s
'Shakespeare was intelligenter dan ik'
r
Film
Cult-filmer Almodóvar valt door de mand
Flamboyante reporter
en matte persmuskiet
Z DONDERDAG 8 SEPTEMBER 1994
River Phoenix dood door rockster?
londen John Phoenix, de vader van de overleden acteur River
Phoenix, heeft in een interview met het Britse Today verklaart
dat zijn zoon vlak voor zijn dood sterk onder de invloed verkeer
de van een bekende voormalige rockstar'. Deze zou hem in
aanraking hebben gebracht met de drugs waaraan River Phoenix
zou overlijden. De acteur werd vorig jaar onwel na een bezoek
aan de nachtclub van zijn vriend Johnny Depp, en overleed later
aan een overdosis. John Phoenix wilde niet zeggen om wie het
ging, maar zei wel dat de muzikant in kwestie van Rivers leeftijd
was en zelf 'een zware last op zijn schouders droeg'. Dit zou
kunnen duiden op voormalig Red Hot Chili Pepper-gitarist John
Frusciante, die vanwege zijn heroïneverslaving de band twee
jaar geleden verliet. Het is bekend dat Frusciante deel uitmaakte
van de vriendenclub rond River Phoenix.
Workshop geluid tijdens filmfestival
utrecht Tijdens het Nederlands Film Festival (21 t/m 30 sep
tember) verzorgt geluidsman Ad Roest een zeldzame workshop
over filmgeluid. Een in de Nederlandse filmindustrie nog altijd
wat ondergeschoven kindje. Ten onrechte, meent de 48-jarige
Roest. „Een film wordt pas overdraagbaar als er geluid onder
zit". Hij kan het weten: Roest was verantwoordelijk voor de
eindmixage van Turks Fruit, De Lift, De Vierde Man en Flodder
in Amerika. Maar ook Oeroeg, Eline Vire, Amsterdamned en
Flesh and Blood dragen zijn geluidssignatuur. Als geluidstechni
cus maakte hij in de jaren zestig honderden opnames voor het
NTS-Journaal, actualiteitenrubrieken en documentaires. Ook
was hij betrokken bij de opnames voor de televisieserie Floris,
die het begin van de succesvolle carrière van Paul Verhoeven als
filmregisseur markeert.
BIOSCOPEN
14, 18.45,21.30
TUSCHINSKI CINEAC
The Age of Innocence, dag. 11.45,
14.45, 17.45, 20.45
DE UITKIJK tel 6237460
Abgeschminkt! 16 dag. 19,
20.30, 22. zo ook 16
Het programma van de Haagse
en Leidse bioscopen staat op
de pagina 'Info'.
in relatie met geweld en onderdrukking van
de vrouw. In zoverre lijkt Almodóvar op de
Amerikaanse cult-filmer Russ Meyer, ook
zo n dubieuze overgewaardeerde cineast.
De roem van Almodóvar is in ons land
voornamelijk gebaseerd op ziin twee betere
films: Vrouwen op de rund van een ze
nuwinstortingen Atame (Tie me up tie me
down). In de meeste van zijn films speelt
Victoria Abril een hoofdrol, te vergelijken
met Hannah Schygulla in de films van I ass
binder. Een actrice met een erotische uit
straling, maar ook iemand die een natuur
lijke flair heeft om een rol te spelen, hoe bi
zar die soms ook is.
In Kika bijvoorbeeld speelt Abril de rol
van Andrea, een losgeslagen televisiever
slaggeefster, die geobsedeerd is door seks
en geweld en daarvan dagelijks verslag doet
in haar televisieshow 'liet slechtste van
vandaag'. Ze is met een op haar hoofd ge
monteerde camera permanent op zoek
naar moord, kinderprostitutie, verkrachting
en andere sensationele onderwerpen. Af en
toe meldt ze zich bij haar oude minnaar Ni
cholas, een Amerikaanse schrijver, die af en
toe wat teksten schrijft voor haar program-
Nicholas heeft in het geheim een relatie
met Kika, een warmbloedige, voluptueuze
vrouw, die geen scrupules heeft en het ook
doet met de stiefzoon van Nicholas. Haar
keukenhulp Juana, hunkert naar een rol als
'meesteres', maar de enige die seks met
haar wil is haar uil de gevangenis ontsnapte
broer. Totdat hij Kika ziet en zich meteen
boven op haar stort. Dc politie moet eraan
te pas komen om de verkrachter los te ruk
ken, terwijl Kika laconiek reageert met: „Ik
werd verkracht. Die dingen gebeuren dage
lijks. Vandaag was het mijn beurt." Wie dat
soort teksten leuk vindt, evenals de bizarre
beelden van een psychopaat die vijf keer wil
klaarkomen, komt r>ij Kika volledig aan zijn
trekken.
Als subplot in de film speelt ook nog het
verhaal van de ogenschijnlijk brave schrij
ver Nicholas, die in werkelijkheid een
moordenaar blijkt te zijn, maar als thriller is
Kika zo mogelijk nog slechter dan als soft-
pornofilm. Soms denk je nog even dal alles
een parodie is, eèn satire op een genre of
bijvoorbeeld de media, die inderdaad net
als Andrea steeds meer selcs en sensatie
op de buis brengen in het belang van de
kijkcijfers. Maar in feite gaat het Almodóvar
vermoedelijk alleen om het goed ogende
decolleté van Kika, het erotische kostuum
van Andrea en andere zinneprlkkelende za
ken. Want seks verkoopt nog altijd goed en
zorgt voor een meer dan modaal Inkomen.
Maar met cinematografie heeft het allemaal
niks te maken. Kika hoort gewoon thuis in
de hoek van de Tiroler seksfilms.
'Kikakan z» de videotheek in als soft-porno
Woody Allen 'Bullets over Broadwayin wereldpremière op Festival Venetië
Nolte als Tracy, Roberts als Hepburn
Het rijke filmverleden blijft een
inspiratiebron voor Amerikaan
se filmmakers. De Coen-broers
richtten zich met hun Hudsuc-
ker Proxy op de oeuvres van
Frank Capra en Preston Sturges,
terwijl ook de klassieke western
blijft opduiken in hommages en
persiflages. In Love Trouble
wordt een ander geliefd genre
nieuw leven ingeblazen: de
screwball-komedie. Met Julia
Roberts als een moderne Ka-
therine Hepburn en Nick Nolte
in de rol van Spencer Tracy.
Ook de keus voor het kran-
tenbedrijf, waar het verhaal van
I Love Trouble zich afspeelt,
ademt nostalgie Pat and Mike,
The Front Page), zeker gezien de
luchtige wijze waarop makers
Charles Shyers en Nancy Myers
de journalistiek hier verbeelden.
Redactielokalen zijn balzalen,
en de topverslaggevers filmster
ren met bijbehorende sterallu
res. Nick Nolte's Peter Brackett
maakt het wel erg bont. De top-
columnist van de Chicago Cro-
nicle komt tien minuten voor
zijn deadline de krant binnen,
laat zijn secretaresse een oude
column opzoeken waar hij al
leen de namen in verandert
voordat het stuk te perse gaat.
Zijn hoofdredacteur wil hem
een lesje leren en stuurt Brac
kett naar een treinongeluk
veldwerk waar de rokkenjager
zich veel te goed voor voelt.
Terwijl hij routineus de ramp
verslaat, stuit de piepjonge Sa-
brina Peterson (Julia Roberts)
van de concurrerende Globe op
een primeur. De Cronicle heeft
het nakijken en Brackett staat
voor gek. Het verdere verloop
laat zich raden: de twee raken
verwikkeld in een wedloop om
de achtergronden van de ramp
als eerste voor hun krant te
kunnen achterhalen. Daarbij
stuiten ze op een bedrijfsschan-
daal met verstrekkende gevol
gen. Meer uit overmacht dan uit
wederzijds respect besluiten de
twee samen te werken, maar de
argwaan blijft. Een bezoek aan
Las Vegas heeft echter een lou
terend effect.
Liefde voor de filmhistorie is
een mooi ding, maar vijftig jaar
laten zich niet zo gemakkelijk
overbruggen. In het geval van I
Love Trouble levert met name
de combinatie van de ouder
wetse screwball-luchtigheid
met hedendaagse moord en
doodslag een merkwaardig
mengsel op. Daarbij is de plot
voorspelbaar, en ondanks alle
actie weinig bezienswaardig,
zodat de nadruk ligt op de ro
mantische wisselwerking tussen
De Spaanse regisseur Pedro Almodóvar is
een raar soort buitenbeentje in de interna
tionale filmwereld. Zijn films kom je tegen
op prestigieuze festivals en winnen daar
zelfs prijzen, maar voor hetzelfde geld lig
gen ze in de hoek van de soft-porno in de
videotheek. Maar de slimme Almodóvar
weet zijn platte verhaaltjes meestal aardig
op te fleuren met pittige actrices (Victoria
Abril bijvoorbeeld) en een uitgekiende
vormgeving. Daardoor lijkt het meer dan
het is. In sommige kringen wordt hij zelfs
als een artistieke filmer beschouwd, een
kwalificatie die na het zien van zijn nieuw
ste film Kika direct de prullenbak in kan.
In Nederland wordt wat nuchterder gere
ageerd op de Wat zien üt-films van Almodó
var. Het doet denken aan onze Blue Movie-
tijd en de pikante jongensfilms van Pim en
Wim uit de jaren zeventig, al hadden die in
houdelijk meer kwaliteit dan de modieuze
Idtschfiims van de zelfingenomen Spaanse
erotomaan. Seks blijkt een belangrijke drijf
veer te zijn in de meeste van zijn films, vaak
Bullets Over Broadway, de nieuwe film van Woody Allen,
beleefde deze week onder grote belangstelling zijn we
reldpremière op het Filmfestival van Venetië. Aliens
nieuwste handelt over een toneelschrijver (John Cusack)
in de jaren twintig, van wie eindelijk een stuk zal worden
opgevoerd, op voorwaarde dat een van de hoofdrollen
wordt gespeeld door het liefje van een geldschietende
maffia-baas.
amsterdam pi eter van uerop/cpd
Het meisje is van elk talent ge
speend, maar beschikt over een
bodyguard (Chazz Palmentieri)
die zich met de repetities en het
stuk begint te bemoeien. En
ziet: een matig toneelstukje ver
andert in een meesterwerk. Uit
eindelijk gaat de kwaliteit van
de produktie de bodyguard dus
danig ter harte dat hij zijn ver
onderstelde beschermelinge
overhoop schiet, zodat een
waardiger actrice haar rol kan
overnemen.
De film geeft nogal wat aan
dacht aan een aanstellerig club
je schrijvers en critici dat aan
een cafétafeltje dagelijks de
stand van zaken in de kunst zit
door te nemen. Het lijkt een
persiflage op de legendarische
stamtafel van Dorothy Parker in
het Algonquin Hotel, waar Alan
Rudolph laatst nog een film
over heeft gemaakt. Bij hoge
uitzondering verschaft Woody
Allen in een exclusief interview
nadere informatie over Bullets
over Broadway.
„In mijn film wilde ik de na-
maakcultuur laten zien van die
lui en daar tegenover een man
naar voren schuiven die ge
woon door de natuur tot artiest
was gemaakt, ervoor in de wieg
gelegd. Ik heb er een mafia-type
van gemaakt, omdat ik dat leuk
vond, maar hij had ook vuilnis
man kunnen zijn. Ben je gebo
ren zonder talent, dan kun je
net zo veel lessen volgen als je
wilt, en je kunt je artistiek kle
den, marihuana roken en ab
sinth drinken tot je paars ziet,
het levert niks op."
pen tweede thema van de film
is dat mensen kunst verwarren
met de mens achter de kunste
naar. Woody Allen menen we
via zijn films te kennen als een
neuroot die bezeten is van seks,
die moeite heeft van het leven te
genieten en altijd Ixing is voor
vreselijke ziektes en de dood.
Maar bent u zelf totaal anders?
„Dat beeld wijkt in zoverre af
van de echte Woody Allen dat ik
dat karakter in mijn films zwaar
overdrijf, teneinde het grappig
te maken. Chaplin had nergens
last van, omdat die er in het
werkelijke leven totaal anders
uitzag dan op het doek. Die
kende men alleen met snorretje,
stokje en bolhoed. Maar ik ac
teer in dezelfde kleren die ik nu
ook aan heb, en dan lijkt de ver
warring eerder toe te slaan.
Maar geloof me, als ik 's mor
gens opsta, dan gebeurt dat niet
met het gevoel dat de hemel
naar beneden zal vallen. Ik ben
niet noodzakelijkerwijs meteen
uit op seks en loop vervolgens
niet de hele dag na te denken
over de dood. Nee, ik sta op, ga
achter een tikmachine zitten,
loezie in Venetië, over Antonius
en Cleopatra in het oude Egypte
en over storm en toverij op klei
ne eilandjes en dat nog allemaal
liet rijmen ook. Ik heb zo'n be
reik niet."
Uw werkmethoden zijn uniek
in de wereld. Soms laat u maan
den na voltooiing van een draai-
periode alle acteurs terugkomen
om desnoods de halve film op
nieuw op te nemen. Hoi' kunt u
zich zoiets permitteren?
„Door het in te calculeren. Ik
begrijp niet waarom niet ieder
een zo werkt. Voor mij is filmen
hetzelfde als het schrijven van
een roman. Ik ken geen schrij
vers die alles in één keer perfect
uit de tikmachine kunnen krij
gen. Met film is dat hetzelfde,
voor mij althans. En ik organi
seer het zo dat ik niemand op
extra kosten jaag, want ik laat
altijd speciaal geld reserveren
voor 'reshootingEn als het niet
nodig is, of als ik slechts één dag
hoef hij te filmen in plaats van
de twee weken die ik ervoor had
gereserveerd, dan gaat het geld
terug naar de studio."
Vooral sinds 'Crimes And
Misdemeanors' is uw toonsoort
verschoven. U bent een grimmi
ger type komedie gaan maken.
„Met mijn eerste films wilde
ik alleen maar leuk gevonden
worden. De hele rest kon me
geen zier schelen. In de loop
van de jaren ben ik gaan probe
ren komedie te gebruiken om
bepaalde ideeën mee te explo
reren. Niet per se heel grote,
diepe ideeën, maar het gaat om
méér dan alleen maar leuk wil
len zijn. T oen ik jong was hield
ik van The Marx Brothers. Ze
zijn me nog steeds dierbaar,
maar ik zie er nu de beperkin
gen van in, want die films gaan
helemaal nergens over. Ze zijn
als lekkere toetjes. Iemand als
Chaplin was eveneens amusant,
maar daarnaast toch interes
santer. meer betrokken bij echte
emoties en sociale problemen.
Ik heb gehoopt met mijn kome
dies dichter in de buurt te ko
men bij onderwerpen die men
sen bezighouden en emotione-
II,ril hel conflict met me cv
vrouw Mia Farrow u ffersoonliik
veranderd? U bent altijd publi
citeitsschuw geweest. Ineens zie
ik dan Wotxly Allen met alle
journalisten en tv-camera's van
Amerika erbij persconferentiei
geven over de meest intieme de
tails van ziin privé-leven. Ik
dacht: Daar komt hij nooit meer
bovenop.
„Die persconferenties be
hoorden echt tot het afschuwe
lijkste wat ik ooit heb meege
maakt. Maar het heeft me niet
veranderd. Ik vocht voor mijn
kinderen en ik had het gevoel
dat ik me moest beenzotten
over al mijn aversies. Ik leefde
heel lang als een teruggetrokken
persoon. Voor een zekere perio
de was ik gedwongen om me tir
doen gekten in een publieke
arena, omdat ik geen keus had.
Want de pers had er een open
bare affaire van gemaald Maai
ik ben nu weer terug in mijn
normale situatie. Voor niets in
de wereld zou ik de publieke
arena hebben opgezocht, als
het niet over mijn kinderen was
gegaan. Maar ik wilde niet dat
ze later zouden kunnen zeggen
dat hun vader niet zijn uitersto
best voor hen had gedaan."
de beide sterren. Nolte voldoet
in de rol van flamboyante re
porter, maar de humorloze Ro
berts is een totale miscast. Ze
vertrouwt hier teveel op haar fy
sieke uitstraling, maar dat
maakt haar nog geen door de
wol geverfde persmuskiet. Een
meer allround actrice als Geena
Davis was geknipt geweest om
deze wijfeldende komedie over
dr streep ir rekken. Nu bliffi »-r
wel heel weinig over om 123
minuten lang d?aandacht vast
te houden.
Kika: Als thriller zo mogelijk nog
slechter dan als soft-pornofilm.
Woody Allen: „Met mijn eerste films wilde ik alleen maar leuk gevon
den worden." foto iaap de boer
blaas wat op de klarinet, ga
wandelen en zoek een paar
vrienden op."
„Maar die thema's, het is
waar, ze komen telkens terug in
mijn films. Ik beschik nu een
maal niet over een onbeperkt
aantal onderwerpen. Ik ben niet
zo intelligent en ontwikkeld als
Shakespeare die in staat bleek
braaf in Engeland te blijven zit
ten en toch te schrijven over ja
Met Julia Roberts (links) als een moderne Katherine Hepbum en Nick Nolte in de rol van Spencer Tracy.
