Cultuur Kunst Flitsend spektakel zonder flauwekul ff Ensemble Rebel: tureluurs van de herhalingen «J^ewonderi ng Peking Opera: virtuoos maar ook routineus DONDERDAG 6 OKTOBER 1994 94] 23 Cursus voordragen in Volkshuis leiden Het Leidse Volkshuis begint op 27 oktober met een cur sus voordragen. In de cursus, geleid door Karin Herrehout, gaat het om het creatief voordragen van eigen werk en dat van ande ren. Er wordt aandacht besteed aan expressie, beeldend vertel len en een goede spreekhouding. Inschrijven voor deze cursus kan dagelijks tijdens kantooruren bij het Leidse Volkshuis aan de Apothekersdijk 33. Tel: 071-149180 Volksmuziek in de Waag leiden De stichting Folkclub Horus houdt op morgenavond een Open Podium in het Waagggebouw, Aalmarkt 21 in Leiden. Mu zikanten die folk- of volksmuziek spelen krijgen de gelegenheid om maximaal drie nummers ten gehore te brengen. leeftijd en ervaring spelen geen rol. Voor opgave, Tel: 071-146064. Publiek is welkom vanaf 20.30. Expositie textielobjecten alphen aan de rijn» Charlotte Zoon exposeert van zaterdag 8 ok tober tot vrijdag 4 november haar textielobjecten in de ver nieuwde foyer van het creativiteitscentrum 'Expressie 70'. Zoon heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de renovatie van de foyer. Zij maakte textielobjecten aan het plafond om de accous- tiek in de ruimte te verbeteren. Trofee voor dirigent Svetlanov den haag De Russische chefdirigent van het Residentie Orkest, Evgenii Svetlanov, heeft de titel 'Humanager van het jaar 1994' gekregen. De bijbehorende trofee wordt toegekend door Kok Management Advies in Warmond. Svetlanov ontvangt de prijs vanwege zijn succesvolle concerten met het Residentie Orkest waarbij hij 'de musici zodanig inspireert dat zij in maximale in dividuele vrijheid een grote collectieve prestatie leveren'. De tro fee zal hem op 1 december overhandigd worden. Kennismakingsconcert Vox Humana alphen aan de run Het Rijnlands Christelijk Mannenkoor Vox Humana geeft morgen een kennismakingsconcert in de Ouds- hoornse Kerk in Alphen aan de Rijn. Het koor wil zich daarmee voorstellen aan een breed publiek om nieuwe leden te werven. Vox Humana zal niet alleen geestelijke liederen maar ook volks liederen en opera ten gehore brengen. Het Alphens Sweelinck- ensemble, bestaande uit oud-leerlingen van de Sweelinckschool, zal haar medewerking verlenen aan dit concert dat om 20.00 uur begint. Kaarten zijn verkrijgbaar bij het VW in Alphen aan de Rijn. Boekenzondag in voorjaar leiden De Leidse boekenzondag zal in tegenstelling tot voor gaande jaren niet in oktober worden gehouden maar in april volgend jaar. Op de boekenzondag worden boeken en prenten gepresenteerd door Leidse instellingen en handelaren. De vierde Leidse boekenzondag zal in het teken staan van bloemen en planten. K&O brengt Jazz in Katwijk katwuk Volksuniversiteit K&O breidt het muziekrepertiore in Katwijk uit met jazzmuziek. Het Wim Overgaauw Trio bijt mor gen het spits af met een concert in de 'Rijnpoort' aan de Am- bachtsweg41. Het concert begint om 20.15 uur. Kaarten zijn te bestellen bij het K&O kantoor aan de Sluisweg en bij het VVV. 'My Fair Ladyop alle fronten een perfecte rolbezetting Lemer. Muziek: Frederick Loewe Verta ling; Seth Gaaikema. Decors: Misjel Ver- meiren, Reinier Tweebeeke. Regie Eddy Habbema. Met: Paul van Vliet. Vera Mann, Piet Bambergen, Huib Rooymans, Trees van der Donck, Ine Kuhr, Bas Groe- nenberg eva. Gezien: 4/10, Stads schouwburg, Utrecht. Toen ongeveer een jaar geleden Joop van den Ende op Broad way 'Cyranao, the musical' in première bracht, liep aan de overkant van de straat een groep acteurs zich warm voor de reprise van 'My Fair Lady'. Niemand minder dan Richard Chamberlain speelde daarin de hoofdrol. Maar de voorstelling stond er niet lang. Gedateerd? Een Amerikaans/Brits gezel schap bracht de musical van Lerner en Loewe begin dit jaar in Den Haag e voorstelling lang werd dat toch i een aangenaam een oude bekende. Was het daarom verstandig van Joop van den Ende om juist deze musical, die sinds het weergaloze succes van 1960 met de onvergetelijke Wim Sonne- veld nooit meer een echt op zienbarende uitvoering heeft gekregen, opnieuw uit te bren gen? Er moest iets bijzonders mee gebeuren. Dat maakte die hoewel die t slecht was, t meer dan met twee recente buitenlandse voor stellingen volop duidelijk. Om te beginnen liet hij Harry van Hoof nieuwe arrangemen ten schrijven. Seth Gaaikema, die in 1960 de vertaling van de liedjes leverde, liet hij de tekst nog eens herzien, wat leidde tot een versie die ongeveer een half uur korter is maar vol zit met grandioze vondsten. Het bleken aanpassingen die deze nog altijd ijzersterke musi cal uit de jaren vijftig zonder meer in deze tijd plaatst, zo bleek gisteravond bij de premiè re in Utrecht. Ook de decors dragen daartoe bij. Om nog maar te zwijgen van de doeltref fende regie van de zo langza merhand musical-regisseur bij uitstek: Eddy Habbema. Al met al een elegant, flitsend, spekta kel. Geraffineerd, vol humor, maar zonder flauwekul. Maar... zou het ook mogelijk zijn de onvergetelijke rol van Wim Sonneveld als professor Higgins te doen vergeten? Al leen al daarom drukte er een enorme last op de schouders van Paul van Vliet die voor de hoofdrol was aangetrokken. Paul is weliswaar een cabaretier als Sonneveld, maar minder flamboyant in zijn optreden. Eddy Habbema regisseerde Paul van Vliet in diens laatste one man show. Hij weet hoe de cabaretier in zijn waarde te la ten en diens kwaliteiten waar het maar kan te benutten: zin gend en acterend. Het resultaat is een voorbeeldige Higgins die ziet hoe Eliza Doolittle, het bloemenmeisje dat hij bij wijze van weddenschap omtovert in een echte dame, hem boven het hoofd groeit. Het is hier met recht een duivels spel dat Hig gins speelt. Vera Mann Eliza, al maakt in haar zingen forceren. Ze een heerlijke de indruk zich nu en dan te Vlaamse, maar heeft zich met behulp van Frits Lambrechts het plat Amster dams aardig eigen gemaakt. Helemaal natuurlijk klinkt dat nog niet, zeker niet als ze tegen over haar vader staat. Piet Bam bergen hoeft in die rol immers gewoon maar onbekommerd en ontwapenend bijna zichzelf te zijn. Daarmee legt hij 'As 't effe kan' de zaal lekker plat. Goed voor open doekjes. 'My Fair Lady' gaat het land in met een op alle fronten per fecte rolbezetting. Geen lange speelperiode op één plaats, met alle risico's van dien, maar de zekerheid van abonnementen. Dat verdient deze voorstelling en dat verdient het publiek dat deze voorstelling 'thuis', in het eigen theater wil zien. Want Joop van den Ende bewijst hier als producent meer dan ooit dat hij zijn vak v Paul van Vliet als professor Higgens en Vera Mann als Eliza Doolittle in 'My Fair Lady'. foto HANS LIBERG recensie monica schiks Concert: Ensemble Rebel met Franse en barokmuziek; Jörg-Michael Van de twee violisten in het En semble Rebel is Jörg-Michael Schwarz duidelijk de leider. Hij gaf tijdens het concert in de Taffehzaal, soms met een over- i sierlijke bewegingen, de inzetten, het tempo en de subtiele vertragingen aan die het muzikale verhaal voortreffe lijk fraseerden. Van de naamgever van het ensemble, Jean-Féry Rebel (1666- 1747) speelde men de sonate 'La Vénus', eigenlijk het enige echt Franse muziekstuk. De overige laat-Franse muziek van Jean-Marie Leclair stond zwaar onder Italiaanse invloed zeker de sonate 111 in g-klein viel onder het luisteren al erg lang uit met zijn vele herhalin gen en zijn virtuose versierin gen. Na de pauze volgden de vroeg Italiaanse stukken waar voor mijn gevoel toch meer aan te beleven viel. Heerlijk fris ge speeld en vol humor. Dezelfde instrumenten die voor de pauze vaak een wat donkere en inge houden klank hadden werden nu soms lekker snerpend be speeld. Vooral in de sonate 'I.a Foscarina' van Marini leefde men zich uit in contrastrijke stemmingen die elkaar telkens heel verrassend opvolgden. Gail Ann Schroeder vulde met een heel warm en sonoor geluid het fundament van de muziek in. Jammer dat zij geen solo-so nate kreeg toebedeeld zoals Pie ter Dirksen. Helder en door zichtig ritmisch spel kregen we te horen in 'Pazzamezzo antico' van Giovanni Picchi, waarbij me af en toe de forse klappen hinderden die Dirksen met har de hand uitdeelde. 'Le tanto tempo hormai' van Giov. Batt. Buonamente werd tenslotte met veel bravoure en gevaar voor eigen leven uitge voerd. Haast tureluurs van het luisteren naar zoveel herhaling en imitatie van motiefjes keer den we huiswaarts. In deze rubriek komen al of niet bekende streekgenoten aan het woord die, hetzij direct, hetzij zijdelings met kunst en cultuur te maken hebben. Ze praten over een kunstvoorwerp, een kunstuiting waaraan ze bijzondere waarde hechten. Van de snuifdoos van oma tot het grijsgedraaide muziekstuk en alles wat daar tussen zit. Vandaag spreekt Piet van Winden, eigenaar van het Leidse antiquariaat AioloZ, zijn bewondering uit voor een bundel van Baudelaire. „Dit exemplaar is typerend voor Baudelaire: van buiten is het lelijk, maar de inhoud is mooi. Baudelaire zag ook in afschuwelijke dingen nog schoonheid, terwijl hij in de schoonheid tegelijkertijd de lelijkheid kon zien." Mijn peettante moest ooit de S afwikkeling van een nalatenschap behandelen. Ik was toen 16 jaar. Als dank voor haar bemiddeling mocht ze een boek uitkiezen. Ze had een lijstje met zeker 200 a 300 titels. 'Kies jij er maar een uit', zei ze tegen mij. Op die lijst zag ik dit boekje staan: 'Les fleurs du mal' van Baudelaire. Ik had gehoord dat het goed was om Baudelaire te lezen, dus koos ik dit boekje uit. En daarmee heb ik, naar later bleek, onvoorstelbaar geluk gehad. Want het is een 'Zilverdistel'. Een bijzondere, bibliofiele uitgave. Prachtig. En ik denk altijd dat door dat boekje mijn liefde voor bijzondere boeken is ontstaan. Dat die gebeurtenis de grondslag is geweest voor dit antiquariaat Het is indertijd in een oplage van 310 verschenen: 150 voor Frankrijk, de rest in Nederland. Het is buitengewoon zeldzaam en gezocht. Om je een beeld te geven: hier heb ik er nog een exemplaar van. Dat is voor de verkoop bestemd. Het is veel Universiteitskoor BRD in Leiden nog dan het bundeltje dat ik via m'n peettante heb gekregen. De prijs ervan ligt rond de 4.000 gulden. Pas na verloop van tijd ben ik gaan inzien hoe belangrijk dat bundeltje is: die bijzondere druk, in rood en zwart, de pagina's, waarvan de randen niet afgesneden zijn. Die details doen m'n bewondering ervoor alleen maar toenemen. Maar het is vooral een soort vastgelegde herinnering aan wat dit boek zo langzamerhand voor mij geworden is. Nu, zoveel jaar later, zou ik kiezen voor het veel mooiere exemplaar. Maar dit is niet alleen het boek. maar ook de herinnering aan hoe je op je 16de op alle mogelijke manieren erdoor getroffen werd. Toen ik de inhoud ervan eenmaal begreep, liep ik helemaal weg met Baudelaire. En dat doe ik nu nog. Baudelaire maakte hetzelfde mee als ik toentertijd. Die twijfel van de adolescent, de onzekerheid over de mate waarin je dat met anderen kunt delen. Ik heb ook het idee dat ik het passiefvan buiten ken. Vaak overkomt het me dat ik iets meemaak dat me aan een paar regels hieruit doet denken. Dan zoek ik het op en inderdaad staat het zo beschreven. Nooit doe ik dit boekje weg. Zoals het nu is met die licht beschadigde band en die lekkageplek, bezoedeld en wel, en met m'n naam erin tekst annemiek ruygrok geschreven, want dat deed je foto hielco kuipers toen. In deze vorm is het een middel bij uitstek om de sensaties van die eerste lezing op te roepen. Ja, ik ben totaal voor Baudelaire gevallen. Ik probeer aJles over hem te krijgen. Ook foto's. Ik sta totaal niet kritisch tegeno' Baudelaire. Het koor van de universiteit van Rostock, 'Universitatsschor Rostock', geeft op zaterdag 8 oktober een concert in de Leidse lokhorstkerk in het kader van een uitwisselingsprogramma met het Leidse Studenten Koor en Orkest 'Collegium Musicum'. De dirigent van het 40 personen tellende Duitse koor is Thomas Koening. Op het programma, dat om 20.15 begint, staan onder meer werken van Schumann, Brahms en Liszt. Naast koormu ziek zal ook pianomuziek gespeeld worden. Kaarten zijn voor aanvang van het concert in de kerk verkrijgbaar. Hij steelt, uit wraak, Chinese nectar en ambrozijn van de ta fel der goden. De oppergod vreest namelijk zijn magische krachten en probeert hem er op een niet nette wijze onder te houden. Zhang heeft komisch talent en de koddige vechtpar tijen zijn hier nog redelijk func tioneel te noemen. Een ander verhaalt heel gees tig van de verliefdheid van een student voor een kippenhoed- stertje. Zij verzorgt haar kippen en borduurt met grote gebaren een zakdoek. Hij bespiedt haar en geeft haar een jade armband. Haar aarzeling om die aan te nemen wordt later treffend ge parodieerd door de buurvrouw die het zaakje ook in orde zal maken. Ding Yanyu als kippen- meisje en Zhou Weibin als door vele wateren gewassen buurtje maken van dit stukje het hoog tepunt van de avond. Aan de overige stukken leek geen einde te komen doordat telkens weer een nieuw virtuoos maar routineus acrobatisch hoogstandje gedemonstreerd moest worden. Dal de artistieke leiding dit misschien ook be dacht heeft, zou kunnen blijken uit de inkorting die 'De honderd ruiters' ten deel vielen. Dit stuk werd zo bot ingekort dat het volstrekt onbegrijpelijk was. Een voorstelling met veel ac tie, alleen er gebeurde zo wei nig. Grote gebaren voor nie mendalletjes. Zoals iemand na afloop zei: "Ken je die van die acht onsterfelijken die de zee over zouden steken? Ze gingen Nu ook voor vrouwen van Nederland' Dc Vollukra 'In de stijl van Victor Barge. S/ar veel flitsender' - IX- Tc lep ra j 'Vrolijke onzin Bovendien gebast hoogst gedegen muziekstudief Stadsgehoorzaal Leiden vrijdag 14 oktober, 20.15 ui reserveren: 071-141141 recensie susanne lammers Voorstelling: Opera van Dalian Peking- opera Gezien: 5/10, schouwburg, Leiden Een Kung Fu-film is niet aan ie dereen besteed. Chinese opera ook niet. Hoewel deze vorm van theater niet alleen bestaat uit vechtkunst blijft na afloop toch vooral het beeld hangen van over het podium rollende en springende acrobaten, afgewis seld door vliegende speren en zwaarden. De declamatie en zang maakt maar weinig in druk. Eniszins verklaarbaar is dat wel; per slot van rekening is het de gemiddelde Nederlandse toeschouwer niet gegeven de fi nesses van de Chinese voor drachtkunst en/of zang te door gronden. Dus waarom zou je die daarmee vervelen? Toch vormde dat een welkome afwis seling op het verbazingwekkend aantal gestileerde vechtscènes en de uitgemolken jongleer- acts. Des te meer omdat de vage verhaallijnen het best op te pik ken waren uit de wat rustiger scènes, waarin de acteurs het mimend, sprekend en zingend wat rustiger aan konden doen. Het gezelschap uit Dalian heeft voor de Nederlandse tour nee vijf verhalen op het reper toire, waarvan er per voorstel ling vier gespeeld worden. Eén er van verbeeldt een episode uit het beroemdste boek van de Chinese literatuur: 'De Apenko- ning'. Zhang Dajun, de apenko- ning, is een combinatie van Tijl Uilenspiegel en Prometheus. Heinz Rühmann. archief f o rn Heinz Rühmann overleden De populaire Duitse film - en to neelacteur Heinz Rühmann is dood. 1 lij is 92 jaar geworden. In zijn vaderland was Rüh mann al tijdens zijn leven een legende. Met name door zijn rollen in tientallen speelfilms kon Rühmannn ook in Neder land uitgroeien tot een begrip. De grootste Duitse roem ver gaarde hii als 'Quax, Der Bruch- pilot' in de gelijknamige film uit 1941, en door zijn rol in 'Die Feuerzangenbowle' uit 1944. Door het succes van de film 'Charleys Tante' uit 1955 hleek dat Rühtnanns populariteit ook na de Tweede Wereldoorlog niets aan omvang had ingeboet De in Essen geboren Heinz Rühmann kreeg talrijke onder scheidingen voor zijn carrière, die ruim zestig jaar omvat. Pas in 1967 trad de de televisie. r op voor

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 23