'Vriendschap niet altijd een illusie' D; Rintje wacht op een windje Rtv show Samson en Gert laten kinderen in hun waarde MAANDAG 1 AUGUSTUS 1994 12 M Henk Westbroek voelt zich 'Vrij' van zorgen UTRECHT THEO HAKKERT Soms leidt een misver stand tot iets buiten gewoons. Zoals deze middag op een terras in Utrecht. Henk Westbroek heeft zojuist verteld waarom zijn tweede solo-album Vrij zo an ders is dan zijn eerste en hij heeft daarbij uitgebreid de lof trompet gestoken over Neil Young. .,Je hebt artiesten die in prin cipe hun hele leven dezelfde plaat maken. Die hebben een bepaalde stijl waar ze gelukkig mee zijn en die willen ze vast houden. Absoluut geen schan de. Mijn zuster gaat al veertien jaar op rij naar Texel op vakan tie en is vréselijk gelukkig. De door mij bewonderde artiesten, en daar trek je je toch een beetje aan op, zijn het soort ar tiesten die nooit twee keer-de zelfde plaat maken. Neil Young heeft van country-platen tot hardrock-platen gemaakt. Ik ben een immens bewonderaar van die man. En als hij het mag, mag ik het toch ook doen." YVe leggen Westbroek de vraag voor of hij enig idee heeft waarom toch zo veel muzikan ten van Neil Young houden. Maar hij verstaat geen Neil Young, maar milieu en dan komt, na een kort moment be denktijd. in één lange ruk de volgende verzuchting. ..Ik ben eerlijk gezegd vol strekt milieubeu. In de wereld geschiedenis hebben er geloof ik vier miljard verschillende diersoorten geleefd. Daarvan bestaan er nog. ik meen me te herinneren dat Midas Dekkers me dat eens vertelde, zo n vier honderd miljoen. Nou, als mor gen de strontvlieg uitsterft, zul jij hem missen? Er zijn mensen die als het woord 'milieu' valt, beginnen te glimmen. Dan ge beurt er iets heiligs. Elke mier is heilig verklaard. Vandaar dat ik het liedje Bloemen en brandne tels heb geschreven. Het zal je maar gebeuren dat je op de Al richting Enschede zit en je wordt ineens door een loslo pende partij Tyrannosaurussen- rex in je nek gebeten. Ik bedoel: die mis jij niet. Hartstikke leuk om ze op de film te zien en het zijn ook hartstikke leuke bees ten, maar als je er toevallig als mens tussen loopt, ben je er niet echt blij mee." Let wel: Westbroek is natuur liefhebber. Althans, dat vindt hij van zichzelf. Maar relativeren kan, wat hem betreft, geen kwaad. „Een afschuwelijk lelijke denneboom die het zonlicht uit Babette van Veen foto kippa Van Veen in Vlaamse soap DEN HAAG GPD Babette van Veen, vooral be kend door haar rol in de RTL-serie Goede tijden, slech te tijden, zal wellicht in het najaar te zien zijn in de Vlaamse soap Familie. Welis waar is contract nog niet ge tekend, naar verluidt is er wel een principe-akkoord be reikt. Babette van Veen, dochter van Herman van Veen, debu teerde als actrice in de Vlaamse speelfilm Bluebem' Hill. Haar rol in Familie bete kent overigens geen gevolgen voor Van Veens medewer king aan Goede tijden, slechte tijden Babette van Veen, ex- vriendin van de Vlaamse zanger Koen Wauters van de groep Clouseau, zou in beide series mogen je kamer weghoudt, mag je niet eens zo weghalen. Je moet ver gunning aanvragen! Er staan een miljoen dennebomen in Nederland die te lelijk voor woorden zijn. Maar dan komen er meteen twintig mensen van de milieuvereniging zich vast ketenen aan een uit de kluiten gewassen kerstboom. En als het eenmaal Kerstmis is, koopt ie dereen toch weer zo'n boom. En nog een jonge ook. Alsof je een zeehondje doodknuppelt." In tweeën Hij blijft de hele middag relati veren. Bij Henk Westbroek gaat alles in tweeën. „Je hebt twee soorten zangers: de Barbra St- reisands en de Joe Cockers." En even later: „Je hebt twee soor ten liedjes: goede en slechte." Je hebt eigenlijk ook twee Henken Westbroek en die zitten elkaar soms lelijk in de weg. De 42-jarige Utrechter is radioma ker bij de VARA en liedjesschrij ver en -zanger. Dat je z'n nieu we plaat niet veel op de radio hoort, komt omdat zijn collega's geen collega willen draaien. „Als Jeanne Kooymans een nummer van mij draait, denkt iedereen meteen dat ik met haar lig te vogelen." Naar zijn liedjes, beweert Westbroek, wordt strenger ge keken dan naar die van enig an dere liedjesschrijver. Voorwaar een handicap, maar het dwingt hem er wel toe meer dan z'n best te doen. „En dat komt de liedjes alleen maar ten goede." Vrij is het tweede solo-album van de oud-zanger van Het Goe de Doel, één van de topgroepen uit de gouden tijd van de Ne derlandstalige pop. toen de gek te rond bands als Doe Maar aan Beatle-mania deed denken. Eerst was Het Goede Doel een heuse groep. Na de tweede plaat waren er nog drie vaste krachten over en uiteindelijk brak voor Henk Westbroek zijn solo-periode aan. Achter de keuze voor de niet bijster creatieve titel Vrij blijkt een heel verhaal schuil te gaan. „Het is heel persoonlijk. Ik ben vorig jaar drie maanden ziek ge weest. Ik werd 's morgens wak ker en ik dacht dat ik gek ge worden was. Gewoon: niet goed wijs. Mijn geheugen werkte niet meer. Ik wist niet goed wat ik deed. Ik kon niks meer. Ik dacht: overspannen. Maar ik was net terug van vakantie. Ik ging me ontzettend zorgen ma ken. Ik ben free-lancer. Wat nu als ik nooit meer een liedje zou kunnen schrijven en zingen? En nooit meer voor de radio zou kunnen werken? Hoe zou ik dan aan mijn inkomsten moeten ko men? Vijftienhonderd gulden hypotheek per maand en een uitkering is maar twaalfhon derd. En ik heb nooit veel geld over gehouden in mijn leven, namelijk helemaal niks. Ik heb het allemaal weer uitgegeven." Na twee maanden bleek dat in zijn hoofd een kliertje niet goed functioneerde. Een pillen- kuurtje hielp hem van de kwaal af. „Voor hetzelfde geld hadden ze me in een gesloten inrichting opgesloten. Toen ik bij de VARA terugkwam en zei dat ik drie maanden in het gekkenhuis had gezeten, dachten ze dat ik een grapje maakte. Maar het was wel waar: ik had in mijn eigen gekkenhuis gezeten." Ooit zong Westbroek dat vriendschap een illusie is, maar die mening heeft hij tijdens zijn ziekteperiode bijgesteld. „Dan blijkt toch dat mensen ontzet tend aardig voor je kunnen zijn. Mijn baas belde op. Ook als het vijf jaar had geduurd, had ik mijn baantje nog terug kunnen krijgen. En een uitkering zou den ze ook wel voor me regelen. Allerlei vrienden zeiden dat ze me er wel doorheen zouden sle pen." En ja, toen dacht Westbroek dat hem eigenlijk weinig kon gebeuren in zijn leven. „Ik had een sociaal vangnet en een pri- vé-vangnet. Dat is voor mij vrij heid. Als je je geen zorgen meer hoeft te maken om je dagelijks bestaan, ben je vrij." Late relativering Het nummer Zonder vrienden moet dan ook worden beluis terd als een late relativering van Vriendschap, één van de grote hits van Het Goede Doel. „Lied jes zijn altijd uitersten. In een liedje heb je twintig regels om een verhaal te vertellen en dan is het gebeurd. Dus vergroot je dingen in liedjes altijd uit. Er is maar plaats voor één aspect. Om een echt genuanceerd lief desliedje te schrijven, heb je een opera nodig. In Vriendschap pakte ik het aspect eruit dat het begrip vriendschap vaak een il lusie blijkt te zijn. Iemand die daar twee seconden over na denkt, zal het moeten beamen. Aan de andere kant is het soms ook niet waar en dat heb ik dan in Zonder vrienden weer willen beschrijven. Als ik morgen niet meer mag roken, hou ik er mee op, maar als ik geen vrienden meer zou mogen hebben..." Vrij is een typische studiop laat geworden, waarop West broek -in beperkte mate- ge luidseffecten niet schuwt. „Ik vind een studio niet echt vrese lijk leuk. Ik word er nerveus van. Er zijn zangers en zangeressen Henk Westbroek: „Als ik mogen hebben..." die altijd geschminkt inzingen. Ze willen in vol ornaat. Die voe len zich daar lekker bij. Ik ben een beperkte zanger. Dat is een beetje het manco van eigenlijk alle Nederlandstalige zangers als je ze op een rijtje zet. Kijk, je hebt twee soorten zangers of zangeressen. Je hebt aan de ene kant de Barbra Streisands. Die zijn technisch absoluut perfect. Ze kunnen technisch elke emo- morgen niet meer mag roken hou ik ermee op. Maar als ik geen vrienden foto gpd tie maken in hun stem. Je hebt aan de andere kant - ik neem even de uitersten- de Joe Coc kers. Die zijn niet zo technisch, maar ze hebben ontzettend veel gevoel. Het zijn meer de werk- voetballers. De karakterstem- men. Nederlandstalige zangers zijn allemaal een beetje van die karakterzangers. Technisch niet perfect, maar je kunt er wel van houden. En je kunt ze niet ver- De surf-flirt van een schaatser Rintje op de fiets, Rintje in zee, Rintje in de disco. En dat terwijl hij eerst en vooral naar Tarifa gekomen om te surfen. Deelnemen aan de strijd om de Peter Stuyvesant Travel World Cup? Vergeet het maar. Rintje Ritsma is koud in Zuid-Spanje en de wind blijft liggen. En het kan hier in surfcity number one of Europe toch be hoorlijk waaien. Of, zoals insi ders het zo treffend weten te zeggen, poeieren. Maar nu: een briesje, dat is alles. „Hier word je toch gék van?", verzucht ook de Friese schaatskampioen aan het eind van de eerste week, wanneer er weer een dag teloor is gegaan. „Je wilt gewoon dat water op..." De Peter Stuyvesant Travel World Cup-wedstrijd in Tarifa was de eerste echte surfwed- strijd waar Rintje Ritsma aan deelnam. Bij dat debuut werd hij van nabij gevolgd door een cameraploeg van Veronica, die van zijn verrichtingen een im pressie van 25 minuten moest maken voor een TV-uitzending, begin oktober. Voorwaar geen eenvoudige opdracht, een surfspecial ma ken rond iemand die amper aan surfen toekwam. Op de dag dat de Beer uit Lemmer in Tarifa ar riveerde stond er windkracht acht a negen, en had hij een •speed course gevaren (zo snel mogelijk van boei A naar boei B hij ging harder dan 60 kilo meter per uur). Maar helaas was de Veronica-ploeg toen nog niet ter plaatse. Dus wat deden de cameralie- den, na aankomst? Veiligheids halve maar wat plaatjes schie- Rintje Ritsma als surfer op het droge. ten van 'de Rits' als stierenvech ter. Ter afsluiting van de eerste wedstrijdweek (voor amateurs) was er voor deelnemers en aan hang een barbecue georgani seerd, die zijn hoogtepunt moest vinden in een robbertje stoeien met een stier. Het moet gezegd dat de schaatskampioen stijlvol als torreador door de speaker werd geannonceerd: ,Ende znou, faitin' ze boell, iez Rien tzje Rietzmah De stier evenwel zag Ritsma niet staan en had meer oog voor geluidsman Sybrand Bok. Bok werd door Stier op de hoorns genomen, met microfoonhen- gel en al tegen de strobalen ge- pletterd en dat was dat. Dat wil zeggen: bekeken vanuit het oogpunt van de stier. Want het duurde even voordat Bok ontzet kon worden. De brave geluids man kwam met de schrik, een paar flinke striemen en blatlwe plekken op de benen vrij. Rondhangen Verder nauwelijks opwinding. De dagen kabbelden voort in het Zuidspaanse surfoord. Voomaarhste activiteit: rond hangen en afwachten. Omdat er niets beters te doen was, filmde de Veronica-crew het moment dat de schaatscrack zich in schreef voor het prof-evene ment (hij heeft van de organisa tie/de sponsor een wild card ge kregen). En de camerajongens waren ook present toen Ritsma verkoeling zocht in de branding, toen hij in een fitness-ruimte aan de gewichten hing, toen hij aan het joggen was, toen hij fietste, danste, en wat al niet De Rits surfte voor het oog van de camera zelfs met een snowboard van een hoog duin naar beneden, zij aan zij met Eva Bakker (derde bij het NK snowboarden) en een paar op geschoten Amerikanen, die op de geleende boards de gekste capriolen uithaalden. Ten be hoeve van de cameraploeg moest de nieuwbakken filmster gespierd, diepbruin en hoog blond verschillende keren af dalen, en düs ook weer omhoog klauteren. Uiteindelijk kwam Ritsma in de eerste week toch nog welge teld drie keer echt in actie. Bij Duo geniet van onverwacht succes wijt, dat het glad klinkt. Er zijn maar weinig zangers of zange ressen die èn technisch perfect zijn en ook nog karakter heb ben. Tina Turner is de gouden uitzondering. Sting. Prince. Er zijn er niet zo veel. De meeste mensen moeten roeien met de stembanden die ze hebben." de amateurs voer hij op het on derdeel slalom in vijfde positie achter de leiders aan naar de verkeerde boei, waarna het ge hele veld werd gediskwalifi ceerd. Drie dagen later maakte hij ook in de slalom zijn opwachting tussen de profs, de echte cracks. In de twee series eindigde hij achterin. Losser Niettemin beviel het wereldje hem priman: „Het is hier alle maal wat losser dan bij het schaatsen, hè. Bij een schaats wedstrijd is er meer spanning er hangt meer van af. Hier ben je gewoon lekker aan het surfen. Je hoeft ook geen super- zware lichamelijke arbeid te le veren. Het is niet de bedoeling dat ik dit jaar nog eens in het buitenland zo'n wedstrijd ga surfen. Misschien volgend jaar, als ik weer word uitgenodigd." Het verhaal van de populaire schaatskampioen die nadrukke lijk met de surfsport flirt is tegen die tijd wel uitgemolken. En vermoedelijk dus niet interes sant genoeg meer om daar een cameraploeg op af te sturen. Maar daar zal Ritsma het surfen niet om laten, dat staat als een paal boven water: „Met schaat sen is het zo, dat je aan het eind van het seizoen in maart bijna geen schaatsen meer kunt zien. Na anderhalf uur trainen heb ik het schaatsen voor die dag meestal wel weer bekeken. Terwijl, als ik surf, ben ik het 's avonds nog niet moe." Er was vanuit de schaatsbond ook wel even bezorgd geïnfor meerd of dat geen kwaad kon, de Europees schaatskampioen die hard ging varen met een surfplank. Maar ze hadden hem met geen stier tegen kunnen houden: „Trouwens, de trainer surft zelf ook. KAATSHEUVEL GPD duizenden kin deren op de Efte- ling halen de twee binnen alsof ze Sinterklaas en Zwarte Piet zijn. Maar ook an derszins gaat de vergelijking op. Ze kennen alle liedjes die bij Samson en Gert horen uit hun hoofd. En dan is daar nog de overgave die het jonge volkje aan de dag legt als Gert of z'n hond Samson het woord De formule van Gert en zijn sprekende hond alias Gert Verhulst en Danny Verbiest lijkt simpel. En in feite is-ie dat ook. Geen betweterij, niet die geforceerde benadering van 'wij-begrijpen-kinderen-heel- goed-hoor', geen neerbui gendheid. Nee, ze vinden tel kens precies de juiste toon; el ke tekst, elk liedje blijkt een schot in de roos. De verkoopcijfers van de drie vorige CD's getuigen er van: meer dan vijfhonderddui zend exemplaren. Onlangs, bij de presentatie van nummer vier bleken de uitnodigde kin deren de teksten al te kennen. Van de televisie, want daar, op de BRT en sinds enige tijd ook op Veronica, ligt de basis. Vier jaar geleden is in België een begin gemaakt met de se rie Samson en Gert. En nu? Een agenda volgestouwd met optredens, in Vlaanderen en allengs meer in Nederland. Maar ook: stripboeken, stripaf leveringen in onder meer het blad Suske en Wiske, kleurboe ken, schoenen, boekentassen, zelfs ijsjes met Samson en Gert En als klap op de vuurpijl: aanbiedingen uit een aantal andere landen. Consequenties Nooit hadden ze zelfs maar bevroed dat hun idee deze consequenties zou hebben. Zowel Danny als Gert was werkzaam bij de BRT. op de afdeling jeugdprogramma's. Gert was bovendien omroe per. En ach, hij vond het wat saai, steeds alleen maar dat hoofd in beeld. Of dat niet wat speelser kon? Jawel, zei Dan ny, die hem toezegde erover te zullen nadenken. Danny nu: „We hebben echt zitten puzzelen. Want we wil den niet alleen Gert, we wil den alle omroepers laten be geleiden door iets 'speels'. Nu zitten er bij de BRT een aantal wat ik zal noemen gevestigde kwaliteiten. Die kun je niet met zo maar iets geinigs in beeld laten verschijnen. Uit eindelijk zijn we uitgekomen op een hond. We hebben nog even gedacht aan goudvissen, maar wat kun je daarmee nu voor samenspraak hebben? Je wordt al gauw voor gek versle ten. Maar een hond: dat kan. Dat is aanvaard." Omdat Gert tevens bij de dienst Jeugdprogramma's werkte was het niet vreemd dat hij ook daar door de hond werd begeleid. Maar toen moest er even goed worden nagedacht. Danny: „Er zit werkelijk een idee achter Samson en Gert. Van één ding, en dat is wellicht het belangrijkste, waren we bei den overtuigd: als je een pro gramma voor kinderen maakt, moet je nooit afdalen als vol wassene naar wat je dan be schouwt als het niveau van een kind. Het wordt veel ge daan, maar het is niet goed. Hoe vreemd het misschien klinkt, maar ook dat is een vorm van betutteling en als er iets is wat kinderen binnen de kortste keren door hebben, dan is het dat. Vaak ook wor den in kinderprogramma's kinderen ten tonele gevoerd. Vanwege de herkenbaarheid voor andere kinderen heet dat dan. Maar dat is een uiterst riskante ondernemening. Bij kinderen ligt leeftijd gevoelig. Stel: je zet in je programma als vast figuur een kind van vijf jaar. Dan kunnen heel mis schien kinderen van vijf zich daarmee identificeren, maar dan speelt al de jaloezie: waar om zit die daar, ik kan het veel beter. Kinderen die jonger zijn, voelen zich niet aangesproken. En kinderen die ouder zijn, zeggen: wat een ukkie." Nee, dan is een hond toch veel beter. Die is onbestemd wat betreft leeftijd en hij kan een aantal algemeen kinderlij ke eigenschappen zoals naïvi teit en eerlijkheid aan de dag leggen. En het belangrijkste is: hij vormt geen concurrentie, want als hij iets slims zegt is het goed en als hij iets doms zegt, ja, dan is het maar een hond." Hoge maatstaven Daarom is van meet af aan de naam van de hond als eerste genoema. Vanaf het begin zijn tevens hoge maatstaven aan gelegd ten aanzien van de kwaliteit van de teksten en de muziek van de liedjes. Ze schrijven zelf, maar er zijn ook veel bijdragen van anderen ge weest, zoals Stef Bos, Ivo de Wijs, Pierre Kartner en Robert Long. En niet te vergeten de huiscomponist: Johan Vanden Eede. Zij begrijpen allemaal de aanpak van het project Gert en Samson en de geringe breedte van het koord waarop jecfonst als je kinderprogramma's maakt. Ze weten ook van de kracht van de illusie. Zo is Gert verliefd. Nou en of. Op Marie ne. Maar hoeMariene eruit ziet? En Samson. Ook hij is verliefd, in het geheim, op Bo- bientje. Maar hoe Bobientje ér uitziet? „Daarover krijgen wij veel vragen", zegt Danny. Want ze krijgen veel post, zo veel dat nu een aparte medewerker in dienst is genomen om de brie ven te beantwoorden en soms moet voor dat doel een beroep worden gedaan op freelancers. Ze worden goed geïnstrueerd over welke antwoorden te ge ven, want er moet een eenslui dend beeld naar buiten ko- Danny en Gert: ze hebben het er druk mee, zo druk dat ze, grote grimas van beide he ren, niet meer bij de BRT wer ken. Nee, Samson en Gert is nu een firma, met een pracht van een omzet en heel, heel veel werk. Samson en Gert: een kindvriendelijk paar apart.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 12