De werkgroep, waarin de
Stichting Opera van Birnie was
vertegenwoordigd, concludeert
dat de geraamde exploitatie-op
brengsten te laag zijn om de in
vestering van 55 miljoen gulden
binnen afzienbare tijd te dek
ken. Het plan zou wel kans van
slagen hebben met sponsoring
en als de rente lager zou zijn
dan thans, maar beide moge
lijkheden zijn nu niet aan de or
de. In Den Elaag bestaat wel be
hoefte aan operaprogramme
ring, stelt de werkgroep. De hui
dige zalen komen daar naast
hun eerste taken voor toneel,
dans en congressen, niet aan
toe. Bovendien zijn zij niet op
opera toegesneden. Wel zou
een nieuwe operazaal concur-
rend voor het Nederlands Con
gresgebouw kunnen zijn en
opereert het Scheveningse VSB-
Circustheater voor een deel op
dezelfde markt, aldus de werk-
KUNSTPRIJS. De Brit Martin
Royalton-Kisch (42), medecon
servator van de afdeling oude
tekeningen en prenten van het
British Museum in Londen,
krijgt de ESBIK-Award. Aan de
ze tweejaarlijkse prijs van de
Europese Stichting tot Bevorde
ring van Internationale Kunst is
een bedrag van 10.000 ecu, on
geveer 21.500 gulden, verbon
den.
Sinds 1974 is Royalton-Kisch
betrokken bij internationaal
kunsthistorisch onderzoek.
De Stichting
Historische Verzamelin
gen Van Het Huis Oran-
je-Nassau heeft op de
kunst- en antiekbeurs
PAN Amsterdam een por
tretminiatuur gekocht
van stadhouder Willem V
(1748-1806). De Haagse
schilder Leonardus Tem-
minck (1746-1813) heeft
de miniatuur gemaakt.
De stichting beheert de
historische verzameling
van het Koninklijk Huis.
De miniatuur zal na 16
oktober, de laatste dag
van PAN Amsterdam, aan
de verzameling van het
Koninklijke Huis worden
toegevoegd. Het is dan
alleen voor studiedoel
einden te bekijken. Hoe
veel de 43 mm hoge por
tretminiatuur heeft ge
kost, wordt niet bekend
gemaakt.
Op de miniatuur staat
prins Willem V, de
laatste stadhouder, afge
beeld. Hij draagt de Orde
van de Kouseband. Op
de achterzijde van het
werk staat de tekst „Au
retour de l'age d'or la
vertu triomphe (Aan het
eind van de gouden eeuw
triomfeert de deugd).
De collectie miniaturen
van de stichting bestaat
uit 700 exemplaren. Een
miniatuur van stadhouder
Willem V van een derge
lijk hoge kwaliteit ont
brak in de collectie, aldus
de stichting, foto opd
et enige wat jc
s om je heen kij
s je hoe iemands
matisch
hoeft te doen i
ken en dan zie
bestaan er ovc
1 Iet is ajleen maar afschuw."
Keiman won uiteindelijk VAti
de literaire journalist Alan I lol
linghurst die met zijn roman
The Folding Star eveneens hoog
scoorde. De roman gaat over
een leraai die verliefd raakt op
zijn minderjarige leerling. Au
teurs uit zo n vijftig Britse Ge
menebest-landen en Ierland
kunnen meedingen naar de
Bookerprijs.
Claus opnieuw
favoriet voor
Nobelprijs
STOCKHOLM RTR/AFP
De Vlaamse auteur Hugo Claus
geldt ook dit jaar als een van de
favorieten voor de Nobelprijs
voor de literatuur. Andere kans
hebbers zijn de Tsjech Milan
Kundera, de Albanees Ismail
Kadare en de Ier Scamus Ilea
ney.
De Zweedse Academie voor
de Letteren maakt de winnaar
van de Nobelprijs voor de litera
tuur 1994 morgen om 13.00 uur
in Stockholm bekend. De be
kroonde schrijver ontvangt om
gerekend 1,6 miljoen gulden.
Vorig jaar onderscheidde de
Zweedse Academie de zwarte
Amerikaanse schrijfster Toni
Morrison met de prijs. Zij was
de achtste vrouw onder de win
naars sinds prijs in 1901 is inge
steld. In 1989 won voor het
laatst een Europese schrijver de
belangrijkste literatuurprijs ter
wereld: de Spanjaard Gamilo Jo
sé Cela. De uitreiking van de
Nobelprijzen is elk jaar op 10
december, de sterfdag van Alf
red Nobel.
beeldende kunst
ren van klei, te zien t/m 23/10, dagelijks
behalve maandag 14-17 uur, 't Huys De-
ver, Heereweg 349 a, Lisse.
De expositie in 't Huys Dever
van het werk van jenneke van
Doorn heeft twee thema's:
'enerzijds het al dan niet aan
wezig zijn of zichtbaar zijn van
de ogen, mond, neus en oren en
anderzijds het al of niet mogen
en kunnen benutten van de aan
deze organen gerelateerde zin
tuigen', aldus de achtergrondin
formatie.
Van Doom heeft een fascina
tie voor de zintuigen 'zien', 'ho
ren' en 'spreken'. In haar kera
mische werk komen deze drie
telkens op een andere manier
naar voren. Het materiaal waar
mee zij werkt is klei. De vormen
zijn compleet figuratief of op fi
guratie gebaseerd. Zo zijn er
koppen van Afrikaanse vrouwen
te zien waarin de zintuigen in
de klei zijn gevormd. Maar ook
doet slechts de ovale vorm soms
dénken aan een gezicht. Ogen
en neus zijn dan bijvoorbeeld
met glazuur aangebracht (ge
schilderd op de vorm).
Frappant genoeg exposeert
Van Doorn tevens 'zwijntjes',
die geen enkele relatie met het
thema hebben. Ze doen denken
aan die chocolade sinterklaasfi
guurtjes. Doe een gekleurd fo
liepapiertje om de zwijntjes, zet
ze in een snoepwinkel en menig
kind zal blij zijn met zowel de
niet van echt te onderscheiden
beesten als met de hoeveelheid
chocolade. Wanneer Van Doom
er vervolgens drie op elkaar sta
pelt, of er één bij een soort
drinkbak zet, werkt ze op de
lachspieren. Jammer, want hier
door neem je de overige werken
minder serieus. Terwijl bij juist
enkele blijkt dat Van Doorn ze
ker iets te melden heeft in een
vorm die menigeen zal aanspre
ken.
Bijvoorbeeld de 'sluiers' in de
kelder. Van klei heeft zij dunne
sluiers gemaakt die een Arabi
sche uitstraling hebben. Op de
plek waar de ogen zitten heeft
Van Doorn openingen gemaakt
in de vorm van vierkante ras
ters. Op deze manier zou de
vrouw eronder toch nog iets
zien. De vormgeving van de
sluiers is eenvoudig, de versie
ring erop sober. Het materiaal
klei wordt volledig ontkend als
klei; de plooien van de sluiers
lijken natuurlijk te zijn, alsof het
stof is. Mede door de opstelling
van zes sluiers in de kelder lij
ken de werken een stil protest
tegen het verbergen van één
de zint ui -
i de
gen, de ogen te zijn.
Bij 'Plateau LA 1992 stilte
voor de storm' komt ook duide
lijk naar voren dat de kunste
naar een visie heeft. In vier ho
rizontale rijen hangen gezichten
(ovale vormen) waarbij telkens
een zintuig (ogen of mond) in
een rij verborgen wordt door
een band of een kruisvorm van
klei. Op de laatste en onderste
rij is de mond open weergege
ven en de kleur erin is rood. De
visie van Van Doom op onder
drukking en onrechtvaardigheid
komt hierin duidelijk naar vo-
Bij haar 'tableau met drie vis
sen', haar 'stapeling van kistjes
met hoofdschilden' en haar
'huisje 1 en 2' tast ik ook weer
in het duister omtrent de relatie
met het thema. Misschien zie ik
het niet, of er is geen relatie.
Maar waarom wordt het dan
geëxposeerd?
DE MARKIES
VAN KEITH
Theater van het Oosten
'Een energieke voorstelling...
die als onderneming staat als
een huls.' (De Volkskrant)
Zaterdag 15 oktober,
20.15 uur
LEIDSE SCHOUWBURG
Tel. 071-131943
