'We staan machteloos' 'Ik ben niet piep, maar ik piep wel 'Ik was m'n emoties niet meer de baas' Leiden Regio inverkeer stilgelegd na bommelding Kinderen asielzoekers naar twee Wassenaarse scholen Snorfietser aangereden Man slechts 'gekleed' in een krant Een onbekende man heeft gisteren rond de Klincken- bergerplas aanstoot gege ven. De man was naakt en hield slechts een krant voor zijn edele delen. Omstan ders ergerden zich aan de man en belden de politie. Die heeft niemand meer aangetroffen. WOENSDAG 27 JULI 1994 Drama voltrekt zich op Woubrugse stierenfokkerij om de V-2 als Duits oorlogs monument te herdenken. Het moest meer een herdenkings monument voor de slachtof fers van de V-2's en de bom bardementen van de geallieer den op Wassenaar worden." Vanaf 8 september 1944 tot 27 maart 1945 zijn ruim dui zend V-2's op geallieerde doe len in Engeland en België afge vuurd. Het aantal slachtoffers van deze V-2-aanvallen be droeg 2754. Bij geallieerde luchtaanvallen op de V-2 bases in Wassenaar zijn ongeveer vijftig mensen gedood. De kosten die het ministerie van onderwijs niet vergoedt, worden betaald uit de ruim 55.000 gulden die de gemeente Wassenaar in verband met de vestiging van het asielzoekers centrum een aantal maanden geleden van de overheid heeft gekregen. Het onderwijs in de Belles- teynschool betekent dat het an- ti-kraakcontract met een aantal studenten dat nu nog in het pand woont, is opgezegd. De studenten zijn inmiddels op de hoogte gesteld. De lessen voor de kinderen uit het asielzoe kerscentrum beginnen op 1 september. Er komt geen monument in Wassenaar dat herinnert aan het afvuren van de eerste V-2 raketten in de Tweede Wereld oorlog vanaf Wassenaars grondgebied. Het college van burgemeester en wethouders heeft besloten noch toestem ming te geven, noch geld ter beschikking te stellen. Het heeft dat in een brief aan de Stichting Wassenaar '40-'45 bekendgemaakt. De stichting had afgelopen mei aan B en W om geld voor een herinne ringsmonument gevraagd. Geen herdenkingsmonument voor slachtoffers van V-2's B en W erkennen het histori sche belang van het afvuren op 8 september 1944. Maar zij vinden het feit dat velen de dood vonden door de wanho pige poging van de Duitsers om het oorlogstij in hun voor deel te keren geen reden voor een monument. Daarnaast acht het college zo'n monu ment niet wenselijk omdat er nog slachtoffers met lichame lijk en psychisch letsel en na bestaanden van de slachtoffers leven. Secretaris Alfred Kenes van Stichting Wassenaar '40-'45 betreurt het besluit van B en W, maar legt zich erbij neer. Kenes zegt het standpunt van het college te begrijpen. „Maar we wilden niet een monument politie zocht gisteren vergeefs naar een bom bij het station van Voorschoten. foto loekzuijderduin wassenaar roelf reinders De gemeente Wassenaar heeft twee scholen aangewezen voor het onderwijs van 28 kinderen uit het asielzoekerscentrum in Hotel Wassenaar. Er worden twee leerkrachten aangesteld. De kinderen worden ingeschre ven bij de Wethouder Huibregt- seschool aan de Burmanlaan, waar ze gym- en zwemles krij gen. Het onderwijs wordt gege ven in twee lokalen van de voormalige Bellesteynschool aan de Professor Molenaarlaan. Volgens een woordvoerder van de gemeente ligt de nadruk van het onderwijs in de eerste maanden op het Nederlands als tweede taal. Daarna worden de kinderen onderwezen in andere vakken zoals aardrijkskunde en geschiedenis en achtergronden van de eigen cultuur. Volgens de woordvoerder zijn taalpro blemen niet erg waarschijnlijk. De kinderen verblijven al enkele maanden in Nederland en zou den al aardig bekend zijn met de taal. De leerkrachten worden geselecteerd uit open solücita- wassenaar Een 15-jarige Wassenaarse snorfietser is gisteravond op de Hofcampweg geschept door een 59-jarige automobilist uit Was senaar. De jongen stak vanaf een benzinestation plotseling de Hofcampweg over. De auto mobilist kon hem niet meer ontwijken. De jongen is met een hersenschudding en kneuzin gen aan rechterelleboog en rechterbeen naar het Acade misch Ziekenhuis in Leiden overgebracht. Zijn duopassa gier, eveneens een 15-jarige Wassenaarse jongen, kwam met enkele schaaf- en snijwonden vrij. De automobilist kreeg een proces-verbaal. De man had te veel alcohol gedronken. Hoeveel dode of zieke stie ren er inmiddels al bij het bedrijf zijn afgevoerd weet de Woubrugse stierenfok ster niet. „Over een paar dagen, als het gevaar gewe ken is, gaan we tellen. Ie der moment kan er weer een dier ziek worden. Daar kunnen we helemaal niets tegen doen. Vanochtend hebben we ook weer vier zieke stieren uit de stal ge haald. We staan machte loos." woubrugge marieta kroft Uit gegevens van de Rijksdienst voor Vee- en Vlees bleek giste ren dat er al 39 van de in totaal 150 stieren waren afgevoeid omdat ze ziek of al dood waren, vermoedelijk door botulisme. De aangeslagen Woubrugse haalt haar schouders op bij het horen van dat aantal. „Dat zou best kunnen." Het liefst vertelt ze helemaal niets over de vrese lijke dagen die zij en haar man achter de rug hebben. „Het is allemaal zo akelig dat het niet iets is dat je aan de grote klok hangt." Dierenarts B. Hazelaar spreekt van 'een uitzonderlijke situatie'. In de vijf jaar dat hij arts is, heeft hij niet eerder mee gemaakt dat zoveel stieren aan botulisme bezweken. „Twee jaar geleden maakte ik het voor het eerst mee, maar op een veel kleinere schaal." Het drama voor de familie, die niet met de naam in de krant wil, begon zondagoch tend, toen iemand aanklopte met de mededeling dat er een stier enkele kilometers verderop dood in het land lag. Tot hun grote schrik bleek dat zo te zijn. Erger nog: het bleef niet beperkt tot die ene stier. Een deel van de beesten vertoonde verlam- Deze stieren lopen nog vrolijk in de wei in Woubrugge. Voor een groot aantal liep het slecht af na het eten van bedorven voedsel. foto ben de bruyn mingsverschijnselen en hing met de tong uit hun bek, waar na voor nog zes stieren al snel de dood volgde. Een klein deel bleef vrolijk doorgrazen in de wei. Een veerijder werd inge schakeld die de zieke dieren naar het slachthuis bracht. Maandagochtend begon de ellende bij de stieren die in de stallen aan de A. de Graaflaan stonden en 's avonds op een andere plek in de polder. Weer werden diverse buurtbewoners ingeschakeld om de zieke en dode dieren weg te slepen en af te laten voeren. Datzelfde ge beurde gisteren en het kan de familie vandaag weer overko- Over het totale schadebedrag kan de eigenares nog niets zeg gen. „Nee, ik weet nog niet eens hoeveel stieren er al weg zijn. Bovendien weten we nog niet of het vlees van de dieren die naar het slachthuis zijn gegaan, wordt goedgekeurd. Dat horen we pas over een week." Zeker is wel dat het om een forse scha depost gaat die niet bij de ver zekering kan worden verhaald. Een stier heeft al een waarde van tussen de 2500 en 5000 gul den. Vermoedelijke oorzaak van het drama is botulisme. „Dat wordt nu nog onderzocht. Over een paar dagen weten we het zeker", zegt de Woubrugse. „In het voorjaar hebben we de die ren juist nog tegen botulisme ingeënt. Maar je hebt zoveel soorten." De botulisme-bacteriën zou den zijn ontstaan in de etens resten die het echtpaar bij een snackfabriek en verzorgingshui zen ophaalt. Die resten dienen als voedsel voor de stieren. „Dat gaat altijd goed", zegt ze. „Het spul hebben we luchtdicht afge sloten en in het donker be waard. Zo doen we dat al acht jaar. Door het warme weer is het nu verkeerd gegaan." „De aardigheid is er nu wel vanaf', zegt de Woubrugse triest, terwijl ze een stier in de stal liefkozend over zijn kop streelt. „Maar die beesten zijn allemaal nog even lief." Het kan volgens dierenarts Hazelaar nog wel een week of twee, drie duren voordat de Woubrugse familie zeker weet dat er geen dieren meer bezwij ken. „De meeste beesten verto nen echter enkele dagen na het innemen van het voedsel al ziekte-verschijnselen", aldus Hazelaar. Strandzesdaagse doet Noordwijk aan het station blijven doorrijden. Alleen de fietsers en wandelaars bovengronds langs de spoorlijn werden tegengehouden. Bij het spoorwegpersoneel en de enkele reizigers die zich in de moordende hitte bij het sta tionsgebouw hebben verzameld overheerst op dat moment niet de angst, maar de meligheid. „Natuurlijk ligt er geen bom. Het is weer een stomme scho- lierengrap. Ik begrijp niet dat ze dit soort meldingen nog serieus nemen. Welke terrorist zou dit onnozele station in godsnaam als mikpunt nemen? Ik kan wel duizend betere, meer opvallen de doelwitten bedenken", zegt een sceptisch persoon. Hij wordt direct door enkele blok werkers terechtgewezen. „Na tuurlijk kan je het risico niet ne men. Stel je voor dat er een trein passeert op het moment dat er een bom ontploft. Ik zou niet graag de verantwoordelijk heid voor de slachtoffers willen dragen. Hoe groot is de kans dat twee Duitse toeristen op het strand door de bliksem worden getroffen? En toch gebeurt het, *en dat is niet te voorkomen." Een oudere dame loopt wat verdwaasd rond. „Ik moet naar Den Haag. Hoe moet ik daar nu komen?", wil ze van de politie weten. Uiteindelijk gaat ze maar op zoek naar een hopelijk bom vrije bus. Experts van de politie zoeken ondertussen met gevoelige ap paratuur de spoorwegberm af. Binnen een uur wordt duidelijk dat er geen bom ligt, zelfs niet iets dat er op lijkt. De Explosie- ven Opruimings Dienst hoeft niet uit te rukken. Het station wordt vrijgegeven en het trein verkeer komt weer op gang. Wat resteert is de irritatie over de grap. Als de grappenmaker of wellicht treinenhater zou over komen Wat hem allemaal wordt toegewenst, zou hij wensen dat hij nooit geboren was. dphens WD-raadslid: .phen aan den run HM koevoet lm 7.00 uur 's ochtends las hij et in zijn ochtendblad. Tien ïinuten later had hij een faxbe- cht de wereld ingestuurd met en mededeling waardoor hij elf onderdeel werd van de ge- eurtenissen rondom de in een msterdams weiland doodge- ïartelde pony Banjer. Alphe- aar R. Blom werd zo verschrik- elijk aangegrepen door deze ierenmishandeling dat hij dui- end gulden ter beschilcking lelde waarmee de gever van de ouden tip kan worden be- lond. „Want de dader moet oe dan ook worden gepakt. En e hoogste straf krijgen." Tot voor kort was hij daarmee ecordhouder. Vandaar dat hij ven landelijk nieuws was. In- liddels zijn er landgenoten die elfs 'enkele duizenden' gul lens willen geven. Net als Blom 'orden ze overigens vriendelijk ledankt maar hun geld kunnen e niet kwijt aan de Amster- amse dierenbescherming. Die leeft het beloningspeil op 1500 ulden gesteld en daar komt een cent bij. De statutaire be- lalingen, waarmee de onafhan- elijkheid van de instelling is [ewaarborgd, staan giften in de teg. Blom betreurt dat. Hij vreest lat 1500 gulden wel eens te reinig zou kunnen zijn om po- entiële tipgevers over de streep e trekken. „De angst voor re- iresailles is groot." Anderzijds leeft hij de hoop op tips van ge- uigen al opgegeven. „Anders varen die al binnen. Het hangt iu van het toeval af. Misschien lat die engerd in een dronken >ui in de kroeg gaat opschep- 'en over wat-ie heeft gedaan." Banjer werd enkele dagen ge- eden door een onbekende met Hokken in de anus en ge- ilachtsopening gestoken. Het lier heeft zichzelf uit angst en door de onverdragelijke pijnen met de touwen waarmee het was vastgebonden, gewurgd. Blom las het bericht zo'n beetje direct nadat hij was ont waakt. „Ik heb het artikel niet uitgelezen. Niet om te lezen, zo gruwelijk. Natuurlijk is wat er in Rwanda gebeurt ook verschrik kelijk. Maar een dier is mis schien nog wel weerlozer. Het kan niet eens waarschuwen of gewaarschuwd worden. Onderaan de telefoonbrief waarin hij duizend gulden toe zegde, vermeldde Blom WD- raadslid te zijn. Dat werd dan ook nadrukkelijk vermeld in de berichtgeving over zijn actie. Toch is volgens hem van een politieke stunt geen sprake. „Ik ben puur uit emotie in actie ge komen.- Ik ben een dierenlief hebber en ik kan er absoluut niet tegen als ik verhalen lees over geweld tegen weerloze die ren. Ik heb destijds ook geld wil len geven na die moordpartij in een Amsterdamse kinderboer derij. Daar waren kippekoppen afgerukt. En ik heb de Hongaar se ambassade met brieven be stookt toen ik las dat in dat land levende schapen in de brand waren gestoken." Behalve als raadslid is Blom ook bekend vanwege de boeken die hij heeft geschreven. Plan nen voor een boek over dieren mishandeling heeft hij niet. „Ik heb daar wel over nagedacht maar ik kan het gewoon niet. Dit is typisch een onderwerp waarbij ik m'n emoties niet meer de baas ben. Ik kan geen enkel begrip opbrengen voor ie mand die zoiets doet. Ik heb de theorie gehoord dat een ex- vriendje van het meisje aan wie dat paard toebehoorde wel eens verantwoordelijk zou kunnen zijn. Dat vind ik echter geen verklaring. Je kunt zoiets alleen maar als het in je zit. En de vraag is en blijft: hoe kan ie mand zo zijn?" Het is al moeilijk te zien waar iemand vandaan komt, hele maal als-ie een zwembroek aan heeft. Maar hoe dan ook, wat er aan mensen op het Noordwijk- se strand ligt, is onvriendelijker van aard dan het slag zonaan- bidders dat op noordelijker stranden is te vinden. Tenmin ste, dat vindt R. Zwart. De Amsterdamse is een van de ongeveer duizend deelne mers aan de Strandzesdaagse. De stoet wandelaars streek gis teren neer in Noordwijk, waar de eindstreep van de tweede etappe was gesitueerd. „De mensen liggen hier stilletjes voor zich uit te kijken", zegt Zwart. „En als ze al wat zeggen, is het zo flauw. Dan roepen ze: hé joh, je moet de andere kant op. Niet bijster origineel toch?" Nee, de mensen die de stran den bevolken 'boven' Zand- voort zijn een stuk amicaler. „Die zijn veel opener. Maken een praatje met je. Of bieden je een drankje aan." Nou ja, het mag haar pret niet drukken. De aanwezigheid van haar twee vriendinnen vergoedt veel. En het weer natuurlijk ook, betoogt ze. Voor haar even geen kantoor met air-conditioning en kunst licht. „De zon meneer, de zon doet je leven. En de buitenlucht. Met de hitte valt het reuze mee". Ze moet wel de waarheid spreken, want er loopt nog geen druppeltje zweet van haar li chaam. Vriendin Y. Parree heeft wat dat betreft een andere toleran tiegrens. „Meid, het is hartstik ke heet. Kijk maar eens hoe ik er bij sta." Zo dus: met knikkende knieën, nee-schuddende ogen en druipend van het zweet. Ge lukkig is het Bollenbad niet ver meer. Daar ligt de finish. „Ik heb meer blaren dan de vorige keer", klaagt ze nog. Dan kan de volgende etappe nog leuk worden voor haar. „Dat is de ergste wandeling", weet Zwart. Haar tong struikelt Uitpuffen in het Noordwijkse Bollenbad na een wandeling van Wassenaar naar Noordwijk. foto dick hocewoning nu al bijna. „Naar Velsen-Zuid. Bij IJmuiden denk je; 'ha, we zijn er bijna.' Maar dan moet je nog de stad door, het industrie terrein over, met het pontje ov ervaren en dan nog twintig mi nuten lopen naar het eind punt." Als Zwart de waarheid spreekt, krijgt mevrouw M. Mos uit Amsterdam het ook voor haar kiezen. „Het valt me een beetje tegen. Het is heet, het is zwaar, het is de eerste keer en ik ben niet zo piep meer: 61 jaar. En hij is ook niet zo jong." Hij is J. Mos, haar echtgenoot. „Ik voel mijn kuiten", zegt hij ver moeid. „Ik ben niet piep, maar ik piep wel. De laatste kilome ters hebben we onze schoenen maar uitgetrokken. Om door het zeewater te lopen. Zo ver wen je je voeten nog een beetje. Gelukkig zien we ook jongeren die het moeilijk hebben." Wie denkt dat de stoet tippe laars louter en alleen uit slente rende kneuzen bestaat, heeft het mis. Daar komt het echt paar Kluwen aanlopen, uit Oos terbeek. Rechte rug, vastbera den blik en ferme tred. Beroeps wandelaars, dat zie je zo. „Ja, we wandelen erg veel", zegt meneer Kluwen. „Thuis met on ze hond. En met dit soort eve nementen. Dit is onze tiende keer. Nee, niet bepaald zwaar. Wel warm, maar wat zou het. Je moet gewoon wat eerder ver trekken en verder niet zeuren. Vorig jaar hadden we regen. Wandelen is wandelen. En de stelling dat de mensen aan het Noordwijkse strand minder vriendelijk zijn dan el ders, wil er bij hem ook niet in. „Welnee. Ik ben hier drie keer aangesproken. Wat of we aan het doen waren. En vervolgens waar ze zich konden opgeven voor de volgende keer." Zou vermoeidheid dan toch de blik en het humeur vertroe belen? Geldt dan toch: een ge zonde geest in een gezond li chaam? „Zeker weten", lacht Kluwen en hij loopt weg. Van het Bollenbad af natuurlijk, om het centrum van Noordwijk te bezoeken. Want hij is de eindstreep natuurlijk al lang ge leden gepasseerd. Aanhanger verliest mest ls alphen aan de run» De onwelriekende inhoud van een aanhang- ivagen belandde gisterochtend op de Van Foreestlaan in Alphen aan de Rijn. Het ging om mest dat op een laadbak achter een u trac tor was geladen. De laadbak kieperde plo'tseling om en de n inhoud belandde op straat. De eigenaar heeft de uitwerpselen zelf oogeruimd. De weg hoefde niet te worden afgezet. P Dronken man rijdt fietser omver tphen aan de run Een 51-jarige Alphenaar is gisteren zijn rijbe- 1 |iijs kwijtgeraakt, nadat hij in beschonken toestand een fietser i ad aangereden op de Wilhelminastraat in zijn woonplaats. De automobilist reed vanaf de Willemstraat de Wilhelminastraat in. Daarbij raakt hij een 57-jarige Alphense fietser. De man viel, maar kwam er zonder kleerscheuren vanaf. De automobilist reed er direct vandoor, maar getuigen noteerden zijn kenteken en belden de politie. Die trof de man thuis aan. Na een ademtest moest de man zijn rijbewijs inleveren. paniek gistermiddag bij pas verbouwde spoorweg van Voorschoten aan de Tegen één uur belde op met de mededeling er bom langs de spoorlijn ■■ta Haag zou liggen, melding werd serieus geno- en de politie van Leiden en zette het station, station De Vink op de van Leiden en Voorscho- direct af. Aanvankelijk was duidelijk om welk station Het treinverkeer werd Het andere verkeer overigens gewoon onder

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1994 | | pagina 15