Schepnet wekt verkeerde suggestie
Vrije tijd
Zelf gemaakte
verwisselbare
sierknoopjes
2(JRUDAG
23 SEPTEMBER 1994
REDACTIE HENRIETTE VAN DER
NIEUWE CD'S
m-ljc Clapton - From the cradle -
'UVEA.
itefoor jongeren was de 'Unplug-
r'.[ed'-CD van de 49-jarige Eric
anhapton de eerste serieuze ken
nismaking met de Britse gitaar-
De huidige MTV-generatie
deze plaat, die bol staat van
wel waarderen,
de wat oudere liefhebbers,
'P-Üe Clapton door hypotheek,
te-jezin en de drukke baan weer
(en beetje waren vergeten, was
Pnplugged' sensationele
iostalgie: 'Layla' kan ook met
[en akoestische gitaar!
i)p From the cradle doet Clap-
bn vooral waar hij zelf zin in
leeft. De stekkers gaan gewoon
veer in het stopcontact en hij
vordt ook niet langer vastgezet
li die galmsound met vette
Irumldappen, die producer Phil
Jollins hem in de jaren tachtig
jplegde. Bijgestaan door gere-
(ommeerde studiomuzikanten
pnder wie drummer Jim Kelt
ier en toetsenman Chris Stain-
'k'Dn) speelt hij maar liefst zes
tien bluescovers. Van eigen in
is vrijwel geen spra-
Wel weer van een groot vak-
De precisie waar
mee Clapton speelt is adembe
nemend. In zijn vertolkingen
^eian nummers van onder ande
ren Freddie King, Elmore James
^'jn Willie Dixon klinkt zijn be-
-lwvondering voor deze bluesmu-
nkanten door terwijl Clapton
'jelf toch ook geen kleine jongen
O' Connor - Universal mo
- Ensign.
e'"Does humour belong in music?
3e~ vroeg wijlen Frank Zappa zich
anjlijkens een CD-titel in 1987 al
an ens af. Absoluut niet, meent
°st|inead O' Connor. Na haar mis
lukte coverplaat vol 'evergreens'
astk m I not your girl) en haar me-
'geledeling dat ze alleen nog maar
zou maken, komt ze met
CD vol eigen en wereldleed,
defoals wel vaker vertilt de kort-
Atlas van de popmu-
,enöek zich enorm. Ondanks haar
jeweldige stem, waarmee ze op
AlsUniversal mother herhaaldelijk
'eninvponeert, slaagt ze er maar
es-n/et in goede liedjes te maken,
ei-fri de beperkingen toont zich de
neester maar bij de Ierse zan-
jeres is het probleem precies
imgekeerd. Haar compositori-
che vermogens zijn zo beperkt
lat bijna al haar nummers
veldra als zeepbellen uiteen-
patten. Haar muziek nodigt
liet uit tot intensieve en her-
2 (aaldelijk beluistering.
)m het album wat meer ge
richt te geven, zet ze de trucen
loos wagenwijd open. En krijgt
Ie luisteraar minutenlang het
itemgeluid van de feministische
nibliciste Germaine Greer, een
ample met Miles Davis-muziek
:n een belachelijke cover van
Nirvana's All apologies' te ho-
ug.
rdtJAZZ
)ef-an Garbarek/The Hilliard Ensem-
°P)le - Officium - ECM New Se-
hHies/PIAS/VIA.
Ter gelegenheid van het vijfen-
^vintigjarig bestaan van dit la-
)el is deze bijzondere produktie
litgebracht. ECM, oorspronke-
ijk begonnen als een free jazz-
abel, heeft zich in de loop der
ijd ontwikkeld van een jazzpro-
iucent met een eigen geluid tot
Jen merk dat ook geassoeieerd
wordt met afwijkende nieuwe
geschreven muziek en geïmpro-
riseerde muziek met sterke Eu
ropese en niet-Westerse inslag,
/oorbeelden daarvan zijn de
CD's van Arvo Part en zeker ook
ie projecten van de Noorse te-
,e|.tor- en sopraansaxofonist Jan
,mt3arbarek heeft met deze pro-
als het ware de hele ont-
ajs wikkelingsgang van ECM door-
gemaakt. Het Hilliard Ensemble
brengt hier interpretaties van
geestelijke middeleeuwse zang,
waarvan voor een groot deel de
auteurs onbekend zijn. De
meerwaarde van de CD wordt
gecreëerd door de improvisaties
van Garbarek die door hun een
voud als een natuurlijke exten
sie van de statige zang klinken.
De in een klooster opgenomen
stukken zijn misschien niet al
tijd even dynamisch, maar al
leen al door hun klankschoon
heid zullen ze minder vooringe
nomen luisteraars overtuigen.
I Compani - Sogni d'Oro -
BVHaast/BVHaast.
I Compani, een Nederlands ge
zelschap onder leiding van
saxofonist Bo van de Graaf, gaat
op hun nieuwe CD door op een
al eerder ingeslagen weg. Onge
veer de helft van liet materiaal
hier is nog van Nino Rota, de
oorspronkelijke inspiratiebron
voor dit middelgrote orkest, het
meeste andere schrijf- en arran-
geerwerk is van de leider. De
stukken van Rota zijn de beken
de, meestal vrolijke en dromeri
ge miniatuurtjes voor Fellini,
met veel routine gebracht. Wa
ren de eigen composities op de
vorige CD nog grotendeels in
een vergelijkbaar idioom ge
schreven, enkele stukken heb
ben een meer algemeen Euro
pees karakter, zoals het bijna
Breukeriaanse 'Mach Schnell!'.
Hierin krijgen de blazers - er is
op de plaat improvisatorisch
vooral stevig tenorsax- en trom
petspel te horen - wat meer vrij
heid dan in de stukken van Ro
ta. Een produktie met tege lijk
onderhoudend gearrangeerde
zondagsmuziek en solide impro
visatiewerk.
KV
WK
RimskiKorsakov - Sheherazade,
op. 35; Russische Paasfeest, op.
36. - Wiener Philharmoniker o.l.v.
Seiji Ozawa - Philips.
De samenwerking van de Ja
panse dirigent Seiji Ozawa met
de Wiener Philharmoniker leidt
niet altijd tot de spannendste
interpretaties, maar de klank
schoonheid bij dergelijke uit
voeringen is optimaal. De Phi-
lips-technici leveren bovendien
iedere keer superieur werk als
zij zo'n concert 'live' vastleggen.
Een hoogtepunt in de reeks is
de opname van Rimski's Shehe
razade uit april '1993. Deze sym
fonische impressie van enkele
'sprookjes van 1001 nacht', met
wellicht de beroemdste vioolso
lo uit de hele muziekgeschiede
nis, moet het juist in hoge mate
hebben van klankschoonheid
en frasering. Op dat punt ko
men Ozawa en zijn musici tot
schitterend resultaten, zowelin
Sheherazade als in de ouverture
'Russisch Paasfeest'.
Delibes - Coppélia - Orchestre de
l'Opéra de Lyon o.l.v. Kent Naga
no - Erato.
Nog een opmerkelijke combi
natie is die van de Japanse-
Amerikaanse dirigent Kent Na
gano met het orkest van de
Opéra te Lyon, waar hij sinds
enige jaren chefdirigent is. Na
gano lijkt gespecialiseerd in de
(tonale) 20ste-eeuwse muziek,
maar voelt zich daarnaast voor
een niet-Fransman in het tradi
tioneel Franse repertoire even
eens opmerkelijk goed thuis.
Dat blijkt ook uit deze opname
van Delibes' ballet 'Coppélia',
Fran-sromantische muziek met
weinig diepgang maar bijzon
der veel charme, die in deze uit
voering precies de benadering
krijgt dier erbij past. Het hoge
niveau waarop Nagano en zijn
voorganger John Eliot Gaardi-
ner dit orkest gebracht hebben,
werpt hoorbaar vruchten af.
PK
DINGEN
Henriette van der Hoeven
Pannenwarmer uit magnetron
ers of rechauds met waxinelichtjes raken uit de tijd.
Het nieuwste is een plaat die wordt opgewarmd in de magnetron.
In twee minuutjes is het ding 150 graden heet. Een half uur lang
straalt het vervolgens voldoende uit om een pan op tafel warm te
houden. Een kunststof omhulsel voorkomt dat u zich er zelf aan
brandt. Deze 'hotplate', door importeur Homecraft gepresenteerd
op de Utrechtse Najaarsbeurs, moet 69,50 gulden kosten.
Meer informatie: tel. 0 78-14 70 00.
Kandelaar
Druipsteengrotten inspi
reerde de Parijse ontwerp
ster Andrée Putman tot de
ze kandelaar. De kandelaar
bestaat uit vijf perfect gesle-
penm kristallen conusssen
die rusten in een verhoogd
verchroomd stalen. Het is
een stuk uit de Swarovski
Selection dus behoorlijk aan
de prijs 1595.
(Swarovski. tel. 0 2230 -
60 500).
Stekelig
De cactus, een paar je geleden
niet weg te slaan uit de
vensterbank, vecht zich terug in
het interieur. Dit keer niet als
plant maar als decoratie
bijvoorbeeld in de vorm van
kaarsjes. Met z'n drietjes op een
bankje kosten ze 19,95.
(Inspiration, tel. 01718 - 23334).
In evenwicht
Geduld, behendigheid en een vaste hand
heb je nodig voor TOP DOP. Om de beurt
leggen spelers een houten schijfje op de
flessehais. Vantevoren wordt afgesproken
hóe hoog te stapel mag worden (aangege
ven met een rode schijf) voordat in de
breedte moet worden gewerkt. Wie een
aantal schijfjes laat vallen moet tweemaal
zoveel schijven terugleggen. Zes is de limiet,
dan is voor die seler het spel voorbij. Prijs
39,95.
(Kenner Parker, tel. 0 30 - 80 96 00).
Paren
Nu nog de trend dat
je twee horloge te
gelijk kunt dragen,
dan komt deze set
Swatch-horloges
het beste uit. Maar
het is natuurlijk ook
leuk om als koppel
zo'n set te kopen.
Op de wijzerplaat
links Napoleon Bo
naparte, rechts van
Martinique afkom
stige echtgenote Jo
sephine (de Beau-
harnais). Prijs per
stuk 85.
VISSPORT
Bram van Leeuwen
Schepnet: het is nog steeds de meest
ingeburgerde benaming voor een
handig attribuut om een gevangen vis
binnenboord of op de kant te halen.
Maar het is tegelijkertijd ook de meest
verwarring stichtende benaming die
vooral de beginneling op verkeerde
gedachten kan brengen. Namelijk dat
je een vis die aan de haak spartelt
moet scheppen om hem in je bezit te
krijgen.
En dat is nou juist niet de bedoeling
van zo'n net. Want daarmee loop je
grote kans een vangst, die binnen
handbereik is, alsnog te verspelen. Ik
vind landingsnet een veel betere be
naming omdat het precies weergeeft
wat er dient te gebeuren: de vis dient
voorzichtig naar de wal of naar de
boot te worden gedirigeerd.
Het afmatten van een gehaakte vis
dient te gebeuren door de tegen
krachten die een wegzwemmende vis
zelf oproept te mobiliseren. Dat is de
rek die aanwezig is in de vislijn, dat is
de veerkracht van de hengeltop die in
een bocht wordt getrokken. En ge
bruiken we een werpmolen dan
speelt in dat hele krachtcnverslinden-
de proces ook het slipmechnisme van
de molen nog een belangrijke rol.
Alle drie elementen die - mits goed
op elkaar afgestemd - ook een grote
en krachtige vis binnen redelijke tijd
tot capituleren dwingen. Zelfs krachti
ge vissen als snoeken die naar de me
ter gaan en karpers die de twintig
pond zijn gepasseerd moeten het in
een tijdspanne van maximaal tien mi
nuten afleggen tegen deze drie-een
heid. Zoals gezegd: het landingsnet
speelt daarin geen enkele rol.
Het is slechts zaak dat het net ge
bruiksklaar binnen handbereik ligt en
pas in het water wordt geschoven als
de vis zijn verweer heeft opgegeven
en met de kop een stukje uit het water
zijn meerdere in de hengelaar heeft
erkend.
Een gulden regel in de vissport is
namelijk dat je met een net nooit naar
óen vis gaat scheppen. We zijn daar
toe geneigd omdat we in onze jeugd
jaren ook kikkervisjes schepten met
een netje of watervlooien voor de
aquariumvissen. Talloze grote en
zware exemplaren zijn al verspeeld
door een onverhoedse beweging met
een landingsnet. De vis schrikt, boort
zijn allerlaatste krachten aan. En kan
doordat de opgespoelde lijn kort is en
nog weinig rekkracht heeft en de vis
zo dichtbij is dat de hengel vrijwel
nooit meer een ideale curve kan aan-
Een diep net. vooral bedoeld voor grotere vissen als karper en snoek. Inzet: het kleine pan-net, v
voorn en blei snel naar de oever kan worden gehaald.
nemen om de allerlaatste vluchtpo
ging op te vangen, alsnog ontsnap
pen.
Er is maar één correcte manier om
de vis in het net te krijgen en dat is
door het net onder water te houden,
de vis boven het net te 'sturen' met de
hengel en als dat gelukt is vervolgens
het net omhoog te tillen totdat de vis
er niet meer uit kan.
Dan rest er nog een kritisch mo
ment waarbij de minder geoefende
hengelaar af en toe in de fout gaat. Zij
menen er goed aan te doen het net zo
hoog op te tillen dat de vis uit het wa
ter komt. Daarmee komt het hele ge
wicht van de vis op de steel te rusten.
En gelooft u me: daar zijn die vrijwel
zelden op berekend.
Ik heb meer dan eens sportvissers
die dachten de vangst van hun leven
te hebben gedaan en in hun enthou
siasme de vis uit het water tilden even
later vertwijfeld zien kijken naar een
geknakte steel en een alsnog lang
zaam uit het zicht verdwijnende vis.
Het is van groot belang de steel
langzaam naar binnen te halen en als
het net hinnen handbereik is die aan
de bovenkant samen te pakken en
vervolgens op de kant te tillen. Want
ook de 'armen' van zo'n landingsnet
zijn er doorgaans niet bestand tegen
om plotseling met zo'n fors gewicht te
wórden geconfronteerd.
Zorg er ook altijd voor dat het net in
goede conditie is. Hoewel het tegen
woordig toegepaste micromesh-ma-
teriaal veel minder snel verrot dan het
vroeger vaak toegepaste katoen of ge
teerd touw is het belangrijk om een
net na gebruik goed uit te spoelen,
van eventueel aanwezig visslijm of
plantenresten te ontdoen en goed te
laten drogen. Het liefst op een winde
rige maar niet door de zon beschenen
plek
En stop een landingsnet nooit terug
in een hengelfoudraal alvorens je je
ervan hebt overtuigd dat het net kurk
en kurkdroog is. Want vochtige netten
gaan niet alleen schimmelen maar
verspreiden vaak ook een ondraaglij
ke stank. Zeker als ze niet goed
schoongemaakt zijn.
Bovendien verliest zo'n net daar
door vrij snel zijn stevigheid en kan
het gebeuren dat het bij het optillen
van de vangst scheurt. Het is trou
wens toch aan te bevelen op gezette-
tijden te testen of een net nog sterk
genoeg is om te vangst te kunnen dra
gen. Bij twijfel altijd vervangen.
Als u een landingsnet aanschaft,
houd er altijd rekening mee op welke
vis u het gemunt heeft. I let heeft geen
zin voor een wedstrijdvisser om een
driehoekig net met armen van 80, 90
centimeter en even grote diepte aan
te schaffen. Met zo'n net kost het lan
den van een voorntje, brasem, of blei
veel te veel moeite en tijd. Andersom
is het spelen met vuur om te prohe
ren met een ondiep pan netje een
flinke karper of snoek te landen.
HOBBY
Knopen zijn onmisbare attributen voor al
lerlei kledingstukken. Van die vaak saaie
dingetjes kun je leuke, decoratieve 'onder
delen' van de kleding maken. Vooreen be
paalde gelegenheid, of aangepast aan het
seizoen. I leel aantrekkelijk ook voor kinder
kleding.
Met de huttoncover kan van elk knoopje
(tot een diameter van 15 mm) een sieraad
naar eigen idee worden gemaakt. De but
toncover (knoopbedekker) wordt, na te zijn
beschilderd of op andere wijze tot sieraad
gepromoveerd, over de oorspronkelijke
knoop heen geklikt. I lij wordt 'kaal' gele
verd en de versiering maak je zelf. Ie kunt er
van alles mee doen: beschilderen, beplak
ken met kralen of decoraties met fimoklei
maken. Dit laatste biedt verreweg de mees
te mogelijkheden.
De sierknopen hoefje dan meestal niet
meer te beschilderen, want de zogeheten
keukenovenklei is te koop in vele kleuren,
die onderling ook nog gemakkelijk kunnen
worden gemengd. Om enkele voorbeelden
van decoraties te noemen: bloemen, beest
jes, fruitsoorten, Engelse dropjes, in zwang
zijnde symbolen enz.
Veel spullen zijn er niet hij nodig: uiteraard
de blanco buttoncovers zelf, Fimoklei in di
verse kleuren, een mesje, een speld en con
tactlijn! zijn onmisbaar. Verder kunnen
goudpoeder, een zacht penseeltje en fimo
lak goed van pas komen.
Ga als volgt te werk. Kneed de klei heel soc
pel. meng altijd een beetje wit door de ge
kleurde klei, om verkleuring tijdens het
bakken tegen te gaan. Wil je een goudkleu
rig produkt maken, breng liet poeder dan
aan voordat de klei wordt gebakken.
Bak de werkstukjes in de keukenoven onge
veer 25 minuten op 130 graden, iets langer
dus dan voor andere toepassingen van
fimoklei wordt aangeraden. De iets langere
baktijd maakt de knoopjes minder kwets
baar. l ak goudkleurige produkten na het
bakken af met fimolak, om beschadiging
van de goudlaag te voorkomen. Lijm ze ten
slotte met contactlijm op de buttoncovers.
I let maken van bijvoorbeeld een sierknoop-
je in de vorm van een zonnebloem gaat als
volgt: maak een rol van gele klei en snijd
deze in plakjes van gelijke dikte. Rol daar
balletjes van en druk deze plat tot sc hijfjes
kleinere balletjes, maak er een puntje aan
en duw ze met de ronde kant op de zon
vast. 'Teken' met een speld een gezicht in
de klei en breng met het penseel het goud
poeder aan.
Meer informatie: 1 lohbyl landig, 04125-
2331.
Een saai kledingstuk vrolijkt helemaal op van
deze zonnebloemknoopjes. toto
Kijkgidsen voor
stoken en baden
De belangstelling voor haarden en kachels
leeft. Zo'n twintig procent van de Neder
landse huizen heeft een stookplaats, niet al
leen in de woonkamer maar bijvoorbeeld
ook in de serre.
In technisch opzicht is er aan de ontwikke
ling van nieuwe warmtebronnen veel ge
beurd en ook wat vormgeving betreft zitten
ontwerpers en fabrikanten niet stil. Een vrij
wel compleet overzicht van wat de markt
op dit ogenblik biedt is te vinden in de pas
verschenen Welke-gids 'Haarden en ka
chels' die, met het oog op de aanstaande
winter het doorbladeren waard is. I )c gids
bevat ook praktische stookinformatie, waar
bij milieuzorg veel aandacht krijgt. Voor
5,95 in tijdschriftenwinkels te koop.
De belangrijkste aspecten van de moderne
'badcultuur' zijn comfort, luxe en, zeker
niet in het minst, waterbesparing. I )aarover
valt in de nieuwste Welke gids Badkamers
6.95) veel wetenswaardigs te lezen, en te
bekijken.
